Psyche
alle pijlers
Ik ben het probleem
dinsdag 9 maart 2010 om 23:54
dinsdag 9 maart 2010 om 23:55
dinsdag 9 maart 2010 om 23:57
Behalve Mensa heb je ook www.hiq.nl. Misschien vind je daar steun van mensen in soortgelijke situaties?
woensdag 10 maart 2010 om 00:06
quote:Wellhello schreef op 09 maart 2010 @ 23:49:
Ik heb een probleem.
Ik weet niet meer wat ik eraan moet doen, het is namelijk mijn persoonlijkheid. Ik loop al mijn hele leven tegen problemen aan die gerelateerd zijn aan hoe ik ben, reageer en denk.
Hoe jij reageert en denkt gaat meer over gedrag dan over je persoonlijkheid of karakter.
Ik heb een zeer sterk rechtvaardigheidsgevoel en ben hoogbegaafd.
Dit botst met een hoop mensen/activiteiten/ gebeurtenissen in het dagelijks leven. Als ik iets onrechtvaardig vind, kan ik daar niet omheen. Ik probeer te relativeren, bagataliseren en er afstand van te nemen. Toch komt het er na een tijdje uit, de bom barst. Ik kan en wil absoluut niet meer met die bepaalde persoon praten en/of omgaan.
Ik weet dat ik degene ben die voor problemen zorgt, waar anderen hun schouders over ophalen. Ik kan er niet tegen als mensen wel klagen, maar het dan maar 'dragen' en niets willen veranderen.
Hm wat zegt dit over je eigen probleem?
Men zegt wel eens dat ik altijd zo voor mezelf opkom. Dat lijkt misschien wel zo, maar komt voort uit die tikkende tijdbom die voor zoveel onrust in mijn hoofd en lichaam zorgt dat ik wel frustraties uit moet spreken, voordat ik op een verkeerde manier de spanningen uit.
Ik loop vast in studies, relaties, vriendschappen en ik heb zo'n hekel aan hoe ik ben. Heeft iemand ervaringen hiermee? Waar kan ik terecht? Mensa lijkt me echt heel erg en ben al meerdere malen opgenomen geweest in de GGZ. Loop nu bij psycholoog en psychiater maar het voorstel kwam om NOG meer medicijnen te slikken om de spanning te kunnen hanteren.
Ik wil er trouwens bij zeggen dat ik het nogal moeilijk vind om hoogbegaafd te zeggen, aangezien dat voor mijn gevoel impliceert dat ik mezelf nogal goed vind. Niet dus.
Bedankt voor het lezen.
PS. IQ-test bij ziekenhuispsycholoog gehad en meerdere andere psychologische onderzoeken gehad.Heb je een diagnose? Bijv. persoonlijkheidsstoornis? of gedragsstoornis? Wat heb je al gedaan aan therapie en wat voor medicatie slik je?
Ik heb een probleem.
Ik weet niet meer wat ik eraan moet doen, het is namelijk mijn persoonlijkheid. Ik loop al mijn hele leven tegen problemen aan die gerelateerd zijn aan hoe ik ben, reageer en denk.
Hoe jij reageert en denkt gaat meer over gedrag dan over je persoonlijkheid of karakter.
Ik heb een zeer sterk rechtvaardigheidsgevoel en ben hoogbegaafd.
Dit botst met een hoop mensen/activiteiten/ gebeurtenissen in het dagelijks leven. Als ik iets onrechtvaardig vind, kan ik daar niet omheen. Ik probeer te relativeren, bagataliseren en er afstand van te nemen. Toch komt het er na een tijdje uit, de bom barst. Ik kan en wil absoluut niet meer met die bepaalde persoon praten en/of omgaan.
Ik weet dat ik degene ben die voor problemen zorgt, waar anderen hun schouders over ophalen. Ik kan er niet tegen als mensen wel klagen, maar het dan maar 'dragen' en niets willen veranderen.
Hm wat zegt dit over je eigen probleem?
Men zegt wel eens dat ik altijd zo voor mezelf opkom. Dat lijkt misschien wel zo, maar komt voort uit die tikkende tijdbom die voor zoveel onrust in mijn hoofd en lichaam zorgt dat ik wel frustraties uit moet spreken, voordat ik op een verkeerde manier de spanningen uit.
Ik loop vast in studies, relaties, vriendschappen en ik heb zo'n hekel aan hoe ik ben. Heeft iemand ervaringen hiermee? Waar kan ik terecht? Mensa lijkt me echt heel erg en ben al meerdere malen opgenomen geweest in de GGZ. Loop nu bij psycholoog en psychiater maar het voorstel kwam om NOG meer medicijnen te slikken om de spanning te kunnen hanteren.
Ik wil er trouwens bij zeggen dat ik het nogal moeilijk vind om hoogbegaafd te zeggen, aangezien dat voor mijn gevoel impliceert dat ik mezelf nogal goed vind. Niet dus.
Bedankt voor het lezen.
PS. IQ-test bij ziekenhuispsycholoog gehad en meerdere andere psychologische onderzoeken gehad.Heb je een diagnose? Bijv. persoonlijkheidsstoornis? of gedragsstoornis? Wat heb je al gedaan aan therapie en wat voor medicatie slik je?
woensdag 10 maart 2010 om 00:11
Tja, wat ik wil.
Toen ik 'het systeem' ingerold ben werd ik vooral bestempeld al borderline en depressief. Inmiddels weet ik dat dit gevolgen zijn en niet de oorzaak van mijn problemen.
Door problemen met mijn ogen werd duidelijk dat ik een stoornis in de prikkelverwerking heb. Mijn nieuwe psychiater heeft mij inmiddels op de wachtlijst gezet om inderdaad getest te worden op autisme en aanverwante stoornissen. Ik herken me ook ontzettend in deze zaken. Maar goed, ik kan dat nu niet met zekerheid zeggen.
Aan de ene kant brengen de hoge intelligentie en rechtvaardigheidsgevoel me goede dingen. Goed leren etc.
Waar ik heel erg tegenaan loop is dat ik nooit eens iemand tegenkom die mij snapt. Dat ik heel veel moeite heb met autoriteit, wat er onder andere tot heeft geleid dat ik meerdere malen ben ontslagen en ook op stage niet meer welkom ben. Ik zie snel waar iets fout gaat, ook bij vriendinnen, maar mensen zitten niet altijd te wachten op wat ik vind, logisch.
Dan hou ik mijn mond en de irritatie loopt op. Mensen vinden me vaak een 'raar' meisje, dat maar moeilijke taal gebruikt. En dat laten ze vaak merken.
Ik wil het graag accepteren van mezelf, ik heb in jaren therapie al ontzettend veel verandert, dit mag wel blijven. Probeer van medicijnen af te komen. Een opleiding te volgen. Een relatie te hebben (wat lukt!). Maar hoe lukt het me in de 'gewone' maatschappij? Ik heb behoefte aan steun, erkenning en herkenning! Zo dat is eruit...
Toen ik 'het systeem' ingerold ben werd ik vooral bestempeld al borderline en depressief. Inmiddels weet ik dat dit gevolgen zijn en niet de oorzaak van mijn problemen.
Door problemen met mijn ogen werd duidelijk dat ik een stoornis in de prikkelverwerking heb. Mijn nieuwe psychiater heeft mij inmiddels op de wachtlijst gezet om inderdaad getest te worden op autisme en aanverwante stoornissen. Ik herken me ook ontzettend in deze zaken. Maar goed, ik kan dat nu niet met zekerheid zeggen.
Aan de ene kant brengen de hoge intelligentie en rechtvaardigheidsgevoel me goede dingen. Goed leren etc.
Waar ik heel erg tegenaan loop is dat ik nooit eens iemand tegenkom die mij snapt. Dat ik heel veel moeite heb met autoriteit, wat er onder andere tot heeft geleid dat ik meerdere malen ben ontslagen en ook op stage niet meer welkom ben. Ik zie snel waar iets fout gaat, ook bij vriendinnen, maar mensen zitten niet altijd te wachten op wat ik vind, logisch.
Dan hou ik mijn mond en de irritatie loopt op. Mensen vinden me vaak een 'raar' meisje, dat maar moeilijke taal gebruikt. En dat laten ze vaak merken.
Ik wil het graag accepteren van mezelf, ik heb in jaren therapie al ontzettend veel verandert, dit mag wel blijven. Probeer van medicijnen af te komen. Een opleiding te volgen. Een relatie te hebben (wat lukt!). Maar hoe lukt het me in de 'gewone' maatschappij? Ik heb behoefte aan steun, erkenning en herkenning! Zo dat is eruit...
This is not kosher!
woensdag 10 maart 2010 om 00:17
Poeh wat een medicatie. Borderline is natuurlijk al een heftig etiketje. En zoals je jezelf beschrijft kan het heel goed dat je in een autismespectrum stoornis past. Daar kan je niet zoveel aan doen, dat is hoe je bent. Je kan wel ander gedrag leren. Je zou kunnen denken aan sociale vaardigheidstrainingen of cognitieve gedragstherapie.
woensdag 10 maart 2010 om 00:24
@ Meds, ook al aan zitten denken, sociale vaardigheidstraining.
Ik kan me heel lang ontzettend sociaal aangepast gedragen, heb ik ook lang gedaan. Maar dan hoor ik mezelf tegen iemand praten, op een gepaste manier, met gepaste antwoorden maar vanbinnen word ik razend! Het komt dan niet overeen met wat ik echt denk en voel, dit zorgt voor nogal wat interne strijd.
Het is ook veel medicatie en ik wil er dolgraag vanaf, ben al aan het afbouwen en ik kan weer veel vaker heel erg hard lachen, opgewonden raken en genieten! Het advies om meer te gaan slikken heb ik ook maar naar de prullenbak verwezen.
Alvast bedankt iedereen voor de reacties
Ik kan me heel lang ontzettend sociaal aangepast gedragen, heb ik ook lang gedaan. Maar dan hoor ik mezelf tegen iemand praten, op een gepaste manier, met gepaste antwoorden maar vanbinnen word ik razend! Het komt dan niet overeen met wat ik echt denk en voel, dit zorgt voor nogal wat interne strijd.
Het is ook veel medicatie en ik wil er dolgraag vanaf, ben al aan het afbouwen en ik kan weer veel vaker heel erg hard lachen, opgewonden raken en genieten! Het advies om meer te gaan slikken heb ik ook maar naar de prullenbak verwezen.
Alvast bedankt iedereen voor de reacties
This is not kosher!
woensdag 10 maart 2010 om 08:19
Ik ben lid van Mensa en het valt me op (dat vind ik zelf een nadeel) dat mensen het zo vaak hebben over de problemen die ze met hun hoogbegaafdheid ervaren, en over waar je allemaal wel niet tegenaanloopt. Maar misschien is dat voorjou juist wel eens prettig, mensen die je begrijpen.
Wat lijkt je er zo erg aan?
Wat lijkt je er zo erg aan?
woensdag 10 maart 2010 om 08:42
quote:Snormel schreef op 10 maart 2010 @ 08:19:
Ik ben lid van Mensa en het valt me op (dat vind ik zelf een nadeel) dat mensen het zo vaak hebben over de problemen die ze met hun hoogbegaafdheid ervaren, en over waar je allemaal wel niet tegenaanloopt. Maar misschien is dat voorjou juist wel eens prettig, mensen die je begrijpen.
Wat lijkt je er zo erg aan?Ik was lid van Mensa en heb 't na zo'n 2 jaar opgezegd omdat ik het allemaal nogal hoogdravend geneuzel vond wat ze in dat blaadje publiceerden. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, vond ik. Ik voelde me dus helemaal niet thuis bij dat Mensa-publiek.
Ik ben lid van Mensa en het valt me op (dat vind ik zelf een nadeel) dat mensen het zo vaak hebben over de problemen die ze met hun hoogbegaafdheid ervaren, en over waar je allemaal wel niet tegenaanloopt. Maar misschien is dat voorjou juist wel eens prettig, mensen die je begrijpen.
Wat lijkt je er zo erg aan?Ik was lid van Mensa en heb 't na zo'n 2 jaar opgezegd omdat ik het allemaal nogal hoogdravend geneuzel vond wat ze in dat blaadje publiceerden. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, vond ik. Ik voelde me dus helemaal niet thuis bij dat Mensa-publiek.
woensdag 10 maart 2010 om 09:13
Ok, genoeg waar je allemaal problemen mee hebt. Misschien tijd om je kwaliteiten te ontwikkelen en daarop te richten?
Wat kan je daar allemaal mee, carriere technisch, omgangtechnisch. Ik denk dat er nog steeds een helehoop mogelijkheden zijn.
Daarnaast als je op een bepaalde wijze een handicap hebt in de omgang met anderen, zal jij je aan moeten passen. Je kunt jezelf wel op blijven fokken, of accepteren dat niet alleen jij anders bent, maar iedereen dat is. Je hoeft niet alles te begrijpen wat anderen doen. Het gaat je simpelweg niets aan. Je wordt alleen afgerekend op je eigen leven.
Wat kan je daar allemaal mee, carriere technisch, omgangtechnisch. Ik denk dat er nog steeds een helehoop mogelijkheden zijn.
Daarnaast als je op een bepaalde wijze een handicap hebt in de omgang met anderen, zal jij je aan moeten passen. Je kunt jezelf wel op blijven fokken, of accepteren dat niet alleen jij anders bent, maar iedereen dat is. Je hoeft niet alles te begrijpen wat anderen doen. Het gaat je simpelweg niets aan. Je wordt alleen afgerekend op je eigen leven.
woensdag 10 maart 2010 om 09:22
Kun je je niet gaan realiseren dat wat jij als onrechtvaardig o.i.d. ziet, voor een ander wel eens helemaal niet onrechtvaardig zou kunnen zijn?
Je hebt, ondanks je intelligentie, niet de waarheid in pacht namelijk. Misschien vinden anderen dat wat jij hoog in het vaandel hebt staan wel gelul van een dronken aardbei en daar hoeft men dan niet per se ongelijk in te hebben zelfs. Het is gewoon een 'andere' kijk op dingen.
Moet je je verhaal altijd aan die ander kwijt? Altijd jóuw mening geven over zaken die je opvallen?
Dan zou je die mening misschien eens op kunnen gaan schrijven en het op die manier loslaten in plaats van doorlopend de confrontatie aan te gaan met jan en alleman.
Zo'n training, zoals Meds voorstelde lijkt me geen slecht plan. Je zou in ieder geval kunnen leren dat wat jij denkt niet altijd waar hoeft te zijn. Dat is namelijk ook niet zo, hoe kwaad je ook wordt. Dat is een denkpatroon, dat zou doorbroken kunnen worden. Is dat een idee?
Het lijkt me een hoop ellende schelen.
Je hebt, ondanks je intelligentie, niet de waarheid in pacht namelijk. Misschien vinden anderen dat wat jij hoog in het vaandel hebt staan wel gelul van een dronken aardbei en daar hoeft men dan niet per se ongelijk in te hebben zelfs. Het is gewoon een 'andere' kijk op dingen.
Moet je je verhaal altijd aan die ander kwijt? Altijd jóuw mening geven over zaken die je opvallen?
Dan zou je die mening misschien eens op kunnen gaan schrijven en het op die manier loslaten in plaats van doorlopend de confrontatie aan te gaan met jan en alleman.
Zo'n training, zoals Meds voorstelde lijkt me geen slecht plan. Je zou in ieder geval kunnen leren dat wat jij denkt niet altijd waar hoeft te zijn. Dat is namelijk ook niet zo, hoe kwaad je ook wordt. Dat is een denkpatroon, dat zou doorbroken kunnen worden. Is dat een idee?
Het lijkt me een hoop ellende schelen.
woensdag 10 maart 2010 om 09:25
Ik heb in veel mindere mate te maken gehad met wat jij ervaart, al ben ik niet hoogbegaafd. (ik heb wel een iets boven gemiddled IQ maar begrijp daar echt niets van want ik kan echt heel dom uit de hoek komen ) Ik herken wel iets in die onrust en het gevoel van (on)rechtvaardigheid. Ik ben een stuk rustiger geworden door een aantal bronnen van onrust te laten vallen (ik ga hier verder niet in detail op in maar ik denk dat je die ook in jouw omgeving wel hebt) en gericht te werken aan mijn kwaliteiten en positieve eigenschappen. Dit heb ik gedaan met behulp van een cousellor en een psycholoog, twee trajecten na elkaar. Korte trajecten met beiden een helder doel die beiden gehaald zijn. Nu volg ik een opleiding in de psychische zorg-richting, doe workshops en seminars in het kader van de zelfontplooiing en ik durf te zeggen dat ik een ander mens ben.
Door een issue uit het verleden naar de achtergrond te halen met behulp van de psycholoog en door met de counsellor voor mezelf uit te vinden wat ik allemaal wel kan en wil en wat ik nog wil doen in het leven, is voor mij een heleboel duidelijk geworden. In de opleiding en de seminars leer ik hoe ik veranderingen in mezelf kan bewerkstellige en, uit oude pratronen kan stappen. Met de acceptatie van hoe ik zelf ben is ook een hoop rust gekomen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, dat je er mischien iets uit kan halen wat voor jou nuttig of hoopgevend is.
Sterkte!
Door een issue uit het verleden naar de achtergrond te halen met behulp van de psycholoog en door met de counsellor voor mezelf uit te vinden wat ik allemaal wel kan en wil en wat ik nog wil doen in het leven, is voor mij een heleboel duidelijk geworden. In de opleiding en de seminars leer ik hoe ik veranderingen in mezelf kan bewerkstellige en, uit oude pratronen kan stappen. Met de acceptatie van hoe ik zelf ben is ook een hoop rust gekomen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, dat je er mischien iets uit kan halen wat voor jou nuttig of hoopgevend is.
Sterkte!
woensdag 10 maart 2010 om 09:42
woensdag 10 maart 2010 om 09:51
Ik focus me zeker op het positieve! Ik was weer begonnen met een HBO studie en het theoretische gedeelte ging heel goed. Tot die stage. Dan loop ik weer tegen hetzelfde probleem aan als op de kleuterschool! (bij wijze van)
Mensa leek me inderdaad hoogdravend, maar misschien kan ik het wat verder onderzoeken.
Over dat gelijk hebben. Ik weet verstandelijk wel dat iedere mens anders denkt en andere dingen nodig hebben. Wat voor mij werkt/wat ik vind geld natuurlijk niet voor iedereen.
Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat dat zo is. En dat heeft denk ik weinig te maken met mezelf belangrijk vinden.
Ik kan het gewoon niet snappen. Maar ik ga natuurlijk niet te pas en te onpas zeggen wat ik vind of denk.
Heb ik al afgeleerd.
Ik zal eens met psych praten over ander soort therapie, had zelf ook al het gevoel dat ik vastloop.
Bedankt voor de reacties, ook dat sommigen dit herkennen!
Mensa leek me inderdaad hoogdravend, maar misschien kan ik het wat verder onderzoeken.
Over dat gelijk hebben. Ik weet verstandelijk wel dat iedere mens anders denkt en andere dingen nodig hebben. Wat voor mij werkt/wat ik vind geld natuurlijk niet voor iedereen.
Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat dat zo is. En dat heeft denk ik weinig te maken met mezelf belangrijk vinden.
Ik kan het gewoon niet snappen. Maar ik ga natuurlijk niet te pas en te onpas zeggen wat ik vind of denk.
Heb ik al afgeleerd.
Ik zal eens met psych praten over ander soort therapie, had zelf ook al het gevoel dat ik vastloop.
Bedankt voor de reacties, ook dat sommigen dit herkennen!
This is not kosher!
woensdag 10 maart 2010 om 09:52
Ik vind wat Eleonora zegt heel wijs.
Realiseer je dat je sterke rechtvaardigheidsgevoel en je intelligentie niet garanderen dat je ook gelijk hebt.
Mensen hebben een reden waarom ze dingen doen. Soms een slechte reden, soms een goede reden. Jij bent niet degene die met een alwetend oog alles kan overzien en afwegen.
Ook jij zult wel eens fouten maken, of dingen doen die je achteraf liever anders had aangepakt. Als mensen jou dan ook afbranden en niet meer met je willen omgaan.....leuke wereld krijg je dan.
Pick your battles, luidt een gezegde. Kies met verstand de dingen waar je je wel druk om wilt maken. Je wordt een onmogelijk mens en je leidt een onmogelijk leven als je elke strijd tot op het bot wilt uitvechten.
Mensen met een overdreven sterk rechtvaardigheidsgevoel zijn vaak extreem gefocust op die ene situatie, zonder zich te realiseren dat in andere situaties dat wel weer wat rechtgetrokken wordt. Net als kleine kinderen die woedend worden als hun broertje een snoepje heeft gehad en zij niet (en dat is niet éérlijk!), en vergeten dat zij gisteren een ijsje hebben gehad en broertje niet.
In die zin denk ik dat je inderdaad misschien een persoonlijk probleem hebt als je dat niet los kunt laten of relativeren. Ik wens je wijsheid en sterkte en hoop dat je ergens hulp kunt vinden.
Realiseer je dat je sterke rechtvaardigheidsgevoel en je intelligentie niet garanderen dat je ook gelijk hebt.
Mensen hebben een reden waarom ze dingen doen. Soms een slechte reden, soms een goede reden. Jij bent niet degene die met een alwetend oog alles kan overzien en afwegen.
Ook jij zult wel eens fouten maken, of dingen doen die je achteraf liever anders had aangepakt. Als mensen jou dan ook afbranden en niet meer met je willen omgaan.....leuke wereld krijg je dan.
Pick your battles, luidt een gezegde. Kies met verstand de dingen waar je je wel druk om wilt maken. Je wordt een onmogelijk mens en je leidt een onmogelijk leven als je elke strijd tot op het bot wilt uitvechten.
Mensen met een overdreven sterk rechtvaardigheidsgevoel zijn vaak extreem gefocust op die ene situatie, zonder zich te realiseren dat in andere situaties dat wel weer wat rechtgetrokken wordt. Net als kleine kinderen die woedend worden als hun broertje een snoepje heeft gehad en zij niet (en dat is niet éérlijk!), en vergeten dat zij gisteren een ijsje hebben gehad en broertje niet.
In die zin denk ik dat je inderdaad misschien een persoonlijk probleem hebt als je dat niet los kunt laten of relativeren. Ik wens je wijsheid en sterkte en hoop dat je ergens hulp kunt vinden.
woensdag 10 maart 2010 om 10:16
Als je een hoge intelligentie hebt heb je meer dan normaal sociale vaardigheden nodig om de kloof te overbruggen tussen jou en je omgeving. Of beter gezegd, als je op een bepaald punt afwijkt van de maatschappij heb je meer dan normaal sociale vaardigheden nodig om de kloof te overbruggen tussen jou en je omgeving. Als je die niet hebt kun je makkelijk in de problemen komen.
Ik denk dat je goed bezig bent met de hulp die je zoekt. Je moet de rust in jezelf zien te vinden (bijv. door prikkels te vermijden). Een psycholoog kan je daar goed mee helpen. En wellicht kun je in de toekomst een omgeving creeren die meer bij je past. Bijvoorbeeld door gelijkgestemden te vinden.
Ik denk dat je goed bezig bent met de hulp die je zoekt. Je moet de rust in jezelf zien te vinden (bijv. door prikkels te vermijden). Een psycholoog kan je daar goed mee helpen. En wellicht kun je in de toekomst een omgeving creeren die meer bij je past. Bijvoorbeeld door gelijkgestemden te vinden.
