Psyche
alle pijlers
Wie ben ik en wat wil ik?
dinsdag 15 september 2009 om 14:36
Beste allemaal,
Allereerst zal ik mij even voorstellen; ik lees al jaren lang mee op het forum van Viva maar heb eigenlijk nog nooit gereageerd of een topic geopend, omdat ik nooit zo goed wist wat ik in moest brengen…... Ik heb al vele vragen en oplossingen voorbij zien komen, maar helaas heb ik nog geen antwoord kunnen vinden op het volgende;
Ik ben 29, heb 2 kleine kinderen en een kantoorbaan met 10 jaar ervaring. Helaas ben ik destijds noodgedwongen in het vak gerold en heb ik geen enkel diploma (behalve middelbare school, havo). Door de recessie is mijn contract met maar een half jaar verlengd en er hangt dus ontslag boven mijn hoofd (het ziet er namelijk niet naar uit dat de financiële situatie beter gaat worden).
Een mooi moment dus voor iets anders! Want nog een keer dezelfde baan in een ander bedrijf trek ik niet! Al jaren ben ik namelijk aan het bedenken wat ik nou wil en wat ik kan. Maar help, wat is dat moeilijk. Ik kom er echt niet uit. Ik heb familie, vrienden en psychologen lastiggevallen, maar ik ben nog steeds geen steek verder gekomen. En tijdens deze zoektocht ben ik mijzelf ook een beetje krijtgeraakt. Wie ben ik nou eigenlijk?
Wie heeft hetzelfde gehad en heeft nu het leven dat 'past'? Wie heeft er tips, wie weet de route die ik moet bewandelen? Ik vraag jullie dus niet zozeer om mijn vraagstuk op te lossen, maar meer hoe je diep in je hart kunt kijken. Hoe je er achter komt wie je echt bent.
(Hoop trouwens dat het verhaal niet al te warrig is geworden......)
Bedankt alvast voor de tips!
Allereerst zal ik mij even voorstellen; ik lees al jaren lang mee op het forum van Viva maar heb eigenlijk nog nooit gereageerd of een topic geopend, omdat ik nooit zo goed wist wat ik in moest brengen…... Ik heb al vele vragen en oplossingen voorbij zien komen, maar helaas heb ik nog geen antwoord kunnen vinden op het volgende;
Ik ben 29, heb 2 kleine kinderen en een kantoorbaan met 10 jaar ervaring. Helaas ben ik destijds noodgedwongen in het vak gerold en heb ik geen enkel diploma (behalve middelbare school, havo). Door de recessie is mijn contract met maar een half jaar verlengd en er hangt dus ontslag boven mijn hoofd (het ziet er namelijk niet naar uit dat de financiële situatie beter gaat worden).
Een mooi moment dus voor iets anders! Want nog een keer dezelfde baan in een ander bedrijf trek ik niet! Al jaren ben ik namelijk aan het bedenken wat ik nou wil en wat ik kan. Maar help, wat is dat moeilijk. Ik kom er echt niet uit. Ik heb familie, vrienden en psychologen lastiggevallen, maar ik ben nog steeds geen steek verder gekomen. En tijdens deze zoektocht ben ik mijzelf ook een beetje krijtgeraakt. Wie ben ik nou eigenlijk?
Wie heeft hetzelfde gehad en heeft nu het leven dat 'past'? Wie heeft er tips, wie weet de route die ik moet bewandelen? Ik vraag jullie dus niet zozeer om mijn vraagstuk op te lossen, maar meer hoe je diep in je hart kunt kijken. Hoe je er achter komt wie je echt bent.
(Hoop trouwens dat het verhaal niet al te warrig is geworden......)
Bedankt alvast voor de tips!
dinsdag 15 september 2009 om 14:47
Beste Rose,
vervelend dat je je baan op deze manier kwijtraakt! Maar zoals je zelf al een beetje tussen de regels aangeeft, ook een kans om een nieuwe start te maken met iets waar je hart ligt en niet iets waar je 'inrolt'. Mijn advies is tweeledig, in de eerste plaats ben ik er altijd van overtuigd dat als je heel heel diep graaft in jezelf, dat er altijd ergens al een antwoord zit. Dus ga er rustig voor zitten en vraag je af: Waar word ik nou blij van? En het niet hebben van een opleiding na je havo hoeft geen probleem te zijn, je kunt altijd nog een opleiding gaan volgen, als is het een thuisstudie naast een baan, er zijn zoveel mogelijkheden!
Als 2e kan ik je zeggen dat er heel veel mogelijkheden zijn om competentietests of interessetests te doen. Ik weet dat er een eenvoudige op de site van Randstad staat, kopje test jezelf aan de rechterkant. Deze is kort en simpel, maar geeft je wellicht een idee. En anders is er met google ook een boel te vinden op dit gebied denk ik.
Heel veel succes!
vervelend dat je je baan op deze manier kwijtraakt! Maar zoals je zelf al een beetje tussen de regels aangeeft, ook een kans om een nieuwe start te maken met iets waar je hart ligt en niet iets waar je 'inrolt'. Mijn advies is tweeledig, in de eerste plaats ben ik er altijd van overtuigd dat als je heel heel diep graaft in jezelf, dat er altijd ergens al een antwoord zit. Dus ga er rustig voor zitten en vraag je af: Waar word ik nou blij van? En het niet hebben van een opleiding na je havo hoeft geen probleem te zijn, je kunt altijd nog een opleiding gaan volgen, als is het een thuisstudie naast een baan, er zijn zoveel mogelijkheden!
Als 2e kan ik je zeggen dat er heel veel mogelijkheden zijn om competentietests of interessetests te doen. Ik weet dat er een eenvoudige op de site van Randstad staat, kopje test jezelf aan de rechterkant. Deze is kort en simpel, maar geeft je wellicht een idee. En anders is er met google ook een boel te vinden op dit gebied denk ik.
Heel veel succes!
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
dinsdag 15 september 2009 om 14:55
Herkenbaar, die zoektocht ondergaat iedereen een keer denk ik. Zoals Bonny aangeeft is het een proces. Je moet er voor gaan zitten en kritisch naar jezelf kijken. Wat hierbij kan helpen zijn sites als carrieretijger.nl. Hier kun je alvast snuffelen wat je competenties zijn, wat je drijft. Zoek het vooral niet alleen maar in je werkervaring tot nu toe, maar ook in de kleine dingetjes.
Ben je bijvoorbeeld iemand die 1 keer per zoveel maanden een familiedag organiseert, dan ben je waarschijnlijk goed in het onderhouden van relaties.
Kun je als kledingverkoopster je lachen niet inhouden als iemand met een pofbroek wil vertrekken (wie kan dat wel trouwens), dan ben je misschien weer niet zo commercieel ingesteld. Enzovoort.
verwacht niet van jezelf dat je binnen 1 week een profiel hebt. Als je dat wel wilt kun je beter een baanprofiel laten maken bij een uitzendorganisatie of iets dergelijks.
Ben je bijvoorbeeld iemand die 1 keer per zoveel maanden een familiedag organiseert, dan ben je waarschijnlijk goed in het onderhouden van relaties.
Kun je als kledingverkoopster je lachen niet inhouden als iemand met een pofbroek wil vertrekken (wie kan dat wel trouwens), dan ben je misschien weer niet zo commercieel ingesteld. Enzovoort.
verwacht niet van jezelf dat je binnen 1 week een profiel hebt. Als je dat wel wilt kun je beter een baanprofiel laten maken bij een uitzendorganisatie of iets dergelijks.
dinsdag 15 september 2009 om 14:55
Hallo Bonny,
Bedankt voor je reactie! Ik ben het met je eens, als je diep genoeg graaft, kom je er uiteindelijk wel achter. Jammergenoeg heb ik zoveel gegraven dat ik het oprecht even niet meer weet.
Testen heb ik al uit den treuren gedaan, de meeste inderdaad via internet. Er komst steeds wel een grote lijn uit, maar het is erg breed.
Ik sta in principe te springen om een opleiding te volgen, alleen ben ik zo bang voor de verkeerde keuze! En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Ach, ik weet het ook wel, ergens moet ik een keuze maken.........
Bedankt voor je reactie! Ik ben het met je eens, als je diep genoeg graaft, kom je er uiteindelijk wel achter. Jammergenoeg heb ik zoveel gegraven dat ik het oprecht even niet meer weet.
Testen heb ik al uit den treuren gedaan, de meeste inderdaad via internet. Er komst steeds wel een grote lijn uit, maar het is erg breed.
Ik sta in principe te springen om een opleiding te volgen, alleen ben ik zo bang voor de verkeerde keuze! En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Ach, ik weet het ook wel, ergens moet ik een keuze maken.........
dinsdag 15 september 2009 om 15:00
Ik begrijp je angst voor de verkeerde keuze, zeker als er zoveel haken en ogen aanzitten, maar ik denk dat het aan blijven hikken tegen het maken van een keuze uiteindelijk veel zwaarder op je drukt dan het doorhakken van een knoop. Ook als het de verkeerde knoop blijkt te zijn, heb je in ieder geval de voldoening van het hebben gezet van de eerste stap. En verlies niet uit het oog dat als je keuze niet de juiste blijkt, dat daar dan een reden voor is. En daardoor weet je weer beter wat er niet bij je past, of je komt juist zijdelings in aanraking met iets dat nog beter bij je past waardoor je overstapt. In ieder geval zal elke stap je ergens brengen, hetzij in de gewenste richting, hetzij tot extra inzicht!
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
dinsdag 15 september 2009 om 15:03
Wat vervelend van je baan Rose! Idd ook weer een goed gevoel dat je nieuwe start kan maken denk ik? Dat is het positieve wat je er over kunt denken!
Ik zit op moment in soort van gelijke situatie. Wat betreft twijfel en niet weten wie ik nou ben dan.
Werk nu 3 jaar full time (daarvoor gestudeerd) en weet even niet of dit nu is wat ik wil blijven doen of ander werk zoeken ed. Ook om de onzekerheid in deze tijd iets nieuws te zoeken voor full-time vast!
Denk dus niet dat ik tips voor je heb, maar lees graag even mee naar tips en ervaringen.
Ik zit op moment in soort van gelijke situatie. Wat betreft twijfel en niet weten wie ik nou ben dan.
Werk nu 3 jaar full time (daarvoor gestudeerd) en weet even niet of dit nu is wat ik wil blijven doen of ander werk zoeken ed. Ook om de onzekerheid in deze tijd iets nieuws te zoeken voor full-time vast!
Denk dus niet dat ik tips voor je heb, maar lees graag even mee naar tips en ervaringen.
Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan!
dinsdag 15 september 2009 om 15:03
quote:Rose29 schreef op 15 september 2009 @ 14:55:
Hallo Bonny,
alleen ben ik zo bang voor de verkeerde keuze! En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Daar heb je al een hele lijst
Hallo Bonny,
alleen ben ik zo bang voor de verkeerde keuze! En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Daar heb je al een hele lijst
Ga in therapie!
dinsdag 15 september 2009 om 15:21
Hi Rose!
Min of meer vergelijkbaar hier Ik ben 28, 2 kindjes (1 van 3 en 1 van 1,5) en heb 8 jaar in de horeca gezeten en 3 jaar op kantoor. Op dit moment al een jaar thuis (zelfverkozen hoor!) en ook ik wist tot voor kort niet wat ik wilde worden
Heb gestudeerd voor docent biologie, maar bleek een verkeerde studiekeuze geweest te zijn, dus ben nooit als zodanig werkzaam geweest.
Als de oudste volgend jaar naar school gaat ga ik zelf weer studeren. Lange tijd wist ik niet welke kant ik op wilde. Tot een hele goede vriend me wees op een studie die naadloos bij mijn interesses past. Ook is het een studie waarmee ik iets voor mezelf kan beginnen na het behalen van mijn diploma, en dat is ook iets wat ik graag wil, ivm de kinderen.
Ik dacht al jarenlang dat ik er nooit uit zou gaan komen, dat ik mijn leven "moest slijten" als kassadame maar ja, ik ben er dan toch ein-de-lijk ook uit.
Ik kan je niet helpen, maar als ik jou was zou ik aan de hand van je interesses met iemand gaan praten die samen met jou kan gaan kijken welke studies/welke beroepen wat voor je zijn.
Min of meer vergelijkbaar hier Ik ben 28, 2 kindjes (1 van 3 en 1 van 1,5) en heb 8 jaar in de horeca gezeten en 3 jaar op kantoor. Op dit moment al een jaar thuis (zelfverkozen hoor!) en ook ik wist tot voor kort niet wat ik wilde worden
Heb gestudeerd voor docent biologie, maar bleek een verkeerde studiekeuze geweest te zijn, dus ben nooit als zodanig werkzaam geweest.
Als de oudste volgend jaar naar school gaat ga ik zelf weer studeren. Lange tijd wist ik niet welke kant ik op wilde. Tot een hele goede vriend me wees op een studie die naadloos bij mijn interesses past. Ook is het een studie waarmee ik iets voor mezelf kan beginnen na het behalen van mijn diploma, en dat is ook iets wat ik graag wil, ivm de kinderen.
Ik dacht al jarenlang dat ik er nooit uit zou gaan komen, dat ik mijn leven "moest slijten" als kassadame maar ja, ik ben er dan toch ein-de-lijk ook uit.
Ik kan je niet helpen, maar als ik jou was zou ik aan de hand van je interesses met iemand gaan praten die samen met jou kan gaan kijken welke studies/welke beroepen wat voor je zijn.
dinsdag 15 september 2009 om 15:26
quote:Rose29 schreef op 15 september 2009 @ 14:55:
En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Ach, ik weet het ook wel, ergens moet ik een keuze maken........
Moet stiekem glimlachen om het dikgedrukte zinnetje
Maar qua praktische zaken, hier gaat oudste dus volgend jaar naar school (na de zomervakantie) ik weet niet hoe oud jouw oudste is? Maar dat neemt al een deel van de praktische zaken weg (hier wel tenminste). Ik leun wél op man's salaris, maar daar hebben we samen voor gekozen en dat is gewoon heel erg persoonlijk of je dat wel of niet wilt.
De studie die ik ga doen heeft alleen op zaterdag een "schoolplicht" en dat is dus ideaal want dan is man thuis. Huiswerk kan je doen als kinderen op school/opvang (hier Kindergarten) zitten, of 's avonds.
Nouja, wat ik wil zeggen; er zijn heus mogelijkheden!
En de praktische kant is ook zo makkelijk niet, met een peuter en een kleuter in huis en het feit dat ik niet op het inkomen van mijn man kan (en wil) leunen. Ik moet er dus naast blijven werken, daarnaast een dag naar school. En dan ook nog huiswerk. Ik voel me ook erg schuldig naar mijn gezin, want de kinderen 4 dagen in de opvang lijkt me ook niet zo'n goed idee.
Ach, ik weet het ook wel, ergens moet ik een keuze maken........
Moet stiekem glimlachen om het dikgedrukte zinnetje
Maar qua praktische zaken, hier gaat oudste dus volgend jaar naar school (na de zomervakantie) ik weet niet hoe oud jouw oudste is? Maar dat neemt al een deel van de praktische zaken weg (hier wel tenminste). Ik leun wél op man's salaris, maar daar hebben we samen voor gekozen en dat is gewoon heel erg persoonlijk of je dat wel of niet wilt.
De studie die ik ga doen heeft alleen op zaterdag een "schoolplicht" en dat is dus ideaal want dan is man thuis. Huiswerk kan je doen als kinderen op school/opvang (hier Kindergarten) zitten, of 's avonds.
Nouja, wat ik wil zeggen; er zijn heus mogelijkheden!
dinsdag 15 september 2009 om 15:42
Hoi Sarah Scott,
Bedankt voor je inbreng! Zo te lezen hebben we inderdaad wat overeenkomsten.
Mijn kinderen ziijn 3 en 2 (de oudste gaat in febr. 2010 naar school). Maar dat betekent wel dat hij straks over moet blijven en naar de nso gaat, als ik ervoor kies om inderdaad te gaan studeren en stage te gaan lopen. Lijkt me best pittig voor zo'n klein ventje! Nu heb ik de mogelijkheid om schooltijden te werken (nou ja, voor zolang het hier nog duurt dus......).
En ik zou ook best tijdelijk willen leunen op het inkomen van mijn man, maar dan zou hij wel ietsiepietsie meer moeten verdienen, haha. Nee, zonder gekheid; wij zouden dan echt amper rondkomen (lees; niet). En als hij door welke omstandigheid dan ook zijn baan ook verliest, zijn we verder van huis. Vandaar mijn opmerking.
Fijn om te lezen dat het wel kan en dat jij dus wel je gevoel achterna gaat! Super! Wat ga je doen? Ben erg benieuwd!
Bedankt voor je inbreng! Zo te lezen hebben we inderdaad wat overeenkomsten.
Mijn kinderen ziijn 3 en 2 (de oudste gaat in febr. 2010 naar school). Maar dat betekent wel dat hij straks over moet blijven en naar de nso gaat, als ik ervoor kies om inderdaad te gaan studeren en stage te gaan lopen. Lijkt me best pittig voor zo'n klein ventje! Nu heb ik de mogelijkheid om schooltijden te werken (nou ja, voor zolang het hier nog duurt dus......).
En ik zou ook best tijdelijk willen leunen op het inkomen van mijn man, maar dan zou hij wel ietsiepietsie meer moeten verdienen, haha. Nee, zonder gekheid; wij zouden dan echt amper rondkomen (lees; niet). En als hij door welke omstandigheid dan ook zijn baan ook verliest, zijn we verder van huis. Vandaar mijn opmerking.
Fijn om te lezen dat het wel kan en dat jij dus wel je gevoel achterna gaat! Super! Wat ga je doen? Ben erg benieuwd!
dinsdag 15 september 2009 om 16:08
Oja, wat overblijven en BSO betreft, dat is hier niet, maar oudste gaat "gewoon" naar Kindergarten als ie 4 is (misschien wel eerder. Wij wonen in Duitsland en daar gaan ze pas met 6 naar de echte school. De kinderen zitten nu nog in NL op de creche maar we willen ze dus binnenkort "overzetten" op de Kindergarten. Daar kunnen ze in principe elke dag heen, hele dagen. Dan kan oudste steeds een dagje vaker, rustig aan wennen, zodat ie rond zijn 4e gewoon 5 dagen gaat en jongste 3 dagen. Gelijk fulltime er tegenaan, ja, kan me best voorstellen dat je dat pittig vindt voor je oudste
Als je niet meer kan rondkomen dan is er weinig keuze inderdaad. Hier is de baanzekerheid groot, vandaar dat wij het destijds wel aangedurfd hebben.
Qua stage/studie; ik weet niet welke richting je op wilt, en jij ook nog niet , maar niet overal zijn stages en 5 dagen per week colleges. Dus daar zou je rekening mee kunnen houden natuurlijk
Ik ga tuindesign doen, zodra ik het papiertje heb wil ik een tuinontwerp-adviesbureau starten.
Als je niet meer kan rondkomen dan is er weinig keuze inderdaad. Hier is de baanzekerheid groot, vandaar dat wij het destijds wel aangedurfd hebben.
Qua stage/studie; ik weet niet welke richting je op wilt, en jij ook nog niet , maar niet overal zijn stages en 5 dagen per week colleges. Dus daar zou je rekening mee kunnen houden natuurlijk
Ik ga tuindesign doen, zodra ik het papiertje heb wil ik een tuinontwerp-adviesbureau starten.
