Psyche
alle pijlers
Veel emotioneler na krijgen kind
vrijdag 31 mei 2024 08:43
En dan heb ik het niet over kraamtranen, want mijn zoontje is inmiddels al 2 jaar oud. Ik heb een PPD gehad na zijn geboorte en ben daarvan hersteld. Toch merk ik dat ik veel slechter kan tegen bijvoorbeeld zielige films, artikelen en onrecht. Ik huil veel sneller en zet dingen ook vaak uit, omdat ik er gewoon niet tegen kan (voorbeelden: dierenleed, kinderen in oorlogsgebieden, zelfs een natuurfilm waarin een hert gegeten wordt). Ik was altijd al snel emotioneel en iemand die zich dingen erg aan kan trekken en moeilijk kan loslaten, maar dat lijkt nóg erger geworden sinds ik moeder ben. Is dit herkenbaar voor jullie of helemaal niet?
vrijdag 31 mei 2024 08:50
vrijdag 31 mei 2024 08:57
Ik ervaar dit zelf ook. Ben helemaal geen emotioneel type, maar vanaf midden 30 (nu bijna 40) zitten mijn tranen hoger en grijpen zielige/erge/nare dingen me meer aan. Ik ben ook zachter geworden de afgelopen jaren. Ik heb geen kinderen, maar wijt het wel aan hormonale veranderingen. Dus wellicht heeft het niet zozeer met je moederschap te maken, maar met je leeftijd. Of wel met de stoot hormonen die gepaard gaat met je zwangerschap en moederschap.
I choose happy!
vrijdag 31 mei 2024 08:58
Ik heb geen kind maar herken wel wat je zegt. Ik kan soms om de kleinste dingen volschieten waarbik daar vroeger helemaal geen last van had. Nu moet ik mezelf weleens toespreken dat ik even gewoon normaal moet doen.
Dus geen idee of het inherent is aan moederschap of door hormonen of leeftijd? Ik ben in ieder geval emotioneel een stuk instabieler de afgelopen jaren.
Dus geen idee of het inherent is aan moederschap of door hormonen of leeftijd? Ik ben in ieder geval emotioneel een stuk instabieler de afgelopen jaren.
vrijdag 31 mei 2024 09:10
Ja herkenbaar. Voor de baby kwam het allemaal niet zo binnen ofzo. Nu kan ik gewoon echt van streek raken van berichten over dierenmishandeling of kinderen die mishandeld zijn. Alsof ik me nu pas besef hoe bijzonder slecht mensen kunnen zijn. Dat bericht over dat 10 jarige meisje in de pleegzorg ook, mijn hart breekt ervan. Zo vaak om hulp gevraagd, steeds weer weggestuurd en nu dit. Ik kan mijn oogkleppen nog niet vinden.
vrijdag 31 mei 2024 09:18
vrijdag 31 mei 2024 09:33
Ik was al een emo, maar het is alleen maar toegenomen. En kind is nu al 19 en ik heb er nog steeds last van. Ben ook daaro afgeschakeld van televisienieuws. Het radionieuws kan ik nog net aan, maar hoef er geen beeld meer bij.
Ik kan ook door mooie dingen nu heel erg geëmotioneerd worden - bij een leuk concert, bij een vrijwilligersbijeenkomst. Blije dankbare tranen dan. Dus het heeft ook een positieve kant.
Daarnaast ben ik als moeder ook veel voorzichtiger geworden - dat vind ik ook wel jammer. Ik kon vroeger veel meer eerst doen en dan denken. Nu ben ik toch bezorgder vooraf - zie meer beren op de weg - en wil ik (bijvoorbeeld een vakantie) meer tot in detail gepland hebben. Ik had gehoopt dat dat er weer van af zou gaan, maar tot op heden helaas nog niet het geval.
Ik kan ook door mooie dingen nu heel erg geëmotioneerd worden - bij een leuk concert, bij een vrijwilligersbijeenkomst. Blije dankbare tranen dan. Dus het heeft ook een positieve kant.
Daarnaast ben ik als moeder ook veel voorzichtiger geworden - dat vind ik ook wel jammer. Ik kon vroeger veel meer eerst doen en dan denken. Nu ben ik toch bezorgder vooraf - zie meer beren op de weg - en wil ik (bijvoorbeeld een vakantie) meer tot in detail gepland hebben. Ik had gehoopt dat dat er weer van af zou gaan, maar tot op heden helaas nog niet het geval.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 31 mei 2024 10:23
Ik ben denk ik medium emotioneel. Ik huil heel soms bij films. Bij dingen met dieren eigenlijk nooit, nooit gehad ook. Huisdieren dood o.i.d. kan ik ook geen traan om laten.
Na de geboorte van m'n kinderen is dat een tijdje erger geweest, tranen met tuiten heb ik gehuild toen dat ene meisje (ben haar naam even kwijt) gedood was door die kerel die ontsnapt was uit de TBS kliniek.
Maar nu, m'n jongste is 3.5, ben ik weer gewoon medium emotioneel. Dus het kan ook weer beter worden.
Nu ik zelf moeder ben kan ik me wel beter verplaatsen in de ouders en als er dan weer iets met kinderen is dan gaan mijn gedachten ook daar wel naar uit. Maar emotioneel word ik er niet van.
Na de geboorte van m'n kinderen is dat een tijdje erger geweest, tranen met tuiten heb ik gehuild toen dat ene meisje (ben haar naam even kwijt) gedood was door die kerel die ontsnapt was uit de TBS kliniek.
Maar nu, m'n jongste is 3.5, ben ik weer gewoon medium emotioneel. Dus het kan ook weer beter worden.
Nu ik zelf moeder ben kan ik me wel beter verplaatsen in de ouders en als er dan weer iets met kinderen is dan gaan mijn gedachten ook daar wel naar uit. Maar emotioneel word ik er niet van.
vrijdag 31 mei 2024 10:24
vrijdag 31 mei 2024 10:26
_melon2 schreef: ↑31-05-2024 10:23Ik ben denk ik medium emotioneel. Ik huil heel soms bij films. Bij dingen met dieren eigenlijk nooit, nooit gehad ook. Huisdieren dood o.i.d. kan ik ook geen traan om laten.
Na de geboorte van m'n kinderen is dat een tijdje erger geweest, tranen met tuiten heb ik gehuild toen dat ene meisje (ben haar naam even kwijt) gedood was door die kerel die ontsnapt was uit de TBS kliniek.
Maar nu, m'n jongste is 3.5, ben ik weer gewoon medium emotioneel. Dus het kan ook weer beter worden.
Nu ik zelf moeder ben kan ik me wel beter verplaatsen in de ouders en als er dan weer iets met kinderen is dan gaan mijn gedachten ook daar wel naar uit. Maar emotioneel word ik er niet van.
Dit heb ik dan weer niet. Wel dat ik het projecteer op mijn dochter en daar dan even heel naar van wordt.
I wanna live my life with the volume full!
vrijdag 31 mei 2024 10:32
vrijdag 31 mei 2024 10:53
Herkenbaar. Ik heb zelfs ander werk ervoor gekozen.
Werkte eerst in een risicovolle tak van sport waarbij ik veel ellende tegenkwam, en nu wat vrolijker werk.
Ik kon het niet meer van me afzetten, wat ik daarvoor wel kon.
Bepaalde beelden etc kan ik ook niet tegen.
Zo heb ik met mijn domme hoofd een Amerikaans nieuwsbericht van een paar jaar terug over een kind dat een heel ellendig leven had gehad geopend, en dat leven was gedocumenteerd in foto's die er gewoon bij stonden.
Dagen echt overstuur van geweest.
vrijdag 31 mei 2024 10:58
Ook om leuke dingen trouwens.
Ik moest net voor werk ergens heen, en de puber die ik moest bezoeken maakte zich druk of ik de bus terug wel zou kunnen vinden en heeft me een eind op weg gebracht.
Snif snif op de halte zodra hij weg was.
Kinderen die een voorstelling geven, of die grapjes op insta van die goochelaars die een doek omhooghouden en mensen zich dan heel slecht verstoppen als 'truc' en daar zelf keihard om moeten lachen.
Ik moest net voor werk ergens heen, en de puber die ik moest bezoeken maakte zich druk of ik de bus terug wel zou kunnen vinden en heeft me een eind op weg gebracht.
Snif snif op de halte zodra hij weg was.
Kinderen die een voorstelling geven, of die grapjes op insta van die goochelaars die een doek omhooghouden en mensen zich dan heel slecht verstoppen als 'truc' en daar zelf keihard om moeten lachen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
