Schuldgevoel over “welvaart”

17-09-2019 21:51 171 berichten
Prive
anoniem_64f5acfa1c2cd wijzigde dit bericht op 31-01-2020 14:27
99.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
ja, heb ik ook gehad toen ik het stukken beter had, (inmiddels stukken minder....)

Was voor mij de aanleiding om meer terug te geven en vrijwilligerswerk te gaan doen daarnaast hielp ik mensen in de familie die het minder hadden.
als iedereen deelt in zijn overvloed is er voor iedereen genoeg.....
Ik ben dankbaar voor de welvaart die ik heb, wat ook meer geluk dan wijsheid is. Ik voel me er in elk geval zeker niet schuldig over maar geniet extra van wat ik heb en heb kunnen/mogen doen. Ik waardeer echt dagelijks mijn fijne huis en tuin en de herinneringen aan mooie gave reizen.
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk heb ik er geen last van. Ik realiseer het me wel. Ik waardeer het dan ook altijd als ik bijvoorbeeld zo makkelijk boodschappen kan kopen in de supermarkt omdat al die mensen dat voor mij mogelijk maken. Aan de andere kant, de maatschappij zit zo in elkaar dat sommigen meer verdienen dan anderen. Wat heeft het voor zin om je daar steeds druk om te maken? Een socialistisch bestel is vaak ook niet ideaal omdat dat de vrijheid van mensen beperkt.

Je kunt ook actief mensen helpen als je iets goeds wilt doen. Veel kerken hebben bijvoorbeeld initiatieven om vakantiegeld te delen met mensen die het minder hebben.
Herkenbaar. Ik heb het ook wel eens, maar realiseer me dan maar dat ook dit tijdelijk kan zijn en ik er dus maar extra van mag genieten, inclusief de mensen om me heen. Wij nemen bijvoorbeeld graag onze neefjes/nichtjes dagjes mee uit.

Maar sommige dingen verzwijg ik voor sommige vrienden. Daar deel ik dan over met andere mensen, die een beetje in dezelfde financiële situatie zitten.
Alle reacties Link kopieren
Serieus? Ga verhuizen met je gezin naar een derde wereldland. Ben je van je probleem af.
niks moet en alles mag
Ik geloof hier niet zo in. Ik heb het gevoel dat je nu wilt horen hoe fijn het is dat je zo om een ander denkt....

Je hebt er veel voor gestudeerd. Goede opleiding en daar mag je voor betaald krijgen. Dat je een man vindt op hetzelfde niveau is ook normaal aangezien je in dezelfde kringen verkeerd.

Daarbij hoeft een minder betaalde collega niet minder gelukkig te zijn.
Ik geef inderdaad aan goede doelen, en help mijn familieleden die minder bedeeld zijn. Maar het blijft knagen... en ergens weet ik dat dit niet gezond is
Alle reacties Link kopieren
Ik ben dankbaar, maar voel me niet schuldig. Ik geniet ervan en weet dat het ook zomaar anders kan zijn.
Ik ben ook blij dat ik ondanks dat ik het beter had altijd wel gespaard heb zodat ik nu tijdens mindere tijden (WIA) ook niet met mijn hand op de knip hoef te leven.
Alle reacties Link kopieren
Geef een salaris weg.
Ben je niet welvarend meer en is je schuldgevoel ook over.
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een feit dat mensen nooit krijgen wat ze "verdienen". En wie maakt uit wie wat verdient?

Het leven hangt van toeval aan elkaar. De beste eigenschappen winnen. Of dat nu door je goede genen komt, door het goede nest waarin je groot geworden bent, door het rijke werelddeel en de vrije cultuur waarin je heb mogen leven.

't Is nu eenmaal zoals het is.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het schuldgevoel niet. Wel realiseer ik me dat we het in NL goed hebben en dat er veel mensen zijn die minder verdienen dan ik.

Als je er zo mee zit, dan zou ik er actief wat mee gaan doen. Vrijwilligerswerk oid?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Ja, herken het. Komt met vlagen m.n. als ik in het buitenland ben en bijvoorbeeld een intelligent en welbespraakt persoon tegen kom die het duidelijk slechter heeft getroffen dan ik.
Dan wordt je erop gewezen dat je inderdaad toevallig geluk hebt gehad in Nederland te zijn geboren met alle welvaart die daarbij hoort. Voel me dan strontverwend.
Helpt ook weer relativeren trouwens.
Alle reacties Link kopieren
Oceandrive schreef:
17-09-2019 22:53
Ik geef inderdaad aan goede doelen, en help mijn familieleden die minder bedeeld zijn. Maar het blijft knagen... en ergens weet ik dat dit niet gezond is
Kun je iets meer vertellen over dat knagen?

Knaagt de ongelijkheid in de wereld aan je ? Dat je het geluk had dat je wieg hier stond en je alle kansen had?
of
zit het meer in, dat je vind dat jij het als persoon niet verdient ? Dat je er geen recht op hebt oid?
Polsjef schreef:
17-09-2019 22:52
Ik geloof hier niet zo in. Ik heb het gevoel dat je nu wilt horen hoe fijn het is dat je zo om een ander denkt....

Je hebt er veel voor gestudeerd. Goede opleiding en daar mag je voor betaald krijgen. Dat je een man vindt op hetzelfde niveau is ook normaal aangezien je in dezelfde kringen verkeerd.

Daarbij hoeft een minder betaalde collega niet minder gelukkig te zijn.
Nee hoor...
Ik heb inderdaad een goede opleiding, maar als ik eerlijk ben, is mijn baan redelijk relaxed. Ik voel echt gene tov mensen die voor een mager salaris keihard in de zorg werken.
Alle reacties Link kopieren
En verder: geniet ervan nu het kan. Het kan zo voorbij zijn.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Ik kan me er wel iets bij voorstellen denk ik.
Aan de andere kant. Het is vaak gewoon zo dat mensen die WO werk hebben een hoger salaris hebben. Ook niet geheel onterecht toch?

Ik leef zelf van bijstand. En dat is best fijn dat we dat in Nederland hebben. Ik heb dus mazzel dat ik hier woon en niet in een land waar geen sociaal stelsel is.


Fijn dat je niet blind bent voor mensen die het minder hebben. Maar geniet ook gewoon van de dingen die je kunt doen.
malibu82 schreef:
17-09-2019 23:02
En verder: geniet ervan nu het kan. Het kan zo voorbij zijn.
Dit dus. Voor 't zelfde geld zit je over 'n paar jaar arbeidsongeschikt thuis met een uitkering terwijl je man niet meer aan de bak kan komen na een faillisement van zijn werkgever. Geniet dus van wat je NU hebt en wat je als appeltje voor de dorst opzij kan zetten.
Ik heb er niet echt last van, maar ik schaam me wel voor wat ik verdien.
feniks02 schreef:
17-09-2019 23:01
Kun je iets meer vertellen over dat knagen?

Knaagt de ongelijkheid in de wereld aan je ? Dat je het geluk had dat je wieg hier stond en je alle kansen had?
of
zit het meer in, dat je vind dat jij het als persoon niet verdient ? Dat je er geen recht op hebt oid?
Dat is een goede.
De ongelijkheid in de wereld is natuurlijk niet fraai, maar dat is niet waar ik het meeste last van heb.
Het meeste heb ik last van de verschillen dichter bij huis, in de eigen omgeving. Inderdaad speelt er iets mee van: heb ik als persoon hier wel recht op?
Alle reacties Link kopieren
Na enkele reizen door minder welvarende gebieden ben ik mij hier ook nog meer bewust van geworden, wat een luxe warm stromend water en een gevulde koelkast zijn bijvoorbeeld. Ik ben er echt dankbaar voor dat ik hier ben geboren en zoveel kansen heb gekregen op onderwijs e.d. Ik voel me niet schuldig, omdat ik bewust geniet van wat ik heb/kan (overigens een modaal inkomen). Geef ook aan goede doelen en probeer goed te doen en gul te zijn naar de mensen om me heen.
Misschien heeft het ook te maken met het werk wat je doet? Omdat je benoemt dat mensen in de zorg bv harder werken. Heb je het gevoel dat je iets kan bijdragen in je werk? Ik werk in de GGZ en dat is zeker niet altijd onwijs verheffend maar ik doe toch dagelijks mijn best om mensen (kinderen in mijn geval) een stapje verder te helpen.

Wellicht kun je het meer zoeken in de betekenis die je dagelijkse dingen voor je hebben. Vrijwilligerswerk kan ook een mooie optie zijn als het qua werk lastig is te veranderen.
Alle reacties Link kopieren
kan het met zingeving te maken hebben? kun jij je talenten kwijt in je werk? je ontwikkelen?

Ik vind mijn eigen bijdrage kwa werk ook beperkt, ik bedoel collega;s waarderen mijn inbreng enzo maar ik werk in de marketing en maak plannen en schrijf dingen die vrij vergankelijk zijn, dat is niet te vergelijken met een verpleegkundige die een bange patient geruststelt oid. Het lijkt me dat zij veel meer zingeving ervaren.
Ik noem dat altijd "echt werk".

Veel banen zijn ook een beetje opgeklopte lucht in mijn sector.....
Alle reacties Link kopieren
Ja, wat voor soort baan heb je TO?

En het is ook maar net hoe je er naar kijkt. Ik heb ook een typische kantoorbaan, maar als mijn beroep niet bestond, dan zouden heel veel mensen daar last van hebben.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Ik ben van een kantoorbaan naar de zorg overgestapt. Meegelopen op verpleegafdelingen bij verschillende instanties, omdat ze het belangrijk vinden dat je inziet wat er voor werk er aan de basis gedaan wordt. Sindsdien vind ik het ronduit belachelijk wat een verpleegkundige betaald krijgt voor de hoeveelheid werk die hij/zij verricht, en zeker ook in verhouding tot wat iemand met een normale administratieve baan verdient. Ik denk dat de verhoudingen qua salarissen en belang van het betreffende werk enorm scheef liggen.
Maar schuldig er over voelen, niet echt. Je vergelijkt jezelf met de omgeving waarin je leeft. En pakt uiteindelijk zelf ook wat je krijgen kan. Als je daarmee genoeg hebt om een stukje bij te dragen aan een betere wereld is dat alleen maar mooi. Oneerlijk is het leven toch wel.
anoniem_63a041da40279 wijzigde dit bericht op 17-09-2019 23:54
2.51% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven