Hoe hier mee om te gaan?

06-01-2011 17:27 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu een jaartje bezig met een opleiding en in oktober is deze opleiding afgelopen. De opleiding zelf gaat goed, ik laat veel vooruitgang zien. Al zijn er natuurlijk altijd puntjes die verbeterd kunnen worden.

Vandaag had ik een beoordelingsgesprek. Ik voel me hiervoor al de hele week onzeker en weet al bijna zeker dat ik tijdens dit gesprek ga janken als ik te horen krijgen wat voor punten er nog verbeterd moeten worden. Dit is ook gebeurd. Terwijl er een paar kleine dingetjes waren die verbeterd moeten worden, de rest was allemaal goed. Ik heb dus helemaal geen reden om onzeker zijn.

Voor mijn gevoel krijg ik tijdens een dienst (ik werk in de zorg) vooral te horen wat er niet goed gaat. Dit maakt me onzeker en ik heb meteen het gevoel niks meer goed te kunnen doen. Begeleiders vinden dat ik gestresst over kom en wilde me een verlenging geven, maar omdat ik wel een voldoende beoordeling heb (want qua werken functioneer ik op het juiste niveau) kan dit niet.

Wat kan ik doen om van dit onzekere gevoel af te komen, door van dit gestresste gevoel af te komen?? En hoe sta ik sterker in mijn schoenen?? Ik herken dit ook in mijn priveleven, bij een tegenslag blijf ik hier heel lang in hangen en kom ik daar moeilijk weer uit!



Groetjes marissie82
Alle reacties Link kopieren
Wat deed je wel goed? Ik neem aan dat er ook dingen waren die goed zijn gegaan?
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
Alle reacties Link kopieren
Schrijf alle goede dingen eens allemaal op en blijf niet hangen in de verbeterpuntjes.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
Een assertiviteitstraining zodat je jezelf beter leert uitdrukken en feedback leert ontvangen. En misschien eens een tijdje een vechtsport gaan doen zoals (kick)boxen daar word je weerbaar van.
Alle reacties Link kopieren
Als je al steeds minder verbeterpunten hebt en je laat vooruitgang zien, dan zijn dat toch al de "goede" dingen.



Ik kan me voorstellen dat het ook prettig is als je ook eens gewoon hoort wat je wel goed doet, echter gaat het bij heel veel bedrijven zo,dat je alleen de vervelende dingen verneemt. Ik hoop dat je zelf gewoon genoeg voldoening kunt halen, uit al die dingen waarvan je weet dat je ze wel verbeterd hebt.
Als een ander je geen complimenten geeft, doe het dan zelf. Sta elke dag bewust stil bij de dingen die goed gingen en schrijf er minimaal 3 per dag op in een boekje. Op die manier focus je je aandacht op de goede dingen in plaats van op de dingen die je onzeker maken.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar! Ik heb veel gehad aan dit boek:



Zelfverzekerd door het leven - Pieternel Dijkstra



Daar staan een aantal simpele handvatten in hoe je met feedback om kunt gaan en het belangrijkste, hoe je weer rationeel kan nadenken en hoe je positieve en negatieve punten kunt afwegen.



Je vergroot nu door je onzekerheid alleen maar de negatieve punten die zij noemen.



Daarnaast is er ook een verschil tussen gedrag en persoon he. Als iemand jou bv aanspreekt op je gedrag, dan moet je niet denken: Ik BEN stom, nee; je DEED iets stoms.

En dat doet iedereen wel eens. Daarnaast mag je zelf weten wat je met feedback doet wat men je geeft. Je mag het er bv ook mee oneens zijn, of juist niet.



Als ik alles persoonlijk zou opvatten wat er tegen me gezegd wordt dan had ik denk ik allang zelfmoord gepleegd, bij wijze van



Ik raad je echt aan om het boek te lezen.
Alle reacties Link kopieren
waar ben je het bangste voor, wat is je angst? als mensen zeggen bijvoorbeeld: dit en dat moet je verbeteren? wat gaat er dan exact in je om en waar ben je dan exact bang voor, wat is het ergste wat er kan gebeuren in zo'n situatie? kan je me die emotie of angst eens uitleggen?
Alle reacties Link kopieren
Het is heel persoonlijk hoe je feedback ervaart, maar sommige/veel "negatieve" feedback is helemaal niet zo negatief.

Mensen in de zorg hebben het (waarschijnlijk) druk, ze stoppen een stuk van hun schaarse tijd in het helpen van jou. Door beperkte tijd kunnen ze dat niet op de meest "vriendelijke" manier. Maar ze bedoelen het goed. Grote delen van wie jij bent zijn bewust of onbewust door feedback ontstaan, de eerste keer dat je viel heb je ervaren dat het pijn deed, die les heb je geleerd. Het zou juist vervelend zijn als je geen feedback kreeg, want dan hebben mensen geen interesse in jou. Wees er juist blij mee, en op termijn straal je dat ook uit en dan kom je ook niet gestresst over.
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt :)
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk waren er ook dingen die wel goed gaan. Eigenlijk heb ik over de hele periode vooruitgang laten zien. Dus dat ik positief. Alleen bij mij overheerst het negatieve gevoel. Het gevoel van falen. En tja, waar ben ik het bangste voor... voor negativiteit, om te horen dat er dingen zijn die ik niet goed doe, bang om gekwetst te worden. Ik vind het leerling zijn al een vervelende rol op zich, omdat je zo afhankelijk bent van de begeleiders.

Het ergste wat kan gebeuren dat ik te horen krijg dat ik iets niet goed doe.

En ik moet die negatieve feedback misschien ook niet zo negatief zien. Maar het is zo fijn als begeleiders uit zichzelf eens zeggen, je hebt goed gewerkt vandaag, ipv dat ik bijna moet bedelen om positieve feedback.

Dat boek ga ik bestellen. En een assertiviteitscursus, ik zal er eens over nadenken.

Moet wel zeggen dat ik zelf niet het gevoel heb de hele dag gestresst of gespannen over te komen tijdens een werkdag. Alhowel ik vandaag de hele dag hoofd-, nek- en schouderpijn heb gehad.



Alvast bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Ik wou nog even zeggen dat er niets mis is met je slecht voelen na negatieve feedback, zolang je de situatie maar positief benaderd word je steeds beter en verdwijnd dat gevoel wel weer.



Je faalt trouwens niet, je maakt kleine fouten, dat doet vrijwel iedereen op deze planeet. Sommige mensen verbergen het misschien, maar dat maakt het niet anders.
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt :)
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar wat je schetst. Ik denk dat iedereen wel een zekere spanning voelt voor een voortgangsgesprek. Dat heb ik met mijn stage in het onderwijs. Zelf kan ik er ook wel een aantal dagen mee zitten en als je al streng bent voor jezelf, dan kunnen die kleine puntjes van de beoordelende mensen er niet nog weer bij.



Wat mij vaak helpt ( waar mijn vriend me op wijst, anders doe ik het ook niet hoor:P ) is het opstellen van een POSITIVO-boekje. Gewoon voor onder je kussen, 1 of 2 punten opschrijven waar je tevreden over was die dag. Niet de negatieve dingen verdringen, ze blijven er toch wel. Maar ook de positieve dingen aan de orde stellen voor jezelf.



Ik hoop dat je er wat aan hebt,

heel veel sterkte!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven