Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 18 januari 2019 21:44
zaterdag 19 januari 2019 00:08
Kom momenteel amper op het forum maar kwam nu meelezen omdat ik hoopte dat je je uitslag had gehad en ik tegen beter weten in hoopte op goed nieuws.
Behalve dat het
is weet ik helaas niets opbeurends/ zinnigs te zeggen.
Ik denk aan je en hoewel je erg nuchter bent/overkomt steek ik zometeen een kaarsje voor je aan en hoop dat je dinsdag weer een gesprek kunt voeren etc.
Heel veel sterkte voor jou en jouw gezin.
Behalve dat het
is weet ik helaas niets opbeurends/ zinnigs te zeggen.Ik denk aan je en hoewel je erg nuchter bent/overkomt steek ik zometeen een kaarsje voor je aan en hoop dat je dinsdag weer een gesprek kunt voeren etc.
Heel veel sterkte voor jou en jouw gezin.
zaterdag 19 januari 2019 09:29
Vannacht wel goed geslapen, maar nu weet ik weer even niet waar ik het zoeken moet. Nog een uur, dan mag ik de volgende dosis 
.
Ik heb sinds woensdag alleen maar gelegen, soms afgewisseld met zitten, dus alles is ook nog eens superstijf geworden. Man moest net mijn sokken bij me aan doen omdat ik er niet bij kon
.
Straks toch maar even proberen een miniwandeling te maken.
.Ik heb sinds woensdag alleen maar gelegen, soms afgewisseld met zitten, dus alles is ook nog eens superstijf geworden. Man moest net mijn sokken bij me aan doen omdat ik er niet bij kon
.Straks toch maar even proberen een miniwandeling te maken.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 19 januari 2019 09:51
+1hannasofie schreef: ↑19-01-2019 09:40Dat klinkt zwaar Anna. Respect dat je tussendoor nog steeds gezellig komt posten. Hopelijk lukt de miniwandeling vandaag. Het is wel koud!
zaterdag 19 januari 2019 10:22
Kan het zelf niet beter verwoorden dan dit.hannasofie schreef: ↑19-01-2019 09:40Dat klinkt zwaar Anna. Respect dat je tussendoor nog steeds gezellig komt posten. Hopelijk lukt de miniwandeling vandaag. Het is wel koud!
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
zaterdag 19 januari 2019 18:31
Dankjewel dat je ons op de hoogte houdt! Ik vind dat erg fijn.
Hopelijk is de miniwandeling gelukt, even frisse lucht.
Wat is die pijn toch onwijs klote.... En door al dat liggen krijg je ook weer andere pijntjes erbij. Heb je wel een fijn matras? Is een topmatrasje voor op de bank nog fijn misschien? Of zo'n zwangerschapskussen maar dan voor niet zwangeren (lichaamskussen heet dat geloof ik)...
X
Hopelijk is de miniwandeling gelukt, even frisse lucht.
Wat is die pijn toch onwijs klote.... En door al dat liggen krijg je ook weer andere pijntjes erbij. Heb je wel een fijn matras? Is een topmatrasje voor op de bank nog fijn misschien? Of zo'n zwangerschapskussen maar dan voor niet zwangeren (lichaamskussen heet dat geloof ik)...
X
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
zaterdag 19 januari 2019 20:23
zaterdag 19 januari 2019 23:35
Wat klotenieuws, Anna.
Dat is het enigste wat ik zeggen,andere woorden zijn er wel en ook weet niet.
In een morfinewaas leven, is ook niet alles, maar het denmpt de pijn wel.
Hoe hebben jouw man en kinderen dit nieuws opgevangen, praten jullie er over.
Ik zou ook vragen of de badkamer sneller kan, juist vanwege jouw ziekte.
Dat is het enigste wat ik zeggen,andere woorden zijn er wel en ook weet niet.
In een morfinewaas leven, is ook niet alles, maar het denmpt de pijn wel.
Hoe hebben jouw man en kinderen dit nieuws opgevangen, praten jullie er over.
Ik zou ook vragen of de badkamer sneller kan, juist vanwege jouw ziekte.
zondag 20 januari 2019 09:40
Gisteren niet aan de wandeling toegekomen, maar wel een ok dag gehad. Man was met kinderen gaan zwemmen en een vriendin kwam op mij passen 
Hebben even (zittend!) gekletst, daarna ben ik op de bank in slaap gevallen en heeft zij de vaatwasser uitgeruimd. Heerlijk dat soort mensen die zich niet als visite zien!
Andere vriendin bracht eten, dus man had ook echt even vrij .
Nu weer even aftellen tot morfine weer mag, maar ik weet nu ook dat de ochtend het ergst is. Straks nieuwe pil en even douchen, dan gaat het alweer beter.
Hebben wel nagedacht over de badkamer, maar... ik (en ik geloof man ook niet) heb nu de energie om dat nu te gaan regelen/proberen, en nu ben ik misschien al wel weer klaar met de volgende chemo als ze gaan beginnen. P
Hebben even (zittend!) gekletst, daarna ben ik op de bank in slaap gevallen en heeft zij de vaatwasser uitgeruimd. Heerlijk dat soort mensen die zich niet als visite zien!
Andere vriendin bracht eten, dus man had ook echt even vrij
.Nu weer even aftellen tot morfine weer mag, maar ik weet nu ook dat de ochtend het ergst is. Straks nieuwe pil en even douchen, dan gaat het alweer beter.
Hebben wel nagedacht over de badkamer, maar... ik (en ik geloof man ook niet) heb nu de energie om dat nu te gaan regelen/proberen, en nu ben ik misschien al wel weer klaar met de volgende chemo als ze gaan beginnen. P
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 20 januari 2019 14:07
Fijn dat mensen voor jullie zorgen! 
Aarzel ook niet om verdere hulp in te schakelen van vrienden / buren / kennissen op een meer gestructureerde manier als dat nodig is. Mensen vinden het in het algemeen heel fijn iets te kunnen doen.
Een zieke vriendin had bijvoorbeeld een app-groepje, beheerd door weer een andere vriendin. Elke woensdag werd doorgegeven waar zij behoefte aan hadden (oppas, eten koken, gezelschap) en dan kon iedereen opgeven wat zij die week voor hun rekening konden nemen.
Werkte als een trein. Regel was ook: eten koken is eten afgeven aan de deur. Anders zit je weer met elke dag bezoek waar je natuurlijk ook niet altijd op zit te wachten, zeker niet als je weinig energie hebt. Je gezin is door je ziekte bovendien al genoeg ontregeld.
Aarzel ook niet om verdere hulp in te schakelen van vrienden / buren / kennissen op een meer gestructureerde manier als dat nodig is. Mensen vinden het in het algemeen heel fijn iets te kunnen doen.
Een zieke vriendin had bijvoorbeeld een app-groepje, beheerd door weer een andere vriendin. Elke woensdag werd doorgegeven waar zij behoefte aan hadden (oppas, eten koken, gezelschap) en dan kon iedereen opgeven wat zij die week voor hun rekening konden nemen.
Werkte als een trein. Regel was ook: eten koken is eten afgeven aan de deur. Anders zit je weer met elke dag bezoek waar je natuurlijk ook niet altijd op zit te wachten, zeker niet als je weinig energie hebt. Je gezin is door je ziekte bovendien al genoeg ontregeld.
zondag 20 januari 2019 17:24
Lieve Anna
Ben eigenlijk altijd een meelevende meelezer geweest. Onder een vorige nick heb ik weleens een roos of knuffel gepost. Dacht veel aan jou en jouw gezin. Zelfs als om 12 uur het vuurwerk losbarstte hoorde jij bij mijn afgelopen jaar van hoogte en diepte punten van de mensen die me dierbaar waren en mijn wensen voor hun voor komend jaar. Ik schrijf mijn gedachten van dat moment even op, anders heb je er zo weinig aan.
Ook als ik ze opschrijf heb je er niet zo veel aan maar toch wat meer dan dat ze alleen in mijn hart en gedachten waren hoop ik. Ik dacht aan jou, je omstandigheden en je gezin. Ik dacht aan hoe fijn het was dat je er nog was tegen de verwachting in. Ik dacht aan oud&nieuw 2020 en hoopte dat ik hetzelfde zou denken. Mijn wens voor jou is dat al je wensen zo goed mogelijk uit mogen komen komend jaar voor jou en je naasten.
Dat het einde nog niet komt in dit nieuwe jaar en dat je volgende topic Nieuw Jaar, nieuw topic, op naar 2020! voor je weggelegd is. Mocht het einde toch onverhoopt komen in dit nieuwe jaar dan wens ik je alles wat je wensen kan. Dappere Anna met je prachtige gezin, ik wens jou, je man en kinderen, naasten, een geweldig 2019 met veel gelukkige momenten en zo min mogelijk pijn.
Lieve groet Bloomie (die dit zoveelste schrijfsel toch weer weg wilde halen omdat ik bang ben de verkeerde dingen te zeggen en woorden tekort schieten)
Ben eigenlijk altijd een meelevende meelezer geweest. Onder een vorige nick heb ik weleens een roos of knuffel gepost. Dacht veel aan jou en jouw gezin. Zelfs als om 12 uur het vuurwerk losbarstte hoorde jij bij mijn afgelopen jaar van hoogte en diepte punten van de mensen die me dierbaar waren en mijn wensen voor hun voor komend jaar. Ik schrijf mijn gedachten van dat moment even op, anders heb je er zo weinig aan.
Ook als ik ze opschrijf heb je er niet zo veel aan maar toch wat meer dan dat ze alleen in mijn hart en gedachten waren hoop ik. Ik dacht aan jou, je omstandigheden en je gezin. Ik dacht aan hoe fijn het was dat je er nog was tegen de verwachting in. Ik dacht aan oud&nieuw 2020 en hoopte dat ik hetzelfde zou denken. Mijn wens voor jou is dat al je wensen zo goed mogelijk uit mogen komen komend jaar voor jou en je naasten.
Dat het einde nog niet komt in dit nieuwe jaar en dat je volgende topic Nieuw Jaar, nieuw topic, op naar 2020! voor je weggelegd is. Mocht het einde toch onverhoopt komen in dit nieuwe jaar dan wens ik je alles wat je wensen kan. Dappere Anna met je prachtige gezin, ik wens jou, je man en kinderen, naasten, een geweldig 2019 met veel gelukkige momenten en zo min mogelijk pijn.
Lieve groet Bloomie (die dit zoveelste schrijfsel toch weer weg wilde halen omdat ik bang ben de verkeerde dingen te zeggen en woorden tekort schieten)
zondag 20 januari 2019 17:51
Hi Anna,
Wel logisch dat je nu niet aan organiseren denkt en ook al hadden wij het (graag) voor je georganiseerd dan weet ik niet of je met al die bouwvakkers , gesloop en gedril , geholpen bent.
Of ze moeten er wei heel gespierd uitzien.
In ieder geval hoop ik dat jij dinsdag succesvol geholpen wordt en jij voorlopig weer helder zelf je huishouding een beetje kunt bestieren.
Wel logisch dat je nu niet aan organiseren denkt en ook al hadden wij het (graag) voor je georganiseerd dan weet ik niet of je met al die bouwvakkers , gesloop en gedril , geholpen bent.
Of ze moeten er wei heel gespierd uitzien.
In ieder geval hoop ik dat jij dinsdag succesvol geholpen wordt en jij voorlopig weer helder zelf je huishouding een beetje kunt bestieren.
maandag 21 januari 2019 22:11
Vandaag bestraald. Iedereen was heel aardig hoor, maar toch voel ik me nu gefrustreerd en boos.
Bij arts werden weer allemaal vragen gesteld over de pijn (ik lag high van de morfine op een bed in zijn spreekkamer). Toen zei hij ineens “ja, dan komt dat denk ik toch door dat scheurtje in het bot en dan moeten we opereren.”
Eh.... welk scheurtje?
Nog een arts erbij. Hele operatieproces uitgelegd. Wij gevraagd hoe het met chemo zat enzo. Nog een arts erbij, moesten we op wachten.
En toen ineens was operatie toch niet nodig en werd ik bestraald. Vaag.
Al die vragen en dat overleg hadden toch ook vorige week gekund?
Nu maar proberen te slapen...
Bij arts werden weer allemaal vragen gesteld over de pijn (ik lag high van de morfine op een bed in zijn spreekkamer). Toen zei hij ineens “ja, dan komt dat denk ik toch door dat scheurtje in het bot en dan moeten we opereren.”
Eh.... welk scheurtje?
Nog een arts erbij. Hele operatieproces uitgelegd. Wij gevraagd hoe het met chemo zat enzo. Nog een arts erbij, moesten we op wachten.
En toen ineens was operatie toch niet nodig en werd ik bestraald. Vaag.
Al die vragen en dat overleg hadden toch ook vorige week gekund?
Nu maar proberen te slapen...
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
