Psyche
alle pijlers
Hoe leven op orde stellen?
zondag 29 oktober 2023 om 20:00
Aanvulling: Dit topic gestart voor advies. Inmiddels een plek om af en toe te kunnen sparren over datgene wat me bezig houdt.
Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.
Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?
Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.
Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.
Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?
Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.
Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?
Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.
Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.
Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?
Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
twijfelaar wijzigde dit bericht op 12-12-2023 15:48
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.39% gewijzigd
Hope is the first step on the road to disappointment
vrijdag 29 augustus 2025 om 03:59
Ik ben het eens met Framboise, om niet teveel in te gaan op zo’n zin.
Dat als ze zoiets zegt, je probeert je uiterlijk rustig te houden en op een rustige manier overgaan op datgene waar je daarvoor mee bezig was.
Of soms een keer, nadat zij zegt dat ze naar haar vader wil gaan, even een rust momentje waarop je niks zegt, en dan zeggen ( ook op een rustige manier) : dat zou ik heel jammer vinden.
En daarna oppakken waarmee je bezig was.
Het is denk ik een beetje balans vinden tussen soms niks zeggen als ze die zin zegt en soms iets uitspreken van, dat je dat heel jammer zou vinden, of, dat je haar zou missen.
Ik kan makkelijk praten hoor, ik heb geen ervaring hierin. En wil niet als betweter klinken
Maar ze zoekt denk ik strijd op dat moment.
Wanneer je rustig blijft en soms niks zegt en soms iets zegt over je gevoel maakt dat ze ook meer kalmeert. En er is niks om op in te gaan.
En het is helemaal ok om iets over je gevoel te zeggen. Ook al is dat wellicht niet makkelijk.
Het helpt wel in de strijd situatie.
Dat als ze zoiets zegt, je probeert je uiterlijk rustig te houden en op een rustige manier overgaan op datgene waar je daarvoor mee bezig was.
Of soms een keer, nadat zij zegt dat ze naar haar vader wil gaan, even een rust momentje waarop je niks zegt, en dan zeggen ( ook op een rustige manier) : dat zou ik heel jammer vinden.
En daarna oppakken waarmee je bezig was.
Het is denk ik een beetje balans vinden tussen soms niks zeggen als ze die zin zegt en soms iets uitspreken van, dat je dat heel jammer zou vinden, of, dat je haar zou missen.
Ik kan makkelijk praten hoor, ik heb geen ervaring hierin. En wil niet als betweter klinken
Maar ze zoekt denk ik strijd op dat moment.
Wanneer je rustig blijft en soms niks zegt en soms iets zegt over je gevoel maakt dat ze ook meer kalmeert. En er is niks om op in te gaan.
En het is helemaal ok om iets over je gevoel te zeggen. Ook al is dat wellicht niet makkelijk.
Het helpt wel in de strijd situatie.
maandag 1 september 2025 om 14:55
@framboise-t
Het is rot en vooral pijnlijk. Het raakt ook oud zeer, daar ben ik me zeer van bewust, echter maakt het daardoor niet minder heftig.
Het raakt daarnaast ook mijn eigenwaarde en hoe ik mezelf zie, mislukt en niks waard. Het is lastig om daar iets anders bij te denken als je zelf die gedachten ook hebt over jezelf.
Puzzelen... Ik heb er meerdere hier liggen, maar ik begin niet. Teveel onrust, te veel prikkels? Ik voel geen ruimte om dat te gaan doen. Ondanks dat vind ik het wel een goede tip. Misschien dat ik een app kan vinden om op mijn telefoon te puzzelen. Al zal dat een miniatuur puzzel zijn
Ik ben in ieder geval uit de situatie gestapt en heb kind even laten gaar koken in zijn eigen boosheid.
Ik denk redelijk zeker te weten wat er onder zit bij kind, maar ik krijg dat niet opgelost.
Dit gaat later wellicht verdwijnen: kind is een niveau hoger gestart op de brugklas dan in eerste instantie door school geadviseerd werd. Qua intelligentie zal kind het waarschijnlijk wel aan kunnen, qua werkhouding niet. Kind wilt geen moeite doen voor school, huiswerk maken is stom en "ik snap het niet". Gooit heel snel de handdoek in de ring. Kind heeft nooit leren leren op de basisschool. Signalen die ik heb doorgegeven op de basisschool zijn niet meegenomen.
Vader heeft trouwens (samen met kind) gepleit voor dat hogere niveau, hij zag en ziet nergens problemen. (Achterliggende gedachte: alles ligt aan mij als moeder.)
Ik probeer kind bij de hand te pakken en te begeleiden met huiswerk, maar als kind niet direct het antwoord weet dan kan hij gerust gaan zeuren en ronddwalen door de woonkamer, zolang de tekst in het lesboek maar niet gelezen hoeft te worden. Het liefst wilt kind dat ik het antwoord opzoek en vertel waar het staat. Dat weiger ik uiteraard, want kind moet het kunnen, niet ik.
Misschien kijk ik er wel te streng naar en moet ik meer voorzeggen, begeleiden, helpen. Geen idee. Ik ben van mening dat kind aan zet is, maar die vindt alles teveel gevraagd.
@verbinder
Helaas is rustig blijven voor mij een utopie. Ik schiet snel uit mijn rol en word dan boos. Ik weet dat dat niet goed is dus ik probeer me in te houden of anders uit de situatie te stappen. Echter als ik bijvoorbeeld even naar het toilet dan ga, even terugtrek, dan komt kind me achterna en schreeuwt hij vanaf de andere kant van de deur alsnog dezelfde verwijten. Er is geen rem te bekennen, kind is dan niet meer voor rede vatbaar en dat maakt het lastig. Hij gaat net als ik dan van 0 naar 100 in 5 seconden.
Kind zoekt inderdaad echt de strijd op. Negeren heb ik al geprobeerd, dan krijg ik daar verwijten over. Kind weet goed op welke gebieden ze me kan raken en daar maakt ze goed gebruik van.
Het is rot en vooral pijnlijk. Het raakt ook oud zeer, daar ben ik me zeer van bewust, echter maakt het daardoor niet minder heftig.
Het raakt daarnaast ook mijn eigenwaarde en hoe ik mezelf zie, mislukt en niks waard. Het is lastig om daar iets anders bij te denken als je zelf die gedachten ook hebt over jezelf.
Puzzelen... Ik heb er meerdere hier liggen, maar ik begin niet. Teveel onrust, te veel prikkels? Ik voel geen ruimte om dat te gaan doen. Ondanks dat vind ik het wel een goede tip. Misschien dat ik een app kan vinden om op mijn telefoon te puzzelen. Al zal dat een miniatuur puzzel zijn
Ik ben in ieder geval uit de situatie gestapt en heb kind even laten gaar koken in zijn eigen boosheid.
Ik denk redelijk zeker te weten wat er onder zit bij kind, maar ik krijg dat niet opgelost.
Dit gaat later wellicht verdwijnen: kind is een niveau hoger gestart op de brugklas dan in eerste instantie door school geadviseerd werd. Qua intelligentie zal kind het waarschijnlijk wel aan kunnen, qua werkhouding niet. Kind wilt geen moeite doen voor school, huiswerk maken is stom en "ik snap het niet". Gooit heel snel de handdoek in de ring. Kind heeft nooit leren leren op de basisschool. Signalen die ik heb doorgegeven op de basisschool zijn niet meegenomen.
Vader heeft trouwens (samen met kind) gepleit voor dat hogere niveau, hij zag en ziet nergens problemen. (Achterliggende gedachte: alles ligt aan mij als moeder.)
Ik probeer kind bij de hand te pakken en te begeleiden met huiswerk, maar als kind niet direct het antwoord weet dan kan hij gerust gaan zeuren en ronddwalen door de woonkamer, zolang de tekst in het lesboek maar niet gelezen hoeft te worden. Het liefst wilt kind dat ik het antwoord opzoek en vertel waar het staat. Dat weiger ik uiteraard, want kind moet het kunnen, niet ik.
Misschien kijk ik er wel te streng naar en moet ik meer voorzeggen, begeleiden, helpen. Geen idee. Ik ben van mening dat kind aan zet is, maar die vindt alles teveel gevraagd.
@verbinder
Helaas is rustig blijven voor mij een utopie. Ik schiet snel uit mijn rol en word dan boos. Ik weet dat dat niet goed is dus ik probeer me in te houden of anders uit de situatie te stappen. Echter als ik bijvoorbeeld even naar het toilet dan ga, even terugtrek, dan komt kind me achterna en schreeuwt hij vanaf de andere kant van de deur alsnog dezelfde verwijten. Er is geen rem te bekennen, kind is dan niet meer voor rede vatbaar en dat maakt het lastig. Hij gaat net als ik dan van 0 naar 100 in 5 seconden.
Kind zoekt inderdaad echt de strijd op. Negeren heb ik al geprobeerd, dan krijg ik daar verwijten over. Kind weet goed op welke gebieden ze me kan raken en daar maakt ze goed gebruik van.
Hope is the first step on the road to disappointment
maandag 1 september 2025 om 15:13
Achterstand met reageren inhalen. Sorry dames!
@verbinder
Stom hoe we ons sommige dingen van onszelf alleen maar zien als we het van iemand anders lezen of horen. Zoals met het zweten wat ik benoemde en dat jij dan bij jezelf denkt "dat heb ik ook".
Ik ben met mijn zoveelste rondje Grey's anatomy bezig en daar komen soms rake uitspraken langs. Zo zag ik de aflevering waar Jo Wilson zwanger is en na de overval in een winkel wordt opgenomen in het ziekenhuis. Lincoln lijkt boos en machteloos omdat Jo een beslissing neemt waarop hij dan aangesproken wordt door Bailey dat hij nu juist sterk moet zijn zodat Jo de mogelijkheid heeft om even in te storten. Zij is altijd sterk en daarom kan ze zich niet veroorloven om in te storten, dus jij moet nu even sterk zijn zodat ze kan instorten.
Dat vond ik een krachtige en confronterende opmerking. Niet dat ik altijd sterk ben geweest hoor, zeker niet. Toch heb ik (en nu nog) nooit ruimte gevoeld om in te storten. Dat mocht en mag niet gebeuren.
De weegschaal is mijn vijand momenteel. ik ga er nu om de paar dagen opstaan. Eigenlijk vooral om te bekijken of er een stabiele lijn in zit of juist toename of afname. Dat laatste herken ik helaas nog niet, maar zou ook gek zijn als ik spontaan zou afvallen zonder ergens op te letten. (Wel fijn als dat op een gezonde manier kon!)
Soms helpt de tv wel inderdaad om iets om handen te hebben, maar doordat ik nu naar een seizoen kijk dat ik nog niet eerder heb gezien, ben ik constant aan het terugspoelen omdat ik weer wat gemist heb. Niet echt ontspannend dus.
Verbrand je niet vaak in de zon dan? Geen petje, niet insmeren (ik doe het ook niet, dus geen verwijt!). Ik vermijd de zon vooral. Geen buitenactiviteiten voor mij met felle zon.
Lange mouwen lijken me dan ook vooral warm.
@framboise-t
Kopen goed omdat er problemen met werkgever komen? Die kan ik niet snappen. Zonder inkomen kan ik geen huur of hypotheek betalen. Dat is dan toch om het even?
Voordeel misschien wel is dat mijn hypotheekkosten per maand lager zijn dan mijn huurkosten waren, dus dat geeft wel iets ruimte. En ik ga er vanuit dat UWV geen reden gaat zien om minder uitkering te verstrekken. (Ondanks dat ik me een profiteur voel.)
Fijn om te horen dat je een fijne vakantie hebt met gezelligheid en geen rampen. Hoe doe jij dat? Mijn kind zit niet meer te wachten op ondernemingen met zijn moeder, zal ook aan de leeftijd liggen, maar ik vind dat wel een lastig aspect van vakantie.
Is je kind inmiddels weer terug van de andere ouder? Kind was daar aan het begin van de vakantie ook geweest toch?
Lastig als werk stress geeft. Waarom wil je weg? Wil je een hele andere kant op of wel in dezelfde tak van sport blijven?
Die zak goud gun ik je! Of een winnend lot vinden op straat, dat mag ook
Zo te lezen Verbinder mag jij ook weer gaan bijkomen van de sociale verplichtingen bij familie. Of wellicht is je dat inmiddels al een beetje gelukt. Wat doe je ter ontspanning of om je onrust te baas te blijven?
@verbinder
Stom hoe we ons sommige dingen van onszelf alleen maar zien als we het van iemand anders lezen of horen. Zoals met het zweten wat ik benoemde en dat jij dan bij jezelf denkt "dat heb ik ook".
Ik ben met mijn zoveelste rondje Grey's anatomy bezig en daar komen soms rake uitspraken langs. Zo zag ik de aflevering waar Jo Wilson zwanger is en na de overval in een winkel wordt opgenomen in het ziekenhuis. Lincoln lijkt boos en machteloos omdat Jo een beslissing neemt waarop hij dan aangesproken wordt door Bailey dat hij nu juist sterk moet zijn zodat Jo de mogelijkheid heeft om even in te storten. Zij is altijd sterk en daarom kan ze zich niet veroorloven om in te storten, dus jij moet nu even sterk zijn zodat ze kan instorten.
Dat vond ik een krachtige en confronterende opmerking. Niet dat ik altijd sterk ben geweest hoor, zeker niet. Toch heb ik (en nu nog) nooit ruimte gevoeld om in te storten. Dat mocht en mag niet gebeuren.
De weegschaal is mijn vijand momenteel. ik ga er nu om de paar dagen opstaan. Eigenlijk vooral om te bekijken of er een stabiele lijn in zit of juist toename of afname. Dat laatste herken ik helaas nog niet, maar zou ook gek zijn als ik spontaan zou afvallen zonder ergens op te letten. (Wel fijn als dat op een gezonde manier kon!)
Soms helpt de tv wel inderdaad om iets om handen te hebben, maar doordat ik nu naar een seizoen kijk dat ik nog niet eerder heb gezien, ben ik constant aan het terugspoelen omdat ik weer wat gemist heb. Niet echt ontspannend dus.
Verbrand je niet vaak in de zon dan? Geen petje, niet insmeren (ik doe het ook niet, dus geen verwijt!). Ik vermijd de zon vooral. Geen buitenactiviteiten voor mij met felle zon.
Lange mouwen lijken me dan ook vooral warm.
@framboise-t
Kopen goed omdat er problemen met werkgever komen? Die kan ik niet snappen. Zonder inkomen kan ik geen huur of hypotheek betalen. Dat is dan toch om het even?
Voordeel misschien wel is dat mijn hypotheekkosten per maand lager zijn dan mijn huurkosten waren, dus dat geeft wel iets ruimte. En ik ga er vanuit dat UWV geen reden gaat zien om minder uitkering te verstrekken. (Ondanks dat ik me een profiteur voel.)
Fijn om te horen dat je een fijne vakantie hebt met gezelligheid en geen rampen. Hoe doe jij dat? Mijn kind zit niet meer te wachten op ondernemingen met zijn moeder, zal ook aan de leeftijd liggen, maar ik vind dat wel een lastig aspect van vakantie.
Is je kind inmiddels weer terug van de andere ouder? Kind was daar aan het begin van de vakantie ook geweest toch?
Lastig als werk stress geeft. Waarom wil je weg? Wil je een hele andere kant op of wel in dezelfde tak van sport blijven?
Die zak goud gun ik je! Of een winnend lot vinden op straat, dat mag ook
Zo te lezen Verbinder mag jij ook weer gaan bijkomen van de sociale verplichtingen bij familie. Of wellicht is je dat inmiddels al een beetje gelukt. Wat doe je ter ontspanning of om je onrust te baas te blijven?
Hope is the first step on the road to disappointment
woensdag 3 september 2025 om 03:32
Leuk dat je Greys anatomy kijkt. Ik ken het niet maar heb er wel van gehoord. Ik herken het wel wat je schrijft over hoe soms zinnen of gezegdes binnenkomen en je raken. En wat je bijblijft.
En ik herken ook wel het terugspoelen als je iets hebt gemist in een aflvering. Op het moment kijk ik de Sommerdahl murders. Een zweedse detective. Op zich prima, makkelijk te kijken maar niet heel sterk. En dan dwaal ik af in gedachten en mis dus een stuk en moet weer terug spoelen, wat jij beschrijft.
Ik zit niet veel in de zon, veel minder dan toen ik in Nederland woonde en de zon scheen. Toen wilde ik bruin worden
Nu niet meer en het is al snel heet in de zon.
Overdag zie je weinig mensen buiten in de zomer, veel wordt s’morgens en s’avonds gedaan zoals wandelen, joggen, hond uitlaten.
En dat doe ik ook wel, wandelen of hond uitlaten. Niet joggen.
Vroeger heb ik wel buiten gewerkt, in een plantenkwekerij. Dan werk je ook op die hele hete dagen buiten. Petje wel op, zonnenbrand en waterfles bij de hand.
S’avonds lag ik voor pampus thuis, die warmte maakt erg moe.
Ik ben met borduren bezig als ik me redelijk rustig voel van binnen. Het is een werkje wat ik makkelijk erbij kan pakken en ook weer weg kan leggen als ik merk dat ik er de rust niet voor heb. Ik heb het in een zak naast de bank liggen en kan er makkelijk bij. Dat is het idee zeg maar.
Het is borduren van natuur. Dat geeft wel wat rust.
Framboise had het over puzzelen. Dat doe ik ook wel en vind het nog leuk ook hahaha. De passende stukjes zoeken.
Vroeger deed ik het wel een echte puzzel, nu doe ik hem op de ipad.
Ook vanuit het idee, het is erg makkelijk om de puzzel app even te openen en hij komt direkt op mijn puzzel in progress.
Soms doe ik wat stukjes en sluit hem weer. En andere keren ben ik er wat langer mee bezig. Alles afhankelijk van m’n rust of onrust in mezelf.
Ook filosofeer ik graag. Over het leven, verbanden, hoe dingen in elkaar zouden kunnen zitten. En moet toegeven dat daar behoorlijk wat tijd naar toe gaat. Omdat ik het van nature doe. Kan het bijna niet stopzetten.
Ik schrijf mee op verschillende forums. Soms wat vaker, andere keren minder.
Wandelen doe ik wel graag maar het is maar net hoe m’n pet opstaat en soms vind ik wat anders koken wel leuk.
Hoe is het met je tuintje Twijfelaar? Heb je er wat in kunnen doen afgelopen zomer of heb je het even gelaten voor wat het is?
En ik herken ook wel het terugspoelen als je iets hebt gemist in een aflvering. Op het moment kijk ik de Sommerdahl murders. Een zweedse detective. Op zich prima, makkelijk te kijken maar niet heel sterk. En dan dwaal ik af in gedachten en mis dus een stuk en moet weer terug spoelen, wat jij beschrijft.
Ik zit niet veel in de zon, veel minder dan toen ik in Nederland woonde en de zon scheen. Toen wilde ik bruin worden
Nu niet meer en het is al snel heet in de zon.
Overdag zie je weinig mensen buiten in de zomer, veel wordt s’morgens en s’avonds gedaan zoals wandelen, joggen, hond uitlaten.
En dat doe ik ook wel, wandelen of hond uitlaten. Niet joggen.
Vroeger heb ik wel buiten gewerkt, in een plantenkwekerij. Dan werk je ook op die hele hete dagen buiten. Petje wel op, zonnenbrand en waterfles bij de hand.
S’avonds lag ik voor pampus thuis, die warmte maakt erg moe.
Ik ben met borduren bezig als ik me redelijk rustig voel van binnen. Het is een werkje wat ik makkelijk erbij kan pakken en ook weer weg kan leggen als ik merk dat ik er de rust niet voor heb. Ik heb het in een zak naast de bank liggen en kan er makkelijk bij. Dat is het idee zeg maar.
Het is borduren van natuur. Dat geeft wel wat rust.
Framboise had het over puzzelen. Dat doe ik ook wel en vind het nog leuk ook hahaha. De passende stukjes zoeken.
Vroeger deed ik het wel een echte puzzel, nu doe ik hem op de ipad.
Ook vanuit het idee, het is erg makkelijk om de puzzel app even te openen en hij komt direkt op mijn puzzel in progress.
Soms doe ik wat stukjes en sluit hem weer. En andere keren ben ik er wat langer mee bezig. Alles afhankelijk van m’n rust of onrust in mezelf.
Ook filosofeer ik graag. Over het leven, verbanden, hoe dingen in elkaar zouden kunnen zitten. En moet toegeven dat daar behoorlijk wat tijd naar toe gaat. Omdat ik het van nature doe. Kan het bijna niet stopzetten.
Ik schrijf mee op verschillende forums. Soms wat vaker, andere keren minder.
Wandelen doe ik wel graag maar het is maar net hoe m’n pet opstaat en soms vind ik wat anders koken wel leuk.
Hoe is het met je tuintje Twijfelaar? Heb je er wat in kunnen doen afgelopen zomer of heb je het even gelaten voor wat het is?
donderdag 4 september 2025 om 12:01
Grey's is een ziekenhuisserie, maar ik heb ook al een paar andere series klaar staan die ik hierna wil kijken. Een tijdje keek ik veel Special Victims Unit, maar dat werd erg confronterend en voelde ziek dat ik daarna keek. (Gaat over een politie afdeling die meldingen van sexsuele mishandeling onderzoekt.)Verbinder schreef: ↑03-09-2025 03:32Leuk dat je Greys anatomy kijkt. Ik ken het niet maar heb er wel van gehoord. Ik herken het wel wat je schrijft over hoe soms zinnen of gezegdes binnenkomen en je raken. En wat je bijblijft.
En ik herken ook wel het terugspoelen als je iets hebt gemist in een aflvering. Op het moment kijk ik de Sommerdahl murders. Een zweedse detective. Op zich prima, makkelijk te kijken maar niet heel sterk. En dan dwaal ik af in gedachten en mis dus een stuk en moet weer terug spoelen, wat jij beschrijft.
Detectives kunnen ook leuk zijn, daar zou ik dan wel echt mijn aandacht bij moeten houden. Oftewel uitlokking om af te dwalen en dan te moeten terugspoelen liggen op de loer. Precies zoals je beschrijft.
Klinkt als een heel ander ritme van leven. Veel in de ochtend en avond, weinig midden op de dag. Ook begrijpelijk natuurlijk!Verbinder schreef: ↑03-09-2025 03:32Ik zit niet veel in de zon, veel minder dan toen ik in Nederland woonde en de zon scheen. Toen wilde ik bruin worden
Nu niet meer en het is al snel heet in de zon.
Overdag zie je weinig mensen buiten in de zomer, veel wordt s’morgens en s’avonds gedaan zoals wandelen, joggen, hond uitlaten.
En dat doe ik ook wel, wandelen of hond uitlaten. Niet joggen.
Vroeger heb ik wel buiten gewerkt, in een plantenkwekerij. Dan werk je ook op die hele hete dagen buiten. Petje wel op, zonnenbrand en waterfles bij de hand.
S’avonds lag ik voor pampus thuis, die warmte maakt erg moe.
Plantenkwekerij lijkt me erg pittig! Inderdaad die warmte die je volledig uitput.
Borduren van natuur, ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig. Heb je een foto of wellicht een linkje naar iets dat in de buurt komt van wat je precies maakt en hoe dat er dan uitziet?Verbinder schreef: ↑03-09-2025 03:32Ik ben met borduren bezig als ik me redelijk rustig voel van binnen. Het is een werkje wat ik makkelijk erbij kan pakken en ook weer weg kan leggen als ik merk dat ik er de rust niet voor heb. Ik heb het in een zak naast de bank liggen en kan er makkelijk bij. Dat is het idee zeg maar.
Het is borduren van natuur. Dat geeft wel wat rust.
Framboise had het over puzzelen. Dat doe ik ook wel en vind het nog leuk ook hahaha. De passende stukjes zoeken.
Vroeger deed ik het wel een echte puzzel, nu doe ik hem op de ipad.
Ook vanuit het idee, het is erg makkelijk om de puzzel app even te openen en hij komt direkt op mijn puzzel in progress.
Soms doe ik wat stukjes en sluit hem weer. En andere keren ben ik er wat langer mee bezig. Alles afhankelijk van m’n rust of onrust in mezelf.
Ook filosofeer ik graag. Over het leven, verbanden, hoe dingen in elkaar zouden kunnen zitten. En moet toegeven dat daar behoorlijk wat tijd naar toe gaat. Omdat ik het van nature doe. Kan het bijna niet stopzetten.
Ik schrijf mee op verschillende forums. Soms wat vaker, andere keren minder.
Wandelen doe ik wel graag maar het is maar net hoe m’n pet opstaat en soms vind ik wat anders koken wel leuk.
Welke app heb je op je ipad staan? Lijkt me erg handig inderdaad. Ligt niet in de weg en je kunt even puzzelen als je zin hebt, lang of kort dat maakt niet uit. Ideaal!
Tuintje ligt er verwaarloosd bij helaas. Ik overzie het ook niet meer goed. Het onkruid vindt het wel prima. Kwam vorige week een muizennestje tegen in een van mijn plantenpotten. Super schattig natuurlijk, maar of ik er echt blij mee moet zijn???
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 4 september 2025 om 17:06
Ik bedoelde dat het je extra stress had gegeven, als je nog in het aankoopproces had gezeten en je had tegelijkertijd gedoe met je werkgever gehad. De horde van het kopen is genomen dus daar hoef je je niet meer druk om te maken.Twijfelaar schreef: ↑01-09-2025 15:13@framboise-t
Kopen goed omdat er problemen met werkgever komen? Die kan ik niet snappen. Zonder inkomen kan ik geen huur of hypotheek betalen. Dat is dan toch om het even?
Voordeel misschien wel is dat mijn hypotheekkosten per maand lager zijn dan mijn huurkosten waren, dus dat geeft wel iets ruimte. En ik ga er vanuit dat UWV geen reden gaat zien om minder uitkering te verstrekken. (Ondanks dat ik me een profiteur voel.)
donderdag 4 september 2025 om 17:12
Twijfelaar schreef: ↑01-09-2025 15:13Fijn om te horen dat je een fijne vakantie hebt met gezelligheid en geen rampen. Hoe doe jij dat? Mijn kind zit niet meer te wachten op ondernemingen met zijn moeder, zal ook aan de leeftijd liggen, maar ik vind dat wel een lastig aspect van vakantie.
Is je kind inmiddels weer terug van de andere ouder? Kind was daar aan het begin van de vakantie ook geweest toch?
Ja kind is terug!
Er is op dit moment vrij weinig spanning van andere ouder naar mij toe, ik weet ook niet waarom maar ik ben er blij mee, dus dat scheelt een hele hoop.
En kind is wat jonger dan de jouwe, denk ik, en zit op dit moment lekker in z'n vel qua school en vriendjes enzo. Dus ik doe niet echt iets anders dan jij, denk ik, meer andere omstandigheden.
donderdag 4 september 2025 om 17:25
Ik was lekker onduidelijk, lees ik nu terug , ik bedoelde figuurlijk de puzzel leggen mbt kind, maar ik vind letterlijk puzzelen met puzzelstukjes wel heel rustgevend. En puzzelboekjes soms ook, vooral sudoku's.
Grey's anatomy heb ik de eerste paar seizoenen gezien, leuk dat je daar tips uit haalt Twijfelaar. Goede serie.
Borduren vind ik ook leuk, wel gewoon van een voorbeeld, maar dat lukt op dit moment niet. Hand leek gefixt maar toch niet, de volgende afspraak staat in oktober.
Grootste probleem is hier nu mijn huis, ik wil ook ander werk maar daar zit geen schaamte op, en op het huis wel. Het lijkt wel alsof er zo'n vermenigvuldigingsspreuk op m'n spullen zit, alsof alles wat ik aanraak, verdubbelt ofzo.
Grey's anatomy heb ik de eerste paar seizoenen gezien, leuk dat je daar tips uit haalt Twijfelaar. Goede serie.
Borduren vind ik ook leuk, wel gewoon van een voorbeeld, maar dat lukt op dit moment niet. Hand leek gefixt maar toch niet, de volgende afspraak staat in oktober.
Grootste probleem is hier nu mijn huis, ik wil ook ander werk maar daar zit geen schaamte op, en op het huis wel. Het lijkt wel alsof er zo'n vermenigvuldigingsspreuk op m'n spullen zit, alsof alles wat ik aanraak, verdubbelt ofzo.
donderdag 4 september 2025 om 23:16
Ik koop een borduur kit. Zo’n pakket heeft alles wat je nodig hebt, katoen, kleuren, naald, het voorbeeldplaatje, de vakjes hebben nummers en korresponderen met de nummers van de katoenen draadjes.Ik koop ze online.Twijfelaar schreef: ↑04-09-2025 12:01Borduren van natuur, ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig. Heb je een foto of wellicht een linkje naar iets dat in de buurt komt van wat je precies maakt en hoe dat er dan uitziet?
Ik zal even proberen een foto te plaatsen van wat ik heb gedaan.
verbinder wijzigde dit bericht op 04-09-2025 23:33
16.74% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 23:28
Even kijken of het lukt met deze links. Eentje is van een japanse tuin die ik erg mooi vind qua kleur. Hij hangt aan de muur.
De 2e link is van een bloemenmarkt in Parijs waar ik nu mee bezig ben. Soms doe ik wat meer, een ander moment doe ik geen klap.
https://ibb.co/Q382NcFd
https://ibb.co/qw5qqQK
Deze link is van work in progress, de bloemenmarkt
https://ibb.co/N27gZxBX
De 2e link is van een bloemenmarkt in Parijs waar ik nu mee bezig ben. Soms doe ik wat meer, een ander moment doe ik geen klap.
https://ibb.co/Q382NcFd
https://ibb.co/qw5qqQK
Deze link is van work in progress, de bloemenmarkt
https://ibb.co/N27gZxBX
verbinder wijzigde dit bericht op 05-09-2025 01:59
11.21% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 23:53
De app die ik gebruik heet Jigsawscapes. Ik zal er een foto van maken en link plakken. In de appstore zijn veel apps voor puzzels/ jigsaws.Twijfelaar schreef: ↑04-09-2025 12:01Welke app heb je op je ipad staan? Lijkt me erg handig inderdaad. Ligt niet in de weg en je kunt even puzzelen als je zin hebt, lang of kort dat maakt niet uit. Ideaal!
Ik geloof dat ik er 2 of 3 heb gebruikt met de laatste die ik blijf gebruiken. Overzichtelijk, makkelijk in gebruik. Je kunt overigens de grootte van je puzzel stukjes zelf uitkiezen. Hoe groter je stukjes, hoe makkelijker de puzzel is te doen.
https://ibb.co/Y77M1b38
donderdag 4 september 2025 om 23:56
Ik ben benieuwd, hoe doe je dat Twijfelaar, het hele bericht quoten en dan reageren op stukjes erin?Twijfelaar schreef: ↑04-09-2025 12:01Grey's is een ziekenhuisserie, maar ik heb ook al een paar andere series klaar staan die ik hierna wil kijken. Een tijdje keek ik veel Special Victims Unit, maar dat werd erg confronterend en voelde ziek dat ik daarna keek. (Gaat over een politie afdeling die meldingen van sexsuele mishandeling onderzoekt.)
Detectives kunnen ook leuk zijn, daar zou ik dan wel echt mijn aandacht bij moeten houden. Oftewel uitlokking om af te dwalen en dan te moeten terugspoelen liggen op de loer. Precies zoals je beschrijft.
Klinkt als een heel ander ritme van leven. Veel in de ochtend en avond, weinig midden op de dag. Ook begrijpelijk natuurlijk!
Plantenkwekerij lijkt me erg pittig! Inderdaad die warmte die je volledig uitput.
Borduren van natuur, ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig. Heb je een foto of wellicht een linkje naar iets dat in de buurt komt van wat je precies maakt en hoe dat er dan uitziet?
Welke app heb je op je ipad staan? Lijkt me erg handig inderdaad. Ligt niet in de weg en je kunt even puzzelen als je zin hebt, lang of kort dat maakt niet uit. Ideaal!
Tuintje ligt er verwaarloosd bij helaas. Ik overzie het ook niet meer goed. Het onkruid vindt het wel prima. Kwam vorige week een muizennestje tegen in een van mijn plantenpotten. Super schattig natuurlijk, maar of ik er echt blij mee moet zijn???
vrijdag 5 september 2025 om 00:09
Haha, wat zeg je dat leuk Framboise.framboise-t schreef: ↑04-09-2025 17:25Het lijkt wel alsof er zo'n vermenigvuldigingsspreuk op m'n spullen zit, alsof alles wat ik aanraak, verdubbelt ofzo.
Wellicht ben je sterk met je woorden. Misschien moet je schrijver worden.
Ik herken de vele spullen in huis. Ik heb weinig spul, vroeger echt te weinig ( had te maken met desinteresse in de wereld en spullen). Nu heb ik wel iets meer spullen. Man brengt veel dingen mee, koopt redelijk wat en ik kan het niet overzien.
Dus laat de ‘troep’ maar voor wat het is
Vervelend dat je nog best last hebt van je hand.
Hopelijk kunnen ze vinden wat er precies aan de hand is als je een volgende afspraak hebt.
vrijdag 5 september 2025 om 00:18
Ik was vergeten te benoemen dat ik soms met Reiki behandel. Soms mezelf, meestal de hond of ook man wel.Twijfelaar schreef: ↑01-09-2025 15:13Wat doe je ter ontspanning of om je onrust te baas te blijven?
Man voelt de energie goed, dat is wel leuk en zegt wat hij voelt. Hij heeft veel klachten en pijntjes.
Als ik niet zo’n koukleum was zou ik reiki meer gebruiken. Maar om nou met ijspegels van handen te behandelen, nee liever niet
maandag 8 september 2025 om 10:36
Ik zal straks proberen weer op alle reacties te reageren. Nu klaarmaken voor de afspraak met de bedrijfsarts. Kijken wat die aangeeft over de mindering in uren, besloten door werkgever.
Helaas merk ik dat de hele situatie me geen goed doet.
Had ik trouwens al verteld dat ik afgelopen week de eerste afspraak bij de psychotherapeut heb gehad?
Helaas merk ik dat de hele situatie me geen goed doet.
Had ik trouwens al verteld dat ik afgelopen week de eerste afspraak bij de psychotherapeut heb gehad?
Hope is the first step on the road to disappointment
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
