Ik trek het gewoon niet

12-11-2019 18:55 64 berichten
Alle reacties Link kopieren
Soms baal ik er zo van. Ik wil zo graag die sterke vrouw zijn. In het verleden therapie gehad en genoeg geleerd en handvatten gekregen, zou je denken. Maar zodra ik naar het ziekenhuis moet voor een onderzoek word ik overspoeld door angst. Zozeer dat ik er depressief van word en de angst me gewoon verlamt. Bang voor het onderzoek, bang voor de uitslag. Ik kan niet meer normaal denken dan, ga helemaal in de piekerstand.

Ik wilde er met mij huisarts over praten, maar ik heb geen afspraak gemaakt. Ik wist niet hoe ik het onder woorden moest brengen. Het is als een donkere deken die over me heen is gevallen.

En sinds gisteren ook nog grote zorgen om een naaste. Ik heb het gevoel dat ik het allemaal niet trek. Zie als een berg tegen morgen op. Ik voel je een dramaqueen, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen en verdrietig.
lila01 wijzigde dit bericht op 12-11-2019 18:57
5.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
:hug:

Je hoeft niet (altijd) een sterke vrouw te zijn hè. Juist je zwakte (kunnen) laten zien, kan heel sterk zijn.

Is er iemand anders dan de huisarts met wie je kunt praten?
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel. Ik praat met mijn man, maar wil hem niet teveel belasten.
Ach wat naar. Je brengt het hier wel heel goed onder woorden, dus als je dit tegen de huisarts zegt ben je er wel.

Gaat het op andere vlakken wel lekker?
Alle reacties Link kopieren
Misschien kan je je OP aan de huisarts laten lezen?

Sterkte iig :hug:
Mispoes!
Schrijf het anders op voor je huisarts? Sterkte hoor :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er moeite mee om aan mensen te vertellen hoe ik me werkelijk voel. Ik heb genoeg mensen om mij heen, maar die kennen die radeloze kant van mij niet. Ik vind het zelf ook vrij hysterisch van mezelf.
Alle reacties Link kopieren
8 jaar geleden heb ik therapie gehad, nadat ik ziek was geweest. Ik wil nooit meer terug naar die periode.
lila01 schreef:
12-11-2019 19:01
Ik heb er moeite mee om aan mensen te vertellen hoe ik me werkelijk voel. Ik heb genoeg mensen om mij heen, maar die kennen die radeloze kant van mij niet. Ik vind het zelf ook vrij hysterisch van mezelf.
Dat is niet hysterisch, maar menselijk!
lila01 schreef:
12-11-2019 19:01
Ik heb er moeite mee om aan mensen te vertellen hoe ik me werkelijk voel. Ik heb genoeg mensen om mij heen, maar die kennen die radeloze kant van mij niet. Ik vind het zelf ook vrij hysterisch van mezelf.
Ik zou het toch maar opengooien. Je verbaasd je wat mensen dan zelf vertellen aan angsten en degelijke. Dan voel je je een stuk minder zwak en raar. Want het is echt helemaal niet zo raar hoor. Zeker niet als ik lees dat je dus echt ziek bent geweest. Ik zou toch met de huisarts gaan praten
Alle reacties Link kopieren
gizzmo-returns schreef:
12-11-2019 19:00
Schrijf het anders op voor je huisarts? Sterkte hoor :hug:
Dank je. Ik denk dat het een goed idee is als ik het opschrijf. Als ik naar de assistente bel, dan vind ik het vervrlend om het uit te leggen.
Nu eerst maar eens morgen dat onderzoek door (coloscopie). Ben zo bang dat ik daar ga liggen huilen.
En nu heb je én last van die angst, die al kut is, maar ook van je eigen waardeoordeel daarover. En dat is zo zonde want dat maakt het extra zwaar
lila01 schreef:
12-11-2019 19:04
Dank je. Ik denk dat het een goed idee is als ik het opschrijf. Als ik naar de assistente bel, dan vind ik het vervrlend om het uit te leggen.
Nu eerst maar eens morgen dat onderzoek door (coloscopie). Ben zo bang dat ik daar ga liggen huilen.
Waarom zou dat erg zijn, als je daar gaat liggen huilen? Denk je niet dat daar heel veel bange huilende mensen liggen?
Alle reacties Link kopieren
Ik wil gewoon niet iemand zijn die haar hele leven therapie nodig heeft. Maar het blijft moeilijk om steeds op die smalle lijn te balanceren.
lila01 schreef:
12-11-2019 19:04
Dank je. Ik denk dat het een goed idee is als ik het opschrijf. Als ik naar de assistente bel, dan vind ik het vervrlend om het uit te leggen.
Nu eerst maar eens morgen dat onderzoek door (coloscopie). Ben zo bang dat ik daar ga liggen huilen.
Komt vast goed morgen, en als je moet huilen dan is het maar zo! Je bent vast niet hun eerste die week! En huilen is soms gewoon goed om de spanning eruit te krijgen.
Dan ben je nu ook nog aan het laxeren zeker? Daar word ik zelf altijd heel down van.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder moest ook huilen van de spanning tijdens haar coloscopie. Vonden ze helemaal niet raar in het ziekenhuis hoor. Ze zijn wel wat gewend.

Sterkte :hug:
Tjezus, wat vals
Alle reacties Link kopieren
lila01 schreef:
12-11-2019 19:01
Ik heb er moeite mee om aan mensen te vertellen hoe ik me werkelijk voel. Ik heb genoeg mensen om mij heen, maar die kennen die radeloze kant van mij niet. Ik vind het zelf ook vrij hysterisch van mezelf.

Dit herken ik wel, maar weet je, juist als je er over leert praten, voel je je vaak al beter. Dat je er niet zo alleen meer in bent.
Later is nu
lila01 schreef:
12-11-2019 19:06
Ik wil gewoon niet iemand zijn die haar hele leven therapie nodig heeft. Maar het blijft moeilijk om steeds op die smalle lijn te balanceren.
Oh de meeste mensen hebben soms of regelmatig een therapietje nodig. Er zijn er alleen lang niet genoeg die dat ook doen en er open over zijn. Er is niks met therapie. Je auto gooi je ook door de APK toch?
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
12-11-2019 19:05
En nu heb je én last van die angst, die al kut is, maar ook van je eigen waardeoordeel daarover. En dat is zo zonde want dat maakt het extra zwaar
Ik heb daar inderdaad een waardeoordeel over. Voor mezelf dan. Ik ben best een gevoelig tiepje en wil me daarom vaak sterker voordoen dan ik me voel. Bang dat ik als een labiel geval word gezien (ook door de huisarts)
Alle reacties Link kopieren
gizzmo-returns schreef:
12-11-2019 19:08
Dan ben je nu ook nog aan het laxeren zeker? Daar word ik zelf altijd heel down van.
Ja, ik lig gezellig op de bank met een glas van dat heerlijke moviprep voor me :sheep:
lila01 schreef:
12-11-2019 19:11
Ik heb daar inderdaad een waardeoordeel over. Voor mezelf dan. Ik ben best een gevoelig tiepje en wil me daarom vaak sterker voordoen dan ik me voel. Bang dat ik als een labiel geval word gezien (ook door de huisarts)
Wat jammer. Echtheid geeft zoveel meer kracht dan doen alsof. Wanneer is iemand een labiel geval volgens jou?
lila01 schreef:
12-11-2019 19:12
Ja, ik lig gezellig op de bank met een glas van dat heerlijke moviprep voor me :sheep:


Gruwel :mrgreen:
Ook sterkte daarmee!
Alle reacties Link kopieren
MevrouwJack schreef:
12-11-2019 19:09
Mijn moeder moest ook huilen van de spanning tijdens haar coloscopie. Vonden ze helemaal niet raar in het ziekenhuis hoor. Ze zijn wel wat gewend.

Sterkte :hug:
Dankjewel. Ik heb het vaker gehad, alleen dat is 8 jaar geleden en toen heb ik het anders ervaren. Toen was het nodig, omdat ik ziek was (colitis), nu voel ik me eigenlijk goed, maar moet voor een screening en alles in me schreeuwt: ik wil dit niet!
Krijg je wel een roesje?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven