
Lang geleden... deel 2
dinsdag 30 juni 2009 om 19:36
Wauw Wurm wat komt het dichtbij dan he..
Mag ik je iets persoonlijks vragen?
Besef je wel dat als je straks een kindje hebt, je jezelf het 'recht' ontneemt om hier daadwerkelijk niet meer te willen zijn zeg maar? Snap je wat ik bedoel..
Misschien vind je dit een vervelende vraag. Dan graag je mening.
Weet niet zo goed hoe dat soort dingen horen qua vragen, (ben soms te confronterend) dus graag je grens aangeven!
Ben heel blij voor je! Wat een nieuwe spannende dingen allemaal!
Mag ik je iets persoonlijks vragen?
Besef je wel dat als je straks een kindje hebt, je jezelf het 'recht' ontneemt om hier daadwerkelijk niet meer te willen zijn zeg maar? Snap je wat ik bedoel..
Misschien vind je dit een vervelende vraag. Dan graag je mening.
Weet niet zo goed hoe dat soort dingen horen qua vragen, (ben soms te confronterend) dus graag je grens aangeven!
Ben heel blij voor je! Wat een nieuwe spannende dingen allemaal!
dinsdag 30 juni 2009 om 20:31

Mede daarom zo lang gewacht hiermee.
Ik kan niet beloven dat ik er nooit meer naar zal verlangen.
Ik durf zelfs niet te beloven dat ik nooit meer destructieve dingen zal doen.
Maar ik ben me wel degelijk bewust van de verantwoordelijkheid die een kindje met zich meebrengt.
Peuter en ik hebben het idee dat een kindje extra 'lasten' brengt, maar ook een extra reden om te blijven leven.
Ik merk dat ik heel erg het gevoel heb dat ik mezelf moet verdedigen, hoewel ik weet dat je het niet zo bedoeld Ster.
Het zit gewoon in mij, dat gevoel dat het niet mag, dat ik me moet schamen voor het idee.
Maar ben hier echt al heel lang (jaren) mee bezig....
Ik weet niet of ik ooit levensdrang zal krijgen. Ik weet wèl, dat ik voor kinderen door het vuur ga.
Ik kan niets zeggen om te 'bewijzen' dat ik eht aankan. Dat ik het goed zal doen.
Ik ben heel jong, en ik ben gek... ik weet het...
dinsdag 30 juni 2009 om 21:14
Je hoeft geen sorry te zeggen hoor.
Die onzekerheid ligt inderdaad bij jou. Wel heel vervelend voor je.
Want mop, je hoeft je ab-so-luut niet te verdedigen of te bewijzen.
Het was een vraag, zonder bijbedoelingen.
Je bent een kanjer Wurm. Hoop dat je ooit wat meer van jezelf zult gaan houden. Want je ontneemt jezelf zoveel nu...
Rot om te lezen..
Die onzekerheid ligt inderdaad bij jou. Wel heel vervelend voor je.
Want mop, je hoeft je ab-so-luut niet te verdedigen of te bewijzen.
Het was een vraag, zonder bijbedoelingen.
Je bent een kanjer Wurm. Hoop dat je ooit wat meer van jezelf zult gaan houden. Want je ontneemt jezelf zoveel nu...
Rot om te lezen..
anoniem_73098 wijzigde dit bericht op 30-06-2009 21:19
Reden: wijziging van stomme smiley
Reden: wijziging van stomme smiley
% gewijzigd
dinsdag 30 juni 2009 om 21:26
En een schrale troost.
Geen enkele vrouw weet wat haar precies te wachten staat, hoe ze zich voelt. Sommigen krijgen plots een postnatale depressie voor hun kiezen, terwijl er daarvoor nog niks aan de hand was.
Waarschijnlijk ga jij stralen van een kindje en geeft het je structuur en nog meer om voor te leven.
Je kan hem/haar het belangrijkste geven wat er is, ontneem jezelf dat feit nou niet! Je kan liefde en zorg geven samen met je vent. En het belangrijkste, een kindje is ontzettend welkom. Wat heeft zo'n kleintje nou nog meer nodig? Je weet dat je dit allemaal kan geven Wurm, dat je een fantastische moeder wordt! Je bent nog hartstikke jong, dus tuurlijk ben je onzeker. Maar ga niet twijfelen aan jezelf.
Het leven is zo onvoorspelbaar. Jij hebt tenminste een weloverwogen beslissing gemaakt. Daar heb je jaren over nagedacht en gaat daar ontzettend verantwoordelijk en volwassen mee om. Echt, dat zouden meer mensen moeten doen.
Je gaat er nu lekker voor. En ja dat is spannend en doodeng. Maar dat is het altijd.
En hee, eerst maar eens zwanger worden he.
Geen enkele vrouw weet wat haar precies te wachten staat, hoe ze zich voelt. Sommigen krijgen plots een postnatale depressie voor hun kiezen, terwijl er daarvoor nog niks aan de hand was.
Waarschijnlijk ga jij stralen van een kindje en geeft het je structuur en nog meer om voor te leven.
Je kan hem/haar het belangrijkste geven wat er is, ontneem jezelf dat feit nou niet! Je kan liefde en zorg geven samen met je vent. En het belangrijkste, een kindje is ontzettend welkom. Wat heeft zo'n kleintje nou nog meer nodig? Je weet dat je dit allemaal kan geven Wurm, dat je een fantastische moeder wordt! Je bent nog hartstikke jong, dus tuurlijk ben je onzeker. Maar ga niet twijfelen aan jezelf.
Het leven is zo onvoorspelbaar. Jij hebt tenminste een weloverwogen beslissing gemaakt. Daar heb je jaren over nagedacht en gaat daar ontzettend verantwoordelijk en volwassen mee om. Echt, dat zouden meer mensen moeten doen.
Je gaat er nu lekker voor. En ja dat is spannend en doodeng. Maar dat is het altijd.
En hee, eerst maar eens zwanger worden he.
dinsdag 30 juni 2009 om 22:04
dinsdag 30 juni 2009 om 23:21
Ster wat een prachtige post heb je geschreven voor wurm.
En een dik compliment voor je,wat bezit jij al wijsheid voor jouw leeftijd.
Lieve wurm.
Idd,je ontneemt jezelf het recht om je leven te verkloten zodra je kinderen hebt.
Dat is niet hard,dat is gewoon een feit.
En geldt voor ieder mens die het ouderschap aangaat.
Dus voor gekken,debielen,normale,intelligente,domme,beschaafde,tokkies,gezonde,zieken etc..
Gewoon voor iedereen,dus ook voor jouw.
En een ieder moet daar voor ploeteren op zijn eigen manier.
Ik denk niet eens dat jij daar zoveel harder voor moet werken.
Want het ouderschap is voor iedereen hard werken.
Zoals Ster zegt,voor niemand ook te voorspellen.
Verkloten is geen optie,en omdat dat als een paal boven water staat zal je daar waarschijnlijk ook geen moment aan denken.
Want weet je lieve Wurm, er komt iemand in je leven die veel belangrijker is dan jezelf.
En nu hoor ik je denken,hmm....ik voel mij al onbelangrijk.
Maar feitelijk is dat juist niet zo,het gegeven dat jouw leven nu nog van jouw is en je ermee mag doen wat je wil,maakt je de belangrijkste persoon in je leven.
Nou poe hee,zware kost.
Lieve meid,stop nou eens met verdedigen.
Stop met stempels drukken op jezelf!!!
Je bent gewoon een jonge meid met een kinderwens.
En je hebt iets en daar is ondersteuning bij nodig.
Niets bijzonders,dat hebben ook diabetici,reumapatienten,mensen in een rolstoel,....nou ja ik kan hier een heel rijtje opnoemen.
Feit is,je bent geen uitzondering.
Kijk nu eens gewoon in je hartjuh!!!!!!.
P.s ik wil je niet aanpraten dat alles goed komt,want dat weet niemand,en ja dat geldt idem voor de hele reeks die ik boven heb genoemd....en meer
Gewoon voor iedereen dus.
Oh en het moederschap tilt je simpelweg naar een hoger plan.
Soms heb je er de balen van,en vaak smelt je hartje.
Veel liefs en dikke knuffel.
En een dik compliment voor je,wat bezit jij al wijsheid voor jouw leeftijd.
Lieve wurm.
Idd,je ontneemt jezelf het recht om je leven te verkloten zodra je kinderen hebt.
Dat is niet hard,dat is gewoon een feit.
En geldt voor ieder mens die het ouderschap aangaat.
Dus voor gekken,debielen,normale,intelligente,domme,beschaafde,tokkies,gezonde,zieken etc..
Gewoon voor iedereen,dus ook voor jouw.
En een ieder moet daar voor ploeteren op zijn eigen manier.
Ik denk niet eens dat jij daar zoveel harder voor moet werken.
Want het ouderschap is voor iedereen hard werken.
Zoals Ster zegt,voor niemand ook te voorspellen.
Verkloten is geen optie,en omdat dat als een paal boven water staat zal je daar waarschijnlijk ook geen moment aan denken.
Want weet je lieve Wurm, er komt iemand in je leven die veel belangrijker is dan jezelf.
En nu hoor ik je denken,hmm....ik voel mij al onbelangrijk.
Maar feitelijk is dat juist niet zo,het gegeven dat jouw leven nu nog van jouw is en je ermee mag doen wat je wil,maakt je de belangrijkste persoon in je leven.
Nou poe hee,zware kost.
Lieve meid,stop nou eens met verdedigen.
Stop met stempels drukken op jezelf!!!
Je bent gewoon een jonge meid met een kinderwens.
En je hebt iets en daar is ondersteuning bij nodig.
Niets bijzonders,dat hebben ook diabetici,reumapatienten,mensen in een rolstoel,....nou ja ik kan hier een heel rijtje opnoemen.
Feit is,je bent geen uitzondering.
Kijk nu eens gewoon in je hartjuh!!!!!!.
P.s ik wil je niet aanpraten dat alles goed komt,want dat weet niemand,en ja dat geldt idem voor de hele reeks die ik boven heb genoemd....en meer
Gewoon voor iedereen dus.
Oh en het moederschap tilt je simpelweg naar een hoger plan.
Soms heb je er de balen van,en vaak smelt je hartje.
Veel liefs en dikke knuffel.
dinsdag 30 juni 2009 om 23:51
Lieve vrouwen, oude en nieuwe, ik lees met jullie mee, pink een traantje mee her en der, moet ook lachen her en der maar ik kan de kracht even niet opbrengen om uitgebreid te reageren, dus ik doe het even op z'n promo's...experimentje
Bedankt voor de lieve woorden op hyves, dat is echt heel erg fijn nu...
EV
hoe deze dappere ridderin bouwt aan haar eigen veilige fort om ooit de brug te laten zakken en de wereld opnieuw te veroveren
Wurm
Ze moest zichzelf keer op keer overtuigen van het recht op geluk maar maakte onderweg anderen zomaar gelukkiger.
Saar
Saar de dappere dodo, staat het liefst met beide benen op de grond want zweven...dat is niet haar ding
Appel
De appel is soms nog een beetje te zuur maar ze bijt zich er stukje bij beetje doorheen
Hanke
Kijken dat kan ze als geen ander en zo kijkt ze ook steeds liever naar zichzelf
Sterretjeee
Een fonkelend lichtpuntje, ver weg maar kristalhelder staat ze altijd op haar plek
Iry
Als zij haar zinnen ergens op zet kan ze het leven laten duizelen, maar soms duizelt het leven haar.
Lynne
Na een hele tijd hard werken mocht ze eindelijk op vakantie!
Claire
Meelezend en meelevend. Je ziet haar niet maar ze is er wel!
Sponge
puur en vol passie baant zij haar weg...
Vos
Kaboem: ineens was daar Vos.
Mistie
Zij maakt ons bewust dat er meer meeleest dan wij weten!
Nou ja dit was dus een stuk meer gedoe dan gewoon reageren maar het was ook wel leuk...
Bedankt voor de lieve woorden op hyves, dat is echt heel erg fijn nu...
EV
hoe deze dappere ridderin bouwt aan haar eigen veilige fort om ooit de brug te laten zakken en de wereld opnieuw te veroveren
Wurm
Ze moest zichzelf keer op keer overtuigen van het recht op geluk maar maakte onderweg anderen zomaar gelukkiger.
Saar
Saar de dappere dodo, staat het liefst met beide benen op de grond want zweven...dat is niet haar ding
Appel
De appel is soms nog een beetje te zuur maar ze bijt zich er stukje bij beetje doorheen
Hanke
Kijken dat kan ze als geen ander en zo kijkt ze ook steeds liever naar zichzelf
Sterretjeee
Een fonkelend lichtpuntje, ver weg maar kristalhelder staat ze altijd op haar plek
Iry
Als zij haar zinnen ergens op zet kan ze het leven laten duizelen, maar soms duizelt het leven haar.
Lynne
Na een hele tijd hard werken mocht ze eindelijk op vakantie!
Claire
Meelezend en meelevend. Je ziet haar niet maar ze is er wel!
Sponge
puur en vol passie baant zij haar weg...
Vos
Kaboem: ineens was daar Vos.
Mistie
Zij maakt ons bewust dat er meer meeleest dan wij weten!
Nou ja dit was dus een stuk meer gedoe dan gewoon reageren maar het was ook wel leuk...
dinsdag 30 juni 2009 om 23:52
Hoi
Zeker een mooie post Ster aan Wurm die je hebt geschreven.Maar ik herken die onzekerheid en die kinderwens heel goed.Ik zou ook graag een kindje willen maar dat zit er voorlopig niet in...Ik slik medicatie en mijn vriend voor zijn leukemie...Dus het blijft bij een wens voorlopig al tikt de klok wel verder.
Afgelopen zaterdag naar die verjaardag van een vriendin van vroeger geweest en zij kreeg haar zoon vlak na ik mijn dochter dus dat was best confronterend om haar kind tezien.Een andere vriendin van vroeger was er ook (we gingen vroeger met zijn drieen veel om)en zij heeft ook 2 kinderen iets ouder.Dat was zo leuk toendertijd alledrie tegelijk met kinderen bezig totdat ik afvallen moest...Moeilijk
Toch was het gezellig alleen erg druk met die kinderen,we zijn dan ook niet zolang gebleven
Vanavond nog even langs mijn moeder geweest ben net thuis;leuk om terug temoeten lezen hier.Blijf schrijven hier!
Zeker een mooie post Ster aan Wurm die je hebt geschreven.Maar ik herken die onzekerheid en die kinderwens heel goed.Ik zou ook graag een kindje willen maar dat zit er voorlopig niet in...Ik slik medicatie en mijn vriend voor zijn leukemie...Dus het blijft bij een wens voorlopig al tikt de klok wel verder.
Afgelopen zaterdag naar die verjaardag van een vriendin van vroeger geweest en zij kreeg haar zoon vlak na ik mijn dochter dus dat was best confronterend om haar kind tezien.Een andere vriendin van vroeger was er ook (we gingen vroeger met zijn drieen veel om)en zij heeft ook 2 kinderen iets ouder.Dat was zo leuk toendertijd alledrie tegelijk met kinderen bezig totdat ik afvallen moest...Moeilijk
Toch was het gezellig alleen erg druk met die kinderen,we zijn dan ook niet zolang gebleven
Vanavond nog even langs mijn moeder geweest ben net thuis;leuk om terug temoeten lezen hier.Blijf schrijven hier!
dinsdag 30 juni 2009 om 23:57
Met mijn vriend gaat het gelukkig weer wat beter;hij is weer vrolijk gelukkig
Vanochtend ben ik naar het vrouwenathelier geweest en heb een afspraak voor a.s vrijdag gemaakt bij Psyq.Verder gaat het wel goed al zie ik het soms was somber in en vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe...
Weltrusten allemaal!
Vanochtend ben ik naar het vrouwenathelier geweest en heb een afspraak voor a.s vrijdag gemaakt bij Psyq.Verder gaat het wel goed al zie ik het soms was somber in en vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe...
Weltrusten allemaal!

woensdag 1 juli 2009 om 00:40
Wurm,
Ik wilde gaan reageren op je reactie op de vraag van Ster.
Maar toen zag ik de post van Ster, en ik kan het niet beter dan Ster heeft gedaan! iWat een mooie en zo ontzettend ware post Ster!
Zo is het wurm, en niet anders!!!!!
Ik typ steeds vanalles en wis het weer.. weet niet goed wat ik nog kan zeggen..
Je bent een lieverd, en zult jullie kindje heel veel liefde gaan schenken.
Succes morgen bij de peuter!!
Ster,
Ik zoek je maar kan je niet vinden!
Stuur je zo even een PB op hyves.
Sponge,
Fijn dat het beter gaat met je vriend!!!
Positief nieuws.. dat kun je wel gebruiken denk ik zo...
Alle andeen ook een dikke knuf en slaap lekker!
Of, goeiemorgen! natuurlijk.... Kies maar!
Ik wilde gaan reageren op je reactie op de vraag van Ster.
Maar toen zag ik de post van Ster, en ik kan het niet beter dan Ster heeft gedaan! iWat een mooie en zo ontzettend ware post Ster!
Zo is het wurm, en niet anders!!!!!
Ik typ steeds vanalles en wis het weer.. weet niet goed wat ik nog kan zeggen..
Je bent een lieverd, en zult jullie kindje heel veel liefde gaan schenken.
Succes morgen bij de peuter!!
Ster,
Ik zoek je maar kan je niet vinden!
Stuur je zo even een PB op hyves.
Sponge,
Fijn dat het beter gaat met je vriend!!!
Positief nieuws.. dat kun je wel gebruiken denk ik zo...
Alle andeen ook een dikke knuf en slaap lekker!
Of, goeiemorgen! natuurlijk.... Kies maar!

woensdag 1 juli 2009 om 10:05
Philomein, wat een leuke post!
Lieve Wurm, succes vandaag, met het gesprek. Je denkt er heel goed over na (ik denk zelfs méér dan de meesten die zwanger willen worden), en Ster en Iry hebben erg goede dingen geschreven waar ik niets aan toe te voegen heb.
Als ik zie waar ik nu mee worstel, denk ik dat het zo belangrijk is dat je je kindje kan meegeven dat het zó ontzettend welkom was en is. Dat is zo'n belangrijke basis. Dat ik zo worstel met mijn plek in de wereld heeft óók te maken met het 'ongewenst' zijn, 'ongepland', en vervolgens twee ouders die (zoals ik het nu zie) zelf de kinderschoenen nog nauwelijks ontgroeid waren. Want ze zagen mij niet als persoon, maar als een leuk poppetje dat ze konden gebruiken voor hun doeleinden (bij allebei verschillend). Dus wat ik voelde, beleefde of dacht deed er gewoon niet toe.
En ik weet zeker dat jij dat anders gaat doen, als het eenmaal zover is.
Als ik er, in de tijd dat mijn bio-klok zo tikte en ik dacht de goede man gevonden te hebben, er zo goed over nagedacht had als jij, waren de kinderen er waarschijnlijk niet gekomen. Jij zet werkelijk alles op een rijtje en dat vind ik oprecht bewonderenswaardig.
Lieve Wurm, succes vandaag, met het gesprek. Je denkt er heel goed over na (ik denk zelfs méér dan de meesten die zwanger willen worden), en Ster en Iry hebben erg goede dingen geschreven waar ik niets aan toe te voegen heb.
Als ik zie waar ik nu mee worstel, denk ik dat het zo belangrijk is dat je je kindje kan meegeven dat het zó ontzettend welkom was en is. Dat is zo'n belangrijke basis. Dat ik zo worstel met mijn plek in de wereld heeft óók te maken met het 'ongewenst' zijn, 'ongepland', en vervolgens twee ouders die (zoals ik het nu zie) zelf de kinderschoenen nog nauwelijks ontgroeid waren. Want ze zagen mij niet als persoon, maar als een leuk poppetje dat ze konden gebruiken voor hun doeleinden (bij allebei verschillend). Dus wat ik voelde, beleefde of dacht deed er gewoon niet toe.
En ik weet zeker dat jij dat anders gaat doen, als het eenmaal zover is.
Als ik er, in de tijd dat mijn bio-klok zo tikte en ik dacht de goede man gevonden te hebben, er zo goed over nagedacht had als jij, waren de kinderen er waarschijnlijk niet gekomen. Jij zet werkelijk alles op een rijtje en dat vind ik oprecht bewonderenswaardig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 1 juli 2009 om 21:29
't Is lekker druk op dit topic weer geweest!
EV, fijn dat je zegt dat het wel begrijpbaar is voor sommigen, want hoef dan idd niet dingen expliciet te benoemen gelukkig. Ik snap dat het lastig is bij therapie, had ik ook. Ik had een therapeut die maar één keer het verhaal wilde horen, dat scheelde voor mij. Ik weet niet of het dan wel goed was voor de verwerking, maar zij hield zich meer bezig met problemen nu ipv het verleden (terwijl veel problemen veroorzaakt worden door het verleden..maar goed, haar werkwijze was dat).
Philomein, bedankt, vind je post goed bedacht, lief dat je voor iedereen iets getypt hebt.
Voor iedereen een fijne avond/nacht gewenst!
EV, fijn dat je zegt dat het wel begrijpbaar is voor sommigen, want hoef dan idd niet dingen expliciet te benoemen gelukkig. Ik snap dat het lastig is bij therapie, had ik ook. Ik had een therapeut die maar één keer het verhaal wilde horen, dat scheelde voor mij. Ik weet niet of het dan wel goed was voor de verwerking, maar zij hield zich meer bezig met problemen nu ipv het verleden (terwijl veel problemen veroorzaakt worden door het verleden..maar goed, haar werkwijze was dat).
Philomein, bedankt, vind je post goed bedacht, lief dat je voor iedereen iets getypt hebt.
Voor iedereen een fijne avond/nacht gewenst!
woensdag 1 juli 2009 om 22:58
Mystiey, bij ons op de kliniek wordt ook vooral gewerkt aan dingen waar je in het hier en nu tegenaanloopt.
Het mooie is dat in die dingen de onderliggende problemen vaak tot uiting komen, en je daar dus indirect ook mee bezig bent.
Voor mij is het persoonlijk heel verhelderend, er telkesn achter te komen dat een paar '' oude gedachtes'' me nu nog zoveel problemen bezorgen.
Daarop aansluitend, my god Philo, wat zit je raak. Raker dan raak. Hoe je in 1 zinnetje zoveel kan raken...
De meest overheersende 'oude gedachte' dat ik er niet mag zijn zo mooi en lief uitgedrukt..
Ik denk dat ik m opschrijf straks...
Moest er heel heel heel hard van huilen, vind t zo lief wat je schrijft...
en dan voor iedereen zo'n stukje. Echt ontzettend waardevol en lief. Zoiets moois!!!
Gosh. ben er nog niet over uit.
Iry, lieverdje, dankjewel...
Zo stom dat ik jou toch vaak nodig heb om mezelf ook weer in het 'wurm-is-okee' team te krijgen.
Maar je hebt gelijk. Dankjewel.
En eigenlijk ben ik er ook van overtuigd dat een kindje ineens de allerbelangrijkste in je leven wordt. Dat het een reden is om alles te geven wat je in je hebt, omdat je je kind gewoon het allerbeste gunt, wilt geven.
EV, je woorden betekenen veel voor me.
Ook omdat je verwoord wat ik zelf ook altijd zo ervaren heb. Dat je als kind een leuke accesoire bent, maar niet iets gewensts, iets bijzonders. En dat is zò schrijnend.
Met die gedachte in mn achterhoofd probeer ik op mijn werk ook altijd elk kind even zijn/haar persoonlijke aandachtsmomentje te geven. En vaak te benadrukken dat het bijzonder is, en er mag zijn. (maar niet altijd het gedrag dat het vertoont )
Op een of andere manier kijk ik heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg tegen jou op, wist je dat?
Appel, ik vind het wel wat, die bedrust van je . Je bent zo lekker gezellig aanwezig! Houd je wel in de gaten dat het je allemaal niet teveel wordt? want hoe fijn het ook is om jou zo in de buurt te hebben, jij bent het allllerbelangrijkste.
Wat fijn Sponge, dat het wat beter gaat met je vriend.
Het lijkt me zo verschrikkelijk moeilijk om geconfronteerd te worden met de kinderen van die vriendinnen. Denk je niet voortdurend aan je dochter dan?
Ook omdat jullie met zijn drieen veel samen ondernamen, lijtk het me een schrijnend iets om te zien hoe zij zo 'gewoon' verder gaan.
(f) voor jou. Omdat je het toch maar volhoud en er ook nog bent voor je vriend ondertussen!
Nou meiden, ik ga verwezen worden, dus het gaat er echt van komen... Wurm gaat mama worden van een larfje. Als alles meezit.
Pfffffff.
Voor mij is het echt een big deal, erg spannend, en iets waar ik ook echt al heel lang naar verlang.
Geweldig-stuiterend-geluk, maar ook doodeng-als-het-donker-maar-niet-terugkomt-spannend.
En die lullolieverd van een wurman, die zit een beetje een ongevoelige klootzakman te zijn en er weinig van te snappen. Van zijn vrouw, en haar emoties.
Hij schud regelmatig meelevend met z'n hoofd, deelt aaitjes uit, en fronst z'n wenkbrauwen als de emoties door het huis vliegen.
Hem maakt het niet uit. Wat, wanneeer. Hij weet toch wel dat we samen een baby krijgen. Hij wel. Grrr. Mannen.
Simpel spul.
(hij snapt ook niet dat ik van dat zinnetje niet rustiger wordt. )
Het mooie is dat in die dingen de onderliggende problemen vaak tot uiting komen, en je daar dus indirect ook mee bezig bent.
Voor mij is het persoonlijk heel verhelderend, er telkesn achter te komen dat een paar '' oude gedachtes'' me nu nog zoveel problemen bezorgen.
Daarop aansluitend, my god Philo, wat zit je raak. Raker dan raak. Hoe je in 1 zinnetje zoveel kan raken...
De meest overheersende 'oude gedachte' dat ik er niet mag zijn zo mooi en lief uitgedrukt..
Ik denk dat ik m opschrijf straks...
Moest er heel heel heel hard van huilen, vind t zo lief wat je schrijft...
en dan voor iedereen zo'n stukje. Echt ontzettend waardevol en lief. Zoiets moois!!!
Gosh. ben er nog niet over uit.
Iry, lieverdje, dankjewel...
Zo stom dat ik jou toch vaak nodig heb om mezelf ook weer in het 'wurm-is-okee' team te krijgen.
Maar je hebt gelijk. Dankjewel.
En eigenlijk ben ik er ook van overtuigd dat een kindje ineens de allerbelangrijkste in je leven wordt. Dat het een reden is om alles te geven wat je in je hebt, omdat je je kind gewoon het allerbeste gunt, wilt geven.
EV, je woorden betekenen veel voor me.
Ook omdat je verwoord wat ik zelf ook altijd zo ervaren heb. Dat je als kind een leuke accesoire bent, maar niet iets gewensts, iets bijzonders. En dat is zò schrijnend.
Met die gedachte in mn achterhoofd probeer ik op mijn werk ook altijd elk kind even zijn/haar persoonlijke aandachtsmomentje te geven. En vaak te benadrukken dat het bijzonder is, en er mag zijn. (maar niet altijd het gedrag dat het vertoont )
Op een of andere manier kijk ik heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg tegen jou op, wist je dat?
Appel, ik vind het wel wat, die bedrust van je . Je bent zo lekker gezellig aanwezig! Houd je wel in de gaten dat het je allemaal niet teveel wordt? want hoe fijn het ook is om jou zo in de buurt te hebben, jij bent het allllerbelangrijkste.
Wat fijn Sponge, dat het wat beter gaat met je vriend.
Het lijkt me zo verschrikkelijk moeilijk om geconfronteerd te worden met de kinderen van die vriendinnen. Denk je niet voortdurend aan je dochter dan?
Ook omdat jullie met zijn drieen veel samen ondernamen, lijtk het me een schrijnend iets om te zien hoe zij zo 'gewoon' verder gaan.
(f) voor jou. Omdat je het toch maar volhoud en er ook nog bent voor je vriend ondertussen!
Nou meiden, ik ga verwezen worden, dus het gaat er echt van komen... Wurm gaat mama worden van een larfje. Als alles meezit.
Pfffffff.
Voor mij is het echt een big deal, erg spannend, en iets waar ik ook echt al heel lang naar verlang.
Geweldig-stuiterend-geluk, maar ook doodeng-als-het-donker-maar-niet-terugkomt-spannend.
En die lullolieverd van een wurman, die zit een beetje een ongevoelige klootzakman te zijn en er weinig van te snappen. Van zijn vrouw, en haar emoties.
Hij schud regelmatig meelevend met z'n hoofd, deelt aaitjes uit, en fronst z'n wenkbrauwen als de emoties door het huis vliegen.
Hem maakt het niet uit. Wat, wanneeer. Hij weet toch wel dat we samen een baby krijgen. Hij wel. Grrr. Mannen.
Simpel spul.
(hij snapt ook niet dat ik van dat zinnetje niet rustiger wordt. )
donderdag 2 juli 2009 om 08:27
Huh Wurm? Jij kijkt tegen me op?............ ??
Mys, in mijn therapie gaat het ook vooral over het hier en nu. Alles wat ik nu tegenkom, heeft zijn link naar het verleden, dus dat komt er vanzelf ook bij. 'Graven' doen we niet, het dient zich vanzelf aan.
Over kinderen moet ik zelf ook nog wat schrijven, maar dat doe ik op onze hyves. Ik vind het heel leuk, Wurm, om jouw enthousiasme te zien, je spontaniteit. En ach, mannen staan er nu eenmaal anders in, simpeler.. zij staan aan de buitenkant terwijl jij alles gaat voelen en nu al voelt.
Mys, in mijn therapie gaat het ook vooral over het hier en nu. Alles wat ik nu tegenkom, heeft zijn link naar het verleden, dus dat komt er vanzelf ook bij. 'Graven' doen we niet, het dient zich vanzelf aan.
Over kinderen moet ik zelf ook nog wat schrijven, maar dat doe ik op onze hyves. Ik vind het heel leuk, Wurm, om jouw enthousiasme te zien, je spontaniteit. En ach, mannen staan er nu eenmaal anders in, simpeler.. zij staan aan de buitenkant terwijl jij alles gaat voelen en nu al voelt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 2 juli 2009 om 12:14