Psyche
alle pijlers
Hoe kan ik mijn vrouw met haar jaloersheid helpen?
woensdag 16 juni 2021 21:23
Ik ben nieuw op dit forum. Ik ben hier voor advies. Ik ben hier niet voor dating of andere zaken.
Mijn vrouw en ik zijn al ruim 20 jaar samen. Hoewel met ups & downs kan ik zeggen dat mijn vrouw en ik gelukkig zijn en we waarschijnlijk nooit van elkaar weg zullen gaan. We zijn erg loyaal.
Er is echter iets dat al jaren speelt. Mijn vrouw is hopeloos jaloers en heeft vaak last van verlatingsangst.
Een recent voorbeeld is, dat ik sinds een paar weken aan een wielren-groepje meedoe, nu het weer zo goed daarvoor is. Het is recreatie-wielrennen en we zijn allemaal niet zo snel. In het groepje van acht zijn ook twee vrouwen. Ik krijg van de deelnemers best wel aandacht, het is ook een soort van sociale verbinding.
Sinds ik bij de groep ben, controleert mijn vrouw mijn telefoon stelselmatig op elk onschuldig berichtje dat ik van de wielren-groep ontvang. Ze vraagt zich af waarom zij bij de ‘sociale’ dingen (etentje of drankje) niet uitgenodigd wordt (niemand in de groep nodigt daarbij de partners uit); en een week terug heeft zij een uiterst onplezierige opmerking gemaakt naar een vrouwelijke deelnemer, die mij van huis kwamen ophalen bij een ritje door de duinen.
Dit is niet op zichzelf staand. Er zijn in het verleden vele situaties geweest waarbij het uit de hand liep. Ik hou veel van mijn vrouw maar ze neemt niets van me aan of gelooft me niet.
Ik zou graag adviezen willen zien. Ik wil niet te veel details vertellen. Ik hoop iets nieuws te horen.
Dank.
Mijn vrouw en ik zijn al ruim 20 jaar samen. Hoewel met ups & downs kan ik zeggen dat mijn vrouw en ik gelukkig zijn en we waarschijnlijk nooit van elkaar weg zullen gaan. We zijn erg loyaal.
Er is echter iets dat al jaren speelt. Mijn vrouw is hopeloos jaloers en heeft vaak last van verlatingsangst.
Een recent voorbeeld is, dat ik sinds een paar weken aan een wielren-groepje meedoe, nu het weer zo goed daarvoor is. Het is recreatie-wielrennen en we zijn allemaal niet zo snel. In het groepje van acht zijn ook twee vrouwen. Ik krijg van de deelnemers best wel aandacht, het is ook een soort van sociale verbinding.
Sinds ik bij de groep ben, controleert mijn vrouw mijn telefoon stelselmatig op elk onschuldig berichtje dat ik van de wielren-groep ontvang. Ze vraagt zich af waarom zij bij de ‘sociale’ dingen (etentje of drankje) niet uitgenodigd wordt (niemand in de groep nodigt daarbij de partners uit); en een week terug heeft zij een uiterst onplezierige opmerking gemaakt naar een vrouwelijke deelnemer, die mij van huis kwamen ophalen bij een ritje door de duinen.
Dit is niet op zichzelf staand. Er zijn in het verleden vele situaties geweest waarbij het uit de hand liep. Ik hou veel van mijn vrouw maar ze neemt niets van me aan of gelooft me niet.
Ik zou graag adviezen willen zien. Ik wil niet te veel details vertellen. Ik hoop iets nieuws te horen.
Dank.
vrijdag 18 juni 2021 01:44
Volgens mij heb ik dit topic eerder gelezen, maar als er vanuit jou geen enkele aanleiding is voor haar jaloerse gedrag/verlatingsangst, zorg dan dat ze daar hulp bij krijgt. Dat kan je blijkbaar niet zelf, maar je door een vreemde vrouw thuis op laten halen en dan ook nog een vrouw die zij niet mag kennen, want ze mag niet mee, lijkt me niet heel handig met een vriendin die toch al onzeker is.
Wees wat opener en betrek haar meer in je leven, ook al doen andere mannen dat niet.
Ik zou ook wantrouwend worden als m’n vriend opeens naar allemaal etentjes en leuke dingen met nieuwe vrienden ging en me niet even voor zou stellen en zou weigeren als ik vroeg om mee te gaan
Wees wat opener en betrek haar meer in je leven, ook al doen andere mannen dat niet.
Ik zou ook wantrouwend worden als m’n vriend opeens naar allemaal etentjes en leuke dingen met nieuwe vrienden ging en me niet even voor zou stellen en zou weigeren als ik vroeg om mee te gaan
vrijdag 18 juni 2021 08:32
Het is erg rot als er werkelijk zoveel ongegronde jaloezie heerst in een relatie. Je vrouw moet duidelijk aan haar eigenwaarde werken. Maar in een relatie is het wel heel belangrijk voor de zuiverheid dat je de vrienden en kennissen van de ander kent. Dus als jij omgaat met mensen waar jouw vrouw op een gegeven moment volledig buiten wordt gelaten dan klopt er iets niet. De relaties met anderen horen ‘open’ te zijn naar je vrouw, zeker als het gaat om andere vrouwen. Als je in een clubje zit, waarom ga je dan 1 op 1 met een andere vrouw weg waarvan je zelf aangeeft dat je er veel aandacht van krijgt? En andersom, wat zou jij ervan denken wanneer je vrouw zich volgende week bij een wandelclub aansluit en in de weken erna 1 op 1 afspreekt en aan huis opgehaald wordt door één van de mannen van die club? Het blijft nooit bij een keer en de band zal groeien. Platonische vriendschap tussen een man en vrouw die elkaar net leren kennen en elkaar blijven opzoeken bestaat bijna niet.
zaterdag 19 juni 2021 20:49
Beste Selina en Aspeciësist,
Bedankt voor jullie reacties. Erg fijn.
Allereerst, bij het beschreven voorval was ik niet volledig. Het was niet 1 vrouw die me kwam ophalen, het waren er meerdere van het wielren-groepje, en we gingen toen verder naar anderen uit de groep om ze op te halen. Mijn vrouw maakte de opmerking naar één vrouw uit de groep. Zij sprak daarna ook minder met me.
Op zich zou ik er geen probleem mee hebben, als mijn vrouw met een groepje (waarin ook mannen) bijv. zouden gaan sporten of dergelijke. Wij zijn nooit zo éénkennig geweest in de zin van dat ik alleen met mannen om moet gaan sociaal (hoewel dat wel vaak het geval is), of zij alleen met vrouwen.
Ik kan wel wat genoemd werd ‘rekening houden met haar onzekerheid’. Zij is overigens een nogal dominant type. Komt zeker niet als onzeker over. Maar ik kan toch moeilijk ieder contact met andere vrouwen mijden?
Ik snap dat het heel moeilijk is om hierop in te gaan. Ik heb echt al meerdere dingen geprobeerd. Ik schaamde me rot voor de opmerking die ze maakte. (Ze zei: ‘Denk maar niet dat het je gaat lukken bij hem’)
Bedankt voor jullie reacties. Erg fijn.
Allereerst, bij het beschreven voorval was ik niet volledig. Het was niet 1 vrouw die me kwam ophalen, het waren er meerdere van het wielren-groepje, en we gingen toen verder naar anderen uit de groep om ze op te halen. Mijn vrouw maakte de opmerking naar één vrouw uit de groep. Zij sprak daarna ook minder met me.
Op zich zou ik er geen probleem mee hebben, als mijn vrouw met een groepje (waarin ook mannen) bijv. zouden gaan sporten of dergelijke. Wij zijn nooit zo éénkennig geweest in de zin van dat ik alleen met mannen om moet gaan sociaal (hoewel dat wel vaak het geval is), of zij alleen met vrouwen.
Ik kan wel wat genoemd werd ‘rekening houden met haar onzekerheid’. Zij is overigens een nogal dominant type. Komt zeker niet als onzeker over. Maar ik kan toch moeilijk ieder contact met andere vrouwen mijden?
Ik snap dat het heel moeilijk is om hierop in te gaan. Ik heb echt al meerdere dingen geprobeerd. Ik schaamde me rot voor de opmerking die ze maakte. (Ze zei: ‘Denk maar niet dat het je gaat lukken bij hem’)
zondag 20 juni 2021 19:25
Hallo Rutger,
Van de ene man naar de andere man... ik heb geprobeerd de jaloersheid bij mijn ex weg te halen met therapie, maar dat wilde ze niet. Er hoefde maar iemand met lang haar in mijn buurt aanwezig te zijn (ook al was het een goede mannelijke vriend) en de jaloersheid bereikte meteen het allerhoogste niveau. Wanneer ik onderweg was of bij iemand was die ze niet kende moest ik bellen of laten zien bij wie ik was. Ik had toen nog de keuze om bij haar weg te gaan, maar in jouw geval wil je dat zeker niet (heel erg goed!)
Hoelang speelt deze obsessieve jaloersheid al? Want als het iets is dat vanaf het begin van jullie relatie heeft gespeeld, dan had je je hierop kunnen voorbereiden of had je het destijds al kunnen afkappen. Ik lees dat ze verlatingsangst heeft... hebben jullie samen al geprobeerd om een psycholoog in te schakelen? Als ze dit niet wil dan heb je niet veel andere keus dan jezelf continue te moeten bewijzen en te verantwoorden.
Van de ene man naar de andere man... ik heb geprobeerd de jaloersheid bij mijn ex weg te halen met therapie, maar dat wilde ze niet. Er hoefde maar iemand met lang haar in mijn buurt aanwezig te zijn (ook al was het een goede mannelijke vriend) en de jaloersheid bereikte meteen het allerhoogste niveau. Wanneer ik onderweg was of bij iemand was die ze niet kende moest ik bellen of laten zien bij wie ik was. Ik had toen nog de keuze om bij haar weg te gaan, maar in jouw geval wil je dat zeker niet (heel erg goed!)
Hoelang speelt deze obsessieve jaloersheid al? Want als het iets is dat vanaf het begin van jullie relatie heeft gespeeld, dan had je je hierop kunnen voorbereiden of had je het destijds al kunnen afkappen. Ik lees dat ze verlatingsangst heeft... hebben jullie samen al geprobeerd om een psycholoog in te schakelen? Als ze dit niet wil dan heb je niet veel andere keus dan jezelf continue te moeten bewijzen en te verantwoorden.
maandag 21 juni 2021 10:03
Beste Selina, Aspeciësist en Alex,
Ik heb dit weekend nog gedacht over wat Selina schreef – dat zij het best gebaat is met hulp van een derde. Daar komt echter bij kijken dat zij heel wantrouwend staat t.o. alles wat buitenstaande is en ik denk dat zij het niet eens een bespreekbaar thema zou achten. Zij heeft heel sterk een ‘wij-zij’ instelling. De derde persoon of hulp zou een buitenstaander zijn. Waar bemoeit hij/zij zich ergens mee?
Alex, dit speelt al in meer of mindere mate sinds we samen zijn en er zijn tal van voorbeelden. Wij zijn in zo vele dingen tegengesteld. Een voorbeeld is, dat op vakanties, zij helemaal op kan gaan in bijv. de faciliteiten van het hotel waar we zijn. Ze kan daar de hele dag van genieten. Terwijl ik meer iets heb van je bagage uitruimen en vervolgens de stad in om dingen te ondernemen.
Hoe gemeen ze kan zijn naar bijv. vrouwelijke collega’s op mijn werk – zo aanhalig is ze een paar uur later naar mij.
Ik weet echt niet of zij wel kan veranderen. Ik ben daarin zelf ook onzeker. Waarom zou ik haar willen veranderen, het gaat toch prima zo - waar zeur ik over?
Maar het komt telkens weer terug. Ik schaamde me zo voor de deelneemster van de wielrengroep nadat zij die opmerking tegen haar maakte. Ik heb helemaal niets met haar maar door mijn vrouw lijkt het net alsof ik dat wel zou hebben.
Ik heb dit weekend nog gedacht over wat Selina schreef – dat zij het best gebaat is met hulp van een derde. Daar komt echter bij kijken dat zij heel wantrouwend staat t.o. alles wat buitenstaande is en ik denk dat zij het niet eens een bespreekbaar thema zou achten. Zij heeft heel sterk een ‘wij-zij’ instelling. De derde persoon of hulp zou een buitenstaander zijn. Waar bemoeit hij/zij zich ergens mee?
Alex, dit speelt al in meer of mindere mate sinds we samen zijn en er zijn tal van voorbeelden. Wij zijn in zo vele dingen tegengesteld. Een voorbeeld is, dat op vakanties, zij helemaal op kan gaan in bijv. de faciliteiten van het hotel waar we zijn. Ze kan daar de hele dag van genieten. Terwijl ik meer iets heb van je bagage uitruimen en vervolgens de stad in om dingen te ondernemen.
Hoe gemeen ze kan zijn naar bijv. vrouwelijke collega’s op mijn werk – zo aanhalig is ze een paar uur later naar mij.
Ik weet echt niet of zij wel kan veranderen. Ik ben daarin zelf ook onzeker. Waarom zou ik haar willen veranderen, het gaat toch prima zo - waar zeur ik over?
Maar het komt telkens weer terug. Ik schaamde me zo voor de deelneemster van de wielrengroep nadat zij die opmerking tegen haar maakte. Ik heb helemaal niets met haar maar door mijn vrouw lijkt het net alsof ik dat wel zou hebben.
maandag 21 juni 2021 10:25
Sorry, maar dit zou ik wel ervaren als pathologisch gedrag. Iemand die zonder aanleiding zich op deze manier gedraagt heeft hulp nodig, in mijn ogen. Dat ga jij er niet uit krijgen.
maandag 21 juni 2021 10:33
Ik zou juist geen rekening houden met haar jaloezie, en zeker niet het contact met anderen verminderen. Als er geen reden is voor haar gedrag, moet ze er over heen komen. Door haar in bescherming te nemen hoeft ze niks te doen blijft haar gedrag zo.
Spreek jij je vrouw aan op haar nare opmerking?
Spreek jij je vrouw aan op haar nare opmerking?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 21 juni 2021 10:49
Dit is ook mijn ervaring, continu rekening houden met iemand die jaloers is terwijl er geen reden voor is, werkt verstikkend en je helpt daar de ander niet mee.lolapaloeza schreef: ↑21-06-2021 10:33Ik zou juist geen rekening houden met haar jaloezie, en zeker niet het contact met anderen verminderen. Als er geen reden is voor haar gedrag, moet ze er over heen komen. Door haar in bescherming te nemen hoeft ze niks te doen blijft haar gedrag zo.
Spreek jij je vrouw aan op haar nare opmerking?
maandag 21 juni 2021 11:51
Zoiets heeft twee kanten.
Zoals 'perfectionisme' goed klinkt maar eigenlijk betekent dat iemand iets niet los durft te laten of aan een ander durft over te laten, of durft te zeggen 'goed genoeg'.
Als je die andere kant / onderliggende emoties gaat benoemen komen er openingen.
Ze wil niet met een buitenstaander praten vanuit een sterk 'wij/zij' gevoel - komt dat uit angst en onzekerheid?
Als je het zo ziet dat zij van alles doet uit angst en onzekerheid is het ineens niet zo aantrekkelijk meer.
Haar leven wordt dus voor een groot deel bepaald door negatieve emoties.
Waarom help je haar daar niet bij? Ik zou toch een gezamelijk gesprek bij een professional regelen, en dat doorduwen ook. Als zij dat niet wil komt dat uit haar angst - en het is gewoon niet fijn als dat jullie leven bepaalt.
En iedereen freakt natuurlijk helemaal over het woord doorduwen. Maar als iemand hier geen hulp bij wil, dan is dat geen vrije wil; dat is de angst die spreekt.
Zoals 'perfectionisme' goed klinkt maar eigenlijk betekent dat iemand iets niet los durft te laten of aan een ander durft over te laten, of durft te zeggen 'goed genoeg'.
Als je die andere kant / onderliggende emoties gaat benoemen komen er openingen.
Ze wil niet met een buitenstaander praten vanuit een sterk 'wij/zij' gevoel - komt dat uit angst en onzekerheid?
Als je het zo ziet dat zij van alles doet uit angst en onzekerheid is het ineens niet zo aantrekkelijk meer.
Haar leven wordt dus voor een groot deel bepaald door negatieve emoties.
Waarom help je haar daar niet bij? Ik zou toch een gezamelijk gesprek bij een professional regelen, en dat doorduwen ook. Als zij dat niet wil komt dat uit haar angst - en het is gewoon niet fijn als dat jullie leven bepaalt.
En iedereen freakt natuurlijk helemaal over het woord doorduwen. Maar als iemand hier geen hulp bij wil, dan is dat geen vrije wil; dat is de angst die spreekt.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
maandag 21 juni 2021 12:18
Mooi gezegd.KooktMetKnoflook schreef: ↑21-06-2021 11:51Zoiets heeft twee kanten.
Zoals 'perfectionisme' goed klinkt maar eigenlijk betekent dat iemand iets niet los durft te laten of aan een ander durft over te laten, of durft te zeggen 'goed genoeg'.
Als je die andere kant / onderliggende emoties gaat benoemen komen er openingen.
Ze wil niet met een buitenstaander praten vanuit een sterk 'wij/zij' gevoel - komt dat uit angst en onzekerheid?
Als je het zo ziet dat zij van alles doet uit angst en onzekerheid is het ineens niet zo aantrekkelijk meer.
Haar leven wordt dus voor een groot deel bepaald door negatieve emoties.
Waarom help je haar daar niet bij? Ik zou toch een gezamelijk gesprek bij een professional regelen, en dat doorduwen ook. Als zij dat niet wil komt dat uit haar angst - en het is gewoon niet fijn als dat jullie leven bepaalt.
En iedereen freakt natuurlijk helemaal over het woord doorduwen. Maar als iemand hier geen hulp bij wil, dan is dat geen vrije wil; dat is de angst die spreekt.
To ik zou ophouden met je vrouw te helpen met haar jaloezie.
Het is haar probleem en zij moet het oplossen.
maandag 21 juni 2021 12:37
Hey - dank je voor je inbreng. Ja, ik heb het met haar besproken. Achteraf. Maar ik besprak al vaker opmerkingen en weet dat het de volgende keer zo blijft.
maandag 21 juni 2021 12:39
Dank voor je reactie. Ja, misschien heb je gelijk, dat we een gesprek met een deskundige moeten voeren. Maar ik wil haar ook niet kwetsen. We kennen elkaar al zo lang weet je. Het voelt ook als een soort van verraad op één of andere manier. Alsof ik haar iets aandoe wat ze niet wil.KooktMetKnoflook schreef: ↑21-06-2021 11:51Zoiets heeft twee kanten.
Zoals 'perfectionisme' goed klinkt maar eigenlijk betekent dat iemand iets niet los durft te laten of aan een ander durft over te laten, of durft te zeggen 'goed genoeg'.
Als je die andere kant / onderliggende emoties gaat benoemen komen er openingen.
Ze wil niet met een buitenstaander praten vanuit een sterk 'wij/zij' gevoel - komt dat uit angst en onzekerheid?
Als je het zo ziet dat zij van alles doet uit angst en onzekerheid is het ineens niet zo aantrekkelijk meer.
Haar leven wordt dus voor een groot deel bepaald door negatieve emoties.
Waarom help je haar daar niet bij? Ik zou toch een gezamelijk gesprek bij een professional regelen, en dat doorduwen ook. Als zij dat niet wil komt dat uit haar angst - en het is gewoon niet fijn als dat jullie leven bepaalt.
En iedereen freakt natuurlijk helemaal over het woord doorduwen. Maar als iemand hier geen hulp bij wil, dan is dat geen vrije wil; dat is de angst die spreekt.
maandag 21 juni 2021 12:42
Dank voor je reactie. Ja, ik sprak haar na afloop. Maar ik sprak haar voorheen ook al zo vaak aan op gebeurtenissen. Ze heeft dan wel spijt, maar een maand later is het weer iets anders. Ik vind het moeilijk om geen rekening met haar te houden. Dat zou ik niet kunnen denk ik.lolapaloeza schreef: ↑21-06-2021 10:33Ik zou juist geen rekening houden met haar jaloezie, en zeker niet het contact met anderen verminderen. Als er geen reden is voor haar gedrag, moet ze er over heen komen. Door haar in bescherming te nemen hoeft ze niks te doen blijft haar gedrag zo.
Spreek jij je vrouw aan op haar nare opmerking?
maandag 21 juni 2021 12:44
Als ze onder ogen durft te zien dat dit een probleem is/lastig is, vervelend en ze van die angst af kan komen....Rutger070 schreef: ↑21-06-2021 12:39Dank voor je reactie. Ja, misschien heb je gelijk, dat we een gesprek met een deskundige moeten voeren. Maar ik wil haar ook niet kwetsen. We kennen elkaar al zo lang weet je. Het voelt ook als een soort van verraad op één of andere manier. Alsof ik haar iets aandoe wat ze niet wil.
Is toch voor iedereen fijner?
Ik kan me zo voorstellen dat het voor jou ook niet fijn voelt dat ze jou dus eigenlijk niet vertrouwt.
maandag 21 juni 2021 12:49
Eerlijk gezegd ben je dan echt samen verantwoordelijk voor deze dynamiek. Jij durft hem net zo min te doorbreken als zij.Rutger070 schreef: ↑21-06-2021 12:42Dank voor je reactie. Ja, ik sprak haar na afloop. Maar ik sprak haar voorheen ook al zo vaak aan op gebeurtenissen. Ze heeft dan wel spijt, maar een maand later is het weer iets anders. Ik vind het moeilijk om geen rekening met haar te houden. Dat zou ik niet kunnen denk ik.
Jullie leven er al heel lang mee, dus het zal ook zo wel goed blijven gaan. Het is hooguit wat ongemakkelijk voor de handvol vrouwelijke contacten die je hebt die hier dan mee om moeten gaan. Als je vrouw geen konijnen bij die dames in hun pannenset gaat stoppen, loopt dat vast ook wel los.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 21 juni 2021 12:56
Beste allen,
dank voor de reacties.
Voor mij helpt dit in eerste plaats dat ik er nu iets over kan zeggen. Ik heb dit heel lang voor me gehouden, ook uit schaamte.
Misschien wil ik dit onderwerp afsluiten. Er werd meerdere keren geadviseerd om een deskundige te raadplegen. Maar ik wil haar dat niet aandoen. Ik ben bang dat zij zich gekwetst zal voelen.
Ik denk dat ik zelf met haar nogmaals over ga praten. Ik denk dat ik misschien ook te makkelijk ben - naar vrouwen die me aanspreken; of met collega’s op het werk. Dat is toch ook niet makkelijk voor haar.
Ik wil iedereen bedanken en wil graag het onderwerp afsluiten, mede omdat ik niet teveel details openlijk wil bespreken.
Ik hoorde overigens pas achteraf dat dit forum gaat verdwijnen? Ik geloof dat dit forum juist wel een bestaansreden heeft. Ik vond dit korte bezoek heel waardevol.
- Rutger -
dank voor de reacties.
Voor mij helpt dit in eerste plaats dat ik er nu iets over kan zeggen. Ik heb dit heel lang voor me gehouden, ook uit schaamte.
Misschien wil ik dit onderwerp afsluiten. Er werd meerdere keren geadviseerd om een deskundige te raadplegen. Maar ik wil haar dat niet aandoen. Ik ben bang dat zij zich gekwetst zal voelen.
Ik denk dat ik zelf met haar nogmaals over ga praten. Ik denk dat ik misschien ook te makkelijk ben - naar vrouwen die me aanspreken; of met collega’s op het werk. Dat is toch ook niet makkelijk voor haar.
Ik wil iedereen bedanken en wil graag het onderwerp afsluiten, mede omdat ik niet teveel details openlijk wil bespreken.
Ik hoorde overigens pas achteraf dat dit forum gaat verdwijnen? Ik geloof dat dit forum juist wel een bestaansreden heeft. Ik vond dit korte bezoek heel waardevol.
- Rutger -
maandag 21 juni 2021 12:57
Ze is (een beetje) ziek. Ze heeft patronen aangeleerd (en jou ook) om hier mee om te gaan maar ze pakt het niet aan.Rutger070 schreef: ↑21-06-2021 12:39Dank voor je reactie. Ja, misschien heb je gelijk, dat we een gesprek met een deskundige moeten voeren. Maar ik wil haar ook niet kwetsen. We kennen elkaar al zo lang weet je. Het voelt ook als een soort van verraad op één of andere manier. Alsof ik haar iets aandoe wat ze niet wil.
Als ze suikerziekte had en suiker bleef eten, had je dan ook gezegd 'toe maar schat, ik wil je niet kwetsen?'
Het afwijzen van hulp is geen vrij keuze van haar, het komt voort uit het instant houden van haar patronen.
Jij wordt ook gekwetst door haar jaloezie en onzekerheid waar zij voor kiest om het op jou af te reageren.
Dat recht heeft niemand.
Zie je een verschil tussen het kwetsen over iets dat uit vrije wil gebeurt, en het afrukken van een pleister?
Ik zou het zelf met enige druk zo brengen: Ik heb een afspraak gemaakt bij een therapeut. Je hoeft niets te zeggen, maar je gaat wél mee. Als je dat niet doet krijg je problemen met mij, want dan ga ik een punt maken van de absurde jaloezie waar jij zelf niet mee om kunt gaan. Kies maar. (dit kun je rustig doen, laat het praten maar aan de therapeut over).
Waarom heb je het topic anders geopend?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
goede post!!
maandag 21 juni 2021 13:26
Heeft je vrouw misschien een nare jeugd gehad? Slechte hechting?
Het lijkt ook ietwat, met NADRUK op lijkt, op sociaal-emotioneel vlak wat problematisch allemaal.
Iets van Asperger? En dus jaloezie erbij, maakt geen goeie combinatie.
Maar dit is dus puur suggereren dus…
Ik hoop dat jullie eruit komen TO.
Het lijkt ook ietwat, met NADRUK op lijkt, op sociaal-emotioneel vlak wat problematisch allemaal.
Iets van Asperger? En dus jaloezie erbij, maakt geen goeie combinatie.
Maar dit is dus puur suggereren dus…
Ik hoop dat jullie eruit komen TO.
maandag 21 juni 2021 14:25
Ik zou het zelf met enige druk zo brengen: Ik heb een afspraak gemaakt bij een therapeut. Je hoeft niets te zeggen, maar je gaat wél mee. Als je dat niet doet krijg je problemen met mij, want dan ga ik een punt maken van de absurde jaloezie waar jij zelf niet mee om kunt gaan. Kies maar. (dit kun je rustig doen, laat het praten maar aan de therapeut over).
Waarom heb je het topic anders geopend?
[/quote]
Dat is misschien een goed voorstel.
Ik opende dit topic meer om andere zijden te horen. Niet alleen mijn eigen verhaal. Dank je wel.
Waarom heb je het topic anders geopend?
[/quote]
Dat is misschien een goed voorstel.
Ik opende dit topic meer om andere zijden te horen. Niet alleen mijn eigen verhaal. Dank je wel.
maandag 21 juni 2021 14:27
Dank je. Mijn vrouw komt uit een ‘armere’ achtergrond dan ikzelf. Maar dat is voor mij nooit een reden geweest - misschien meer voor mijn ouders - om haar anders te zien. Ze heeft altijd erg voor eigen belangen op moeten komen. Wat ik juist positief vind.WholeLottaLove schreef: ↑21-06-2021 13:26Heeft je vrouw misschien een nare jeugd gehad? Slechte hechting?
Het lijkt ook ietwat, met NADRUK op lijkt, op sociaal-emotioneel vlak wat problematisch allemaal.
Iets van Asperger? En dus jaloezie erbij, maakt geen goeie combinatie.
Maar dit is dus puur suggereren dus…
Ik hoop dat jullie eruit komen TO.
Ik denk eerder aan verlatingsangst dan Asperger.
maandag 21 juni 2021 14:38
Is er vlak voor of tijdens jullie huwelijk iets gebeurd, waardoor zij zo onzeker is? Je spreekt dat je haar niet wil kwetsen, maar jij hebt ook recht op een bestaan zoals jij bent. Kunnen jullie daar geen tussenweg in vinden? Of is zij niet bereid tegemoetkomingen te doen? Hoe staat zij achteraf tegenover het feit dat ze dat die dame in haar gezicht geslingerd heeft?
Zeer goed dat jij jouw vrouw niet wil kwetsen, maar ik zou denken dat dat ook omgedraaid niet moet gebeuren.
Mij komt het over dat je nogal fel met de wensen/eigenschappen/eisen van je vrouw omgaat.
Zeer goed dat jij jouw vrouw niet wil kwetsen, maar ik zou denken dat dat ook omgedraaid niet moet gebeuren.
Mij komt het over dat je nogal fel met de wensen/eigenschappen/eisen van je vrouw omgaat.
