Psyche
alle pijlers
Het leven na een zelfmoordpoging.
zaterdag 1 september 2018 14:32
Vorig jaar heb ik na veel ellendige jaren geprobeerd om een einde aan mijn leven te maken. Dit is niet gelukt en na de poging ben ik een jaar opgenomen geweest. In dat jaar werden er verschillende diagnoses gesteld; autisme, adhd, ernstige depressie, ptss en er zou sprake zijn van een borderline dynamiek. Ik heb moeite gehad met het accepteren van de diagnose, met name autisme vond ik lastig te accepteren (het idee dat het altijd zo ingewikkeld in mijn hoofd zou blijven en dat is blijkbaar geen fase was).
Tijdens mijn opname werd ik nog depressiever dan dat ik al was. Ik heb zelf het idee dat de anti depressiva niet werkt maar volgens mijn psychiater ben ik rustiger dan ervoor. Hij wil dan ook dat ik de medicatie blijf gebruiken. Ikzelf twijfel omdat ik me nog steeds heel erg somber voel, veel zelfmoordgedachten heb en niet echt een toekomstbeeld heb.
Ik heb in de tussentijd een nieuwe huurwoning gehad en ben daar nu een aantal keren geweest. Het is een mooie woning maar ik voel me er erg ongelukkig. Ik denk omdat het een flatje is, erg gehorig en ik ben nogal gevoelig voor prikkels. Over twee weken wordt ik ‘ontslagen’ en mag ik helemaal naar huis.
Ik vind het doodeng. Ik kan alleen maar huilen omdat ik niet naar dat huis wil en heb nog steeds zelfmoordgedachten. In alle somberheid heb ik ook het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen. Alles is zwart en het lijkt of ik erin ga verdrinken. Ik weet niet of ik me ooit nog blij ga voelen.
Ik weet niet waarom ik het schrijf, misschien hoop ik dat mensen tips hebben? Mensen die dat gevoel herkennen? Het is fijn om van me af te schrijven in ieder geval.
Tijdens mijn opname werd ik nog depressiever dan dat ik al was. Ik heb zelf het idee dat de anti depressiva niet werkt maar volgens mijn psychiater ben ik rustiger dan ervoor. Hij wil dan ook dat ik de medicatie blijf gebruiken. Ikzelf twijfel omdat ik me nog steeds heel erg somber voel, veel zelfmoordgedachten heb en niet echt een toekomstbeeld heb.
Ik heb in de tussentijd een nieuwe huurwoning gehad en ben daar nu een aantal keren geweest. Het is een mooie woning maar ik voel me er erg ongelukkig. Ik denk omdat het een flatje is, erg gehorig en ik ben nogal gevoelig voor prikkels. Over twee weken wordt ik ‘ontslagen’ en mag ik helemaal naar huis.
Ik vind het doodeng. Ik kan alleen maar huilen omdat ik niet naar dat huis wil en heb nog steeds zelfmoordgedachten. In alle somberheid heb ik ook het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen. Alles is zwart en het lijkt of ik erin ga verdrinken. Ik weet niet of ik me ooit nog blij ga voelen.
Ik weet niet waarom ik het schrijf, misschien hoop ik dat mensen tips hebben? Mensen die dat gevoel herkennen? Het is fijn om van me af te schrijven in ieder geval.
zondag 23 september 2018 15:31
da's toch niet nutteloos? er zijn echt heel veel mensen dat dit zouden beschrijven als een fijne lazy sunday 
Van sommige AD's krijg je levendigere dromen , weet niet precies welke juist en dat zal ook persoonsafhankelijk zijn denk ik.
je klinkt wel minder somber vind ik , de dag als nutteloos omschrijven klinkt veel beter dan de dag als pikzwart omschrijven
Ik hoop dat je gevoel ook zo is als ik net omschreef hier !
je kan niet opeens heel happy zijn maar "verveelt" is een hele stap beter als "diep ongelukkig"!
hoop dat je een fijne zondag hebt!
Van sommige AD's krijg je levendigere dromen , weet niet precies welke juist en dat zal ook persoonsafhankelijk zijn denk ik.
je klinkt wel minder somber vind ik , de dag als nutteloos omschrijven klinkt veel beter dan de dag als pikzwart omschrijven
Ik hoop dat je gevoel ook zo is als ik net omschreef hier !
je kan niet opeens heel happy zijn maar "verveelt" is een hele stap beter als "diep ongelukkig"!
hoop dat je een fijne zondag hebt!
zondag 23 september 2018 17:17
Ja, het is ook niet zo heftig als dat het was vandaag. Al voelt het wel alsof het op de loer ligt. En tussendoor zijn die destructieve gedachten er.
Ik weet niet of iemand dat hier herkent, maar automutilatie? Ik doe het de laatste tijd weer heel veel als ik gespannen ben en het lijkt de enige manier om spanning kwijt te raken. Afgelopen week zo erg dat het gehecht moest worden. Ik wil er echt vanaf want ik vind de littekens gewoonweg lelijk. Ik probeer het nu met een elastiekje om mijn pols maar de drang blijft.
Ik weet niet of iemand dat hier herkent, maar automutilatie? Ik doe het de laatste tijd weer heel veel als ik gespannen ben en het lijkt de enige manier om spanning kwijt te raken. Afgelopen week zo erg dat het gehecht moest worden. Ik wil er echt vanaf want ik vind de littekens gewoonweg lelijk. Ik probeer het nu met een elastiekje om mijn pols maar de drang blijft.
zondag 23 september 2018 17:27
Dat klinkt echt niet goed (understatement). Heb je nu wel een psychiater? Ben je wel juist in gesteld op de juiste medicatie?Morsmordre schreef: ↑23-09-2018 17:17Ja, het is ook niet zo heftig als dat het was vandaag. Al voelt het wel alsof het op de loer ligt. En tussendoor zijn die destructieve gedachten er.
Ik weet niet of iemand dat hier herkent, maar automutilatie? Ik doe het de laatste tijd weer heel veel als ik gespannen ben en het lijkt de enige manier om spanning kwijt te raken. Afgelopen week zo erg dat het gehecht moest worden. Ik wil er echt vanaf want ik vind de littekens gewoonweg lelijk. Ik probeer het nu met een elastiekje om mijn pols maar de drang blijft.
Heb je een dieren asiel dat misschien vrijwilligers zoekt in de buurt? Gewoon een middagje proberen als dat gaat. Beetje met die beestjes die jou leuk vinden en helemaal niet denken 'oh die heeft dit en dat' kan soms wel fijn werken. Als het maar geen 'moeten' wordt want dat kan stress geven. Al is het maar een beetje spelen met de beestjes waar voor de anderen geen tijd hebben.
Is de band met je ouders goed en kun je met hen echt praten?
(sorry als ik dingen heb gevraagd die je al eerder hebt beantwoord).
zondag 23 september 2018 17:39
Ik heb wel een psychiater en sinds kort nieuwe antidepressiva, alle voorgaande werkten niet. Mijn psychiater spreek ik elke week een kwartier, hij zegt wel “automutilatie mag niet” maar ik ben de grip daarop kwijt.
Sinds de zelfmoordpoging heb ik wel een goede band met mijn ouders, dat is fijn, maar ook zij zijn de laatste tijd een beetje ‘op’ van alles wat er is gebeurd.
Het ligt een beetje aan mijn vervolgtraject of ik vrijwilligerswerk kan doen. Ik wil zelf gewoon werken, maar ik moet er dan over een paar maand weer uit omdat ik op de wachtlijst sta voor een andere klinische behandeling van 6 tot 9 maand. Op mijn werk sta ik voor een groep die veel zekerheid/stabiliteit nodig hebben, dus teruggaan en er over een tijdje weer uitliggen is misschien geen optie. Als ik niet ga werken ga ik waarschijnlijk de tijd overbruggen met therapie of bij een zorgboerderij ofzo.
Sinds de zelfmoordpoging heb ik wel een goede band met mijn ouders, dat is fijn, maar ook zij zijn de laatste tijd een beetje ‘op’ van alles wat er is gebeurd.
Het ligt een beetje aan mijn vervolgtraject of ik vrijwilligerswerk kan doen. Ik wil zelf gewoon werken, maar ik moet er dan over een paar maand weer uit omdat ik op de wachtlijst sta voor een andere klinische behandeling van 6 tot 9 maand. Op mijn werk sta ik voor een groep die veel zekerheid/stabiliteit nodig hebben, dus teruggaan en er over een tijdje weer uitliggen is misschien geen optie. Als ik niet ga werken ga ik waarschijnlijk de tijd overbruggen met therapie of bij een zorgboerderij ofzo.
zondag 23 september 2018 20:16
Ik ben bekend met AM. Het is echt klote en moeilijk om vanaf te komen. Iemand gaaf mij dit tip om een ijsblokje in je hand te houden of een hap hete sambal te nemen. Werkte voor mij niet echt maar misschien kun jij wat met die tips? Ik heb ook veel littekens, dat is echt klote.
Mag je wel blijven in de kliniek als je automutileerd? Ik moest direct weg. Ik merk vaak dat behandelaren het lastig vinden om mee om te gaan en dat maakt het vaak ingewikkeld.
Mag je wel blijven in de kliniek als je automutileerd? Ik moest direct weg. Ik merk vaak dat behandelaren het lastig vinden om mee om te gaan en dat maakt het vaak ingewikkeld.
zondag 23 september 2018 20:30
Ja ik moest direct weg. Gelukkig stond ik al ergens anders op de wachtlijst, daar kon ik binnen 1,5 week naar toe. Ik denk dat ze gewoon niet goed weten wat ze er mee moeten.Morsmordre schreef: ↑23-09-2018 20:24Echt? Moest je direct weg? Sorry, maar dat vind ik echt schandalig. Je doet zoiets uit onmacht. En je hebt hulp nodig. Waarom stuurden ze je weg?
zondag 23 september 2018 20:33
Morsmordre schreef: ↑23-09-2018 17:17Ja, het is ook niet zo heftig als dat het was vandaag. Al voelt het wel alsof het op de loer ligt. En tussendoor zijn die destructieve gedachten er.
Ik weet niet of iemand dat hier herkent, maar automutilatie? Ik doe het de laatste tijd weer heel veel als ik gespannen ben en het lijkt de enige manier om spanning kwijt te raken. Afgelopen week zo erg dat het gehecht moest worden. Ik wil er echt vanaf want ik vind de littekens gewoonweg lelijk. Ik probeer het nu met een elastiekje om mijn pols maar de drang blijft.
Ja, ik ben bekend met AM. Nu op 1x halverwege dit jaar, 5 jaar clean.
De littekens blijven me achtervolgen en laten me van mezelf walgen.
Probeer andere manieren te vinden om spanning op te lossen, een DGT-techniek is inderdaad een intense andere ervaring die geen kwaad kan maar wel de spanning uitschakelt; koud ijsklontje in je hand, iets eten met aparte/sterkte smaak (sambal/peper/mosterd/etc), polsen onder de kraan houden, knijpen in een massagebal (die met die stekels) ga buiten een rondje lopen, sporten, muziek luisteren, schrijven, thee zetten (maak er een ritueel van!), schoonmaken, etc.
Als het heeft te maken heeft met prikkels; ooit gehoord van tangled toys? Er zijn nog meer van dat soort dingen te vinden, rondje google kan je eind helpen.
Sterkte.
zondag 23 september 2018 20:34
Ik heb zelf niet geautomutileerd. Ik had in mijn zwartste perioden een flinke alcholverslaving. Denk dat het beiden een verslaving is.
Weet je wat ik heel positief vind?
Dat je zegt 'ik wil op termijn weer naar mijn werk'. Kennelijk zie je toch een toekomst, ook al is dat niet bewust.
Heb je leuk werk? Welke sector? (of wordt het dan herkenbaar)
Als koken je afleiding geeft, kun je dat niet vaker doen? Of iets bakken voor de afdeling. Toen ik zelf niet meer intern zat maar nog een paar dagen per week therapie had voor jongvolwassenen, gingen we samen boodschappen doen en koken. Dat was eigenlijk heel leuk
Pas tijdens die behandeling kwam ik uit mijn dal.
Weet je wat ik heel positief vind?
Dat je zegt 'ik wil op termijn weer naar mijn werk'. Kennelijk zie je toch een toekomst, ook al is dat niet bewust.
Heb je leuk werk? Welke sector? (of wordt het dan herkenbaar)
Als koken je afleiding geeft, kun je dat niet vaker doen? Of iets bakken voor de afdeling. Toen ik zelf niet meer intern zat maar nog een paar dagen per week therapie had voor jongvolwassenen, gingen we samen boodschappen doen en koken. Dat was eigenlijk heel leuk
Pas tijdens die behandeling kwam ik uit mijn dal.
Je kunt méér.
zondag 23 september 2018 20:39
Ik denk dat je Tangle toys bedoelt. (Tangled is een Disney-film met schattige prinsessenpoppen.)Thuis-in-eigen-huis schreef: ↑23-09-2018 20:33Als het heeft te maken heeft met prikkels; ooit gehoord van tangled toys? Er zijn nog meer van dat soort dingen te vinden, rondje google kan je eind helpen.
Sterkte.
Het kan helpen om iets met je handen te doen.
Stressballetjes, fidget cube, tangle toys.
Gekleurde boetseerklei die je kan vormen, maar waar je ook lekker op kunt duwen/beuken.
zondag 23 september 2018 20:40
Ja, autocorrectCaitriona* schreef: ↑23-09-2018 20:39Ik denk dat je Tangle toys bedoelt. (Tangled is een Disney-film met schattige prinsessenpoppen.)
Het kan helpen om iets met je handen te doen.
Stressballetjes, fidget cube, tangle toys.
Gekleurde boetseerklei die je kan vormen, maar waar je ook lekker op kunt duwen/beuken.
sorry
zondag 23 september 2018 21:08
Mijn werk noem ik liever niet omdat het vrij specifiek is. Maar ik vond het altijd heel erg leuk en op sommige momenten mis ik het best wel.
Ik heb een tangle en ook nog een aantal andere dingen (slimey, stuiterbal, stressbal). Ik heb ook een preventieplan maar meestal lukt het niet om het AM te voorkomen. Douchen is een van de dingen die wel werkt, maar laatst stond ik voor de zevende keer die dag onder de douche.
Vanavond een zware avond. Ben weer terug op de afdeling en zie erg op tegen komende week. Gewoon omdat het wéér een week is. Alle dagen beginnen ook op elkaar te lijken, zonder dat er dingen uitspringen die leuk zijn.
Ik heb een tangle en ook nog een aantal andere dingen (slimey, stuiterbal, stressbal). Ik heb ook een preventieplan maar meestal lukt het niet om het AM te voorkomen. Douchen is een van de dingen die wel werkt, maar laatst stond ik voor de zevende keer die dag onder de douche.
Vanavond een zware avond. Ben weer terug op de afdeling en zie erg op tegen komende week. Gewoon omdat het wéér een week is. Alle dagen beginnen ook op elkaar te lijken, zonder dat er dingen uitspringen die leuk zijn.
zondag 23 september 2018 21:40
Fijn om te horen dat je wel hoopt terug te gaan naar je werk.
Ik vond er ook geen zak aan op de afdeling hoor. In het begin nog wel een beetje omdat het tekenen / kleien/ timmeren/ gymen toen nieuw was. Maar na de zoveelste mandala werd ik er ernstig depressief van.
Heb je iemand op de afdeling waar je een klik mee hebt? Een bewoner bedoel ik? (of hoe heet het)
Ik vond er ook geen zak aan op de afdeling hoor. In het begin nog wel een beetje omdat het tekenen / kleien/ timmeren/ gymen toen nieuw was. Maar na de zoveelste mandala werd ik er ernstig depressief van.
Heb je iemand op de afdeling waar je een klik mee hebt? Een bewoner bedoel ik? (of hoe heet het)
Je kunt méér.
zondag 23 september 2018 21:50
De therapiegroep is wel oké, maar ik heb met niemand echt een goede klik verder. We praten wel eens en af en toe wandelen we, maar over het algemeen breng ik de vrije tijd alleen door. En na een jaar is het tekenen, kleuren en alle andere geknutsel ook niet leuk meer. Ik heb hier zelfs leren breien, maar na één lange sjaal was daar de lol ook weer af.
zondag 23 september 2018 22:28
Ik vind dat je laatste berichten een stuk positiever klinken mors ! ik ben erg blij ze te lezen.
Ik ken niks van automutulatie , dat heb ik nooit gedaan maar lijkt me vreselijk.
ik ben wel nagelbijter soms net teveel dat het bloed , sommige momenten heb ik echt veel moeite om niet te bijten of kan ik niet stoppen ermee maar dat is helemaal niet hetzelfde natuurlijk als krassen of snijden.
Het is een hele weg maar je kan kan echt nog een goed leven hebben daar ben ik rotsvast van overtuigd , de juiste zorg en ingesteldheid (denk eraan het zijn vele stapjes met vallen en weer opstaan ) kan het telkens weer een beetje beter worden !
Ik hoop alvast dat de medicatie deze keer wel aanslaat , dat zou een grote stap zijn, dat maakt het mogelijk om je leven beetje bij beetje in handen te nemen.
Als alles zo zwart is is dat op die moment ook niet mogelijk maar kijk je hebt nu toch momenten die minder slecht zijn he , vasthouden daaraan en in het achterhoofd houden als het even mis gaat .
En als het even misgaat dat aanvaarden en weten dat het weer beter word
Ik ken niks van automutulatie , dat heb ik nooit gedaan maar lijkt me vreselijk.
ik ben wel nagelbijter soms net teveel dat het bloed , sommige momenten heb ik echt veel moeite om niet te bijten of kan ik niet stoppen ermee maar dat is helemaal niet hetzelfde natuurlijk als krassen of snijden.
Het is een hele weg maar je kan kan echt nog een goed leven hebben daar ben ik rotsvast van overtuigd , de juiste zorg en ingesteldheid (denk eraan het zijn vele stapjes met vallen en weer opstaan ) kan het telkens weer een beetje beter worden !
Ik hoop alvast dat de medicatie deze keer wel aanslaat , dat zou een grote stap zijn, dat maakt het mogelijk om je leven beetje bij beetje in handen te nemen.
Als alles zo zwart is is dat op die moment ook niet mogelijk maar kijk je hebt nu toch momenten die minder slecht zijn he , vasthouden daaraan en in het achterhoofd houden als het even mis gaat .
En als het even misgaat dat aanvaarden en weten dat het weer beter word
maandag 24 september 2018 12:51
Vannacht gedroomd over het werk, leek alsof ik weer aan het werk was. Toen ik wakker werd was ik een beetje gedesoriënteerd en had een heel naar, paniekerig gevoel. Geautomutileerd. Ik voelde me zo alleen.
Nu heb ik een soort straf, althans, zo voelt het. Ik mag niet in de groep eten en mag niet naar therapie. En dat terwijl die dingen me juist een beetje afleiding geven.
Nu heb ik een soort straf, althans, zo voelt het. Ik mag niet in de groep eten en mag niet naar therapie. En dat terwijl die dingen me juist een beetje afleiding geven.
maandag 24 september 2018 13:39
Hey Mors,Morsmordre schreef: ↑24-09-2018 12:51Vannacht gedroomd over het werk, leek alsof ik weer aan het werk was. Toen ik wakker werd was ik een beetje gedesoriënteerd en had een heel naar, paniekerig gevoel. Geautomutileerd. Ik voelde me zo alleen.
Nu heb ik een soort straf, althans, zo voelt het. Ik mag niet in de groep eten en mag niet naar therapie. En dat terwijl die dingen me juist een beetje afleiding geven.
was het een nare droom of kreeg je dat naar gevoel als je wakker werd?
Is het niet mogelijk om met iemand te praten als je dat gevoel krijgt ? ik ken het het zelf niet dus ik kan daar moeilijk tips in geven maar als het kan zou het niet fijn zijn om te zorgen dat je niet alleen ben t de moment dat je dat gevoel krijgt?
ja da's idd niet leuk dat je niet naar de groep mag , werkt eerder averehts lijkt me ;-(
maandag 24 september 2018 15:20
ja zeg het , het is moeilijk voor me om dat te begrijpen omdat ik het zelf niet doe....Morsmordre schreef: ↑24-09-2018 15:02Ja, ik moet ook naar de verpleging gaan als ik dat gevoel krijg, maar dat lukt me niet altijd.
Ergens denk ik het wel te begrijpen , mijn moeder zegt ook vaak stop met nagelbijten en dan kan ik maar heel moeilijk stoppen , da's natuurlijk iets helemaal anders en heeft geen of amper blijvende gevolgen maar daar voel ik die drang ook...
ik zeg soms tegen mezelf "nu stoppen" en dat lukt dat 1 minuut ofzo voor ik weer begin te bijten , mss kan je tegen jezelf zeggen als ik dat voel ren ik gelijk naar iemand toe zonder nadenken???
Mss kun je die reflex kweken? niet nadenken , gelijk naar iemand toe rennen??
ik kan me inbeelden dat als je jezelf tijd geeft om na te denken dat je er toch aan toegeeft....
Zeg het ken het niet en probeer maar mee te denken ...
maandag 24 september 2018 17:52
maandag 24 september 2018 18:46
Kan ik je jammer genoeg geen tips meer geven , dat is werk voor de mensen die daarvoor gestudeerd hebben, maar het lijkt me wel helemaal de foute reactie van je weg te houden bij de dingen die je graag doet omdat je ge automuteleerd hebt..;-(Morsmordre schreef: ↑24-09-2018 17:52Ik weet niet, probeer het te stoppen maar het lijkt de enige oplossing als ik gespannen ben.
Deze dag is er weer een om snel te vergeten. Het enige wat me iets doet is het topic hier, om daarin te schrijven en reacties te lezen. Verder voel ik me zo leeg, zo donker in mijn hoofd.
ik snap natuurlijk wel dat ze niet blij zijn dat je dat gedaan hebt maar er moet toch een andere en betere manier zijn om daar mee om te gaan naar jou toe denk ik dan..
En dat je je vandaag weer minder voelt (zacht uitgedrukt?) begrijp ik denk ik wel , je bent zelf ook niet blij dat je weer gesneden hebt natuurlijk en dan houden ze je nog apart ook , lijkt me waardeloos , hoe kan je je zo beter gaan voelen dan?
ik wou echt dat ik je een oplossing kon aanreiken maar dat kan ik jammer genoeg niet ...
Het enige dat ik je kan zeggen is dat ik je steun !
We wonen wss ver uit elkaar (ik in belgie) anders zou ik graag wat tijd maken om eens een wandeling met je te maken en te praten....
maandag 24 september 2018 20:35
