Abortus na vreemdgaan partner

Hallo meiden,



Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.

Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).

Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de

e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.

Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.

Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.

Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.

De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.

Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.

Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!

Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.

Thnx.