Snel ongerust

18-12-2018 22:50 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en tips hebben. Ik ben opgegroeid met een wat bezorgde moeder. Wanneer mijn vader onverwachts laat thuis was was ze meteen ongerust. Ook bij ons was ze snel bang dat er iets aan de hand was of ons iets zou overkomen.

Ik merk dat ik dat helaas een beetje heb overgenomen. Ik ben ook snel bang dat er iets is als mijn man bijv later thuis is dan gebruikelijk en raak dan ook echt wat gestresst. Ik heb een jong dochtertje en wil graag van deze ongerustheid af. Want als het zo blijft wanneer ze opgroeit wordt loslaten lastig en zal ik vaak gestresst zijn.
Hebben meer mensen dit? En heeft iemand tips? Ik ben vandaag bij de POH GGZ geweest en heb dit daar vast besproken.
heel herkenbaar
wat mij hielp was/is een nuchtere man
en het feit dat ik me er van bewust was

helemaal zonder angst / bezorgdheid ben ik nooit
Ik herken het wel en ik denk dat het een goed idee is om hier met een professional over te gaan praten. Kinderen nemen inderdaad dingen over en dat wil je voorkomen natuurlijk.

Wees gerust dat je echt niet de enige bent, als mijn moeder 5 minuten te laat is met de kleine brengen dan zit ik ook met een knoop in mijn maag. Laatst had ik 's avonds in bed een huilbui omdat ik zo bang was dat hij niet voorzichtig zou rijden als hij "straks" zijn rijbewijs heeft en een ongeval zou krijgen. Voor de duidelijkheid, hij is 19 maanden.
Alle reacties Link kopieren
chrys schreef:
18-12-2018 22:53
heel herkenbaar
wat mij hielp was/is een nuchtere man
en het feit dat ik me er van bewust was

helemaal zonder angst / bezorgdheid ben ik nooit
Hoe ga je op op het moment dat je angstig bent dan om met je angst/bezorgdheid? Ik zou graag leren wat relaxter te kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren
GinnyJones schreef:
18-12-2018 23:40
Ik herken het wel en ik denk dat het een goed idee is om hier met een professional over te gaan praten. Kinderen nemen inderdaad dingen over en dat wil je voorkomen natuurlijk.

Wees gerust dat je echt niet de enige bent, als mijn moeder 5 minuten te laat is met de kleine brengen dan zit ik ook met een knoop in mijn maag. Laatst had ik 's avonds in bed een huilbui omdat ik zo bang was dat hij niet voorzichtig zou rijden als hij "straks" zijn rijbewijs heeft en een ongeval zou krijgen. Voor de duidelijkheid, hij is 19 maanden.
Ik ben dus niet de enige. Dat scheelt idd een beetje. Een professional inschakelen lijkt me idd goed.

Wat doe jij op zo’n moment dat je angstig bent. Heb je iets waardoor je rustiger wordt?
Bumba2018 schreef:
18-12-2018 23:47
Ik ben dus niet de enige. Dat scheelt idd een beetje. Een professional inschakelen lijkt me idd goed.

Wat doe jij op zo’n moment dat je angstig bent. Heb je iets waardoor je rustiger wordt?
De momenten in bed dan zeg ik hardop tegen mezelf dat ik NU op moet houden en zoek afleiding door bijvoorbeeld op youtube een aflevering van zeg ns aaa te kijken op mijn mobiel. Meestal helpt dit en sukkel ik in slaap, maar, dan zijn het irrationele gedachten die helemaal (nog) niet spelen. Daar vind ik het makkelijker mee om te gaan dan ongerustheid bij te laat zijn en dergelijke.

Op andere momenten probeer ik te relativeren, misschien staat de brug open, zijn ze met de weg bezig, is het spoor dicht etc. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het de angst helemaal wegneemt maar het helpt wel. Soms bel ik mijn zusje, die heeft een kalmerende werking op mij.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik aan de gesprekken met mijn psycholoog weinig heb gehad en ik nu op zoek ben naar een andere die mij betere handvatten kan geven. Ook wat betreft een andere angst die ik heb. Helaas is het probleem voor mij ook nog steeds niet opgelost.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar en ik heb hier ook hulp bij gehad. En toch... het blijft soms een knoop leggen, maar dan hou ik vast aan: dit heb ik van thuis meegekregen en dit wil ik niet meer.
Heb ik hele slechte dagen? Dan stuurt mijn man me een berichtje, maar dat was eerst nodig en nu nog echt een enkele keer.
Alle reacties Link kopieren
Tip: ga een weekend of midweek op een stiltesessie.
Ik herken je wel in je verhaal. En dat is geen fijn gevoel.
Die er wat aan in 2019! Doe ik ook en hoop dat het helpt.
Succes!
Alle reacties Link kopieren
drominique schreef:
19-12-2018 06:23
Heel herkenbaar en ik heb hier ook hulp bij gehad. En toch... het blijft soms een knoop leggen, maar dan hou ik vast aan: dit heb ik van thuis meegekregen en dit wil ik niet meer.
Heb ik hele slechte dagen? Dan stuurt mijn man me een berichtje, maar dat was eerst nodig en nu nog echt een enkele keer.
Wat voor hulp heb je gehad? Van een psycholoog? Heeft de hulp je geholpen?
Alle reacties Link kopieren
GinnyJones schreef:
18-12-2018 23:56
De momenten in bed dan zeg ik hardop tegen mezelf dat ik NU op moet houden en zoek afleiding door bijvoorbeeld op youtube een aflevering van zeg ns aaa te kijken op mijn mobiel. Meestal helpt dit en sukkel ik in slaap, maar, dan zijn het irrationele gedachten die helemaal (nog) niet spelen. Daar vind ik het makkelijker mee om te gaan dan ongerustheid bij te laat zijn en dergelijke.

Op andere momenten probeer ik te relativeren, misschien staat de brug open, zijn ze met de weg bezig, is het spoor dicht etc. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het de angst helemaal wegneemt maar het helpt wel. Soms bel ik mijn zusje, die heeft een kalmerende werking op mij.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik aan de gesprekken met mijn psycholoog weinig heb gehad en ik nu op zoek ben naar een andere die mij betere handvatten kan geven. Ook wat betreft een andere angst die ik heb. Helaas is het probleem voor mij ook nog steeds niet opgelost.
Wat vervelend voor je dat je er ook nog steeds last van hebt. Hopelijk vind je goede hulp die wel helpt
Alle reacties Link kopieren
Eerst een psycholoog, maar de klik was er niet. Toen heb ik zelf een coach gezocht die paste bij mij en mijn leven.
Dit heeft me enorm veel inzicht gegeven: in deze kwestie en andere dingen waar ik tegenaan liep.
Alle reacties Link kopieren
Ik had dit ook. Begon na de geboorte van mijn dochter. Zodra man 5 min later was bellen appen en al huilen want ik zag de politie agent met slecht nieuws al voor mijn deur staan. En ik hield een lijstje bij met bizarre ongelukken die een kind kon overkomen zodat ik mijn dochter daar oor kon waarschuwen zodra ze ouder werd Het liep bij mij dus wel uit de hand en begon mijn leven te overheersen... Ik heb heel lang nodig gehad om toe te geven dat dit niet gezond was. Raar, maar de angst die ik had zorgde voor een gevoel van controle/alertheid, dus wilde 't eigenlijk ook niet aanpakken. Uiteindelijk hulp gezocht. Heb een half jaar therapie gehad.. En dat heeft enorm geholpen! Ik ben nog steeds snel bezorgd maar ik lig gelukkig niet meer iedere dag te huilen over alles wat er zou kunnen gebeuren..

Als je merkt dat je vastloopt hierdoor, zeker hulp inschakelen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven