Psyche
alle pijlers
Ik mis meerdere ontwikkelingen in mijn leven...
woensdag 21 februari 2018 11:45
Beste forummers,
Voel me al heel lang onwijs slecht. Al een jaar ben ik er heel erg mee bezig in mijn hoofd en wil ik dit eigenlijk met iemand bespreken. Ik zal het proberen samen te vatten... Ik loop met rotgevoelens rond; vooral het gevoel niets te hebben bereikt in het leven. Het zijn meerdere zorgen.
Ik ben over minder dan een maand al 24 en heb nog nooit een relatie gehad. Tot mijn 22ste heb ik er geen moment zo over gedacht, maar volgens mij is wel vreemd. Wanneer mensen opmerkingen maken als 'wat raar' bla bla bla of 'jouw tijd komt nog wel hoor!' dan doe ik alsof ik het me allemaal niet boeit, maar ja! ik zit er wel mee en ja, het lijkt mij ook heel leuk om affectie te hebben, van te 'houden'. Ik heb trouwens het idee dat hoe langer het duurt hoe meer ik erover romantiseer, maar ook tegenwoordig bij elke man die ik tegenkom als potentiële partner bekijk.
Ik weet dat ik een laatbloeier ben, maar uiteindelijk wil ik ook wel bloeien. waarvan ik het idee heb dat dat nooit zal gebeuren. Misschien klinkt het flauw, maar na mijn 30ste hoeft het allemaal niet meer. Zelfs ik die nooit een relatie heeft gehad zou denken bij een 30(!) jarige die nooit een relatie heeft of er wel iets klopt. Het begint gewoon een beetje psyisch te worden heb ik het idee, maar dat wil ik niet! Ik denk oke kom op liefde kom je vanzelf tegen, maar ik kan er blijkbaar toch niet luchtig over doen. Ik ben in een tijd dat ik veel dingen besef. Ik mis een ontwikkeling in mijn leven, ik mis vrienschappen, ik mis een luisterend oor. Ik vind dat ik bepaalde ontwikkelingen die een adolescente had moeten doorgaan overgeslagen heb. Maar de tijd tikt wel door...
Voel me al heel lang onwijs slecht. Al een jaar ben ik er heel erg mee bezig in mijn hoofd en wil ik dit eigenlijk met iemand bespreken. Ik zal het proberen samen te vatten... Ik loop met rotgevoelens rond; vooral het gevoel niets te hebben bereikt in het leven. Het zijn meerdere zorgen.
Ik ben over minder dan een maand al 24 en heb nog nooit een relatie gehad. Tot mijn 22ste heb ik er geen moment zo over gedacht, maar volgens mij is wel vreemd. Wanneer mensen opmerkingen maken als 'wat raar' bla bla bla of 'jouw tijd komt nog wel hoor!' dan doe ik alsof ik het me allemaal niet boeit, maar ja! ik zit er wel mee en ja, het lijkt mij ook heel leuk om affectie te hebben, van te 'houden'. Ik heb trouwens het idee dat hoe langer het duurt hoe meer ik erover romantiseer, maar ook tegenwoordig bij elke man die ik tegenkom als potentiële partner bekijk.
Ik weet dat ik een laatbloeier ben, maar uiteindelijk wil ik ook wel bloeien. waarvan ik het idee heb dat dat nooit zal gebeuren. Misschien klinkt het flauw, maar na mijn 30ste hoeft het allemaal niet meer. Zelfs ik die nooit een relatie heeft gehad zou denken bij een 30(!) jarige die nooit een relatie heeft of er wel iets klopt. Het begint gewoon een beetje psyisch te worden heb ik het idee, maar dat wil ik niet! Ik denk oke kom op liefde kom je vanzelf tegen, maar ik kan er blijkbaar toch niet luchtig over doen. Ik ben in een tijd dat ik veel dingen besef. Ik mis een ontwikkeling in mijn leven, ik mis vrienschappen, ik mis een luisterend oor. Ik vind dat ik bepaalde ontwikkelingen die een adolescente had moeten doorgaan overgeslagen heb. Maar de tijd tikt wel door...
anoniem_6374917a6c3be wijzigde dit bericht op 21-02-2018 11:48
0.51% gewijzigd
woensdag 21 februari 2018 12:51
In je vorige topics vertel je over seksueel misbruik en dat je dat niet hebt verwerkt. Ook dat je in de supermarkt een vroegere pester van school tegenkwam en dat jou dat veel deed.
Een leuke jongen heb je voorheen geen kans gegeven omdat je van jezelf eerst moest afvallen.
Misschien moet je even schoon schip maken en eens met een therapeut praten? Ik vind het verdrietig dat je jezelf slechts tot je 30ste een kans op leven biedt.
Een leuke jongen heb je voorheen geen kans gegeven omdat je van jezelf eerst moest afvallen.
Misschien moet je even schoon schip maken en eens met een therapeut praten? Ik vind het verdrietig dat je jezelf slechts tot je 30ste een kans op leven biedt.
woensdag 21 februari 2018 13:27
Probeer niet zoveel te plannen... Dat je op een bepaalde leeftijd ergens moet staan, is onzin! Ik had op jouw leeftijd die vriend wel... maar die liet me op m'n 35e in de steek. In jouw point of view zou ik dan terug zijn bij af?
Omdat hij mijn eerste vriendje was, was ik best groen en heb ik alsnog ervaring moeten opdoen met daten en iemand leren kennen. Maar dat maakt toch niet uit?
Zo ook met de rest, je kiest je eigen tempo. Het leven loopt niet altijd zo als wilt of vooraf had bedacht. Dus neem het ook wat meer zoals het komt. En wat ik van je lees wil ik me aansluiten bij de rest die vindt dat je beter aan jezelf kunt werken.
Omdat hij mijn eerste vriendje was, was ik best groen en heb ik alsnog ervaring moeten opdoen met daten en iemand leren kennen. Maar dat maakt toch niet uit?
Zo ook met de rest, je kiest je eigen tempo. Het leven loopt niet altijd zo als wilt of vooraf had bedacht. Dus neem het ook wat meer zoals het komt. En wat ik van je lees wil ik me aansluiten bij de rest die vindt dat je beter aan jezelf kunt werken.
woensdag 21 februari 2018 13:31
Zolang jij niet van jezelf gaat houden, zul je het gevoel om 'niet goed genoeg' te zijn voor een ander nooit kunnen los laten. Je bent nog 24 en zit net in het leven. Wat heeft ervoor gezorgd dat jij niet van jezelf houdt? Waarom vind jij moon94 niet leuk? Je geeft aan dat je 10 tot 15 kilo wilt afvallen, maar is dat alles of speelt er meer? Ik zou proberen om eens te achter halen waar de werkelijke probleem ligt.
Ik ben zelf 29 en heb tot nu toe ook geen relatie gehad. Dat betekent niet dat ik minder ben en een ontwikkeling in mijn leven mis. Het is gegaan hoe het is gegaan. Zou het fijn zijn om iemand te hebben? Vast wel. Maar stel je zelf geen strikte regels op. Door de verplichting te stellen om voor je 30ste een relatie te starten blijf je hangen in een vicieuze cirkel.
Ik ben zelf 29 en heb tot nu toe ook geen relatie gehad. Dat betekent niet dat ik minder ben en een ontwikkeling in mijn leven mis. Het is gegaan hoe het is gegaan. Zou het fijn zijn om iemand te hebben? Vast wel. Maar stel je zelf geen strikte regels op. Door de verplichting te stellen om voor je 30ste een relatie te starten blijf je hangen in een vicieuze cirkel.
woensdag 21 februari 2018 13:50
In dit bericht alleen al staat tig keer hoe jij voor een ander hebt ingevuld hoe hij/zij zich voelt en wat hij/zij wel zal denken. Uit eindelijk ben JIJ degene geweest die HEM heeft afgewezen door JOUW angst voor afwijzing en omdat jij in je hoofd al invulde wat hij zou voelen/denken.moon94 schreef: ↑21-02-2018 12:09Ik weet niet of ik het verliefdheid kan noemen, maar toen ik 16 was, sprak ik met een jongen (8 maanden) omdat ik zogenaamd nog wilde afslanken stelde ik het uit, uiteindelijk toch niet streefgewicht bereikt en afgesproken. Het leek goed te gaan.... Maar daarna ben ik gewoon dik afgewezen. Dat heeft hij nooit gezegd sterker nog we gingen doorpraten maar ik was zo trots dat ik een hard berichtje stuurde waarop hij nooit antwoord op heeft gegeven; als hij me wel leuk had gevonden dan kon hij mij makkelijk bereiken. Dit heeft mij natuurlijk heel onzeker gemaakt als puber en heb er dan ook hooguit 2 jaar mee gezeten, maar afgelopen 4 jaar helemaal niet.
Dit is toch absurd???
JIJ hebt een probleem met je gewicht en met jezelf, niet anderen. Je hebt kans dat je anderen geen kans geeft, door hoe jij over jezelf denkt.
Op basis van de OP had ik dit niet geschreven overigens, maar het spat van dit berichtje af hoeveel je invult en hoe bang je bent voor afwijzing. OP basis van je OP zou ik zeggen dat je nog geen idee hebt hoe je je voelt op je 30e, dus die alles of niks houding heeft geen zin. Leer van jezelf houden, zorg dat je in situaties komt waarin je nieuwe mensen tegenkomt, je kan ook en datingapp nemen en wat uitproberen. Hoe dan ook, 23 vind ik nou niet per se oud om geen relatie te hebben gehad.
Je schreef in je topictitel trouwens dat je meerdere ontwikkelingen in je leven mist, maar heel je OP gaat alleen over het niet hebben van een relatie. Waarin ben je nog meer niet perfect volgens jou?
woensdag 21 februari 2018 18:57
Ik vind het super vervelend dat je deze gebeurtenis naar boven heb gehaald. Dit is niet iets wat je zomaar zegt, het gaat over een andere topic, daar was ik niet op voorbereid. Dit voelt alsof iemand een geheim die ik ooit vertelde naar boven heeft gehaald om mij pijn te doen.ZaraZara100 schreef: ↑21-02-2018 12:51In je vorige topics vertel je over seksueel misbruik en dat je dat niet hebt verwerkt. Ook dat je in de supermarkt een vroegere pester van school tegenkwam en dat jou dat veel deed.
Een leuke jongen heb je voorheen geen kans gegeven omdat je van jezelf eerst moest afvallen.
Misschien moet je even schoon schip maken en eens met een therapeut praten? Ik vind het verdrietig dat je jezelf slechts tot je 30ste een kans op leven biedt.
woensdag 21 februari 2018 19:27
Om je pijn te doen..? Waarom denk je dat? Je hebt dit zelf op een openbaar forum gezet, geheim is het hier dus niet, en op een forum is het vrij normaal om iemand te 'loepen' om zo een completer beeld van iemand te krijgen. En ik lees de reactie van Zara enkel als (terechte zorg) dat je therapeutische hulp goed kunt gebruiken rondom alles wat je leven zo lastig maakt, op geen enkel niveau als pesten. Best heftig dat je dat zo stelt.
woensdag 21 februari 2018 20:06
Een geheim op een openbaar forum onder jouw eigen profiel?moon94 schreef: ↑21-02-2018 18:57Ik vind het super vervelend dat je deze gebeurtenis naar boven heb gehaald. Dit is niet iets wat je zomaar zegt, het gaat over een andere topic, daar was ik niet op voorbereid. Dit voelt alsof iemand een geheim die ik ooit vertelde naar boven heeft gehaald om mij pijn te doen.
Ik denk dat dit gegeven juist heel erg belangrijk is voor hoe je je ontwikkeld hebt en verband houdt met hoe je naar jezelf kijkt en welke mensen je dus aantrekt (of juist, onbewust, op afstand houdt).
En heel bijzonder dat je het meteen koppelt aan de bedoeling jou pijn te doen! Je maakt daarin echt een raar gedachtensprongetje (nouja, het zal een gevoel zijn). Wat gezien je verleden waarschijnlijk helemaal niet zo raar is, maar wel problematisch in het hier en nu als je dit soort dingen op mensen gaat plakken!
woensdag 21 februari 2018 21:03
Ingrijpende gebeurtenissen uit het verleden die men niet verwerkt, maken wie je nu bent; hoe je jezelf ziet, waar je onzeker over bent, wat je moeilijk vindt, of je anderen toelaat of juist de kat uit de boom kijkt, etc. Daarom kan loepen een veel breder licht op de TO werpen en kunnen andere forummers een passender advies geven.
Het is geenszins mijn bedoeling om je pijn te doen! Neem dat maar van mij aan.
(Tnx, Kea en Koffie. Jullie zagen mijn intentie goed).
Het is geenszins mijn bedoeling om je pijn te doen! Neem dat maar van mij aan.
(Tnx, Kea en Koffie. Jullie zagen mijn intentie goed).
woensdag 21 februari 2018 21:09
TO, ik denk dat je moet gaan werken aan jezelf met behulp van een therapeut. Niet omdat je dan ineens een relatie zal krijgen, maar omdat je dan jezelf kan leren accepteren. Jouw geluk hoort niet af te hangen van een ander. Ik heb ook nog nooit een relatie gehad, maar ik vind dat prima. Ik vind mezelf heel leuk en vermaak me prima met mezelf en mijn vrienden. Een man moet daarom ook echt wel een toevoeging zijn op mijn leven en niet gewoon mijn partner worden omdat ik nog nooit een relatie heb gehad. Jij lijkt jezelf niet te accepteren zoals je bent, maar ondertussen wel een man te zoeken die jou accepteert zoals je bent. Dat is natuurlijk mogelijk, maar ik denk echt dat het bij jezelf accepteren begint. Anders gaat die relatie je echt niet gelukkiger maken.
Kan aan mij liggen, maar ik vind dit altijd zo'n vreemde vraag. Ik ben ook 24 en heb ook nog geen relatie gehad. Krijg ook vaak van mannen de vraag waarom ik nog geen relatie heb gehad. Maar het is niet alsof ik dat zelf weet. Ik gis ook maar wat en denk maar gewoon dat ik nog nooit de juiste ben tegen gekomen. Denk dat het een vraag is die voor heel veel mensen zonder relatie niet echt zelf te beantwoorden is. Althans... Ik zou het bij mezelf niet weten behalve dan dat ik nog nooit de juiste persoon daarvoor ben tegen gekomen. Het klinkt ook bijna alsof het abnormaal is als je dan nog geen relatie hebt gehad, terwijl ik denk dat ik echt niet de enige ben.
woensdag 21 februari 2018 21:54
Op jouw leeftijd voelde ik me ook zo. Ik woonde nog thuis, was werkzoekende, geen relatie, geen vriendschappen meer.
De meeste leeftijdsgenoten die ik kende woonden samen. Die nog single waren woonden al op zichzelf. Iedereen had of werk of deed een studie. Mijn leven is anders gelopen. Ik ben nu 32. Nog steeds heb ik weinig bereikt. Behalve dat ik nu werk heb (niet regulier door psychische problemen) en op mezelf woon. Een serieuze relatie heb ik nog nooit gehad. Wel een FWB, uit nieuwsgierigheid van beide kanten. Maar echt een team zijn, samen plannen maken, dat ken ik niet. Ik ben nog nooit met een lover of zelfs maar vriendin op vakantie geweest. Mijn nicht van 19 doet dat al. De meesten die ik ken van vroeger hebben nu kinderen of zijn ermee bezig. Ik moet er niet aan denken. Veel tijd voor mezelf nodig. Ik kan maar moeilijk langer dan een dag constant met iemand samen zijn. Wil ik dan wel een relatie? Dat weet ik nog steeds niet. Soms lijkt het me leuk, maar dat slaat al snel om in: nee, teveel gedoe. Heb geen zin om veel moeite te doen. Ik spreek om de paar weken met vriendinnen af. Die heb ik maar een paar. Actiever zoeken doe ik niet meer. Ik heb ontdekt dat ik ze pas vind als ik niet zoek. Al mijn vriendschappen die ik heb (gehad) ontstonden op school en werk.
De meeste leeftijdsgenoten die ik kende woonden samen. Die nog single waren woonden al op zichzelf. Iedereen had of werk of deed een studie. Mijn leven is anders gelopen. Ik ben nu 32. Nog steeds heb ik weinig bereikt. Behalve dat ik nu werk heb (niet regulier door psychische problemen) en op mezelf woon. Een serieuze relatie heb ik nog nooit gehad. Wel een FWB, uit nieuwsgierigheid van beide kanten. Maar echt een team zijn, samen plannen maken, dat ken ik niet. Ik ben nog nooit met een lover of zelfs maar vriendin op vakantie geweest. Mijn nicht van 19 doet dat al. De meesten die ik ken van vroeger hebben nu kinderen of zijn ermee bezig. Ik moet er niet aan denken. Veel tijd voor mezelf nodig. Ik kan maar moeilijk langer dan een dag constant met iemand samen zijn. Wil ik dan wel een relatie? Dat weet ik nog steeds niet. Soms lijkt het me leuk, maar dat slaat al snel om in: nee, teveel gedoe. Heb geen zin om veel moeite te doen. Ik spreek om de paar weken met vriendinnen af. Die heb ik maar een paar. Actiever zoeken doe ik niet meer. Ik heb ontdekt dat ik ze pas vind als ik niet zoek. Al mijn vriendschappen die ik heb (gehad) ontstonden op school en werk.
