Relaties
alle pijlers
Abortus na vreemdgaan partner
donderdag 11 september 2008 om 10:22
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
donderdag 11 september 2008 om 11:31
quote:Evidenza schreef op 11 september 2008 @ 11:23:
Met een beetje meer handelen naar verstand zouden een hoop topics hier gesloten kunnen worden.
Jij pleit voor een rustiger forum?
Ik vind de vraag gevoel versus verstand hier niet eens zozeer aan de orde, of iig umm.. laat ik het zo stellen. Verstand lijkt me hier heel verstandig maar waar ben je ondertussen TO? En ik bedoel niet hier op het topic, maar uberhaupt, waar ben jij in je leven? Je klinkt vervreemd op de een of andere manier. Dan kun je rationeel lijken te handelen maar of het verstandig is, is een tweede.
Met een beetje meer handelen naar verstand zouden een hoop topics hier gesloten kunnen worden.
Jij pleit voor een rustiger forum?
Ik vind de vraag gevoel versus verstand hier niet eens zozeer aan de orde, of iig umm.. laat ik het zo stellen. Verstand lijkt me hier heel verstandig maar waar ben je ondertussen TO? En ik bedoel niet hier op het topic, maar uberhaupt, waar ben jij in je leven? Je klinkt vervreemd op de een of andere manier. Dan kun je rationeel lijken te handelen maar of het verstandig is, is een tweede.
donderdag 11 september 2008 om 11:53
donderdag 11 september 2008 om 11:56
quote:toetyfroety schreef op 11 september 2008 @ 11:53:
[...]
Ja joh, tuurlijjk is het niet waar.....7 weken zwanger vorige week en nu is de abortus al achter de rug?
In het echie zou je blij mogen zijn als je deze week je eerste consultatie had!nou...is het niet zo dat het bij 7 weken nog een (bedenktijdvrije) overtijdbehandeling is? 7 weken zwanger is drie weken over tijd.
[...]
Ja joh, tuurlijjk is het niet waar.....7 weken zwanger vorige week en nu is de abortus al achter de rug?
In het echie zou je blij mogen zijn als je deze week je eerste consultatie had!nou...is het niet zo dat het bij 7 weken nog een (bedenktijdvrije) overtijdbehandeling is? 7 weken zwanger is drie weken over tijd.
donderdag 11 september 2008 om 11:58
quote:RosieRo schreef op 11 september 2008 @ 11:56:
[...]
nou...is het niet zo dat het bij 7 weken nog een (bedenktijdvrije) overtijdbehandeling is? 7 weken zwanger is drie weken over tijd.
Je kan er zelfs gewoon 'n pilletje voor slikken lees ik hier:
quote:bortuspil
In onze klinieken bestaat de mogelijkheid de zwangerschap te laten afbreken door middel van de zgn. abortuspil. Dit is mogelijk tot 7 weken na het begin van de laatste menstruatie, anders gezegd tot 3 weken over tijd.
Er worden twee verschillende medicijnen gebruikt. Op de eerste dag van de behandeling krijgt u een medicijn dat de werking van het zwangerschapshormoon blokkeert. Twee of drie dagen later neemt u een ander medicijn, dat buikkramp veroorzaakt en een "miskraam" opwekt. Dit kan een aantal uren duren. De behandeling kan gepaard gaan met misselijkheid of diarree. Het bloedverlies is soms hevig.
[...]
nou...is het niet zo dat het bij 7 weken nog een (bedenktijdvrije) overtijdbehandeling is? 7 weken zwanger is drie weken over tijd.
Je kan er zelfs gewoon 'n pilletje voor slikken lees ik hier:
quote:bortuspil
In onze klinieken bestaat de mogelijkheid de zwangerschap te laten afbreken door middel van de zgn. abortuspil. Dit is mogelijk tot 7 weken na het begin van de laatste menstruatie, anders gezegd tot 3 weken over tijd.
Er worden twee verschillende medicijnen gebruikt. Op de eerste dag van de behandeling krijgt u een medicijn dat de werking van het zwangerschapshormoon blokkeert. Twee of drie dagen later neemt u een ander medicijn, dat buikkramp veroorzaakt en een "miskraam" opwekt. Dit kan een aantal uren duren. De behandeling kan gepaard gaan met misselijkheid of diarree. Het bloedverlies is soms hevig.
donderdag 11 september 2008 om 12:05
Wacht... je typt zo'n verhaal en dan komt er geen vraag of conclusie of lotgenotencontact-vraag. Maar je vraagt wat wij hadden gedaan: kiezen voor gevoel of verstand?
Vind ik een beetje vreemd eerlijk gezegd.
Maar nee, ik denk niet dat ik een email zou lezen van mijn vriend en daarna meteen daarna de abortuskliniek bellen. Veroordeel je keuze natuurlijk niet, maar vraag me wel af hoe je in zo'n situatie terecht komt...
Vind ik een beetje vreemd eerlijk gezegd.
Maar nee, ik denk niet dat ik een email zou lezen van mijn vriend en daarna meteen daarna de abortuskliniek bellen. Veroordeel je keuze natuurlijk niet, maar vraag me wel af hoe je in zo'n situatie terecht komt...
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 11 september 2008 om 12:08
quote:missfab schreef op 11 september 2008 @ 10:22:
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. quote:missfab schreef op 11 september 2008 @ 09:25:
Ik had onlangs een soortgelijke situatie maar omgedraaid: Ik was zwanger en mijn intuitie zei dat er iets mis was met mijn partner. Ik checkte stiekem zijn mail en ja hoor, er stond een stiekeme afspraak in met een andere vrouw. Ik heb de relatie direct verbroken en een abortus genomen. Missfab liegt er lekker op los
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. quote:missfab schreef op 11 september 2008 @ 09:25:
Ik had onlangs een soortgelijke situatie maar omgedraaid: Ik was zwanger en mijn intuitie zei dat er iets mis was met mijn partner. Ik checkte stiekem zijn mail en ja hoor, er stond een stiekeme afspraak in met een andere vrouw. Ik heb de relatie direct verbroken en een abortus genomen. Missfab liegt er lekker op los
donderdag 11 september 2008 om 12:10
donderdag 11 september 2008 om 12:12
donderdag 11 september 2008 om 12:24
Ik geloof er ook de ballen niet van.
Als je zo koel en afstandelijk kan vertellen over een abortus en een vreemdgaande man en 'niet zo'n vrouwtje zijn die aan een slechte kerel blijft hangen' en het ok kan vinden om geen contact te hebben... waarom dan dit topic, en waarom staat er later dan dat ze voor haar gevoel nog steeds van hem houdt?
Bij dingen als vreemdgaan, relaties verbreken, abortus en dergelijke komen vreselijk veel heftige emoties kijken, maar in dit verhaal ontbreekt elke emotie als je het mij vraagt.
Bovendien vind ik het erg raar om te zeggen 'al was ik niet tegen het kind zelf'. Alsof het een kleinigheidje is. Een kind is een heel heftige verandering in je leven, niet iets waar je 'in principe nog niet zo heel erg op tegen bent' of zo. Dat is net alsof het je niet zo heel veel uitmaakt dat er deze keer kaas op je boterham zit in plaats van ham.
Ook denk ik dat ze wel gesproken zou hebben over een overtijdbehandeling, als ze die had ondergaan, maar ze spreekt over een abortus, en voor zover ik weet (nooit eentje ondergaan gelukkig) heb je daar inderdaad bedenktijd voor.
Ik hoop gewoon dat dit alles niet waar is.
Als het wel waar is dan vind ik het echt een heel bizarre actie. Dan is je relatie en de trouw van je partner belangrijker dan een kindje dat je krijgt, en dat vind ik heel bizar. Wilde hij het kindje soms zo graag, dat je hem afstraft hiermee? Je denkt dan ook alleen maar aan jezelf, omdat JIJ niet 20 jaar voor een kind van een vreemdgaande vader wil zorgen, komt er maar een abortus. Ik ben niet tegen abortus, maar jouw reden vind ik wel heel raar, zeker omdat je voor het lezen dan die mail het kindje wel wilde. Of tenminste je was er niet echt op tegen.
Als je zo koel en afstandelijk kan vertellen over een abortus en een vreemdgaande man en 'niet zo'n vrouwtje zijn die aan een slechte kerel blijft hangen' en het ok kan vinden om geen contact te hebben... waarom dan dit topic, en waarom staat er later dan dat ze voor haar gevoel nog steeds van hem houdt?
Bij dingen als vreemdgaan, relaties verbreken, abortus en dergelijke komen vreselijk veel heftige emoties kijken, maar in dit verhaal ontbreekt elke emotie als je het mij vraagt.
Bovendien vind ik het erg raar om te zeggen 'al was ik niet tegen het kind zelf'. Alsof het een kleinigheidje is. Een kind is een heel heftige verandering in je leven, niet iets waar je 'in principe nog niet zo heel erg op tegen bent' of zo. Dat is net alsof het je niet zo heel veel uitmaakt dat er deze keer kaas op je boterham zit in plaats van ham.
Ook denk ik dat ze wel gesproken zou hebben over een overtijdbehandeling, als ze die had ondergaan, maar ze spreekt over een abortus, en voor zover ik weet (nooit eentje ondergaan gelukkig) heb je daar inderdaad bedenktijd voor.
Ik hoop gewoon dat dit alles niet waar is.
Als het wel waar is dan vind ik het echt een heel bizarre actie. Dan is je relatie en de trouw van je partner belangrijker dan een kindje dat je krijgt, en dat vind ik heel bizar. Wilde hij het kindje soms zo graag, dat je hem afstraft hiermee? Je denkt dan ook alleen maar aan jezelf, omdat JIJ niet 20 jaar voor een kind van een vreemdgaande vader wil zorgen, komt er maar een abortus. Ik ben niet tegen abortus, maar jouw reden vind ik wel heel raar, zeker omdat je voor het lezen dan die mail het kindje wel wilde. Of tenminste je was er niet echt op tegen.
donderdag 11 september 2008 om 12:29
quote:Engeltje_van_glas schreef op 11 september 2008 @ 12:24:
Dan is je relatie en de trouw van je partner belangrijker dan een kindje dat je krijgt, en dat vind ik heel bizar. Wilde hij het kindje soms zo graag, dat je hem afstraft hiermee? Je denkt dan ook alleen maar aan jezelf, omdat JIJ niet 20 jaar voor een kind van een vreemdgaande vader wil zorgen, komt er maar een abortus. Ik ben niet tegen abortus, maar jouw reden vind ik wel heel raar, zeker omdat je voor het lezen dan die mail het kindje wel wilde. Of tenminste je was er niet echt op tegen.Niet echt op 'n kind tegen zijn is geen basis om 'n kind te nemen. En wat is er bizar aan dat je graag 'n goede trouwe relatie wilt met de vader van 'n eventueel kind? Of het nu waar is of niet, deze vrouw moet met zo'n instelling gewoon geen kinderen nemen. Je moet als vrouw bereid zijn er voor op te draaien als de partner wegloopt, als je dat niet hebt dan moet je uberhaupt niet zwanger worden.
Dan is je relatie en de trouw van je partner belangrijker dan een kindje dat je krijgt, en dat vind ik heel bizar. Wilde hij het kindje soms zo graag, dat je hem afstraft hiermee? Je denkt dan ook alleen maar aan jezelf, omdat JIJ niet 20 jaar voor een kind van een vreemdgaande vader wil zorgen, komt er maar een abortus. Ik ben niet tegen abortus, maar jouw reden vind ik wel heel raar, zeker omdat je voor het lezen dan die mail het kindje wel wilde. Of tenminste je was er niet echt op tegen.Niet echt op 'n kind tegen zijn is geen basis om 'n kind te nemen. En wat is er bizar aan dat je graag 'n goede trouwe relatie wilt met de vader van 'n eventueel kind? Of het nu waar is of niet, deze vrouw moet met zo'n instelling gewoon geen kinderen nemen. Je moet als vrouw bereid zijn er voor op te draaien als de partner wegloopt, als je dat niet hebt dan moet je uberhaupt niet zwanger worden.
donderdag 11 september 2008 om 12:42
elninjoo: ik zeg nergens dat het bizar is om een goeie trouwe relatie te willen als je zwanger bent. Ik zeg WEL dat het bizar is dat je, als je eenmaal zwanger bent en er IS sprake van een kindje, dat kindje laat weghalen omdat je partner een mail heeft gestuurd met vreemdgaan-plannen. Ik denk dat het gros van de vrouwen eerst een HEEL pittig gesprek met meneer zouden voeren, maar niet stante pede bij de abortuskliniek op de stoep zouden staan. Als je een goeie trouwe relatie wil, dan zal je moeten zorgen dat je die krijgt. Het kind weg laten halen maakt die vent echt niet in een keer hondstrouw.
En zoals ik ook al zei: een kind is een heel heftige verandering in je leven. 'er niet op tegen zijn' slaat de plank inderdaad nogal mis als je het hebt over zoiets ingrijpends. Dat stond ook in mijn vorige post.
Wat ik raar vind, is dat zo'n mailtje een beslissing triggert om een al bestaand kindje weg te laten halen. Dan kies je voor jezelf en niet voor je kind.
Wel ben ik het met je eens dat het een slechte basis is om aan kinderen te beginnen, en dat je inderdaad door het vuur zou moeten kunnen gaan voor je kind, ongeacht of de papa erbij aanwezig is of niet. Deze vrouw kan dat blijkbaar niet. Maar het ging hier ook niet over aan kinderen beginnen, deze vrouw WAS al zwanger. En door haar woordkeus van 'niet op tegen zijn' concludeer ik dat dit niet een lang gekoesterde wens van haar was, maar dat het meer als verrassing kwam.
En zoals ik ook al zei: een kind is een heel heftige verandering in je leven. 'er niet op tegen zijn' slaat de plank inderdaad nogal mis als je het hebt over zoiets ingrijpends. Dat stond ook in mijn vorige post.
Wat ik raar vind, is dat zo'n mailtje een beslissing triggert om een al bestaand kindje weg te laten halen. Dan kies je voor jezelf en niet voor je kind.
Wel ben ik het met je eens dat het een slechte basis is om aan kinderen te beginnen, en dat je inderdaad door het vuur zou moeten kunnen gaan voor je kind, ongeacht of de papa erbij aanwezig is of niet. Deze vrouw kan dat blijkbaar niet. Maar het ging hier ook niet over aan kinderen beginnen, deze vrouw WAS al zwanger. En door haar woordkeus van 'niet op tegen zijn' concludeer ik dat dit niet een lang gekoesterde wens van haar was, maar dat het meer als verrassing kwam.
