29 en nog steeds single
donderdag 11 juni 2009 om 17:43
Ben net 29 geworden en nog steeds single. Heb wel wat jongens de afgelopen jaren ontmoet, vooral op internet (lekker safe) maar elke keer als ze te close worden/ op een date willen, haak ik af. Met als gevolg dat ik nog steeds alleen ben.
Ik wil heel graag een relatie; huisje, boompje, beestje en kinderen, maar hoe ouder ik wordt hoe moeilijker het ook wordt. Leg maar eens aan een jongen uit waarom ik met 29 jaar nog nooit verkering gehad heb.
De oorzaak ligt denk ik in het feit dat mijn ouders gescheiden zijn toen ik jong was en allebei altijd alleen gebleven zijn, heb geen goed voorbeeld gehad. Maar aan de andere kant, dat is misschien ook geen excuus.
Ik begin bijna te geloven dat ik de rest van mijn leven single blijf en dat ik de enige ben die dit 'overkomt'. En daar baal ik behoorlijk van.
Iemand ervaring of tips, hoe kom ik over mijn angst heen?
Ik wil heel graag een relatie; huisje, boompje, beestje en kinderen, maar hoe ouder ik wordt hoe moeilijker het ook wordt. Leg maar eens aan een jongen uit waarom ik met 29 jaar nog nooit verkering gehad heb.
De oorzaak ligt denk ik in het feit dat mijn ouders gescheiden zijn toen ik jong was en allebei altijd alleen gebleven zijn, heb geen goed voorbeeld gehad. Maar aan de andere kant, dat is misschien ook geen excuus.
Ik begin bijna te geloven dat ik de rest van mijn leven single blijf en dat ik de enige ben die dit 'overkomt'. En daar baal ik behoorlijk van.
Iemand ervaring of tips, hoe kom ik over mijn angst heen?
zondag 21 juni 2009 om 17:06
Ik wil ook liever vrij zijn dan vastgelijmd zitten boarder, maar zo moet ik me dus vaak wel in m'n eentje vermaken. Ik vind naar de bioscoop gaan altijd erg leuk, maar de laatste keren (met verschillende vriendinnen overigens) moest het vriendje altijd mee....
Terug even naar wat bruinoog vroeg. Ik ben lid van een zanggroep en ga iedere week zwemmen, maar echt situaties waarin ik nieuwe mannen kan leren kennen..nee. Ik heb dan ook geen zin om in m'n eentje wat te gaan drinken (ivm vastgelijmde vriendinnen;) dus eigenlijk zou het handig zijn als de ware uit de lucht zou komen vallen
Terug even naar wat bruinoog vroeg. Ik ben lid van een zanggroep en ga iedere week zwemmen, maar echt situaties waarin ik nieuwe mannen kan leren kennen..nee. Ik heb dan ook geen zin om in m'n eentje wat te gaan drinken (ivm vastgelijmde vriendinnen;) dus eigenlijk zou het handig zijn als de ware uit de lucht zou komen vallen
zondag 21 juni 2009 om 17:15
Fotolijstje ik snap nooit zo goed waarom de partner ineens overal mee moet gaan. Soms is het gewoon leuk om naar de film te gaan met alleen maar mannen of vrouwen. Maar uiteraard is het soms ook leuk om met stelletjes naar de bios te gaan. Ik denk dat er gewoon een gezonde balans in hoort te zitten.
zondag 21 juni 2009 om 17:33
Helemaal mee eens. De films waar we naartoe gingen waren New in town (romkom met Renee Zellweger) en Shopaholic. Niet echt mannenfilms dus. Ik heb mijn ex nooit zo geclaimd. Die ging in mei en met kerstmis een weekendje weg met z'n vrienden en daar heb ik nooit wat van gezegd. Ik weet bijna zeker dat een paar vriendinnen daar een rolberoerte van zouden krijgen. Eentje is nog nooit langer dan een dag van huis geweest (met vriendinnen ergens naartoe dus) omdat haar vriend dat niet leuk vindt. Maar dat is denk ik iets voor het vriendin-zit-met-lijm-vast-aan-vriend-topic.
zondag 21 juni 2009 om 17:34
Het lijkt mij dat je een reden hebt waarom je mannen afwijst. Ben je erg onzeker? Probeer eens te overdenken waarom je bij voorbaat al wilt laten mislukken voor jezelf, want zoals ik het lees geef je potentiele jongens geen kans. Misschien kun je er eens met iemand over praten. Het is helemaal niet vreemd om geen relatie te hebben, maar je kiest daar niet bewust voor en hebt er ook last van. Tijd voor actie en zelfreflectie!
zondag 21 juni 2009 om 17:51
Ik sprak laatst in de rij in de supermarkt een leuke man die achter mij stond. We hadden allebei een magnetronmaaltijd nl..haha. Hij vroeg of we hem samen op zouden warmen. Hoefde niet, ben bezet. Maar het was een hele leuke kerel. Zou er zeker op ingegaan zijn als ik single was.
Tijdens het lopen met de hond kom ik in het bos ook altijd leuke mensen tegen. Op etentjes, verjaardagen etc ook regelmatig.
En mijn conclusie ik altijd ook eigenlijk dat het je uitstraling is en niet wat je aan hebt. Die keer in de supermarkt had ik net hardgelopen in de regen en had ik mijn renjoggingpak aan en was volledig verregend.
Komen jullie op deze manieren geen mensen tegen bijvoorbeeld? Of bedrijfsuitjes etc etc.
Tijdens het lopen met de hond kom ik in het bos ook altijd leuke mensen tegen. Op etentjes, verjaardagen etc ook regelmatig.
En mijn conclusie ik altijd ook eigenlijk dat het je uitstraling is en niet wat je aan hebt. Die keer in de supermarkt had ik net hardgelopen in de regen en had ik mijn renjoggingpak aan en was volledig verregend.
Komen jullie op deze manieren geen mensen tegen bijvoorbeeld? Of bedrijfsuitjes etc etc.
zondag 21 juni 2009 om 18:22
Vriend ging mee naar Shopaholic omdat we naar de bioscoop in Antwerpen gingen (goede reden he). Andere vriend ging mee naar New in town omdat hij om alvast een vriendin van z'n vriendin te leren kennen. Alle vijf tegelijkertijd zou nl te veel voor hem zijn....
Ik denk dat ik maar een hond moet nemen. Dan krijg je inderdaad aanspraak, dat heb ik al meer gehoord. Op bedrijfsuitjes kan ik wachten tot ik een ons weeg.
Ik denk dat ik maar een hond moet nemen. Dan krijg je inderdaad aanspraak, dat heb ik al meer gehoord. Op bedrijfsuitjes kan ik wachten tot ik een ons weeg.
zondag 21 juni 2009 om 18:49
heel herkenbaar!
Ik ben nu 28 jaar en nog nooit een relatie gehad en ben ook nog maagd( omdat ik mij schaam voor mijn lichaam).
Ik zit hier heel erg mee, zou gewoon eens een keer een leuke man willen ontmoeten. Sommige mensen (goede vriendinnen) weten dat ik nog maagd ben en tegen andere mensen lieg ik omdat ik niet wil dat ze mij een zielig persoon gaan vinden.
Voor de TS, ik ben ook aan het internet daten en je moet niet van tevoren afhaken omdat je bang bent dat het onderwerp hierp komt, hier ben ik ook steeds bang voor. Ook bij het ontmoeten van nieuwe mensen. want de laatste keren is het niet eens ter sprake gekomen bij mijn dates.
Maarja waar blijft die leuke man die door mijn schild heen kijkt?
Ik ben nu 28 jaar en nog nooit een relatie gehad en ben ook nog maagd( omdat ik mij schaam voor mijn lichaam).
Ik zit hier heel erg mee, zou gewoon eens een keer een leuke man willen ontmoeten. Sommige mensen (goede vriendinnen) weten dat ik nog maagd ben en tegen andere mensen lieg ik omdat ik niet wil dat ze mij een zielig persoon gaan vinden.
Voor de TS, ik ben ook aan het internet daten en je moet niet van tevoren afhaken omdat je bang bent dat het onderwerp hierp komt, hier ben ik ook steeds bang voor. Ook bij het ontmoeten van nieuwe mensen. want de laatste keren is het niet eens ter sprake gekomen bij mijn dates.
Maarja waar blijft die leuke man die door mijn schild heen kijkt?
zondag 21 juni 2009 om 22:20
Ingaande op wat Milaatje schrijft:
Het is inderdaad goed om aan zelfreflectie te doen wat betreft het niet durven aangaan van een relatie.
Door een aantal gebeurtenissen de afgelopen weken, word ik mij steeds meer bewust van één van de belangrijkste redenen waarom ik nog geen relatie heb gehad.
Ik ben erachter gekomen, dat ik ergens helemaal geen relatie wil, en het zelf de hele tijd afhoud. Terwijl ik altijd zei dat ik het wél wil, en mezelf dit ook aldoor wijsmaakte.
Ik heb zo'n enorme angst om mezelf te verliezen in een relatie, zo'n enorme angst dat er over mijn grenzen wordt gegaan, en ik deze grenzen van mijzelf niet mag verdedigen.
Tegelijkertijd ben ik ook bang dat ik over de grenzen van mijn partner heen zal gaan, dat ik hem enorm zal gaan claimen.
Samengevat ben ik bang een twee-eenheid te worden, in plaats van twee op zichzelf staande personen die elkaars leven verrijken.
Ik denk dat ik hierom ook wat angst heb voor lichamelijk contact / seks. Het lijkt mij, dat als je lichamelijk zo dichtbij elkaar bent, de grenzen tussen hem en mij helemaal "vervagen". Terwijl dat juist ook heel mooi schijnt te zijn, heeft iemand eens tegen mij gezegd.
En ergens wil ik ook wél een relatie, heb ik behoefte aan de liefde, geborgenheid en intimiteit ervan.
Of ik ooit over bovenstaande angsten heen zal komen? Ik denk dat ik eerst voor mezelf heb uit te zoeken of ik er wel overheen wíl komen. Ik weet het op dit moment echt niet.
Maar goed, ik weet wel hoe deze angsten zijn ontstaan, en wil ik mijn verleden nog langer mijn heden en mijn toekomst laten beïnvloeden?
Jeetje, ik merk dat het me veel goed doet dit verhaal hier neer te typen. Ik ben er zo mee bezig de afgelopen tijd, en door het op te schrijven wordt het nog helderder voor mij.
En misschien dat er ook nog anderen zijn, die zich hierin herkennen.
Het is inderdaad goed om aan zelfreflectie te doen wat betreft het niet durven aangaan van een relatie.
Door een aantal gebeurtenissen de afgelopen weken, word ik mij steeds meer bewust van één van de belangrijkste redenen waarom ik nog geen relatie heb gehad.
Ik ben erachter gekomen, dat ik ergens helemaal geen relatie wil, en het zelf de hele tijd afhoud. Terwijl ik altijd zei dat ik het wél wil, en mezelf dit ook aldoor wijsmaakte.
Ik heb zo'n enorme angst om mezelf te verliezen in een relatie, zo'n enorme angst dat er over mijn grenzen wordt gegaan, en ik deze grenzen van mijzelf niet mag verdedigen.
Tegelijkertijd ben ik ook bang dat ik over de grenzen van mijn partner heen zal gaan, dat ik hem enorm zal gaan claimen.
Samengevat ben ik bang een twee-eenheid te worden, in plaats van twee op zichzelf staande personen die elkaars leven verrijken.
Ik denk dat ik hierom ook wat angst heb voor lichamelijk contact / seks. Het lijkt mij, dat als je lichamelijk zo dichtbij elkaar bent, de grenzen tussen hem en mij helemaal "vervagen". Terwijl dat juist ook heel mooi schijnt te zijn, heeft iemand eens tegen mij gezegd.
En ergens wil ik ook wél een relatie, heb ik behoefte aan de liefde, geborgenheid en intimiteit ervan.
Of ik ooit over bovenstaande angsten heen zal komen? Ik denk dat ik eerst voor mezelf heb uit te zoeken of ik er wel overheen wíl komen. Ik weet het op dit moment echt niet.
Maar goed, ik weet wel hoe deze angsten zijn ontstaan, en wil ik mijn verleden nog langer mijn heden en mijn toekomst laten beïnvloeden?
Jeetje, ik merk dat het me veel goed doet dit verhaal hier neer te typen. Ik ben er zo mee bezig de afgelopen tijd, en door het op te schrijven wordt het nog helderder voor mij.
En misschien dat er ook nog anderen zijn, die zich hierin herkennen.
zondag 21 juni 2009 om 23:37
Bij mij is het volgens mij geen kwestie van het niet durven aan gaan van een relatie. Ik ben nog nooit in de situatie geweest dat ik iemand leuk vond en hij mij ook en heb dus ook nooit bewust een keus moeten maken in wel of geen relatie.
Ik ben de laatste tijd ook echt aan het denken waar het vandaag kan komen. Houdt ik mannen het zelf af? Stoot ik ze af? Ik weet dat ik soms een wat arrogante uitstraling kan hebben uit zelf bescherming , want volgens mij ik het zeker niet. Waar dat vandaan komt weet ik denk ik ook wel. Toen ik 20 jaar was, ben ik onwijs verlieft geweest op een jongen die het voor een avond heel leuk vond maar me de volgende dag liet vallen als een baksteen. Daar ben ik bijna een jaar kapot van geweest. Dat wil ik dus niet nog een keer meemaken, gevolg is wel dat ik sindsdien dus ook nooit meer echt verlieft ben geweest en toch wel een soort van muurtje om me heen heb. Die muur zou ik wel willen afbreken, ik weet alleen niet hoe. Ik probeer er op te letten dat ik een spontane en open instelling heb als ik iemand nieuws ontmoet, en probeer geen arrogantie uit te stralen.
Ik ben de laatste tijd ook echt aan het denken waar het vandaag kan komen. Houdt ik mannen het zelf af? Stoot ik ze af? Ik weet dat ik soms een wat arrogante uitstraling kan hebben uit zelf bescherming , want volgens mij ik het zeker niet. Waar dat vandaan komt weet ik denk ik ook wel. Toen ik 20 jaar was, ben ik onwijs verlieft geweest op een jongen die het voor een avond heel leuk vond maar me de volgende dag liet vallen als een baksteen. Daar ben ik bijna een jaar kapot van geweest. Dat wil ik dus niet nog een keer meemaken, gevolg is wel dat ik sindsdien dus ook nooit meer echt verlieft ben geweest en toch wel een soort van muurtje om me heen heb. Die muur zou ik wel willen afbreken, ik weet alleen niet hoe. Ik probeer er op te letten dat ik een spontane en open instelling heb als ik iemand nieuws ontmoet, en probeer geen arrogantie uit te stralen.
zondag 21 juni 2009 om 23:41
zondag 21 juni 2009 om 23:44
Madelief , herkenbaar , misschien dat we door onze onzekerheid arrogant overkomen. Afwijzend zijn zonder dat we het in de gaten hebben.
Vanavond was ik in de kroeg aan het praten met een aardige leuke goed uitziende man en beide single. We hadden het over ons single leventje, dat het ons zeer goed bevalt maar dat we op zondagochtend toch echt dat ontbijtje op bed missen.
Hij zei heel eerlijk dat wanneer ik niet naar hem toe gestapt was hij gedacht had dat ik TE arrogant was om met hem te praten. Hij voelde zich niet goed genoeg voor mij , andersom dacht ik het precies het zelfde. Maar door mijn nodige wijntjes had ik de ballen om op hem af te stappen, anders had ik het zeer zeker niet gedaan.
Maar het is in mijn ogen ook niet de oplossing om *aangeschoten* op een man af te stappen , dat is niet charmant en oogt volgens mij ook niet ehm echt vrouwelijk. Wanneer een aangeschoten vent op mij afstapt hoe leuk hij er ook uitziet daar heb ik toch altijd mijn bedenkingen bij , dus waarom zou een man dat wel *interessant* vinden ?
Vanavond was ik in de kroeg aan het praten met een aardige leuke goed uitziende man en beide single. We hadden het over ons single leventje, dat het ons zeer goed bevalt maar dat we op zondagochtend toch echt dat ontbijtje op bed missen.
Hij zei heel eerlijk dat wanneer ik niet naar hem toe gestapt was hij gedacht had dat ik TE arrogant was om met hem te praten. Hij voelde zich niet goed genoeg voor mij , andersom dacht ik het precies het zelfde. Maar door mijn nodige wijntjes had ik de ballen om op hem af te stappen, anders had ik het zeer zeker niet gedaan.
Maar het is in mijn ogen ook niet de oplossing om *aangeschoten* op een man af te stappen , dat is niet charmant en oogt volgens mij ook niet ehm echt vrouwelijk. Wanneer een aangeschoten vent op mij afstapt hoe leuk hij er ook uitziet daar heb ik toch altijd mijn bedenkingen bij , dus waarom zou een man dat wel *interessant* vinden ?
maandag 22 juni 2009 om 10:34
maandag 22 juni 2009 om 11:28
He meiden!
Hier nog zo een 29-jarige single! Wat leuk om te horen dat ik niet alleen ben. T is een flauwe troost , maar toch... Ik ben ondertussen al 5 jaar (oh my God!) alleen, mits enkele mislukte pogingen, one-night-stands en hopeloze verliefdheden. Ik hoor ook constant 'dat zo iemand nog alleen is'...maar toch blijkt niemand me écht te willen of is het simpelweg niet wederzijds.
Meer en meer denk ik dat het aan mij ligt en begin ik de hoop wel écht te verliezen. Frustraties en dipjes helpen het niet echt vooruit, maar soms zou je toch wel de muren oplopen en alle happy koppels van de wereld willen zien gaan.. WOeps...beetje frustratie ten huize Jiipke.
Hier nog zo een 29-jarige single! Wat leuk om te horen dat ik niet alleen ben. T is een flauwe troost , maar toch... Ik ben ondertussen al 5 jaar (oh my God!) alleen, mits enkele mislukte pogingen, one-night-stands en hopeloze verliefdheden. Ik hoor ook constant 'dat zo iemand nog alleen is'...maar toch blijkt niemand me écht te willen of is het simpelweg niet wederzijds.
Meer en meer denk ik dat het aan mij ligt en begin ik de hoop wel écht te verliezen. Frustraties en dipjes helpen het niet echt vooruit, maar soms zou je toch wel de muren oplopen en alle happy koppels van de wereld willen zien gaan.. WOeps...beetje frustratie ten huize Jiipke.
maandag 22 juni 2009 om 12:50
Nu snap ik het.
als je humor hebt, komen de vrouwen niet.
Ik ben eigenlijk trots op dat ik meisjes mij mogen, maar ik begreep soms niet waarom ik niets met ze of ze met mij niets beginnen.
Weten jullie dan ook interessante hobby's om vrouwen/meisjes te ontmoeten?
Welke signalen geven vrouwen uit als zij iemand leuk vinden?
Miss kan ik dan mij begrip tonnen.
Ik voetbal, maar daar zijn er geen vrouwen.
Ik leer veel op het forum dan in het echte leven.
als je humor hebt, komen de vrouwen niet.
Ik ben eigenlijk trots op dat ik meisjes mij mogen, maar ik begreep soms niet waarom ik niets met ze of ze met mij niets beginnen.
Weten jullie dan ook interessante hobby's om vrouwen/meisjes te ontmoeten?
Welke signalen geven vrouwen uit als zij iemand leuk vinden?
Miss kan ik dan mij begrip tonnen.
Ik voetbal, maar daar zijn er geen vrouwen.
Ik leer veel op het forum dan in het echte leven.
maandag 22 juni 2009 om 13:19
Eensch met Marie_liselotte. Ik merk dat als je humor hebt, je geliefd wordt of op zijn minst prettig in de omgang wordt voor anderen. Het breekt het ijs tussen twee personen, waardoor het m.i. gemakkelijker wordt met de ander serieuzere dingen te bespreken of kritiek te geven.
World of Warcraft: Legion
maandag 22 juni 2009 om 16:37
quote:bruinoog schreef op 21 juni 2009 @ 13:42:
Komen jullie wel in contact met nieuwe/vreemde mannen? Hebben jullie buiten julie vaste kring genoeg activiteiten waarbij jullie mensen ontmoeten?
Waar heb je het over als je iemand ontmoet?Goeie vragen! Ik vind het ook moeilijk om nieuwe mensen te ontmoeten. Ben te oud voor de disco, vindt naar een bar of kroeg gaan niet leuk en als ik dan ergens heen ga waar anderen zijn, weet ik inderdaad niet wat ik moet zeggen en waar ik het over moet hebben.
Komen jullie wel in contact met nieuwe/vreemde mannen? Hebben jullie buiten julie vaste kring genoeg activiteiten waarbij jullie mensen ontmoeten?
Waar heb je het over als je iemand ontmoet?Goeie vragen! Ik vind het ook moeilijk om nieuwe mensen te ontmoeten. Ben te oud voor de disco, vindt naar een bar of kroeg gaan niet leuk en als ik dan ergens heen ga waar anderen zijn, weet ik inderdaad niet wat ik moet zeggen en waar ik het over moet hebben.