Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 3 oktober 2018 07:16
Ik weet dat dit een diepe overtuiging van je is, dat weet je zelf ook. Je mag proberen jezelf daarvan los te koppelen, door er naar te kijken als een deel van jou. Dat deel wil jou weer 'op je plek zetten', het is de input van vroeger, de macht van de mensen die je vroeger kwaad hebben gedaan. Het is het deel wat zegt: "je kunt nog zoveel diploma's halen als je wilt, je blijft mislukt. Je kunt solliciteren tot je een ons weegt, er is toch niemand die je wil. Je kunt wel doen alsof je een lieve en goede moeder bent, maar ik trap daar niet in. Enzovoorts".
Het is een deel van jou wat je, om wat voor reden dan ook, wil laten geloven dat je kwetsbaar bent, dat jij de wereld niets te bieden hebt en de wereld jou ook niet. Het wil je in zijn of haar macht houden.
En dat kwetsbare wat je dan voelt? Dat is ook maar gewoon een deel van jou. Een kwetsbaar meisje. Wat ook graag jouw aandacht wil. Het meisje wil dat je voor haar opkomt, dat je haar steunt, of dat je je op zijn minst net zo kwetsbaar voelt als zij. Zodat ze niet alleen is.
Wellicht voelt het zo intens dat wat ik nu ga zeggen onmogelijk lijkt. Ik zeg het toch.....
Zie ze als een delen van jou. Visualiseer ze en zie dan voor je hoe de een tegen de ander te keer gaat. Hoe de ander daar op reageert. Zie het, kijk er naar, maar word ze niet. En zeg dan: ja, ik heb jullie gezien. Wat een akelig schouwspel. Ik heb er nu wel lang genoeg naar gekeken, dus ik zet jullie uit. Anders word ik er helemaal naar van. Ik weet dat jullie graag willen dat ik jullie zie, hoor en begrijp. Dus ik zet jullie straks, om vier uur (of zo) weer aan. Dan kijk ik weer. Een kwartiertje, dat vind ik wel genoeg (of vijf minuten, of 1 minuut, of dertig seconden, net wat haalbaar is).
Zoiets dus.
En dat is mega moeilijk.
Lukt waarschijnlijk niet direct.
En dat is prima.
Het klinkt ook nog eens debiel.
Dat is het ook wel een beetje.
En dat is ook prima
En als je er helemaal niets mee kunt omdat ik de plank heb misgeslagen.... ook prima!
@Christian: mooi dat de hond je zo helpt.
woensdag 3 oktober 2018 12:10
Geen vraag om medisch advies, maar eigenlijk de hoop dat iemand van jullie de vraag al eens gesteld heeft een er een antwoord op heeft.
Ik heb in slechte periodes enorm laat van hartkloppingen en ik vraag me sinds een paar dagen continu af of dat erg is. Of dat schadelijk is voor m'n hart zeg maar. En ja dat kan alleen een arts beantwoorden, maar misschien heeft iemand hier al eens antwoord op gekregen. Ik durf niet voor de zoveelste keer naar de huisarts eigenijk.
Ik heb in slechte periodes enorm laat van hartkloppingen en ik vraag me sinds een paar dagen continu af of dat erg is. Of dat schadelijk is voor m'n hart zeg maar. En ja dat kan alleen een arts beantwoorden, maar misschien heeft iemand hier al eens antwoord op gekregen. Ik durf niet voor de zoveelste keer naar de huisarts eigenijk.
Forever is a hell of a long time
woensdag 3 oktober 2018 13:45
donderdag 4 oktober 2018 10:51
Dank je Tobbert. Ik voel me heel erg bezwaard om naar de huisarts te gaan. Ik kwam nooit bij een arts. Sinds de laatste zwangerschap wel. Eerst omdat het lichamelijk na de vroeggeboorte helemaal mis ging, daarna omdat ik zo met mezelf in de knoop kwam. Het voelt altijd als storen, als hem lastig vallen. En sinds een aantal maanden is de fijne, lieve, vrouwelijke huisarts waar ik het nog weleens durfde te proberen weg en zit onze oude mannelijke huisarts er weer alleen. En hij is kundig enz, maar ik vind hem zo vreselijk eng. Ik weet eigenlijk wel zeker dat het voorkomt uit paniek dat ik hartkloppingen heb, maar vroeg me dus af of dat dan kwaad doet. Dus dat de paniek uiteindelijk toch je hart aantast. Als ik mezelf over doe drempel durf te zetten ga ik het vragen voor alle zekerheid nog een keer vragen, maar ik moet zo'n drempel over momenteel. Alvast horen hoe het bij iemand anders zit is al fijn. Dank je wel nogmaals.
Heel veel succes vandaag EV!
:hu: voor iedereen
Heel veel succes vandaag EV!
:hu: voor iedereen
Forever is a hell of a long time
donderdag 4 oktober 2018 12:46
Dank je wel cesium. Dat is de angst denk ik inderdaad, mijn lijf staat al zolang onder hoogspanning, ik vraag me soms af hoelang voordat het er gewoon mee stopt. Ik ga het zeker nog wel een keer vragen, maar eerst door drempel over.
Ik zit in een lastige periode. Ik was altijd druk bezig en nu m'n studie klaar is en ik nog geen baan heb vind ik het moelijker dan ooit om niet aan mijn angsten toe te geven en mezelf op te sluiten. Ik zit soms uren in het boekje van de bank. Rug stijf tegen de achterkant, omdat ik zo bang ben voor alles. Er komt steeds minder uit m'n handen en ik ga alleen naar buiten als ik wel moet. Heel moeilijk vind ik dit. Mijn wereldje wordt steeds kleiner, de angst en herbelevingen winnen steeds meer terrein en dat maakt me heel verdrietig en wanhopig
Ik zit in een lastige periode. Ik was altijd druk bezig en nu m'n studie klaar is en ik nog geen baan heb vind ik het moelijker dan ooit om niet aan mijn angsten toe te geven en mezelf op te sluiten. Ik zit soms uren in het boekje van de bank. Rug stijf tegen de achterkant, omdat ik zo bang ben voor alles. Er komt steeds minder uit m'n handen en ik ga alleen naar buiten als ik wel moet. Heel moeilijk vind ik dit. Mijn wereldje wordt steeds kleiner, de angst en herbelevingen winnen steeds meer terrein en dat maakt me heel verdrietig en wanhopig
Forever is a hell of a long time
donderdag 4 oktober 2018 13:31
@Selune: via dit forum heb je een manier gevonden om toch een beetje naar buiten te treden. En mocht je het je ergens afvragen: ja, hier word je graag gelezen, vinden we je géén zeur en val je ons niet lastig met je verhalen. Dit mag je blijven doen als je wilt.
Ben je nog samen met de psych bezig of zit je in een fase waarin je alles alleen doet?
En denk je er aan lieve mensen om je heen af en toe een knuffel te brengen (en er dan ook eentje te halen voor jezelf)?
Denk je dat het lukt om aan je angsten te vragen wat hen zo bang maakt? Liefdevol, dus zonder dat je de angsten afdoet als onzin? En dat het je lukt er naar te luisteren als een volwassene? Zodat je dan een reële inschatting kan maken van het gevaar en je bange jij aan de hand kan meenemen?
Want de kans is heel groot dat je bang bent voor allerlei ouds, in plaats van wat nu is. En dat is geen onzin, of kinderachtig of dom. Dat is ingewikkeld en moeilijk. Wat je omschrijft, klinkt alsof je in je vroegere kindwereld bent beland en dat was geen prettige wereld.
De wereld van vroeger is er een om vanaf een afstand naar te kijken en met sterke therapeuten te verwerken, niet een wereld om in te zijn. Daarvoor is die veel te onaangenaam en gevaarlijk.
Daar moet je uit.
Sorry.
Ik zeg niet snel dat mensen dingen moeten. Want dat vind ik ingewikkeld.
Maar ik geloof wel dat je er uit moet.
En misschien dat dit kan door wat ik schreef. Of door een ander idee. Wat ik nu even niet heb. Maar misschien je psych of een lieve vriendin wel. Of jijzelf. Of een andere lezer/schrijver hier.
Als je wilt dat ik de post weghaal, zeg je het dan? Want dan doe ik dit.
Ben je nog samen met de psych bezig of zit je in een fase waarin je alles alleen doet?
En denk je er aan lieve mensen om je heen af en toe een knuffel te brengen (en er dan ook eentje te halen voor jezelf)?
Denk je dat het lukt om aan je angsten te vragen wat hen zo bang maakt? Liefdevol, dus zonder dat je de angsten afdoet als onzin? En dat het je lukt er naar te luisteren als een volwassene? Zodat je dan een reële inschatting kan maken van het gevaar en je bange jij aan de hand kan meenemen?
Want de kans is heel groot dat je bang bent voor allerlei ouds, in plaats van wat nu is. En dat is geen onzin, of kinderachtig of dom. Dat is ingewikkeld en moeilijk. Wat je omschrijft, klinkt alsof je in je vroegere kindwereld bent beland en dat was geen prettige wereld.
De wereld van vroeger is er een om vanaf een afstand naar te kijken en met sterke therapeuten te verwerken, niet een wereld om in te zijn. Daarvoor is die veel te onaangenaam en gevaarlijk.
Daar moet je uit.
Sorry.
Ik zeg niet snel dat mensen dingen moeten. Want dat vind ik ingewikkeld.
Maar ik geloof wel dat je er uit moet.
En misschien dat dit kan door wat ik schreef. Of door een ander idee. Wat ik nu even niet heb. Maar misschien je psych of een lieve vriendin wel. Of jijzelf. Of een andere lezer/schrijver hier.
Als je wilt dat ik de post weghaal, zeg je het dan? Want dan doe ik dit.
donderdag 4 oktober 2018 16:46
Cesium wat vreselijk rot dat het zo herkenbaar is
Sofie het voelt inderdaad als teruggetrokken worden in vroeger. De herbelevingen zetten me vast. Ik heb op dit moment geen therapie. Psych wist niets anders dan EMDR aanbieden, maar omdat dat niet welke plek het haar beter te stoppen en als ik dan verder wilde moest ik een nieuwe verwijzing halen en dan moesten ze maar kijken bij wie ik dan wel verder zou kunnen, maar niet bij haar.
Het steeds afgewezen worden bij sollicitaties helpt niet, dat gevoel dat niemand me wil, dat ik niets kan, nergens goed voor ben zit heel diep.
Sofie het voelt inderdaad als teruggetrokken worden in vroeger. De herbelevingen zetten me vast. Ik heb op dit moment geen therapie. Psych wist niets anders dan EMDR aanbieden, maar omdat dat niet welke plek het haar beter te stoppen en als ik dan verder wilde moest ik een nieuwe verwijzing halen en dan moesten ze maar kijken bij wie ik dan wel verder zou kunnen, maar niet bij haar.
Het steeds afgewezen worden bij sollicitaties helpt niet, dat gevoel dat niemand me wil, dat ik niets kan, nergens goed voor ben zit heel diep.
Forever is a hell of a long time
donderdag 4 oktober 2018 21:59
Christian, ik heb er geen en ik geloof niet dat ik hier ooit iemand heb zien schrijven dat 'ie er een heeft voor ik jouw berichtjes zag. Fijn dat je er zoveel aan hebt. Jammer dat er geen kat-variant van is 
Selune, [...] Enne... is er iets wat in het verleden gewerkt heeft om je uit een negatieve spiraal te raken? Want je daar zit je zo te lezen in. Je angsten en paniek worden versterkt door de afwijzingen en door die toegenomen angsten en paniek is het ook steeds lastiger om je goed te presenteren en neemt de kans op nieuwe afwijzingen toe... Dus op de allervriendelijkste manier probeer ik je een beetje aan te sporen om te bedenken hoe/met wie aan je zijde/met welke professionele hulp je deze cirkel kunt doorbreken.
EV, hoe ging het vandaag?
Selune, [...] Enne... is er iets wat in het verleden gewerkt heeft om je uit een negatieve spiraal te raken? Want je daar zit je zo te lezen in. Je angsten en paniek worden versterkt door de afwijzingen en door die toegenomen angsten en paniek is het ook steeds lastiger om je goed te presenteren en neemt de kans op nieuwe afwijzingen toe... Dus op de allervriendelijkste manier probeer ik je een beetje aan te sporen om te bedenken hoe/met wie aan je zijde/met welke professionele hulp je deze cirkel kunt doorbreken.
EV, hoe ging het vandaag?
tobbert wijzigde dit bericht op 18-10-2018 19:11
14.54% gewijzigd
donderdag 4 oktober 2018 22:46
Selune
Ik ben zenuwachtig. Ik moet mezelf filmen voor de opleiding (waarschijnlijk morgen, als degene die ik het wil vragen om te doen, er is). Morgen zou ook fijn zijn, dan kan ik in het weekend de video bewerken en kan het evt. maandag nog een keer, als het niet goed is gegaan. Ik heb dit nog nooit gedaan.
Maar de techniek is 1 ding. Ik vind mezelf terugzien zo verschrikkelijk. Daarom heb ik het ook zo lang uitgesteld, maar nu moet het echt
Ik haat het om mezelf te zien, op foto’s, maar helemaal op video. De spiegel gaat nog goed, maar verder wil ik mezelf niet zien. En al helemaal niet als het filmpje soort van beoordeeld gaat worden en andere mensen mijn stomme, onzekere gedrag zien. Dat ik zo ben, probeer ik te accepteren (heb al vaker te horen gekregen dat ik aarzelend overkom) en zolang mijn leerlingen niet klagen en ik er zelf geen last van heb (me niet onzeker voel), probeer ik mezelf op dit gebied te accepteren. Maar het laatste wat ik dan wil, is geconfronteerd worden met beelden die mij heel onzeker gaan maken. Maar het moet, wil ik verder gaan met de opleiding. En dan is dit nog het kortste en makkelijkste filmpje, wat inhoudelijk niet heel streng beoordeeld gaat worden. Hierna komen er nog 2...
Sorry voor mijn gezeur, maar ik moest het even kwijt.
Ik denk niet dat ik veel slaap vannacht, maar dat hoop ik wel voor jullie
Ik ben zenuwachtig. Ik moet mezelf filmen voor de opleiding (waarschijnlijk morgen, als degene die ik het wil vragen om te doen, er is). Morgen zou ook fijn zijn, dan kan ik in het weekend de video bewerken en kan het evt. maandag nog een keer, als het niet goed is gegaan. Ik heb dit nog nooit gedaan.
Maar de techniek is 1 ding. Ik vind mezelf terugzien zo verschrikkelijk. Daarom heb ik het ook zo lang uitgesteld, maar nu moet het echt
Ik haat het om mezelf te zien, op foto’s, maar helemaal op video. De spiegel gaat nog goed, maar verder wil ik mezelf niet zien. En al helemaal niet als het filmpje soort van beoordeeld gaat worden en andere mensen mijn stomme, onzekere gedrag zien. Dat ik zo ben, probeer ik te accepteren (heb al vaker te horen gekregen dat ik aarzelend overkom) en zolang mijn leerlingen niet klagen en ik er zelf geen last van heb (me niet onzeker voel), probeer ik mezelf op dit gebied te accepteren. Maar het laatste wat ik dan wil, is geconfronteerd worden met beelden die mij heel onzeker gaan maken. Maar het moet, wil ik verder gaan met de opleiding. En dan is dit nog het kortste en makkelijkste filmpje, wat inhoudelijk niet heel streng beoordeeld gaat worden. Hierna komen er nog 2...Sorry voor mijn gezeur, maar ik moest het even kwijt.
Ik denk niet dat ik veel slaap vannacht, maar dat hoop ik wel voor jullie
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 4 oktober 2018 23:11
@Diva: ik heb geen gezeur gelezen. Wel iemand die zich kwetsbaar voelt op beeld, zeker als daar ook nog een beoordeling aan gekoppeld wordt. Ik ben een tikkeltje nieuwsgierig of het ook echt beoordelen is van wat je doet op de film, of dat het vooral kijken naar je handelen is om op microniveau te kunnen zien waar je iets kunt finetunen. Dat zeg ik omdat ik zelf binnen het (speciaal) onderwijs vooral die laatste ervaring heb. Waarbij er heel respectvol werd omgegaan met de beelden, juist omdat de meeste mensen zich kwetsbaar voelen op beeld. Succes morgen!
@Selune: met de psych die je had, zou je op dit gebied dus niets gekund hebben. Je hebt destijds heel goed aangeven waar je grens lag en ik ben trots op je dat je daaraan vastgehouden hebt. Je kunt het ombuigen naar een afwijzing, alleen zie ik het niet zo. Dat je verleden dermate heftig is dat je daar een buitencategorie-psych voor nodig hebt, wist je al. En zij was dus geen buitencategorie. Wat jammer is.
De vraag is of je het nog met een therapeut wilt aanpakken, of dat je er zelf op een andere manier mee aan de slag gaat. Ik geloof dat er altijd een weg is. Misschien niet de meest voor de hand liggende. En ook niet de omleidingsroute van de meest voor de hand liggende. Wellicht zoeken we op de verkeerde plek of hebben we er een beeld bij wat niet klopt. Dan is er altijd een andere, die we over het hoofd zien. Het is gewoon een kwestie van vinden. Vinden wat wél past.
En heel simpel gezegd: zet jezelf steeds weer terug in het nu. Dat vraagt een lange adem en heel veel discipline, twee dingen waarover je beschikt. Opmerken dat je in de andere wereld zit en jezelf terugbrengen naar deze wereld. Liefdevol.
Doe het vanaf nu. Elke keer weer. 1000 keer per dag.
@Christian: geen hulphond hier, heb er ooit iets over gelezen, maar daar blijft het bij. Voor mij is het niet nodig, maar ik vind het wel verrijkend dat je het hebt gedeeld. Ik weet zeker dat er meer mensen zijn voor wie het een geweldig iets zou zijn!
@EV: wil je al vertellen?
@Selune: met de psych die je had, zou je op dit gebied dus niets gekund hebben. Je hebt destijds heel goed aangeven waar je grens lag en ik ben trots op je dat je daaraan vastgehouden hebt. Je kunt het ombuigen naar een afwijzing, alleen zie ik het niet zo. Dat je verleden dermate heftig is dat je daar een buitencategorie-psych voor nodig hebt, wist je al. En zij was dus geen buitencategorie. Wat jammer is.
De vraag is of je het nog met een therapeut wilt aanpakken, of dat je er zelf op een andere manier mee aan de slag gaat. Ik geloof dat er altijd een weg is. Misschien niet de meest voor de hand liggende. En ook niet de omleidingsroute van de meest voor de hand liggende. Wellicht zoeken we op de verkeerde plek of hebben we er een beeld bij wat niet klopt. Dan is er altijd een andere, die we over het hoofd zien. Het is gewoon een kwestie van vinden. Vinden wat wél past.
En heel simpel gezegd: zet jezelf steeds weer terug in het nu. Dat vraagt een lange adem en heel veel discipline, twee dingen waarover je beschikt. Opmerken dat je in de andere wereld zit en jezelf terugbrengen naar deze wereld. Liefdevol.
Doe het vanaf nu. Elke keer weer. 1000 keer per dag.
@Christian: geen hulphond hier, heb er ooit iets over gelezen, maar daar blijft het bij. Voor mij is het niet nodig, maar ik vind het wel verrijkend dat je het hebt gedeeld. Ik weet zeker dat er meer mensen zijn voor wie het een geweldig iets zou zijn!
@EV: wil je al vertellen?
zondag 7 oktober 2018 16:03
Dankjewel voor je reactie Sofie. Het filmen is vrijdag gelukt (en viel wel mee, van filmen zelf merk ik ook niet veel natuurlijk), man heeft geholpen met de fragmenten naar de laptop over te zetten, ik heb alles bewerkt en het is nu verstuurd!
En...het viel me 100% mee om mezelf terug te zien. Ik had echt gedacht dat ik het verschrikkelijk zou vinden (zoals 15 jaar geleden wel het geval was). Ik vond mezelf niet onzeker overkomen. Wel zie ik veel verbeterpunten, maar die zijn inderdaad meer gerelateerd aan het lesgeven zelf. De video is zeker niet perfect en ik ben echt belangrijke dingen vergeten, maar het is de eerste en er moet ook iets te verbeteren zijn.
De eerste twee video's worden niet zozeer beoordeeld, maar er kijkt wel een docent naar en die geeft feedback aan de hand van een feedbackformulier. Ik moet dat zelf ook invullen. Ze zijn meer bedoeld voor zelfreflectie. De laatste video wordt wel echt beoordeeld; er wordt dan gekeken naar docentcompetenties.
Nou ja, ik heb er nu wel een goed gevoel over en ben ook erg blij dat het af en verstuurd is. Nog maar één opdracht deze week (naast het werk natuurlijk) en dan lekker vakantie.
En...het viel me 100% mee om mezelf terug te zien. Ik had echt gedacht dat ik het verschrikkelijk zou vinden (zoals 15 jaar geleden wel het geval was). Ik vond mezelf niet onzeker overkomen. Wel zie ik veel verbeterpunten, maar die zijn inderdaad meer gerelateerd aan het lesgeven zelf. De video is zeker niet perfect en ik ben echt belangrijke dingen vergeten, maar het is de eerste en er moet ook iets te verbeteren zijn.
De eerste twee video's worden niet zozeer beoordeeld, maar er kijkt wel een docent naar en die geeft feedback aan de hand van een feedbackformulier. Ik moet dat zelf ook invullen. Ze zijn meer bedoeld voor zelfreflectie. De laatste video wordt wel echt beoordeeld; er wordt dan gekeken naar docentcompetenties.
Nou ja, ik heb er nu wel een goed gevoel over en ben ook erg blij dat het af en verstuurd is. Nog maar één opdracht deze week (naast het werk natuurlijk) en dan lekker vakantie.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 10 oktober 2018 23:18
Selune & Cesium k Wens jullie warmte en vertrouwen
Sofie, Lo en EV Fijn om jullie voorzichtig-toch-goede berichten te lezen
Tobbert, Knuf, Hanke en alle anderen die al even niets (of niets over zichzelf) hebben laten horen, hoe gaat het met jullie?
Diva, kanjer, bijna vakantie!
Christian, hier geen hulphond maar kan me er zeker wel wat bij voorstellen hoe het is om een hulphond te hebben. Ik heb weleens iemand ontmoet die wel een hulphond heeft, een kanjer van een hond die haar terug naar het hier en nu kan halen als dat nodig is. Zij heeft hem zelf opgeleid, met hulp van Martin Gaus (meen ik, maar het zou ook een ander gespecialiseerd centrum kunnen zijn geweest, dat weet ik niet meer zeker).
Welkom hier.
X
k Wens jullie warmte en vertrouwenSofie, Lo en EV
Fijn om jullie voorzichtig-toch-goede berichten te lezenTobbert, Knuf, Hanke en alle anderen die al even niets (of niets over zichzelf) hebben laten horen, hoe gaat het met jullie?
Diva, kanjer, bijna vakantie!
Christian, hier geen hulphond maar kan me er zeker wel wat bij voorstellen hoe het is om een hulphond te hebben. Ik heb weleens iemand ontmoet die wel een hulphond heeft, een kanjer van een hond die haar terug naar het hier en nu kan halen als dat nodig is. Zij heeft hem zelf opgeleid, met hulp van Martin Gaus (meen ik, maar het zou ook een ander gespecialiseerd centrum kunnen zijn geweest, dat weet ik niet meer zeker).
Welkom hier.
X
dana wijzigde dit bericht op 06-11-2018 00:51
6.24% gewijzigd
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
