Psyche
alle pijlers
Leven met een man met Asperger ( of een andere ass)
zondag 6 maart 2011 om 10:52
Misschien is het een idee om hier op dit topic te sparren en te ventileren over onze partner met een autistisch spectrum stoornis.
Mijn man heeft Asperger, net als onze oudste dochter. Ik vind het behoorlijk ingewikkeld om met hem in gesprek te gaan, om hem te lézen. We praten beiden een volkomen andere taal en ik zou het fijn vinden om hier af en toe met anderen over te kunnen praten.
Mijn man heeft Asperger, net als onze oudste dochter. Ik vind het behoorlijk ingewikkeld om met hem in gesprek te gaan, om hem te lézen. We praten beiden een volkomen andere taal en ik zou het fijn vinden om hier af en toe met anderen over te kunnen praten.
zondag 6 maart 2011 om 18:53
zondag 6 maart 2011 om 18:53
Eens met je botervliegje, ik bedoelde meer gedrag binnen andere sociale context, buiten het gezin.
Arwen, ik wilde je niet beledigen hoewel ik denk dat ik dat wel heb gedaan. Ik wil jouw gezin niet degraderen met mijn woorden. Ik doelde op jouw wensen over zijn gedrag en houding.
Arwen, ik wilde je niet beledigen hoewel ik denk dat ik dat wel heb gedaan. Ik wil jouw gezin niet degraderen met mijn woorden. Ik doelde op jouw wensen over zijn gedrag en houding.
This is not kosher!
zondag 6 maart 2011 om 19:21
quote:arwen-de-elf schreef op 06 maart 2011 @ 18:51:
[...]Diezelfde intelligentie heeft hem doen inzien ( dus niet doen invóelen) dat er wellicht toch iets scheelde. Ik denk dat het gezinsleven, en de gesprekken onderling er toe hebben bij gedragen dat hij zich wil laten behandelen. Serieus wil laten behandelen. Dus niet dat wat hij tot nu toe gedaan heeft, maar een grote stap verder.
Wat verwacht hij en wat verwacht jij van die 'behandeling'?
quote:Zo wil ik nu, en dan echt vooral voor ons als gezin dat hij probeert om zich zoveel mogelijk aan te passen aan gedrag wat zo gangbaar mogelijk is. Dat doe ik niet voor mijzelf omdat dat mij beter uitkomt. Dan had ik wel een andere man gezocht na verloop van tijd, toch? Ik ben echt niet voor niks al zo lang bij hem, onderschat onze liefde vooral niet!
Je wilt dus voor jou en voor je gezin dat hij zich zo 'gangbaar mogelijk' gaat gedragen? Kun je uitleggen wat je daarmee bedoelt?
Eerder gaf je aan dat je het liefst wil dat hij de dingen net als jij zou gaan voelen. Verwacht je dat dit d.m.v. een behandeling teweeg gebracht kan gaan worden?
[...]Diezelfde intelligentie heeft hem doen inzien ( dus niet doen invóelen) dat er wellicht toch iets scheelde. Ik denk dat het gezinsleven, en de gesprekken onderling er toe hebben bij gedragen dat hij zich wil laten behandelen. Serieus wil laten behandelen. Dus niet dat wat hij tot nu toe gedaan heeft, maar een grote stap verder.
Wat verwacht hij en wat verwacht jij van die 'behandeling'?
quote:Zo wil ik nu, en dan echt vooral voor ons als gezin dat hij probeert om zich zoveel mogelijk aan te passen aan gedrag wat zo gangbaar mogelijk is. Dat doe ik niet voor mijzelf omdat dat mij beter uitkomt. Dan had ik wel een andere man gezocht na verloop van tijd, toch? Ik ben echt niet voor niks al zo lang bij hem, onderschat onze liefde vooral niet!
Je wilt dus voor jou en voor je gezin dat hij zich zo 'gangbaar mogelijk' gaat gedragen? Kun je uitleggen wat je daarmee bedoelt?
Eerder gaf je aan dat je het liefst wil dat hij de dingen net als jij zou gaan voelen. Verwacht je dat dit d.m.v. een behandeling teweeg gebracht kan gaan worden?
zondag 6 maart 2011 om 19:30
quote:YetiMan schreef op 06 maart 2011 @ 18:32:
[...]
(...) Dat vrouwelijke autisten gemiddeld socialer zijn is wat mij betreft wel duidelijk, maar ik vraag me sterk af of dit licht in spontane vermogens of in de grotere hoeveelheid 'training' die onze maatschappij meisjes oplegt en het anders uiten van veel eigenschappen.Ik constateer alleen dat mannen, ook niet-autisten, over het algemeen minder sociaal gericht zijn. Over hoe dat komt heb ik zeker wel mijn ideeen, maar ik heb er hier geen uitspraak over gedaan en het lijkt me ook niet erg relevant voor de kortere termijn.
[...]
(...) Dat vrouwelijke autisten gemiddeld socialer zijn is wat mij betreft wel duidelijk, maar ik vraag me sterk af of dit licht in spontane vermogens of in de grotere hoeveelheid 'training' die onze maatschappij meisjes oplegt en het anders uiten van veel eigenschappen.Ik constateer alleen dat mannen, ook niet-autisten, over het algemeen minder sociaal gericht zijn. Over hoe dat komt heb ik zeker wel mijn ideeen, maar ik heb er hier geen uitspraak over gedaan en het lijkt me ook niet erg relevant voor de kortere termijn.
zondag 6 maart 2011 om 19:34
zondag 6 maart 2011 om 19:38
Het behandelen snap ik ook niet helemaal.
Hier is de begeleiding van man erop gericht dat hij om leert gaan met zijn autisme en de buitenwereld. Leert wat autisme voor hem is, waar zijn sterke en zwakke kanten liggen en wat hij daarmee kan doen. Maar ook om tot op zekere hoogte te leren wat het verschil is tussen hoe hij de wereld ziet en hoe wij die zien. En dan niet op een manier van aanvoelen, want dat kan hij niet leren. Maar wel op een manier waardoor hij meer begrip van actie reactie krijgt en meer inzicht in wat er van hem gevraagd wordt. Het lijkt nu soms wel of we dezelfde taal spreken maar dat de woorden voor ons allebei een andere betekenis hebben. En andersom verdiep ik me in zijn wereld en in hoe het voor hem werkt en hoe hij de dingen beziet.
Hier is de begeleiding van man erop gericht dat hij om leert gaan met zijn autisme en de buitenwereld. Leert wat autisme voor hem is, waar zijn sterke en zwakke kanten liggen en wat hij daarmee kan doen. Maar ook om tot op zekere hoogte te leren wat het verschil is tussen hoe hij de wereld ziet en hoe wij die zien. En dan niet op een manier van aanvoelen, want dat kan hij niet leren. Maar wel op een manier waardoor hij meer begrip van actie reactie krijgt en meer inzicht in wat er van hem gevraagd wordt. Het lijkt nu soms wel of we dezelfde taal spreken maar dat de woorden voor ons allebei een andere betekenis hebben. En andersom verdiep ik me in zijn wereld en in hoe het voor hem werkt en hoe hij de dingen beziet.
zondag 6 maart 2011 om 19:42
Sommige dingen zijn in de tijd dat we samen zijn wel geautomatiseerd. Voor hem was het normaal om als een razende je bord leeg te eten en dan naar de keuken te hollen om nog meer te pakken. Inmiddels wacht hij tot iedereen eten heeft, eet hij rustiger en vraagt of anderen ook nog iets willen voor hij zich op de pannen stort.
zondag 6 maart 2011 om 19:42
Ik moet er wel bij zeggen dat een goede begeleiding bij mijn vrouw wel degelijk voor veel vooruitgang heeft gezorgd. Dit was echter vooral omdat het haar veel meer rust bracht waardoor het beter ging om niet in overspannen gedrag terug te vallen.
Ik heb zelf nooit op autisme gerichte zorg gehad, maar wel wat gehad aan RET (in mijn depressieve periode en primair daarop gericht), waardoor ik bijvoorbeeld met situaties van onbegrip net wat beter om kan gaan (áls ik er op zo'n moment aan denk dan
).
Ik heb zelf nooit op autisme gerichte zorg gehad, maar wel wat gehad aan RET (in mijn depressieve periode en primair daarop gericht), waardoor ik bijvoorbeeld met situaties van onbegrip net wat beter om kan gaan (áls ik er op zo'n moment aan denk dan
).
zondag 6 maart 2011 om 19:45
quote:Botervliegje schreef op 06 maart 2011 @ 18:51:
Kijkt er iemand hier The Big Bang Theory op Veronica? Sheldon is zo ontzettend Asperger. Het is echt meesterlijk neergezet en zo ontzettend herkenbaar.
Groot fan hier, maar de makers hebben hier erg afstand van genomen en Sheldon absoluut niet willen neerzetten als autist (asperger of ander soort).
Tuurlijk zijn er wel veel overeenkomsten, maar dit is niet wat de makers voor ogen hadden.
Ookal zie ik ook wel eens overeenkomsten met mijn mannetje,als we samen kijken op de bank. Hij ziet dat trouwens absoluut niet.
(mannetje is 11 en heeft ook asperger)
Kijkt er iemand hier The Big Bang Theory op Veronica? Sheldon is zo ontzettend Asperger. Het is echt meesterlijk neergezet en zo ontzettend herkenbaar.
Groot fan hier, maar de makers hebben hier erg afstand van genomen en Sheldon absoluut niet willen neerzetten als autist (asperger of ander soort).
Tuurlijk zijn er wel veel overeenkomsten, maar dit is niet wat de makers voor ogen hadden.
Ookal zie ik ook wel eens overeenkomsten met mijn mannetje,als we samen kijken op de bank. Hij ziet dat trouwens absoluut niet.
(mannetje is 11 en heeft ook asperger)
zondag 6 maart 2011 om 19:47
Ik vind 't vervelend als mensen, ook medici, zeggen dat autisme een stoornis en een aandoening is. Het is wel een afwijking en ja, als je ziekte definieert als afwijking van de norm zijn autisten ziek. Maar dan is bijna iedereen ziek op enig gebied.
Autisme is een andere denkstijl. Daar is niets minderwaardigs aan. De handicap ervan ligt hoofdzakelijk in het zijn van een uitzondering in een wereld die door niet-autisten is georganiseerd. Maar met de aard van de uitzondering zelf is niets mis.
Autisten met een zwakke begaafdheid zijn echt gehandicapt, maar hun handicap ligt meer in hun zwakbegaafdheid, waardoor hun autisme versus de wereld zoals die is ingericht voor hen een extra grote bron van angst en stress wordt. Met alle vluchtgedrag en uitingen van stress van dien.
Autisme is een andere denkstijl. Daar is niets minderwaardigs aan. De handicap ervan ligt hoofdzakelijk in het zijn van een uitzondering in een wereld die door niet-autisten is georganiseerd. Maar met de aard van de uitzondering zelf is niets mis.
Autisten met een zwakke begaafdheid zijn echt gehandicapt, maar hun handicap ligt meer in hun zwakbegaafdheid, waardoor hun autisme versus de wereld zoals die is ingericht voor hen een extra grote bron van angst en stress wordt. Met alle vluchtgedrag en uitingen van stress van dien.
zondag 6 maart 2011 om 19:53
quote:galadriel schreef op 06 maart 2011 @ 19:45:
[...]
Groot fan hier, maar de makers hebben hier erg afstand van genomen en Sheldon absoluut niet willen neerzetten als autist (asperger of ander soort).
Tuurlijk zijn er wel veel overeenkomsten, maar dit is niet wat de makers voor ogen hadden.
Ookal zie ik ook wel eens overeenkomsten met mijn mannetje,als we samen kijken op de bank. Hij ziet dat trouwens absoluut niet.
(mannetje is 11 en heeft ook asperger)
Het afstand ervan nemen snap ik niet zo goed. Hij speelt namelijk meesterlijk. Je zou zweren dat Sheldon echt (zeer) hoogfunctionerend autist is. Ik herken meerderen hier in Sheldon en sommige dingen zien ze zelf ook wel.
Het grote voordeel voor mijn gezin is dat de autisten* allemaal hoogfunctionerende autisten zijn. Hoge IQ's en naar verhouding redelijk inzicht in hun eigen dingen die afwijken van de norm. Ook in de dingen die juist positief afwijken. Ze weten dat ze niet zoals de norm hoeven te worden, maar zien gelukkig wel in dat sommige dingen je leven een stuk makkelijker en leuker maken. Ieder kind wil ergens bij horen en contact maken, zo ook mijn kinderen. Door de kleine dingen die ze aanleren zien ze dat dat makkelijker gaat en dat ze beter in de groep liggen. Zijn het nog de eigenheimers van de klas, daar niet van, maar ze worden wel beter geaccepteerd. Het is eigenlijk heel jammer dat man die inzichten (nog) niet heeft zoals de kinderen die wel hebben.
*Het klinkt wel heel erg alsof ik het over een andere soort mensen heb zo, maar goed jullie snappen wel wat ik bedoel neem ik aan.
[...]
Groot fan hier, maar de makers hebben hier erg afstand van genomen en Sheldon absoluut niet willen neerzetten als autist (asperger of ander soort).
Tuurlijk zijn er wel veel overeenkomsten, maar dit is niet wat de makers voor ogen hadden.
Ookal zie ik ook wel eens overeenkomsten met mijn mannetje,als we samen kijken op de bank. Hij ziet dat trouwens absoluut niet.
(mannetje is 11 en heeft ook asperger)
Het afstand ervan nemen snap ik niet zo goed. Hij speelt namelijk meesterlijk. Je zou zweren dat Sheldon echt (zeer) hoogfunctionerend autist is. Ik herken meerderen hier in Sheldon en sommige dingen zien ze zelf ook wel.
Het grote voordeel voor mijn gezin is dat de autisten* allemaal hoogfunctionerende autisten zijn. Hoge IQ's en naar verhouding redelijk inzicht in hun eigen dingen die afwijken van de norm. Ook in de dingen die juist positief afwijken. Ze weten dat ze niet zoals de norm hoeven te worden, maar zien gelukkig wel in dat sommige dingen je leven een stuk makkelijker en leuker maken. Ieder kind wil ergens bij horen en contact maken, zo ook mijn kinderen. Door de kleine dingen die ze aanleren zien ze dat dat makkelijker gaat en dat ze beter in de groep liggen. Zijn het nog de eigenheimers van de klas, daar niet van, maar ze worden wel beter geaccepteerd. Het is eigenlijk heel jammer dat man die inzichten (nog) niet heeft zoals de kinderen die wel hebben.
*Het klinkt wel heel erg alsof ik het over een andere soort mensen heb zo, maar goed jullie snappen wel wat ik bedoel neem ik aan.
zondag 6 maart 2011 om 20:11
quote:Frankie33 schreef op 06 maart 2011 @ 19:47:
Autisten met een zwakke begaafdheid zijn echt gehandicapt, maar hun handicap ligt meer in hun zwakbegaafdheid, ....
Als het normaal geen handicap is, hoe noem je dan bijvoorbeeld iemand als M., een oude bekende van mij. Dit is een man die met veel ondersteuning een technische universitaire studie heeft doorlopen, dus zeker niet tot de zwakbegaafden gerekend kan worden. Hij is echter te beperkt om zonder intensieve begeleiding te leven, kan absoluut geen normaal gesprek voeren en faalt op baantjes in de sociale werkplaats omdat hij de opdrachten niet snapt. Dit is een van de grootste discrepanties die ik ken natuurlijk, maar er zijn zeker meer mensen zoals hem (ook Birgir Sellin is er natuurlijk een). Ik vind zo iemand wel degelijk sterk geremd door een stoornis en in zijn geval is het echt niet alleen de wereld die het zo lastig maakt. Mijn vrouw en ik zijn wat minder extreem, maar halen toch ook niet uit het leven wat erin zit en ik denk dat het autisme daar zeker een rol in speelt.
Dat er niets minderwaardigs aan is ben ik dan weer helemaal met je eens, maar dan kan het nog wel een handicap zijn. Iemand in een rolstoel is net zo min minderwaardig.
Autisten met een zwakke begaafdheid zijn echt gehandicapt, maar hun handicap ligt meer in hun zwakbegaafdheid, ....
Als het normaal geen handicap is, hoe noem je dan bijvoorbeeld iemand als M., een oude bekende van mij. Dit is een man die met veel ondersteuning een technische universitaire studie heeft doorlopen, dus zeker niet tot de zwakbegaafden gerekend kan worden. Hij is echter te beperkt om zonder intensieve begeleiding te leven, kan absoluut geen normaal gesprek voeren en faalt op baantjes in de sociale werkplaats omdat hij de opdrachten niet snapt. Dit is een van de grootste discrepanties die ik ken natuurlijk, maar er zijn zeker meer mensen zoals hem (ook Birgir Sellin is er natuurlijk een). Ik vind zo iemand wel degelijk sterk geremd door een stoornis en in zijn geval is het echt niet alleen de wereld die het zo lastig maakt. Mijn vrouw en ik zijn wat minder extreem, maar halen toch ook niet uit het leven wat erin zit en ik denk dat het autisme daar zeker een rol in speelt.
Dat er niets minderwaardigs aan is ben ik dan weer helemaal met je eens, maar dan kan het nog wel een handicap zijn. Iemand in een rolstoel is net zo min minderwaardig.
zondag 6 maart 2011 om 20:19
Ik denk dat de mate van autisme meespeelt bij het benoemen ervan. Voor mijn kinderen en (ex)man is het een beperking. Ze kunnen in principe met juiste sturing etc. in het gewone leven functioneren. Gewone leven is dan het leven van dag tot dag. Bij iemand die in sommige facetten van het gewone leven hulp nodig heeft noem ik het een handicap. Iemand die bij alle facetten van het gewone leven hulp nodig heeft, noem ik gehandicapt. Zelfs als diegene op een bepaald vlak wel met kop en schouder boven de rest uitsteekt (autistische savant).
zondag 6 maart 2011 om 20:36
@ YetiMan 20:11
Wat ik bedoel met minderwaardig is natuurlijk niet de persoon maar het orgaan dat afwijkt. Iemand in een rolstoel kan bijvoorbeeld zijn benen niet gebruiken. Het functioneren van zijn benen is dan minderwaardig. Invalide. Maar het functioneren van de hersenen van een autist is niet minderwaardig. Anders, maar het werkt evengoed prima, zoals de natuur het óók bedoeld heeft. Het aardt alleen niet in de cultuur zoals die is gevormd door hoofdzakelijk niet-autisten.
Benen die dienst weigeren zijn noch in de natuur, noch in enige cultuur aangepast te noemen. Dus dat is een aandoening. In een ander soort cultuur, of zonder enige cultuur, zouden autisten echter prima functioneren. Ook jouw bekende M. In zo'n cultuur zou een niet-autist zich precies zo voelen als een autist in onze cultuur nu. Ik wil niet beweren dat er zoiets als een 'universele autistische cultuur' denkbaar is waarin alle autisten geweldig zouden functioneren. Dat is niet wat ik bedoel. Wel dat er met het natuurlijk functioneren van autisten niets mis is.
Autisten zijn als katten (behoorlijk solitaire dieren) die geacht worden in hun eentje mee te komen met een roedel honden (op en top sociale dieren). Is er iets mis met katten? Nee. Is er iets mis met honden? Ook niet. Maar omdat katten in de minderheid zijn worden ze weggezet door veel van de honden als 'ziek'. En dat is wat ik vervelend vind.
Wat ik bedoel met minderwaardig is natuurlijk niet de persoon maar het orgaan dat afwijkt. Iemand in een rolstoel kan bijvoorbeeld zijn benen niet gebruiken. Het functioneren van zijn benen is dan minderwaardig. Invalide. Maar het functioneren van de hersenen van een autist is niet minderwaardig. Anders, maar het werkt evengoed prima, zoals de natuur het óók bedoeld heeft. Het aardt alleen niet in de cultuur zoals die is gevormd door hoofdzakelijk niet-autisten.
Benen die dienst weigeren zijn noch in de natuur, noch in enige cultuur aangepast te noemen. Dus dat is een aandoening. In een ander soort cultuur, of zonder enige cultuur, zouden autisten echter prima functioneren. Ook jouw bekende M. In zo'n cultuur zou een niet-autist zich precies zo voelen als een autist in onze cultuur nu. Ik wil niet beweren dat er zoiets als een 'universele autistische cultuur' denkbaar is waarin alle autisten geweldig zouden functioneren. Dat is niet wat ik bedoel. Wel dat er met het natuurlijk functioneren van autisten niets mis is.
Autisten zijn als katten (behoorlijk solitaire dieren) die geacht worden in hun eentje mee te komen met een roedel honden (op en top sociale dieren). Is er iets mis met katten? Nee. Is er iets mis met honden? Ook niet. Maar omdat katten in de minderheid zijn worden ze weggezet door veel van de honden als 'ziek'. En dat is wat ik vervelend vind.
zondag 6 maart 2011 om 20:50
quote:Botervliegje schreef op 06 maart 2011 @ 20:19:
Ik denk dat de mate van autisme meespeelt bij het benoemen ervan.Klopt, het gaat om gradaties. Iedereen is in zekere mate autistisch. Op een schaal van 0 tot 50 (waarbij 50 heel erg autistisch is) zit de gemiddelde vrouw op 15 en de gemiddelde man op 17. Een beperking wordt het als de graad zo hoog is dat er te veel obstakels op de weg komen om naar voldoende tevredenheid te functioneren.
Ik denk dat de mate van autisme meespeelt bij het benoemen ervan.Klopt, het gaat om gradaties. Iedereen is in zekere mate autistisch. Op een schaal van 0 tot 50 (waarbij 50 heel erg autistisch is) zit de gemiddelde vrouw op 15 en de gemiddelde man op 17. Een beperking wordt het als de graad zo hoog is dat er te veel obstakels op de weg komen om naar voldoende tevredenheid te functioneren.
zondag 6 maart 2011 om 20:56
Ik heb M. verschillende keren gesproken bij autistenbijeenkomsten. Naar mijn inschatting kwam hij helaas daar ook niet mee. De wereld zoals we hem nu hebben waarin hij veel begeleiding kan krijgen (voordat nieuwe politiek er wat aan doet natuurlijk) is mogelijk juist wel goed voor hem. Wat wel weer zo is is dat hij vermoedelijk niet ongelukkig is met wat hij voor leven heeft (ik heb ook ooit een onderzoekje gedaan waaruit in elk geval bleek dat mate van autistische kenmerken niet correleerde met tevredenheid over het sociaal leven, zeker niet bij mannen), dus als je dat als norm hanteert wordt alles wat complexer.
Terugkomende op mijzelf en mijn vrouw heb je sociaal denk ik wel grotendeels gelijk, in een autiwereld komen we prima mee. Er spelen echter ook nog dingen als overprikkeling, groter-dan-normale-vermoeidheid na activiteit, onzinnige spanningen et cetera, Die noem ik toch wel storend.
(misschien moet deze discussie wel ergens apart, het begint wel erg offtopic te worden)
Terugkomende op mijzelf en mijn vrouw heb je sociaal denk ik wel grotendeels gelijk, in een autiwereld komen we prima mee. Er spelen echter ook nog dingen als overprikkeling, groter-dan-normale-vermoeidheid na activiteit, onzinnige spanningen et cetera, Die noem ik toch wel storend.
(misschien moet deze discussie wel ergens apart, het begint wel erg offtopic te worden)
zondag 6 maart 2011 om 21:10
quote:YetiMan schreef op 06 maart 2011 @ 20:56:
Ik heb M. verschillende keren gesproken bij autistenbijeenkomsten. Naar mijn inschatting kwam hij helaas daar ook niet mee. De wereld zoals we hem nu hebben waarin hij veel begeleiding kan krijgen (voordat nieuwe politiek er wat aan doet natuurlijk) is mogelijk juist wel goed voor hem. Wat wel weer zo is is dat hij vermoedelijk niet ongelukkig is met wat hij voor leven heeft (ik heb ook ooit een onderzoekje gedaan waaruit in elk geval bleek dat mate van autistische kenmerken niet correleerde met tevredenheid over het sociaal leven, zeker niet bij mannen), dus als je dat als norm hanteert wordt alles wat complexer.
Terugkomende op mijzelf en mijn vrouw heb je sociaal denk ik wel grotendeels gelijk, in een autiwereld komen we prima mee. Er spelen echter ook nog dingen als overprikkeling, groter-dan-normale-vermoeidheid na activiteit, onzinnige spanningen et cetera, Die noem ik toch wel storend.
(misschien moet deze discussie wel ergens apart, het begint wel erg offtopic te worden)
Ik vind dit helemaal niet off topic, dus ik reageer op je.
In mijn post van 20:50 was ik niet duidelijk over wiens tevredenheid ik bedoelde. Vaker is het de omgeving die niet tevreden is over het functioneren van de autist dan de autist zelf (zoals dus ook in het geval van onze M). Maar er zijn ook veel autisten die als 'kat' toch best graag wat meer 'hondse manieren' zouden leren. Daar hoor ik bij. De ene kat is immers ook meer een gezelligheidsdier dan de andere. Ik blijf een kat (sterrenbeeld ook nog leeuw) maar heb mij vanaf mijn vroege jeugd intensief verdiept in honden, zodat ik af en toe met hen mee kan doen zonder dat er steeds geduvel van komt over en weer. Overigens heb ik het idee dat ik mijn studie nog maar onlangs heb afgerond en nu stage loop. Dus dat was een hele lange studie want ik ben nu 37.
Ik heb M. verschillende keren gesproken bij autistenbijeenkomsten. Naar mijn inschatting kwam hij helaas daar ook niet mee. De wereld zoals we hem nu hebben waarin hij veel begeleiding kan krijgen (voordat nieuwe politiek er wat aan doet natuurlijk) is mogelijk juist wel goed voor hem. Wat wel weer zo is is dat hij vermoedelijk niet ongelukkig is met wat hij voor leven heeft (ik heb ook ooit een onderzoekje gedaan waaruit in elk geval bleek dat mate van autistische kenmerken niet correleerde met tevredenheid over het sociaal leven, zeker niet bij mannen), dus als je dat als norm hanteert wordt alles wat complexer.
Terugkomende op mijzelf en mijn vrouw heb je sociaal denk ik wel grotendeels gelijk, in een autiwereld komen we prima mee. Er spelen echter ook nog dingen als overprikkeling, groter-dan-normale-vermoeidheid na activiteit, onzinnige spanningen et cetera, Die noem ik toch wel storend.
(misschien moet deze discussie wel ergens apart, het begint wel erg offtopic te worden)
Ik vind dit helemaal niet off topic, dus ik reageer op je.
In mijn post van 20:50 was ik niet duidelijk over wiens tevredenheid ik bedoelde. Vaker is het de omgeving die niet tevreden is over het functioneren van de autist dan de autist zelf (zoals dus ook in het geval van onze M). Maar er zijn ook veel autisten die als 'kat' toch best graag wat meer 'hondse manieren' zouden leren. Daar hoor ik bij. De ene kat is immers ook meer een gezelligheidsdier dan de andere. Ik blijf een kat (sterrenbeeld ook nog leeuw) maar heb mij vanaf mijn vroege jeugd intensief verdiept in honden, zodat ik af en toe met hen mee kan doen zonder dat er steeds geduvel van komt over en weer. Overigens heb ik het idee dat ik mijn studie nog maar onlangs heb afgerond en nu stage loop. Dus dat was een hele lange studie want ik ben nu 37.
zondag 6 maart 2011 om 21:15
quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 maart 2011 @ 19:34:
[...]
Behandelen? Dat doe je als iets te genezen valt.
Asperger valt níet te genezen.
Behandelen en genezen zijn twee verschillende dingen. Voorbeeld:
quote:Autisme is een aandoening die niet te genezen is. Wel zijn er gerichte behandelingen mogelijk. Hiermee worden de symptomen van de stoornis beperkt.Centrum Autisme
[...]
Behandelen? Dat doe je als iets te genezen valt.
Asperger valt níet te genezen.
Behandelen en genezen zijn twee verschillende dingen. Voorbeeld:
quote:Autisme is een aandoening die niet te genezen is. Wel zijn er gerichte behandelingen mogelijk. Hiermee worden de symptomen van de stoornis beperkt.Centrum Autisme
Liever elitair dan een pauper!
