Ups en downs antidepressiva

20-10-2019 10:17 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi Allemaal,

Ik zoek een beetje naar ervaringsverhalen of erkenning. Ik heb al wat vaker hier geschreven een paar weken geleden toen het helemaal niet goed ging. En ik vind het altijd wel steunend.

Even in het kort; door een hectische periode in mijn leven is mijn -al bestaande- angststoornis en depressie weer volop aanwezig. Ongeveer 10 weken geleden besloten weer aan de mirtazapine te gaan. Mede doordat ik niet meer kon slapen, dat een obsessie werd en ik volledig overspannen raakte. Nu sinds 8 weken op 30mg, voor mij de dosis die eerder in mijn leven goed werkte.

De eerste 8/9 weken was er een voorzichtige stijgende lijn in mijn gevoel. Ik werd rustiger en minder angstig en ook voelde ik me weer positiever worden. Therapie start (weer) over 5 weken.

Nu ben ik na een stressvolle gebeurtenis op mijn werk vorige week weer helemaal terug bij af lijkt het. Kreeg plots last van paniekaanvallen, angst om gek te worden en durf amper alleen te zijn. Slapen gaat weer slecht en ik heb gisteravond zelfs weer oxazepam gehad. (Heel lang niet nodig gehad) Ik heb een zoontje van 8 en het is het ergst als ik alleen met hem ben. En daar voel ik me dan ook super schuldig over. Ik vind het zo erg dat ik niet een leuke lieve moeder nu voor hem ben. :(

Ik heb wel lieve mensen om me heen die me helpen, en er voor me zijn. Maar voel me toch vaak eenzaam met mijn probleem. Op dit moment echt even zo’n gevoel dat het niet meer goed komt met mij.

Ik vroeg me af, of ben een beetje opzoek naar mensen die ook terugvallen hebben gehad tijdens dat ze aan de antidepressiva zaten. Ik ben mijn vertrouwen weer wat kwijt...
Hoi Roanna,


Ik slik nu ook sinds een half jaar weer antidepressiva wegens (chronisch) serotonine tekort.
(Heb jaren terug prozac geslikt ivm een burnout maar wilde perse zonder. Geen goed idee achteraf)
Ik ben erg blij daarmee want veel minder last van de klachten die voortkomen uit serotine-tekort. (Erg onrustig, slecht slapen, heftige emoties e.d)
Mijn leven is hierdoor heel wat prettiger, die AD helpt mij heel erg, echter het is geen wondermiddel.
Ik moet aan mijzelf blijven werken, en het gaat niet vanzelf, ik blijf een mens met emoties.
En dat geldt ook voor jou, dus i.m.o heb je niet perse een terugval of zo.
Bovendien, zolang slik je die medicatie nog niet, i.m.o moet je met antidepressiva ook een beetje geduld hebben.
Het leven is nou eenmaal niet altijd makkelijk en AD kan helpen (Mij in ieder geval), maar het is geen tovermiddel.
Hou vol en heb vertrouwen in jezelf.

Heb je trouwens wel eens gesprekken met iemand, bijvoorbeeld met de POH van je huisarts?
Ik wel, erg prettig.
:hug: Houd vol meid!
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel Phoebe :)

Ik kan mezelf ook zo gek maken. Dan gaat het even mis en heb ik meteen geen vertrouwen meer in de medicijnen. Ik probeer het ook altijd als een zwemvest te zien. Waarmee je jezelf nog wel uit het water moet zien te redden. Ik weet alleen op sommige momenten even niet meer hoe.

Wel fijn te horen dat het voor jou goed werkt.
Ik heb geen gesprekken met de POH. Ben meteen doorverwezen naar een psycholoog. Heb de intake al gehad. Maar de behandeling duurt nog even dus. Ik kan haar wel mailen gelukkig als het echt niet gaat.
Oww nog beter!
Ik ben vorig jaar ook een tijd bij de psycholoog geweest en nu dus bij de POH.
Dat herken ik wel, dat je het meteen als een terugval ziet als je even in oude patronen vervalt.
Wij vrouwen neigen te streng te zijn voor onszelf, en die medicatie ondersteunt (mij althans) maar nogmaals het is geen wondermiddel.
(Al ben ik nog steeds zo blij dat ik het weer ben gaan slikken, wat jij ook zegt, alleen al van slaapproblemen kun je ongelofelijk gefrustreerd worden...)

10 weken is nogmaals wel vrij kort, heb nog wat geduld, het gaat nog fijner worden voor je.
Ondertussen: houdt vol!
Alle reacties Link kopieren
Thx, Ik hoop het zo ja. :|
roanna schreef:
20-10-2019 12:27
Thx, Ik hoop het zo ja. :|
:cheer2: :cheer2: :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
Hoi Roanna

Heb nu een jaar last van depressie/ burn out en angststoornissen. Slik nu bijna een half jaar AD, ook idd met het idee dat dit mijn problemen niet oplost maar wel als een soort hulpmiddel. Nou de hele zomer leek het weer als vanouds, ik was er weer! Super blij want dan kan ik eindelijk uit de ziektewet. En toen begin september BATS, een enorme terugval. Paniek brak uit want hoe kan dit nou terwijl ik al aan de medicatie zit? Gelukkig kon ik snel weer terug in therapie bij psycholoog en huisarts. AD is opgehoogd en sessies werden uitgebreid. Ik was niet terug bij af maar veel te veel en snel willen reïntegreren bleek mijn probleem.

Nouja lang verhaal kort, je bent zeker niet de enige! Houd vol er komen vanzelf weer betere tijden!
Joe.
Alle reacties Link kopieren
Bloemenmeisje97 schreef:
20-10-2019 12:50
Hoi Roanna

Heb nu een jaar last van depressie/ burn out en angststoornissen. Slik nu bijna een half jaar AD, ook idd met het idee dat dit mijn problemen niet oplost maar wel als een soort hulpmiddel. Nou de hele zomer leek het weer als vanouds, ik was er weer! Super blij want dan kan ik eindelijk uit de ziektewet. En toen begin september BATS, een enorme terugval. Paniek brak uit want hoe kan dit nou terwijl ik al aan de medicatie zit? Gelukkig kon ik snel weer terug in therapie bij psycholoog en huisarts. AD is opgehoogd en sessies werden uitgebreid. Ik was niet terug bij af maar veel te veel en snel willen reïntegreren bleek mijn probleem.

Nouja lang verhaal kort, je bent zeker niet de enige! Houd vol er komen vanzelf weer betere tijden!
Aah wat naar voor je bloemenmeisje. Dikke knuffel voor jou :hug:

Dankjewel voor je lieve ondersteunende woorden. Hoop dat jij je ook weer snel beter gaat voelen. Ik heb eerder een burn-out/depressie gehad, en ook terugvalletjes ondanks de medicijnen destijds. Hoort er helaas bij. Net als dat het jaren later dus weer terug kan komen. Zal denk ik altijd gevoelig ervoor blijven. Dat is soms lastig te accepteren, maar denk dat dat ook het probleem in stand houdt.

Ik ben overigens ook jaren medicijnvrij en klachtvrij geweest. Ik probeer er maar op te vertrouwen dat dit weer komt.
hier ook een (denk ik) terugval sinds vorige week, slik AD (bupropion) en nog Quetiapine..
Ben aan het wachten op de S-ggz. Deze week laatste gesprek bij de psycholoog van de Basis. en nog 1 keer bij psychiater van de basis.
Ik ben bezig sinds April, en hoopte nu toch wel op wat verbetering, maar het lijkt alleen maar slechter te gaan.

@roanna; hoe doe jij het met mirtazepine en autorijden? psych had het mij ook voorgeschreven, ik ben echter gebonden aan auto, voor werk en om kids weg te brengen dus ben er uiteindelijk niet mee begonnen.

Ts ook zoeken met medicatie want van sommige ga ik snachts echt helemaal out, en dat kan niet met twee kids (en geen partner)
Alle reacties Link kopieren
girl1986 schreef:
20-10-2019 14:30
hier ook een (denk ik) terugval sinds vorige week, slik AD (bupropion) en nog Quetiapine..
Ben aan het wachten op de S-ggz. Deze week laatste gesprek bij de psycholoog van de Basis. en nog 1 keer bij psychiater van de basis.
Ik ben bezig sinds April, en hoopte nu toch wel op wat verbetering, maar het lijkt alleen maar slechter te gaan.

@roanna; hoe doe jij het met mirtazepine en autorijden? psych had het mij ook voorgeschreven, ik ben echter gebonden aan auto, voor werk en om kids weg te brengen dus ben er uiteindelijk niet mee begonnen.

Ts ook zoeken met medicatie want van sommige ga ik snachts echt helemaal out, en dat kan niet met twee kids (en geen partner)
Hoi Girl,

Vervelend om te horen dat het slechter gaat. Wat betreft het autorijden; ik slik het voor het ‘avonds en dan wordt geadviseerd dat je 13 uren niet autorijdt.
Ik moet zeggen dat ik ook alleen in de eerste twee weken wat wazig was. Maar ik heb nu niet meer dat ik er overdag suf van ben. Ik raak er ook zeker niet ‘out’ van.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dit ook! Al jaren last van angsten en depressie, met ups en downs. Wat mij duidelijk is geworden, mede door therapie, is dat ik ook echt actief dingen moet veranderen in mijn leven. Tenzij er een lichamelijke reden is, is het niet normaal dat je zoveel last van angsten en/of depressies hebt. Dus er zijn dingen waar je iets aan moet doen. Wat bij mij naar voren kwam is dat ik te weinig rust pakte, teveel deed en ook te weinig dingen deed die ik leuk vond of me energie gaven. Daarnaast was ik ook erg goed in piekeren en me eindeloos druk maken. Ik ben nu sinds een tijdje bezig met meer rust momenten inplannen en dingen doen die ik leuk vind. En wanneer ik denk dat ik gek word denk ik: ik word niet gek, het zit allemaal in mijn hoofd en dat denken kan ik stoppen.

Misschien heb je iets aan deze tips.

En zie het ook niet meteen als terugval. Je reactie is logisch gezien de gebeurtenis en waar je al last van hebt. Je moet nu even rustig aan doen.
Alle reacties Link kopieren
Troelel schreef:
20-10-2019 16:26
Ik herken dit ook! Al jaren last van angsten en depressie, met ups en downs. Wat mij duidelijk is geworden, mede door therapie, is dat ik ook echt actief dingen moet veranderen in mijn leven. Tenzij er een lichamelijke reden is, is het niet normaal dat je zoveel last van angsten en/of depressies hebt. Dus er zijn dingen waar je iets aan moet doen. Wat bij mij naar voren kwam is dat ik te weinig rust pakte, teveel deed en ook te weinig dingen deed die ik leuk vond of me energie gaven. Daarnaast was ik ook erg goed in piekeren en me eindeloos druk maken. Ik ben nu sinds een tijdje bezig met meer rust momenten inplannen en dingen doen die ik leuk vind. En wanneer ik denk dat ik gek word denk ik: ik word niet gek, het zit allemaal in mijn hoofd en dat denken kan ik stoppen.

Misschien heb je iets aan deze tips.

En zie het ook niet meteen als terugval. Je reactie is logisch gezien de gebeurtenis en waar je al last van hebt. Je moet nu even rustig aan doen.
Dankjewel voor je reactie Troedel. Ik heb zeker wat aan je tips!

Het klopt inderdaad dat mijn leven momenteel niet zo is als ik zo willen. Mede doordat mijn vader niet zo lang meer heeft. Dit is iets waar ik geen controle over heb. Dit deel van het leven- het feit dat mensen uit mijn leven kunnen gaan door o.a. doodgaan- is dus een reden om over mezelf alle controle te willen en streng te zijn voor mezelf. Dat is wel waar ik achter ben gekomen. De angst voor het gek worden (of de angst om nog depressiever of nog angstiger te worden door bv slaapgebrek) komt daar ook vandaan. Omdat ik altijd bang ben dat mensen me om zo’n reden kunnen verlaten. Zoals mijn vriend, waar ik net een jaar mee ga. Ik vind het ontzettend lastig en voel me heel schuldig als ik zie dat hij nu moeite heeft met hoe ik ben.

Ik ben nu een beetje zoekende naar hoe ik mijn leven zo ‘leuk’ mogelijk kan maken met dat wat er speelt prive, en daar waar ik last van heb. Ik voel me kwetsbaar en kan momenteel ook weinig hebben. De angst dat ik bv mijn familie niet kan steunen als mijn vader er straks niet meer is, is ook nog een ding. Of dat ik het allemaal niet aan kan, gek word en opgesloten word, en iedereen kwijt raak die me lief is.

Klinkt overdreven... ik weet het.
Troelel schreef:
20-10-2019 16:26
Ik herken dit ook! Al jaren last van angsten en depressie, met ups en downs. Wat mij duidelijk is geworden, mede door therapie, is dat ik ook echt actief dingen moet veranderen in mijn leven. Tenzij er een lichamelijke reden is, is het niet normaal dat je zoveel last van angsten en/of depressies hebt. Dus er zijn dingen waar je iets aan moet doen. Wat bij mij naar voren kwam is dat ik te weinig rust pakte, teveel deed en ook te weinig dingen deed die ik leuk vond of me energie gaven. Daarnaast was ik ook erg goed in piekeren en me eindeloos druk maken. Ik ben nu sinds een tijdje bezig met meer rust momenten inplannen en dingen doen die ik leuk vind. En wanneer ik denk dat ik gek word denk ik: ik word niet gek, het zit allemaal in mijn hoofd en dat denken kan ik stoppen.

Misschien heb je iets aan deze tips.

En zie het ook niet meteen als terugval. Je reactie is logisch gezien de gebeurtenis en waar je al last van hebt. Je moet nu even rustig aan doen.
Hier ben ik het mee eens, maar TO ik snap je wel hoor, ik heb dat ook wel eens gedacht en dan was ik vooral teleurgesteld in mijzelf.
Maar ik ben inmiddels wat minder streng voor mijzelf.
Ook met AD ben je gewoon een mens, geen zombie ;)
Dat denken en piekeren stoppen begin ik ook aardig goed te beheersen, en de AD ondersteunt me daar ook zeer zeker in.

TO vertrouw op jezelf en heb nog even geduld met de medicijnen.
Roanna; herkenbaar ook hier...ik ben ook al heel lang angstgevoelig en slik ook antidepressiva. Verschillende keren afgebouwd maar dan kwamen de klachten weer terug. Dus stop nu niet meer.

Zo'n stressvolle gebeurtenis is wellicht weer net voldoende om je angst te triggeren. En omdat je nog niet zo heel lang bezig bent met je ad is t wellicht nog wat 'wiebelig'.

Het komt weer goed..probeer er niet te veel extra angst bij op te zetten..hoe moeilijk ook. Ik herken je angsten heel erg; angst om mensen kwijt te raken of juist jezelf. Ik ben zelf ook moeder van een dochter van 8 (en een zoon van 15) en kan me ook erg schuldig voelen.
Kun je t wellicht wat uitleggen aan je zoon? Dat je je even niet zo fijn voelt?

Ik ben zelf 41 en wat bij mij meespeelt zijn hormonen. Vooraf en soms tijdens menstruatie ben ik veel stressgevoeliger. Misschien heb jij hier geen last van maar t soms wel handig om te weten dat hormonen wel invloed kinnen hebben.

Wat ik zelf een goede website vindt is www.hoofdregisseur.nl ..staan veel goede tips op tegen piekeren. Want vaak maken we t onszelf zo moeilijk door er allemaal nare gedachten aan toe te voegen. Ze heeft ook een Facebookpagina.
Alle reacties Link kopieren
roanna schreef:
20-10-2019 16:58
Dankjewel voor je reactie Troedel. Ik heb zeker wat aan je tips!

Het klopt inderdaad dat mijn leven momenteel niet zo is als ik zo willen. Mede doordat mijn vader niet zo lang meer heeft. Dit is iets waar ik geen controle over heb. Dit deel van het leven- het feit dat mensen uit mijn leven kunnen gaan door o.a. doodgaan- is dus een reden om over mezelf alle controle te willen en streng te zijn voor mezelf. Dat is wel waar ik achter ben gekomen. De angst voor het gek worden (of de angst om nog depressiever of nog angstiger te worden door bv slaapgebrek) komt daar ook vandaan. Omdat ik altijd bang ben dat mensen me om zo’n reden kunnen verlaten. Zoals mijn vriend, waar ik net een jaar mee ga. Ik vind het ontzettend lastig en voel me heel schuldig als ik zie dat hij nu moeite heeft met hoe ik ben.

Ik ben nu een beetje zoekende naar hoe ik mijn leven zo ‘leuk’ mogelijk kan maken met dat wat er speelt prive, en daar waar ik last van heb. Ik voel me kwetsbaar en kan momenteel ook weinig hebben. De angst dat ik bv mijn familie niet kan steunen als mijn vader er straks niet meer is, is ook nog een ding. Of dat ik het allemaal niet aan kan, gek word en opgesloten word, en iedereen kwijt raak die me lief is.

Klinkt overdreven... ik weet het.
Jeetje, het is bijna alsof ik dit zelf geschreven zou kunnen hebben.
Ik had het stuk over je vader even gemist helaas. Wat vreselijk naar voor je!

Het grappige is, of eigenlijk is er niks grappigs aan, dat ik precies dezelfde angst heb gekregen nadat mijn ouders meerdere keren ziek of bijna dood zijn gegaan. Ze leven nog godzijdank, maar ik heb heel veel last van angsten dat zij of andere dierbaren doodgaan. Dus ik herken je helemaal en het is vreselijk rot! Die angst vreet je helemaal op..

Ik denk dat het heel goed is dat je weer psychologische hulp gaat krijgen, Want dit Kun je zelf heel moeilijk oplossen. Misschien is EMDR iets voor je? Je kunt dat namelijk ook doen op situaties die niet gebeurd zijn maar waar je wel heel erg bang voor bent. Geen wondermiddel maar het kan wel die angsten minderen.

En bedenk je dat piekeren er niet voor zorgd dat je die controle hebt. Want of je nu piekert of niet, dingen gaan zoals ze gaan. En spreek je angsten naar je familie toe ook uit, dat kan al een hoop schelen en dan kunnen ze je wellicht geruststellen.
Troelel; even benieuwd; heb je zelf EMDR gehad? Ik lees vaker dat dit goed kan helpen maar wist niet dat dit ook gebruikt kan worden bij situatie waar je bang bent en niet echt gebeurd is.
Troelel; sorry ik vergat nog iets..ik heb zelf een postpartum depressie gehad en kon daardoor een tijdje niet voor mn kindje zorgen want ik vreselijk vond..ook omdat ik geen idee had toen wat er met me was.

Ik heb af en toe nog best veel last van angsten..om bijv zelf ziek te worden en er niet voor mn kinderen te kunnen zijn..tuurlijk is dit eem angst die veel moeders hebben maar ik denk soms wel s dat die postpartum depressie een soort trauma was.
Alle reacties Link kopieren
@Troelel,
Dankjewel voor je reactie. Even een update, inmiddels ben ik weer een stuk rustiger. Gelukkig. Vertrouwen In mezelf ook weer een beetje terug.
Over EMDR, dat staat geboekt haha. Dan wordt het inderdaad op zo’n manier als jij omschrijft toegepast. Ik ben heel benieuwd. Ben buiten mijn ( irrationele ) angsten om een behoorlijk nuchter persoon en vind het nog een beetje lastig te geloven dat zoiets werkt. Al zegt de wetenschap dat het werkt. Dus we zullen zien.

@Matz Het klopt dus inderdaad dat Emdr dus ook toegepast wordt op angsten zoals jij en ik hebben. Dus wellicht de moeite waard om te bespreken met een behandelaar.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Fijn om hier te lezen. Ook ik slik AD sinds vorig jaar mei en 'val' geregeld terug. Ik merk dat als er te weinig me time is, dat wanneer er teveel aan me getrokken wordt het niet goed gaat. Ging van de week niet goed met mijn dochter en dan te druk met allerlei dingen dan gaat het niet goed. Dan word ik ook verdrietig waarom ik? Gaat het nooit over ? Komt dit weer goed?
En vaak val ik dan alleen maar dieper.
Ups en downs horen bij het leven. En je mag verdrietig zijn. Accepteren dat het even niet wil. Maar soms Ooh zo moeilijk!
Alle reacties Link kopieren
Nou ik kan je verzekeren, emdr is een wonderlijk iets. Ik, het werkt niet bij iedereen maar dat zijn volgens mij de uitzonderingen. Ik heb eerder emdr gehad en het is echt verlichtend.
Ik zit sinds 2 weken aan de Mirtazapine, en ik ben er erg blij mee want de start dosering maakt me al veel rustiger. En ja een terugval dat is niet gek. Soms moet de druk van de ketel denk ik dan maar.
Ik ben wel takkemoe van dit spul, heb jij dat ook to? Ik slaap echt makkelijk 12 uur op een dag en ik ben de hele dag moe. Autorijden durf ik pas aan sinds afgelopen week. Eerste week was dat niet te doen, zo wazig als ik was :P
'Happiness is only real when shared'.
Alle reacties Link kopieren
totallyfree schreef:
03-11-2019 23:34
Nou ik kan je verzekeren, emdr is een wonderlijk iets. Ik, het werkt niet bij iedereen maar dat zijn volgens mij de uitzonderingen. Ik heb eerder emdr gehad en het is echt verlichtend.
Ik zit sinds 2 weken aan de Mirtazapine, en ik ben er erg blij mee want de start dosering maakt me al veel rustiger. En ja een terugval dat is niet gek. Soms moet de druk van de ketel denk ik dan maar.
Ik ben wel takkemoe van dit spul, heb jij dat ook to? Ik slaap echt makkelijk 12 uur op een dag en ik ben de hele dag moe. Autorijden durf ik pas aan sinds afgelopen week. Eerste week was dat niet te doen, zo wazig als ik was :P
Ja dat was ik aan het begin ook. Maar ik stond daarvoor zo strak van de spanning dat ik die moeheid wel kon waarderen. Ik had toen nog vakantie. Ik zorgde er wel voor dat ik elke dag ongeveer dezelfde tijd aanhield om te gaan slapen en op te staan. Ik dwong mezelf uit bed te gaan ‘s morgens. En na een tijdje sliep/slaap ik gewoon rond de 7/8 uur per nacht. Ik heb nu geen last meer van sufheid of moeheid. Behalve in de week voor ik ongesteld moet worden (nu dus) :sleep:
totallyfree schreef:
03-11-2019 23:34
Nou ik kan je verzekeren, emdr is een wonderlijk iets. Ik, het werkt niet bij iedereen maar dat zijn volgens mij de uitzonderingen. Ik heb eerder emdr gehad en het is echt verlichtend.
Ik zit sinds 2 weken aan de Mirtazapine, en ik ben er erg blij mee want de start dosering maakt me al veel rustiger. En ja een terugval dat is niet gek. Soms moet de druk van de ketel denk ik dan maar.
Ik ben wel takkemoe van dit spul, heb jij dat ook to? Ik slaap echt makkelijk 12 uur op een dag en ik ben de hele dag moe. Autorijden durf ik pas aan sinds afgelopen week. Eerste week was dat niet te doen, zo wazig als ik was :P
Wat fijn dat emdr jou ook geholpen heeft! Mag ik vragen waarmee precies?

En de druk van de ketel..dat is een een goeie! Ik kan me best een tijd goed voelen maar dan moet er soms spanning uit..pffff..
Alle reacties Link kopieren
matz schreef:
10-11-2019 09:54
Wat fijn dat emdr jou ook geholpen heeft! Mag ik vragen waarmee precies?

En de druk van de ketel..dat is een een goeie! Ik kan me best een tijd goed voelen maar dan moet er soms spanning uit..pffff..
Bij mij heeft het geholpen voor verschillende trauma's, voornamelijk vanuit mn vader. Ik was echt doodsbang voor die man. Hij is een nare narcist die elk moment kon ontploffen. Heel onvoorspelbaar ook en je kon ergens de schuld van krijgen wat niet jouw schuld was etc. Hij ging dan onwijs schreeuwen. Nu zie ik hem enkel nog als een zielig mannetje met een kutziekte(narcisme). Dus de traumatische lading is er aardig vanaf :P
Morgen ga ik beginnen met ht trauma pesten, dat zal wel een stukje heftiger zijn, maar ik neem aan dat emdr ook hier me goed gaat helpen.
'Happiness is only real when shared'.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven