Psyche
alle pijlers
Eenzaam
maandag 30 maart 2020 22:48
Ik ben graag alleen, ik heb hier ook geen moeite mee.
Sinds enkele maanden woon ik op mijzelf.
Ik merk nu alleen sinds die hele corona ellende (gelukkig zelf niet ziek), dat niemand ooit eens een appje stuurt hoe het met mij gaat.
Ook mijn eigen ouders niet.
Verder stonden en staan zij wel altijd klaar voor mij.
Maar sinds ik op mijzelf woon hoor ik gewoon eigenlijk niks als ik zelf niks van mij laat horen.
Idem dito met vrienden.
Ik ben altijd degene die begint met appen.
Nu weet ik dat ik me een beetje aanstel, maar soms bekruipen mij wel eens gedachten; als ik niet zou werken en ik zou een hartaanval krijgen, zouden mensen er pas weken later achter komen.
Gelukkig is er 1 persoon in mijn leven die wel dagelijks vraagt hoe het met mij gaat.
Toch denk ik dan, niet veel mensen zouden mij missen als ik er niet meer was.
Herkent iemand dit?
Sinds enkele maanden woon ik op mijzelf.
Ik merk nu alleen sinds die hele corona ellende (gelukkig zelf niet ziek), dat niemand ooit eens een appje stuurt hoe het met mij gaat.
Ook mijn eigen ouders niet.
Verder stonden en staan zij wel altijd klaar voor mij.
Maar sinds ik op mijzelf woon hoor ik gewoon eigenlijk niks als ik zelf niks van mij laat horen.
Idem dito met vrienden.
Ik ben altijd degene die begint met appen.
Nu weet ik dat ik me een beetje aanstel, maar soms bekruipen mij wel eens gedachten; als ik niet zou werken en ik zou een hartaanval krijgen, zouden mensen er pas weken later achter komen.
Gelukkig is er 1 persoon in mijn leven die wel dagelijks vraagt hoe het met mij gaat.
Toch denk ik dan, niet veel mensen zouden mij missen als ik er niet meer was.
Herkent iemand dit?
maandag 30 maart 2020 22:58
Wat straal je zelf uit daarin dan? ik denk dat als je er behoefte aan hebt, je het misschien moet aangeven?
Ik heb schatten van ouders die vreselijk betrokken zijn en waar ik elk moment van de dag kan komen binnen vallen, maar het is niet bepaald zo dat ze mij ooit via whatsapp ''vragen hoe het met mij gaat''. Dat zie ik ze niet snel doen.
Qua vrienden zit ik er wel meer mee. Veel van mijn vrienden zijn in de afgelopen paar jaar of vader geworden, getrouwd, of hebben een ''grote mensen huis'' gekocht. Nu word ik toch wel met mijn neus op de feiten gedrukt door het besef dat ik toen altijd klaarstond op kraamvisite, drie keer in de maand zogenaamd enthousiast naar de nieuwe dakkappel / keuken kijken (leuk voor ze hoor, maar wat interesseet mij hun nieuwe keuken, maar als ze het zo graag willen laten zien, kom ik wel kijken hoor)...
Maar nu met corona, vind ik dat ze zich ook wel eens kunnen afvragen : hee, hoe gaat het met vrijgezelle doctorguilty? Maar dan blijft het inderdaad oorverdovend stil.
Ik vind het wel moeilijk. Een vriend van mij wordt in juli vader. Toen hij het bekend maakte in november, wilde hij met me uit eten om ''het grote nieuws'' te vertellen. Ik heb hem nu al in geen maanden meer gevraagd hoe het met zijn vrouw/de in ontwikkeling zijnde baby gaat. Omdat ik er stiekem gewoon een beetje klaar mee ben. Voor die baby was het de verhuizing, daarvoor was het hun huwelijk. Ik snap enerzijds dat ik misschien de vriendschap kwijtraak als ik een beetje uitstraal dat die baby me niks boeit, maar ik ben het eenrichtingsverkeer ook wel een beetje zat!
Ik heb schatten van ouders die vreselijk betrokken zijn en waar ik elk moment van de dag kan komen binnen vallen, maar het is niet bepaald zo dat ze mij ooit via whatsapp ''vragen hoe het met mij gaat''. Dat zie ik ze niet snel doen.
Qua vrienden zit ik er wel meer mee. Veel van mijn vrienden zijn in de afgelopen paar jaar of vader geworden, getrouwd, of hebben een ''grote mensen huis'' gekocht. Nu word ik toch wel met mijn neus op de feiten gedrukt door het besef dat ik toen altijd klaarstond op kraamvisite, drie keer in de maand zogenaamd enthousiast naar de nieuwe dakkappel / keuken kijken (leuk voor ze hoor, maar wat interesseet mij hun nieuwe keuken, maar als ze het zo graag willen laten zien, kom ik wel kijken hoor)...
Maar nu met corona, vind ik dat ze zich ook wel eens kunnen afvragen : hee, hoe gaat het met vrijgezelle doctorguilty? Maar dan blijft het inderdaad oorverdovend stil.
Ik vind het wel moeilijk. Een vriend van mij wordt in juli vader. Toen hij het bekend maakte in november, wilde hij met me uit eten om ''het grote nieuws'' te vertellen. Ik heb hem nu al in geen maanden meer gevraagd hoe het met zijn vrouw/de in ontwikkeling zijnde baby gaat. Omdat ik er stiekem gewoon een beetje klaar mee ben. Voor die baby was het de verhuizing, daarvoor was het hun huwelijk. Ik snap enerzijds dat ik misschien de vriendschap kwijtraak als ik een beetje uitstraal dat die baby me niks boeit, maar ik ben het eenrichtingsverkeer ook wel een beetje zat!
maandag 30 maart 2020 23:04
Ik snap het!
Lastig, mensen verdwijnen inderdaad nogal in hun eigen bubbel als zij een gezin en huisje boompje beestje krijgen.
Is ook lastig voor een vrijgezel om daar steeds mee te dealen, maar waarschijnlijk als jij zelf in die fase komt wordt je ook een beetje zo (niet negatief bedoeld, maar niet veel blijken hier immuun voor te zijn).
Gelukkig speelt dit in mijn omgeving niet zo.
Het is denk ik meer zo dat ik best leuke oppervlakkige contacten heb met sommige mensen, maar niemand 'echt' wil weten hoe het met mij gaat.
Vooral van familie valt het mij echter een beetje tegen.
Lastig, mensen verdwijnen inderdaad nogal in hun eigen bubbel als zij een gezin en huisje boompje beestje krijgen.
Is ook lastig voor een vrijgezel om daar steeds mee te dealen, maar waarschijnlijk als jij zelf in die fase komt wordt je ook een beetje zo (niet negatief bedoeld, maar niet veel blijken hier immuun voor te zijn).
Gelukkig speelt dit in mijn omgeving niet zo.
Het is denk ik meer zo dat ik best leuke oppervlakkige contacten heb met sommige mensen, maar niemand 'echt' wil weten hoe het met mij gaat.
Vooral van familie valt het mij echter een beetje tegen.
maandag 30 maart 2020 23:13
Zeker lastig!
Ik snap ook wel dat je een beetje bevangen raakt door alles wat er gebeurt in je leven... Maar vanuit mijn perspectief moet ik me ook wel afvragen : komt er ook nog iets terug, of is het alleen maar geven? Al merk ik ook dat ik ''bang'' ben die vriendschappen los te laten, want zo makkelijk maak je op je 30e geen vrienden meer, en ik kan iedereen om me heen keihard gebruiken, al is het maar 10% van wat ze voorheen te bieden hadden.
Maar om terug te komen bij jouw stuk : oppervlakkigheid is in zekere zin wel een beetje inherent aan de maatschappij waarin wij leven. Veel mensen delen de echte intieme dingen met hun partner, en dan resteert de ''flierefluit'' praat (overdreven gezegd) voor de kennissen/vrienden.
Ik snap ook wel dat je een beetje bevangen raakt door alles wat er gebeurt in je leven... Maar vanuit mijn perspectief moet ik me ook wel afvragen : komt er ook nog iets terug, of is het alleen maar geven? Al merk ik ook dat ik ''bang'' ben die vriendschappen los te laten, want zo makkelijk maak je op je 30e geen vrienden meer, en ik kan iedereen om me heen keihard gebruiken, al is het maar 10% van wat ze voorheen te bieden hadden.
Maar om terug te komen bij jouw stuk : oppervlakkigheid is in zekere zin wel een beetje inherent aan de maatschappij waarin wij leven. Veel mensen delen de echte intieme dingen met hun partner, en dan resteert de ''flierefluit'' praat (overdreven gezegd) voor de kennissen/vrienden.
maandag 30 maart 2020 23:50
*pakt telefoon*
*opent app*
Hoi dansenaanzee, hoe gaat het met je ? Ik ben het, aatjuhh123. Ik moest in deze tijden ineens aan je denken. Ik weet dat je inmiddels op jezelf woont en dan is het in deze Corona tijden altijd prettig om ff een berichtje te ontvangen van iemand die aan je denkt.
Hoe is het op je werk ? Verplicht thuiswerken of zit je in een vitaal beroep ? Dat laatste weet ik nl niet meer zo goed. Ik heb wel heel veel respect voor mensen die nu in de gezondheidszorg werken, dus mijn duimen gaan op voor je als dat bij jou ook het geval is.
En in deze tijden is het even doorpakken voor iedereen maar onthou dat ook deze tijden weer voorbij gaan. En dan komt de aandacht ook wel weer terug. Hou je daar aan vast.
En natuurlijk gaan heel veel mensen je wel missen als je er niet meer bent. Zo moet je niet denken. Je mag er zijn hoor, kom op. Ik heb altijd al geweten dat er in jou een mooi persoon schuilt. Dansen aan zee is nl het mooiste wat er is. En ik kan het weten want ik woon aan zee.
En als niemand appt, dan app ik wel via dit forum.
groetjes,
Aatjuhh123
*verstuurt app*
*opent app*
Hoi dansenaanzee, hoe gaat het met je ? Ik ben het, aatjuhh123. Ik moest in deze tijden ineens aan je denken. Ik weet dat je inmiddels op jezelf woont en dan is het in deze Corona tijden altijd prettig om ff een berichtje te ontvangen van iemand die aan je denkt.
Hoe is het op je werk ? Verplicht thuiswerken of zit je in een vitaal beroep ? Dat laatste weet ik nl niet meer zo goed. Ik heb wel heel veel respect voor mensen die nu in de gezondheidszorg werken, dus mijn duimen gaan op voor je als dat bij jou ook het geval is.
En in deze tijden is het even doorpakken voor iedereen maar onthou dat ook deze tijden weer voorbij gaan. En dan komt de aandacht ook wel weer terug. Hou je daar aan vast.
En natuurlijk gaan heel veel mensen je wel missen als je er niet meer bent. Zo moet je niet denken. Je mag er zijn hoor, kom op. Ik heb altijd al geweten dat er in jou een mooi persoon schuilt. Dansen aan zee is nl het mooiste wat er is. En ik kan het weten want ik woon aan zee.
En als niemand appt, dan app ik wel via dit forum.
groetjes,
Aatjuhh123
*verstuurt app*
dinsdag 31 maart 2020 18:44
dinsdag 31 maart 2020 20:16
Graag gedaan. En fijn dat je je wat beter voelt. En haal positieve gevoelens uit het feit dat je in deze tijden met je werk veel bijdraagt aan het welzijn van anderen. Want deze tijden zijn al niet makkelijk en zonder geld zou het helemaal een drama worden voor velen.Dansenaanzee schreef: ↑31-03-2020 18:44Dankjewel Aatjuhh123, wat lief!!
Ik werk gewoon door, niet in de zorg, maar ik heb een ander beroep wat door moet gaan (uitkeringen).
Dat is wel fijn, want zo zie ik in ieder geval dagelijks nog een paar collegas.
Voel me inmiddels ook wel wat beter dan gisterenavond. Komt met vlagen dat gevoel...
En jij bent nu dus een schakel binnen dat proces van geldverstrekking. Moet toch een goed gevoel opleveren.
En het is helemaal niet erg als je je bij vlagen eens wat minder goed voelt. Je moet er alleen niet in blijven hangen. Het leven is nl LEUK met hoofdletters
En dan gaat de komende dagen ook de zon nog eens uitbundig schijnen. Dan ben jij het zonnetje in het zonnetje. Geniet ervan.
dinsdag 31 maart 2020 20:25
Dit!watdachtjehiervan schreef: ↑31-03-2020 18:47Het kan ook zijn dat jij ze altijd voor bent. Geef ze ook de kans om een intiatief te nemen. Ze zijn zo gewend dat jij het doet.
Ik had bij een aantal vriendschappen ook wel dat gevoel, maar nadat ik vier dagen zonder telefoon gezeten heb had ik toch wat bezorgde berichten met de vraag of het allemaal wel goed ging. Oeps!
