Psyche
alle pijlers
Somber en lusteloos
maandag 27 mei 2024 07:27
Zoek inderdaad hulp, ook als je denkt dat het (nog) niet nodig is. Er is best wel kans dat je eerst op een wachtlijst komt en je wilt niet dat de rek er dan helemaal uit is.
Zijn er mogelijkheden dat je man/kinderen je extra ondersteunen in je taken thuis zodat je dan meer tot rust kunt komen? Ik hoop dat je hier met hen ook over kunt praten.
Zijn er mogelijkheden dat je man/kinderen je extra ondersteunen in je taken thuis zodat je dan meer tot rust kunt komen? Ik hoop dat je hier met hen ook over kunt praten.
maandag 27 mei 2024 07:34
maandag 27 mei 2024 08:04
maandag 27 mei 2024 08:28
Heel herkenbaar. Je lichaam geeft aan dat het genoeg geweest is. Zoek hulp voordat helemaal niks meer lukt.Pindakaasjes schreef: ↑27-05-2024 07:37Gek genoeg gaat er op mijn werk een soort knop om. Dan sta ik in één keer aan.
Thuis ben ik een zoutzak.
maandag 27 mei 2024 08:30
Dan niet laten afschepen met menopauze verhaal. Bel ze en geef duidelijk aan hoe volgens jou deze klachten zijn ontstaan (de spreekwoordelijke druppel zoals je het zelf noemt).Pindakaasjes schreef: ↑27-05-2024 08:17Naar de huisarts wil ik sowieso. Mijn cyclus is ook zwaar ontregeld. De laatste keer zaten er maar 9 dagen tussen. En dan opnieuw heel hevig vloeien.
Ben alleen bang dat het dan daar weer op gegooid wordt. De pre menopauze. Dan komen mijn klachten vast daardoor en dan moet ik maar weer aan de pil. En krijg ik vast te horen dat alle vrouwen daar nu eenmaal doorheen moeten. Zo ging het een vorige keer ook. Ik heb toen zelf hulp bij een psycholoog gezocht en uit eigen zak betaald.
Maar dat koste toen al 120 Euro per uur.
Dat zal inmiddels alleen maar méér geworden zijn. Die financiële rek heb ik momenteel niet.
maandag 27 mei 2024 08:40
Butterfly_fly schreef: ↑27-05-2024 08:28Heel herkenbaar. Je lichaam geeft aan dat het genoeg geweest is. Zoek hulp voordat helemaal niks meer lukt.
anoniem_6666bc6591591 wijzigde dit bericht op 08-06-2024 10:09
71.04% gewijzigd
maandag 27 mei 2024 08:54
Maar neem ook, het idee serieus, dat het wel hormonaal kan zijn.
Ik dacht zelf dat ik "gek" werd, (ik begreep ineens, hoe mensen opgenomen raakten, ik was mezelf volledig kwijt) toen ik bij de huisarts kwam. Maar zij herkende er juist overgangsgerelateerde klachten in. Ik ben heel erg opgeknapt van de juist hormonen
Ik dacht zelf dat ik "gek" werd, (ik begreep ineens, hoe mensen opgenomen raakten, ik was mezelf volledig kwijt) toen ik bij de huisarts kwam. Maar zij herkende er juist overgangsgerelateerde klachten in. Ik ben heel erg opgeknapt van de juist hormonen
maandag 27 mei 2024 09:25
Ja ik herken het knopje om op het werk wel, maar alleen als ik les geef. Al het andere eromheen (vergaderingen en toetsen nakijken bijvoorbeeld) zijn net zo’n ramp als de huishoudelijke taken. Die lukken niet en stel ik uit.Pindakaasjes schreef: ↑27-05-2024 08:40Herken jij dat ook?
Ik werk deze week van dinsdag t/m donderdag. Dat zijn lange dagen maar ik kijk er gewoon naar uit. Dan ben ik gewoon mezelf. Gaan we knallen met z'n allen.
Het ernaar uitkijken om te werken heb ik niet, voor mij is het vooral structuur en vastigheid.
Ik ben gediagnosticeerd met een depressie dus ik weet waar het vandaan komt.
Deed je vaker impulsaankopen? Ik doe dat soms ook, maar dan vooral kleine dingen via marktplaats of een plantje in het tuincentrum. Geen grote meubels.
Heb je een afspraak gemaakt met de huisarts?
Tip: maak een lijstje met klachten. Ik vergeet ter plekke de helft van mijn problemen waardoor het geen compleet verhaal is.
maandag 27 mei 2024 11:23
Mis je je schoonvader? Want ik lees duidelijk dat het niet goed met je gaat, maar ik zie niet direct een link met het overlijden van je schoonvader? Of valt het regelwerk en extra naar schoonmoeder moeten je zwaar/is te veel?
Het kan echt prima wel te maken hebben met de overgang. Maar dat zou geen reden moeten zijn om het te ondergaan en niets te doen. Dus zeker naar de huisarts, want je hoeft je niet zo te voelen.
Het kan echt prima wel te maken hebben met de overgang. Maar dat zou geen reden moeten zijn om het te ondergaan en niets te doen. Dus zeker naar de huisarts, want je hoeft je niet zo te voelen.
maandag 27 mei 2024 14:27
Misschien heeft het overlijden vam je schoonvader je van je ‘basis’ gegooit. Ik zoek nog een ander woord maar ik kan er even niet opkomen.Pindakaasjes schreef: ↑27-05-2024 11:54Jazeker mis ik hem. Ik zag hem dagelijks en de band met hem was véél hechter dan bijvoorbeeld de band met mijn eigen moeder.
Zijn woning moet verkocht en leeggehaald worden. Iets dat we nog heel erg voor ons uitschuiven, maar waar we toch aan moeten geloven.
Mijn schoonmoeder is niet de biologische moeder van mijn man. Hij heeft ook aangegeven geen behoefte meer te voelen haar ooit nog te bezoeken, omdat ze zijn moeder niet is, en ze toch niet meer weet wie we zijn. Dat vind ik erg pijnlijk voor onze kinderen, die haar gewoon kennen als hun oma (mijn mans moeder was al ver voor hun geboorte overleden).
Er speelt dus heel veel.
Je vertelde dat een soortgelijke situatie ontstond toen je partners moeder overleed en ook toen jouw vader overleed.
Dus dat je man en jij in een soort van afsluiting maar elkaar zitten en je beiden je eigen rouw doorleeft en moeilijke emoties.
Misschien kunnen jullie er niet voor elkaar zijn omdat je beiden ergens geen sterke ‘ouder’ basis hebt gehad en je beide wordt ontwricht door het overlijden en verlies van een ouder. En met ontwricht bedoelende dat je ook echt even de weg kwijt bent, je basis, de verankering.
Wat me extra moeilijk voor jou lijkt is je partners uitspraak dat hij de vrouw van zijn vader nooit meer wil bezoeken. Ook dat is een erg definitieve uitspraak die jou meer doet wankelen denk ik.
Dat is geen fijne gedachte, dat kan ik me goed voorstellen.
Ik zou als ik jou was wat hulp voor jezelf zoeken zodat jij je wat meer gesteunt kan voelen, weer wat meer je evenwicht kan vinden en wellicht dat er wat onderliggende issues naar boven komen die je verder kunnen helpen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
