Relaties
alle pijlers
'Ongewenst kinderloos' en vrienden/familie
zondag 4 april 2010 om 09:27
quote:elninjoo schreef op 04 april 2010 @ 09:22:
[...]
Die heb ik idd laten verwateren, omdat ik er niets meer van terugkreeg door dat ze alleen nog maar over baby's en aanverwante konden leuteren.
Het is dat je wel eens hebt laten vallen dat je niet in een stad woont want ander wist ik zeker dat je een ex-vriendin van mij bent (gut, hoe zou dat nou konen ).
[...]
Die heb ik idd laten verwateren, omdat ik er niets meer van terugkreeg door dat ze alleen nog maar over baby's en aanverwante konden leuteren.
Het is dat je wel eens hebt laten vallen dat je niet in een stad woont want ander wist ik zeker dat je een ex-vriendin van mij bent (gut, hoe zou dat nou konen ).
zondag 4 april 2010 om 09:30
Mariesophie,
ik ben zelf ongewenst kinderloos. Wat ik in jouw verhaal herken is typerend voor mensen die nog bezig zijn met proberen.
wat ik je aan kan raden is het volgende: ga nu niet "zoeken ' naar (nu) kinderloze vrienden. zij kunnen zelf in de loop van de tijd kinderen krijgen of , als je alleen ongewenst kinderloze vrienden hebt, loop je het risico elkaar naar beneden te trekken.
Jij moet op dit moment alleen nog bezig zijn met 1 vraag: hoe ver ga ik in mijn wens om een kind te krijgen. Al het andere is nu van minder belang. Dat klinkt vreemd, maar je grens bepalen is al heel erg belangrijk. Ik heb het gevoel dat jij je grenzen aan het verschuiven bent.
Op het moment dat je stopt, ik hoop dat dat is als je zwanger bent, dan zal, waar je nu mee zit, zich vanzelf op lossen; je bent immers ook moeder.
Mocht het niet lukken, dan zul je idd met een wereld moeten leren leven waarin kinderen een enorme rol spelen. Daar kùn je niet omheen.
je relatie met je man veranderd pas nàdat je gestopt bent met proberen. tot die tijd is het 'twee tegen de wereld'. Hoe dat voor jou zal uitpakken is niet te zeggen, dat hangt af van omstandigheden en persoonlijkheden.
Nu psychologische hulp zoeken is eigenlijk nog niet aan te raden. je bent namelijk nog niet 'klaar' ermee. die hulp moet je zoeken op het moment dat je gestopt bent en het niet gelukt is.
elk moment eerder is te vroeg,geloof me. Je wilt nu niet horen wat hierboven is gezegd. Je bent er nog niet klaar voor.
Op het moment dat je stopt, en je doemscenario is werkelijkheid, gaat het een aantal jaren duren voor je open en eerlijk naar kinderen en anderen kunt kijken.
Wat de meest ongewenst kinderloze vrouwen doen is het volgdende: ze gaan naar feestjes met kinderen. dan treed een soort zelfbescherming in werking: een muur wordt er gebouwd. die houden ze vol tot ze thuis zijn. Dan laten ze zich (in het bijzijn van alleen de partner )gaan. op die manier geef je wel toe aan je verdriet maar verhinder je niet dat je buiten de maatschappij komt te staan. Afhankelijk van de fase waarin je zit zal dat verdriet verminderen.
mijn raad aan jou: ga gewoon, hou je sterk. mochten er kwetsende en domme opmerkingen komen (en die komen er!) probeer dan te bedenken dat zoiets alles zegt over hen en niets over jou.
sterkte, met alles.
ik ben zelf ongewenst kinderloos. Wat ik in jouw verhaal herken is typerend voor mensen die nog bezig zijn met proberen.
wat ik je aan kan raden is het volgende: ga nu niet "zoeken ' naar (nu) kinderloze vrienden. zij kunnen zelf in de loop van de tijd kinderen krijgen of , als je alleen ongewenst kinderloze vrienden hebt, loop je het risico elkaar naar beneden te trekken.
Jij moet op dit moment alleen nog bezig zijn met 1 vraag: hoe ver ga ik in mijn wens om een kind te krijgen. Al het andere is nu van minder belang. Dat klinkt vreemd, maar je grens bepalen is al heel erg belangrijk. Ik heb het gevoel dat jij je grenzen aan het verschuiven bent.
Op het moment dat je stopt, ik hoop dat dat is als je zwanger bent, dan zal, waar je nu mee zit, zich vanzelf op lossen; je bent immers ook moeder.
Mocht het niet lukken, dan zul je idd met een wereld moeten leren leven waarin kinderen een enorme rol spelen. Daar kùn je niet omheen.
je relatie met je man veranderd pas nàdat je gestopt bent met proberen. tot die tijd is het 'twee tegen de wereld'. Hoe dat voor jou zal uitpakken is niet te zeggen, dat hangt af van omstandigheden en persoonlijkheden.
Nu psychologische hulp zoeken is eigenlijk nog niet aan te raden. je bent namelijk nog niet 'klaar' ermee. die hulp moet je zoeken op het moment dat je gestopt bent en het niet gelukt is.
elk moment eerder is te vroeg,geloof me. Je wilt nu niet horen wat hierboven is gezegd. Je bent er nog niet klaar voor.
Op het moment dat je stopt, en je doemscenario is werkelijkheid, gaat het een aantal jaren duren voor je open en eerlijk naar kinderen en anderen kunt kijken.
Wat de meest ongewenst kinderloze vrouwen doen is het volgdende: ze gaan naar feestjes met kinderen. dan treed een soort zelfbescherming in werking: een muur wordt er gebouwd. die houden ze vol tot ze thuis zijn. Dan laten ze zich (in het bijzijn van alleen de partner )gaan. op die manier geef je wel toe aan je verdriet maar verhinder je niet dat je buiten de maatschappij komt te staan. Afhankelijk van de fase waarin je zit zal dat verdriet verminderen.
mijn raad aan jou: ga gewoon, hou je sterk. mochten er kwetsende en domme opmerkingen komen (en die komen er!) probeer dan te bedenken dat zoiets alles zegt over hen en niets over jou.
sterkte, met alles.
zondag 4 april 2010 om 09:32
quote:mariesophie schreef op 04 april 2010 @ 09:29:
Ik weet niet wat ik van mijn fam/vrienden verwacht. Misschien dat ze het zo laten en niet gaan pushen.
Hee, wat schrijf je nu? Op welke manier pushen ze je dan? (ik hoop dat je niet bedoelt dat ze iedere gelegenheid vragen 'krijgen jullie nog geen kindje' want dat zou wel heel stom en pijnlijk zijn)
Ik weet niet wat ik van mijn fam/vrienden verwacht. Misschien dat ze het zo laten en niet gaan pushen.
Hee, wat schrijf je nu? Op welke manier pushen ze je dan? (ik hoop dat je niet bedoelt dat ze iedere gelegenheid vragen 'krijgen jullie nog geen kindje' want dat zou wel heel stom en pijnlijk zijn)
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 4 april 2010 om 09:32
Mariesophie, ik kan me wel iets bij je gevoel voorstellen. Niet wb kinderen, maar wel wb andere zaken waar ik tijdens langdurige ziekte niet mee geconfronteerd wilde worden. Het was pijnsteek na pijnsteek als anderen iets konden of deden wat voor hen vanzelfsprekend was maar voor mij niet. Dat had niets met hen te maken maar alles met mij.
Heb je begeleiding of hulp om hier (psychisch) mee om te gaan? Ik denk dat je daar echt baat bij kan hebben, je gaat door zo'n zwaar proces en hebt zoveel te verwerken, ook als het uiteindelijk wel lukt om zwanger te raken.
Heb je begeleiding of hulp om hier (psychisch) mee om te gaan? Ik denk dat je daar echt baat bij kan hebben, je gaat door zo'n zwaar proces en hebt zoveel te verwerken, ook als het uiteindelijk wel lukt om zwanger te raken.
zondag 4 april 2010 om 09:32
@Soof, big hug. Ik probeer ook wel andere dingen te doen, bijvoorbeeld sporten met vriendinnen of bios, maar dan het liefst met 1 vriendin en niet met een aantal, want het gaat altijd over kinderen. Mijn vriend gaat wel vaak naar feestjes van gezamenlijke vrienden, maar zegt dan vaak al dat het niets voor mij was geweest en als ik het dan al hoor ben ik blij dat ik niet ben gegaan.
zondag 4 april 2010 om 09:33
quote:Notebook schreef op 04 april 2010 @ 09:29:
Fuck it all. Ik vind mensen die kinderen willen egotrippers. Zij wilken kinderen als afspiegeling van zichzelf, maar dan beter. Het enige wat dan volgt is teleurstelling.Mensen die geen kinderen willen zijn ook egotrippers. Die keuze maak je alleen maar voor jezelf.
Fuck it all. Ik vind mensen die kinderen willen egotrippers. Zij wilken kinderen als afspiegeling van zichzelf, maar dan beter. Het enige wat dan volgt is teleurstelling.Mensen die geen kinderen willen zijn ook egotrippers. Die keuze maak je alleen maar voor jezelf.
zondag 4 april 2010 om 09:33
quote:Substanza_ schreef op 04 april 2010 @ 09:20:
Ik geloof zeer beslist dat het niet kunnen krijgen van kinderen een drama kan zijn ( en het verlies van een kind uiteraard helemaal.) maar je verpest je eigen leven als je je daar volledig op focust, als je hele leven in het teken staat van het niet kunnen krijgen van kinderen.Helemaal eens. Maar het ligt genuanceerder in mijn optiek: het is nu een erg groot thema voor TO. Dat wil niet zeggen dat dit altijd zo blijft. Ze heeft nu ruimte nodig om haar hoofd boven water te houden. Als ik MS haar vriendin was, zou ik haar die ruimte willen geven. Tuurlijk is het uiteindelijk zaak dat TO zich steviger voelt en een manier vindt om te dealen met de emoties die bij die confrontaties horen, maar dat is een ingewikkeld proces en dat kost tijd. Geeft niets, wil niet zeggen dat TO er in blijft hangen.
En op zulke feestjes word je echt overspoeld door babies en dikke buiken. Een keer alleen op visite gaan bij iemand met een kindje is alweer anders. Er zit een heleboel tussen jezelf naar die feestjes slepen en in een sociaal isolement belanden. Gelukkig maar
Ik geloof zeer beslist dat het niet kunnen krijgen van kinderen een drama kan zijn ( en het verlies van een kind uiteraard helemaal.) maar je verpest je eigen leven als je je daar volledig op focust, als je hele leven in het teken staat van het niet kunnen krijgen van kinderen.Helemaal eens. Maar het ligt genuanceerder in mijn optiek: het is nu een erg groot thema voor TO. Dat wil niet zeggen dat dit altijd zo blijft. Ze heeft nu ruimte nodig om haar hoofd boven water te houden. Als ik MS haar vriendin was, zou ik haar die ruimte willen geven. Tuurlijk is het uiteindelijk zaak dat TO zich steviger voelt en een manier vindt om te dealen met de emoties die bij die confrontaties horen, maar dat is een ingewikkeld proces en dat kost tijd. Geeft niets, wil niet zeggen dat TO er in blijft hangen.
En op zulke feestjes word je echt overspoeld door babies en dikke buiken. Een keer alleen op visite gaan bij iemand met een kindje is alweer anders. Er zit een heleboel tussen jezelf naar die feestjes slepen en in een sociaal isolement belanden. Gelukkig maar
zondag 4 april 2010 om 09:35
quote:mariesophie schreef op 04 april 2010 @ 09:29:
@Traincha, ik vind niet dat ik het ze misgun, en zou echt niet willen dat onze vrienden hetzelfde moeten doormaken als wij. Het is alleen wel een kwetsbaar punt bij ons en heel beladen. Het woordje kinderen of zwanger is bij ons iets wat heel pijnlijk is, dat wil je niet steeds opzoeken. Professionele hulp ben ik ook mee bezig. Ik had iemand, maar ga switchen naar een man. Lijkt me toch beter.
ff postenWat goed van je. Ik hoop dat je het ooit een plek kunt geven. Dat je een kind hebt verloren is natuurlijk vreselijk om mee te maken.
@Traincha, ik vind niet dat ik het ze misgun, en zou echt niet willen dat onze vrienden hetzelfde moeten doormaken als wij. Het is alleen wel een kwetsbaar punt bij ons en heel beladen. Het woordje kinderen of zwanger is bij ons iets wat heel pijnlijk is, dat wil je niet steeds opzoeken. Professionele hulp ben ik ook mee bezig. Ik had iemand, maar ga switchen naar een man. Lijkt me toch beter.
ff postenWat goed van je. Ik hoop dat je het ooit een plek kunt geven. Dat je een kind hebt verloren is natuurlijk vreselijk om mee te maken.
zondag 4 april 2010 om 09:36
Het is een momentopname maarrrr ... ik heb genoeg gezien en gehoord dat dit soms zo diepgeworteld ligt dat het alles bepalend is voor de toekomst. Dit kan een heel groot probleem worden. Daarom ook niet alleen de 'zalvende' reacties.
Natuurlijk is het normaal dat hier veel verdriet achter schuil ligt maar het is niet gezond om daarom mensen met kinderen te mijden!! Dan kun je net zo goed op een hutje in de hei gaan wonen...
Je kunt niet 'alles' hebben... Probeer te genieten van de dingen die wel op je pad komen. De natuur is nu eenmaal zo dat niet iedereen kinderen kan of wil krijgen. Het is een natuurlijke selectie. Laatst nog een interessante documentaire van gezien op discovery (the survival of the fittest, wat door moderne technology min of meer teniet gedaan wordt).
Nouja... da's per individu natuurlijk ook erg zuur als het jou overkomt. Echter nogmaals wel 'natuurlijk'. Daar is mee te leven als je gewoon gaat genieten van de fijne dingen die je wel overkomt. En die zijn er heus.
Nogmaals ik ben ook geen moeder maar ik ben wel favoriete tante. Ben daar reuze trots op! Gisteren nog gesprekje met mijn nichtje van 3 aan de telefoon: "Tante Rubine, wanneer kom je weer spelen?" Mijn hart smelt
Natuurlijk is het normaal dat hier veel verdriet achter schuil ligt maar het is niet gezond om daarom mensen met kinderen te mijden!! Dan kun je net zo goed op een hutje in de hei gaan wonen...
Je kunt niet 'alles' hebben... Probeer te genieten van de dingen die wel op je pad komen. De natuur is nu eenmaal zo dat niet iedereen kinderen kan of wil krijgen. Het is een natuurlijke selectie. Laatst nog een interessante documentaire van gezien op discovery (the survival of the fittest, wat door moderne technology min of meer teniet gedaan wordt).
Nouja... da's per individu natuurlijk ook erg zuur als het jou overkomt. Echter nogmaals wel 'natuurlijk'. Daar is mee te leven als je gewoon gaat genieten van de fijne dingen die je wel overkomt. En die zijn er heus.
Nogmaals ik ben ook geen moeder maar ik ben wel favoriete tante. Ben daar reuze trots op! Gisteren nog gesprekje met mijn nichtje van 3 aan de telefoon: "Tante Rubine, wanneer kom je weer spelen?" Mijn hart smelt
zondag 4 april 2010 om 09:38
Ik ga niet eens lezen wat hier geschreven is. Ik bitter? Ja. Ik niet invoelend in TO's situatie? Whatever. Mijn moeder heeft 9 miskramen gehad voor ze mij kreeg. Dus denk niet dat ik niet weet waarover ik praat. Ik hulp nodig? Ik dacht 't niet. Ik ben er klaar mee en jullie weten echt niet waarover jullie 't hebben.
zondag 4 april 2010 om 09:38
quote:traincha2 schreef op 04 april 2010 @ 09:23:
[...]
Ik maak haar helemaal niet verantwoordelijk voor haar verdriet, dat doet ze zelf. Zij kiest ervoor om haar vrienden even niet te zien omdat ze het te moeilijk vindt om met hun kinderen geconfronteerd te worden. En ik maak adoptie helemaal niet simpel, want het is een prima alternatief voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Als je moederhart zo groot is, dan moet het niet uitmaken of je je kinderen nu wel of niet zelf gebaard hebt.Ben ik niet met je eens. Adoptie is niet voor iedereen een prima alternatief. Voor mij iig niet. En dat heeft niets met mijn moederhart te maken. Maar goed, dat is een andere discussie
[...]
Ik maak haar helemaal niet verantwoordelijk voor haar verdriet, dat doet ze zelf. Zij kiest ervoor om haar vrienden even niet te zien omdat ze het te moeilijk vindt om met hun kinderen geconfronteerd te worden. En ik maak adoptie helemaal niet simpel, want het is een prima alternatief voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Als je moederhart zo groot is, dan moet het niet uitmaken of je je kinderen nu wel of niet zelf gebaard hebt.Ben ik niet met je eens. Adoptie is niet voor iedereen een prima alternatief. Voor mij iig niet. En dat heeft niets met mijn moederhart te maken. Maar goed, dat is een andere discussie
zondag 4 april 2010 om 09:40
quote:Notebook schreef op 04 april 2010 @ 09:38:
Ik ga niet eens lezen wat hier geschreven is. Ik bitter? Ja. Ik niet invoelend in TO's situatie? Whatever. Mijn moeder heeft 9 miskramen gehad voor ze mij kreeg. Dus denk niet dat ik niet weet waarover ik praat. Ik hulp nodig? Ik dacht 't niet. Ik ben er klaar mee en jullie weten echt niet waarover jullie 't hebben.Dit topic gaat niet over jou. Misschien moet je er zelf een openen?
Ik ga niet eens lezen wat hier geschreven is. Ik bitter? Ja. Ik niet invoelend in TO's situatie? Whatever. Mijn moeder heeft 9 miskramen gehad voor ze mij kreeg. Dus denk niet dat ik niet weet waarover ik praat. Ik hulp nodig? Ik dacht 't niet. Ik ben er klaar mee en jullie weten echt niet waarover jullie 't hebben.Dit topic gaat niet over jou. Misschien moet je er zelf een openen?
zondag 4 april 2010 om 09:40
quote:Notebook schreef op 04 april 2010 @ 09:38:
Ik ga niet eens lezen wat hier geschreven is. Ik bitter? Ja. Ik niet invoelend in TO's situatie? Whatever. Mijn moeder heeft 9 miskramen gehad voor ze mij kreeg. Dus denk niet dat ik niet weet waarover ik praat. Ik hulp nodig? Ik dacht 't niet. Ik ben er klaar mee en jullie weten echt niet waarover jullie 't hebben.Oh jawel hoor. Je hebt een rotjeugd gehad omdat je moeder je emotioneel chanteerde en daar moet de hele wereld voor boeten.
Ik ga niet eens lezen wat hier geschreven is. Ik bitter? Ja. Ik niet invoelend in TO's situatie? Whatever. Mijn moeder heeft 9 miskramen gehad voor ze mij kreeg. Dus denk niet dat ik niet weet waarover ik praat. Ik hulp nodig? Ik dacht 't niet. Ik ben er klaar mee en jullie weten echt niet waarover jullie 't hebben.Oh jawel hoor. Je hebt een rotjeugd gehad omdat je moeder je emotioneel chanteerde en daar moet de hele wereld voor boeten.
zondag 4 april 2010 om 09:42
@Spijker, veel vrienden kennen we nog van vroeger of uit mijn studententijd. In de loop der jaren zijn er nieuwe bijgekomen. Alles veranderd alleen. De hele dynamiek in de vriendschap zeg maar. Je merkt ook dat mensen met kinderen samen dingen gaan doen, playdates noem maar op. Ik heb nog wel contacten hoor, maar het liefst dus met 1 tegelijk en niet met een groep meiden.
@Substanza, je er niet op focussen is een beetje lastig als je ziekenhuis in ziekenhuis uit moet en je 1,5 maand bezig bent met een IVF behandeling.
@Notebook, WTF?????
@Traincha, ben jij mijn zus? Die vind dat ik ook maar moet adopteren.
@Substanza, je er niet op focussen is een beetje lastig als je ziekenhuis in ziekenhuis uit moet en je 1,5 maand bezig bent met een IVF behandeling.
@Notebook, WTF?????
@Traincha, ben jij mijn zus? Die vind dat ik ook maar moet adopteren.
zondag 4 april 2010 om 09:42
quote:traincha2 schreef op 04 april 2010 @ 09:39:
Tja, dan houdt het natuurlijk op..meer smaken zijn er imo niet.
Nou ja ik mag zelf altijd graag een lans breken voor het pleegouderschap.
Maar het lijkt me dat TO daar nu nog helemaal niet mee bezig is.
Tja, dan houdt het natuurlijk op..meer smaken zijn er imo niet.
Nou ja ik mag zelf altijd graag een lans breken voor het pleegouderschap.
Maar het lijkt me dat TO daar nu nog helemaal niet mee bezig is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 4 april 2010 om 09:43
zondag 4 april 2010 om 09:48
@Lolapaloeza, ik ben nu weer op zoek naar een andere psych na overleg met huisarts. Ik heb nu al 2x een vrouw gehad die dus bijna begonnen te janken na mijn verhaal. Zat ik dus echt niet op te wachten. Zoek dus nu ook een man.
@Spijker, niet onwijs pushen, maar ik had bijvoorbeeld geen zin in Sinterklaas vieren omdat dat volledig om mijn nichtje zou draaien (uiteraard). Dat werd niet door iedereen begrepen. Ik ben dol op mijn nichtje en heb haar overladen met cadeaus, maar ik kan dat niet in een groep doen. Dus niet meegevierd, maar los van de rest cadeaus gegeven.
@
@Spijker, niet onwijs pushen, maar ik had bijvoorbeeld geen zin in Sinterklaas vieren omdat dat volledig om mijn nichtje zou draaien (uiteraard). Dat werd niet door iedereen begrepen. Ik ben dol op mijn nichtje en heb haar overladen met cadeaus, maar ik kan dat niet in een groep doen. Dus niet meegevierd, maar los van de rest cadeaus gegeven.
@
