
Snap het ff niet meer
woensdag 16 februari 2011 om 13:07
Hoi ik heb er alleaal ff geen zin meer in. Ik ben met een hbo module bezig schriftelijk en kan me er nu niet toe zetten om wat te doen. Ik twijfel om ook over te stappen naar de ou maar weet dat ook weer niet. Feit is ook dat ik kort geleden mijn broer ben verloren en kan wel gewoon janken. Ik wil me niet zielig voelen of wat dan ook maar kan er niks aan doen. Ben gelijk weer aan het werk gegaan en dat gaat prima maar als ik thuis ben gaat het niet altijd goed. Daarnaast steun ik ook nog mijn moeder die haar man vroeg is verloren en later nog een partner. Nu haar kind. Wat moet je dan tegen haar zeggen ik loop daar op stuk. Ik kan haar niet haar zoon teruggeven en dat geeft een machteloos gevoel.
woensdag 16 februari 2011 om 13:14
Neem de tijd voor je rouwverwerking, want je komt jezelf tegen anders. En hoe erg het ook is voor je moeder, ook zij zal zelf door deze ellende heen moeten komen. je kan haar steunen en zij hopelijk jou ook een stukje, maar je kan haar verdriet en gemis niet wegnemen. Dat moet allemaal slijten. En niet dat gemis van een kind ooit weg gaat, denk ik, de scherpe kantjes moeten er vanaf.
Zoek desnoods buiten de deur iemand waar jij en/of je moeder mee kan praten.
Nope
woensdag 16 februari 2011 om 14:23
Heftig verhaal Bellida, ik kan me voorstellen dat je kop nu niet naar studeren staat. Misschien een idee om je niet 'te groot' te houden maar bij je studie aan te geven dat het allemaal niet zo lekker loopt momenteel? Hier zullen ze vast begrip voor hebben een een regeling voor dit soort situaties.
Sterkte met het verwerken van je verlies, geef jezelf ook de ruimte en steek niet al je energie in het verdriet van je moeder, hoe moeilijk het ook is. Volgens mij ben je iemand die meer aan een ander denkt dan aan haarzelf..
Sterkte met het verwerken van je verlies, geef jezelf ook de ruimte en steek niet al je energie in het verdriet van je moeder, hoe moeilijk het ook is. Volgens mij ben je iemand die meer aan een ander denkt dan aan haarzelf..
woensdag 16 februari 2011 om 14:33
Dank jullie wel. Het klopt ook wat jullie zeggen. Ben doorgegaan en heb me groot gehouden en was af en toe kwaad en huilde erom. En ik wilde me ook groot houden naar mijn moeder toe zodat zij op mij kon steunen. Maar het was ook mijn broer en zo ook mijn verlies. Het klopt ook dat ik gauwer aan een ander denk dan aan mezelf. Doet me goed om dit ff van me af te schrijven.
woensdag 16 februari 2011 om 14:51
Hoi Bellida, ik reageer niet zo vaak, maar kon het nu niet laten. Mijn man is kortgeleden ook zijn broer verloren. Iedereen gaat daar op andere manier mee om, maar ook jij moet daar je tijd voor nemen. Mijn man heeft veel gehad aan het boek 'broederziel alleen' van Minke Weggemans.
Hij vond het ook erg moeilijk om aan de ene kant door te gaan met z'n leven en aan de andere kant stil te staan bij zijn verlies.
Hij vond het ook erg moeilijk om aan de ene kant door te gaan met z'n leven en aan de andere kant stil te staan bij zijn verlies.