Geen kinderen willen, want...

18-09-2019 18:03 116 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is nogal een dingetje tegenwoordig, het wel of niet willen van kinderen. Vooral het niet willen van kinderen is soms nogal een dingetje voor anderen. Ik krijg regelmatig nog mooie oneliners te horen zoals:

'Ach, maar je krijgt er zoveel voor terug!' - Klassieker!
'Je hebt echt nog wel een leven als je een kind hebt, je past je wel aan.' - Ja, omdat je niet aanpassen eigenlijk gewoon niet kan.
'Kinderen zijn een verrijking van je leven, wat moet je zonder ze?!' - Nou het gaat best goed zonder.
'Wacht maar, over een paar jaar denk je er wel anders over.' - We spreken elkaar dan.
'Oh maar je bent nog maar 30 jaar, dan kun je nog van gedachte veranderen.' - Waarom zou ik?


Ik heb geen hekel aan kinderen, ik kijk met tranen in mn ogen naar bevallingsprogramma's en kan ook heel leuk met kinderen. Maar, gewoon niet voor mezelf. Dat heeft er mede mee te maken dat ik een pittige jeugd heb gehad en nu pas het gevoel heb ik dat ik echt leef zoals ik dat wil, en dat wil ik niet door een kind laten beinvloeden. Daarnaast gaat het nu eigenlijk nog steeds niet lekker, ik zou knetterdepressief worden als ik nu voor een kind moest zorgen. En dan heb ik het vooral over de slapeloze nachten en het altijd druk zijn met het kindje. PND nog even weg gelaten. Ook vind ik het een veel te drukke klotewereld om daar nu een kind in te zetten. Er zijn teveel mensen en kinderen zijn slecht voor het milieu. Daarnaast wil ik gewoon mijn vrijheid houden. Ik ben een impulsief type, en dat wil ik niet intomen, want dat is een deel van wie ik ben.

Maar waarom mogen we niet gewoon zeggen dat je geen kinderen wilt? De laatste tijd zijn mensen nogal hardnekkig, en is iedereen er van overtuigd dat ik nog wel van gedachte verander. Waarom? Waarom is het zo vanzelfsprekend?

Ik hoef hier geen discussie waarom ik wel kinderen moet beginnen. Ik ben eerder op zoek naar gelijkgestemden. Wie loopt tegen hetzelfde aan? Het is ook niet de intentie om een ikhaatkinderen topic te maken, want dat is niet het geval.
'Happiness is only real when shared'.
Er loopt hier al jaren een Kindvrij topic, op Kinderen. Ga daar eens kijken.

Linkje: kinderen/bewust-kindvrij-sinds-2010-dee ... ges/442321
Alle reacties Link kopieren
Van mij mag je zeggen dat je geen kinderen wilt.

Het 'normaal' is dat je vroeg of laat kinderen wilt. Normaal als zijnde: de meeste mensen willen dat.

Mensen begrijpen je keuze dan niet of kunnen zich er moeilijk in verplaatsen. . Maar velen kunnen dat ook wel.

Lekker boeien wat anderen vinden?
Er is al een bewust kindvrij topic.
Alle reacties Link kopieren
Ik sta er hetzelfde in, maar krijg daar nooit commentaar op.
En als er al iemand commentaar denkt te moeten hebben som ik mijn rijtje argumenten op en zijn we ook wel uitgepraat denk ik.
Ik zie het probleem niet?
.
Uiteindelijk zijn we er net als alle zoogdieren alleen om onszelf voort te planten en te zorgen dat we niet uit sterven. Het is ons instinct. Half ons leven draait op hormonen en die partner vinden om ons mee voort te planten. Ook al denken we daar inmiddels boven te staan.

Dat terzijde leggend, wil ik geen kinderen. Mijn lijf vraagt er niet om en mijn hoofd moet er niet aan denken, ook fysiek gezien niet. Verstandelijk gezien zijn er ook veel meer argumenten tegen het krijgen van kinderen dan voor.

Voor de rest merk ik in mijn omgeving juist dat het veel makkelijker geaccepteerd wordt dat je geen kinderen wil. Of zelfs dat mensen toegeven dat het best zwaar is met kinderen en het leven zonder ook prima geweest zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb kinderen.Je mag van mij zeggen dat je geen kinderen wilt . Het is misschien wel zuur voor mensen die kinderen willen maar waar het , om welke reden ook ,niet lukt om dat te horen . Maar leef je leven en ben gelukkig !
Een dag zonder latte anais, is als een vrieskist zonder ais.
redbulletje schreef:
18-09-2019 18:15
Er is al een bewust kindvrij topic.
Ja dat zeg ik :proud:
Alle reacties Link kopieren
Soms...maar ik heb geleerd om mijn antwoord heel kort te houden: "Nee, ik wil geen kinderen" PUNT!
Dus geen '...want zus en zo" erachter plakken, want dan gaan mensen inderdaad met de mooie one-liners komen.
En als men blijft zeuren ben ik tegenwoordig een stuk minder aardig, geef het korte antwoord en probeer het gesprek een andere kant op te leiden. Herhaal het misschien nog een keer en valt het kwartje niet dan loop ik weg. Heb wel wat beters te doen dan mijzelf te moeten 'verantwoorden' voor de keuzes in mijn leven.

Nu ga ik rustig richting de eind 30 en weten de mensen die dicht bij mij staan wat ik wil. Heb er dus steeds minder last van! :P
"I love not Man the less, but Nature more..."
Mensen die wel kinderen hebben, vatten het weleens persoonlijk op als je zegt bewust geen kinderen te hebben. Alsof je met je keuze hun hele leven afkeurt. Dat is niet zo natuurlijk, maar het ontbreekt sommige mensen aan het vermogen dat in te zien. Doe je weinig aan.
Alle reacties Link kopieren
Het is nou niet dat onze soort bepaald met uitsterven bedreigt wordt, dus dat is meestal mijn antwoord als mensen vragen waarom ik geen kinderen wil. Ik voel die behoefte om me voort te planten niet. We zijn al een plaag.
Alle reacties Link kopieren
Als je geen kinderen wil is dat je eigen keuzen. Prima. Als je mensen hebt die daar een probleem mee hebben zit je in een verkeerde omgeving.
Byrma schreef:
18-09-2019 18:19
Ik heb kinderen.Je mag van mij zeggen dat je geen kinderen wilt . Het is misschien wel zuur voor mensen die kinderen willen maar waar het , om welke reden ook ,niet lukt om dat te horen . Maar leef je leven en ben gelukkig !

Waarom? Die mensen zijn toch niet geholpen als ik (of TO) wel kinderen zou willen?
Alle reacties Link kopieren
Het gaat vanzelf over als je ouder wordt maar irritant is het soms wel al dat commentaar. De ergste was nog wel dat ik anders geen complete vrouw zou zijn of iets dergelijks en dat mijn lijf daar tenslotte voor gemaakt was.

Wij hebben dus ook geen kinderen en ben nu 45 en man 50 en nu hoor ik er nooit meer iemand over in onze omgeving.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil ze ook niet en ben 34. Het lichamelijke lijkt me al horror. Daarna, je moet zo veel met een kind. Spullen aanschaffen. Is het niet voor school, dan wel omdat ze er anders niet bij horen. Heen en weer racen naar sportclubjes. Aankleden had ik met poppen al een hekel aan. Je weet niet wat voor kind het wordt. Karakter, gezondheid. Als dat tegenvalt heb je het er ook maar mee te doen. Mijn eigen psychische problemen waardoor ik heel snel overprikkeld ben. Ook de wereld waarop je een kind zet vind ik niet leuk.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken een aantal mensen die ook altijd riepen “wil geen kinderen”. Kwam ik ze later tegen en hadden ze toch 2 of 3 kinderen gekregen. Ze hadden de juiste partner gevonden en kregen ineens rammelende eierstokken. Ik ken ook zat mensen die altijd een groot gezin wilde, maar na 1 kind hielden ze het toch voor gezien. Ik wil niet zeggen dat dit voor iedereen geldt, maar niks is zo veranderlijk als de mens.
Voor iedereen een groene tuin
Waarom zou je je moeten verantwoorden? Dat heb ik ooit nooit gemoeten voor mijn keuze ze WEL te krijgen.
Maak je eigen keuzes. Je volste recht.
Ik had er eentje in mijn omgeving die zei dat ik heus nog wel kinderen zou willen. Ik heb ook wel een paar keer gehoord "als je later kinderen krijgt" terwijl ik allang een keer had aangegeven geen kinderen te willen. Verder hadden de meesten er niet echt een mening over, sommigen wilden er meer van weten (waarom dan niet) en bij sommigen kreeg ik het idee dat ze het totaal niet snapten. Ik heb me er nooit veel van aangetrokken.
Ik wilde wel kinderen en ik heb ze nu ook, maar ik vind er echt helemaal niks van als iemand ze niet wil. Lijkt me ook helemaal niet leuk voor een kind om geboren te worden bij ouders die hem niet willen, dus waar zou ik me druk om maken.

En net zo min maak ik me druk als iemand hier of elders uitgebreid komt vertellen hoe erg ie kinderen wel niet vindt.
Alle reacties Link kopieren
GroenTuintje schreef:
18-09-2019 18:34
Ik ken een aantal mensen die ook altijd riepen “wil geen kinderen”. Kwam ik ze later tegen en hadden ze toch 2 of 3 kinderen gekregen. Ze hadden de juiste partner gevonden en kregen ineens rammelende eierstokken. Ik ken ook zat mensen die altijd een groot gezin wilde, maar na 1 kind hielden ze het toch voor gezien. Ik wil niet zeggen dat dit voor iedereen geldt, maar niks is zo veranderlijk als de mens.
Ik ken aantal mensen die geen kinderen wilden, en ze ook niet hebben genomen.
Niets is zo veranderlijk als de mens, dat klopt. Maar in dit geval weet ik het zelf ook heel zeker. Ik wil ze niet! En dat zeg ik met volle overtuiging. Gaat niet gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Nou, nou, nou ; wat een dingetjes allemaal, zeg.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Niks zo ergerlijk als mensen die "wacht maar" zeggen.

Laat het iemand zelf uitzoeken.
Geef opbouwende kritiek als je het echt niet kan laten.
En weet dat je mensen niet kan sturen, ze maken hun eigen keuzes.

Leukere wereld als iedereen zich eraan houdt.
Het is maar net in welke kringen je je begeeft denk ik. Ik herken het beeld wat je schetst eigenlijk niet, ik ken vrijwel niemand in mijn persoonlijke omgeving die erop aandringt dat ik kinderen moet nemen, of het raar vind dat ik er niet aan wil beginnen.

Wat ik soms wel mis is een meer algemene brede tendens of aandacht voor het (gewenst) kinderloos blijven. Het voelt soms (en dan dus niet direct in mijn sociale kring, maar meer in het grotere geheel van de 'maatschappij') best eenzaam als je kinderloos (kindvrij) bent. Ik vind dat er in de media e.d. weinig rolmodellen zijn.
RégineFilange schreef:
18-09-2019 19:01
Het is maar net in welke kringen je je begeeft denk ik. Ik herken het beeld wat je schetst eigenlijk niet, ik ken vrijwel niemand in mijn persoonlijke omgeving die erop aandringt dat ik kinderen moet nemen, of het raar vind dat ik er niet aan wil beginnen.

Wat ik soms wel mis is een meer algemene brede tendens of aandacht voor het (gewenst) kinderloos blijven. Het voelt soms (en dan dus niet direct in mijn sociale kring, maar meer in het grotere geheel van de 'maatschappij') best eenzaam als je kinderloos (kindvrij) bent. Ik vind dat er in de media e.d. weinig rolmodellen zijn.
Waar wil je dan aandacht voor? En hoe zou die aandacht moeten worden vormgegeven?
Alle reacties Link kopieren
Lekker zelf weten!!
Echt totaal geen mening over.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven