Psyche
alle pijlers
Wintervreugd voor de zomermoppers - deel 8!
woensdag 12 augustus 2020 16:13
Beste winterliefhebbers en zomermoppers,
In het heetst van de strijd - de beruchte woestijngolf van augustus 2020 - steunen wij elkaar en is dit ons veilige plekje om te klagen.
Schrijf hier mee als je een hekel hebt aan warmte, juist erg houdt van kou en knusse avonden, als je het vele licht en het lawaai niet meer trekt en niet kunt wachten tot het weer vroeg donker is!
Dit topic is niet voor niets ooit begonnen op de psychepijler; voor sommige mensen is de zomer en alles wat erbij komt kijken dermate zwaar dat er psychische of lichamelijke klachten bij komen kijken. We geven elkaar de ruimte om hier wat serieuzer over te 'klagen' en te praten!
Welkom!
Link naar deel 7 met in de OP links naar alle eerdere delen
In het heetst van de strijd - de beruchte woestijngolf van augustus 2020 - steunen wij elkaar en is dit ons veilige plekje om te klagen.
Schrijf hier mee als je een hekel hebt aan warmte, juist erg houdt van kou en knusse avonden, als je het vele licht en het lawaai niet meer trekt en niet kunt wachten tot het weer vroeg donker is!
Dit topic is niet voor niets ooit begonnen op de psychepijler; voor sommige mensen is de zomer en alles wat erbij komt kijken dermate zwaar dat er psychische of lichamelijke klachten bij komen kijken. We geven elkaar de ruimte om hier wat serieuzer over te 'klagen' en te praten!
Welkom!
Link naar deel 7 met in de OP links naar alle eerdere delen
anoniem_63740156d1a92 wijzigde dit bericht op 13-08-2020 16:28
20.19% gewijzigd
woensdag 9 juni 2021 18:25
Vanmiddag weer naar mijn vrijwilligerswerk geweest
Een Ruilwinkel in een oude basisschool met plat dak + een mondkapje die je bijna de hele middag op moet.
Om te stikken.. nergens een ventilator
Oh en als je dan je pauze neemt krijg je de vraag of er nog wel iets te doen is.
Alsof ze willen zeggen ''ga eens wat doen''
Een Ruilwinkel in een oude basisschool met plat dak + een mondkapje die je bijna de hele middag op moet.
Om te stikken.. nergens een ventilator
Oh en als je dan je pauze neemt krijg je de vraag of er nog wel iets te doen is.
Alsof ze willen zeggen ''ga eens wat doen''
woensdag 9 juni 2021 18:29
Hier precies zo.
Ze heeft gelijk hoor, mijn benen zijn ook wit.
Haar ''tip'' was om elke dag een halfuur/uur in de zon te gaan zitten. ja, dag!
woensdag 9 juni 2021 18:29
woensdag 9 juni 2021 18:35
Gooi het er maar uit Yesss! Je ben hier vrij, veilig wij begrijpen je...
En ik heb hetzelfde. Ik wil er nog niet aan toegeven want het is pas juni maar jongens wat verlang ik naar de herfst. Rust, regen, donker en kou. Ik voel me stom, anders en raar. Alles klinkt ook veel harder. Brommers, auto's met harde muziek, schilders met radio's aan. En echt iédereen zit te geniettttuuuuhhhhh!! Echt, flikker op!!
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 9 juni 2021 19:09
Ach Ster, wat ontzettend verdrietig. Sterkte met alles regelen...Sterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 17:04Hallo lieve allemaal.
Wat een kuthitte!
Ik probeer nu maar te denken dat mijn vader helemaal blij zou zijn met dit weer, maar als hij, waar vandaan dan ook, er maar enige invloed op zou kunnen uitoefenen, mag het van mij minimaal 8 graden koeler. Het zonnetje mag voor hem dan even blijven
Om alles te regelen (en te huilen), zit ik eigenlijk continu binnen.
Deze warmte zorgt altijd al voor wat onrust/paniekgevoel en nu met het verdriet en vermoeidheid nog veel meer.
Ik durf niet eens naar de vooruitzichten te kijken....
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 9 juni 2021 20:08
Inderdaad ja flikker op met die rotherrie overal pffftanteslankie schreef: ↑09-06-2021 18:35Gooi het er maar uit Yesss! Je ben hier vrij, veilig wij begrijpen je...
En ik heb hetzelfde. Ik wil er nog niet aan toegeven want het is pas juni maar jongens wat verlang ik naar de herfst. Rust, regen, donker en kou. Ik voel me stom, anders en raar. Alles klinkt ook veel harder. Brommers, auto's met harde muziek, schilders met radio's aan. En echt iédereen zit te geniettttuuuuhhhhh!! Echt, flikker op!!
woensdag 9 juni 2021 20:34
Ik heb al aardig wat meegemaakt in mijn leven en ook al voelde het niet altijd zo, ik leek aardig sterk te zijn. Maar nu.....yesss schreef: ↑09-06-2021 18:29@Sterrenstof
Voor iedereen een
Het is hier heel warm binnen.. net eten gehaald en verder straks inderdaad maar een Kerstfilm kijken ofzo.
Ik zat een paar weken geleden al tegen depressie/burn-out aan. Ik zei toen al tegen een vriend: "Ik zou willen dat iemand me alles uit handen neemt en voor mij zorgt".
Maar nee, ergens is besloten dat ik nog wel een extra portie ellende kon gebruiken door mijn vader van begin 70 uit het leven te rukken....
En door het overlijden van mijn vader ben ik ook meteen mantelzorger voor mijn moeder geworden.
De hitte werkt nu extra verstikkend. Vrijdag is de uitvaart en ik zie er zo tegenop. Ik wil niet en kan nog niet zonder mijn papa, mijn steun en toeverlaat. Klinkt misschien raar als 47-jarige....
Ik zit ook nog eens tegen bloedarmoede aan. Hartkloppingen en zo vreselijk moe....
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
woensdag 9 juni 2021 20:56
Madrid... wat goed dat je een contactoproepje geplaatst hebt. Heb 'm gelezen, leuk geschreven hoor, ondanks dat je schreef dat het lastig te verwoorden is wat je zoekt.
Hopelijk levert het je wat op! Herken de behoefte aan meer sociale contacten ook wel een beetje (paar 'op een laag pitje en verder weg vriendschappen) maar iets teveel persoonlijke 'issues' denk ik waar ik eerst nog even aan moet werken
Sterrenstof74... helemaal niet gek dat je als 47 jarige je vader niet kan missen. Als je een goede band hebt zijn ouders zo'n vast onderdeel in je leven, echt een veilige haven. Mensen waar je altijd op terug kan vallen. Heftig dat je nu ook mantelzorger voor je moeder bent. Deel je dat met iemand of ben je haar enige mantelzorger?
Als het wat helpt, blijf hier zeker van je afschrijven! Hopelijk verlicht het dat net een beetje. Heel veel sterkte!
Hopelijk levert het je wat op! Herken de behoefte aan meer sociale contacten ook wel een beetje (paar 'op een laag pitje en verder weg vriendschappen) maar iets teveel persoonlijke 'issues' denk ik waar ik eerst nog even aan moet werken
Sterrenstof74... helemaal niet gek dat je als 47 jarige je vader niet kan missen. Als je een goede band hebt zijn ouders zo'n vast onderdeel in je leven, echt een veilige haven. Mensen waar je altijd op terug kan vallen. Heftig dat je nu ook mantelzorger voor je moeder bent. Deel je dat met iemand of ben je haar enige mantelzorger?
Als het wat helpt, blijf hier zeker van je afschrijven! Hopelijk verlicht het dat net een beetje. Heel veel sterkte!
woensdag 9 juni 2021 21:02
Geen sorry zeggen lieverd! Ik voel zo met je mee. Ik ben 50 maar hang ook nog zo aan mijn vader. Ik moet er niet aan denken om hem te verliezen. Kom vooral hier met je verdriet, wij zijn er voor je. Zorg goed voor jezelfSterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 20:34Ik heb al aardig wat meegemaakt in mijn leven en ook al voelde het niet altijd zo, ik leek aardig sterk te zijn. Maar nu.....
Ik zat een paar weken geleden al tegen depressie/burn-out aan. Ik zei toen al tegen een vriend: "Ik zou willen dat iemand me alles uit handen neemt en voor mij zorgt".
Maar nee, ergens is besloten dat ik nog wel een extra portie ellende kon gebruiken door mijn vader van begin 70 uit het leven te rukken....
En door het overlijden van mijn vader ben ik ook meteen mantelzorger voor mijn moeder geworden.
De hitte werkt nu extra verstikkend. Vrijdag is de uitvaart en ik zie er zo tegenop. Ik wil niet en kan nog niet zonder mijn papa, mijn steun en toeverlaat. Klinkt misschien raar als 47-jarige....
Ik zit ook nog eens tegen bloedarmoede aan. Hartkloppingen en zo vreselijk moe....
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 9 juni 2021 21:15
Nee, geen sorry zeggen hoor!Sterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 20:34
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
woensdag 9 juni 2021 21:34
Oww, lieve Sterrenstof toch,Sterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 20:34Ik heb al aardig wat meegemaakt in mijn leven en ook al voelde het niet altijd zo, ik leek aardig sterk te zijn. Maar nu.....
Ik zat een paar weken geleden al tegen depressie/burn-out aan. Ik zei toen al tegen een vriend: "Ik zou willen dat iemand me alles uit handen neemt en voor mij zorgt".
Maar nee, ergens is besloten dat ik nog wel een extra portie ellende kon gebruiken door mijn vader van begin 70 uit het leven te rukken....
En door het overlijden van mijn vader ben ik ook meteen mantelzorger voor mijn moeder geworden.
De hitte werkt nu extra verstikkend. Vrijdag is de uitvaart en ik zie er zo tegenop. Ik wil niet en kan nog niet zonder mijn papa, mijn steun en toeverlaat. Klinkt misschien raar als 47-jarige....
Ik zit ook nog eens tegen bloedarmoede aan. Hartkloppingen en zo vreselijk moe....
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
Ik heb even geen woorden....
Allereerst: gecondoleerd.
Wat een verdriet, wat een pijn, wat een gemis moet je nu voelen.
En neen, het klinkt helemaal niet raar als 47-jarige. Waarom zou dat "raar" zijn? Zet dat aub uit je hoofd.
Leeftijd maakt niet uit.
Wat wel telt is dat je zo liefdevol over je vader schrijft; hij was een hele goede man en lieve vader dus!
Koester de goede herinneringen lieve Sterrenstof.
Heel veel knuffels van mij.
Ps: Mijn vader is overleden toen ik 44j was.
Ik denk echt nog elke dag aan hem.
woensdag 9 juni 2021 21:49
Ja dit inderdaad. En nu mensen de zonnebank een tijdje hebben moeten missen, liepen ze te klagen hoe vervelend het is om van anderen opmerkingen te krijgen over hun "witheid". En dan toch er nog even in gooien bij mij: wil jij niet naar de zonnebank, moet je niet in de zon zitten je kan wel wat kleur gebruiken. Echt. Hou op. En ik ben best behoorlijk wit, dus ook best wel wat gewend qua opmerkingen. Maar dat "je moet in de zon zitten" vind ik zó irritant. Ik moet helemaal niks. En zeker niet naar de zonnebank of in de zon zitten omdat jij blijkbaar last hebt van mijn huidskleur. Je kent me al 10 jaar, get over it.yesss schreef: ↑09-06-2021 14:53En waarom vinden sommige mensen het nodig om iets te zeggen over hoe wit ik ben......(allereerst, zo wit ben ik niet) ieder jaar gewoon wéér iemand die daar een opmerking over maakt. 'Je hebt nog wittere benen als ik' zei iemand vandaag.
Uhh nouja ik wist niet dat het een wedstrijd was en ik perse bruin moet zijn, ik heb namelijk nog steeds hetzelfde huidtype als een paar weken terug. Een lichte huid, tja dat hebben sommige mensen he, niet iedereen is bruin in de Zomer...
Merk dat ik na zo'n dag dan weer stik chagrijnig ben, zolang ik een beetje mijn eigen ding kan doen gaat het wel maar dat gezeur en opmerkingen altijd.
Zo dat is er weer even uit
Zo ook bij mij is het eruit
woensdag 9 juni 2021 21:52
Sterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 20:34Ik heb al aardig wat meegemaakt in mijn leven en ook al voelde het niet altijd zo, ik leek aardig sterk te zijn. Maar nu.....
Ik zat een paar weken geleden al tegen depressie/burn-out aan. Ik zei toen al tegen een vriend: "Ik zou willen dat iemand me alles uit handen neemt en voor mij zorgt".
Maar nee, ergens is besloten dat ik nog wel een extra portie ellende kon gebruiken door mijn vader van begin 70 uit het leven te rukken....
En door het overlijden van mijn vader ben ik ook meteen mantelzorger voor mijn moeder geworden.
De hitte werkt nu extra verstikkend. Vrijdag is de uitvaart en ik zie er zo tegenop. Ik wil niet en kan nog niet zonder mijn papa, mijn steun en toeverlaat. Klinkt misschien raar als 47-jarige....
Ik zit ook nog eens tegen bloedarmoede aan. Hartkloppingen en zo vreselijk moe....
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
gecondoleerd en sterkte! En geen sorry zeggen en niet denken dat je raar bent, want dat is het niet.
woensdag 9 juni 2021 21:55
Nou inderdaad die herrie die er nu is. De buren die dagelijks barbecueën. De overbuurman die 4 motoren heeft die die in de achtertuin om de beurt start en dan vroem vroem even lekker ze een hoop herrie laat maken, uiteraard zonder er mee te rijden, gillende kinderen. Ik ben er helemaal klaar mee.tanteslankie schreef: ↑09-06-2021 18:35Gooi het er maar uit Yesss! Je ben hier vrij, veilig wij begrijpen je...
En ik heb hetzelfde. Ik wil er nog niet aan toegeven want het is pas juni maar jongens wat verlang ik naar de herfst. Rust, regen, donker en kou. Ik voel me stom, anders en raar. Alles klinkt ook veel harder. Brommers, auto's met harde muziek, schilders met radio's aan. En echt iédereen zit te geniettttuuuuhhhhh!! Echt, flikker op!!
woensdag 9 juni 2021 21:56
Sterkte Sterrenstof!Sterrenstof74 schreef: ↑09-06-2021 20:34Ik heb al aardig wat meegemaakt in mijn leven en ook al voelde het niet altijd zo, ik leek aardig sterk te zijn. Maar nu.....
Ik zat een paar weken geleden al tegen depressie/burn-out aan. Ik zei toen al tegen een vriend: "Ik zou willen dat iemand me alles uit handen neemt en voor mij zorgt".
Maar nee, ergens is besloten dat ik nog wel een extra portie ellende kon gebruiken door mijn vader van begin 70 uit het leven te rukken....
En door het overlijden van mijn vader ben ik ook meteen mantelzorger voor mijn moeder geworden.
De hitte werkt nu extra verstikkend. Vrijdag is de uitvaart en ik zie er zo tegenop. Ik wil niet en kan nog niet zonder mijn papa, mijn steun en toeverlaat. Klinkt misschien raar als 47-jarige....
Ik zit ook nog eens tegen bloedarmoede aan. Hartkloppingen en zo vreselijk moe....
Sorry voor al het verdriet dat ik hier spui, maar het verstikt me...
woensdag 9 juni 2021 23:04
woensdag 9 juni 2021 23:24
Sterrenstof, zeg daar alsjeblief geen sorry voor zeg, tuurlijk mag jij hier spuien wat je wilt! Ik denk aan je, wat een verdriet en narigheid krijg jij ineens te verstouwen...
En dan werkt dat kloteweer ook niet mee.
Ik heb zelf helemaal de aanvechting nog niet te gaan slapen, het is nog veel te warm en onrustig buiten. Echt niet gezond voor een mens.
En dan werkt dat kloteweer ook niet mee.
Ik heb zelf helemaal de aanvechting nog niet te gaan slapen, het is nog veel te warm en onrustig buiten. Echt niet gezond voor een mens.
't Is al met al een heel gedoe
donderdag 10 juni 2021 07:11
Ach lieve Sterrenstof, ik voel echt met je mee meid.
Alles wat je schrijft had ik ook zo kunnen typen 6 jaar terug toen mijn oma overleed. Ik herken echt zoveel van je emotie. Ik zat toen ook enorm slecht in mijn vel al en toen viel zij ook nog weg en stortte ik volledig in. De grond valt onder je voeten vandaan, zo voelt het in elk geval.
En natuurlijk kon je hem nog niet missen, ook al ben je 47. Daar is niets raars aan meis. Mijn vader is overleden toen ik vijf was en hij 31 ( ook een hartinfarct ) maar ik herinner me eigenlijk niets van hem en denk bijna nooit aan mijn vader. Maar ik weet dus helaas wel hoe het is om geen vader ( meer ) te hebben en ik denk er vaak aan hoe anders mijn leven geweest was als hij er wel was geweest.
Ik hoop echt dat er iemand om je heen is die nu een beetje extra op je wil letten en voor je wil zorgen, dat heb je nodig. Heb je een partner of een goede vriend of vriendin die misschien wat aandacht aan je kan geven? Rouw is enorm heftig, zeker in het begin.
Het wordt met de jaren minder hevig, de pijn, maar helemaal weg gaat het vaak niet. Het komt in golven. Ik denk nog elke dag aan mijn oma en voel dan echt nog een pijnlijke steek in mijn hart. Ik probeer aan de mooie dingen te denken die we samen hadden, hoe ze altijd voor me zorgde, me beter kende dan wie dan ook en soms voelt het ook echt alsof ze bij me is. Daar hou ik me maar aan vast, dat ze er gewoon is, over mijn schouder meekijkend.
En ik heb het op je eigen topic ook al gezegd: doe echt alleen wat voor jou goed voelt. Wil je schreeuwen, schreeuw dan, wil je alleen maar huilen, huil. Er is geen goed of fout en je hoofd staat waarschijnlijk in de overlevingsmodus. Mijn moeder was echt een ramp na het overlijden van oma, liep overal tegenaan, ging naar de supermarkt zonder de auto op slot te doen, dat soort dingen. Mijn hoofd zat vol watten en ik heb alleen maar gehuild en aan troost eten gedaan.
We hadden gelukkig een fijne begrafenisondernemer die met ons meedacht want al dat geregel staat je hoofd helemaal niet naar en de uitvaart was best mooi, al zag ik er ook enorm tegenop. Het was de enige keer dat ik mijn oom heb zien huilen.
Het klinkt alsof je een bijzondere band met je vader had. Ik wil je veel sterkte wensen morgen op de uitvaart. En echt, schrijf van je af. Je mag me ook altijd een PB sturen als je wil praten. Let je op jezelf met je bloedarmoede? Misschien is een bezoek aan de huisarts geen slecht idee. Ik snap dat alles nu nog erger aanvoelt dankzij de warmte ook. Dat is dubbelop. Dikke knuffel meid.
Het is hier in huis lekker afgekoeld vannacht van 22,5 naar 19 graden nu.
Heerlijk zeg. Ga zo even langs mijn moeder om wat te halen en boodschappen doen en verder doe ik niks. Ben kapot van de moeheid, heb weer maar een uur of drie geslapen. Ga misschien echt proberen een siesta te houden. Niet dat ik ooit overdag een oog dicht gedaan heb maar toch.
Alles wat je schrijft had ik ook zo kunnen typen 6 jaar terug toen mijn oma overleed. Ik herken echt zoveel van je emotie. Ik zat toen ook enorm slecht in mijn vel al en toen viel zij ook nog weg en stortte ik volledig in. De grond valt onder je voeten vandaan, zo voelt het in elk geval.
En natuurlijk kon je hem nog niet missen, ook al ben je 47. Daar is niets raars aan meis. Mijn vader is overleden toen ik vijf was en hij 31 ( ook een hartinfarct ) maar ik herinner me eigenlijk niets van hem en denk bijna nooit aan mijn vader. Maar ik weet dus helaas wel hoe het is om geen vader ( meer ) te hebben en ik denk er vaak aan hoe anders mijn leven geweest was als hij er wel was geweest.
Ik hoop echt dat er iemand om je heen is die nu een beetje extra op je wil letten en voor je wil zorgen, dat heb je nodig. Heb je een partner of een goede vriend of vriendin die misschien wat aandacht aan je kan geven? Rouw is enorm heftig, zeker in het begin.
Het wordt met de jaren minder hevig, de pijn, maar helemaal weg gaat het vaak niet. Het komt in golven. Ik denk nog elke dag aan mijn oma en voel dan echt nog een pijnlijke steek in mijn hart. Ik probeer aan de mooie dingen te denken die we samen hadden, hoe ze altijd voor me zorgde, me beter kende dan wie dan ook en soms voelt het ook echt alsof ze bij me is. Daar hou ik me maar aan vast, dat ze er gewoon is, over mijn schouder meekijkend.
En ik heb het op je eigen topic ook al gezegd: doe echt alleen wat voor jou goed voelt. Wil je schreeuwen, schreeuw dan, wil je alleen maar huilen, huil. Er is geen goed of fout en je hoofd staat waarschijnlijk in de overlevingsmodus. Mijn moeder was echt een ramp na het overlijden van oma, liep overal tegenaan, ging naar de supermarkt zonder de auto op slot te doen, dat soort dingen. Mijn hoofd zat vol watten en ik heb alleen maar gehuild en aan troost eten gedaan.
We hadden gelukkig een fijne begrafenisondernemer die met ons meedacht want al dat geregel staat je hoofd helemaal niet naar en de uitvaart was best mooi, al zag ik er ook enorm tegenop. Het was de enige keer dat ik mijn oom heb zien huilen.
Het klinkt alsof je een bijzondere band met je vader had. Ik wil je veel sterkte wensen morgen op de uitvaart. En echt, schrijf van je af. Je mag me ook altijd een PB sturen als je wil praten. Let je op jezelf met je bloedarmoede? Misschien is een bezoek aan de huisarts geen slecht idee. Ik snap dat alles nu nog erger aanvoelt dankzij de warmte ook. Dat is dubbelop. Dikke knuffel meid.
Het is hier in huis lekker afgekoeld vannacht van 22,5 naar 19 graden nu.
Heerlijk zeg. Ga zo even langs mijn moeder om wat te halen en boodschappen doen en verder doe ik niks. Ben kapot van de moeheid, heb weer maar een uur of drie geslapen. Ga misschien echt proberen een siesta te houden. Niet dat ik ooit overdag een oog dicht gedaan heb maar toch.
donderdag 10 juni 2021 09:24
Wat omschrijf je dat goed Madrid, wat is dit toch een fijn topic
Hier eindelijk iets langer geslapen, wel hoofdpijnerig wakker geworden maar dat is standaard momenteel.
Hier wel echt benauwd binnen, de warmte gaat er niet uit nu, daarvoor moet het echt 2 dagen koeler weer zijn en geen zon...
We hebben de Lente eigenlijk gewoon overgeslagen.., gewoon een tijdje rond de 17/20 graden, zodat je nog alles kan doen, we zijn gewoon meteen de Zomer in gegaan.
Hier eindelijk iets langer geslapen, wel hoofdpijnerig wakker geworden maar dat is standaard momenteel.
Hier wel echt benauwd binnen, de warmte gaat er niet uit nu, daarvoor moet het echt 2 dagen koeler weer zijn en geen zon...
We hebben de Lente eigenlijk gewoon overgeslagen.., gewoon een tijdje rond de 17/20 graden, zodat je nog alles kan doen, we zijn gewoon meteen de Zomer in gegaan.
donderdag 10 juni 2021 09:30
En dit inderdaad...Pingu schreef: ↑09-06-2021 23:24Sterrenstof, zeg daar alsjeblief geen sorry voor zeg, tuurlijk mag jij hier spuien wat je wilt! Ik denk aan je, wat een verdriet en narigheid krijg jij ineens te verstouwen...
En dan werkt dat kloteweer ook niet mee.
Ik heb zelf helemaal de aanvechting nog niet te gaan slapen, het is nog veel te warm en onrustig buiten. Echt niet gezond voor een mens.
Omdat ik nog een beetje wat aan mijn avond wil hebben ga ik veel te laat naar bed. Was gisteren even op bed gaan liggen en dan kom ik in de woonkamer om 21.45u, nog steeds licht.. eigenlijk moet ik dan gewoon naar bed gaan als ik op tijd op moet, gewoon totaal uit je ritme.
Ik zou dit weer 100% beter volhouden als het vroeger donker zou zijn.
