Relaties
alle pijlers
autisme en agressie
woensdag 20 februari 2008 om 13:24
Beste mensen,
ik wil een nieuw topic openen over autisme (ook lichtere vormen van autisme) en agressie.
Graag wil ik weten of er een grotere kans is dat ervaringen die een autist (lichtere autist) heeft opgedaan in de jeugd, zoals een gewelddadige opvoeding, zelf ook zo in de praktijk brengt bij de opvoeding van ZIJN kinderen?
Mijn vriend komt zelf uit een vrij groot gezin waar hij als klein kind weinig aandacht kreeg en zijn vader (ook autist) was er nooit voor het gezin. huiselijk geweld kwam vaak voor.
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.
bij voorbaat dank voor jullie reactie!
ik wil een nieuw topic openen over autisme (ook lichtere vormen van autisme) en agressie.
Graag wil ik weten of er een grotere kans is dat ervaringen die een autist (lichtere autist) heeft opgedaan in de jeugd, zoals een gewelddadige opvoeding, zelf ook zo in de praktijk brengt bij de opvoeding van ZIJN kinderen?
Mijn vriend komt zelf uit een vrij groot gezin waar hij als klein kind weinig aandacht kreeg en zijn vader (ook autist) was er nooit voor het gezin. huiselijk geweld kwam vaak voor.
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.
bij voorbaat dank voor jullie reactie!
maandag 25 februari 2008 om 23:30
quote:Spammie schreef op 25 februari 2008 @ 22:50:
Dat geldt niet voor geloof en gleoofszaken op zich, maar voor alle interesses. Bij mijn vriend is dat Engelse taal en cultuur in het algemeen. Bij mijn overbuurjongen zijn het vogels. Bij mijn buurjongen computers. En zo heeft (bijna) elke autist zijn eigen interesse.
ha,
dank je voor je reactie. mijn ex gaat volledig op in wetenschappelijke tijdschriften en in religie. het gaat zo ver, het neemt werkelijk echt alle vrije tijd in beslag.
onze relatie hield hem ook van zijn patronen en structuur af (zoals bovenstaande dingen) ook een dooddoener voor een autist...
Dat geldt niet voor geloof en gleoofszaken op zich, maar voor alle interesses. Bij mijn vriend is dat Engelse taal en cultuur in het algemeen. Bij mijn overbuurjongen zijn het vogels. Bij mijn buurjongen computers. En zo heeft (bijna) elke autist zijn eigen interesse.
ha,
dank je voor je reactie. mijn ex gaat volledig op in wetenschappelijke tijdschriften en in religie. het gaat zo ver, het neemt werkelijk echt alle vrije tijd in beslag.
onze relatie hield hem ook van zijn patronen en structuur af (zoals bovenstaande dingen) ook een dooddoener voor een autist...
woensdag 27 februari 2008 om 09:26
quote:Spammie schreef op 23 februari 2008 @ 13:18:
Jouw berichtje vind ik erg generaliserend Bella. Mijn partner heeft ook autisme, maar onze relatie is absoluut niet wat jij beschrijft. Verder is hij niet de enige met autisme in mijn omgeving en ook bij die personen zie ik niet wat jij nu beschrijft. Natuurlijk zijn er veel gevallen waarbij het wel zo is, maar elke relatie heeft z'n eigen dingen. Met of zonder autisme.
Ik denk trouwens hetzelfde erover. In de buurt waar ik woon, ken ik maar twee autistische vrouwen. Een ervan is verhuisd en is m.i. benedengemiddeld begaafd. Ze heeft een veel zwaardere vorm van autisme, en ze heeft erg sterke preoccupaties. Ze is te jong en ik zou in de omgang met haar hetzelfde ervaren, als wat sommige vrouwen met autistische mannen ervaren. Ze vraagt veel over sociale situaties, maar dan gaat ze vroeg of laat weer in dezelfde fout. Ze heeft vaak een lijstje van onderwerpen die ze bij me afdraait. Er zit niets nieuws of opwindends bij.
Met de ander kan ik wel erg goed overweg, heb er lange gesprekken mee gehad, bijna hetzelfde (aparte) interesse-gebied, maar ze wil geen relatie. Ze heeft het Syndroom van Asperger en ze lijkt me intelligent.
Jouw berichtje vind ik erg generaliserend Bella. Mijn partner heeft ook autisme, maar onze relatie is absoluut niet wat jij beschrijft. Verder is hij niet de enige met autisme in mijn omgeving en ook bij die personen zie ik niet wat jij nu beschrijft. Natuurlijk zijn er veel gevallen waarbij het wel zo is, maar elke relatie heeft z'n eigen dingen. Met of zonder autisme.
Ik denk trouwens hetzelfde erover. In de buurt waar ik woon, ken ik maar twee autistische vrouwen. Een ervan is verhuisd en is m.i. benedengemiddeld begaafd. Ze heeft een veel zwaardere vorm van autisme, en ze heeft erg sterke preoccupaties. Ze is te jong en ik zou in de omgang met haar hetzelfde ervaren, als wat sommige vrouwen met autistische mannen ervaren. Ze vraagt veel over sociale situaties, maar dan gaat ze vroeg of laat weer in dezelfde fout. Ze heeft vaak een lijstje van onderwerpen die ze bij me afdraait. Er zit niets nieuws of opwindends bij.
Met de ander kan ik wel erg goed overweg, heb er lange gesprekken mee gehad, bijna hetzelfde (aparte) interesse-gebied, maar ze wil geen relatie. Ze heeft het Syndroom van Asperger en ze lijkt me intelligent.
World of Warcraft: Legion
woensdag 27 februari 2008 om 10:00
quote:guccigirl schreef op 20 februari 2008 @ 13:24:
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.Een goede vriend van mij heeft autisme en die heeft een vader die ook een vorm van autisme heeft, maar dan alleen lichter. Die vader ken ik trouwens. Hij is een intelligente aardige man, heeft het geschopt tot huisarts. Echter die vriend zegt dat de opvoeding nogal religieus was. Zijn officiële geloof is gereformeerd vrijgemaakt. Dus hij heeft het geloof gedag gezegd, maar de relatie met zijn ouders niet. Zowel die vader als die vriend zelf wou ik willen beschrijven als timide, niet erg gewelddadig.
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.Een goede vriend van mij heeft autisme en die heeft een vader die ook een vorm van autisme heeft, maar dan alleen lichter. Die vader ken ik trouwens. Hij is een intelligente aardige man, heeft het geschopt tot huisarts. Echter die vriend zegt dat de opvoeding nogal religieus was. Zijn officiële geloof is gereformeerd vrijgemaakt. Dus hij heeft het geloof gedag gezegd, maar de relatie met zijn ouders niet. Zowel die vader als die vriend zelf wou ik willen beschrijven als timide, niet erg gewelddadig.
World of Warcraft: Legion
woensdag 27 februari 2008 om 10:42
quote:hans66 schreef op 27 februari 2008 @ 10:31:
Hm, dan zou ik toch wel wat meer van HSP moeten weten.
volgens mij zit er niet zo heel erg veel verschil in he? ik heb er veel over gelezen. Ik ken een vrouw, ze zegt dat ze echt een hele sterke vorm van HSP heeft. maar ze kan niet buitenom haar structuur en vertrouwde omgeving. een dagje naar een kleine stad, zit er al niet in, dat kan ze gewoonweg niet aan.
(dat lijkt me echt moeilijk om zo te leven...)
is het echt zo dat autisten maar een paar mensen in hun leven kunnen hebben die ze vertrouwen? dat ze in een bepaalde "comfort zone"zitten, omdat ze die mensen kennen en weten hoe ze met hun emoties om moeten gaan?is het voor hun echt zo moeilijk om andere/ nieuwe mensen in hun leven te laten? -voornamelijk als ze ouder worden...?
Hm, dan zou ik toch wel wat meer van HSP moeten weten.
volgens mij zit er niet zo heel erg veel verschil in he? ik heb er veel over gelezen. Ik ken een vrouw, ze zegt dat ze echt een hele sterke vorm van HSP heeft. maar ze kan niet buitenom haar structuur en vertrouwde omgeving. een dagje naar een kleine stad, zit er al niet in, dat kan ze gewoonweg niet aan.
(dat lijkt me echt moeilijk om zo te leven...)
is het echt zo dat autisten maar een paar mensen in hun leven kunnen hebben die ze vertrouwen? dat ze in een bepaalde "comfort zone"zitten, omdat ze die mensen kennen en weten hoe ze met hun emoties om moeten gaan?is het voor hun echt zo moeilijk om andere/ nieuwe mensen in hun leven te laten? -voornamelijk als ze ouder worden...?
woensdag 27 februari 2008 om 11:23
Ik denk niet dat autisten maar een paar mensen kunnen vertrouwen. Ik denk dat het je bezighouden met 'maar een paar mensen' al veel werk is voor een autist. Waar 'gewone' mensen vrij makkelijk schakelen van de ene naar de andere persoon, of van de ene situatie naar de andere, daar hebben veel autisten dan weer meer moeite mee.
Het proberen te volgen, doorgronden, begrijpen van anderen is voor een autist lastig. En omdat het zo tijdrovend is en lastig, is iedere nieuwe persoon 'erbij' al snel te veel. Voordat iemand 'vertrouwd' is/voelt, duurt het een hele tijd.
Ik denk niet dat autisten perse lastiger iemand toelaten wanneer ze ouder zijn. Maar wanneer een autist ouder is, kan hij meer zelf bepalen. Hij hoeft niet meer naar school of te studeren of allerlei nieuwe situaties mee te maken, maar kan zijn eigen gewoontes creeeren en daarbinnen de rust vinden die voor hem nodig is om het leven prettig te vinden.
Het proberen te volgen, doorgronden, begrijpen van anderen is voor een autist lastig. En omdat het zo tijdrovend is en lastig, is iedere nieuwe persoon 'erbij' al snel te veel. Voordat iemand 'vertrouwd' is/voelt, duurt het een hele tijd.
Ik denk niet dat autisten perse lastiger iemand toelaten wanneer ze ouder zijn. Maar wanneer een autist ouder is, kan hij meer zelf bepalen. Hij hoeft niet meer naar school of te studeren of allerlei nieuwe situaties mee te maken, maar kan zijn eigen gewoontes creeeren en daarbinnen de rust vinden die voor hem nodig is om het leven prettig te vinden.
donderdag 28 februari 2008 om 07:16
O, over opvoeding van autistische vaders en autistische kinderen betreft. Ik ken hier maar een gezin van, waarvan het zowel bij vader als zoon is vastgesteld. En tot op de dag van vandaag ben ik jaloers op de band die zij samen hebben. Hij is geweldig opgevoed, door voornamelijk zijn vader. Juist hun autisme bindt hen en hij heeft zijn zoon daarin ook geweldig ondersteund. Momenteel is zoonlief al 25, maar het is echt een topjongen!
(en nee, dit gaat niet over mijn vriend
)
(en nee, dit gaat niet over mijn vriend
)
donderdag 28 februari 2008 om 14:48
Nou hij houdt maar niet op met zijn abnormale gedrag!...
hij wil nu na 6 weken me niet meer gesproken te hebben, toch wel eens weten of ik nog zwanger ben of niet...
maar in plaats van het zelf aan me te vragen of me even te bellen, hefet hij een vriend ingeschakeld...
Ik heb die vriend destijds duidelijk gemaakt dat hij zich er niet mee moest bemoeien en dat het een keuze is tussen mij en mijn vriend!
Nu blijft hij bellen en dreigende voicemailtjes inspreken dat ik hem (zijn vriend dus) terig moet bellen en hem moet laten weten hoe en wat.
sodemieter een eind op! dat is toch van de zotte?! heb nooit en te immer ruzie met mijn ex vriend gehad en nu heeft hij ZELF niet eens het lef om me te bellen of zelf contact met me op te nemen?? wel de lusten maar niet de lasten?
hoe pak ik dit aan bij mijn ex die een autist is? ik ga echt niet in discussie met een vreemde! zoeist doe je toch niet???
en als ik hem bel of sms krijg ik gelijk die vriend aan de lijn dat ik GEEN contact meer met hem moet zoeken (ik vraag me echt heel sterk af waarom, heb hem nog nooit iets aangedaan of ook maar iets kwaats gezegd.)
hij wil nu na 6 weken me niet meer gesproken te hebben, toch wel eens weten of ik nog zwanger ben of niet...
maar in plaats van het zelf aan me te vragen of me even te bellen, hefet hij een vriend ingeschakeld...
Ik heb die vriend destijds duidelijk gemaakt dat hij zich er niet mee moest bemoeien en dat het een keuze is tussen mij en mijn vriend!
Nu blijft hij bellen en dreigende voicemailtjes inspreken dat ik hem (zijn vriend dus) terig moet bellen en hem moet laten weten hoe en wat.
sodemieter een eind op! dat is toch van de zotte?! heb nooit en te immer ruzie met mijn ex vriend gehad en nu heeft hij ZELF niet eens het lef om me te bellen of zelf contact met me op te nemen?? wel de lusten maar niet de lasten?
hoe pak ik dit aan bij mijn ex die een autist is? ik ga echt niet in discussie met een vreemde! zoeist doe je toch niet???
en als ik hem bel of sms krijg ik gelijk die vriend aan de lijn dat ik GEEN contact meer met hem moet zoeken (ik vraag me echt heel sterk af waarom, heb hem nog nooit iets aangedaan of ook maar iets kwaats gezegd.)
donderdag 28 februari 2008 om 16:58
Gucci, hij zal niet ophouden met 'zijn abnormale gedrag'. Hij ís zo. Hij kan niet anders. Hoe lullig ook voor jou. Hij is anders dan jij. Jij kunt hem niet begrijpen. Hij kan jou niet volgen.
Het zal allemaal wel frustrerend zijn. Maar waarom verwacht je nog steeds dat hij verandert? Geef dat idee toch op.
Vertel hem dat hij geen vader wordt, dan liggen er geen losse eindjes meer tussen jullie. En dan kun je verder met je eigen leven. En hij met het zijne.
Eerlijk gezegd vind ik dat het - na jouw berichten - wel van hem meevalt dat hij blijkbaar nog wel wil weten of je zwanger bent of niet. En ik zou dat in zijn geval ook willen weten.
Het zal allemaal wel frustrerend zijn. Maar waarom verwacht je nog steeds dat hij verandert? Geef dat idee toch op.
Vertel hem dat hij geen vader wordt, dan liggen er geen losse eindjes meer tussen jullie. En dan kun je verder met je eigen leven. En hij met het zijne.
Eerlijk gezegd vind ik dat het - na jouw berichten - wel van hem meevalt dat hij blijkbaar nog wel wil weten of je zwanger bent of niet. En ik zou dat in zijn geval ook willen weten.
donderdag 28 februari 2008 om 21:09
quote:Omen schreef op 28 februari 2008 @ 16:58:
Gucci, hij zal niet ophouden met 'zijn abnormale gedrag'. Hij ís zo. Hij kan niet anders. Hoe lullig ook voor jou. Hij is anders dan jij. Jij kunt hem niet begrijpen. Hij kan jou niet volgen.
Het zal allemaal wel frustrerend zijn. Maar waarom verwacht je nog steeds dat hij verandert? Geef dat idee toch op.
Vertel hem dat hij geen vader wordt, dan liggen er geen losse eindjes meer tussen jullie. En dan kun je verder met je eigen leven. En hij met het zijne.
Eerlijk gezegd vind ik dat het - na jouw berichten - wel van hem meevalt dat hij blijkbaar nog wel wil weten of je zwanger bent of niet. En ik zou dat in zijn geval ook willen weten.
nee ik wil neit dat hij verranderd, maar ik blijf het een rare manier van doen vinden van hem. het is verdomd vreemd dat hij de communicatie via een vriend wil laten lopen. ik wil mijn eigenwaarde behouden en hij heeft wel het lef om iemand zwanger te maken maar niet vragen hoe de status is?
als hij wil weten of ik nog zwanger ben, dat is heel logisch, maar dan neem hij toch ZELF contact op? en hem bellen of mailen is geen optie, want dan gaat hij dreigen met de politie enzo, en zegt dat hij geen contact meer wil en draaid hij compleet door.. echt heel raar. ik begrijo nou werkelijk niet waarom hij dit doet?
Gucci, hij zal niet ophouden met 'zijn abnormale gedrag'. Hij ís zo. Hij kan niet anders. Hoe lullig ook voor jou. Hij is anders dan jij. Jij kunt hem niet begrijpen. Hij kan jou niet volgen.
Het zal allemaal wel frustrerend zijn. Maar waarom verwacht je nog steeds dat hij verandert? Geef dat idee toch op.
Vertel hem dat hij geen vader wordt, dan liggen er geen losse eindjes meer tussen jullie. En dan kun je verder met je eigen leven. En hij met het zijne.
Eerlijk gezegd vind ik dat het - na jouw berichten - wel van hem meevalt dat hij blijkbaar nog wel wil weten of je zwanger bent of niet. En ik zou dat in zijn geval ook willen weten.
nee ik wil neit dat hij verranderd, maar ik blijf het een rare manier van doen vinden van hem. het is verdomd vreemd dat hij de communicatie via een vriend wil laten lopen. ik wil mijn eigenwaarde behouden en hij heeft wel het lef om iemand zwanger te maken maar niet vragen hoe de status is?
als hij wil weten of ik nog zwanger ben, dat is heel logisch, maar dan neem hij toch ZELF contact op? en hem bellen of mailen is geen optie, want dan gaat hij dreigen met de politie enzo, en zegt dat hij geen contact meer wil en draaid hij compleet door.. echt heel raar. ik begrijo nou werkelijk niet waarom hij dit doet?
donderdag 28 februari 2008 om 22:18
Hm. Dat zwanger worden, daar was je zelf ook bij.
Ik krijg de indruk dat je graag kwaad blijft op hem. Mag ook natuurlijk. Het duurt op die manier wel veel langer voordat je met je eigen leven verder kunt. Maar dat is uiteraard aan jou verder.
En nee, je begrijpt hem niet. Dat gaat je vermoedelijk ook nooit lukken. Leg je erbij neer.
Ik krijg de indruk dat je graag kwaad blijft op hem. Mag ook natuurlijk. Het duurt op die manier wel veel langer voordat je met je eigen leven verder kunt. Maar dat is uiteraard aan jou verder.
En nee, je begrijpt hem niet. Dat gaat je vermoedelijk ook nooit lukken. Leg je erbij neer.
vrijdag 29 februari 2008 om 06:58
vrijdag 29 februari 2008 om 11:26
quote:karintje84 schreef op 28 februari 2008 @ 22:20:
Nou niemand maakt je zomaar zwanger, dat doe je toch echt samen!Inderdaad! ik vind de andere 2 reacties van ohmen en spammie nogal autistisch! ook gewoon geen enkel inlevingsvermogen! en nee ik ben niet graag boos op hem. een gewoon denkend mens vindt deze reacties van hem ook raar.ik ga niet mijn pijnlijke verhaal en alle intieme details aan een vriend van hem (een vreemde voor mij) vertellen.
als je het samen kon maken, los je het ook samen op. en dat vertikt hij. als een boer die van zijn stront wegliep. hij zat de volgende dagen gewoon weer in het cafe te zuipen en zondag smiegterig naar de kerk gaan bidden...en dan moet in nog naar zijn pijpen dansen en mee doen met zijn manier van communiceren? flikker op! ik laat hem net zo lang wachten totdat meneer zelf de guts heeft om te bellen om te vragen hoe het ermee staat. lekker ventje, stel dat de zwangerschap wel goes was gegaan, had ik de gehele opvoeding alleen kunnnen doen. totaal geen enkele betrokkenheid.
zo ga je niet met mensen om!
Nou niemand maakt je zomaar zwanger, dat doe je toch echt samen!Inderdaad! ik vind de andere 2 reacties van ohmen en spammie nogal autistisch! ook gewoon geen enkel inlevingsvermogen! en nee ik ben niet graag boos op hem. een gewoon denkend mens vindt deze reacties van hem ook raar.ik ga niet mijn pijnlijke verhaal en alle intieme details aan een vriend van hem (een vreemde voor mij) vertellen.
als je het samen kon maken, los je het ook samen op. en dat vertikt hij. als een boer die van zijn stront wegliep. hij zat de volgende dagen gewoon weer in het cafe te zuipen en zondag smiegterig naar de kerk gaan bidden...en dan moet in nog naar zijn pijpen dansen en mee doen met zijn manier van communiceren? flikker op! ik laat hem net zo lang wachten totdat meneer zelf de guts heeft om te bellen om te vragen hoe het ermee staat. lekker ventje, stel dat de zwangerschap wel goes was gegaan, had ik de gehele opvoeding alleen kunnnen doen. totaal geen enkele betrokkenheid.
zo ga je niet met mensen om!
vrijdag 29 februari 2008 om 13:26
Eerlijk gezegd vind ik dat het - na jouw berichten - wel van hem meevalt dat hij blijkbaar nog wel wil weten of je zwanger bent of niet. En ik zou dat in zijn geval ook willen weten.[/quote]
tsja... na 6 weken niets van zich laten horen.... verwonderd het me zelfs nog dat hij het wil weten...en dan via een vriend....
tsja... na 6 weken niets van zich laten horen.... verwonderd het me zelfs nog dat hij het wil weten...en dan via een vriend....
vrijdag 29 februari 2008 om 19:34
quote:guccigirl schreef op 29 februari 2008 @ 11:26:
[...]
Inderdaad! ik vind de andere 2 reacties van ohmen en spammie nogal autistisch! ook gewoon geen enkel inlevingsvermogen!
O, ik heb heel veel inlevingsvermogen hoor, maar momenteel vooral in je ex. Jij wilt immers weten waarom hij zo doet zoals hij doet, dus ik leef me in hem in. Daarnaast, blijf je steeds maar over hetzelfde doorgaan, terwijl er nooit iets in zal veranderen. DAT is wat Omen en ik je duidelijk proberen te maken, maar je blijft je vastbijten in hetzelfde. Je zult het niet begrijpen. Net zoals dat er niets zal veranderen. Hij is eerlijk geweest en voegt nu daad bij woord. Accepteer het, meer kun je niet. Behalve je blijven frustreren, maar daar heb je werkelijk niets aan.
O, en je wilt de intieme details niet aan een vreemde vertellen? Dat doe je nu toch ook, hier op dit forum? Er zijn hier honderden vreemden die jouw berichten kunnen lezen.
[...]
Inderdaad! ik vind de andere 2 reacties van ohmen en spammie nogal autistisch! ook gewoon geen enkel inlevingsvermogen!
O, ik heb heel veel inlevingsvermogen hoor, maar momenteel vooral in je ex. Jij wilt immers weten waarom hij zo doet zoals hij doet, dus ik leef me in hem in. Daarnaast, blijf je steeds maar over hetzelfde doorgaan, terwijl er nooit iets in zal veranderen. DAT is wat Omen en ik je duidelijk proberen te maken, maar je blijft je vastbijten in hetzelfde. Je zult het niet begrijpen. Net zoals dat er niets zal veranderen. Hij is eerlijk geweest en voegt nu daad bij woord. Accepteer het, meer kun je niet. Behalve je blijven frustreren, maar daar heb je werkelijk niets aan.
O, en je wilt de intieme details niet aan een vreemde vertellen? Dat doe je nu toch ook, hier op dit forum? Er zijn hier honderden vreemden die jouw berichten kunnen lezen.
vrijdag 29 februari 2008 om 21:18
Je bijt je bijna tot op het obsessieve vast in je pogingen om je ex-vriend te begrijpen, waarbij je vervolgens iedere keer opnieuw kunt constateren dat je hem absoluut niet begrijpt. Waarop je dan weer gefrustreerd en boos wordt en er hier een bericht uitgooit met vragen waarop je blijkbaar geen serieuze antwoorden wilt.
Ik wens je veel sterkte met het heroppakken van je eigen leven en hoop dat je in de toekomst een partner tegenkomt die bij je past.
Ik wens je veel sterkte met het heroppakken van je eigen leven en hoop dat je in de toekomst een partner tegenkomt die bij je past.
vrijdag 29 februari 2008 om 22:21
O, en je wilt de intieme details niet aan een vreemde vertellen? Dat doe je nu toch ook, hier op dit forum? Er zijn hier honderden vreemden die jouw berichten kunnen lezen.[/quote]
tsja... hier is het ANONIEM!!!
maargoed, had gewoon een beetje steun verwacht van mensen die het ook RAAR vonden om als een stuk vuil behandeld te worden als je zwanger bent/was.
tsja... hier is het ANONIEM!!!
maargoed, had gewoon een beetje steun verwacht van mensen die het ook RAAR vonden om als een stuk vuil behandeld te worden als je zwanger bent/was.
vrijdag 29 februari 2008 om 22:31
quote:Spammie schreef op 29 februari 2008 @ 19:34:
[...]
O, ik heb heel veel inlevingsvermogen hoor, maar momenteel vooral in je ex. Jij wilt immers weten waarom hij zo doet zoals hij doet, dus ik leef me in hem in. Daarnaast, blijf je steeds maar over hetzelfde doorgaan, terwijl er nooit iets in zal veranderen. DAT is wat Omen en ik je duidelijk proberen te maken, maar je blijft je vastbijten in hetzelfde. Je zult het niet begrijpen. Net zoals dat er niets zal veranderen. Hij is eerlijk geweest en voegt nu daad bij woord. Accepteer het, meer kun je niet. Behalve je blijven frustreren, maar daar heb je werkelijk niets aan.
O, en je wilt de intieme details niet aan een vreemde vertellen? Dat doe je nu toch ook, hier op dit forum? Er zijn hier honderden vreemden die jouw berichten kunnen lezen.dat is ook wel waar... een autist verranderd niet. je kunt een ander mens niet verranderen, ook niet mijn instelling. maar ik dacht op dit forum een bepaalde "steun"te kunnen vinden, aangezien niemand wist van mijn zwangerschap en ik nu de miskraam helemaal alleen moet verwerken, en het valt heel erg zwaar als je door je ex zomaar van de een op andere dag in de kou gelaten wordt en en geen enkele vorm van interesse vanuit zijn kant komt 6 weken lang... ik denk wel dat meerdere mensen dat pijn zou doen. ik wil het een plaatsje geven, en dat doe ik o.a door meer over autisme te leren begrijpen.. ik trek het me erg aan. we hadden het saampjes erg leuk en zodra hij hoorde van mijn zwangerschap nam hij de benen. en dat doet heel veel pijn. je voelt je als vrouw op dat moment nogal... tsja wat zal ik zeggen.... gebruikt alsof je niet meer waard bent.en zeker als hij dan een vreemde op je afstuurd... alsof hij bang is ofzo.maar we waren altijd goede maatjes en we konden dagelijks met elkaar lachen. nog nooit een keer ruzie gehad of een kwaad woord.heel raar
[...]
O, ik heb heel veel inlevingsvermogen hoor, maar momenteel vooral in je ex. Jij wilt immers weten waarom hij zo doet zoals hij doet, dus ik leef me in hem in. Daarnaast, blijf je steeds maar over hetzelfde doorgaan, terwijl er nooit iets in zal veranderen. DAT is wat Omen en ik je duidelijk proberen te maken, maar je blijft je vastbijten in hetzelfde. Je zult het niet begrijpen. Net zoals dat er niets zal veranderen. Hij is eerlijk geweest en voegt nu daad bij woord. Accepteer het, meer kun je niet. Behalve je blijven frustreren, maar daar heb je werkelijk niets aan.
O, en je wilt de intieme details niet aan een vreemde vertellen? Dat doe je nu toch ook, hier op dit forum? Er zijn hier honderden vreemden die jouw berichten kunnen lezen.dat is ook wel waar... een autist verranderd niet. je kunt een ander mens niet verranderen, ook niet mijn instelling. maar ik dacht op dit forum een bepaalde "steun"te kunnen vinden, aangezien niemand wist van mijn zwangerschap en ik nu de miskraam helemaal alleen moet verwerken, en het valt heel erg zwaar als je door je ex zomaar van de een op andere dag in de kou gelaten wordt en en geen enkele vorm van interesse vanuit zijn kant komt 6 weken lang... ik denk wel dat meerdere mensen dat pijn zou doen. ik wil het een plaatsje geven, en dat doe ik o.a door meer over autisme te leren begrijpen.. ik trek het me erg aan. we hadden het saampjes erg leuk en zodra hij hoorde van mijn zwangerschap nam hij de benen. en dat doet heel veel pijn. je voelt je als vrouw op dat moment nogal... tsja wat zal ik zeggen.... gebruikt alsof je niet meer waard bent.en zeker als hij dan een vreemde op je afstuurd... alsof hij bang is ofzo.maar we waren altijd goede maatjes en we konden dagelijks met elkaar lachen. nog nooit een keer ruzie gehad of een kwaad woord.heel raar
vrijdag 29 februari 2008 om 22:34
Hier is het inderdaad anoniem. Maar dat neemt niet weg dat we nog steeds allemaal vreemden voor je zijn.
En sorry hoor, maar we proberen je hier wel degelijk te helpen. Jij wilt gewoonweg niet geholpen worden. Verder ben ik het geheel met Omen eens. Je wilt gewoonweg niet begrijpen dat je hem niet kunt begrijpen. En het spijt me dat ik het zeg, maar je ex heeft je niet als een stuk vuil behandeld. Hij is compleet eerlijk geweest. Dat is meer dan je van veel mannen kunt verwachten. In mijn ogen een van de mooiste eigenschappen van iemand met autisme. Je moet er alleen wel voor openstaan...
[Edit] Ik zie je tweede bericht nu pas. Ik begrijp dat het erg moeilijk is om een miskram zo alleen te verwerken. Maar door je zo vast te bijten in je ex maak je het niet bepaald makkelijk(er) voor jezelf. Misschien kun je eens met iemand praten over je miskraam? In plaats van te praten over je ex.
En sorry hoor, maar we proberen je hier wel degelijk te helpen. Jij wilt gewoonweg niet geholpen worden. Verder ben ik het geheel met Omen eens. Je wilt gewoonweg niet begrijpen dat je hem niet kunt begrijpen. En het spijt me dat ik het zeg, maar je ex heeft je niet als een stuk vuil behandeld. Hij is compleet eerlijk geweest. Dat is meer dan je van veel mannen kunt verwachten. In mijn ogen een van de mooiste eigenschappen van iemand met autisme. Je moet er alleen wel voor openstaan...
[Edit] Ik zie je tweede bericht nu pas. Ik begrijp dat het erg moeilijk is om een miskram zo alleen te verwerken. Maar door je zo vast te bijten in je ex maak je het niet bepaald makkelijk(er) voor jezelf. Misschien kun je eens met iemand praten over je miskraam? In plaats van te praten over je ex.
zondag 2 maart 2008 om 01:27
Het heeft gewoon tijd nodig om dat tot je door te laten dringen; hoe autisme werkt. Dat guccigirl niet geholpen wil worden, ik zie dat anders, ze zit in een fase dat dat nog niet aan de orde is.
Een autist 'tegen je hebben' is iets heel anders dan met een autist samenleven.
Met samenleven kom je er zo goed en zo kwaad misschien nog wel uit, maar een autist als ex is iets heel anders. De knop is om, daar wen je heel moeilijk aan. Je wordt als mens compleet genegeerd.
Hoe 'duidelijk' zijn taal dan ook is, het blijft van een andere orde.
En wat guccigirl schrijft over dat hij via anderen dingen te weten wil komen om niet de confrontatie aan te gaan, heel herkenbaar. En dat voelt echt heel afschuwelijk. Dat geef je niet meteen een plek, ook niet als je weet hoe autisme werkt.
Je voelt je als ding behandeld en niet als volwaardig mens. Een heel akelig gevoel.
En je kunt een autist niet gewoon een klootzak noemen om de manier waarop hij je behandelt, dat is het dubbele eraan. Het is de handicap, en daar moet je dan alle begrip voor hebben, want je hebt geen keus. Het is een soort onvolwaardige relatie. Ongelijkwaardig wilde ik eerst schrijven, maar dat klinkt alsof niet-autisten beter zijn, dat bedoel ik niet. Het is het langs elkaar heen communiceren, wat je nooit kan oplossen. Het is een contact wat nooit zal zijn zoals je verwacht.
Als je geen kinderen hebt, houd het contact op, dat is het makkelijke eraan, ik heb 3 kinderen met mijn ex, en dat is echt supermoeilijk.
Gucci, je vroeg of mijn ex er ook ineens vandoor ging, ja, zo ongeveer wel.
Hij had ineens een andere vrouw op een voetstuk geplaatst. ( was achteraf gezien niet wederzijds, maar dat voelde hij niet aan). En toen ging hij beredeneren waarom he tussen ons niet meer ging. Alles haalde hij erbij. In mijn ogen futiliteiten/details. Hij volgt gewoon zijn spoor.
Verder wil ik wel zeggen dat ik het super vind als een relatie tussen een autist en een niet-autist slaagt! Maar daarvoor moet je met zijn tweeen zijn.
En ik denk dat het alleen maar kan slagen als 'de autist' accepteert dat er sprake is van autisme. Een relatie kan niet van 1 kant komen. ook niet bij autisme.
Een autist 'tegen je hebben' is iets heel anders dan met een autist samenleven.
Met samenleven kom je er zo goed en zo kwaad misschien nog wel uit, maar een autist als ex is iets heel anders. De knop is om, daar wen je heel moeilijk aan. Je wordt als mens compleet genegeerd.
Hoe 'duidelijk' zijn taal dan ook is, het blijft van een andere orde.
En wat guccigirl schrijft over dat hij via anderen dingen te weten wil komen om niet de confrontatie aan te gaan, heel herkenbaar. En dat voelt echt heel afschuwelijk. Dat geef je niet meteen een plek, ook niet als je weet hoe autisme werkt.
Je voelt je als ding behandeld en niet als volwaardig mens. Een heel akelig gevoel.
En je kunt een autist niet gewoon een klootzak noemen om de manier waarop hij je behandelt, dat is het dubbele eraan. Het is de handicap, en daar moet je dan alle begrip voor hebben, want je hebt geen keus. Het is een soort onvolwaardige relatie. Ongelijkwaardig wilde ik eerst schrijven, maar dat klinkt alsof niet-autisten beter zijn, dat bedoel ik niet. Het is het langs elkaar heen communiceren, wat je nooit kan oplossen. Het is een contact wat nooit zal zijn zoals je verwacht.
Als je geen kinderen hebt, houd het contact op, dat is het makkelijke eraan, ik heb 3 kinderen met mijn ex, en dat is echt supermoeilijk.
Gucci, je vroeg of mijn ex er ook ineens vandoor ging, ja, zo ongeveer wel.
Hij had ineens een andere vrouw op een voetstuk geplaatst. ( was achteraf gezien niet wederzijds, maar dat voelde hij niet aan). En toen ging hij beredeneren waarom he tussen ons niet meer ging. Alles haalde hij erbij. In mijn ogen futiliteiten/details. Hij volgt gewoon zijn spoor.
Verder wil ik wel zeggen dat ik het super vind als een relatie tussen een autist en een niet-autist slaagt! Maar daarvoor moet je met zijn tweeen zijn.
En ik denk dat het alleen maar kan slagen als 'de autist' accepteert dat er sprake is van autisme. Een relatie kan niet van 1 kant komen. ook niet bij autisme.
zondag 2 maart 2008 om 09:05
Helemaal eens met voorgaande bericht.. een relatie met een autist kan een kans van slagen hebben als de persoon accepteert dat hij autisme heeft ... of in ieder geval ook naar zichzelf kijkt...
Mijn ex daar was niks mee aan de hand.... Alles lag aan mij.. Ikw as te emotioneel... ik wilde meer sex dan hij... etc... Ik w as te onhandig, ik moest aan mijzelf werken....etc etc...
Naar zijn aandeel keek hij niet.. want hij wist alles beter, totaal geen zelfreflectie...of zelfkritiek...Hij wist niet eens waarom zijn ex weg is gegaan....na 17 jaar.. Als hij bij zichzelf ten rade was gegaan...(, zijn vader is autistisch...) dan was het voor mij heel anders geweest...Maar met deze man samenleven was geen beginnen aan.. Constant werd ik gecorrigeerd in gedrag in handelen, alles moet op zijn manier...wat tevens ook gepaard ging met veel irritaties van zijn kant.. en dan heb je net een relatie met elkaar... In het begin was het allemaal zo leuk nog.. totdat hij aangaf dat hij het op die verliefde manier niet meer volhield...het kostte hem teveel energie.. Ik kostte hem teveel energie... Ik moest aan hem aanpassen...
Ben blij dat de relatie over is... Ik putte mij uit.... en dat emotieloze... zo eenzaam...Je ligt naast elkaar in bed en toch voel je zo alleen...!!!
Mijn ex daar was niks mee aan de hand.... Alles lag aan mij.. Ikw as te emotioneel... ik wilde meer sex dan hij... etc... Ik w as te onhandig, ik moest aan mijzelf werken....etc etc...
Naar zijn aandeel keek hij niet.. want hij wist alles beter, totaal geen zelfreflectie...of zelfkritiek...Hij wist niet eens waarom zijn ex weg is gegaan....na 17 jaar.. Als hij bij zichzelf ten rade was gegaan...(, zijn vader is autistisch...) dan was het voor mij heel anders geweest...Maar met deze man samenleven was geen beginnen aan.. Constant werd ik gecorrigeerd in gedrag in handelen, alles moet op zijn manier...wat tevens ook gepaard ging met veel irritaties van zijn kant.. en dan heb je net een relatie met elkaar... In het begin was het allemaal zo leuk nog.. totdat hij aangaf dat hij het op die verliefde manier niet meer volhield...het kostte hem teveel energie.. Ik kostte hem teveel energie... Ik moest aan hem aanpassen...
Ben blij dat de relatie over is... Ik putte mij uit.... en dat emotieloze... zo eenzaam...Je ligt naast elkaar in bed en toch voel je zo alleen...!!!
zondag 2 maart 2008 om 09:11
guccigirl.. ik heb niet alle verhalen van je gelezen... maar ik merk dat je moeilijk hebt met het accepteren dat hij je zo behandelt nu... Ik snap het heel goed hoe je je voelt.... Mijn relatie is nu 5 maanden uit.. met ruzie.... Hij heeft nooit meer gebeld... nooit meer iets laten horen... nooit meer een excuses etc... Inderdaad ze zetten een knop om en je bent uit beeld... heel hard komt het over...Ik heb het er ook erg moeilijk meegehad... maar ik ben het wel steeds meer gaan accepteren.... Het heeft tijd nodig.... maar hem begrijpen.. je komt er nooit echt achter waarom hij zo doet.... Ik denk inderdaad door meer te begrijpen over autisme... dat je langzaam het gaat herkennen allemaal en dan gaat accepteren.. Ik ben er steeds meer achter dat mijn ex een lichte vorm van asperger heeft...ik herken er zoveel in..en dat geeft mij wel enigzins rust
zondag 2 maart 2008 om 17:02
quote:muis344 schreef op 02 maart 2008 @ 09:11:
guccigirl.. ik heb niet alle verhalen van je gelezen... maar ik merk dat je moeilijk hebt met het accepteren dat hij je zo behandelt nu... Ik snap het heel goed hoe je je voelt.... Mijn relatie is nu 5 maanden uit.. met ruzie.... Hij heeft nooit meer gebeld... nooit meer iets laten horen... nooit meer een excuses etc... Inderdaad ze zetten een knop om en je bent uit beeld... heel hard komt het over...Ik heb het er ook erg moeilijk meegehad... maar ik ben het wel steeds meer gaan accepteren.... Het heeft tijd nodig.... maar hem begrijpen.. je komt er nooit echt achter waarom hij zo doet.... Ik denk inderdaad door meer te begrijpen over autisme... dat je langzaam het gaat herkennen allemaal en dan gaat accepteren.. Ik ben er steeds meer achter dat mijn ex een lichte vorm van asperger heeft...ik herken er zoveel in..en dat geeft mij wel enigzins rust
dank je, ik ben heel blij met bovenstaande berichten van lonbonton en van jouw muis244.
het heeft er werkelijk iets mee te maken of ik "niet geholpen"wil worden. ik denk dat mijn reactie inderdaad helemaal niet vreemd is na alles wat er gebeurd is. en ik maar lief en vriendelijk blijven. alsof ik hem iets vreselijks heb aangedaan ofzo... echt ongeloofelijk. hij zegt dat hij het van MIJ wil weten of ik het kind hou of niet. ik moest maar een keuze maken hij kon er niets mee, hij kon niets betekenen in de keuze.... allejezus.... nou door alle stress heeft mijn lichaam zelf de keuze gemaakt.
moet ik dan echt mijn waardigheid opzij zetten en HEM bellen om dit te vertellen. ik weet hoe geschockeerd ik ga zijn van zijn antwoord... ik verwacht dat hij enkel zal zeggen "o.... oke..."en dan hangt hij op. geen enkel greintje medeleven naar mij toe...
en dat is heel erg hard... heel erg pijnlijk en dat heeft niets meer met liefdesverdriet te maken, maar hoe iemand die je zo na stond zo bruut behandeld. alsof je een stuk vuil bent... ik probeer voor de verwerking ook zo veel mogelijk over autisme te weten te komen en het me zo niet persoonlijk aan te trekken.want het doet heel wat met je. en door hier op het forum te lezen wat mensen ervaren enzo, dat helpt me het te verwerken.
het is heel erg moeilijk als iemand zo vijandig doet terwijl er geen aanleiding toe was, echt niet.ik wilde enkel vriendschap... maar autistische mensen verstaan onder vriendschap iets heel dieps denk ik, dan denken ze gelijk dat je beste vrienden wil zijn ofzo..?
Muis... je zei ook dat je vriend er niet tegen kon om op die verliefde manier door te gaan.... de mijne had exact hetzelfde. gewoon geestelijke intimiteit was echt een struikelblok. ook romantiek en handen vasthouden enzo had hij een enorme afkeer tegen. Hij zei ook in het begin dat hij eheel erg probeerde om niet verliefd te worden, want dat zou hij niet trekken in zijn hoofd(???!!!)
tsjemig... 17jaar, wat moet dat een shock voor je geweest zijn... en als ik heel eerlijk ben... (tegenwoordig is scheiden geen taboe meer) denk ik ook dat die van mij ook had gaan scheiden, of het nou van mij was of van een ander.of er nou kids waren of niet. Hij is streng gelovig, maar hij lapt als het hem uitkomt alle regeltjes van het geloof aan zijn laars...
Hij zit zo aan zijn structuur vast, iedere dag weer, en hij is compleet van slag (d.w.z prikkelbaar en teruggetrokken) als het 1 dagje anders gaat....
Kan nog geen 5 dagen vanuit zijn vertrouwde omgeving weg...
klopt het trouwens dat autisten verliefdheid niet aan kunnen? heeft dat iets te maken met serotine in de hersenen? krijgen autisten meer last van autisme als ze heftig verliefd zijn?
dank jullie wel voor jullie positieve reacties
guccigirl.. ik heb niet alle verhalen van je gelezen... maar ik merk dat je moeilijk hebt met het accepteren dat hij je zo behandelt nu... Ik snap het heel goed hoe je je voelt.... Mijn relatie is nu 5 maanden uit.. met ruzie.... Hij heeft nooit meer gebeld... nooit meer iets laten horen... nooit meer een excuses etc... Inderdaad ze zetten een knop om en je bent uit beeld... heel hard komt het over...Ik heb het er ook erg moeilijk meegehad... maar ik ben het wel steeds meer gaan accepteren.... Het heeft tijd nodig.... maar hem begrijpen.. je komt er nooit echt achter waarom hij zo doet.... Ik denk inderdaad door meer te begrijpen over autisme... dat je langzaam het gaat herkennen allemaal en dan gaat accepteren.. Ik ben er steeds meer achter dat mijn ex een lichte vorm van asperger heeft...ik herken er zoveel in..en dat geeft mij wel enigzins rust
dank je, ik ben heel blij met bovenstaande berichten van lonbonton en van jouw muis244.
het heeft er werkelijk iets mee te maken of ik "niet geholpen"wil worden. ik denk dat mijn reactie inderdaad helemaal niet vreemd is na alles wat er gebeurd is. en ik maar lief en vriendelijk blijven. alsof ik hem iets vreselijks heb aangedaan ofzo... echt ongeloofelijk. hij zegt dat hij het van MIJ wil weten of ik het kind hou of niet. ik moest maar een keuze maken hij kon er niets mee, hij kon niets betekenen in de keuze.... allejezus.... nou door alle stress heeft mijn lichaam zelf de keuze gemaakt.
moet ik dan echt mijn waardigheid opzij zetten en HEM bellen om dit te vertellen. ik weet hoe geschockeerd ik ga zijn van zijn antwoord... ik verwacht dat hij enkel zal zeggen "o.... oke..."en dan hangt hij op. geen enkel greintje medeleven naar mij toe...
en dat is heel erg hard... heel erg pijnlijk en dat heeft niets meer met liefdesverdriet te maken, maar hoe iemand die je zo na stond zo bruut behandeld. alsof je een stuk vuil bent... ik probeer voor de verwerking ook zo veel mogelijk over autisme te weten te komen en het me zo niet persoonlijk aan te trekken.want het doet heel wat met je. en door hier op het forum te lezen wat mensen ervaren enzo, dat helpt me het te verwerken.
het is heel erg moeilijk als iemand zo vijandig doet terwijl er geen aanleiding toe was, echt niet.ik wilde enkel vriendschap... maar autistische mensen verstaan onder vriendschap iets heel dieps denk ik, dan denken ze gelijk dat je beste vrienden wil zijn ofzo..?
Muis... je zei ook dat je vriend er niet tegen kon om op die verliefde manier door te gaan.... de mijne had exact hetzelfde. gewoon geestelijke intimiteit was echt een struikelblok. ook romantiek en handen vasthouden enzo had hij een enorme afkeer tegen. Hij zei ook in het begin dat hij eheel erg probeerde om niet verliefd te worden, want dat zou hij niet trekken in zijn hoofd(???!!!)
tsjemig... 17jaar, wat moet dat een shock voor je geweest zijn... en als ik heel eerlijk ben... (tegenwoordig is scheiden geen taboe meer) denk ik ook dat die van mij ook had gaan scheiden, of het nou van mij was of van een ander.of er nou kids waren of niet. Hij is streng gelovig, maar hij lapt als het hem uitkomt alle regeltjes van het geloof aan zijn laars...
Hij zit zo aan zijn structuur vast, iedere dag weer, en hij is compleet van slag (d.w.z prikkelbaar en teruggetrokken) als het 1 dagje anders gaat....
Kan nog geen 5 dagen vanuit zijn vertrouwde omgeving weg...
klopt het trouwens dat autisten verliefdheid niet aan kunnen? heeft dat iets te maken met serotine in de hersenen? krijgen autisten meer last van autisme als ze heftig verliefd zijn?
dank jullie wel voor jullie positieve reacties
