Reizen
alle pijlers
Visum voor Tibet...
maandag 23 april 2007 om 19:22
Tibet is nogal een moeilijk land om te bereizen. In principe is het voor mensen die alleen reizen niet toegestaan om naar Tibet te gaan. Als je probeert een visum aan te vragen en daarbij aangeeft dat je naar Tibet wilt, wordt dit subiet afgewezen. Daarbij word je verteld dat je een georganiseerde reis moet boeken en via de reisorganisatie een visum moet organiseren. Kathmandu is een heel goede plek om dit te doen.
De oplossing is: een visum aanvragen voor China en Chinese bestemmingen als Peking, Shang-Hai en Xian vermelden. Met dit visum kun je gewoon naar Tibet gaan. Iedereen in de reiswereld, en vooral in Kathmandu, zal je vertellen dat dit niet werkt en dat je zult worden teruggestuurd. Maar in de praktijk werkt dit al jaren en als er geen grote spanningen in Tibet zijn zal het ook blijven werken. Als er onlusten in Lhasa of elders in het land zijn is er een kans dat je wordt teruggestuurd maar dat overkomt zelfs georganiseerde groepen!
Er is nog een addertje onder het gras: het is onmogelijk in Kathmandu een Chinees visum aan te vragen. Dit waarschijnlijk om de groeps-reisindustrie in Nepal, waar de Chinezen zo gek op zijn, te beschermen.
Vanuit China zelf naar Tibet reizen is iets eenvoudiger. Met een gewoon Chinees visum kun je vanuit Chengdu vliegen naar Lhasa. Een avontuurlijker, en iets goedkopere, optie is om vanuit Golmud de bus naar Lhasa te nemen. Deze busreis duurt bijna twee dagen en is zeer enerverend. Vanuit Lhasa kun je meestal zonder problemen doorreizen naar Nepal. Al deze mogelijkheden staan uitgebreid beschreven in de Lonely Planet Tibet-gids.
De oplossing is: een visum aanvragen voor China en Chinese bestemmingen als Peking, Shang-Hai en Xian vermelden. Met dit visum kun je gewoon naar Tibet gaan. Iedereen in de reiswereld, en vooral in Kathmandu, zal je vertellen dat dit niet werkt en dat je zult worden teruggestuurd. Maar in de praktijk werkt dit al jaren en als er geen grote spanningen in Tibet zijn zal het ook blijven werken. Als er onlusten in Lhasa of elders in het land zijn is er een kans dat je wordt teruggestuurd maar dat overkomt zelfs georganiseerde groepen!
Er is nog een addertje onder het gras: het is onmogelijk in Kathmandu een Chinees visum aan te vragen. Dit waarschijnlijk om de groeps-reisindustrie in Nepal, waar de Chinezen zo gek op zijn, te beschermen.
Vanuit China zelf naar Tibet reizen is iets eenvoudiger. Met een gewoon Chinees visum kun je vanuit Chengdu vliegen naar Lhasa. Een avontuurlijker, en iets goedkopere, optie is om vanuit Golmud de bus naar Lhasa te nemen. Deze busreis duurt bijna twee dagen en is zeer enerverend. Vanuit Lhasa kun je meestal zonder problemen doorreizen naar Nepal. Al deze mogelijkheden staan uitgebreid beschreven in de Lonely Planet Tibet-gids.
maandag 23 april 2007 om 21:55
Hoi, erg gaaf! Ben jaloers wil zo weer terug naar Tibet. Ik ben ong 2 jaar geleden vanuit China naar Tibet gegaan, ik was niet alleen maar samen met een vriendinnetje. Zoals in de vorige reactie al werd gezegd kun je vanuit Chengdu naar Lhasa vliegen en dat heb ik ook gedaan. In principe wordt er gezegd dat je Tibet alleen niet inkomt. Dus moet je als groep reizen wat dit inhoudt is dat je als groep op het vliegveld in Chengdu moet aankomen, wat je daarna doet maakt vrij weinig uit. Wij kwamen met een busje mensen aan zijn naar de incheckbalie gelopen en dat was het eigenlijk. Het reisbureau regelt wel dat je met meerdere mensen tegelijk op het vliegveld aankomt.
Wij hebben in Chengdu het ticket naar Lhasa 2 dagen van te voren geboekt incl transfer naar het vliegveld betaalden we geloof ik 195 euro voor een retourtje Chengdu - Lhasa. In Lhasa is het trouwens vrij eenvouding om de terug vlucht nog te wijzigen. Hebben wij volgens mij zonder enorme extra kosten kunnen doen. Ze zeggen dus dat je een permit nodig hebt on Tibet in te komen maar hier zie je zelf dus niks van terug en dat regelt de organisatie bij wie je het ticket boekt. In Tibet zelf heb je wel een permit nodig om naar bepaalde delen te kunnen reizen maar dat kun je in Lhasa bij een reisorganisatie regelen.
Mocht je verder nog iets willen weten, laat het dan maar ff weten! Succes met alles!
Wij hebben in Chengdu het ticket naar Lhasa 2 dagen van te voren geboekt incl transfer naar het vliegveld betaalden we geloof ik 195 euro voor een retourtje Chengdu - Lhasa. In Lhasa is het trouwens vrij eenvouding om de terug vlucht nog te wijzigen. Hebben wij volgens mij zonder enorme extra kosten kunnen doen. Ze zeggen dus dat je een permit nodig hebt on Tibet in te komen maar hier zie je zelf dus niks van terug en dat regelt de organisatie bij wie je het ticket boekt. In Tibet zelf heb je wel een permit nodig om naar bepaalde delen te kunnen reizen maar dat kun je in Lhasa bij een reisorganisatie regelen.
Mocht je verder nog iets willen weten, laat het dan maar ff weten! Succes met alles!
woensdag 25 april 2007 om 20:09
Met dank aan deze site:
Chinees beleid inzake toerisme
Sinds de Chinese bezetting van Tibet in 1950 werd het bezoeken van Tibet weer vrijwel onmogelijk. De ontwikkelingen in China gingen niet voorbij aan Tibet. Toen ook daar het puin van de Culturele Revolutie (1966-1976) was opgeruimd en de ergste sporen uitgewist waren, mochten in het voorjaar van 1985 westerse toeristen (in het bezit van een speciale reisvergunning) het land bezoeken. Het toerisme floreerde totdat in 1987 een vreedzame demonstratie van Tibetanen voor de vrijheid van hun land op zeer brute wijze door de Chinezen werd neergeslagen. De roep om vrijheid werd door de Chinese autoriteiten toegeschreven aan de toenemende westerse invloed, met name die van de individuele en slecht in de gaten te houden individuele reiziger. Tibet ging even dicht om orde op zaken te stellen om vervolgens mondjesmaat toeristen entree te verschaffen. Na een grote demonstratie van monniken waarbij Lhasa onder staat van beleg kwam, was het land voor meer dan een jaar gesloten voor al het toerisme. Na het opheffen van de staat van beleg hebben de autoriteiten hun beleid ten aanzien van toeristen drastisch gewijzigd. Ze hebben het toerisme in Tibet nodig voor de Chinese staatskas. Het is vrijwel de enige manier waarop in Tibet buitenlandse, harde valuta binnenkomt. De toeristenindustrie moet blijven draaien, maar niet meer op de “budget”reizigers. Individuele reizigers zijn voor de Chinese autoriteiten moeilijk te controleren. Daarbij verdenken zij vrijwel iedereen ervan een journalist of een spion voor de regering in ballingschap te zijn.
De gemiddelde toerist betaald per dag minstens 70 US dollar, reist vergezeld van een reisgids/tolk van een door de autoriteiten goedgekeurde reisorganisatie, heeft een vast programma en komt nauwelijks in de gelegenheid om onbespied met de lokale bevolking in contact te treden. Het geld verdiend met deze vorm van toerisme gaat niet naar de lokale reisorganisaties die de trips regelen, het blijft vermoedelijk zelfs niet in Tibet maar gaat voor een heel groot deel in de vorm van zgn. belasting naar Bejing.
Morele overwegingen
Het mag duidelijk zijn dat het besluit om Tibet te bezoeken niet lichthartig genomen dient te worden. Niet alleen is de reis duur en kan zij zeer moeizaam en gevaarlijk verlopen, ook zijn er een aantal morele zaken van belang. Sommigen zijn van mening dat het vanuit moreel opzicht niet wenselijk is Tibet te bezoeken; reizigers en toeristen zouden slechts de kas van de Chinese autoriteiten spekken en de aanwezigheid van de bezetters door hun bezoek ‘legitimeren’. Anderen moedigen het toerisme in Tibet juist aan, omdat ooggetuigen verslagen van de verwoestende veranderingen en van de huidige situatie in Tibet onder het Chinese bewind van groot belang zijn om de Chinese autoriteiten onder druk te kunnen zetten. Ook al profiteren zij van het toerisme in Tibet, het zal voor de Chinese autoriteiten steeds moeilijker worden de internationale gemeenschap te misleiden indien er reizigers en toeristen in het land aanwezig zijn.
Als u naar Tibet reist, let er dan op om de Tibetaanse bevolking met uw bezoek te bevoordelen. Koop bijvoorbeeld souvenirs en etenswaren bij Tibetaanse stands in plaats van bij Chinese stands etcetera.
Reisdocumenten
Doordat het politieke klimaat in Tibet zeer onderhevig aan verandering is, kunnen ook de vereiste documenten aan verandering onderhevig zijn. Over het algemeen, indien er geen politieke oproer is, volstaat een paspoort ( nog minimaal 6 maanden geldig) met een Chinees visum in combinatie met een “Alien’s Travel Permit” (ATP). Dit is een speciale reisvergunning die u nodig heeft. Op dit moment worden individuele reizigers officieel niet toegelaten en is het onmogelijk zo’n vergunning zonder inschakeling van een reisbureau te krijgen. Deze permit wordt dan ook alleen in combinatie met een groepsreis aangeboden. Indien u reeds in Nederland een Chinees visum heeft aangevraagd (niet melden dat uw reisdoel Tibet is, anders wordt er geen visum verstrekt), kunt u na binnenkomst in Tibet uw eigen weg gaan en blijven zolang het visum geldig is.
Het is dus ten zeerste aan te raden in Nederland een Chinees visum aan te vragen. Dit visum kunt u aanvragen bij de Chinese Ambassade in Den Haag, via reisbureaus in Nepal en in Hongkong via reisbureaus of via de visa sectie van China Resources in Wanshai. De kosten van het visum van 60 gulden of een equivalent van 30 US dollar. Het duurt ongeveer een week.
Chinees beleid inzake toerisme
Sinds de Chinese bezetting van Tibet in 1950 werd het bezoeken van Tibet weer vrijwel onmogelijk. De ontwikkelingen in China gingen niet voorbij aan Tibet. Toen ook daar het puin van de Culturele Revolutie (1966-1976) was opgeruimd en de ergste sporen uitgewist waren, mochten in het voorjaar van 1985 westerse toeristen (in het bezit van een speciale reisvergunning) het land bezoeken. Het toerisme floreerde totdat in 1987 een vreedzame demonstratie van Tibetanen voor de vrijheid van hun land op zeer brute wijze door de Chinezen werd neergeslagen. De roep om vrijheid werd door de Chinese autoriteiten toegeschreven aan de toenemende westerse invloed, met name die van de individuele en slecht in de gaten te houden individuele reiziger. Tibet ging even dicht om orde op zaken te stellen om vervolgens mondjesmaat toeristen entree te verschaffen. Na een grote demonstratie van monniken waarbij Lhasa onder staat van beleg kwam, was het land voor meer dan een jaar gesloten voor al het toerisme. Na het opheffen van de staat van beleg hebben de autoriteiten hun beleid ten aanzien van toeristen drastisch gewijzigd. Ze hebben het toerisme in Tibet nodig voor de Chinese staatskas. Het is vrijwel de enige manier waarop in Tibet buitenlandse, harde valuta binnenkomt. De toeristenindustrie moet blijven draaien, maar niet meer op de “budget”reizigers. Individuele reizigers zijn voor de Chinese autoriteiten moeilijk te controleren. Daarbij verdenken zij vrijwel iedereen ervan een journalist of een spion voor de regering in ballingschap te zijn.
De gemiddelde toerist betaald per dag minstens 70 US dollar, reist vergezeld van een reisgids/tolk van een door de autoriteiten goedgekeurde reisorganisatie, heeft een vast programma en komt nauwelijks in de gelegenheid om onbespied met de lokale bevolking in contact te treden. Het geld verdiend met deze vorm van toerisme gaat niet naar de lokale reisorganisaties die de trips regelen, het blijft vermoedelijk zelfs niet in Tibet maar gaat voor een heel groot deel in de vorm van zgn. belasting naar Bejing.
Morele overwegingen
Het mag duidelijk zijn dat het besluit om Tibet te bezoeken niet lichthartig genomen dient te worden. Niet alleen is de reis duur en kan zij zeer moeizaam en gevaarlijk verlopen, ook zijn er een aantal morele zaken van belang. Sommigen zijn van mening dat het vanuit moreel opzicht niet wenselijk is Tibet te bezoeken; reizigers en toeristen zouden slechts de kas van de Chinese autoriteiten spekken en de aanwezigheid van de bezetters door hun bezoek ‘legitimeren’. Anderen moedigen het toerisme in Tibet juist aan, omdat ooggetuigen verslagen van de verwoestende veranderingen en van de huidige situatie in Tibet onder het Chinese bewind van groot belang zijn om de Chinese autoriteiten onder druk te kunnen zetten. Ook al profiteren zij van het toerisme in Tibet, het zal voor de Chinese autoriteiten steeds moeilijker worden de internationale gemeenschap te misleiden indien er reizigers en toeristen in het land aanwezig zijn.
Als u naar Tibet reist, let er dan op om de Tibetaanse bevolking met uw bezoek te bevoordelen. Koop bijvoorbeeld souvenirs en etenswaren bij Tibetaanse stands in plaats van bij Chinese stands etcetera.
Reisdocumenten
Doordat het politieke klimaat in Tibet zeer onderhevig aan verandering is, kunnen ook de vereiste documenten aan verandering onderhevig zijn. Over het algemeen, indien er geen politieke oproer is, volstaat een paspoort ( nog minimaal 6 maanden geldig) met een Chinees visum in combinatie met een “Alien’s Travel Permit” (ATP). Dit is een speciale reisvergunning die u nodig heeft. Op dit moment worden individuele reizigers officieel niet toegelaten en is het onmogelijk zo’n vergunning zonder inschakeling van een reisbureau te krijgen. Deze permit wordt dan ook alleen in combinatie met een groepsreis aangeboden. Indien u reeds in Nederland een Chinees visum heeft aangevraagd (niet melden dat uw reisdoel Tibet is, anders wordt er geen visum verstrekt), kunt u na binnenkomst in Tibet uw eigen weg gaan en blijven zolang het visum geldig is.
Het is dus ten zeerste aan te raden in Nederland een Chinees visum aan te vragen. Dit visum kunt u aanvragen bij de Chinese Ambassade in Den Haag, via reisbureaus in Nepal en in Hongkong via reisbureaus of via de visa sectie van China Resources in Wanshai. De kosten van het visum van 60 gulden of een equivalent van 30 US dollar. Het duurt ongeveer een week.
vrijdag 4 mei 2007 om 22:17
