Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 27 oktober 2020 20:47
Ik lees soms, als ik verdrietig ben, de appjes terug die we elkaar stuurden. Op het laatst staat er in elke app sessie hoeveel we van elkaar houden. Ik ben achteraf zo blij met onze speciale band, dat we over alles hebben kunnen praten en dat we ook zoveel plezier hadden. Er zijn geen losse eindjes meer, niks is onbesproken gebleven en ik heb tot nu toe nog geen één keer niet kunnen bedenken wat zij van iets had gevonden. En dat voelt wel heel fijn. 
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
dinsdag 27 oktober 2020 20:52
Twee weken geleden is de partner van mijn schoonmoeder onverwachts overleden. Ontzettend verdrietig voor mijn schoonmoeder die voor de tweede keer een partner verliest en voor zijn kinderen en kleinkinderen.
En terwijl we bij het afscheid waren en ik daar zag hoe zijn dochters elkaar steunden, voelde ik jaloezie en verdriet voor mezelf
. Ik sta daar straks alleen 
.
En terwijl we bij het afscheid waren en ik daar zag hoe zijn dochters elkaar steunden, voelde ik jaloezie en verdriet voor mezelf
. Ik sta daar straks alleen .
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
dinsdag 27 oktober 2020 20:53
Wat mooi Frans! Ik las een tijdje het eerste topic van AnnA weer eens door. Ze blijft een bijzonder persoon... die veel indruk heeft gemaakt hier. Ik hoop dat haar man en jongens zich redden. Dikke knuffel.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 27 oktober 2020 20:55
Wat ontzettend triest voor je schoonmoederfrans3 schreef: ↑27-10-2020 20:52Twee weken geleden is de partner van mijn schoonmoeder onverwachts overleden. Ontzettend verdrietig voor mijn schoonmoeder die voor de tweede keer een partner verliest en voor zijn kinderen en kleinkinderen.
En terwijl we bij het afscheid waren en ik daar zag hoe zijn dochters elkaar steunden, voelde ik jaloezie en verdriet voor mezelf
. En wat begrijpelijk dat jij je zo voelde - jouw gevoelens mogen er -uiteraard- ook zijn. 
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
.
maandag 21 december 2020 16:18
Vertederend mooifrans3 schreef: ↑27-10-2020 20:47Ik lees soms, als ik verdrietig ben, de appjes terug die we elkaar stuurden. Op het laatst staat er in elke app sessie hoeveel we van elkaar houden. Ik ben achteraf zo blij met onze speciale band, dat we over alles hebben kunnen praten en dat we ook zoveel plezier hadden. Er zijn geen losse eindjes meer, niks is onbesproken gebleven en ik heb tot nu toe nog geen één keer niet kunnen bedenken wat zij van iets had gevonden. En dat voelt wel heel fijn.
maandag 21 december 2020 16:22
Lief dat je nog aan haar denkt!Vlinderplant schreef: ↑21-12-2020 16:13Heb exploding kittens gekocht. Gaat als pakje onder de kerstboom. In gedachte bij Anna.
Anna heeft de harten van velen geraakt, blijkt maar weer.
woensdag 6 januari 2021 16:05
Ook ik denk nog regelmatig aan haar. Als ik mezelf hoor mopperen tegen de kinderen en ineens besef dat ik de dag moet plukken en dan heel anders naar de situatie kan kijken.
Dus mijn pluk moment van vandaag....
De kinderen zijn tussen de lessen van het thuis onderwijs ontzettend melig en enorm druk en het is genieten van ze dat ze zo'n lol hebben met elkaar.
Dus mijn pluk moment van vandaag....
De kinderen zijn tussen de lessen van het thuis onderwijs ontzettend melig en enorm druk en het is genieten van ze dat ze zo'n lol hebben met elkaar.
dinsdag 19 januari 2021 17:53
Ook in denk nog vaak aan AnnA.
Als ik naar mijn fleurige handdoeken kijk, of als ik zit te dubben over een warme winterjas. En als ik mijn buurmeisjes hoor spelen.. die ongeveer dezelfde leeftijd hebben als AnnA's zoontjes.
En als ik mezelf in de weg zit: dan spreek ik mezelf even streng toe dat ik wel de dag moet plukken.
Dikke knuffel voor jou Frans 
Als ik naar mijn fleurige handdoeken kijk, of als ik zit te dubben over een warme winterjas. En als ik mijn buurmeisjes hoor spelen.. die ongeveer dezelfde leeftijd hebben als AnnA's zoontjes.
En als ik mezelf in de weg zit: dan spreek ik mezelf even streng toe dat ik wel de dag moet plukken.
Dikke knuffel voor jou Frans
vrijdag 5 februari 2021 22:13
Inderdaad, het is AnnA’s verjaardag vandaag. Lieve AnnA, ze hebben vast lekkere taartjes daar waar jij nu bent. Lieve Frans, dikke knuffel voor jou (virtueel mag dat gewoon gelukkig). Lieve mannen van AnnA, lieve ouders van AnnA, ik hoop dat jullie samen kunnen blijven plukken van alle mooie herinneringen die AnnA heeft achtergelaten.
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
vrijdag 5 februari 2021 22:26
Ze zou vandaag 40 geworden zijn...
Anderhalf jaar geleden werd ik 40 en genoot ze nog van mijn feestje. Ze had er zo'n zin in en tussen de ziekenhuis opnames door, heeft ze zitten genieten die avond. Ze was de laatste die vertrok. Twee weken later is ze overleden. En zelf heeft ze deze mijlpaal dus niet gehaald .
Mijn moeder moest zo huilen vanochtend. Haar meisje, 40 jaar geleden geboren, een verjaardag die je niet kunt vieren. We kunnen niet eens met zijn allen uit eten en feestjes vieren zoals Anna dat tot op het laatst deed.
Vanmiddag ben ik bij mijn zwager en neefjes geweest. Gewandeld met mijn zwager, herinneringen opgehaald en gewoon gekletst. Was gezellig en fijn.
Thuis heb ik pannenkoeken gebakken met de juke-box top 50 op . Daar zongen wij altijd graag en hard op mee. Nu heb ik in mijn eentje gezongen. Wel weer hard en graag 
.
Morgen is mijn zoon jarig. 12 jaar geleden belde ik Anna 's ochtends op om te vertellen dat ze een neefje voor haar verjaardag zou krijgen. Mooi niet, zei ze, je houdt hem nog maar even binnen. Hij is braaf net na middernacht geboren .
Anderhalf jaar geleden werd ik 40 en genoot ze nog van mijn feestje. Ze had er zo'n zin in en tussen de ziekenhuis opnames door, heeft ze zitten genieten die avond. Ze was de laatste die vertrok. Twee weken later is ze overleden. En zelf heeft ze deze mijlpaal dus niet gehaald
.Mijn moeder moest zo huilen vanochtend. Haar meisje, 40 jaar geleden geboren, een verjaardag die je niet kunt vieren. We kunnen niet eens met zijn allen uit eten en feestjes vieren zoals Anna dat tot op het laatst deed.
Vanmiddag ben ik bij mijn zwager en neefjes geweest. Gewandeld met mijn zwager, herinneringen opgehaald en gewoon gekletst. Was gezellig en fijn.
Thuis heb ik pannenkoeken gebakken met de juke-box top 50 op
. Daar zongen wij altijd graag en hard op mee. Nu heb ik in mijn eentje gezongen. Wel weer hard en graag . Morgen is mijn zoon jarig. 12 jaar geleden belde ik Anna 's ochtends op om te vertellen dat ze een neefje voor haar verjaardag zou krijgen. Mooi niet, zei ze, je houdt hem nog maar even binnen. Hij is braaf net na middernacht geboren
.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
vrijdag 5 februari 2021 23:05
Frans: een hele dikke knuffel jouw kant op... Ik denk nog geregeld aan Anna. Als ik mijzelf even heel zielig vind, en dan besef dat ik het allemaal zo relatief is... en dat het begin Augustus 2019 voor haar opeens allemaal
afgelopen was...
Dikke knuffel ook voor jouw ouders - wat moet dat moeilijk zijn. Je dochter verliezen... Zeker nu in de Covid tijd waarin je ook niet echt fysiek contact kan hebben. En dan tenslotte - een ander uiterste: een hele fijne verjaardag voor je zoon morgen!
afgelopen was...
Dikke knuffel ook voor jouw ouders - wat moet dat moeilijk zijn. Je dochter verliezen... Zeker nu in de Covid tijd waarin je ook niet echt fysiek contact kan hebben. En dan tenslotte - een ander uiterste: een hele fijne verjaardag voor je zoon morgen!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
