Reizen
alle pijlers
Wel of niet op vakantie met oma op sterven?
donderdag 17 juli 2008 om 21:06
Hoi,
Binnenkort begint onze vakantie. We wilden eigenlijk gaan kamperen, ergens waar het mooi weer is, bij voorkeur Italie of Zwitserland.
Nu ligt de oma van mijn man op sterven. Ze is al 2 jaar ernstig ziek, maar het lijkt er op dat het binnenkort toch wel zover zal zijn. Maar ja, het kan ook nog wel een maand of langer duren.
We zitten dus een beetje in dubio of we wel of niet zullen gaan. Vakantie uitstellen kan niet, man zit in het onderwijs. We zouden natuurlijk dichterbij kunnen blijven, maar eigenlijk willen we gewoon heel graag naar de bergen. Dat is er door omstandigheden al een paar jaar niet van gekomen en we hadden ons er ontzettend op verheugd om weer lekker te wandelen/klimmen. Volgend jaar komt er weer niks van, omdat ik weer zwanger ben en dan net een weer een baby heb.
Wat zouden jullie doen? Gewoon gaan en zien hoe het loopt (met grote kans dat je de vakantie voortijdig moet afbreken en halsoverkop terug moet) of dichtbij/thuisblijven (met kleine kans dat dat dus voor niks is).
Binnenkort begint onze vakantie. We wilden eigenlijk gaan kamperen, ergens waar het mooi weer is, bij voorkeur Italie of Zwitserland.
Nu ligt de oma van mijn man op sterven. Ze is al 2 jaar ernstig ziek, maar het lijkt er op dat het binnenkort toch wel zover zal zijn. Maar ja, het kan ook nog wel een maand of langer duren.
We zitten dus een beetje in dubio of we wel of niet zullen gaan. Vakantie uitstellen kan niet, man zit in het onderwijs. We zouden natuurlijk dichterbij kunnen blijven, maar eigenlijk willen we gewoon heel graag naar de bergen. Dat is er door omstandigheden al een paar jaar niet van gekomen en we hadden ons er ontzettend op verheugd om weer lekker te wandelen/klimmen. Volgend jaar komt er weer niks van, omdat ik weer zwanger ben en dan net een weer een baby heb.
Wat zouden jullie doen? Gewoon gaan en zien hoe het loopt (met grote kans dat je de vakantie voortijdig moet afbreken en halsoverkop terug moet) of dichtbij/thuisblijven (met kleine kans dat dat dus voor niks is).
..
zondag 20 juli 2008 om 22:48
Je kunt om meningen vragen maar je zult toch met je man een besluit moeten nemen, je zegt dat je niet eens echt ernaar durft te vragen. Waarom niet? Je kunt beter meteen duidelijkheid geven naar elkaar, dan dat je dadeijk elkaar ergens in de bergen verwijten gaat zitten maken.
Ik zou, als het voor mijn man heel belangrijk was (ik denk dat hij daarin dan ook een zwaardere stem heeft) , wat dichterbij gaan zitten met de auto, op een haalbare rij afstand. Als het nodig is ben je zo terug, zonder hoge kosten vanwege lijnvluchten die je moet boeken. Als het goed is kunnen jullie nog heel vaak op vakantie, en een begrafenis is maar 1 keer.
Ik zou, als het voor mijn man heel belangrijk was (ik denk dat hij daarin dan ook een zwaardere stem heeft) , wat dichterbij gaan zitten met de auto, op een haalbare rij afstand. Als het nodig is ben je zo terug, zonder hoge kosten vanwege lijnvluchten die je moet boeken. Als het goed is kunnen jullie nog heel vaak op vakantie, en een begrafenis is maar 1 keer.
zondag 20 juli 2008 om 23:08
Ik zou heel eerlijk gezegd wel gaan. Je kunt niks aan de situatie veranderen. Jullie zoeken haar op voordat jullie op vakantie gaan. Mocht ze overlijden tijdens de vakantie, dan valt ook daar niks meer aan te doen. Keer dan gewoon in alle rust terug, stuur een kaart/bloemen en ga naar de uitvaart. Ik zou niet de vakantie overslaan. Je zegt zelf ook al dat het ook nog wel langer dan een maand kan gaan duren, en je kunt niks aan de situatie veranderen. Gaaaaan
maandag 21 juli 2008 om 07:30
Toen ik klein was zijn we jaren niet op vakantie geweest omdat oma vaak in het ziekenhuis lag.. en ja, je weet nooit. Maar ja, ze krabbelde er steeds weer bovenop en dan zaten we het jaar erna met hetzelfde probleem. Uiteindelijk is ze gewoon tijdens schoolweken overleden...
Destijds gingen wij altijd kamperen in Frankrijk, jaren 80, dus rijdt je je straat uit en je was onbereikbaar. Tegenwoordig kan je toch binnen de straal blijven waar je mobieltje nog bereik heeft, en je bent in elk geval op tijd voor de begravenis.
Destijds gingen wij altijd kamperen in Frankrijk, jaren 80, dus rijdt je je straat uit en je was onbereikbaar. Tegenwoordig kan je toch binnen de straal blijven waar je mobieltje nog bereik heeft, en je bent in elk geval op tijd voor de begravenis.
maandag 21 juli 2008 om 07:50
Iedereen heeft het maar over op tijd terug zijn voor de begrafenis, maar naar mijn idee heeft je oma hier niks aan.
Wellicht wel je overige familie.
Ik heb het besproken met mijn oma (toen ik voor het eerst in 4 jaar weer eens het land uit ging) .
Of oma wilde dat ik terug zou komen asl er iets mocht gebeuren.
Die zei: Meid geniet jij nou maar van je vakantie, het gaat er om wat we nu voor elkaar betekenen en niet na de dood.
Wellicht wel je overige familie.
Ik heb het besproken met mijn oma (toen ik voor het eerst in 4 jaar weer eens het land uit ging) .
Of oma wilde dat ik terug zou komen asl er iets mocht gebeuren.
Die zei: Meid geniet jij nou maar van je vakantie, het gaat er om wat we nu voor elkaar betekenen en niet na de dood.
maandag 21 juli 2008 om 07:50
De vraag is ook een beetje wat je ermee wilt bereiken:
- Wil je op tijd zijn en bij haar zijn als ze sterft? (lastig haalbaar)
- Wil je er heel snel daarna voor je schoonouders kunnen zijn emotioneel?
- Wil je er heel snel daarna zijn zodat je alles mee kunt helpen regelen?
- Wil je bij de begrafenis erbij zijn?
Wat al eerder gezegd is: als je 250 km er vandaan woont dan red je dat eerste waarschijnlijk sowieso niet. Bij de begrafenis kunnen zijn red je altijd wel mits je bereid bent om vrij snel je boeltje te pakken en weer terug te rijden. Zorg dat je in een gebied zit met goed bereik voor je mobiele telefoon zodat mensen je weten te bereiken.
- Wil je op tijd zijn en bij haar zijn als ze sterft? (lastig haalbaar)
- Wil je er heel snel daarna voor je schoonouders kunnen zijn emotioneel?
- Wil je er heel snel daarna zijn zodat je alles mee kunt helpen regelen?
- Wil je bij de begrafenis erbij zijn?
Wat al eerder gezegd is: als je 250 km er vandaan woont dan red je dat eerste waarschijnlijk sowieso niet. Bij de begrafenis kunnen zijn red je altijd wel mits je bereid bent om vrij snel je boeltje te pakken en weer terug te rijden. Zorg dat je in een gebied zit met goed bereik voor je mobiele telefoon zodat mensen je weten te bereiken.
maandag 21 juli 2008 om 10:36
Ik heb al jaren geen oma's (of opa's) meer, maar ik zou er niet voor thuis blijven.
Met 1 oma had ik wel een heel speciale band; maar zij zou gezegd hebben "ga maar lekker op vakantie meisje".
Zoals ook al door anderen is aangegeven is overlijden heel moeilijk te voorspellen. Het gebeurt juist vaak dat iemand juist wat lijkt op te krabbelen en dan 'opeens' overlijdt.
En inderdaad: je bent zo terug!
Met 1 oma had ik wel een heel speciale band; maar zij zou gezegd hebben "ga maar lekker op vakantie meisje".
Zoals ook al door anderen is aangegeven is overlijden heel moeilijk te voorspellen. Het gebeurt juist vaak dat iemand juist wat lijkt op te krabbelen en dan 'opeens' overlijdt.
En inderdaad: je bent zo terug!
maandag 21 juli 2008 om 11:26
Mij is vorig jaar hetzelfde overkomen. Mijn oma lag slecht, maar niet direct in levensgevaar. Ik was er wel bang voor dat ze zou overlijden, net als we op vakantie waren. Mijn zus maakte een rondreis door Amerika, dat was 1 jaar vantevoren al geboekt en betaald. Ook zij vroeg zich af wat ze moest doen als oma zou overlijden.
We hebben met mijn moeder overlegd hoe zij daar tegenaan keek. Zij vond dat we gewoon op vakantie moesten gaan.
Dat hebben we dus ook gedaan. Wel bereikbaar gebleven, en vaak gesmst hoe het ging. Aanvankelijk leek het wat beter te gaan, dus ik maakte me niet al te veel zorgen. Bovendien zaten we op 15 uur rijden van NL, dus voor de begrafenis zou ik nog op tijd zijn.
Na 2,5 week keerden we terug. Eerst wilden we de reis in 2 stukken maken, maar we zijn toch in 1 ruk naar huis gereden.
'S nachts stuurde ik een sms naar mn moeder dat we weer thuiswaren. En toen belde ze direct terug. Oma was bediend en lag op sterven. Als ik nog afscheid wilde nemen moest ik snel zijn. De volgende dag snel gegaan. Ze lag al in coma, maar ik heb haar nog kunnen zien. 'S avonds is ze overleden.
Mijn zus hebben we niks laten weten. Ook al had ze een heel sterke band met oma, afscheid nemen kon toch niet meer. 4 dagen later zou ze zowiezo terug komen. Mijn moeder wilde haar vakantie niet verpesten.
Een paar uur voordat ze in het vliegtuig zou stappen, heb ik haar per sms laten weten dat oma overleden was. Mijn vriend en ik zouden hun namelijk van het vliegveld ophalen, maar dat kon niet doordat de begrafenis dan was. Omdat ze zich dan zouden schrikken, hebben we het toch maar laten weten. Ik had de schoonouders van mijn zus een brief meegegeven waarin ik alles had uitgelegd.
Schoonouders hebben heel erg hun best gedaan om mijn zus en haar vriend op tijd op de begrafenis te krijgen. Maar hun vliegtuig had 3 uur vertraging, en daardoor kwamen ze pas aan op het graf. Dat was wel even schrikken voor ze, net gehoord dat oma overleden was, en dan al op het graf staan.
Wat jij moet doen, zou ik af laten hangen van wat je man wil. Misschien kan hij met zijn ouders bespreken wat zij op prijs stellen? Ik zou wel gewoon op vakantie gaan, met een dag rijden ben je weer terug. Dus voor de begrafenis ben je altijd op tijd.
We hebben met mijn moeder overlegd hoe zij daar tegenaan keek. Zij vond dat we gewoon op vakantie moesten gaan.
Dat hebben we dus ook gedaan. Wel bereikbaar gebleven, en vaak gesmst hoe het ging. Aanvankelijk leek het wat beter te gaan, dus ik maakte me niet al te veel zorgen. Bovendien zaten we op 15 uur rijden van NL, dus voor de begrafenis zou ik nog op tijd zijn.
Na 2,5 week keerden we terug. Eerst wilden we de reis in 2 stukken maken, maar we zijn toch in 1 ruk naar huis gereden.
'S nachts stuurde ik een sms naar mn moeder dat we weer thuiswaren. En toen belde ze direct terug. Oma was bediend en lag op sterven. Als ik nog afscheid wilde nemen moest ik snel zijn. De volgende dag snel gegaan. Ze lag al in coma, maar ik heb haar nog kunnen zien. 'S avonds is ze overleden.
Mijn zus hebben we niks laten weten. Ook al had ze een heel sterke band met oma, afscheid nemen kon toch niet meer. 4 dagen later zou ze zowiezo terug komen. Mijn moeder wilde haar vakantie niet verpesten.
Een paar uur voordat ze in het vliegtuig zou stappen, heb ik haar per sms laten weten dat oma overleden was. Mijn vriend en ik zouden hun namelijk van het vliegveld ophalen, maar dat kon niet doordat de begrafenis dan was. Omdat ze zich dan zouden schrikken, hebben we het toch maar laten weten. Ik had de schoonouders van mijn zus een brief meegegeven waarin ik alles had uitgelegd.
Schoonouders hebben heel erg hun best gedaan om mijn zus en haar vriend op tijd op de begrafenis te krijgen. Maar hun vliegtuig had 3 uur vertraging, en daardoor kwamen ze pas aan op het graf. Dat was wel even schrikken voor ze, net gehoord dat oma overleden was, en dan al op het graf staan.
Wat jij moet doen, zou ik af laten hangen van wat je man wil. Misschien kan hij met zijn ouders bespreken wat zij op prijs stellen? Ik zou wel gewoon op vakantie gaan, met een dag rijden ben je weer terug. Dus voor de begrafenis ben je altijd op tijd.
maandag 21 juli 2008 om 21:17
Wij hebben ook ooit onze vakantie onderbroken toen mijn opa overleed. We hadden vier weken geboekt, stonden er net twee dagen en konden weer 1300 km terugrijden, omdat ik persé afscheid wilde nemen.
Omdat wij bij onze reisverzekering aan konden tonen dat wij na de begrafenis weer naar dezelfde plek teruggingen kregen we de reiskosten vergoed.
In één week 3 x 1300 km autorijden is knap beroerd. De overige weken zijn we twee keer van de camping afgeweest, voor boodschappen. We waren compleet uitgeput en hebben alleen maar plat gelegen, terwijl we meestal van alles ondernemen.
Mocht dit nog eens voorkomen, dan gaan we met de trein / vliegtuig terug, dat is minder inspannend dan autorijden.
Omdat wij bij onze reisverzekering aan konden tonen dat wij na de begrafenis weer naar dezelfde plek teruggingen kregen we de reiskosten vergoed.
In één week 3 x 1300 km autorijden is knap beroerd. De overige weken zijn we twee keer van de camping afgeweest, voor boodschappen. We waren compleet uitgeput en hebben alleen maar plat gelegen, terwijl we meestal van alles ondernemen.
Mocht dit nog eens voorkomen, dan gaan we met de trein / vliegtuig terug, dat is minder inspannend dan autorijden.
maandag 21 juli 2008 om 22:00
Ik zou gewoon gaan. Ik woon in Zwitserland en vorige week is mijn schoonvader overleden. We hebben 9 uurtjes over de reis gedaan. Dus nog op tijd om te kunnen helpen met het regelen van de crematie en voor de crematie zelf. Het is niet het einde van de wereld, Zwitserland bedoel ik dan natuurlijk. Ga lekker op vakantie en bel iedere dag even naar huis.
Sterkte en veel plezier.
Sterkte en veel plezier.
maandag 21 juli 2008 om 23:09
Even in de groep gooien. Een andere situatie als die van reiziger, maar ben wel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.
dinsdag 22 juli 2008 om 11:00
Ja, natuurlijk maakt het voor de reisverzekering uit wie er is overleden. Volgens mij gaat het om verwanten t/m de 2e graad waarbij de reisverzekering vergoedt.
Een jaar of wat geleden overleed een tante van mijn man een dag of wat voor wij op vakantie gingen. Begrafenis was op onze vertrekdag (gingen met het vliegtuig, dus later vertrekken was geen optie) en we zijn dan ook gewoon gegaan.
Maar goed een tante (die ook nog eens hoogbejaard was) is toch weer 'wat verder weg'.
Overigens als er iemand zou overlijden waar ik een hele goede band mee heb, zou ik sowieso naar de uitvaart gaan of de verzekering het nu wel of niet vergoedt.
Een jaar of wat geleden overleed een tante van mijn man een dag of wat voor wij op vakantie gingen. Begrafenis was op onze vertrekdag (gingen met het vliegtuig, dus later vertrekken was geen optie) en we zijn dan ook gewoon gegaan.
Maar goed een tante (die ook nog eens hoogbejaard was) is toch weer 'wat verder weg'.
Overigens als er iemand zou overlijden waar ik een hele goede band mee heb, zou ik sowieso naar de uitvaart gaan of de verzekering het nu wel of niet vergoedt.
dinsdag 22 juli 2008 om 17:15
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Tja, dit vind ik een hele moeilijke. Het hangt er vanaf wie het is, hoe de band is, hoe close je met elkaar bent. Ik geloof niet dat m'n familie het me kwalijk zou nemen als ik toch zou gaan.Maar ik weet niet wat ik zou doen.
Tja, dit vind ik een hele moeilijke. Het hangt er vanaf wie het is, hoe de band is, hoe close je met elkaar bent. Ik geloof niet dat m'n familie het me kwalijk zou nemen als ik toch zou gaan.Maar ik weet niet wat ik zou doen.
woensdag 23 juli 2008 om 15:58
quote:girl-1983 schreef op 21 juli 2008 @ 23:09:
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Dit heb ik een paar jaar geleden meegemaakt. De rugzakken stonden bij wijze van spreken al ingepakt in de gang toen ik een telefoontje kreeg. Een (aangetrouwde) oom was heel plotseling overleden en zou begraven worden op de derde dag van onze vakantie.
Mijn eerste reactie was inderdaad " o shit - hoe moet dat nou, wij gaan op vakantie" want ik wilde toch wel graag naar de begrafenis toe. De eerste reactie van mijn tante was dat ze zich niet voor kon stellen dat haar man had gewild dat wij ons in allerlei bochten hadden gewrongen. Ze vond dat we gewoon moesten gaan. Dat hebben we dus ook gedaan. Moet er wel bijzeggen dat we een rondreis hadden geboekt in Zuid-Amerika, dus gewoon een paar dagen later vertrekken zat er niet echt in. Ook had de reisverzekering waarschijnlijk niets vergoed, omdat het geen naaste familie was.
Vlak voor vertrek zijn we toen nog in allerijl langs geweest bij tante - dat heeft ze erg prettig gevonden. En op het moment dat de begrafenis was hebben we ons wel even teruggetrokken en een " moment van bezinning" ingelast.
Ik weet trouwens niet wat we hadden gedaan als mijn tante er anders over had gedacht...waarschijnlijk had ik me dan wel verplicht gevoeld om thuis te blijven.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Dit heb ik een paar jaar geleden meegemaakt. De rugzakken stonden bij wijze van spreken al ingepakt in de gang toen ik een telefoontje kreeg. Een (aangetrouwde) oom was heel plotseling overleden en zou begraven worden op de derde dag van onze vakantie.
Mijn eerste reactie was inderdaad " o shit - hoe moet dat nou, wij gaan op vakantie" want ik wilde toch wel graag naar de begrafenis toe. De eerste reactie van mijn tante was dat ze zich niet voor kon stellen dat haar man had gewild dat wij ons in allerlei bochten hadden gewrongen. Ze vond dat we gewoon moesten gaan. Dat hebben we dus ook gedaan. Moet er wel bijzeggen dat we een rondreis hadden geboekt in Zuid-Amerika, dus gewoon een paar dagen later vertrekken zat er niet echt in. Ook had de reisverzekering waarschijnlijk niets vergoed, omdat het geen naaste familie was.
Vlak voor vertrek zijn we toen nog in allerijl langs geweest bij tante - dat heeft ze erg prettig gevonden. En op het moment dat de begrafenis was hebben we ons wel even teruggetrokken en een " moment van bezinning" ingelast.
Ik weet trouwens niet wat we hadden gedaan als mijn tante er anders over had gedacht...waarschijnlijk had ik me dan wel verplicht gevoeld om thuis te blijven.
woensdag 23 juli 2008 om 16:06
quote:girl-1983 schreef op 21 juli 2008 @ 23:09:
Even in de groep gooien. Een andere situatie als die van reiziger, maar ben wel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.
Maar nu noem je wel heel uiteenlopende dingen.
E.e.a. heeft vooral te maken met de band die ik met dat bewuste familielid heb, of met de directe nabestaanden.
Ik heb nog best veel familie maar zie ze nooit. Voor hen wijzig ik mijn vakantieplannen niet, en als ik niet op vakantie was/zou gaan, ging ik bij de meesten niet eens naar de uitvaart.
Even in de groep gooien. Een andere situatie als die van reiziger, maar ben wel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.
Maar nu noem je wel heel uiteenlopende dingen.
E.e.a. heeft vooral te maken met de band die ik met dat bewuste familielid heb, of met de directe nabestaanden.
Ik heb nog best veel familie maar zie ze nooit. Voor hen wijzig ik mijn vakantieplannen niet, en als ik niet op vakantie was/zou gaan, ging ik bij de meesten niet eens naar de uitvaart.
woensdag 23 juli 2008 om 16:07
quote:reizigster2004 schreef op 17 juli 2008 @ 21:57:
Ik las trouwens iemand die iets over een reisverzekering zei. Maar ik denk dat die een overhaaste terugkeer niet dekt, aangezien het toch wel een beetje te voorzien is, dat oma ergens in de komende tijd zal overlijden.
Hangt van de graad van familie af of de reisverzekering uitkeert, oma's vallen daar waarschijnlijk nog wel onder, maar helemaal zeker weten doe ik 't niet. Maar bij het overlijden van je allerbeste vriend(in) is niets gedekt, terwijl ook dat onverwachts kan gebeuren als je een keer op reis bent.
Als je een goede band hebt met de oma en je wilt nog zoveel mogelijk bij haar zijn of bij de ouder die op 't punt staat zijn/haar moeder te verliezen, dan moet je thuisblijven. Als het alleen om het fatsoen/protocol te doen is zou ik gewoon gaan en maar kijken wat er van komt.
Ik las trouwens iemand die iets over een reisverzekering zei. Maar ik denk dat die een overhaaste terugkeer niet dekt, aangezien het toch wel een beetje te voorzien is, dat oma ergens in de komende tijd zal overlijden.
Hangt van de graad van familie af of de reisverzekering uitkeert, oma's vallen daar waarschijnlijk nog wel onder, maar helemaal zeker weten doe ik 't niet. Maar bij het overlijden van je allerbeste vriend(in) is niets gedekt, terwijl ook dat onverwachts kan gebeuren als je een keer op reis bent.
Als je een goede band hebt met de oma en je wilt nog zoveel mogelijk bij haar zijn of bij de ouder die op 't punt staat zijn/haar moeder te verliezen, dan moet je thuisblijven. Als het alleen om het fatsoen/protocol te doen is zou ik gewoon gaan en maar kijken wat er van komt.
woensdag 23 juli 2008 om 16:11
quote:tante Klaas schreef op 23 juli 2008 @ 15:58:
[...]
Dit heb ik een paar jaar geleden meegemaakt. De rugzakken stonden bij wijze van spreken al ingepakt in de gang toen ik een telefoontje kreeg. Een (aangetrouwde) oom was heel plotseling overleden en zou begraven worden op de derde dag van onze vakantie.
Mijn eerste reactie was inderdaad " o shit - hoe moet dat nou, wij gaan op vakantie" want ik wilde toch wel graag naar de begrafenis toe. De eerste reactie van mijn tante was dat ze zich niet voor kon stellen dat haar man had gewild dat wij ons in allerlei bochten hadden gewrongen. Ze vond dat we gewoon moesten gaan. Dat hebben we dus ook gedaan. Moet er wel bijzeggen dat we een rondreis hadden geboekt in Zuid-Amerika, dus gewoon een paar dagen later vertrekken zat er niet echt in. Ook had de reisverzekering waarschijnlijk niets vergoed, omdat het geen naaste familie was.
Vlak voor vertrek zijn we toen nog in allerijl langs geweest bij tante - dat heeft ze erg prettig gevonden. En op het moment dat de begrafenis was hebben we ons wel even teruggetrokken en een " moment van bezinning" ingelast.
Ik weet trouwens niet wat we hadden gedaan als mijn tante er anders over had gedacht...waarschijnlijk had ik me dan wel verplicht gevoeld om thuis te blijven.Voor 'n oom/tante zou ik nooit thuisblijven, omdat ik met geen van allen een echte band heb en ze nauwelijks zie. Het zou voor mij puur een gevoelskwestie zijn als het iemand betrof die veel voor mij betekende. Maar als het enkel om de begrafenis gaat (en niet 't bijstaan van iemand in z'n stervensproces of het steunen van de nabestaande waarmee je een goede band hebt) dan zou ik die begrafenis zeker laten schieten als ik andere (reis)plannen had.
[...]
Dit heb ik een paar jaar geleden meegemaakt. De rugzakken stonden bij wijze van spreken al ingepakt in de gang toen ik een telefoontje kreeg. Een (aangetrouwde) oom was heel plotseling overleden en zou begraven worden op de derde dag van onze vakantie.
Mijn eerste reactie was inderdaad " o shit - hoe moet dat nou, wij gaan op vakantie" want ik wilde toch wel graag naar de begrafenis toe. De eerste reactie van mijn tante was dat ze zich niet voor kon stellen dat haar man had gewild dat wij ons in allerlei bochten hadden gewrongen. Ze vond dat we gewoon moesten gaan. Dat hebben we dus ook gedaan. Moet er wel bijzeggen dat we een rondreis hadden geboekt in Zuid-Amerika, dus gewoon een paar dagen later vertrekken zat er niet echt in. Ook had de reisverzekering waarschijnlijk niets vergoed, omdat het geen naaste familie was.
Vlak voor vertrek zijn we toen nog in allerijl langs geweest bij tante - dat heeft ze erg prettig gevonden. En op het moment dat de begrafenis was hebben we ons wel even teruggetrokken en een " moment van bezinning" ingelast.
Ik weet trouwens niet wat we hadden gedaan als mijn tante er anders over had gedacht...waarschijnlijk had ik me dan wel verplicht gevoeld om thuis te blijven.Voor 'n oom/tante zou ik nooit thuisblijven, omdat ik met geen van allen een echte band heb en ze nauwelijks zie. Het zou voor mij puur een gevoelskwestie zijn als het iemand betrof die veel voor mij betekende. Maar als het enkel om de begrafenis gaat (en niet 't bijstaan van iemand in z'n stervensproces of het steunen van de nabestaande waarmee je een goede band hebt) dan zou ik die begrafenis zeker laten schieten als ik andere (reis)plannen had.
woensdag 23 juli 2008 om 16:14
quote:girl-1983 schreef op 21 juli 2008 @ 23:09:
Even in de groep gooien. Een andere situatie als die van reiziger, maar ben wel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.Ik zou niet naar de begrafenis gaan en gewoon op reis gaan als 't een familielid betreft. Maar als er iets met mijn ouders zou zijn zou ik absoluut thuisblijven en nog zoveel mogelijk tijd met ze doorbrengen. Zo ook als een goede vriend(in) opeens ernstig ziek is. Maar dat zijn mensen met wie ik een band heb, familie krijg je er bij, dat wil niet zeggen dat je iets met die mensen hebt.
Even in de groep gooien. Een andere situatie als die van reiziger, maar ben wel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.
Wat nu als de vakantie geboekt is en jullie vertrekken over een paar dagen. Dan overlijdt een famileilid plotseling. De uitvaart is als jullie op vakantie zouden zijn. Wat doe je?
Toch op vakantie gaan? Vakantie omboeken en later gaan (en maakt het dan uit of je met de auto naar de camping gaat of met het vliegtuig, of bijv een rondreis gaat maken waarbij alles al gepland is)? Hele vakantie afblazen?
En maakt het daarbij nog uit wie er overleden is?
Dit kwam zo even in me op bij het lezen van dit topic, ben wel benieuwd hoe mensen hier tegenaan kijken.Ik zou niet naar de begrafenis gaan en gewoon op reis gaan als 't een familielid betreft. Maar als er iets met mijn ouders zou zijn zou ik absoluut thuisblijven en nog zoveel mogelijk tijd met ze doorbrengen. Zo ook als een goede vriend(in) opeens ernstig ziek is. Maar dat zijn mensen met wie ik een band heb, familie krijg je er bij, dat wil niet zeggen dat je iets met die mensen hebt.
woensdag 23 juli 2008 om 16:39
Het hangt zeker af van de relatie die je met iemand hebt / had ja. Dat iemand familie van je is, hoeft nog niet te betekenen dat je een warme band met diegene hebt - en andersom.
Ik vond zelf wel dat het erg " on-af" was. Het overlijden was plotseling, dus niemand was er op voorbereid, en dan mis je ook de begrafenis. Heel raar is dat, geen afsluiting ofzo. maar dat dreigt wel erg off-topic te gaan.
Ik vond zelf wel dat het erg " on-af" was. Het overlijden was plotseling, dus niemand was er op voorbereid, en dan mis je ook de begrafenis. Heel raar is dat, geen afsluiting ofzo. maar dat dreigt wel erg off-topic te gaan.
woensdag 23 juli 2008 om 19:27
Tuurlijk, ik snap dat zo'n beslissing van een heleboel dingen afhankelijk is. De band met de overledene voorop uiteraard. Maar was toch even benieuwd of mensen (zoals Tante Klaas) dit hadden meegemaakt en wat ze besloten hadden.
Wat me wel opvalt is dat veel mensen het (ook) af lijken te laten hangen van wat de directe nabestaanden vinden (zoals die tante in jouw geval). Bijna een soort goedkeuring om te vertrekken; dat vind ik wel wat vreemd. Uiteindelijk gaat het toch om je eigen gevoel erbij; voelt het 'goed' om op vakantie te gaan? Bijv bij de TO (sorry dat ik je nu even als vb neem) proef ik vanuit haarzelf twijfel om te gaan. En als oma of partner van oma (mocht die er nog zijn) zegt: meid, ga maar, dan maakt dat blijkbaar de beslissing gemakkelijker. Een soort 'goedkeuring' om te gaan, waardoor je de beslissing ook een beetje uit handen geeft. Maar goed, daarbij spelen denk ik nog wel eenaantal dingen mee:
- hoe gemakkelijk zal iemand tegen je zeggen 'nee, ik heb liever dat je thuis blijft' (los van wat ze écht voelen)
- je gaat op vakantie, terwijl er vanuit jezelf twijfel was; zit je dan lekker te genieten van je vakantie?
Daarom lijkt het me uiteindelijk altijd het beste zelf, zonder toestemming/goedkeuring/advies van anderen, te beslissen wat je wilt doen. En het volgen van je gevoel lijkt me daarin erg belangrijk.
Maar bijv Tante Klaas; wat nu als je een reis met de auto had gemaakt, waabrij een paar dagen later vertrekken wél mogelijk was? Was je dan wel in Nl gebleven? (snap dat dit 'what if' vragen zijn en dus lastig te beantwoorden, maar ben gewoon nieuwsgierig)
Wat me wel opvalt is dat veel mensen het (ook) af lijken te laten hangen van wat de directe nabestaanden vinden (zoals die tante in jouw geval). Bijna een soort goedkeuring om te vertrekken; dat vind ik wel wat vreemd. Uiteindelijk gaat het toch om je eigen gevoel erbij; voelt het 'goed' om op vakantie te gaan? Bijv bij de TO (sorry dat ik je nu even als vb neem) proef ik vanuit haarzelf twijfel om te gaan. En als oma of partner van oma (mocht die er nog zijn) zegt: meid, ga maar, dan maakt dat blijkbaar de beslissing gemakkelijker. Een soort 'goedkeuring' om te gaan, waardoor je de beslissing ook een beetje uit handen geeft. Maar goed, daarbij spelen denk ik nog wel eenaantal dingen mee:
- hoe gemakkelijk zal iemand tegen je zeggen 'nee, ik heb liever dat je thuis blijft' (los van wat ze écht voelen)
- je gaat op vakantie, terwijl er vanuit jezelf twijfel was; zit je dan lekker te genieten van je vakantie?
Daarom lijkt het me uiteindelijk altijd het beste zelf, zonder toestemming/goedkeuring/advies van anderen, te beslissen wat je wilt doen. En het volgen van je gevoel lijkt me daarin erg belangrijk.
Maar bijv Tante Klaas; wat nu als je een reis met de auto had gemaakt, waabrij een paar dagen later vertrekken wél mogelijk was? Was je dan wel in Nl gebleven? (snap dat dit 'what if' vragen zijn en dus lastig te beantwoorden, maar ben gewoon nieuwsgierig)
woensdag 23 juli 2008 om 19:28
quote:tante Klaas schreef op 23 juli 2008 @ 16:39:
Het hangt zeker af van de relatie die je met iemand hebt / had ja. Dat iemand familie van je is, hoeft nog niet te betekenen dat je een warme band met diegene hebt - en andersom.
Ik vond zelf wel dat het erg " on-af" was. Het overlijden was plotseling, dus niemand was er op voorbereid, en dan mis je ook de begrafenis. Heel raar is dat, geen afsluiting ofzo. maar dat dreigt wel erg off-topic te gaan.Dit laatste kan ik me heel goed voorstellen. Zo'n begrafenis is toch een soort 'afsluiting'. Lijkt me vreemd om daar niet bij te zijn...
Het hangt zeker af van de relatie die je met iemand hebt / had ja. Dat iemand familie van je is, hoeft nog niet te betekenen dat je een warme band met diegene hebt - en andersom.
Ik vond zelf wel dat het erg " on-af" was. Het overlijden was plotseling, dus niemand was er op voorbereid, en dan mis je ook de begrafenis. Heel raar is dat, geen afsluiting ofzo. maar dat dreigt wel erg off-topic te gaan.Dit laatste kan ik me heel goed voorstellen. Zo'n begrafenis is toch een soort 'afsluiting'. Lijkt me vreemd om daar niet bij te zijn...
woensdag 23 juli 2008 om 21:01
Dat zie je wel goed hoor, dat die " goedkeuring" toch wel belangrijk was. Toen ik tegen mijn tante zei o jee, we zouden dan-en-dan op vakantie gaan was echt haar allereerste reactie: dat moet je ook gewoon doen. (we zijn altijd vrij direct in deze familie, dat meende ze dus ook echt) Ze zei het dus niet uit beleefdheid ofzo. En dat ik me nog in een bocht had gewrongen om voor vertrek bij haar langs te gaan waardeerde ze heel erg. Ik vond het wel belangrijk dat zij zich niet heel erg in de steek gelaten voelde. (deze oom en tante hebben zelf geen kinderen trouwens, dat verklaart ook wat)
Als we met de auto weg zouden gaan, had ik in dit geval inderdaad het vertrek uitgesteld. Dan komt het niet aan op een dag meer of minder vakantie.
Als we met de auto weg zouden gaan, had ik in dit geval inderdaad het vertrek uitgesteld. Dan komt het niet aan op een dag meer of minder vakantie.
vrijdag 25 juli 2008 om 13:42
Hallo,
ik had helemaal niet gezien dat hier nog verder geschreven was. Iemand vroeg wat wij besloten hebben. We zijn vorige week langsgegaan en eigenlijk viel het ons wel mee. Ze was aangekleed en uit bed en vrolijk. Wel misselijk en ziek, dat zag je wel, maar dat is al langere tijd zo.
Mijn man keek me aan of hij het in Zwitserland hoorde donderen toen ik vroeg of hij liever thuis wilde blijven of ergens anders (dichterbij) op vakantie wilde. Nee dus, hij vond dat dat dan net zou voelen alsof we zitten te wachten tot ze eindelijk eens dood gaat, zodat we naar de begrafenis kunnen. En we zijn vanuit Zwitserland idd in een dag weer thuis als het moet.
Dus we gaan toch! Morgen vertrekken we en ik hoop dat we oma over 4 weken in levende lijve toch weer terugzien.
In elk geval allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties.
Oh, en op het tweede stuk van het topic, wat als..... vorig jaar overleed mijn eigen oma, vlak voordat wij op een geboekte vliegvakantie zouden gaan. Die zou ik wel afgezegd hebben als zij begraven zou worden in onze vakantie. Dat was niet nodig, de begrafenis vond een dag voordat we weggingen plaats.
Voor ooms en tantes zou ik dat niet doen, denk ik, zo'n close band heb ik daar niet mee. Opa's, oma's, ouders, beste vrienden uiteraard wel. Daar wil je toch graag op een passende manier afscheid van nemen, lijkt me.
ik had helemaal niet gezien dat hier nog verder geschreven was. Iemand vroeg wat wij besloten hebben. We zijn vorige week langsgegaan en eigenlijk viel het ons wel mee. Ze was aangekleed en uit bed en vrolijk. Wel misselijk en ziek, dat zag je wel, maar dat is al langere tijd zo.
Mijn man keek me aan of hij het in Zwitserland hoorde donderen toen ik vroeg of hij liever thuis wilde blijven of ergens anders (dichterbij) op vakantie wilde. Nee dus, hij vond dat dat dan net zou voelen alsof we zitten te wachten tot ze eindelijk eens dood gaat, zodat we naar de begrafenis kunnen. En we zijn vanuit Zwitserland idd in een dag weer thuis als het moet.
Dus we gaan toch! Morgen vertrekken we en ik hoop dat we oma over 4 weken in levende lijve toch weer terugzien.
In elk geval allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties.
Oh, en op het tweede stuk van het topic, wat als..... vorig jaar overleed mijn eigen oma, vlak voordat wij op een geboekte vliegvakantie zouden gaan. Die zou ik wel afgezegd hebben als zij begraven zou worden in onze vakantie. Dat was niet nodig, de begrafenis vond een dag voordat we weggingen plaats.
Voor ooms en tantes zou ik dat niet doen, denk ik, zo'n close band heb ik daar niet mee. Opa's, oma's, ouders, beste vrienden uiteraard wel. Daar wil je toch graag op een passende manier afscheid van nemen, lijkt me.
..
woensdag 30 juli 2008 om 11:18
Hoi,
Reizigster vroeg om ervaringen met mogelijk overlijden van oma en girl om ervaringen met overlijden van familielid met begravenis als je net op vakantie bent.
Beide gevallen heb ik meegemaakt.
Drie jaar geleden ging ik met mijn ouders op vakantie (weekje). Met oma ging het slecht; ze zou de volgende dag kunnen overlijden maar het zou ook nog heel goed twee maanden kunnen duren. De dag voor ons vertrek naar de vakantiebestemming zijn de bij oma langsgeweest en hebben we min of meer afscheid genomen. Toen we 4 dagen op de vakantiebestemming waren kregen we van een oom een sms dat ze overleden was. Vrij snel daarna hebben we contact opgenomen met onze reisverzekering en zij hebben alles in het werk gesteld om ons terug te krijgen. Een dag later met een flinke busreis naar een verder gelegen vliegveld, vliegreis en taxirit stonden we aan het bed waar ze opgebaard lag en hebben we alles bewust meegemaakt wat betreft organiseren ed.
Het overlijden van een familielid hebben we dit jaar meegemaakt. De oom van mijn vriend was vrij slecht. Hij overleed op maandag en wij hadden in een vlucht geboekt voor de zaterdag. Even hebben we de hoop gehad dat hij op vrijdag begraven/gecremeerd zou worden, maar dit gebeurde pas de maandag erna. Mijn vriend had op zich wel een goede band met deze oom maar echt hecht was de band niet. Vrij snel hebben we besloten de vakantie door te laten gaan; mijn vriend heeft in de loop van de week nog wel afscheid genomen en de tante een hart onder de riem gestoken. Op de dag van de crematie hebben we in een kerk op de vakantiebestemming een kaarsje aangestoken...
Reizigster vroeg om ervaringen met mogelijk overlijden van oma en girl om ervaringen met overlijden van familielid met begravenis als je net op vakantie bent.
Beide gevallen heb ik meegemaakt.
Drie jaar geleden ging ik met mijn ouders op vakantie (weekje). Met oma ging het slecht; ze zou de volgende dag kunnen overlijden maar het zou ook nog heel goed twee maanden kunnen duren. De dag voor ons vertrek naar de vakantiebestemming zijn de bij oma langsgeweest en hebben we min of meer afscheid genomen. Toen we 4 dagen op de vakantiebestemming waren kregen we van een oom een sms dat ze overleden was. Vrij snel daarna hebben we contact opgenomen met onze reisverzekering en zij hebben alles in het werk gesteld om ons terug te krijgen. Een dag later met een flinke busreis naar een verder gelegen vliegveld, vliegreis en taxirit stonden we aan het bed waar ze opgebaard lag en hebben we alles bewust meegemaakt wat betreft organiseren ed.
Het overlijden van een familielid hebben we dit jaar meegemaakt. De oom van mijn vriend was vrij slecht. Hij overleed op maandag en wij hadden in een vlucht geboekt voor de zaterdag. Even hebben we de hoop gehad dat hij op vrijdag begraven/gecremeerd zou worden, maar dit gebeurde pas de maandag erna. Mijn vriend had op zich wel een goede band met deze oom maar echt hecht was de band niet. Vrij snel hebben we besloten de vakantie door te laten gaan; mijn vriend heeft in de loop van de week nog wel afscheid genomen en de tante een hart onder de riem gestoken. Op de dag van de crematie hebben we in een kerk op de vakantiebestemming een kaarsje aangestoken...
