Specialistische ggz, verwerking

14-07-2020 11:06 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even van me af praten. Onlangs ben ik gestart bij de specialistische ggz. Emdr, exposure, cognitieve gedragstherapie en schematherapie. Ik ben dus nog wel even zoet.

Ik heb een psycholoog waar ik een goede klik mee heb. Met de regiebehandelaar juist niet, veel te betuttelend. Wat me niet helpt, het is nu eenmaal gebeurd, aan medeleven heb ik niets. Het was de bedoeling dat de regiebehandelaar ook een stukje van de behandeling zou oppakken. Maar er wordt nu gekeken voor een vervanger binnen de praktijk.


Emdr vind ik pittig, vooral de dagen er na. Dan voel ik me fysiek ook niet fijn, en heb ik het gevoel de controle te verliezen, omdat ik niet alert genoeg ben. Ik ben benieuwd wat anderen ervaren, en hoe jullie daar mee om gingen. Ik heb na een sessie ook enorm de behoefte om te praten, maar dat gaat niet. Hoe kwamen jullie de dagen erna door? Wat ik verbazingwekkend vind, is dat tijdens de behandeling van een bepaald trauma, andere trauma’s ook omhoog komen. Herkent iemand dit?
Ik plan sowieso op een dag met therapie verder niets. Dan kan ik, als ik dat nodig heb, na therapie bijkomen hoe ik dat wil op dat moment.

Waarover wil je praten na een sessie? Over de sessie zelf, over het trauma of over andere dingen? Misschien kun je dan met een vriendin afspreken? Als dat niet kan, misschien kun je dan dingen opschrijven. (Eventueel meenemen naar therapie de volgende keer.)

Dat laatste herken ik wel. Ik denk dat je brein dingen gebundeld opslaat in je hoofd. Dus denk je aan één akelige situatie, dan komen er ook andere akelige situaties naar boven. Het blijkt ook andersom te werken: denk je aan fijne herinneringen, dan komen er vaak ook andere fijne herinneringen op.
Wat me trouwens opvalt zijn je opmerkingen over het gevoel die heel rationeel en relativerend lijken, maar je gevoel misschien ook bagatelliseren.
Ik heb je een pb gestuurd!
Alle reacties Link kopieren
Ik volg op dit moment ook EMDR (en andere therapie) en ik ervaar ook dat andere trauma’s opspelen of zelfs door elkaar lopen hoor. Bv een vriend die zelfmoord heeft gepleegd die ineens ‘in’ het auto-ongeluk zit waar hij niet bij betrokken was. Ik ben meestal een dag of 3 ontregeld na een EMDR sessie.

Ik zou idd niets inplannen op de dagen van de EMDR sessies en de dag(en) daarna ook rustig aan doen indien mogelijk.

Zal later nog eens uitgebreider reageren, moet nu weg. Sterkte Mrs_Williams!
Je duwt die regiebehandelaar wel erg hard weg. Hoezo heb je niks aan medeleven?
Alle reacties Link kopieren
snownow schreef:
14-07-2020 11:17
Ik plan sowieso op een dag met therapie verder niets. Dan kan ik, als ik dat nodig heb, na therapie bijkomen hoe ik dat wil op dat moment.

Waarover wil je praten na een sessie? Over de sessie zelf, over het trauma of over andere dingen? Misschien kun je dan met een vriendin afspreken? Als dat niet kan, misschien kun je dan dingen opschrijven. (Eventueel meenemen naar therapie de volgende keer.)

Dat laatste herken ik wel. Ik denk dat je brein dingen gebundeld opslaat in je hoofd. Dus denk je aan één akelige situatie, dan komen er ook andere akelige situaties naar boven. Het blijkt ook andersom te werken: denk je aan fijne herinneringen, dan komen er vaak ook andere fijne herinneringen op.
Dankjewel voor je antwoord, gisteren had ik na de sessie uit voorzorg niets gepland, en vandaag heb ik gelukkig vrij, dat is voor nu erg fijn. Maar ik kan niet elke keer de dag erna vrij nemen.

Ik zou beide willen bespreken, maar ik wil me ook niet aanstellen of groter maken dan dat het is. Opschrijven is een goede tip.
Alle reacties Link kopieren
Mii schreef:
14-07-2020 13:26
Ik volg op dit moment ook EMDR (en andere therapie) en ik ervaar ook dat andere trauma’s opspelen of zelfs door elkaar lopen hoor. Bv een vriend die zelfmoord heeft gepleegd die ineens ‘in’ het auto-ongeluk zit waar hij niet bij betrokken was. Ik ben meestal een dag of 3 ontregeld na een EMDR sessie.

Ik zou idd niets inplannen op de dagen van de EMDR sessies en de dag(en) daarna ook rustig aan doen indien mogelijk.

Zal later nog eens uitgebreider reageren, moet nu weg. Sterkte Mrs_Williams!
Dankjewel voor je antwoord. Ik herken niet dat herinneringen op die manier door elkaar lopen. Maar gisteren werd bijvoorbeeld een situatie behandeld waar in ik mij machteloos voelde, en kwamen er beelden naar boven van andere gebeurtenissen waarin ik mij machteloos en onveilig voelde. Terwijl die 2 niets met elkaar te maken hadden. Behalve dat ik in beide situaties geen controle had over wat er gebeurde.
Alle reacties Link kopieren
hippie_meisje schreef:
14-07-2020 13:44
Je duwt die regiebehandelaar wel erg hard weg. Hoezo heb je niks aan medeleven?
Ik wil niet in de slachtofferrol zitten. De regiebehandelaar zei een paar keer “ach en o jeetje” en dat met een medelevende blik er bij. Dat maakte me alleen maar boos. Ik ben niet zielig. Ik kom voor hulp.
Alle reacties Link kopieren
Soms is medeleven niet wat je wil, maar wel wat je nodig hebt...

Ik herken het wel, het niet zielig gevonden willen worden.
Bij mij bleek dat vooral schuldgevoel te zijn, en kwam ik juist door het medeleven meer bij mijn gevoel. En dan werkt traumabehandeling beter.
Maar heeft lang geduurd voordat ik zover was.

Het opkomen van andere situaties is herkenbaar, zou dit zeker bespreken de volgende keer
Mrs_williams schreef:
14-07-2020 14:48
Ik wil niet in de slachtofferrol zitten. De regiebehandelaar zei een paar keer “ach en o jeetje” en dat met een medelevende blik er bij. Dat maakte me alleen maar boos. Ik ben niet zielig. Ik kom voor hulp.
zielig is wat JIJ er van maakt

verdriet zit vaak onder de boosheid
Mrs_williams schreef:
14-07-2020 14:48
Ik wil niet in de slachtofferrol zitten. De regiebehandelaar zei een paar keer “ach en o jeetje” en dat met een medelevende blik er bij. Dat maakte me alleen maar boos. Ik ben niet zielig. Ik kom voor hulp.
Ik herken het ook, vandaar dat ik dat uitlichtte. Weerstand, zelfs boosheid, bij medeleven. Bleek schuldgevoel te zijn. Het was toch allemaal mijn eigen schuld geweest? Ik verdiende geen medeleven, veranderen moest ik!
Ik zat er mijlenver naast.

Geloof je wel dat de behandelaar het meent, als ze medeleven toont? Of denk je dat dat alleen beroepsmatig is, en dus "nep"?
anoniem_397653 wijzigde dit bericht op 14-07-2020 15:36
10.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dat heel erg, niet dat eeuwige medeleven willen. Dat mag er op momenten best zijn, maar ik had ook zo'n therapeut die het hele gesprek door alleen maar medeleven toonde. Ik werd er helemaal gek van. Ik snap dat het allemaal heftig en vervelend is, daarom ben ik hier juist. Er waren dan best sessies waarbij ik even uit wilde janken en dat kon dan ook, maar als ik daar géén behoefte aan had of op iets anders wilde focussen bleef die eeuwige 'och ja, wat heftig, wat erg'. Heb uiteindelijk ook een ander gezocht, die veel beter wist hoe te reageren en wat ik op dat moment nodig had.

En je kan inderdaad helaas nooit in therapie voor 1 specifiek ding, heb ik gemerkt bij mezelf en bij mijn omgeving. Er komen áltijd onverwachts andere dingen bij kijken, daarom vond ik het ook best heftig. Zeker met EMDR. Ik zorgde ervoor dat ik de dagen erna niet zoveel gepland had staan, of juist leuke of rustigere dingen. EMDR haalt echt veel naar boven, kan je ook eerst 'slechter' van worden voor het beter gaat, maar dat is niet voor iedereen zo. Niet te licht over denken, in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nu inderdaad het gevoel dat het slechter gaat ipv beter. Ik ben ook niet in therapie voor 1 ding maar voor meerdere dingen, maar we beginnen onderaan. Nu komen er dingen van jaren later er bij. Heel erg apart.

Ik heb bij de regiebehandelaar inderdaad het gevoel dat ze het niet meent. Maar ook al zou ze het menen, dan nog zou het me irriteren. Ik vind het al moeilijk om bepaalde dingen te vertellen, en door zo’n reactie ga ik het juist mooier maken dan het is.

@hippie_meisje dat ik moet veranderen is inderdaad hoe ik mij voel, en ook mijn doel van de behandeling.
Mrs_williams schreef:
14-07-2020 15:58
Ik heb nu inderdaad het gevoel dat het slechter gaat ipv beter. Ik ben ook niet in therapie voor 1 ding maar voor meerdere dingen, maar we beginnen onderaan. Nu komen er dingen van jaren later er bij. Heel erg apart.

Ik heb bij de regiebehandelaar inderdaad het gevoel dat ze het niet meent. Maar ook al zou ze het menen, dan nog zou het me irriteren. Ik vind het al moeilijk om bepaalde dingen te vertellen, en door zo’n reactie ga ik het juist mooier maken dan het is.

@hippie_meisje dat ik moet veranderen is inderdaad hoe ik mij voel, en ook mijn doel van de behandeling.
Wat "moet" (?) je dan precies veranderen van jezelf?
Een behandeling is er vooral op gericht dat je je beter en fijner gaat voelen he.
Niet om jou te vertellen wat je allemaal verkeerd hebt gedaan en vanaf nu nooit meer mag doen :idee:
Heb je wel compassie voor jezelf?
Alle reacties Link kopieren
hippie_meisje schreef:
15-07-2020 12:46
Wat "moet" (?) je dan precies veranderen van jezelf?
Een behandeling is er vooral op gericht dat je je beter en fijner gaat voelen he.
Niet om jou te vertellen wat je allemaal verkeerd hebt gedaan en vanaf nu nooit meer mag doen :idee:
Heb je wel compassie voor jezelf?
Nee ik heb geen compassie voor mezelf, ik ben altijd hard voor mezelf.

Wat ik wil veranderen is, niet meer zo perfectionistisch zijn, niet altijd de controle willen hebben, niet altijd bedacht zijn op gevaar, beter slapen.
En mannen weer kunnen vertrouwen.
Het is een bekend verhaal dat het meestal eerst slechter gaat als je net begint met therapie. Zonder therapie heb je waarschijnlijk allerlei andere manieren ingezet om om te gaan met de situatie. Manieren die je overeind houden die op de lange termijn niet blijken termijn (want daarom kies je uiteindelijk voor therapie). Met therapie ga je de situatie aan en komt er dus van alles boven. Ik vind het niet raar in elk geval.

Als je moeite hebt met compassie voor jezelf, ga je dat vast ook leren in therapie.
Ik heb schematherapie gehad en bij mij ging het na 1,5 jaar alsnog slechter en kreeg voor mijn gevoel wel inzicht waar bepaalde gevoelens vandaan kwamen maar geen handvaten hoe ermee om te gaan.
Het besef wat er vroeger allemaal fout is gegaan heeft me alleen maar rotter doen voelen, maar wellicht komt dit door de moeizame klik met mijn therapeut.
Ook had ik het gevoel dat ze niet oprecht was: op een bepaalde zachte toon praten en medeleven tonen, alsof ze het zo uit een boekje op aan het lezen was :sick: .
In het begin is het wel normaal dat je je rotter gaat voelen .

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven