Psyche
alle pijlers
Wanneer stop je met redden.............
zondag 26 oktober 2008 om 12:52
Ik hoop op dit topic altijd maar van geen bericht, goed bericht. Dus balen om dat van jou te lezen Iris.
Riet, hoe gaat het met jou? Ben je al wat wijzer met die Gestalttherapie?
Prada, hoe gaat het met jou (en de hernia)?
Bij mij gaat alles redelijk zijn gangetje. Qua hulpverlening vind ik dat er weinig schot in zit, maar goed, ik bemoei me er niet mee (al jeuken mijn vingers soms), dat zou alleen maar averechts werken tov mijn relatie tot zoon. Hij ''weet'' het allemaal zelf wel.
Riet, hoe gaat het met jou? Ben je al wat wijzer met die Gestalttherapie?
Prada, hoe gaat het met jou (en de hernia)?
Bij mij gaat alles redelijk zijn gangetje. Qua hulpverlening vind ik dat er weinig schot in zit, maar goed, ik bemoei me er niet mee (al jeuken mijn vingers soms), dat zou alleen maar averechts werken tov mijn relatie tot zoon. Hij ''weet'' het allemaal zelf wel.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:32
Hoi allemaal,
Bij mij hetzelfde verhaal; weinig animo om te schrijven, sorry daarvoor, ben de laatste tijd nogal onzeker mbt de therapie.
Nadat ik uitgezocht heb wat ik via de zorgverzekering aan vergoeding terug krijg ben ik wel geschrokken, niet dat geld nu alles is, maar moet hier toch rekening mee houden, dan is het gunstiger naar de psychologe te gaan, dit wordt helemaal vergoed, ook de eigen bijdrage.
Dus....heb ik gestalt laten vallen en staat de afspraak in november nog met de psychologe.
Probeer die tijd maar te overbruggen.
En toch nog blijven twijfelen, he, baal er zelf ook van.
Op verzoek van zoon is pa meegeweest naar een open dag van zn werk, best positief dus.
Frustrerend Iris, maar heel duidelijk wat je tegen hem gezegd heeft, soms is het beter dat we maar helemaal niets horen " van een ander", ik weet ook niet wat hij allemaal uitspookt, wil het liever ook niet horen, ben ook nog niet naar zn nieuwe kamer wezen kijken, weet van hem dan wel dat hij geen kast heeft, dus ik kan me wel voorstellen hoe het eruit ziet.
Ja meid(en), we zullen het los moeten laten, maar ik denk dan wel: hoe kan dit nu, als het je kind is?
Prada, hoe is het met je?
En met de rest?
Fijn, Monissa, gewoon zn gangetje gaan is ook al heel wat!
Groetjes van Riet
Bij mij hetzelfde verhaal; weinig animo om te schrijven, sorry daarvoor, ben de laatste tijd nogal onzeker mbt de therapie.
Nadat ik uitgezocht heb wat ik via de zorgverzekering aan vergoeding terug krijg ben ik wel geschrokken, niet dat geld nu alles is, maar moet hier toch rekening mee houden, dan is het gunstiger naar de psychologe te gaan, dit wordt helemaal vergoed, ook de eigen bijdrage.
Dus....heb ik gestalt laten vallen en staat de afspraak in november nog met de psychologe.
Probeer die tijd maar te overbruggen.
En toch nog blijven twijfelen, he, baal er zelf ook van.
Op verzoek van zoon is pa meegeweest naar een open dag van zn werk, best positief dus.
Frustrerend Iris, maar heel duidelijk wat je tegen hem gezegd heeft, soms is het beter dat we maar helemaal niets horen " van een ander", ik weet ook niet wat hij allemaal uitspookt, wil het liever ook niet horen, ben ook nog niet naar zn nieuwe kamer wezen kijken, weet van hem dan wel dat hij geen kast heeft, dus ik kan me wel voorstellen hoe het eruit ziet.
Ja meid(en), we zullen het los moeten laten, maar ik denk dan wel: hoe kan dit nu, als het je kind is?
Prada, hoe is het met je?
En met de rest?
Fijn, Monissa, gewoon zn gangetje gaan is ook al heel wat!
Groetjes van Riet
woensdag 5 november 2008 om 21:37
Nou hier even bericht van mij, sterkte voor jullie allemaal. Niet altijd zin om erover te praten/schrijven, maar volgen doe ik nog steeds hoor. (Een kopie van wat iik bij de Nietjes geHai maisjes, kom alleen even gedag zeggen en dan ben ik weer weg. Heb zo'n pestbui.
Manlief heeft maandag afgesproken in de nieuwe instelling van de zoon dat hij veertien dagen binnen moet blijven. Zoon was het daar mee eens. Belde ik net, ja mevrouw hij is net naar de winkel. Ik zeg, ja maar de afspraak was dat hij binnen zou blijven. Ja mevrouw, maar ze mogen hier gewoon naar buiten hoor als ze willen. Ik zeg, ja, maar de afspraak was dus dat híj binnen zou blijven. Oh mevrouw, daar weet ik niets van. Ik zeg, ja maar als ik die afspraak maak staat dat toch in zijn dossier. Ja maar mevrouw, ze mogen gewoon naar buiten. En manlief heeft hem met zijn stomme kop nog geld gegeven ook. Niet veel, maar gnoeg voor een grammetje coke. Morgen ga ik het hogerop zoeken ben het nu zo zat. Eerst zat hij negen maanden in de afkick, niets gebeurd, want geen psychologen genoeg. Nu zat hij er alweer drie maanden, nog niets gebeurd. Nu zit hij sinds maandag in een diagnostisch centrum. Huh, begin je daar niet mee bij een patiënt. Nu dit weer. Ik ben het zo zat, ik laat eens een keer niet meer over me heen lopen.
Bah bah en nog eens bah. Sorry voor de ego post, maar kan wel janken, zie het al weer helemaal verkeerd gaan.
Manlief heeft maandag afgesproken in de nieuwe instelling van de zoon dat hij veertien dagen binnen moet blijven. Zoon was het daar mee eens. Belde ik net, ja mevrouw hij is net naar de winkel. Ik zeg, ja maar de afspraak was dat hij binnen zou blijven. Ja mevrouw, maar ze mogen hier gewoon naar buiten hoor als ze willen. Ik zeg, ja, maar de afspraak was dus dat híj binnen zou blijven. Oh mevrouw, daar weet ik niets van. Ik zeg, ja maar als ik die afspraak maak staat dat toch in zijn dossier. Ja maar mevrouw, ze mogen gewoon naar buiten. En manlief heeft hem met zijn stomme kop nog geld gegeven ook. Niet veel, maar gnoeg voor een grammetje coke. Morgen ga ik het hogerop zoeken ben het nu zo zat. Eerst zat hij negen maanden in de afkick, niets gebeurd, want geen psychologen genoeg. Nu zat hij er alweer drie maanden, nog niets gebeurd. Nu zit hij sinds maandag in een diagnostisch centrum. Huh, begin je daar niet mee bij een patiënt. Nu dit weer. Ik ben het zo zat, ik laat eens een keer niet meer over me heen lopen.
Bah bah en nog eens bah. Sorry voor de ego post, maar kan wel janken, zie het al weer helemaal verkeerd gaan.
donderdag 6 november 2008 om 19:06
zaterdag 8 november 2008 om 01:58
Iris, toch gefeliciteerd met de geboorte van je kleinzoon. Toch een hele bijzondere gebeurtenis. Ik hoop dat je hem snel kan zien, dat de moeder tot inzicht komt dat jij toch zijn oma bent en niet verantwoordelijk bent voor de daden van zijn vader. Fijn dat hij gezond geboren is.
Prada ja hulpverlening ......! Het is soms te gek voor woorden. Vroeger toen ik klein was dacht ik altijd dat 'grote mensen' het wel wisten. Ik bedoel de politiek, gezag, hulpverlening. Helaas was dat een grote desillusie.
Prada ja hulpverlening ......! Het is soms te gek voor woorden. Vroeger toen ik klein was dacht ik altijd dat 'grote mensen' het wel wisten. Ik bedoel de politiek, gezag, hulpverlening. Helaas was dat een grote desillusie.
zondag 9 november 2008 om 16:57
Ongelofelijk, Prada, begrijpelijk dat je hier moedeloos en kwaad om wordt, dat zo'n simpele afspraak of niet genoteerd wordt of genegeerd wordt.
Net of WIJ de regels moeten stellen.
Het lijkt wel of de problemen waar ze notabene voor zitten zwaar onderschat worden, ik zou ook aan de bel trekken.
Gefeliciteerd, Iiris, met je kleinzoon. Jammer dat je er niet gelijk van mee kan genieten, ook jammer dat zn moeder die grens niet kan trekken, dat ze niet begrijpt dat een kind heel veel aan liefdevolle en belangstellende grootouders kan hebben.
Maar ik denk dat haar pijn ook nog te groot is, geef het de tijd, maar ja, dat is iets wat ook zo snel gaat, he.
Pucker, bedankt voor je lieve berichtje, fijn om te lezen dat iemand om ons denkt.
Over een dikke week kan ik terecht bij de psychologe en ik heb er wat meer vrede mee, zoals ik al eerder schreef ben ik er jaren geleden als eens eerder geweest en het voelde toen goed, de klik was er ook. Toch ben ik er zenuwachtig voor, daar ik weet dat ik zelf ook bepaalde dingen zal moeten veranderen en ik ben al zo vreselijk moe, heb zo weinig energie.
Zoon komt van de week eten, omdat hij savonds zal meehelpen met spullen te sjouwen ivm een verhuizing in de familiekring, dan begin ik al te malen, hoe ziet hij eruit, hoe is zn houding, niet leuk toch, dat je " bang" ben voor je eigen kind.
Ik heb Cokevanjou ook gelezen, in 1 x, toen vond ik het heel confronterend, daarna ben ik stukje voor stukje gaan lezen en het was of ze het over mn eigen zoon hadden.
Net of WIJ de regels moeten stellen.
Het lijkt wel of de problemen waar ze notabene voor zitten zwaar onderschat worden, ik zou ook aan de bel trekken.
Gefeliciteerd, Iiris, met je kleinzoon. Jammer dat je er niet gelijk van mee kan genieten, ook jammer dat zn moeder die grens niet kan trekken, dat ze niet begrijpt dat een kind heel veel aan liefdevolle en belangstellende grootouders kan hebben.
Maar ik denk dat haar pijn ook nog te groot is, geef het de tijd, maar ja, dat is iets wat ook zo snel gaat, he.
Pucker, bedankt voor je lieve berichtje, fijn om te lezen dat iemand om ons denkt.
Over een dikke week kan ik terecht bij de psychologe en ik heb er wat meer vrede mee, zoals ik al eerder schreef ben ik er jaren geleden als eens eerder geweest en het voelde toen goed, de klik was er ook. Toch ben ik er zenuwachtig voor, daar ik weet dat ik zelf ook bepaalde dingen zal moeten veranderen en ik ben al zo vreselijk moe, heb zo weinig energie.
Zoon komt van de week eten, omdat hij savonds zal meehelpen met spullen te sjouwen ivm een verhuizing in de familiekring, dan begin ik al te malen, hoe ziet hij eruit, hoe is zn houding, niet leuk toch, dat je " bang" ben voor je eigen kind.
Ik heb Cokevanjou ook gelezen, in 1 x, toen vond ik het heel confronterend, daarna ben ik stukje voor stukje gaan lezen en het was of ze het over mn eigen zoon hadden.
dinsdag 18 november 2008 om 19:59
woensdag 19 november 2008 om 14:06
Wat jammer allemaal weer, Iris, ja, dat zou mooi zijn geweest als je zoon zn verantwoordelijkheden had gezien, misschien wel iets waar jij stiekum op hoopte.
En best mogelijk dat hij het er op die manier uit laat komen om gedwongen te worden opgenomen, tscheelt hem weer een eigen beslissing te nemen.
Ja, ik ben deze week geweest en moet het eerst laten bezinken, erover praten (met een objectief iemand) maakt dat ik het allemaal meer op een rijtje gaat zetten en dat komt bij mij hard binnen.Want ik vind het zo moeiiiilijijijijk.!!
Maar ja, ik wist dat het niet makkelijk zou zijn, anders had ik er geen hulp bij gezocht.
Allemaal ook een knuffel van mij.
Rietje
En best mogelijk dat hij het er op die manier uit laat komen om gedwongen te worden opgenomen, tscheelt hem weer een eigen beslissing te nemen.
Ja, ik ben deze week geweest en moet het eerst laten bezinken, erover praten (met een objectief iemand) maakt dat ik het allemaal meer op een rijtje gaat zetten en dat komt bij mij hard binnen.Want ik vind het zo moeiiiilijijijijk.!!
Maar ja, ik wist dat het niet makkelijk zou zijn, anders had ik er geen hulp bij gezocht.
Allemaal ook een knuffel van mij.
Rietje
woensdag 3 december 2008 om 14:58
Hoi allemaal,
Hoop dat het bij jullie goed gaat?
Ik durf er niet zo goed naar te vragen, eigenlijk.
Van de week had ik weer een afspraak met de psychologe, maar ze was helaas ziek en nu is de volgende pas in januari, vind ik op dit moment veel te lang duren, mn hart lag zo op mn tong en nu weer wachten...............
Kan viavia iemand spreken die ook over mijn probleem gaat, maar kreeg geen gehoor, het lijkt wel of het maar niet mag lukken.
Laat eens wat van jullie horen.
Gr. van Rietje
Hoop dat het bij jullie goed gaat?
Ik durf er niet zo goed naar te vragen, eigenlijk.
Van de week had ik weer een afspraak met de psychologe, maar ze was helaas ziek en nu is de volgende pas in januari, vind ik op dit moment veel te lang duren, mn hart lag zo op mn tong en nu weer wachten...............
Kan viavia iemand spreken die ook over mijn probleem gaat, maar kreeg geen gehoor, het lijkt wel of het maar niet mag lukken.
Laat eens wat van jullie horen.
Gr. van Rietje
zondag 7 december 2008 om 20:43
Ik zit met tranen dit te lezen, Iris, iemand die me een virtuele handreiking geeft, zo lief allemaal.
Maar dan lees ik de volgende 4 regels, precies zoals het bij mij is, meid ik kan het ook niet, mn leven weer op de rails krijgen, ik krijg mezelf die drempel niet over.
O ja, verstandelijk kan ik het wel beredeneren, maar gevoelsmatig....het lukt me niet.
Morgen kan ik gelukkig bellen met een vertrouwenspersoon, ik wil jou ook niet belasten, Iris, je biedt het zelf wel aan, misschien dat ik daarna je mail, als de druk wat van de ketel is.
Maar dan lees ik de volgende 4 regels, precies zoals het bij mij is, meid ik kan het ook niet, mn leven weer op de rails krijgen, ik krijg mezelf die drempel niet over.
O ja, verstandelijk kan ik het wel beredeneren, maar gevoelsmatig....het lukt me niet.
Morgen kan ik gelukkig bellen met een vertrouwenspersoon, ik wil jou ook niet belasten, Iris, je biedt het zelf wel aan, misschien dat ik daarna je mail, als de druk wat van de ketel is.
zondag 14 december 2008 om 13:42
Hoi allemaal,
Riet, wat balen dat je nou nog langer moet wachten. Niet te geloven toch. Heb je iets gehad aan het gesprek met de vertrouwenspersoon?
Met zoon gaat het zo zo. Hij komt zijn afspraken niet na en daardoor gaat hij in de problemen komen. Hij doet er zelf nogal laconiek over en dat is zeer irritant. Ook irritant is dat zijn hulpverlener/huisbaas etc. mij gaan bellen mailen etc. Terwijl ik er niet meer aan kan doen dan hem er steeds op wijzen, dat het belangrijk is. Voor hemzelf! Dat besef schijnt er maar niet te komen.
Hij is gelukkig wel vrolijk. Hij ziet gewoon het belang er niet van in en maakt zich er dus ook niet druk over. Ggggrrrr.
Ik leg het maar zoveel mogelijk naast me neer, wat anders?
Dikke voor jullie allemaal.
Riet, wat balen dat je nou nog langer moet wachten. Niet te geloven toch. Heb je iets gehad aan het gesprek met de vertrouwenspersoon?
Met zoon gaat het zo zo. Hij komt zijn afspraken niet na en daardoor gaat hij in de problemen komen. Hij doet er zelf nogal laconiek over en dat is zeer irritant. Ook irritant is dat zijn hulpverlener/huisbaas etc. mij gaan bellen mailen etc. Terwijl ik er niet meer aan kan doen dan hem er steeds op wijzen, dat het belangrijk is. Voor hemzelf! Dat besef schijnt er maar niet te komen.
Hij is gelukkig wel vrolijk. Hij ziet gewoon het belang er niet van in en maakt zich er dus ook niet druk over. Ggggrrrr.
Ik leg het maar zoveel mogelijk naast me neer, wat anders?
Dikke voor jullie allemaal.
