Is dit nu een variant van een depressie?

09-01-2011 16:52 18 berichten
H
Alle reacties Link kopieren
als ik depressief ben probeer ik zo min mogelijk mensen te zien, genoeg aan mezelf. sporten denk ik dan niet eens aan, en zou t liefst de hele dag in bed blijven liggen ipv graag aan het werk.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk en ik ben geen therapeute dat je in een dip zit. Zo te lezen ben je alleen maar aan het rennen en vliegen, zonder dat je eens stilstaat bij jezelf. Je zit in een verhuizing, hebt een volle agenda... Je bent denk ik je zelf volledig aan het voorbij lopen. Je laat de emoties niet toe. Zodra je dan rust hebt, komen deze in 10-voud naar boven.



Zoals je schreef over je therapie. Ik vraag me af waarom je je afgewezen voelde. Zo te lezen voelde jij je helemaal niet goed bij de therapie zelf. Zowel de therapeut als de therapie paste niet bij jou. Mijn advies zoek een therapeut waarmee het wel klikt. Bij zo'n iemand moet je je veilig kunnen voelen en daar heb je van haar geen verwijzing voor nodig.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt niet echt als een depressie eerlijk gezegd. Maar dat doet er niet toe, het gaat al een hele tijd niet goed met je vind je zelf. Tijd om daar iets aan te doen toch?

Vervelend dat je met je vorige therapeut geen goede ervaring hebt, maar wat houd je tegen om een nieuwe therapeut/psycholoog te zoeken als het je alleen niet lukt om je weer goed te voelen? En dat is niet zo makkelijk als bijv. een tandarts zoeken. Zowel de werkwijze als de behandelaar moet je bevallen, ik raad je dus aan om een beetje research te doen in plaats van bij de eerste de beste een afspraak te maken. Je huisarts kan je hier waarschijnlijk ook wel in adviseren mocht je daar behoefte aan hebben.
Je bent gekwetst en teleurgesteld door anderen, dus ik vind het helemaal niet gek dat je je nu somber en verdrietig voelt, want daar heb je zo te lezen alle reden voor.



Of je klinisch depressief bent kan ik niet inschatten, dus daar waag ik me niet aan, maar je zit denk ik wel in een dip.



Ga dus naar je huisarts en bespreek dit met hem of haar.
J
Alle reacties Link kopieren
Je lijkt je geluk sterk uit (aanwezigheid van) anderen en/of uit een relatie te halen, mogelijk vanuit een chronisch gevoel van eenzaamheid/leegte vanuit je onveilige hechting. Je zult dan echter vaak teleurgesteld gaan worden of je afgewezen voelen. Je zult m.i. op zoek moeten naar jezelf, wie jij bent los van andere mensen. Je weet zelf het beste of het een terugkerend patroon is (hoe voelde je je voordat je de relatie had?). Met andere woorden, Is dit de eerste keer dat je je zo voelt dan kan het gewoon een dipje zijn. Zo niet dan zou je het met je huisarts kunnen bespreken en je naar een erkend therapeut laten verwijzen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nu dat je al 5 therapeuten gehad hebt. Wel bijzonder dat er dan geen enkele 'goede' bij zit. In feite komt therapie ook neer op het verkrijgen van inzicht. Belangrijk om bij een nieuwe therapeut je verwachtingen uit te spreken en dat de therapeut zijn verwachtingen naar jou toe uitspreekt. Alleen dan kun je voorkomen dat je weer teleurgesteld wordt. En geef het ook de tijd.

Voortdurend het gevoel hebben afgewezen en in de steek gelaten te worden, suicidegedachten, stemmingswisselingen, etc. zouden ook kunnen passen bij Borderline, ik weet niet of je daar al ooit aan gedacht hebt (zonder dat ik je nu meteen wil diagnosticeren...).
H
Ik weet niet of dit onder reclame maken valt maar hier heb ik zelf een hele goede ervaring bij gehad:



PsyQ



Ze gaan vooral door op "hoe nu verder" in plaats te blijven in je jeugd en inzicht in je huidige gevoelens. Heel concreet dus.
Alle reacties Link kopieren
Het is ook lastig de therapiewereld, ook om een therapeut te vinden die bij je past ... De meer psycho-analystische therapieen duren langer waardoor je nu minder snel effect hebt, maar op de lange termijn heb je er mogelijk wel meer aan. Verder wordt tegenwoordig veel gebruik gemaakt van cognitieve (gedrags)therapie (o.a. veranderen van denkpatronen). Eigenlijk zou je een combinatie van beiden moeten hebben, maar geen idee of dat gemakkelijk te vinden is. Goed dat je nu een naam van een collega hebt, via via is vaak toch het beste. Wel echt checken of het erkende psychologen zijn. Er lopen veel 'kwakzalvers' rond. Heel veel succes!
g
Herken je je hier in?



Dystemie



of



Dystemie
N
Alle reacties Link kopieren
Hi Charliegirl,



Wat vervelend dat je je zo rot voelt. Ik denk dat ik het zo maar noem, je rot voelen door wat er gebeurd (met je ex), waar je midden in zit (verbouwing enzo) en verwachtingen die niet zijn uitgekomen of voor jou heel ver weg lijken (je leven met iemand delen).



Begrijpelijk dat je op zoek ben naar een naam of diagnose voor hetgeen wat je nu noemt. Vraag mij wel af in hoeverre dat je gaat helpen/ wat verwacht je ervan.



Denk dat je er beter aan doet om samen, met een geregistreerde therapeut, op zoek te gaan naar de oorzaak van je gevoelens,en vooral wat de reden is dat je bijvoorbeeld zo graag je leven met iemand wil delen. Is niet zo gek dat je je leven met iemand wilt delen, zeker niet, maar voor jou is het heel erg belangrijk. En nog veel belangrijker, samen met een goede therapeut niet alleen naar je verleden, naar oorzaken enz kijken, maar ook middels inzicht en andere manieren kijken hoe je er anders in kan gaan staan.



Feiten en je situatie blijven hetzelfde, het gaat erom dat je op een gegeven moment de momenten anders gaat ervaren, zien enz (middels bijvoorbeeld inzichten).



Therapie is kneiterhard werken!



Hier waar je mogelijk een goede gereigestreerde therapeut kan vinden:



www.psycholoogdirect.nl

www.abvc.nl



Ga voor jezelf na wat voor therapie prettig voor je is, dit kan een mooi onderwerp van een eerste gesprek zijn met een therapeut (informeer jezelf eerst).



Heel veel succes.
Alle reacties Link kopieren
Hey ,



ik herken alles wat je zegt. Letterlijk alles. Ik ben nu ook bij PsyQ, en daar denken dat ze dat ik borderline kenmerken heb, dat is iets anders dan borderline hebben. Namelijk dat hele hechtingsverhaal (of het gebrek daaraan) en dat dat dan verlatingsangst (en dat is het kenmerk) oplevert. Ik wil ook ontzettend graag mijn ex bellen , terugsmeken omdat ik het niet aan lijk te kunnen dat ik verlaten ben voor een ander. Wat ontzettend naar voor je dat je je zo voelt



Ik weet ook niet wat je wel of niet bent, en ik denk dat het niet altijd uitmaakt of je er een label op kunt plakken, je hebt vooral hulp nodig om er weer uit te komen. (Maar ik herken ook de talloze therapeuten en het idee dat die mensen niet echt weten waar ze het over hebben, wat ze eigenlijk wel weten, maar dat is dan weer eigenlijk iets bij mij.)



Ik hoop dat je snel iemand kunt vinden die je wel kan helpen,



liefs YL
Alle reacties Link kopieren
Ik ga het even heel praktisch bekijken. (want er is al veel nuttigs gezegd verder)



Zou het je niet enorm helpen als de verbouwing zou opschieten en je weer een basis hebt? Ik weet niet of je daar zelf veel aan moet doen of dat je het uit handen hebt gegeven?



Therapie kan heel nuttig zijn maar dan moet je eigenlijk ook een thuis hebben waar je heen kunt na een therapiesessie. Want dingen moeten soms echt even een aantal uur bezinken. Dan is het niet fijn als je naar logeeradres X of Y moet.



Ik zou eerst de praktische kant proberen in orde te maken en dan met therapie aan de slag gaan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
D

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven