Psyche
alle pijlers
Het gevoel van 'leegte' is weer terug
woensdag 13 oktober 2010 om 22:46
Waarschijnlijk weer de zoveelste topic over down voelen, alvast sorry hiervoor.
Maar wil het toch even van mij afschrijven. Ben tijden terug al eens in een depressie beland. Met veel pijn en moeite ben ik er een beetje bij beetje uitgeklauterd. Kon eindelijk weer de zon zien schijnen zowel letterlijk als figuurlijk.
Ik ben toen op zoek gegaan naar dingen die ik graag wilde, en wilde me er voor inzetten. Ik ben begonnen aan een WO studie naast mijn fulltime baan, omdat dat altijd al een wens van mij is bijvoorbeeld.
Loop bij een homepaath die mij korreltjes geeft waarvan ik wel het gevoel heb dat het mij helpt. Drink geen cafeine meer, eet gezond, beweeg etc.
Maar sinds twee maanden lijkt de leegte weer terug te zijn. Het is er heel langzaam ingeslopen. Maar voel me weer zo ontzettend down. Huilbuien. Voel me verschrikkelijk, het doet gewoon zo'n pijn, dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Voel me ook zo verward ben zo vergeetachtig en alles gaat zo langs mij heen. Ik ben aanwezig letterlijk, maar het is alsof ik er niet bij ben. Ik sleep mij s'ochtends met pijn en moeite naar mijn werk, waar het mij nauwelijks lukt om helder te denken. Werk met lijstjes anders lukt het mij niet. Ik raak helemaal verlamd soms. Ook heb ik soms last van een heel benauwd gevoel, dat ik moeite heb met ademen en bijna aan het hyperventileren ben. Alsof er een zware steen op mijn borst ligt.
Ik hoop(te) gewoon dat het vanzelf voorbij gaat. Maar het lijkt erop dat dat niet het geval is. Ik zou me het liefst morgen ziek melden en nooit meer uit mijn bed/huis willen komen. Maar weet dat dat funest is nu.
Maar wil het toch even van mij afschrijven. Ben tijden terug al eens in een depressie beland. Met veel pijn en moeite ben ik er een beetje bij beetje uitgeklauterd. Kon eindelijk weer de zon zien schijnen zowel letterlijk als figuurlijk.
Ik ben toen op zoek gegaan naar dingen die ik graag wilde, en wilde me er voor inzetten. Ik ben begonnen aan een WO studie naast mijn fulltime baan, omdat dat altijd al een wens van mij is bijvoorbeeld.
Loop bij een homepaath die mij korreltjes geeft waarvan ik wel het gevoel heb dat het mij helpt. Drink geen cafeine meer, eet gezond, beweeg etc.
Maar sinds twee maanden lijkt de leegte weer terug te zijn. Het is er heel langzaam ingeslopen. Maar voel me weer zo ontzettend down. Huilbuien. Voel me verschrikkelijk, het doet gewoon zo'n pijn, dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Voel me ook zo verward ben zo vergeetachtig en alles gaat zo langs mij heen. Ik ben aanwezig letterlijk, maar het is alsof ik er niet bij ben. Ik sleep mij s'ochtends met pijn en moeite naar mijn werk, waar het mij nauwelijks lukt om helder te denken. Werk met lijstjes anders lukt het mij niet. Ik raak helemaal verlamd soms. Ook heb ik soms last van een heel benauwd gevoel, dat ik moeite heb met ademen en bijna aan het hyperventileren ben. Alsof er een zware steen op mijn borst ligt.
Ik hoop(te) gewoon dat het vanzelf voorbij gaat. Maar het lijkt erop dat dat niet het geval is. Ik zou me het liefst morgen ziek melden en nooit meer uit mijn bed/huis willen komen. Maar weet dat dat funest is nu.
woensdag 13 oktober 2010 om 23:13
woensdag 13 oktober 2010 om 23:24
quote:biebelien schreef op 13 oktober 2010 @ 23:21:
google er maar eens op.
Het is een manier om je geest en je lichaam weer met elkaar in connectie te laten komen.
In evenwicht zeg maar.
Er zijn bv veel topsporters die naar een haptonoom gaan.
Ik heb er zelf enorm veel baat bij (gehad)
Ja ben ik aan het doen. Maar wordt er niet veel wijzer van wat het concreet inhoudt. Aanrakingen? Waar en hoe? En wordt er gepraat? Hoe moet ik me dat voorstellen?
Hoe heeft het jou geholpen, en na hoeveel sessies.
google er maar eens op.
Het is een manier om je geest en je lichaam weer met elkaar in connectie te laten komen.
In evenwicht zeg maar.
Er zijn bv veel topsporters die naar een haptonoom gaan.
Ik heb er zelf enorm veel baat bij (gehad)
Ja ben ik aan het doen. Maar wordt er niet veel wijzer van wat het concreet inhoudt. Aanrakingen? Waar en hoe? En wordt er gepraat? Hoe moet ik me dat voorstellen?
Hoe heeft het jou geholpen, en na hoeveel sessies.
woensdag 13 oktober 2010 om 23:38
Ik heb ondertussen 7 sessies gehad. Ik ga er vanuit dat ik nog wel zo'n 15 sessies nodig ga hebben. Daarna ga ik in therapie bij PsyQ (soort van ggz). Daar is nu nl nog een wachtlijst.
Het is zowel praten, als oefeningen doen waarin je leert naar je lichaam luisteren en je gevoel. Ik rationaliseerde alles terwijl je lichaam heel duidelijk aangeeft waar je grens ligt. Mijn lichaam en hoofd communiceren totaal niet met elkaar. Ik leer nu steeds beter mijn lichaam aan te voelen.
Oefeningen bestonden uit op de bank liggen en aangeraakt worden, of met de ruggen tegen elkaar aan zitten of staan en dan steunen of leunen.
Het klinkt vaag maar het werk echt! Het kon ook echt behoorlijk heftig zijn. Ik ben nu overgestapt op een man, omdat dat vreemd genoeg veiliger voelde dan een vrouw.
Het is zowel praten, als oefeningen doen waarin je leert naar je lichaam luisteren en je gevoel. Ik rationaliseerde alles terwijl je lichaam heel duidelijk aangeeft waar je grens ligt. Mijn lichaam en hoofd communiceren totaal niet met elkaar. Ik leer nu steeds beter mijn lichaam aan te voelen.
Oefeningen bestonden uit op de bank liggen en aangeraakt worden, of met de ruggen tegen elkaar aan zitten of staan en dan steunen of leunen.
Het klinkt vaag maar het werk echt! Het kon ook echt behoorlijk heftig zijn. Ik ben nu overgestapt op een man, omdat dat vreemd genoeg veiliger voelde dan een vrouw.
woensdag 13 oktober 2010 om 23:42
ik ben in maart helemaal vastgelopen.
Hyperventilatie,niet slapen,piekeren,ruzie maken...
De haptotherapeute helpt je dmv praten en later ook aanrakingen om de boel weer op orde te krijgen.
Je herkent zelf je patronen en valkuilen en ze geeft handvatten om daar mee om te gaan.
Moeilijk uit te leggen en lang zo zweverig niet als ik dacht eerst.
Iets wat je zelf zou moeten ervaren om te weten of het iets voor je doet.
Ik ben 6 keer geweest.
De eerste paar keer om de 2 weken en later grotere pauzes ertussen.
Als ik behoefte heb kan ik bellen en terecht maar het gaat nu goed... Ik ben weer zoals ik zijn wil (ongeveer meestal )
Hyperventilatie,niet slapen,piekeren,ruzie maken...
De haptotherapeute helpt je dmv praten en later ook aanrakingen om de boel weer op orde te krijgen.
Je herkent zelf je patronen en valkuilen en ze geeft handvatten om daar mee om te gaan.
Moeilijk uit te leggen en lang zo zweverig niet als ik dacht eerst.
Iets wat je zelf zou moeten ervaren om te weten of het iets voor je doet.
Ik ben 6 keer geweest.
De eerste paar keer om de 2 weken en later grotere pauzes ertussen.
Als ik behoefte heb kan ik bellen en terecht maar het gaat nu goed... Ik ben weer zoals ik zijn wil (ongeveer meestal )
woensdag 13 oktober 2010 om 23:50
De klik is zeker het belangrijkste. Er zijn veel haptotherapeuten en je kan meerdere intakes doen.
Ik had een hele goede klik met die vrouw, alleen aanraken is voor mij veiliger door een man dan door een vrouw.
Ik bleek uiteindelijk meer nodig te hebben dan hapto. Waarschijnlijk heb ik ook persoonlijkheidsproblematiek dus vandaar dat ik ook verder doorverwezen ben.
Ik had een hele goede klik met die vrouw, alleen aanraken is voor mij veiliger door een man dan door een vrouw.
Ik bleek uiteindelijk meer nodig te hebben dan hapto. Waarschijnlijk heb ik ook persoonlijkheidsproblematiek dus vandaar dat ik ook verder doorverwezen ben.
woensdag 13 oktober 2010 om 23:54
mijn therapeute raakt overigens alleen mijn rug (tot broekband) en mijn hoofd (haar) aan en ik hoefde me ook niet uit te kleden.
Gewoon broek en shirtje.
Geen dikke trui natuurlijk...je moet wel contact hebben.
Maar ik ken ook iemand die elders ging (maar dat was volgens mij bij een haptonoom en geen haptotherapeut) en diegene moest in onderbroek en hemdje.
Daar zou ik al van dichtklappen...een wildvreemde die aan mn ondergoed zit.
Gewoon broek en shirtje.
Geen dikke trui natuurlijk...je moet wel contact hebben.
Maar ik ken ook iemand die elders ging (maar dat was volgens mij bij een haptonoom en geen haptotherapeut) en diegene moest in onderbroek en hemdje.
Daar zou ik al van dichtklappen...een wildvreemde die aan mn ondergoed zit.
zaterdag 16 oktober 2010 om 10:31
Ja ik ken dat gevoel van leegte die er heel langzaam insluipt. Opeens besef je dat het weer terug is en dat alles om je heen zwart is. S'morgens uit bed komen wil je echt niet, voor altijd onder de dekens kruipen, er nooit meer uitkomen. Ook ik heb jaren terug een depressie gehad en ben daar toen met medicijnen en therapie weer uit gekomen. Ik merk dat ik er nog steeds heel vatbaar voor ben. Bij mij schommelt het de laatste tijd enorm. Soms ben ik een week soms twee ontzettend down, precies zoals jij omschrijft, om vervolgens weer 2 weken zonder moeite door te komen met soms zelfs geluksmomenten. Het voelt erg onstabiel, maar ik probeer om gewoon maar door te gaan. Ik hou het wel in de gaten dat als ik te lang in het donker zit, ik naar de dokter ga. Laatst stond ik op het punt om er iets aan te doen, maar toen klaarde het weer op.
Als ik jou verhaal hoor, denk ik wel dat het voor jou tijd is om actie te ondernemen. Je ziek melden lijkt me overigens niet zo'n goed idee. Mijn ervaring is, hoe meer tijd je niks te doen hebt, hoe dieper je gaat. Succes en hou het in de gaten
Als ik jou verhaal hoor, denk ik wel dat het voor jou tijd is om actie te ondernemen. Je ziek melden lijkt me overigens niet zo'n goed idee. Mijn ervaring is, hoe meer tijd je niks te doen hebt, hoe dieper je gaat. Succes en hou het in de gaten
zaterdag 16 oktober 2010 om 20:34
Dag Milkshake, wat vervelend voor je dat je je zo rot voelt. Heb je op dit moment naast de homeophaat andere hulp?
Ik heb over dit onderwerp van leegte een tijd geleden een topic geopend en heb veel gehad aan de reacties daarop.
Ik ken dat gevoel van leegte heel erg goed en weet hoe erg het is, dat het gewoon onverdraaglijk voelt en fysiek pijn doet.
Bij mij gaat het op dit moment wel wat beter maar het gevaar dat de leegte terugkomt is altijd aanwezig.
Ik wou dat ik je een tip kon geven. Mij heeft het geholpen er in therapie over te praten maar daarmee gaat helaas het gevoel niet weg, je begrijpt alleen maar beter waar het vandaan komt. Bij mij had het ook te maken met mijn verleden, zou dat bij jou misschien ook zo kunnen zijn?
Misschien kun je eens kijken naar het oude topic 'gevoel van leegte' dat ik eens geopend heb en naar de reacties die daarop zijn gekomen (je kunt op het vergrootglas bij mijn naam klikken, dan kom je er wel op). Hopelijk heb je iets aan die reacties!
En misschien helpt het ook voor je hier van je af te schrijven.
Heel veel sterkte in ieder geval hiermee! Hoop dat je ondanks de leegte af en toe wel een straaltje zon ziet schijnen.
Ik heb over dit onderwerp van leegte een tijd geleden een topic geopend en heb veel gehad aan de reacties daarop.
Ik ken dat gevoel van leegte heel erg goed en weet hoe erg het is, dat het gewoon onverdraaglijk voelt en fysiek pijn doet.
Bij mij gaat het op dit moment wel wat beter maar het gevaar dat de leegte terugkomt is altijd aanwezig.
Ik wou dat ik je een tip kon geven. Mij heeft het geholpen er in therapie over te praten maar daarmee gaat helaas het gevoel niet weg, je begrijpt alleen maar beter waar het vandaan komt. Bij mij had het ook te maken met mijn verleden, zou dat bij jou misschien ook zo kunnen zijn?
Misschien kun je eens kijken naar het oude topic 'gevoel van leegte' dat ik eens geopend heb en naar de reacties die daarop zijn gekomen (je kunt op het vergrootglas bij mijn naam klikken, dan kom je er wel op). Hopelijk heb je iets aan die reacties!
En misschien helpt het ook voor je hier van je af te schrijven.
Heel veel sterkte in ieder geval hiermee! Hoop dat je ondanks de leegte af en toe wel een straaltje zon ziet schijnen.
