Relaties
alle pijlers
actieve/passieve partner combinatie
dinsdag 12 februari 2019 13:00
Ik vroeg mij n.a.v. een ander topic het volgende af.
Het valt mij regelmatig op dat er sprake lijkt te zijn van een combinatie in relaties van een actieve partner en een (meer) passieve partner. Hiermee bedoel ik dat 1 partner (voornamelijk/hoofdzakelijk) gaat over het nemen van beslissingen en dat de ander (voornamelijk/hoofdzakelijk) volgt. Hierbij kun je denken aan kleine beslissingen zoals het kiezen van het avondeten, vakantie, interieur etc. Als ook grote beslissingen met betrekking tot wonen, huishouden, kinderen krijgen etc.
Dit kan m.i. leiden tot de situatie waarbij de ene partner het gevoel krijgt aan een dood paard te trekken en de andere partner door al dat trekken nog passiever wordt.
Ik ben mij er terdege van bewust dat bovenstaande situatie erg zwart wit is geschetst, er zijn natuurlijk meerdere combinaties van persoonlijkheden in relaties mogelijk. Toch ben ik benieuwd of anderen de bovenstaande situatie herkennen (of dat dit enkel iets zegt over mij en mijn directe omgeving
). Advies om met deze dynamiek wat gezonder om te gaan, is ook van harte welkom. Ik kan mij namelijk soms ergeren aan de passiviteit van mijn partner en ik ben mij er van bewust dat ergeren de situatie niet gaat verbeteren, maar wat dan wel?
Het valt mij regelmatig op dat er sprake lijkt te zijn van een combinatie in relaties van een actieve partner en een (meer) passieve partner. Hiermee bedoel ik dat 1 partner (voornamelijk/hoofdzakelijk) gaat over het nemen van beslissingen en dat de ander (voornamelijk/hoofdzakelijk) volgt. Hierbij kun je denken aan kleine beslissingen zoals het kiezen van het avondeten, vakantie, interieur etc. Als ook grote beslissingen met betrekking tot wonen, huishouden, kinderen krijgen etc.
Dit kan m.i. leiden tot de situatie waarbij de ene partner het gevoel krijgt aan een dood paard te trekken en de andere partner door al dat trekken nog passiever wordt.
Ik ben mij er terdege van bewust dat bovenstaande situatie erg zwart wit is geschetst, er zijn natuurlijk meerdere combinaties van persoonlijkheden in relaties mogelijk. Toch ben ik benieuwd of anderen de bovenstaande situatie herkennen (of dat dit enkel iets zegt over mij en mijn directe omgeving
). Advies om met deze dynamiek wat gezonder om te gaan, is ook van harte welkom. Ik kan mij namelijk soms ergeren aan de passiviteit van mijn partner en ik ben mij er van bewust dat ergeren de situatie niet gaat verbeteren, maar wat dan wel?
dinsdag 12 februari 2019 20:02
Als ik naar mijn ex kijk ben ik nog nooit zo verliefd op iemand geweest als hem. Hij was voor mij de betekenis van het woord liefde. Mijn ex was een perfectionist. Als ik nog aan zijn grijns denk krijg ik weer huilbuien. Ik denk nog heel af een toe aan hem zoals nu en dan komen de tranen weer. En weet je wat de cleu is. Ik val niet op perfectionisten. Ik vind ze dood saai. Je kunt wel zeggen dat je op een type valt. Dik of juist dun of lief of juist bazig. Maar puntje bij paaltje werkt verliefdheid heel anders en kun je verliefd worden op een totaal andere type dan je altijd dacht te vallen. Je valt als mens gewoon op het totaal plaatje. En ik vind wel zodra je begint te zeuren van je moet veranderen etc vind je dan degene nog steeds leuk? Dat kan toch niet dat spreekt zichzelf toch tegen?
dinsdag 12 februari 2019 20:08
Mijn vriend vindt vooral Heel Veel Dingen Heel Onbelangrijk
Ik vind al die dingen wél belangrijk. Daardoor is het inderdaad zo dat ik veel zaken bedenk, beslissingen nemen en de koers bepaal. Ik vind dat een fijne rol, hij vindt het lekker dat hij zich daar niet mee bezig hoeft te houden. Ik ben echt een regeltante, hij is veel relaxter en afwachtender.
Ik moest leren om hem dingen te vragen, als ik wil dat hij iets doet. En hij moest leren dat als hij wil meepraten/-denken/-beslissen hij dat vooraf moet doen (krijgt ie namelijk altijd de kans voor) en niet tijdens/achteraf kritiek leveren.
Overigens neemt hij best wel initiatief, maar op een andere manier. Hij is meer van de briljante ingevingen. Die komen misschien niet dagelijks voorbij maar als ie ze heeft maken ze een wereld van verschil in de situatie.
Ik vind al die dingen wél belangrijk. Daardoor is het inderdaad zo dat ik veel zaken bedenk, beslissingen nemen en de koers bepaal. Ik vind dat een fijne rol, hij vindt het lekker dat hij zich daar niet mee bezig hoeft te houden. Ik ben echt een regeltante, hij is veel relaxter en afwachtender.
Ik moest leren om hem dingen te vragen, als ik wil dat hij iets doet. En hij moest leren dat als hij wil meepraten/-denken/-beslissen hij dat vooraf moet doen (krijgt ie namelijk altijd de kans voor) en niet tijdens/achteraf kritiek leveren.
Overigens neemt hij best wel initiatief, maar op een andere manier. Hij is meer van de briljante ingevingen. Die komen misschien niet dagelijks voorbij maar als ie ze heeft maken ze een wereld van verschil in de situatie.
dinsdag 12 februari 2019 20:10
--Olijfje-- schreef: ↑12-02-2019 20:02Als ik naar mijn ex kijk ben ik nog nooit zo verliefd op iemand geweest als hem. Hij was voor mij de betekenis van het woord liefde. Mijn ex was een perfectionist. Als ik nog aan zijn grijns denk krijg ik weer huilbuien. Ik denk nog heel af een toe aan hem zoals nu en dan komen de tranen weer. En weet je wat de cleu is. Ik val niet op perfectionisten. Ik vind ze dood saai. Je kunt wel zeggen dat je op een type valt. Dik of juist dun of lief of juist bazig. Maar puntje bij paaltje werkt verliefdheid heel anders en kun je verliefd worden op een totaal andere type dan je altijd dacht te vallen. Je valt als mens gewoon op het totaal plaatje. En ik vind wel zodra je begint te zeuren van je moet veranderen etc vind je dan degene nog steeds leuk? Dat kan toch niet dat spreekt zichzelf toch tegen?
Ik moet ook huilen wanneer ik aan mijn ex denk, Eigenlijk kan ik het beste opschieten met de ex die op een andere continent is gaan wonen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 12 februari 2019 20:35
Vroeger had ik elke dag pijn. Nu denk ik 2x per jaar aan hem, huil ik 1 minuut en ga ik weer door met mijn leven. Ik heb geen man dus ik ga ook niet vreemd. Ik vind het juist knap van mezelf dat ik al zover ben.viva-amber schreef: ↑12-02-2019 20:10Ik moet ook huilen wanneer ik aan mijn ex denk, Eigenlijk kan ik het beste opschieten met de ex die op een andere continent is gaan wonen.
dinsdag 12 februari 2019 20:55
Het zit hem ook in de combinatie denk ik. In mijn huidige relatie ben ik meer de kartrekker in mijn vorige relatie volgde ik meer terwijl ik nog steeds dezelfde persoon ben.
Mijn ex was wat ouder en wat verder in het leven dan ik tijdens onze relatie. Mijn huidige relatie is gelijkwaardiger en door mijn vriends karakter (leunt wat meer achterover) komt mijn regel en actie kant meer naar voren.
Bij mijn ex was ik juist passiever en leunde meer achterover omdat hij de leidende rol nam. Ik raakte steeds passiever hoe meer hij hier over begon op negatieve manier. Ik herken dit ook bij mijn huidige vriend als ik ga zeuren over dingen waarvan ik vind dat hij het op moet pakken of regelen, hij minder hij dit doet.
Mijn ex was wat ouder en wat verder in het leven dan ik tijdens onze relatie. Mijn huidige relatie is gelijkwaardiger en door mijn vriends karakter (leunt wat meer achterover) komt mijn regel en actie kant meer naar voren.
Bij mijn ex was ik juist passiever en leunde meer achterover omdat hij de leidende rol nam. Ik raakte steeds passiever hoe meer hij hier over begon op negatieve manier. Ik herken dit ook bij mijn huidige vriend als ik ga zeuren over dingen waarvan ik vind dat hij het op moet pakken of regelen, hij minder hij dit doet.
woensdag 13 februari 2019 08:05
Ik heb deze dynamiek nogal lang vastgehouden, op een bepaald moment begon ik hierdoor onzeker te worden. Ik heb het dus niet meteen op mijzelf betrokken. Sinds kort geef ik inderdaad aan dat ik mij onzeker begin te voelen. Hier schrok hij wel van. Hij probeert het nu minder negatief te reageren, want hij vindt het naar voor mij dat ik dat gevoel hierdoor krijg. En hij wil wel graag dat ik dergelijke initiatieven blijf nemen omdat wij het dan uiteindelijk wel altijd erg gezellig met elkaar hebben. Ik , daarnaast, probeer mijn eigen deel in deze dynamiek van tig keer een aantal initiatieven aandragen sneller af te kappen. Ik opper dus het een en ander en mocht hij het aan flarden schieten zonder een alternatief aan te dragen dan kies ik gewoon. Ik hoop dat dit de boel een beetje zal verbeteren.Flowerspowers schreef: ↑12-02-2019 19:54En dat kan ik me weer heel goed voorstellen. Heel vervelend als iemand inderdaad alles afschiet en vervolgens nergens mee komt. Wat zegt hij er zelf van?
Heb je aangegeven dat je het gevoel hebt dat de interesse in jou ontbreekt?
woensdag 13 februari 2019 08:15
Daarom is mijn voornemen ook om mijn eigen deel op te pakken in deze negatieve dynamiek. Niet trekken aan een dood paard, maar meer doorzetten wat ik zelf wil (als hij zelf niets aandraagt, maar wel negatief op mijn opties reageert en daarbij ook nog aangeeft dat hij wel graag iets wil ondernemen). Want naast dat 'zeuren' niet prettig is voor de ontvanger, kan ik zelf ook wel iets leukers verzinnen om te doen.ditte_ schreef: ↑12-02-2019 20:55Het zit hem ook in de combinatie denk ik. In mijn huidige relatie ben ik meer de kartrekker in mijn vorige relatie volgde ik meer terwijl ik nog steeds dezelfde persoon ben.
Mijn ex was wat ouder en wat verder in het leven dan ik tijdens onze relatie. Mijn huidige relatie is gelijkwaardiger en door mijn vriends karakter (leunt wat meer achterover) komt mijn regel en actie kant meer naar voren.
Bij mijn ex was ik juist passiever en leunde meer achterover omdat hij de leidende rol nam. Ik raakte steeds passiever hoe meer hij hier over begon op negatieve manier. Ik herken dit ook bij mijn huidige vriend als ik ga zeuren over dingen waarvan ik vind dat hij het op moet pakken of regelen, hij minder hij dit doet.
