Relaties
alle pijlers
22 en nog nooit...
dinsdag 28 juli 2009 om 17:53
...een relatie gehad. Dit, terwijl al mijn vriendinnen (op 1 na) al meerdere relaties gehad hebben. Ik heb welgeteld 1 scharrel gehad, op mijn 19e. Na hem ben ik nooit meer iemand tegengekomen die ik echt leuk vond. En dus niet eens meer gezoend of iets. Wat meespeelt, is dat ik een verleden heb wat ik nooit echt een plekje heb kunnen geven, waardoor ik jarenlang een hele hoge muur om me heen gehad heb. Niet alleen in de liefde, maar bijvoorbeeld ook in de klas (nog steeds). Ik was ook altijd heel erg alleen, had nooit meer dan 1 of 2 vrienden. Mijn tienertijd heb ik gewoonweg overgeslagen, in de zin dat ik in die tijd niet (zoals leeftijdsgenootjes) de wereld kon gaan ontdekken. Dat ben ik nu aan het inhalen. Ik zit in therapie om weer echt verder te gaan met mijn leven en het verleden achter me te laten. En ik heb nu ook veel meer vrienden, met wie ik leuke dingen kan doen. Maar in de liefde gebeurd er gewoon helemaal niks. Ik schaam me ervoor, als ik me bedenk dat bijna iedereen van mijn leeftijd weleens een relatie gehad heeft. En ik ben ook bang dat het gewoon nooit zal komen. Dit, omdat ik dus in 3 jaar tijd nog steeds niemand tegengekomen ben. Het lijkt wel of ik steeds meer het vertrouwen dat het ooit nog zal gebeuren kwijt raak...
Ik kom eigenlijk nooit op dit forum. Maar juist doordat de doelgroep hier wat ouder is dan op het forum waar ik altijd kom (yes), wilde ik graag mijn verhaal hier kwijt. Ook omdat ik misschien stiekem hoop op reacties van vrouwen die ooit, op mijn leeftijd, in dezelfde situatie zaten en daarna toch nog iemand tegen zijn gekomen.
Ik kom eigenlijk nooit op dit forum. Maar juist doordat de doelgroep hier wat ouder is dan op het forum waar ik altijd kom (yes), wilde ik graag mijn verhaal hier kwijt. Ook omdat ik misschien stiekem hoop op reacties van vrouwen die ooit, op mijn leeftijd, in dezelfde situatie zaten en daarna toch nog iemand tegen zijn gekomen.
dinsdag 4 augustus 2009 om 16:07
@Sara, vervelend dat jij je ongemakkelijk gaat voelen door mijn topic. Het enige wat ik kan zeggen, is dat ik het hier over mezelf heb. Dat ík het niet leuk vind dat ik nog nooit een relatie gehad heb. Sja, dat is een feit en ik vind dat ik daar ook best voor uit mag komen op deze manier. Maar ik heb deze topic niet geopend om anderen in mijn situatie te veroordelen, en dat doe ik naar mijn weten dan ook niet.
@Bobette, dit (bovenstaande) geld eigenlijk ook voor jou. Wel heel goed van je hoe je in de situatie staat.
@Ananas, ik herken wel wat jij schrijft over de reacties die je krijgt als je zegt dat je geen relatie hebt. Hoewel het in mijn geval wel een stuk minder erg is. Mijn ouders hebben er nooit opmerkingen over gemaakt. Integendeel: ze proberen me juist gerust te stellen door te zeggen dat 'het wel komt'. Maar ik heb genoeg verhalen van andere meiden gelezen, op een ander forum, die wél elke keer weer opmerkingen van familie en vrienden krijgen.
@Moonlight, misschien prikte die jongen wel zo door jou heen doordat je op msn misschien toch al een stuk meer van jezelf had laten zien?
Jeetje, op je 18e al verloofd... Daar moet ik echt niet aan denken. Ik weet ook niet in hoeverre ik moet geloven dat mensen op zo'n jonge leeftijd echt al zo'n keuze kunnen maken. Tenminste, je verloven doe je toch meestal als je erin gelooft dat je de rest van je leven bij de ander zult blijven. Denk ik? Maar op zo'n jonge leeftijd denk ik zelf dat je dat nog helemaal niet kunt weten.
@Bobette, dit (bovenstaande) geld eigenlijk ook voor jou. Wel heel goed van je hoe je in de situatie staat.
@Ananas, ik herken wel wat jij schrijft over de reacties die je krijgt als je zegt dat je geen relatie hebt. Hoewel het in mijn geval wel een stuk minder erg is. Mijn ouders hebben er nooit opmerkingen over gemaakt. Integendeel: ze proberen me juist gerust te stellen door te zeggen dat 'het wel komt'. Maar ik heb genoeg verhalen van andere meiden gelezen, op een ander forum, die wél elke keer weer opmerkingen van familie en vrienden krijgen.
@Moonlight, misschien prikte die jongen wel zo door jou heen doordat je op msn misschien toch al een stuk meer van jezelf had laten zien?
Jeetje, op je 18e al verloofd... Daar moet ik echt niet aan denken. Ik weet ook niet in hoeverre ik moet geloven dat mensen op zo'n jonge leeftijd echt al zo'n keuze kunnen maken. Tenminste, je verloven doe je toch meestal als je erin gelooft dat je de rest van je leven bij de ander zult blijven. Denk ik? Maar op zo'n jonge leeftijd denk ik zelf dat je dat nog helemaal niet kunt weten.
dinsdag 4 augustus 2009 om 21:04
quote:Dromertje87 schreef op 04 augustus 2009 @ 16:07:
@Sara, vervelend dat jij je ongemakkelijk gaat voelen door mijn topic. Het enige wat ik kan zeggen, is dat ik het hier over mezelf heb. Dat ík het niet leuk vind dat ik nog nooit een relatie gehad heb. Sja, dat is een feit en ik vind dat ik daar ook best voor uit mag komen op deze manier. Maar ik heb deze topic niet geopend om anderen in mijn situatie te veroordelen, en dat doe ik naar mijn weten dan ook niet.
Vind je de uitspraken 'tof hoe jij er mee omgaat, zeg" en 'ben je dan echt nooit ongelukkig dat je nog alleen bent" niet een beetje denigrerend en neerbuigend? De boodschap dat wij ons als langdurige alleenstaanden echt wel in een ellendige situatie verkeren, komt toch wel duidelijk naar boven, vind ik dan...
Net alsof we een vieze ziekte hebben...
en nogmaals, waar zit de schaamte ? Dat sommigen het lastig vinden om lang alleen te zijn, kan ik nog begrijpen. Voor sommigen wordt het financieel zwaar. En als je een kinderwens hebt, is het ook best moeilijk. Maar die schaamte, op wat is dat gebaseerd, dat vraag ik me toch echt wel af.
@Sara, vervelend dat jij je ongemakkelijk gaat voelen door mijn topic. Het enige wat ik kan zeggen, is dat ik het hier over mezelf heb. Dat ík het niet leuk vind dat ik nog nooit een relatie gehad heb. Sja, dat is een feit en ik vind dat ik daar ook best voor uit mag komen op deze manier. Maar ik heb deze topic niet geopend om anderen in mijn situatie te veroordelen, en dat doe ik naar mijn weten dan ook niet.
Vind je de uitspraken 'tof hoe jij er mee omgaat, zeg" en 'ben je dan echt nooit ongelukkig dat je nog alleen bent" niet een beetje denigrerend en neerbuigend? De boodschap dat wij ons als langdurige alleenstaanden echt wel in een ellendige situatie verkeren, komt toch wel duidelijk naar boven, vind ik dan...
Net alsof we een vieze ziekte hebben...
en nogmaals, waar zit de schaamte ? Dat sommigen het lastig vinden om lang alleen te zijn, kan ik nog begrijpen. Voor sommigen wordt het financieel zwaar. En als je een kinderwens hebt, is het ook best moeilijk. Maar die schaamte, op wat is dat gebaseerd, dat vraag ik me toch echt wel af.
dinsdag 4 augustus 2009 om 22:52
Ik kan me voorstellen dat het neerbuigend overkomt. Maar dat is dan wel hoe jij het interpreteert, en niet hoe ik het bedoel. Ik zit er zelf wel mee dat ik nog nooit een relatie gehad heb, en ik vind het oprecht goed dat een ander in dezelfde situatie daar een stuk makkelijker over denkt en er beter mee omgaat. Niet omdat het een ziekte zou zijn om nog altijd single te zijn, wel omdat het afwijkt van de norm, van het ideale plaatje. Een vriendin vroeg mij laatst zelfs of ik soms lesbi was. Niet dat ik het erg vond dat ze het vroeg of dat het erg is om lesbi te zijn, maar ik weet zeker dat ze het niet gevraagd had als die norm er niet geweest was. En ja, ík zit er wel mee dat ik nog altijd single ben. Niet alleen omdat het afwijkt van de norm, ook omdat ik ook weleens gelukkig zou willen zijn met iemand. Moet ik daar dan maar mijn mond over houden, om een ander in dezelfde situatie maar niet voor het hoofd te stoten? Mag ik er dan maar helemaal niet mee zitten, omdat ik dan ook weleens iemand voor het hoofd zou kunnen stoten die in dezelfde situatie zit? Prima dat een ander er niet mee zit, maar dat neemt niet weg dat ik er wél mee mag zitten en daar ook openlijk voor uit mag komen.
woensdag 5 augustus 2009 om 19:32
quote:sara555 schreef op 04 augustus 2009 @ 13:55:
hallo,
ik ga hier een record breken. Ik ben 29 jaar, bijna 30 en heb nog nooit een relatie gehad.
Wat vind ik dit toch een raar en naar topic, ik word er helemaal ongemakkelijk van. Het gaat hier alleen maar over schaamte, en hoe het vertellen aan een toekomstig vriendje.
mensen toch, moet ik me dus beschaamd voelen omdat ik nog nooit een relatie heb gehad, heb ik iets misdaan of zo? Waaruit bestaat dat gevoel van schaamte ? Dat zou ik wel eens willen weten. En waarom zou ik maanden moeten wachten om het aan een eventueel toekomstige partner te vertellen ?
Door dit topic voel ik me precies een eng wezen dat zich vreselijk moet schamen. Persoonlijk kijk ik liever naar de toekomst, mijn verleden kan ik toch niet meer veranderen.
Qua leeftijd ben ik dan het mannelijke equivalent van jou: 29 en ook nog nooit een relatie gehad. Deels ben ik het met je eens dat het niet iets is om je voor te schamen, of beter gezegd: dat zou het niet moeten zijn. Helaas is het echter wel zo dat veel mensen het toch vreemd vinden als ze horen dat iemand van onze leeftijd (en ook al wat jonger) nog nooit een relatie gehad heeft. Het is daarom niet iets dat je aan de grote klok hangt en mocht ik een vriendin krijgen dan zou ik echt niet weten wanneer ik het haar zou vertellen. Niet omdat het verkeerd of eng is, maar omdat het toch iets waar ze over zal gaan nadenken. Dus ik denk dat je het schamen zo moet zien.
Belangrijker is echter dat de topicstartster aangeeft er zelf niet blij mee te zijn en het graag anders zou zien. Dat lijkt me heel begrijpelijk. Dat heb ik zelf ook, hoewel ik het minder erg vind dan een paar jaar geleden, maar toch zijn er momenten dat ik er meezit. Bovendien heb ik het idee dat dit gebrek aan ervaring een toekomstige relatie in de weg zit. Vorig jaar heb ik een paar dates met een meisje gehad en ik merkte dat het me in de weg stond. Deels omdat ik niet goed wist hoe te handelen en deels omdat ik twijfelde of ik het haar al dan niet zou verellen. Uiteindelijk is het niets geworden omdat zij aangaf niet door te willen. Ik weet natuurlijk niet of dat ook gebeurd zou zijn indien ik wel wat ervaring had gehad, maar het zou zomaar kunnen dat het dan 'beter' gegaan was.
Maar goed, het lijkt me niet gek dat de topicstartster er een topic over geopend heeft en ik vind het dan ook zeker geen raar topic.
hallo,
ik ga hier een record breken. Ik ben 29 jaar, bijna 30 en heb nog nooit een relatie gehad.
Wat vind ik dit toch een raar en naar topic, ik word er helemaal ongemakkelijk van. Het gaat hier alleen maar over schaamte, en hoe het vertellen aan een toekomstig vriendje.
mensen toch, moet ik me dus beschaamd voelen omdat ik nog nooit een relatie heb gehad, heb ik iets misdaan of zo? Waaruit bestaat dat gevoel van schaamte ? Dat zou ik wel eens willen weten. En waarom zou ik maanden moeten wachten om het aan een eventueel toekomstige partner te vertellen ?
Door dit topic voel ik me precies een eng wezen dat zich vreselijk moet schamen. Persoonlijk kijk ik liever naar de toekomst, mijn verleden kan ik toch niet meer veranderen.
Qua leeftijd ben ik dan het mannelijke equivalent van jou: 29 en ook nog nooit een relatie gehad. Deels ben ik het met je eens dat het niet iets is om je voor te schamen, of beter gezegd: dat zou het niet moeten zijn. Helaas is het echter wel zo dat veel mensen het toch vreemd vinden als ze horen dat iemand van onze leeftijd (en ook al wat jonger) nog nooit een relatie gehad heeft. Het is daarom niet iets dat je aan de grote klok hangt en mocht ik een vriendin krijgen dan zou ik echt niet weten wanneer ik het haar zou vertellen. Niet omdat het verkeerd of eng is, maar omdat het toch iets waar ze over zal gaan nadenken. Dus ik denk dat je het schamen zo moet zien.
Belangrijker is echter dat de topicstartster aangeeft er zelf niet blij mee te zijn en het graag anders zou zien. Dat lijkt me heel begrijpelijk. Dat heb ik zelf ook, hoewel ik het minder erg vind dan een paar jaar geleden, maar toch zijn er momenten dat ik er meezit. Bovendien heb ik het idee dat dit gebrek aan ervaring een toekomstige relatie in de weg zit. Vorig jaar heb ik een paar dates met een meisje gehad en ik merkte dat het me in de weg stond. Deels omdat ik niet goed wist hoe te handelen en deels omdat ik twijfelde of ik het haar al dan niet zou verellen. Uiteindelijk is het niets geworden omdat zij aangaf niet door te willen. Ik weet natuurlijk niet of dat ook gebeurd zou zijn indien ik wel wat ervaring had gehad, maar het zou zomaar kunnen dat het dan 'beter' gegaan was.
Maar goed, het lijkt me niet gek dat de topicstartster er een topic over geopend heeft en ik vind het dan ook zeker geen raar topic.
woensdag 5 augustus 2009 om 21:51
quote:Thomas_More schreef op 05 augustus 2009 @ 19:32:
[...]
en mocht ik een vriendin krijgen dan zou ik echt niet weten wanneer ik het haar zou vertellen. Niet omdat het verkeerd of eng is, maar omdat het toch iets waar ze over zal gaan nadenken. Dus ik denk dat je het schamen zo moet zien.
waarom zou ze daar over moeten nadenken? Wat zou ze kunnen denken ?
Stel je voor dat je een paar jaar in de gevangenis hebt gezeten of dat je een schuldenberg hebt opgebouwd van 80.000 euro, DAT noem ik nu eens dingen waar ik me over zou schamen moest ik een nieuwe partner tegenkomen.
Als ik een man tegenkom die me knap, interessant en aantrekkelijk vindt, maar 'moet nadenken' omdat ik nog geen relatie heb gehad, tja... dan vind ik dat echt een zeer triest persoon. Dan moet hij inderdaad maar gaan voor een ervaren vrouw als dat hem gelukkiger maakt.
Het leven loopt nu eenmaal niet voor iedereen zoals hij of zij dat wil. Op mijn werk zijn er veel getrouwde collega's en ook veel langdurig alleenstaanden. Ik kan je verzekeren dat als ik ze allemaal voor je op een rijtje zou zetten, dat je die 'zielige singles' er echt niet zou uithalen, hoor. Ze zijn net zo leuk, knap, aangenaam, interessant als de huismoeders en huisvaders.
En nog iets over dat schamen. Tegenwoordig zijn er ZOVEEL singles. Niemand verwacht nu toch nog van je dat je een relatie hebt/hebt gehad. Ik vind het dus vreemd als jullie praten over 'de norm'. Bestaat die nog?
[...]
en mocht ik een vriendin krijgen dan zou ik echt niet weten wanneer ik het haar zou vertellen. Niet omdat het verkeerd of eng is, maar omdat het toch iets waar ze over zal gaan nadenken. Dus ik denk dat je het schamen zo moet zien.
waarom zou ze daar over moeten nadenken? Wat zou ze kunnen denken ?
Stel je voor dat je een paar jaar in de gevangenis hebt gezeten of dat je een schuldenberg hebt opgebouwd van 80.000 euro, DAT noem ik nu eens dingen waar ik me over zou schamen moest ik een nieuwe partner tegenkomen.
Als ik een man tegenkom die me knap, interessant en aantrekkelijk vindt, maar 'moet nadenken' omdat ik nog geen relatie heb gehad, tja... dan vind ik dat echt een zeer triest persoon. Dan moet hij inderdaad maar gaan voor een ervaren vrouw als dat hem gelukkiger maakt.
Het leven loopt nu eenmaal niet voor iedereen zoals hij of zij dat wil. Op mijn werk zijn er veel getrouwde collega's en ook veel langdurig alleenstaanden. Ik kan je verzekeren dat als ik ze allemaal voor je op een rijtje zou zetten, dat je die 'zielige singles' er echt niet zou uithalen, hoor. Ze zijn net zo leuk, knap, aangenaam, interessant als de huismoeders en huisvaders.
En nog iets over dat schamen. Tegenwoordig zijn er ZOVEEL singles. Niemand verwacht nu toch nog van je dat je een relatie hebt/hebt gehad. Ik vind het dus vreemd als jullie praten over 'de norm'. Bestaat die nog?
woensdag 5 augustus 2009 om 23:28
quote:sara555 schreef op 05 augustus 2009 @ 21:51:
En nog iets over dat schamen. Tegenwoordig zijn er ZOVEEL singles. Niemand verwacht nu toch nog van je dat je een relatie hebt/hebt gehad. Ik vind het dus vreemd als jullie praten over 'de norm'. Bestaat die nog?Ja, die bestaat nog, zij het anders dan vroeger. Het feit dat iemand single is vindt men niet vreemd, maar het wordt anders als hij of zij dat altijd geweest is. Men gaat er van uit dat iemand die rond de 25 of 30 is al wat achter de rug heeft en in veruit de meeste gevallen is dat ook zo.
En nog iets over dat schamen. Tegenwoordig zijn er ZOVEEL singles. Niemand verwacht nu toch nog van je dat je een relatie hebt/hebt gehad. Ik vind het dus vreemd als jullie praten over 'de norm'. Bestaat die nog?Ja, die bestaat nog, zij het anders dan vroeger. Het feit dat iemand single is vindt men niet vreemd, maar het wordt anders als hij of zij dat altijd geweest is. Men gaat er van uit dat iemand die rond de 25 of 30 is al wat achter de rug heeft en in veruit de meeste gevallen is dat ook zo.
woensdag 5 augustus 2009 om 23:34
Wel leuk dat er ook mannen komen, wie weet wat daar nog voor moois uit ontstaat!
Als je iemand tegenkomt met wie het echt klikt, dan zal het geen probleem zijn dat je geen ervaring hebt. Tenminste, geen relatie-ervaring... je hebt in de tussentijd gewoon levenservaring opgedaan toch? Niemand van ons heeft toch 29 jaar in een grot gezeten en komt er nu pas uit?
Ik weet niet wat prettiger is... iemand daten die al 3 x samengewoond heeft of iemand die nog geen relaties gehad heeft. Ik denk eigenlijk het laatste
Als je iemand tegenkomt met wie het echt klikt, dan zal het geen probleem zijn dat je geen ervaring hebt. Tenminste, geen relatie-ervaring... je hebt in de tussentijd gewoon levenservaring opgedaan toch? Niemand van ons heeft toch 29 jaar in een grot gezeten en komt er nu pas uit?
Ik weet niet wat prettiger is... iemand daten die al 3 x samengewoond heeft of iemand die nog geen relaties gehad heeft. Ik denk eigenlijk het laatste
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 5 augustus 2009 om 23:37
Ik denk niet dat er 'een norm' is hiervoor, maar reacties van mensen die me niet zo goed kennen (dus geen familie en vrienden) zeggen best wel wat. Ik ben nog jonger dan de meeste mensen die hier hebben aangegeven nog nooit een relatie te hebben gehad. Maar toch al zo vaak de vraag gekregen waarom ik nog vrijgezel ben en dat het 'onbegrijpelijk' is dat iemand zoals ik nog nooit een serieuze relatie heeft gehad.
Ik zit er niet mee, maar er wordt nog steeds redelijk wat gewicht aan gehangen en als probleem bestempeld door andere mensen. Blijkbaar wijk ik dus af van het 'normale plaatje' wat velen in hun hoofd hebben. Ik ben me daar overigens niet echt bewust van.
Ik zit er niet mee, maar er wordt nog steeds redelijk wat gewicht aan gehangen en als probleem bestempeld door andere mensen. Blijkbaar wijk ik dus af van het 'normale plaatje' wat velen in hun hoofd hebben. Ik ben me daar overigens niet echt bewust van.
woensdag 5 augustus 2009 om 23:40
quote:Moonlight82 schreef op 05 augustus 2009 @ 23:34:
Wel leuk dat er ook mannen komen, wie weet wat daar nog voor moois uit ontstaat!
Als je iemand tegenkomt met wie het echt klikt, dan zal het geen probleem zijn dat je geen ervaring hebt. Tenminste, geen relatie-ervaring... je hebt in de tussentijd gewoon levenservaring opgedaan toch? Niemand van ons heeft toch 29 jaar in een grot gezeten en komt er nu pas uit?
Ik weet niet wat prettiger is... iemand daten die al 3 x samengewoond heeft of iemand die nog geen relaties gehad heeft. Ik denk eigenlijk het laatste
Ja, dat is natuurlijk de eigenlijke reden dat ik hier ben .
En natuurlijk heb je levenservaring opgedaan en het hoeft ook geen probleem te zijn denk ik, mar het kan wel vraagtekens oproepen, maar dat geldt natuurlijk voor tig dingen. Het is in ieder geval iets wat een toekomstige vriend of vriendin niet verwacht en in die zin kan het vreemd worden gevonden.
Wel leuk dat er ook mannen komen, wie weet wat daar nog voor moois uit ontstaat!
Als je iemand tegenkomt met wie het echt klikt, dan zal het geen probleem zijn dat je geen ervaring hebt. Tenminste, geen relatie-ervaring... je hebt in de tussentijd gewoon levenservaring opgedaan toch? Niemand van ons heeft toch 29 jaar in een grot gezeten en komt er nu pas uit?
Ik weet niet wat prettiger is... iemand daten die al 3 x samengewoond heeft of iemand die nog geen relaties gehad heeft. Ik denk eigenlijk het laatste
Ja, dat is natuurlijk de eigenlijke reden dat ik hier ben .
En natuurlijk heb je levenservaring opgedaan en het hoeft ook geen probleem te zijn denk ik, mar het kan wel vraagtekens oproepen, maar dat geldt natuurlijk voor tig dingen. Het is in ieder geval iets wat een toekomstige vriend of vriendin niet verwacht en in die zin kan het vreemd worden gevonden.
donderdag 6 augustus 2009 om 10:44
quote:Thomas_More schreef op 05 augustus 2009 @ 19:32:
[...]
Maar goed, het lijkt me niet gek dat de topicstartster er een topic over geopend heeft en ik vind het dan ook zeker geen raar topic.
Begrip... Fijn!
Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen?
En inderdaad, de norm bestaat nog om de reden die jij aangaf. De norm is niet dat je een relatie moet hebben, wel dat je op een bepaalde leeftijd in ieder geval een relatie gehád moet hebben.
[...]
Maar goed, het lijkt me niet gek dat de topicstartster er een topic over geopend heeft en ik vind het dan ook zeker geen raar topic.
Begrip... Fijn!
Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen? En inderdaad, de norm bestaat nog om de reden die jij aangaf. De norm is niet dat je een relatie moet hebben, wel dat je op een bepaalde leeftijd in ieder geval een relatie gehád moet hebben.
donderdag 6 augustus 2009 om 13:55
quote:Dromertje87 schreef op 06 augustus 2009 @ 10:44:
[...]
Begrip... Fijn! Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen?
misschien omdat je met de jaren rustiger, wijzer en sterker wordt, en je je niet meer zo aantrekt wat anderen van je denken ?
[...]
Begrip... Fijn!
Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen? misschien omdat je met de jaren rustiger, wijzer en sterker wordt, en je je niet meer zo aantrekt wat anderen van je denken ?
donderdag 6 augustus 2009 om 19:39
[quote]Dromertje87 schreef op 06 augustus 2009 @ 10:44:
Begrip... Fijn! Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen?
quote]
Tsja, dat weet ik eigenlijk niet. Ik ben er in ieder geval minder mee bezig en verder ook alles wel redelijk op orde: ik heb gestudeerd wat ik leuk vind en heb daarom werk in gevonden, waar ik het goed naar mijn zin heb. Ik heb een leuk salaris en kan daardoor de dingen die ik leuk vind doen als ik het niet al te bont maak. Veel op vakantie etc. Verder ben ik voor zover ik weet gezond en ook in die zin kan ik doen wat ik wil. Dus al met al ziet mijn leven er op dit moment best goed uit en trek ik het me minder aan dan een paar jaar geleden.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er nooit mee zit, ik wil nog steeds heel graag een vriendin (een leuke welteverstaan ) en op bepaalde momenten vind ik het nog steeds heel vervelend dat ik alleen ben en dat nooit anders geweest is. Maar dat komt minder voor dan vroeger en al met al kan ik beter accepteren dat het is zoals het is.
Begrip... Fijn!
Vervelend dat jij ook in dezelfde situatie zit Thomas_more! Maar hoe komt het dat jij er door de jaren heen juist minder moeite mee hebt gekregen? quote]
Tsja, dat weet ik eigenlijk niet. Ik ben er in ieder geval minder mee bezig en verder ook alles wel redelijk op orde: ik heb gestudeerd wat ik leuk vind en heb daarom werk in gevonden, waar ik het goed naar mijn zin heb. Ik heb een leuk salaris en kan daardoor de dingen die ik leuk vind doen als ik het niet al te bont maak. Veel op vakantie etc. Verder ben ik voor zover ik weet gezond en ook in die zin kan ik doen wat ik wil. Dus al met al ziet mijn leven er op dit moment best goed uit en trek ik het me minder aan dan een paar jaar geleden.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er nooit mee zit, ik wil nog steeds heel graag een vriendin (een leuke welteverstaan ) en op bepaalde momenten vind ik het nog steeds heel vervelend dat ik alleen ben en dat nooit anders geweest is. Maar dat komt minder voor dan vroeger en al met al kan ik beter accepteren dat het is zoals het is.
vrijdag 7 augustus 2009 om 23:44
@Sara, zou een goede reden kunnen zijn om er door de jaren heen minder mee te zitten inderdaad.
@Thomas-more, fijn dat je het verder wel goed voor elkaar hebt. Dat is ook heel belangrijk natuurlijk. Aan alleen een (goede relatie) heb je ook niks.
@Karen, nog iemand die toch op latere leeftijd nog iemand is tegengekomen. Fijn!
@Thomas-more, fijn dat je het verder wel goed voor elkaar hebt. Dat is ook heel belangrijk natuurlijk. Aan alleen een (goede relatie) heb je ook niks.
@Karen, nog iemand die toch op latere leeftijd nog iemand is tegengekomen. Fijn!
zaterdag 8 augustus 2009 om 00:16
quote:Dromertje87 schreef op 03 augustus 2009 @ 22:03:
Excuses voor deze late reactie. Het is er niet van gekomen eerder te reageren.
@sasje, bedankt voor je reactie. Ik hoop dat het wat word met die jongen! Zijn jullie al van plan om eens af te spreken? Hoe heb je hem eigenlijk leren kennen?
Heb 'm ook via internet leren kennen, maar hij nam wel de eerste stap. Hij stuurde een mail. Natuurlijk aarzelde ik wel even( nou ja voor mij is dat natuurlijk: ik het blijft wel internet, en qua jongens blijf ik afwachtend hoe dan ook). Heb hem nu binnen de afgelopen week zo'n 3 keer gesproken en daarvoor ook een keer gemaild... Nu weet ik niet zo goed wat te doen.
Afspreken of juist nog ff niet, ik wacht het nog ff af denk ik... Pff, wat dat betreft zou meer vrienden of gewoon meer onder de mensen zijn toch handig zijn... Nu voel ik me weer dubbel zo onzeker
Excuses voor deze late reactie. Het is er niet van gekomen eerder te reageren.
@sasje, bedankt voor je reactie. Ik hoop dat het wat word met die jongen! Zijn jullie al van plan om eens af te spreken? Hoe heb je hem eigenlijk leren kennen?
Heb 'm ook via internet leren kennen, maar hij nam wel de eerste stap. Hij stuurde een mail. Natuurlijk aarzelde ik wel even( nou ja voor mij is dat natuurlijk: ik het blijft wel internet, en qua jongens blijf ik afwachtend hoe dan ook). Heb hem nu binnen de afgelopen week zo'n 3 keer gesproken en daarvoor ook een keer gemaild... Nu weet ik niet zo goed wat te doen.
Afspreken of juist nog ff niet, ik wacht het nog ff af denk ik... Pff, wat dat betreft zou meer vrienden of gewoon meer onder de mensen zijn toch handig zijn... Nu voel ik me weer dubbel zo onzeker
donderdag 13 augustus 2009 om 16:08
Hee Sasje,
excuses voor mijn late reactie. Ik had afgelopen week te veel te doen om ook nog dit forum te bezoeken, en ben er tussendoor ook nog even een paar dagen tussenuit geweest. Alwéér een erg late reactie. Als ik nu weer mijn excuses aanbied wordt alleen het excuses aanbieden al zo'n beetje een gewoonte in mijn posts.
Logisch dat je onzeker bent. Dat heeft (bijna) iedereen denk ik weleens, in het begin van zulke 'daten-of-niet' contacten. Maar ik zou ook proberen om ervan te genieten! Het zou zonde zijn om je dusdanig door je onzekerheden te laten leiden, dat je er niet eens meer plezier in hebt.
Zijn er nog ontwikkelingen de afgelopen dagen?
excuses voor mijn late reactie. Ik had afgelopen week te veel te doen om ook nog dit forum te bezoeken, en ben er tussendoor ook nog even een paar dagen tussenuit geweest. Alwéér een erg late reactie. Als ik nu weer mijn excuses aanbied wordt alleen het excuses aanbieden al zo'n beetje een gewoonte in mijn posts.
Logisch dat je onzeker bent. Dat heeft (bijna) iedereen denk ik weleens, in het begin van zulke 'daten-of-niet' contacten. Maar ik zou ook proberen om ervan te genieten! Het zou zonde zijn om je dusdanig door je onzekerheden te laten leiden, dat je er niet eens meer plezier in hebt.
Zijn er nog ontwikkelingen de afgelopen dagen?
zaterdag 15 augustus 2009 om 20:57
zondag 23 augustus 2009 om 09:04
Hallo,
Ik sluit een beetje laat aan bij deze discussie maar ik heb me net pas aangemeld op het forum en ik herken me heel erg in de dingen die gezegd worden.
Ik ben ook 29, bijna 30 zelfs, en ik heb ook nog nooit een relatie gehad. Toen ik jonger was, was ik ervan overtuigd dat het aan mijn uiterlijk lag (ben niet knap of zo en heb sinds m'n vijftiende al problemen met mijn gewicht), inmiddels ben ik erachter gekomen dat ik een soort muur om me heen had en er dus niet voor openstond. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik nog een kind was en mijn vader heeft het daarna helemaal laten afweten, ik weet nog steeds niet waarom. Mede daardoor vind ik het moeilijk om mensen te vertrouwen, al is dat door de jaren heen wel een stuk beter geworden.
Maar ik kom ook gewoon geen leuke mannen tegen! Ik ben bezig met internetdaten maar sta er eigenlijk niet helemaal achter. Wat daarbij ook niet meehelpt, is dat er al twee keer een man is afgehaakt nadat ik (na lang mailen) vertelde dat ik nog niet zoveel ervaring heb met relaties (ik zwak het dus ook nog af...).
Het is niet zo dat ik er de hele tijd depressief over ben of zo. Ik heb verder een heel leuk leven met een leuke baan en lieve vriendinnen maar soms krijg ik ineens zo'n gevoel dat ik de rest van mijn leven alleen ga blijven en eindig als een eenzaam oud vrouwtje met tien katten
En de reacties van de omgeving helpen ook niet echt mee. Ik kom uit een cultuur waarin (jong) trouwen en kinderen krijgen voor vrouwen de norm is en ik ben onderhand echt 'over datum'. Wat vriendinnen betreft: ik heb gemerkt dat sommige me beter begrijpen als ze zelf weer single zijn, maar zodra er een man in beeld is, moet ik toch maar weer op zoek gaan. Eentje stelde laatst zelfs voor dat ik in therapie ga, dat dat me misschien kan helpen om uiteindelijk een relatie te krijgen. Heel lief bedoeld hoor, maar door dat soort adviezen krijg ik juist het gevoel dat ik een of andere freak ben die niet aan de norm voldoet...
Ik sluit een beetje laat aan bij deze discussie maar ik heb me net pas aangemeld op het forum en ik herken me heel erg in de dingen die gezegd worden.
Ik ben ook 29, bijna 30 zelfs, en ik heb ook nog nooit een relatie gehad. Toen ik jonger was, was ik ervan overtuigd dat het aan mijn uiterlijk lag (ben niet knap of zo en heb sinds m'n vijftiende al problemen met mijn gewicht), inmiddels ben ik erachter gekomen dat ik een soort muur om me heen had en er dus niet voor openstond. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik nog een kind was en mijn vader heeft het daarna helemaal laten afweten, ik weet nog steeds niet waarom. Mede daardoor vind ik het moeilijk om mensen te vertrouwen, al is dat door de jaren heen wel een stuk beter geworden.
Maar ik kom ook gewoon geen leuke mannen tegen! Ik ben bezig met internetdaten maar sta er eigenlijk niet helemaal achter. Wat daarbij ook niet meehelpt, is dat er al twee keer een man is afgehaakt nadat ik (na lang mailen) vertelde dat ik nog niet zoveel ervaring heb met relaties (ik zwak het dus ook nog af...).
Het is niet zo dat ik er de hele tijd depressief over ben of zo. Ik heb verder een heel leuk leven met een leuke baan en lieve vriendinnen maar soms krijg ik ineens zo'n gevoel dat ik de rest van mijn leven alleen ga blijven en eindig als een eenzaam oud vrouwtje met tien katten
En de reacties van de omgeving helpen ook niet echt mee. Ik kom uit een cultuur waarin (jong) trouwen en kinderen krijgen voor vrouwen de norm is en ik ben onderhand echt 'over datum'. Wat vriendinnen betreft: ik heb gemerkt dat sommige me beter begrijpen als ze zelf weer single zijn, maar zodra er een man in beeld is, moet ik toch maar weer op zoek gaan. Eentje stelde laatst zelfs voor dat ik in therapie ga, dat dat me misschien kan helpen om uiteindelijk een relatie te krijgen. Heel lief bedoeld hoor, maar door dat soort adviezen krijg ik juist het gevoel dat ik een of andere freak ben die niet aan de norm voldoet...
zondag 23 augustus 2009 om 10:34
Hoi Dromertje,
Ik vind het helemaal niet gek dat je nu ook wel eens een relatie zou willen hebben. En niet omdat er een norm zou zijn, maar gewoon omdat dat je fijn lijkt. Daar is niets mis mee.
Ik herken veel in je verhaal; dingen uit het verleden die gebeurd zijn en (nog) niet verwerkt, muur om je heen hebben, mensen niet toelaten, heel gesloten overkomen... noem maar op. Ik was op mijn 22ste precies zo. Ik had ooit wel eens wat vakantiescharreltjes gehad (niet meer mee gedaan dan wat zoenen e.d.), maar nooit een relatie gehad. En ik was dat heel erg zat. Nu kwam er ook bij kijken dat ik ook nog maagd was en ook wel eens gewoon een keer wilde ervaren hoe het was om seks te hebben.
Ik ben wel het internet opgegaan, puur om gewoon wat contacten op te doen, en daar zijn aardig wat dates uit gekomen (nog steeds geen seks) en zo heb ik gewoon wat rond gekeken en het daten ervaart. Dat was leuk om mee te maken, ook al zat er niemand tussen die wat voor mij was. Op een gegeven moment leerde ik - inmiddels 23 - online iemand kennen, en met hem heb ik mijn eerste relatie gehad. Duurde niet eens een half jaar , maar dat geeft niet. Daarna nog wat kortere en langere scharrels gehad, en daarna ben ik mijn man tegenkomen. Met wie ik overigens het eerste half jaar enkel vriendschappelijk bevriend was, maar waar meer uit voortgekomen is.
Mijn posting is langer geworden dan bedoeld, maar wat ik kortom wilde zeggen is dat je je echt geen zorgen hoeft te maken. Ga door met het openstellen van jezelf voor je omgeving, en dan gebeurt het gewoon op een gegeven moment dat je iemand leuk tegenkomt. Ik zou toch ook internet niet helemaal links laten liggen. De kunst is om gewoon lekker te kletsen met mensen, zonder verwachtingen te hebben. Als je geen uitgaanstype bent - ik ook niet overigens - dan beperk je anders wel heel erg je mogelijkheden tot nieuwe contacten opdoen. I.i.g. heel succes met je nieuwe stage.
Ik vind het helemaal niet gek dat je nu ook wel eens een relatie zou willen hebben. En niet omdat er een norm zou zijn, maar gewoon omdat dat je fijn lijkt. Daar is niets mis mee.
Ik herken veel in je verhaal; dingen uit het verleden die gebeurd zijn en (nog) niet verwerkt, muur om je heen hebben, mensen niet toelaten, heel gesloten overkomen... noem maar op. Ik was op mijn 22ste precies zo. Ik had ooit wel eens wat vakantiescharreltjes gehad (niet meer mee gedaan dan wat zoenen e.d.), maar nooit een relatie gehad. En ik was dat heel erg zat. Nu kwam er ook bij kijken dat ik ook nog maagd was en ook wel eens gewoon een keer wilde ervaren hoe het was om seks te hebben.
Ik ben wel het internet opgegaan, puur om gewoon wat contacten op te doen, en daar zijn aardig wat dates uit gekomen (nog steeds geen seks) en zo heb ik gewoon wat rond gekeken en het daten ervaart. Dat was leuk om mee te maken, ook al zat er niemand tussen die wat voor mij was. Op een gegeven moment leerde ik - inmiddels 23 - online iemand kennen, en met hem heb ik mijn eerste relatie gehad. Duurde niet eens een half jaar , maar dat geeft niet. Daarna nog wat kortere en langere scharrels gehad, en daarna ben ik mijn man tegenkomen. Met wie ik overigens het eerste half jaar enkel vriendschappelijk bevriend was, maar waar meer uit voortgekomen is.
Mijn posting is langer geworden dan bedoeld, maar wat ik kortom wilde zeggen is dat je je echt geen zorgen hoeft te maken. Ga door met het openstellen van jezelf voor je omgeving, en dan gebeurt het gewoon op een gegeven moment dat je iemand leuk tegenkomt. Ik zou toch ook internet niet helemaal links laten liggen. De kunst is om gewoon lekker te kletsen met mensen, zonder verwachtingen te hebben. Als je geen uitgaanstype bent - ik ook niet overigens - dan beperk je anders wel heel erg je mogelijkheden tot nieuwe contacten opdoen. I.i.g. heel succes met je nieuwe stage.
dinsdag 25 augustus 2009 om 00:20
Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben, want ik voel / voelde (ben er nog niet helemaal uit) mij inmiddels echt een freak! Ik ben 30, bijna zelfs 31, en ik heb ook nog nooit een relatie gehad en ook nog nooit.., zelfs niet gezoend.
De 'norm' waar binnen deze topic veel over gesproken wordt bestaat naar mijn mening zeker. Zoals Thomas_More al aangaf, vindt men het niet vreemd als je single ben, maar wel als je dat altijd bent geweest. Laat staan dat je nog maagd ben. Deze norm wordt versterkt door de vele statistieke waarmee je om je hoofd wordt geslingerd en wordt je met regelmaat geconfronteerd met paniekerige pubers in films en series omdat ze nog steeds hun maagdelijkheid niet hebben verloren.
Ik ben het met Babbelientje en Dromertje87 eens dat de 'juiste mannen' niet af knappen op het feit dat je nog nooit een relatie heb gehad. Ze mogen het inderdaad even 'raar' vinden (misschien kunnen we hier beter neerzetten 'verbaasd zijn'), maar als ze daarom meteen afknappen, zijn ze het zeker niet waard. Toch ben ik vooral bang voor die afwijzende reactie, mijn zelfbeeld is zo laag dat ik bang ben dat er na zo'n afwijzing helemaal niets meer van over blijft. En daar zit bij mij zeker een groot deel van het probleem. De afgelopen jaren zat ik letterlijk in een vicieuze cirkel van een laag zelfbeeld (van jongs af aan langzaam ontstaan) naar toenemende schaamte over mijn maagdelijkheid naar een nog lager zelfbeeld. Uiteindelijk kon ik me niet meer voorstellen dat een jongen mij leuk kon vinden en als iemand dat wel over mij zei dan geloofde ik die persoon uiteraard niet.
Veel mensen in mijn omgeving hebben echter geen flauw idee dat ik kamp met een laag zelfbeeld. Doorgaans wordt ik gezien als een spontane en vrolijke meid.
De afgelopen jaren heb ik me vooral eenzaam gevoeld. Graag zou ik iemand willen hebben met wie ik kan praten. Iemand voor wie ik me niet moet inhouden, en voor wie ik écht belangrijk ben en mij neemt zoals ik ben. Niemand weet dat ik nog maagd ben. Misschien vermoeden sommige mensen iets, maar ze laten het in ieder geval niet merken. Daarnaast wordt in mijn familiekring wordt vrijwel niet over gevoelens gepraat, laat staan over seks.
Mentale en lichamelijke klachten begonnen mij in de loop van de tijd steeds meer parten te spelen. Een paar maanden geleden was ik het zat en ben ik naar een psycholoog gestapt. Op dit moment werk ik vooral aan mijn zelfbeeld. Gelukkig hoor ik (nog zacht) steeds vaker een stemmetje in mijn hoofd dat maagd zijn niet iets is waarvoor ik mij hoeft te schamen! En dat ik prima ben zoals ik ben. Ook als ik bij mijn toekomstige date pogingen afgewezen wordt door een 'foute man'.
De komende tijd zal ik tevens moeten werken aan het vergroten van mijn kansen om de 'juiste man' te ontmoeten. In de afgelopen jaren stonden ze immers niet spontaan voor mijn deur .
De 'norm' waar binnen deze topic veel over gesproken wordt bestaat naar mijn mening zeker. Zoals Thomas_More al aangaf, vindt men het niet vreemd als je single ben, maar wel als je dat altijd bent geweest. Laat staan dat je nog maagd ben. Deze norm wordt versterkt door de vele statistieke waarmee je om je hoofd wordt geslingerd en wordt je met regelmaat geconfronteerd met paniekerige pubers in films en series omdat ze nog steeds hun maagdelijkheid niet hebben verloren.
Ik ben het met Babbelientje en Dromertje87 eens dat de 'juiste mannen' niet af knappen op het feit dat je nog nooit een relatie heb gehad. Ze mogen het inderdaad even 'raar' vinden (misschien kunnen we hier beter neerzetten 'verbaasd zijn'), maar als ze daarom meteen afknappen, zijn ze het zeker niet waard. Toch ben ik vooral bang voor die afwijzende reactie, mijn zelfbeeld is zo laag dat ik bang ben dat er na zo'n afwijzing helemaal niets meer van over blijft. En daar zit bij mij zeker een groot deel van het probleem. De afgelopen jaren zat ik letterlijk in een vicieuze cirkel van een laag zelfbeeld (van jongs af aan langzaam ontstaan) naar toenemende schaamte over mijn maagdelijkheid naar een nog lager zelfbeeld. Uiteindelijk kon ik me niet meer voorstellen dat een jongen mij leuk kon vinden en als iemand dat wel over mij zei dan geloofde ik die persoon uiteraard niet.
Veel mensen in mijn omgeving hebben echter geen flauw idee dat ik kamp met een laag zelfbeeld. Doorgaans wordt ik gezien als een spontane en vrolijke meid.
De afgelopen jaren heb ik me vooral eenzaam gevoeld. Graag zou ik iemand willen hebben met wie ik kan praten. Iemand voor wie ik me niet moet inhouden, en voor wie ik écht belangrijk ben en mij neemt zoals ik ben. Niemand weet dat ik nog maagd ben. Misschien vermoeden sommige mensen iets, maar ze laten het in ieder geval niet merken. Daarnaast wordt in mijn familiekring wordt vrijwel niet over gevoelens gepraat, laat staan over seks.
Mentale en lichamelijke klachten begonnen mij in de loop van de tijd steeds meer parten te spelen. Een paar maanden geleden was ik het zat en ben ik naar een psycholoog gestapt. Op dit moment werk ik vooral aan mijn zelfbeeld. Gelukkig hoor ik (nog zacht) steeds vaker een stemmetje in mijn hoofd dat maagd zijn niet iets is waarvoor ik mij hoeft te schamen! En dat ik prima ben zoals ik ben. Ook als ik bij mijn toekomstige date pogingen afgewezen wordt door een 'foute man'.
De komende tijd zal ik tevens moeten werken aan het vergroten van mijn kansen om de 'juiste man' te ontmoeten. In de afgelopen jaren stonden ze immers niet spontaan voor mijn deur .
dinsdag 25 augustus 2009 om 17:46
Hoi Irma78,
Ik herken veel in wat je schrijft, sowieso zijn de meeste van de berichten die zijn achtergelaten een "feest" (niet echt in deze context, maar goed...) van herkenning.
Ook ik heb nog nooit gezoend met een man, laat staan iets anders gedaan. Aan de ene kant heb ik daar moeite mee omdat ik bang ben voor een negatieve reactie als het ooit zo ver komt met iemand, aan de andere kant is dat niet het punt waar ik het meest mee zit. Liever zo dan wat een vroegere vriendin van mij heeft meegemaakt. Zij was op haar 30e ook nog maagd, kreeg toen iets met een man die vanaf het begin heel duidelijk heeft gemaakt dat hij geen relatie wilde. Zij dacht hem wel te kunnen veranderen en ging toch met hem naar bed. Een paar weken later was het uit maar, zo zei ze tegen een gemeenschappelijke vriendin van ons, ze had het dan toch eindelijk een keer gedaan. Alsof je dan pas meetelt.
Nee, wat voor mij meer een probleem is (de ene keer meer dan de andere keer) is inderdaad de eenzaamheid. Gewoon iemand naast je hebben met wie je dingen kunt delen en tegen wie je lekker aan kunt kruipen. En nee, ik idealiseer relaties niet, heb het in mijn omgeving vaak genoeg mis zien gaan, maar toch... En inderdaad, het doet mijn zelfbeeld ook geen goed al ben ik door de jaren heen wel zekerder geworden dankzij vriendinnen en mijn werk waar ik goed in ben (wat ik eindelijk van mezelf mag zeggen). Nu nog leren dat ik de moeite waard ben voor mannen, dan lopen ze me misschien niet meer straal voorbij
Ik herken veel in wat je schrijft, sowieso zijn de meeste van de berichten die zijn achtergelaten een "feest" (niet echt in deze context, maar goed...) van herkenning.
Ook ik heb nog nooit gezoend met een man, laat staan iets anders gedaan. Aan de ene kant heb ik daar moeite mee omdat ik bang ben voor een negatieve reactie als het ooit zo ver komt met iemand, aan de andere kant is dat niet het punt waar ik het meest mee zit. Liever zo dan wat een vroegere vriendin van mij heeft meegemaakt. Zij was op haar 30e ook nog maagd, kreeg toen iets met een man die vanaf het begin heel duidelijk heeft gemaakt dat hij geen relatie wilde. Zij dacht hem wel te kunnen veranderen en ging toch met hem naar bed. Een paar weken later was het uit maar, zo zei ze tegen een gemeenschappelijke vriendin van ons, ze had het dan toch eindelijk een keer gedaan. Alsof je dan pas meetelt.
Nee, wat voor mij meer een probleem is (de ene keer meer dan de andere keer) is inderdaad de eenzaamheid. Gewoon iemand naast je hebben met wie je dingen kunt delen en tegen wie je lekker aan kunt kruipen. En nee, ik idealiseer relaties niet, heb het in mijn omgeving vaak genoeg mis zien gaan, maar toch... En inderdaad, het doet mijn zelfbeeld ook geen goed al ben ik door de jaren heen wel zekerder geworden dankzij vriendinnen en mijn werk waar ik goed in ben (wat ik eindelijk van mezelf mag zeggen). Nu nog leren dat ik de moeite waard ben voor mannen, dan lopen ze me misschien niet meer straal voorbij
dinsdag 25 augustus 2009 om 23:28
Toch maar eens reageren als man hier 
Ik lees hier wel vaker maargoed. Vind het 'leuk' om te lezen dat er ook meiden zijn met dit 'probleem'.
Ben zelf 23 en nog nooit iets gedaan. (sex, zoenen, intiem, aanraken enz.). Ik baal hier gewoon van en schaam me er wel voor, ook al weet ik dat t eigenlijk onzin is.
Zelf vind ik het heel vervelend en heb ik er wel verdriet/pijn van. Het heeft wel te maken met problemen die ik al m'n halve leven heb, en daarvoor heb ik nu sinds kort eindelijk de stap naar prof. hulp gezet.
Ik zie het wel als een gemis en ben best jaloers op mensen die wel gewoon vanaf hun pubertijd leuke relaties hebben enz. Het voelt voor mij alsof ik veel heb misgelopen en nog steeds misloop.
Natuurlijk zou ik ook graag lekker sexen zoals iedereen, maar waar ik daarnaast echt intens naar honger is toch wel gewoon alles wat met liefde te maken heeft. Simpele dingen als zoenen en knuffelen met een geliefde, lekker tegen iemand aan liggen enz
Sexhonger kan ik zelf wel stillen ook al is het stom en saai, maar altijd blijft die hunkering naar liefde en contact. Heel naar en heel eenzaam..
Ik hoop dat ik in de nabije toekomst iemand vind, en wens dit iedereen met dit zelfde 'probleem' ook toe. Een leven lang zonder liefde (van een partner) vind ik ondragelijk en zou ik niemand toe wensen..
Zelf zou ik het alleen maar mooi vinden als een meid met wie ik iets kreeg nog onervaren is. Lekker samen ontdekken
En ik denk ook wel als ik al veel sekspartners had gehad.
Een meid die mij erop zou afkeuren of het als afknapper ziet, die kan lekker meteen vertrekken en is mij niet waard
Ik lees hier wel vaker maargoed. Vind het 'leuk' om te lezen dat er ook meiden zijn met dit 'probleem'.Ben zelf 23 en nog nooit iets gedaan. (sex, zoenen, intiem, aanraken enz.). Ik baal hier gewoon van en schaam me er wel voor, ook al weet ik dat t eigenlijk onzin is.
Zelf vind ik het heel vervelend en heb ik er wel verdriet/pijn van. Het heeft wel te maken met problemen die ik al m'n halve leven heb, en daarvoor heb ik nu sinds kort eindelijk de stap naar prof. hulp gezet.
Ik zie het wel als een gemis en ben best jaloers op mensen die wel gewoon vanaf hun pubertijd leuke relaties hebben enz. Het voelt voor mij alsof ik veel heb misgelopen en nog steeds misloop.
Natuurlijk zou ik ook graag lekker sexen zoals iedereen, maar waar ik daarnaast echt intens naar honger is toch wel gewoon alles wat met liefde te maken heeft. Simpele dingen als zoenen en knuffelen met een geliefde, lekker tegen iemand aan liggen enz
Sexhonger kan ik zelf wel stillen ook al is het stom en saai, maar altijd blijft die hunkering naar liefde en contact. Heel naar en heel eenzaam..
Ik hoop dat ik in de nabije toekomst iemand vind, en wens dit iedereen met dit zelfde 'probleem' ook toe. Een leven lang zonder liefde (van een partner) vind ik ondragelijk en zou ik niemand toe wensen..
Zelf zou ik het alleen maar mooi vinden als een meid met wie ik iets kreeg nog onervaren is. Lekker samen ontdekken
En ik denk ook wel als ik al veel sekspartners had gehad. Een meid die mij erop zou afkeuren of het als afknapper ziet, die kan lekker meteen vertrekken en is mij niet waard
