Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
zaterdag 18 juli 2009 om 23:38
Wurm, wat rot dat je zo'n klotedag hebt.
Zie dat je online bent, dus ik ga zo even tegen je aan kletsen als je zin hebt.
EV, ik had een half jaar geleden ook echt nooit gedacht dat ik op vakantie zou gaan met iemand die ik van het forum ken.
Maar dat het nu wel zo loopt vind ik erg leuk en bijzonder.
Dat we in korte tijd zo'n fijn contact hebben opgebouwd, dat het irl zo goed klikt, dat vind ik super.
Ik ga niet zomaar met iedereen op vakantie, dan ga ik liever alleen.
Dat ik het met Iry aan durf zegt veel over haar, hoe graag ik haar mag en het vertrouwen dat ik erin heb dat het goed zal gaan samen.
Jullie weten hoeveel de plek waar wij naartoe gaan voor mij betekent. Dat ik dit met Iry kan gaan delen vind ik heel speciaal. Ik denk dat het voor ons beiden een reis wordt om nooit meer te vergeten.
En ja, ik vind het ook best spannend. Maar wel leuk spannend.
Als iets goed voelt en de gedachte eraan je al blij maakt, dan moet je niet teveel nadenken erover of stilstaan bij de vraag of het misschien niet wat vreemd is.
Ik vind het echt wel eng om 2 weken zo op elkaars lip te zitten. Ergens toch bang om door de mand te vallen, bang dat ze mij toch niet leuk zal vinden, zoiets.
Maar ik wil mij niet laten leiden door die angst en mezelf of Iry daarmee de kans op een mooie ervaring ontnemen.
En ik weet dat Iry het ook retespannend vindt, nog veel meer als ik. Voor mij is het bekend terrein waar we naartoe gaan, een plek waar ik me heel erg thuis en gelukkig heb gevoeld.
Voor haar is alles onbekend. En daarbij heeft zij ook nog eens kids die ze gaat missen.
Ik weet hoe lastig het voor haar is om de dagelijkse, veilige dingen en patronen van thuis even achter zich te laten. En de patronen die wel door zullen gaan, ook daar, in een vreemde omgeving te doen, met iemand die niet eigen is, die niet deel uitmaakt van je dagelijkse leven thuis.
Ik vind het heel bijzonder dat ze dit aan durft met mij.
En ik heb enorm veel respect dat ze deze kans grijpt, omdat het iets is wat ze al zolang wil doen.
Er zijn allerlei redenen om het niet te doen, maar ze heeft het lef om toch te gaan, hoe spannend ook.
Dat vind ik echt tof!
Zie dat je online bent, dus ik ga zo even tegen je aan kletsen als je zin hebt.
EV, ik had een half jaar geleden ook echt nooit gedacht dat ik op vakantie zou gaan met iemand die ik van het forum ken.
Maar dat het nu wel zo loopt vind ik erg leuk en bijzonder.
Dat we in korte tijd zo'n fijn contact hebben opgebouwd, dat het irl zo goed klikt, dat vind ik super.
Ik ga niet zomaar met iedereen op vakantie, dan ga ik liever alleen.
Dat ik het met Iry aan durf zegt veel over haar, hoe graag ik haar mag en het vertrouwen dat ik erin heb dat het goed zal gaan samen.
Jullie weten hoeveel de plek waar wij naartoe gaan voor mij betekent. Dat ik dit met Iry kan gaan delen vind ik heel speciaal. Ik denk dat het voor ons beiden een reis wordt om nooit meer te vergeten.
En ja, ik vind het ook best spannend. Maar wel leuk spannend.
Als iets goed voelt en de gedachte eraan je al blij maakt, dan moet je niet teveel nadenken erover of stilstaan bij de vraag of het misschien niet wat vreemd is.
Ik vind het echt wel eng om 2 weken zo op elkaars lip te zitten. Ergens toch bang om door de mand te vallen, bang dat ze mij toch niet leuk zal vinden, zoiets.
Maar ik wil mij niet laten leiden door die angst en mezelf of Iry daarmee de kans op een mooie ervaring ontnemen.
En ik weet dat Iry het ook retespannend vindt, nog veel meer als ik. Voor mij is het bekend terrein waar we naartoe gaan, een plek waar ik me heel erg thuis en gelukkig heb gevoeld.
Voor haar is alles onbekend. En daarbij heeft zij ook nog eens kids die ze gaat missen.
Ik weet hoe lastig het voor haar is om de dagelijkse, veilige dingen en patronen van thuis even achter zich te laten. En de patronen die wel door zullen gaan, ook daar, in een vreemde omgeving te doen, met iemand die niet eigen is, die niet deel uitmaakt van je dagelijkse leven thuis.
Ik vind het heel bijzonder dat ze dit aan durft met mij.
En ik heb enorm veel respect dat ze deze kans grijpt, omdat het iets is wat ze al zolang wil doen.
Er zijn allerlei redenen om het niet te doen, maar ze heeft het lef om toch te gaan, hoe spannend ook.
Dat vind ik echt tof!
zaterdag 18 juli 2009 om 23:55
Saar, Ik vind het ook heel bijzonder! En je hebt gelijk als je je alleen maar naar de angst kijkt is dat zeker jammer, want dan mis je heel veel. Dus als jullie er beiden vertrouwen in hebben en het durven/aankunnen....zeg ik: Doen! Ga! Geniet en Leef zoals jullie dat willen!
Verder vind ík het iig niet vreemd, het is niet iets wat ik nu zou moeten doen. Ik zou het zoooo niet durven en dat heeft met veel factoren te maken. Die ik nu uitpluis en probeer te verwerken zodat ik ook meer spontane dingen durf te ondernemen.
Dat jullie dat wel kunnen vind ik nogmaals top om te lezen!!!!
Juist omdat ik weet dat het óók voor jullie niet iets van zelfsprekends is.
Verder vind ík het iig niet vreemd, het is niet iets wat ik nu zou moeten doen. Ik zou het zoooo niet durven en dat heeft met veel factoren te maken. Die ik nu uitpluis en probeer te verwerken zodat ik ook meer spontane dingen durf te ondernemen.
Dat jullie dat wel kunnen vind ik nogmaals top om te lezen!!!!
Juist omdat ik weet dat het óók voor jullie niet iets van zelfsprekends is.
zondag 19 juli 2009 om 11:31
Saartje, ik vind het van jullie alletwee gewoon heel, heel dapper. Misschien voor allebei wel een grote zelfoverwinning. Allerlei redenen om het niet te doen, maar jullie doen het toch maar. Daar heb ik bewondering en respect voor.
In het najaar ben ik met een goede vriendin van mij (die gisteren ook onverwacht aan de deur stond vanwege de verjaardag van mijn dochter, zo lief en attent!) een weekend weggeweest, en dat was heel fijn, maar al die tijd samen is zo intens. We hadden wel afgesproken ook wat tijd alleen te hebben, maar dat is er niet van gekomen. En dan word ik op een gegeven moment echt doodmoe van het steeds met alle aandacht aanwezig zijn, ik kan dat (nog) niet doseren.
Laat staan twee weken.. ik dacht trouwens dat jullie een paar dagen weggingen, heb ik nu iets verkeerd begrepen dan? Parijs? Of zit ik nu te bazelen? Heb je het over je reis van oktober? Die speciale plek?
In het najaar ben ik met een goede vriendin van mij (die gisteren ook onverwacht aan de deur stond vanwege de verjaardag van mijn dochter, zo lief en attent!) een weekend weggeweest, en dat was heel fijn, maar al die tijd samen is zo intens. We hadden wel afgesproken ook wat tijd alleen te hebben, maar dat is er niet van gekomen. En dan word ik op een gegeven moment echt doodmoe van het steeds met alle aandacht aanwezig zijn, ik kan dat (nog) niet doseren.
Laat staan twee weken.. ik dacht trouwens dat jullie een paar dagen weggingen, heb ik nu iets verkeerd begrepen dan? Parijs? Of zit ik nu te bazelen? Heb je het over je reis van oktober? Die speciale plek?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 19 juli 2009 om 11:51
zondag 19 juli 2009 om 11:51
Dag lieve Ev, hoe is het met jou vandaag? Na de emotionele dag van gisteren?
Hier alles wel weer rustig.
Heb alle tastbare knutsels weggegooid en ben digitaal aan de slag gegaan. Het was soort van bezigheidstherapie, en het zoeken van dingen die laten zien hoe ik me voelde deden me ook heel veel.
Nu wel leuk vooruitzicht, want ga zo naar Ice Age 3. Slap geouwehoer is altijd leuk, toch?
Saar, vind het niet raar, vooral bijzonder.
Ik heb ooit twee vriendinnen opgedaan op een ander fora, en daar zijn we ook mee op vakantie geweest. Wurman mocht hen ook graag, en de vakantie was erg geslaagd!
Wel heel anders natuurlijk, want we gingen soort van met twee losse 'gezinnen', elk een eigen plekje enzo. Maar niet raar dus.
In mijn ogen.
Maar of ik nu het juiste referentiekader ben voor raar....
Hier alles wel weer rustig.
Heb alle tastbare knutsels weggegooid en ben digitaal aan de slag gegaan. Het was soort van bezigheidstherapie, en het zoeken van dingen die laten zien hoe ik me voelde deden me ook heel veel.
Nu wel leuk vooruitzicht, want ga zo naar Ice Age 3. Slap geouwehoer is altijd leuk, toch?
Saar, vind het niet raar, vooral bijzonder.
Ik heb ooit twee vriendinnen opgedaan op een ander fora, en daar zijn we ook mee op vakantie geweest. Wurman mocht hen ook graag, en de vakantie was erg geslaagd!
Wel heel anders natuurlijk, want we gingen soort van met twee losse 'gezinnen', elk een eigen plekje enzo. Maar niet raar dus.
In mijn ogen.
Maar of ik nu het juiste referentiekader ben voor raar....
zondag 19 juli 2009 om 12:03
Dat klinkt in ieder geval wel goed, Saar, dat je wel geniet van het werk. (Dat heb ik bijna nooit gehad, dat gevoel. Genieten van werk. Kan dat dan?) Dat is dus wel een heel verschil met een tijdje geleden, toch?
Wurm, goed van je, die bezigheidstherapie. En alvast veel plezier straks. Ik denk dat ik zelf de Wii nu zo leuk vind omdat het ook een beetje het kind in mij aanspreekt. Zelf kiezen wat je wil doen, hoe lang, hoe veel keer, en dan die simpele poppetjes erbij. Zelf beslissen. Een soort inhaal-therapie, haha.
Ik ben echt het kind in mij uit de kooi aan het bevrijden.
Wel rustiger vandaag. Gisteren met mijn vriendin was wel fijn, ik vind het super dat ze zomaar langskwam omdat ze aan die verjaardag dacht. Heel gesprek gehad, we hadden nogal wat bij te praten na wekenlang geen contact. Enige nadeel is dat ik dan daarna heel slecht slaap, want het roept wel weer allerlei beelden op waar ik onrustig van word en raar van ga dromen. Net als na de therapie trouwens.
Het is wel een heel vreemde gedachte, dat ik nu een dochter van 13 heb. Een meisje van 13. Terwijl ik me het moment van haar geboorte weer zo goed herinner en voor me zie, nadat ik hier gisteren over schreef. Ik, moeder van een dochter van 13. Bizar toch!
Wurm, goed van je, die bezigheidstherapie. En alvast veel plezier straks. Ik denk dat ik zelf de Wii nu zo leuk vind omdat het ook een beetje het kind in mij aanspreekt. Zelf kiezen wat je wil doen, hoe lang, hoe veel keer, en dan die simpele poppetjes erbij. Zelf beslissen. Een soort inhaal-therapie, haha.
Ik ben echt het kind in mij uit de kooi aan het bevrijden.
Wel rustiger vandaag. Gisteren met mijn vriendin was wel fijn, ik vind het super dat ze zomaar langskwam omdat ze aan die verjaardag dacht. Heel gesprek gehad, we hadden nogal wat bij te praten na wekenlang geen contact. Enige nadeel is dat ik dan daarna heel slecht slaap, want het roept wel weer allerlei beelden op waar ik onrustig van word en raar van ga dromen. Net als na de therapie trouwens.
Het is wel een heel vreemde gedachte, dat ik nu een dochter van 13 heb. Een meisje van 13. Terwijl ik me het moment van haar geboorte weer zo goed herinner en voor me zie, nadat ik hier gisteren over schreef. Ik, moeder van een dochter van 13. Bizar toch!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 19 juli 2009 om 12:06
Hey Wurm!
Ice Age 3 is leuk. Ben ik vorig weekend geweest. Kreeg er nog voor betaald ook
Fijn dat het weer rustig is.
Ik geniet er wel van hoor, beetje aanrommelen en uitslapen.
Vanavond bij broer en schoonzus eten, mijn ouders zijn er ook. Kan ik ze meteen even vertellen dat ik toch niet alleen op vakantie ga.
Ice Age 3 is leuk. Ben ik vorig weekend geweest. Kreeg er nog voor betaald ook
Fijn dat het weer rustig is.
Ik geniet er wel van hoor, beetje aanrommelen en uitslapen.
Vanavond bij broer en schoonzus eten, mijn ouders zijn er ook. Kan ik ze meteen even vertellen dat ik toch niet alleen op vakantie ga.
zondag 19 juli 2009 om 15:01
Leuk Saar, samen eten. Is je broer een beetje open-minded wat betreft internetcontacten?
Ice Age 3 was inderdaad erg leuk trouwens. Vind die humor geweldig. Waren met de oppaskids, dus dubbelpret.
Ev, ja dat snap ik wel denk ik, die inhaaltherapie. Maar een wii is ook gewoon speelgoed voor grote mensen hoor!
Volgens mij hebben de meeste moeders trouwens elke verjaardag weer het gevoel van 'HUH? Gister gaf ik nog de fles, en nu dit?!' Hoewel ik me in kan denken dat het bij jou heftiger is omdat je een groot deel van de ontwikkeling gewoon niet hebt mogen volgen.
Blijft ze in jou hoofd een 5 jarig meisje?
(vind je t erg dat ik ernaar vraag/erover heb?)
Nou, ik knaag nog even een bak wortels weg. Die film was het actieve deel voor vandaag haha. Enjoy your Sunday!
Ice Age 3 was inderdaad erg leuk trouwens. Vind die humor geweldig. Waren met de oppaskids, dus dubbelpret.
Ev, ja dat snap ik wel denk ik, die inhaaltherapie. Maar een wii is ook gewoon speelgoed voor grote mensen hoor!
Volgens mij hebben de meeste moeders trouwens elke verjaardag weer het gevoel van 'HUH? Gister gaf ik nog de fles, en nu dit?!' Hoewel ik me in kan denken dat het bij jou heftiger is omdat je een groot deel van de ontwikkeling gewoon niet hebt mogen volgen.
Blijft ze in jou hoofd een 5 jarig meisje?
(vind je t erg dat ik ernaar vraag/erover heb?)
Nou, ik knaag nog even een bak wortels weg. Die film was het actieve deel voor vandaag haha. Enjoy your Sunday!
zondag 19 juli 2009 om 17:20
Nee Wurm, dat vind ik niet erg. Juist graag. Elke aanleiding om het ook een keer over mijn kinderen te hebben is welkom, dus ga je gang. Als ik een vraag te erg of te privé vind, merk je het vanzelf.
In mijn hoofd is ze idd nog dat kleine meisje. Ze was ruim zes toen ik haar voor het laatst heb gezien, en mijn zoontje was enkele maanden eerder vier geworden.
(Ik heb trouwens bv gegeven, geen fles.)
En dat een verjaardag aangegrepen wordt om te zwelgen in herinneringen, herken ik hoor. Zo ging het in de familie eerder ook wel. Weet je nog, *** jaar geleden? Zo van dat soort.
Trouwens, ook bij mijn eigen verjaardag klopt het plaatje wat ik in mijn hoofd heb ook helemaal niet meer met het getal wat ik dan volgens mijn officiële geboorte-acte ben geworden. En nu dat kind en die puber en die volwassene allemaal tegelijk in dit lijf en deze geest aan het rondbewegen zijn, klopt dat cijfer helemaal van geen kanten meer..
Vanmiddag trouwens een leuk wijd gebatikt rokje (Indonesisch) gekocht, er was een pasar malam hier in de buurt. Er was niet echt veel te zien, maar wel te luisteren (muziek) en te kijken. En we hebben koffie en appelvlaai met slagroom genomen op een terrasje, voor dochterlief's verjaardag. Zo!
In mijn hoofd is ze idd nog dat kleine meisje. Ze was ruim zes toen ik haar voor het laatst heb gezien, en mijn zoontje was enkele maanden eerder vier geworden.
(Ik heb trouwens bv gegeven, geen fles.)
En dat een verjaardag aangegrepen wordt om te zwelgen in herinneringen, herken ik hoor. Zo ging het in de familie eerder ook wel. Weet je nog, *** jaar geleden? Zo van dat soort.
Trouwens, ook bij mijn eigen verjaardag klopt het plaatje wat ik in mijn hoofd heb ook helemaal niet meer met het getal wat ik dan volgens mijn officiële geboorte-acte ben geworden. En nu dat kind en die puber en die volwassene allemaal tegelijk in dit lijf en deze geest aan het rondbewegen zijn, klopt dat cijfer helemaal van geen kanten meer..
Vanmiddag trouwens een leuk wijd gebatikt rokje (Indonesisch) gekocht, er was een pasar malam hier in de buurt. Er was niet echt veel te zien, maar wel te luisteren (muziek) en te kijken. En we hebben koffie en appelvlaai met slagroom genomen op een terrasje, voor dochterlief's verjaardag. Zo!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 19 juli 2009 om 22:21
*zucht* appeltaart met slagroom... *kwijl*...
Ik heb ZO'N zoetbehoefte. Vooral roomijs, taart etc. *kwijlt weer*
Sorrie, je zei iets.
Ja, herkenbaar, dat het plaatje in je hoofd niet meer klopt met wie je ondertussen bent. In mijn hoofd ben ik nog steeds een meisje. Jong, spuit elf.
Geloof dat ik dat beeld ondertussen aan moet passen aan een getrouwde vrouw die wel een beetje mee kan praten over de wereld. Schrik in ieder geval nog steeds vaak als ik onverwachts geconfronteerd wordt met een spiegel of hoe een ander me 'ziet'.
Enne, vertel rustig verder over je kinderen Ev. Ik weet niet altijd wat te vragen, maar luister er graag naar.
Was je thuismams? En ging je zoontje al naar school?
Ik heb ZO'N zoetbehoefte. Vooral roomijs, taart etc. *kwijlt weer*
Sorrie, je zei iets.
Ja, herkenbaar, dat het plaatje in je hoofd niet meer klopt met wie je ondertussen bent. In mijn hoofd ben ik nog steeds een meisje. Jong, spuit elf.
Geloof dat ik dat beeld ondertussen aan moet passen aan een getrouwde vrouw die wel een beetje mee kan praten over de wereld. Schrik in ieder geval nog steeds vaak als ik onverwachts geconfronteerd wordt met een spiegel of hoe een ander me 'ziet'.
Enne, vertel rustig verder over je kinderen Ev. Ik weet niet altijd wat te vragen, maar luister er graag naar.
Was je thuismams? En ging je zoontje al naar school?
maandag 20 juli 2009 om 11:59
maandag 20 juli 2009 om 12:04
maandag 20 juli 2009 om 13:42
Hee appel!
Heb het ongelofelijk naar mn zin gehad, maar ook weer heerlijk om thuis te zijn.
Heb jullie gemist!
Heerlijk om bij te lezen. Zware onderwerpen zijn er voorbij gekomen..
Heb jullie allemaal gelezen.
Saar fijn om te horen dat het zo goed met je gaat.
Voor iedereen verder een .
Ga nu wat op hyves schrijven!
Heb het ongelofelijk naar mn zin gehad, maar ook weer heerlijk om thuis te zijn.
Heb jullie gemist!
Heerlijk om bij te lezen. Zware onderwerpen zijn er voorbij gekomen..
Heb jullie allemaal gelezen.
Saar fijn om te horen dat het zo goed met je gaat.
Voor iedereen verder een .
Ga nu wat op hyves schrijven!
maandag 20 juli 2009 om 18:27
Ik ben blijhijhij!
Heb mn badkamer uitgespit, en nou zijn alle kastjes bijna leeg! ('alle?' vraagt u. Jaha, alle. wij hebben nogal wat troep in de badkamer, bijna de enige plek in huis met rechte muren)
Heb de halve middag staan schrobben op spullen onder de schimmel, roest en aanslag (klein vochtprobleempje), maar alle spulletjes doen weer *bling*, en zitten in een doos.
Heb mn badkamer uitgespit, en nou zijn alle kastjes bijna leeg! ('alle?' vraagt u. Jaha, alle. wij hebben nogal wat troep in de badkamer, bijna de enige plek in huis met rechte muren)
Heb de halve middag staan schrobben op spullen onder de schimmel, roest en aanslag (klein vochtprobleempje), maar alle spulletjes doen weer *bling*, en zitten in een doos.
maandag 20 juli 2009 om 19:43
