Psyche
alle pijlers
Grenzen stellen en bewaken
donderdag 8 juli 2010 om 17:06
Is iets wat ik heel erg moeilijk vind.
Meestal zie ik pas wat mijn grens is als iemand er vierkant overheen is gewalst.
Vaak maak ik er dan op dat moment geen punt van, en neem me iedere keer voor om de volgende keer assertiever te zijn.
Maar het lukt me eigenlijk zelden.
Daarbij ben ik ook echt een people pleaser. (houd niet van engelse termen, maar weet even niet hoe ik het in het nederlands moet zeggen)
Ik heb ook altijd het gevoel dat ik zelf meer geef (in relaties, vriendschappen, etc) dan dat ik terugkrijg.
En daar baal ik van.
Herkenbaar voor iemand? En zoja, hoe verander je dit het beste?
Meestal zie ik pas wat mijn grens is als iemand er vierkant overheen is gewalst.
Vaak maak ik er dan op dat moment geen punt van, en neem me iedere keer voor om de volgende keer assertiever te zijn.
Maar het lukt me eigenlijk zelden.
Daarbij ben ik ook echt een people pleaser. (houd niet van engelse termen, maar weet even niet hoe ik het in het nederlands moet zeggen)
Ik heb ook altijd het gevoel dat ik zelf meer geef (in relaties, vriendschappen, etc) dan dat ik terugkrijg.
En daar baal ik van.
Herkenbaar voor iemand? En zoja, hoe verander je dit het beste?
donderdag 8 juli 2010 om 17:31
Het helpt om jezelf aan te wenden niet meteen beslissingen te nemen. Als iemand vraagt 'kun je dit' of 'doe je dat' is het waarschijnlijk je eerste reactie om 'ja' te zeggen: doe dat niet. Je hoeft ook niet meteen 'nee' te zeggen, maar meld dat je erover na zult denken. Je maakt zo tijd om te bedenken of je er eigenlijk wel zin in hebt. Het vergt even wat oefening, maar het helpt enorm!
donderdag 8 juli 2010 om 17:54
quote:AlettaJacobs schreef op 08 juli 2010 @ 17:31:
Het helpt om jezelf aan te wenden niet meteen beslissingen te nemen. Als iemand vraagt 'kun je dit' of 'doe je dat' is het waarschijnlijk je eerste reactie om 'ja' te zeggen: doe dat niet. Je hoeft ook niet meteen 'nee' te zeggen, maar meld dat je erover na zult denken. Je maakt zo tijd om te bedenken of je er eigenlijk wel zin in hebt. Het vergt even wat oefening, maar het helpt enorm!
Hier ben ik het volmondig mee eens!
Sinds ik dat doe, kan niemand meer over mijn grenzen heen.
Het helpt om jezelf aan te wenden niet meteen beslissingen te nemen. Als iemand vraagt 'kun je dit' of 'doe je dat' is het waarschijnlijk je eerste reactie om 'ja' te zeggen: doe dat niet. Je hoeft ook niet meteen 'nee' te zeggen, maar meld dat je erover na zult denken. Je maakt zo tijd om te bedenken of je er eigenlijk wel zin in hebt. Het vergt even wat oefening, maar het helpt enorm!
Hier ben ik het volmondig mee eens!
Sinds ik dat doe, kan niemand meer over mijn grenzen heen.
donderdag 8 juli 2010 om 18:08
Soms moeten grenzen overtreden worden zodat je weet dat het voor jou een grens is. Je leert door dit soort dingen.
Een relatie, in welke vorm dan ook, gaat vaak samen met een balans. Als jij heel veel geeft en niet durft te nemen, trek je je tegenpool aan. Die veel neemt en weinig geeft.
Respect verwachten en een ander respecteren doet wonderen.
Veel mensen die niet kunnen nemen zijn niet zo onbaatzuchtig als men denkt. Er zit een groot stuk egoisme achter. Een juiste balans maakt dat je de juiste mensen aantrekt.
Een relatie, in welke vorm dan ook, gaat vaak samen met een balans. Als jij heel veel geeft en niet durft te nemen, trek je je tegenpool aan. Die veel neemt en weinig geeft.
Respect verwachten en een ander respecteren doet wonderen.
Veel mensen die niet kunnen nemen zijn niet zo onbaatzuchtig als men denkt. Er zit een groot stuk egoisme achter. Een juiste balans maakt dat je de juiste mensen aantrekt.
donderdag 8 juli 2010 om 22:21
quote:domnaiefmutsje schreef op 08 juli 2010 @ 18:08:
Soms moeten grenzen overtreden worden zodat je weet dat het voor jou een grens is. Je leert door dit soort dingen.
Een relatie, in welke vorm dan ook, gaat vaak samen met een balans. Als jij heel veel geeft en niet durft te nemen, trek je je tegenpool aan. Die veel neemt en weinig geeft.
Respect verwachten en een ander respecteren doet wonderen.
Veel mensen die niet kunnen nemen zijn niet zo onbaatzuchtig als men denkt. Er zit een groot stuk egoisme achter. Een juiste balans maakt dat je de juiste mensen aantrekt.
Dit moet ik dus onthouden.
Het vervelende eraan is, dat het een automatisme is, en dat krijg ik er heel moeilijk uit.
Soms moeten grenzen overtreden worden zodat je weet dat het voor jou een grens is. Je leert door dit soort dingen.
Een relatie, in welke vorm dan ook, gaat vaak samen met een balans. Als jij heel veel geeft en niet durft te nemen, trek je je tegenpool aan. Die veel neemt en weinig geeft.
Respect verwachten en een ander respecteren doet wonderen.
Veel mensen die niet kunnen nemen zijn niet zo onbaatzuchtig als men denkt. Er zit een groot stuk egoisme achter. Een juiste balans maakt dat je de juiste mensen aantrekt.
Dit moet ik dus onthouden.
Het vervelende eraan is, dat het een automatisme is, en dat krijg ik er heel moeilijk uit.
donderdag 8 juli 2010 om 22:22
Dit vind ik een fijn boek, ik pak het regelmatig uit de kast.
Ik leer veel door mijn moeder te observeren.
Regelmatig vallen er kwartjes, tijdens het waarnemen hoe zij haar persoonlijke grenzen overschrijdt uit dienstbaarheid of zorgzaamheid naar haar kinderen en kleinkinderen.
Ik houd tegenwoordig braaf m'n bakkes, mijn moeder accepteert geen kritiek op dit gebied , maar de kwartjes stop ik in m'n spaarpot en doe er wat mee.
Ik leer veel door mijn moeder te observeren.
Regelmatig vallen er kwartjes, tijdens het waarnemen hoe zij haar persoonlijke grenzen overschrijdt uit dienstbaarheid of zorgzaamheid naar haar kinderen en kleinkinderen.
Ik houd tegenwoordig braaf m'n bakkes, mijn moeder accepteert geen kritiek op dit gebied , maar de kwartjes stop ik in m'n spaarpot en doe er wat mee.
woensdag 21 juli 2010 om 22:24
