Psyche
alle pijlers
Fibromyalgie, ADHD, Dysthymie en Endometriose.
dinsdag 17 augustus 2010 om 04:37
Zie titel.
Dat heb ik, allemaal. Nee, ik ben geen hypochonder, ben door de jaren heen met al deze aandoeningen officieel en door deskundigen gediagnosticeerd. Heb met een aantal dingen leren leven -voornamelijk de fibromyalgie en de endometriose- slik Paroxetine en Ritalin, ook Ibuprofen heb ik vaak nodig. Sommige aandoeningen hebben zelfs dezelfde symptomen en dat versterkt elkaar nog eens.
Met dit alles kan ik redelijk door het leven, af en toe bezoek ik mijn psychiater. De ADHD is sinds begin dit jaar gediagnosticeerd, daarom de Ritalin. Heel hoopvol dacht ik begin juli dat ik dan misschien kon afbouwen met de Paroxetine: dus in overleg met de psych begonnen met afbouwen van 20 mg naar 15 mg, daarna zou ik overgaan op afbouwen met Paroxetine in druppelvorm: aangezien dit beter te doseren, dus langzamer af te bouwen is.
Psych. had me al gewaarschuwd dat na een aantal weken afbouwen de depressie weer in alle hevigheid kan terugkomen, en ja, 4 weken later merkte ik het al. Emoties en gevoelens komen in alle hevigheid en keihard binnen, kan nog niet eens het journaal bekijken zonder te janken. Ik ben gewoon te gevoelig denk ik, het leed van de wereld is teveel voor mij. (ja, dat klinkt misschien pathetisch maar ik weet geen betere omschrijving.)
Dus 4 dagen geleden toch maar weer teruggegaan naar mijn oude dosis Paroxetine, het gaat alweer een stuk beter en ik denk er niet aan om weer te gaan afbouwen. Zal moeten accepteren dat ik blijkbaar Paroxetine nodig heb om op een redelijk stabiel level te functioneren.
De Ritalin werkt goed om de chaos in mijn hoofd en de prikkelbaarheid te reguleren, ik heb dit ook niet elke dag nodig, gebruik het als het "niet lekker" gaat of als ik drukke stressvolle dingen moet doen. Tja, waarom dan dit topic geopend? Ik moet het van me afschrijven, zoek herkenning, lotgenoten misschien. Ben niet blij dat ik medicatie nodig heb, maar wel blij dat het bestaat. Ik weet dat de oorzaak van een aantal van mijn "aandoeningen" ook ligt in mijn verleden, ik weet het waarom van waarom ik ben zoals ik ben. Toch wil ik leven in het NU, niet teveel meer achterom kijken, al ben ik door sommige gebeurtenissen wel "beschadigd", denk niet dat dat nog overgaat. Acceptatie is een belangrijk leerdoel voor mij momenteel.
Goed, dit is geen gezellig verhaal, hoewel wel waar...maar dat is slechts 1 kant van mij: ik kan ook intens genieten, hou van mensen en dieren en ben een positief mens in mijn goede dagen, en dat zijn er heus best veel.
Voel je vrij om te reageren, wat je ook te vertellen hebt!
Dat heb ik, allemaal. Nee, ik ben geen hypochonder, ben door de jaren heen met al deze aandoeningen officieel en door deskundigen gediagnosticeerd. Heb met een aantal dingen leren leven -voornamelijk de fibromyalgie en de endometriose- slik Paroxetine en Ritalin, ook Ibuprofen heb ik vaak nodig. Sommige aandoeningen hebben zelfs dezelfde symptomen en dat versterkt elkaar nog eens.
Met dit alles kan ik redelijk door het leven, af en toe bezoek ik mijn psychiater. De ADHD is sinds begin dit jaar gediagnosticeerd, daarom de Ritalin. Heel hoopvol dacht ik begin juli dat ik dan misschien kon afbouwen met de Paroxetine: dus in overleg met de psych begonnen met afbouwen van 20 mg naar 15 mg, daarna zou ik overgaan op afbouwen met Paroxetine in druppelvorm: aangezien dit beter te doseren, dus langzamer af te bouwen is.
Psych. had me al gewaarschuwd dat na een aantal weken afbouwen de depressie weer in alle hevigheid kan terugkomen, en ja, 4 weken later merkte ik het al. Emoties en gevoelens komen in alle hevigheid en keihard binnen, kan nog niet eens het journaal bekijken zonder te janken. Ik ben gewoon te gevoelig denk ik, het leed van de wereld is teveel voor mij. (ja, dat klinkt misschien pathetisch maar ik weet geen betere omschrijving.)
Dus 4 dagen geleden toch maar weer teruggegaan naar mijn oude dosis Paroxetine, het gaat alweer een stuk beter en ik denk er niet aan om weer te gaan afbouwen. Zal moeten accepteren dat ik blijkbaar Paroxetine nodig heb om op een redelijk stabiel level te functioneren.
De Ritalin werkt goed om de chaos in mijn hoofd en de prikkelbaarheid te reguleren, ik heb dit ook niet elke dag nodig, gebruik het als het "niet lekker" gaat of als ik drukke stressvolle dingen moet doen. Tja, waarom dan dit topic geopend? Ik moet het van me afschrijven, zoek herkenning, lotgenoten misschien. Ben niet blij dat ik medicatie nodig heb, maar wel blij dat het bestaat. Ik weet dat de oorzaak van een aantal van mijn "aandoeningen" ook ligt in mijn verleden, ik weet het waarom van waarom ik ben zoals ik ben. Toch wil ik leven in het NU, niet teveel meer achterom kijken, al ben ik door sommige gebeurtenissen wel "beschadigd", denk niet dat dat nog overgaat. Acceptatie is een belangrijk leerdoel voor mij momenteel.
Goed, dit is geen gezellig verhaal, hoewel wel waar...maar dat is slechts 1 kant van mij: ik kan ook intens genieten, hou van mensen en dieren en ben een positief mens in mijn goede dagen, en dat zijn er heus best veel.
Voel je vrij om te reageren, wat je ook te vertellen hebt!
dinsdag 17 augustus 2010 om 07:35
Goedemorgen, jij was er vroeg bij;-) Herkenbaar verhaal, maar moet opschieten, kan dus niet uitgebreid reageren. Ik heb paar maanden Efexor geslikt , nu net afgebouwd naar 0. Pfff, vreselijke huilbuien afgelopen dagen, nare dromen waarin ik constant boos en agressief ben en reageer ook erg emotioneel op gebeurtenissen/ mensen, duizelig, misselijk. Nu realiseer ik mij pas hoe fijn medicatie kan zijn, maar vanwege de lichamelijke ongemakken ben ik gestopt. Bijwerkingen zijn ook onaangenaam, maar voor mij kwestie van doorzetten nu, want als ik weer begin met lage dosis om mij beter te voelen kom ik er nooit vanaf en krijg ik weer de lich. klachten die ik had... lastig... Heb ook ADHD trouwens.... En oh ja, ik ben ook een intense genieter en de buitenwereld kent mij ook als positief, spontaan en sociaal. En klaar om verleden achter mij te laten, maar dat gaat dus niet zo makkelijk. Al was het maar omdat een aantal zaken steeds terugkeren in mijn dromen bijvoorbeeld. Ik werk ook nog eens fulltime, dat vind ik vooral zwaar in dit proces...
woensdag 18 augustus 2010 om 08:29
Beetje verlaat, drukke nachtdienst gehad.
Verreckje, hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat het goed gaat nu je zonder de Efexor bent. Slik je ook medicatie voor je adhd?
Kan me voorstellen dat fulltime werken zwaar is, ben blij dat ik dat niet hoef: ik werk 70 % en dat is heerlijk. Ik vind het fijn om herkenning te vinden!
MEFunny, dankjewel! Is dat jouw konijn?
Amandroe, jij ook bedankt voor je lieve reaktie.
Verreckje, hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat het goed gaat nu je zonder de Efexor bent. Slik je ook medicatie voor je adhd?
Kan me voorstellen dat fulltime werken zwaar is, ben blij dat ik dat niet hoef: ik werk 70 % en dat is heerlijk. Ik vind het fijn om herkenning te vinden!
MEFunny, dankjewel! Is dat jouw konijn?
Amandroe, jij ook bedankt voor je lieve reaktie.
woensdag 25 augustus 2010 om 20:53
