Relaties
alle pijlers
Alweer.......... Tips?
woensdag 23 september 2009 om 09:37
Alweer ruzie.
Ik wil het niet.
Nu zijn we beide aan het werk en we hebben afgesproken om vanavond te gaan fietsen.
Ik wil vanavond niet weer in een onzinnig, doelloos gevecht terecht komen.
Wie o wie heeft tips wat ik het beste kan doen.
Ik neem iig 20 mg rita voor ik naar huis ga. dat helpt wel met rustig blijven maar dan....?
Hoe kunnen we dit uitpraten?
Ik wil het niet.
Nu zijn we beide aan het werk en we hebben afgesproken om vanavond te gaan fietsen.
Ik wil vanavond niet weer in een onzinnig, doelloos gevecht terecht komen.
Wie o wie heeft tips wat ik het beste kan doen.
Ik neem iig 20 mg rita voor ik naar huis ga. dat helpt wel met rustig blijven maar dan....?
Hoe kunnen we dit uitpraten?
woensdag 23 september 2009 om 13:13
Eens met Elninjoo.
Jij zegt dat jij de sterkste moet zijn van hem. Maar je schrijft ook dat je hem nu niet leuk vindt. Dat hij niet meer de leuke partner is die hij eerst was. Dat hij depressief is, en jij hem zo niet leuk vindt. Dat zn werk niet leuk is, en hij daar alleen maar over klaagt. Je wil dus eigenlijk hetzelfde van hem als hij van jouw, hij moet ophouden met klagen en weer zich weer als n leuke partner gedragen.
Misschien hebben jullie allebei individueel wel teveel problemen om samen gezellig verder te kunnen. En te weinig zin om begrip voor elkaars situatie op te kunnen brengen.
Jij zegt dat jij de sterkste moet zijn van hem. Maar je schrijft ook dat je hem nu niet leuk vindt. Dat hij niet meer de leuke partner is die hij eerst was. Dat hij depressief is, en jij hem zo niet leuk vindt. Dat zn werk niet leuk is, en hij daar alleen maar over klaagt. Je wil dus eigenlijk hetzelfde van hem als hij van jouw, hij moet ophouden met klagen en weer zich weer als n leuke partner gedragen.
Misschien hebben jullie allebei individueel wel teveel problemen om samen gezellig verder te kunnen. En te weinig zin om begrip voor elkaars situatie op te kunnen brengen.
woensdag 23 september 2009 om 13:15
woensdag 23 september 2009 om 13:19
Suzeli, je zwelgt in zelfmedelijden. Het is JOUW leven, dus als jij er doorheen zit moet JIJ daar iets aan doen. Jouw vriend is depressief en ziet het ook niet meer zitten. Dus van hem kun je even geen hulp verwachten. Geef jezelf een schop onder je kont en doe zelf iets! Zorg ervoor dat jullie even afstand nemen van elkaar, zorg voor hulp, zoek een hulp in de huishouding van jouw salaris. Maar doe iets!!!
...
woensdag 23 september 2009 om 13:22
Je kunt altijd weg als je maar wil. Van mijn part huur je een huisje op een vakantiepark.
Je mag er best doorheen zitten. Maar misschien zit hij er ook wel doorheen. Je schrijft dat hij depressief is. Daar mag je ook begrip voor hebben. Hij kan nu niet die leuke partner zijn die jij wil hebben. Net zo min als jij dat op dit moment kunt zijn.
Ook daar zal hij begrip voor moeten hebben. Normaal gezien zou je bij je partner terecht moeten kunnen als je er doorheen zit. Omdat hij nu ook met verschillende problemen zit, wordt dat moeilijk. Waarom kun je niet terecht bij een psycholoog waar je over je problemen mag praten?
Als je samen niet door een moeilijke tijd heen kunt komen (en dat lijkt er bij jullie op) dan is dit wat mij betreft geen goeie relatie.
Je mag er best doorheen zitten. Maar misschien zit hij er ook wel doorheen. Je schrijft dat hij depressief is. Daar mag je ook begrip voor hebben. Hij kan nu niet die leuke partner zijn die jij wil hebben. Net zo min als jij dat op dit moment kunt zijn.
Ook daar zal hij begrip voor moeten hebben. Normaal gezien zou je bij je partner terecht moeten kunnen als je er doorheen zit. Omdat hij nu ook met verschillende problemen zit, wordt dat moeilijk. Waarom kun je niet terecht bij een psycholoog waar je over je problemen mag praten?
Als je samen niet door een moeilijke tijd heen kunt komen (en dat lijkt er bij jullie op) dan is dit wat mij betreft geen goeie relatie.
woensdag 23 september 2009 om 13:23
woensdag 23 september 2009 om 13:23
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 13:10:
mijn ouders 200 km verderop
vrienden? alleen gezamelijk en daar loopt het ook erg stroef mee.
Zusje? is druk en woont ook samen, en wil waarschijnlijk ook niets horen over ons / mijn probleem.
Nou, ga dan vrijdagavond naar je ouders en kom pas zondagavond weer terug. Dan heb je even lucht. Solliciteer naar 'n baan in de omgeving van je ouders zodat je nieuwe kansen voor jezelf creeert in de omgeving waar jouw naasten zich bevinden.
Werk aan 't maken van 'n eigen vriendenkring.
mijn ouders 200 km verderop
vrienden? alleen gezamelijk en daar loopt het ook erg stroef mee.
Zusje? is druk en woont ook samen, en wil waarschijnlijk ook niets horen over ons / mijn probleem.
Nou, ga dan vrijdagavond naar je ouders en kom pas zondagavond weer terug. Dan heb je even lucht. Solliciteer naar 'n baan in de omgeving van je ouders zodat je nieuwe kansen voor jezelf creeert in de omgeving waar jouw naasten zich bevinden.
Werk aan 't maken van 'n eigen vriendenkring.
woensdag 23 september 2009 om 13:25
je verhaal kwijt mag, je hart luchten ook. Maar blijven zeuren en jezelf zielig vinden terwijl ik al honderden adviezen heb langs zien komen en jij er niets mee doet bereik je niks mee. Zoals iemand al hier zei 'doet iets'. Je kan niet alles maar op je vriend afschuiven. Dit is ook al de zoveelste ruzie (om niks)
Zeg dat je een pauze nodig heb. Laat hem maar een paar weken vertrekken dan. Kan je nadenken over wat je wilt. En als je écht wilt, kan je weg ook.
Zeg dat je een pauze nodig heb. Laat hem maar een paar weken vertrekken dan. Kan je nadenken over wat je wilt. En als je écht wilt, kan je weg ook.
woensdag 23 september 2009 om 13:29
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 13:15:
ik wil een leuk leven maar snapt nou niemand dat ik er door heen zit en dat ik het daar alleen met 'niemand' over kan hebben?
Ik mag niet zeuren, ik mag niet zanikken. Ik kruip wel weer terug in mijn schulp en ik ga wel weer mooi weer spelen. (tot de bom echt barst)
Ik snap dat best, Suzeli, en natuurlijk mag je erdoorheen zitten.
Je kunt het er met ons op het forum over hebben, dus één uitlaatklep heb je in ieder geval. "Niemand" is in jouw geval dus niet helemààl niemand: je hebt hier veel feedback en oprecht betrokken mensen die naar je luisteren.
Ten tweede: constateren dat je leven niet leuk is, dat is hartstikke rot. Je relatie loopt niet, je zit niet lekker in je vel, je hebt het gevoel dat je vastzit. De énige die daar iets aan kan veranderen ben jij zelf. De constatering dat je vast zit is het begin: je kunt niet veranderen wat je niet erkent (om Dr Phil even te quoten )
Je kunt niet je hele leven magisch van het ene op het andere moment omgooien, het gaat in kleine stapjes. Maar die stapjes kun je zelf zetten.
Wat wil je? Schrijf eens op wat je wél wilt, niet wat er allemaal mis is.
Wil je bijvoorbeeld even alleen zijn om na te denken, probeer dan eens te bedenken wat er wél mogelijk is in plaats van je te concentreren op alle dingen die niet kunnen.
Je kunt bijvoorbeeld een weekend weggaan, dat hoeft helemaal niet duur te zijn: boek een camping, een hostel, of iets anders goedkoops en pak de trein. Waai een weekend uit; Dàt kun je doen.
Je kunt ook vragen aan je vriend of hij het aanbod van het appartement van zijn werkgever aanneemt, voor een paar dagen. Niet ruzie-achtig eisen, maar vragen en uitleggen waarom het voor jou zo belangrijk is.
Geen vrienden hebben is hartstikke eenzaam. Maar je kunt je minder eenzaam voelen door af en toe iets voor of met anderen te doen: schrijf je in bij een vrijwilligersorganisatie, doe een cursus, ga babysitten. Nee, je kunt bij deze mensen dan niet meteen al je sores op tafel gooien, maar je bent even onder de mensen, niet alleen. Dat helpt.
Op deze manier hoef je niet alles in één keer op te lossen, dat is onhaalbaar. Je pakt al je problemen en probeert beetje bij beetje kleine stapjes te zetten. Het hoeft allemaal niet groot: groot is te overweldigend. Het kan ook klein, en vele kleine stapjes kunnen een leven volledig veranderen.
Sterkte.
ik wil een leuk leven maar snapt nou niemand dat ik er door heen zit en dat ik het daar alleen met 'niemand' over kan hebben?
Ik mag niet zeuren, ik mag niet zanikken. Ik kruip wel weer terug in mijn schulp en ik ga wel weer mooi weer spelen. (tot de bom echt barst)
Ik snap dat best, Suzeli, en natuurlijk mag je erdoorheen zitten.
Je kunt het er met ons op het forum over hebben, dus één uitlaatklep heb je in ieder geval. "Niemand" is in jouw geval dus niet helemààl niemand: je hebt hier veel feedback en oprecht betrokken mensen die naar je luisteren.
Ten tweede: constateren dat je leven niet leuk is, dat is hartstikke rot. Je relatie loopt niet, je zit niet lekker in je vel, je hebt het gevoel dat je vastzit. De énige die daar iets aan kan veranderen ben jij zelf. De constatering dat je vast zit is het begin: je kunt niet veranderen wat je niet erkent (om Dr Phil even te quoten )
Je kunt niet je hele leven magisch van het ene op het andere moment omgooien, het gaat in kleine stapjes. Maar die stapjes kun je zelf zetten.
Wat wil je? Schrijf eens op wat je wél wilt, niet wat er allemaal mis is.
Wil je bijvoorbeeld even alleen zijn om na te denken, probeer dan eens te bedenken wat er wél mogelijk is in plaats van je te concentreren op alle dingen die niet kunnen.
Je kunt bijvoorbeeld een weekend weggaan, dat hoeft helemaal niet duur te zijn: boek een camping, een hostel, of iets anders goedkoops en pak de trein. Waai een weekend uit; Dàt kun je doen.
Je kunt ook vragen aan je vriend of hij het aanbod van het appartement van zijn werkgever aanneemt, voor een paar dagen. Niet ruzie-achtig eisen, maar vragen en uitleggen waarom het voor jou zo belangrijk is.
Geen vrienden hebben is hartstikke eenzaam. Maar je kunt je minder eenzaam voelen door af en toe iets voor of met anderen te doen: schrijf je in bij een vrijwilligersorganisatie, doe een cursus, ga babysitten. Nee, je kunt bij deze mensen dan niet meteen al je sores op tafel gooien, maar je bent even onder de mensen, niet alleen. Dat helpt.
Op deze manier hoef je niet alles in één keer op te lossen, dat is onhaalbaar. Je pakt al je problemen en probeert beetje bij beetje kleine stapjes te zetten. Het hoeft allemaal niet groot: groot is te overweldigend. Het kan ook klein, en vele kleine stapjes kunnen een leven volledig veranderen.
Sterkte.
woensdag 23 september 2009 om 13:32
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 13:27:
Ik had al alles achter gelaten en toen kwam ik hem tegen. FF wat anders.
okee, maar dat neemt niet weg dat jij maar blijft zwelgen in zelfmedelijden en dat je niets wilt ondernemen om uit dit dal te klauteren
je kunt blijven janken dat je ouders 200 km van je vandaan wonen of gewoon zorgen dat jij je leven in hun buurt gaat opbouwen door daar 'n baan en 'n huis te zoeken
idem wat vrienden betreft: zoek nieuwe vrienden ipv als zwaankleefaan van zijn vriendenkring afhankelijk te blijven
Ik had al alles achter gelaten en toen kwam ik hem tegen. FF wat anders.
okee, maar dat neemt niet weg dat jij maar blijft zwelgen in zelfmedelijden en dat je niets wilt ondernemen om uit dit dal te klauteren
je kunt blijven janken dat je ouders 200 km van je vandaan wonen of gewoon zorgen dat jij je leven in hun buurt gaat opbouwen door daar 'n baan en 'n huis te zoeken
idem wat vrienden betreft: zoek nieuwe vrienden ipv als zwaankleefaan van zijn vriendenkring afhankelijk te blijven
woensdag 23 september 2009 om 13:32
Maar kun je het daar ondanks de afstand niet toch ook met je ouders/zusje over hebben. 'Tuurlijk niemand zit echt te wachten om geklaag aan te horen, maar het zo allemaal in je eentje doen is ook niet niks en meestal zijn dat juist de personen die écht willen weten hoe het met je gaat, dus ook als het iets minder gaat.
Af en toe is het idd gewoon prettig om je gal te spuwen, maar het is ook niet prettig om altijd maar geklaag aan te horen. Zowel jij niet het geklaag van je vriend, als je vriend niet jouw geklaag.
Wat ik ooit eens van een vriendin hoorde, en wat ik een erg leuk idee vond: Die had samen met haar vriend een 'klaaghalfuurtje' ingesteld. Elke dag om 19.00u mocht de een gaan klagen en de ander alleen luisteren, om 19.15u wisselden ze die rollen om en om 19.30 was het halfuur om en moesten ze stoppen met klagen. Op die manier kon er wel geklaagd worden, maar werd het ook geen enorme klaagpartij naar elkaar toe waar ze niet meer uitkwamen.
Ergens denk ik dat jullie allebei nu eigenlijk niet echt open staan voor elkaar. het lukt je vriend niet echt om naar jou te luisteren en hij gaat zijn eigen gang wel maar dat het jou, door je zoektocht naar jezelf en de problemen met het riagg, ook niet echt lukt om open voor hem te staan. Ik heb het idee dat jullie allebei makkelijk wel de oplossing weten (hij minder werken/andere baan, toch een schoonmaakster) maar die allebei ergens (nog) niet willen/kunnen zien.
Zou het een optie zijn dat jij naar het appartement gaat dat de baas van je vriend heeft? Dan zorg je nl. wel dat je zelf even uit de situatie nu bent waardoor je ook écht aandacht aan jezelf kan schenken, zonder dat die tijd ten koste gaat van de ruzies die jullie nu hebben.
Af en toe is het idd gewoon prettig om je gal te spuwen, maar het is ook niet prettig om altijd maar geklaag aan te horen. Zowel jij niet het geklaag van je vriend, als je vriend niet jouw geklaag.
Wat ik ooit eens van een vriendin hoorde, en wat ik een erg leuk idee vond: Die had samen met haar vriend een 'klaaghalfuurtje' ingesteld. Elke dag om 19.00u mocht de een gaan klagen en de ander alleen luisteren, om 19.15u wisselden ze die rollen om en om 19.30 was het halfuur om en moesten ze stoppen met klagen. Op die manier kon er wel geklaagd worden, maar werd het ook geen enorme klaagpartij naar elkaar toe waar ze niet meer uitkwamen.
Ergens denk ik dat jullie allebei nu eigenlijk niet echt open staan voor elkaar. het lukt je vriend niet echt om naar jou te luisteren en hij gaat zijn eigen gang wel maar dat het jou, door je zoektocht naar jezelf en de problemen met het riagg, ook niet echt lukt om open voor hem te staan. Ik heb het idee dat jullie allebei makkelijk wel de oplossing weten (hij minder werken/andere baan, toch een schoonmaakster) maar die allebei ergens (nog) niet willen/kunnen zien.
Zou het een optie zijn dat jij naar het appartement gaat dat de baas van je vriend heeft? Dan zorg je nl. wel dat je zelf even uit de situatie nu bent waardoor je ook écht aandacht aan jezelf kan schenken, zonder dat die tijd ten koste gaat van de ruzies die jullie nu hebben.
woensdag 23 september 2009 om 13:36
quote:wohman schreef op 23 september 2009 @ 13:23:
Ik snap trouwens nog steeds het huishoudprobleem niet. Hij wil geen huishoudster betalen omdat jullie dat samen moeten kunnen. Dat kunnen jullie duidelijk niet. Wat zou hij erop tegen hebben als jij van je eigen salaris een huishoudster inhuurt? Daar kan hij toch niks op tegen hebben?wohman, ik denk dat suzeli ergens niet goed tegen vriend opkan, als hij iets vindt, vindt hij dat en het lukt suzeli niet om hier tegenin te gaan denk ik (klopt dat suzeli?)
Ik snap trouwens nog steeds het huishoudprobleem niet. Hij wil geen huishoudster betalen omdat jullie dat samen moeten kunnen. Dat kunnen jullie duidelijk niet. Wat zou hij erop tegen hebben als jij van je eigen salaris een huishoudster inhuurt? Daar kan hij toch niks op tegen hebben?wohman, ik denk dat suzeli ergens niet goed tegen vriend opkan, als hij iets vindt, vindt hij dat en het lukt suzeli niet om hier tegenin te gaan denk ik (klopt dat suzeli?)
woensdag 23 september 2009 om 13:37
Hij accepteerd niet dat ik minder wil werken. Misschien dat ik het wel gewoon doe! 32 uur per week ipv 40. ff 1 dagje voor mezelf. schoonmaken in mijn eigen tempo. opstaan als ik het wil.
Maar ja dan moet ik voor mezelf op komen en daar wordt hij depri van, en dan gaat hij zeggen dat ik mezelf niet zielig moet vinden en zelf lekker zitten zwelgen in zelfmedelijden en 'iedereen moet alles zelf kunnen anders ben je zwak'
Maar ja dan moet ik voor mezelf op komen en daar wordt hij depri van, en dan gaat hij zeggen dat ik mezelf niet zielig moet vinden en zelf lekker zitten zwelgen in zelfmedelijden en 'iedereen moet alles zelf kunnen anders ben je zwak'
woensdag 23 september 2009 om 14:05
quote:Suzeli schreef op 23 september 2009 @ 13:37:
Hij accepteerd niet dat ik minder wil werken. Misschien dat ik het wel gewoon doe! 32 uur per week ipv 40. ff 1 dagje voor mezelf. schoonmaken in mijn eigen tempo. opstaan als ik het wil.
Maar ja dan moet ik voor mezelf op komen en daar wordt hij depri van, en dan gaat hij zeggen dat ik mezelf niet zielig moet vinden en zelf lekker zitten zwelgen in zelfmedelijden en 'iedereen moet alles zelf kunnen anders ben je zwak'
Suzeli, het wordt wel tijd dat je je eigen leven in handen gaat nemen. Als jij minder wil werken, dan doe je dat gewoon. Heus in overleg en weloverwogen kwa financieen (!).
Voor jezelf opkomen heeft niets te maken met zielig doen. (heb dat ook duidelijk voor jezelf) en als hij daar depri van wordt is het zijn probleem. Niet het jouwe.
Hij wil niets, maar wel dat je zijn kruis draagt. Dat wil je heus doen, maar slechts in de slaapkamer. Voor de rest moet ook hij stoppen met zielig doen en verantwoording nemen voor zichzelf. Net als jij dat moet doen.
Daar zit de sleutel. Zorgdragen voor jezelf. Verantwoording nemen voor je eigen sores.
Hij accepteerd niet dat ik minder wil werken. Misschien dat ik het wel gewoon doe! 32 uur per week ipv 40. ff 1 dagje voor mezelf. schoonmaken in mijn eigen tempo. opstaan als ik het wil.
Maar ja dan moet ik voor mezelf op komen en daar wordt hij depri van, en dan gaat hij zeggen dat ik mezelf niet zielig moet vinden en zelf lekker zitten zwelgen in zelfmedelijden en 'iedereen moet alles zelf kunnen anders ben je zwak'
Suzeli, het wordt wel tijd dat je je eigen leven in handen gaat nemen. Als jij minder wil werken, dan doe je dat gewoon. Heus in overleg en weloverwogen kwa financieen (!).
Voor jezelf opkomen heeft niets te maken met zielig doen. (heb dat ook duidelijk voor jezelf) en als hij daar depri van wordt is het zijn probleem. Niet het jouwe.
Hij wil niets, maar wel dat je zijn kruis draagt. Dat wil je heus doen, maar slechts in de slaapkamer. Voor de rest moet ook hij stoppen met zielig doen en verantwoording nemen voor zichzelf. Net als jij dat moet doen.
Daar zit de sleutel. Zorgdragen voor jezelf. Verantwoording nemen voor je eigen sores.
woensdag 23 september 2009 om 14:06
woensdag 23 september 2009 om 15:15
Zo nog verder lezen, maar wel eens met Elninjoo. Sorry Suzeli, maar je moet dit helemaal alleen oplossen. Een ander doet het gewoonweg niet voor je en kán het ook niet voor je doen. Ik ben van hot naar her gereisd, gereden, gelift om maar hulp te vinden maar het bleek gewoon diegene te zijn die mij elke dag in de spiegel aanstaarde die mij kon helpen. Keuzes heb je altijd. Je kunt altijd weg. Je bent geen gevangene. En sja, ik lees zoveel topics over zoveel onzekerheden dat ik denk dat jíj óók niet zo leuk bent om mee samen te leven momenteel (dat kan veranderen, ik ben ook een stuk leuker dan vroeger, al vind ik mezelf ook niet zoveel aan, maar da's een ander verhaal). En ik denk ook dat je vriend hier té zwart wordt gemaakt, om heel eerlijk te zijn. Jij speelt hem de zwarte piet toe en jij bent Moeder Theresa, maar de waarheid zal m.i. ergens in het midden liggen. Alles op je stoornis gooien is ook onzin, je bent geen melaatse, kom zeg. Hoeveel ongestickerden hebben niet exact dezelfde problemen als jij maar hebben gewoon geen etiket omdat ze niet naar de arts gaan maar het zélf oplossen?
