Relaties
alle pijlers
Ben ik dom of ben ik dom?
vrijdag 23 januari 2009 om 11:49
Ik dacht altijd over mijzelf dat ik redelijk een intelligente persoon ben en dat me zulke dingen niet zullen overkomen. Ja, welke dingen? deze dingen.. Ik heb een man 2 jaar geleden leren kennen. Ik lag toen in scheiding en ben inmiddels gescheiden en hij zat met problemen in zijn huwelijk en niet wilde scheiden. Zat in relatietherapie en alles gedaan om zijn huwelijk te redden. Wij waren vanaf de eerste moment bevriend geraakt en gevoelens voor elkaar gekregen, maar het was duidelijk dat hij zijn huwelijk wilde redden, dus allebei waren bewust van dat. Heel vaak heeft hij tegen mij gezegd, eigenlijk ik weet wat ik wat ik wil. Wat ik nu probeer te redden is niet wat ik wil in het leven. Ik probeer te redden een instituut omdat je daarvoor getekend heb, maar er is geen enkele inhoud. Zoals, liefde, respect e.d. Met jou heb ik dat. Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik me als een man voel. Jij behandelt me met respect en liefde en dat is hoe ik denk dat het leven moet zijn. Ik heb toen en nog een paar keer eerlijk gezegd dat mijn gevoelens voor hem ook sterk zijn, maar dat hij kan niet op twee stoelen blijven zitten.
In september vorig jaar heeft hij besloten dat hij wil gaan scheiden en met mij verder gaan. Hij wilde een toekomst met mij en onze kinderen en vroeg mij of hij een tijd bij me mag wonen voordat hij een ander huis heeft gevonden voor zichzelf en zijn 2 kinderen.
Blijkbaar was ik zo dom om dat toe te zeggen. Want hij kwam bij me en mijn zoon wonen. Mijn zoon kende hem van vroeger en dat was niet zo een probleem want zij konden goed met elkaar omgaan. Maar nu het volgende.
Enige wat er veranderd is, is dat hij zijn woonadres heeft veranderd. Alles is hetzelfde gebleven. Hij heeft nog geen scheiding aangevraagd, ik ken zijn kinderen nog niet. Nooit ontmoet, want zijn vrouw is niet mee eens dat kinderen iets met mij hebben en blijkbaar is haar wil ook de wet. Aan enne kant kan ik dat wel begrijpen, maar aan andere kant als hij met een andere vrouw gaat leven dan moeten ook de kinderen aanwezig zijn, lijkt mij. In december had ik het genoeg hiervan en heb gezegd dat hij weg moet. Als hij zijn zaken heeft geregeld, kunnen wij verder praten over ons. Hij was weg voor 3 weken. Naar zijn zeggen niet terug naar zijn vrouw, maar overal en nergens geweest, maar dat hij wel de zaken rondom zijn kinderen heeft geregeld, bezig is zijn financiële zaken te regelen, want hij is een eigen zaak heeft, etc. Dat hij heel goed weet wat en wie hij wil en dat ik wat voorbarige conclusies heb getrokken.
Dus ik nam hem terug, met de gedachte dat deze keer anders zal gaan. Nou, niet. Nog steeds geen scheiding aangevraagd en nog steeds geen gezamenlijk leven tussen ons. Hij is bij me en dat is alles. Ik ken zijn kinderen niet, ik ken zijn familie niet en niemand kent mij. Als ik over scheiding begin dan zijn zijn antwoorden dat dit niet makkelijk is omdat het betreft eigen zaak en dat hij heel veel kan verliezen als hij dingen te snel gaat doen, etc. Dus, kortom ik heb mijn buik vol van lange en eindeloze verhalen waarom dit en waarom dat. Hij zegt dat ik de dingen heel anders zie dan hij en dat ik met mijn gedrag dingen tussen ons kapot maak.
Wat vinden jullie van al dit? Maak ik dingen kapot of moet ik eigenlijk wel een punt achter dit zetten?
In september vorig jaar heeft hij besloten dat hij wil gaan scheiden en met mij verder gaan. Hij wilde een toekomst met mij en onze kinderen en vroeg mij of hij een tijd bij me mag wonen voordat hij een ander huis heeft gevonden voor zichzelf en zijn 2 kinderen.
Blijkbaar was ik zo dom om dat toe te zeggen. Want hij kwam bij me en mijn zoon wonen. Mijn zoon kende hem van vroeger en dat was niet zo een probleem want zij konden goed met elkaar omgaan. Maar nu het volgende.
Enige wat er veranderd is, is dat hij zijn woonadres heeft veranderd. Alles is hetzelfde gebleven. Hij heeft nog geen scheiding aangevraagd, ik ken zijn kinderen nog niet. Nooit ontmoet, want zijn vrouw is niet mee eens dat kinderen iets met mij hebben en blijkbaar is haar wil ook de wet. Aan enne kant kan ik dat wel begrijpen, maar aan andere kant als hij met een andere vrouw gaat leven dan moeten ook de kinderen aanwezig zijn, lijkt mij. In december had ik het genoeg hiervan en heb gezegd dat hij weg moet. Als hij zijn zaken heeft geregeld, kunnen wij verder praten over ons. Hij was weg voor 3 weken. Naar zijn zeggen niet terug naar zijn vrouw, maar overal en nergens geweest, maar dat hij wel de zaken rondom zijn kinderen heeft geregeld, bezig is zijn financiële zaken te regelen, want hij is een eigen zaak heeft, etc. Dat hij heel goed weet wat en wie hij wil en dat ik wat voorbarige conclusies heb getrokken.
Dus ik nam hem terug, met de gedachte dat deze keer anders zal gaan. Nou, niet. Nog steeds geen scheiding aangevraagd en nog steeds geen gezamenlijk leven tussen ons. Hij is bij me en dat is alles. Ik ken zijn kinderen niet, ik ken zijn familie niet en niemand kent mij. Als ik over scheiding begin dan zijn zijn antwoorden dat dit niet makkelijk is omdat het betreft eigen zaak en dat hij heel veel kan verliezen als hij dingen te snel gaat doen, etc. Dus, kortom ik heb mijn buik vol van lange en eindeloze verhalen waarom dit en waarom dat. Hij zegt dat ik de dingen heel anders zie dan hij en dat ik met mijn gedrag dingen tussen ons kapot maak.
Wat vinden jullie van al dit? Maak ik dingen kapot of moet ik eigenlijk wel een punt achter dit zetten?
vrijdag 23 januari 2009 om 12:04
Als jij als schaduwvrouw wil leven, is het natuurlijk prima. Maar uit je verhaal maak ik toch wat anders op. En volgens mij is er helemaal niets mis met je gevoel. Mijn ervaring is inmiddels dat je je intuitie moet volgen. Actions speak louder than words! Er klopt helemaal niets van dit verhaal. Ik ben ook gescheiden terwijl er een eigen zaak in het spel was, en kinderen, en een ingewikkelde constructie mbt inboedel etc. maar toch was het binnen no time geregeld!
Ik vind die man niet zo leuk. Het getuigt niet bepaald naar respect naar jou toe. Dat zijn vrouw moeite heeft met jou (en haar kinderen) snap ik. Maar je kan je afvragen wat nou allemaal waar is van dit verhaal. Ik raad je aan om eens het topic Minnaressen te lezen, en Hoe was de relatie bij jullie na vreemdgaan. Daar kan je ook lezen hoe kerels vreselijk lang de mooiste verhalen hebben opgehangen, hoe ze vaak beide dames aan het lijntje hebben gehouden en wat de consequenties daarvan zijn geweest en nog steeds zijn! Dat is niet niks!
Als ik jou was, zou ik de eer aan mijzelf houden en in een eerlijk gesprek zeggen dat jij in principe wel met hem verder wil, maar dan wel voor 100% en dat je niet als een bijvrouw wil fungeren. Je hebt ook nog een kind en alleen al voor hem, maar zeker ook tegenover jezelf ben je verplicht om met deze situatie korte metten te maken. Nou ja, je bent natuurlijk helemaal niet verplicht. Maar dit is wel heel raar allemaal. Ik vind sowieso dat het beter is om je niet meteen in iets anders te storten maar even de rust en vrijheid te hebben om dingen te verwerken en tot jezelf te kunnen komen. Ik heb een tijdje een minnaar gehad en die wilde op een gegeven moment dat ik bij hem kwam, toen hij zijn vrouw verlaten had. Maar ik stap niet van het ene bed over naar het andere. Als je alleen bent, zijn dingen nog wel anders, maar zodra er kinderen bij betrokken zijn, vind ik het een totaal ander verhaal worden!
Ik zou hem zeggen "schat, ik vind je een hartstikke lekker ding maar ik wil niet een setje zijn met iemand die eigenlijk al een setje is met een ander! Als je je scheidingspapieren kan laten zien, ben je meer dan welkom en kunnen wij kijken hoe de situatie dan is en misschien kunnen we dan proberen iets op te bouwen..."
Sterkte ermee! En onthou: de zee zit vol met vis![/fgcolor][/fgcolor]
Ik vind die man niet zo leuk. Het getuigt niet bepaald naar respect naar jou toe. Dat zijn vrouw moeite heeft met jou (en haar kinderen) snap ik. Maar je kan je afvragen wat nou allemaal waar is van dit verhaal. Ik raad je aan om eens het topic Minnaressen te lezen, en Hoe was de relatie bij jullie na vreemdgaan. Daar kan je ook lezen hoe kerels vreselijk lang de mooiste verhalen hebben opgehangen, hoe ze vaak beide dames aan het lijntje hebben gehouden en wat de consequenties daarvan zijn geweest en nog steeds zijn! Dat is niet niks!
Als ik jou was, zou ik de eer aan mijzelf houden en in een eerlijk gesprek zeggen dat jij in principe wel met hem verder wil, maar dan wel voor 100% en dat je niet als een bijvrouw wil fungeren. Je hebt ook nog een kind en alleen al voor hem, maar zeker ook tegenover jezelf ben je verplicht om met deze situatie korte metten te maken. Nou ja, je bent natuurlijk helemaal niet verplicht. Maar dit is wel heel raar allemaal. Ik vind sowieso dat het beter is om je niet meteen in iets anders te storten maar even de rust en vrijheid te hebben om dingen te verwerken en tot jezelf te kunnen komen. Ik heb een tijdje een minnaar gehad en die wilde op een gegeven moment dat ik bij hem kwam, toen hij zijn vrouw verlaten had. Maar ik stap niet van het ene bed over naar het andere. Als je alleen bent, zijn dingen nog wel anders, maar zodra er kinderen bij betrokken zijn, vind ik het een totaal ander verhaal worden!
Ik zou hem zeggen "schat, ik vind je een hartstikke lekker ding maar ik wil niet een setje zijn met iemand die eigenlijk al een setje is met een ander! Als je je scheidingspapieren kan laten zien, ben je meer dan welkom en kunnen wij kijken hoe de situatie dan is en misschien kunnen we dan proberen iets op te bouwen..."
Sterkte ermee! En onthou: de zee zit vol met vis![/fgcolor][/fgcolor]
vrijdag 23 januari 2009 om 12:15
om je openings vraag te beantwoorden: Nee ik vind je niet dom, want je hebt heel goed door waar hij mee bezig is... het zou wel dom zijn als je hiermee door blijft gaan.
eerlijk gezegd denk ik niet dat deze man ooit een scheiding aan zal vragen, hij vind het wel makkelijk zo, hij profiteerd van jou en van jouw gastvrijheid.
Heel goed dat jij zijn verhalen/leugens niet geloofd, dus dumpen die vent!
en veel sterkte daarmee trouwens
eerlijk gezegd denk ik niet dat deze man ooit een scheiding aan zal vragen, hij vind het wel makkelijk zo, hij profiteerd van jou en van jouw gastvrijheid.
Heel goed dat jij zijn verhalen/leugens niet geloofd, dus dumpen die vent!
en veel sterkte daarmee trouwens
vrijdag 23 januari 2009 om 12:21
Ik kan niet begrijpen dat je je zoon in zo'n instabiele, onveilige relatie betrekt. Hij heeft al eens een scheiding door moeten maken en nu haal je een man in huis waarvan jij zelf niet eens weet of jullie je daar aan kunnen hechten of niet.
Schop die man de deur uit en breng de rust terug in het leven van je zoon. Zoek je relatieproblemen met deze man uit buiten je zoon om. Mocht het wel iets stabiels worden, dan is het vroeg genoeg om jouw zoon en zijn kinderen te gaan betrekken.
ik ben blij te horen dat zijn ex verstandiger is en de kinderen niet naar jullie toe laat gaan voordat pappie zijn zaken eens goed op een rij heeft gezet.
Schop die man de deur uit en breng de rust terug in het leven van je zoon. Zoek je relatieproblemen met deze man uit buiten je zoon om. Mocht het wel iets stabiels worden, dan is het vroeg genoeg om jouw zoon en zijn kinderen te gaan betrekken.
ik ben blij te horen dat zijn ex verstandiger is en de kinderen niet naar jullie toe laat gaan voordat pappie zijn zaken eens goed op een rij heeft gezet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 23 januari 2009 om 14:45
quote:Poezewoes schreef op 23 januari 2009 @ 12:21:
Ik kan niet begrijpen dat je je zoon in zo'n instabiele, onveilige relatie betrekt. Hij heeft al eens een scheiding door moeten maken en nu haal je een man in huis waarvan jij zelf niet eens weet of jullie je daar aan kunnen hechten of niet.
Schop die man de deur uit en breng de rust terug in het leven van je zoon. Zoek je relatieproblemen met deze man uit buiten je zoon om. Mocht het wel iets stabiels worden, dan is het vroeg genoeg om jouw zoon en zijn kinderen te gaan betrekken.
ik ben blij te horen dat zijn ex verstandiger is en de kinderen niet naar jullie toe laat gaan voordat pappie zijn zaken eens goed op een rij heeft gezet. AMEN!
Ik kan niet begrijpen dat je je zoon in zo'n instabiele, onveilige relatie betrekt. Hij heeft al eens een scheiding door moeten maken en nu haal je een man in huis waarvan jij zelf niet eens weet of jullie je daar aan kunnen hechten of niet.
Schop die man de deur uit en breng de rust terug in het leven van je zoon. Zoek je relatieproblemen met deze man uit buiten je zoon om. Mocht het wel iets stabiels worden, dan is het vroeg genoeg om jouw zoon en zijn kinderen te gaan betrekken.
ik ben blij te horen dat zijn ex verstandiger is en de kinderen niet naar jullie toe laat gaan voordat pappie zijn zaken eens goed op een rij heeft gezet. AMEN!
vrijdag 23 januari 2009 om 15:02
Ja, ik zal jullie op de hoogte houden. En eerst mijn excuses voor Nederlandse taal. Het klopt inderdaad. Ik kom niet uit Nederland.
Ik heb hem net een sms verstuurd dat ik vanavond met hem wil gaan praten. Heb ook gezegd waarover. Hij is nog steeds van mening dat ik zijn acties verkeerd begrijp en dat hij bezig is dingen te regelen, maar ik twijfel daarover. Misschien komt het door het feit dat ik een actie-mens ben en hij denkt heel lang over voordat hij iets doet. Ik weet het niet. Maar i.i.g. ik ga vanavond tegen hem zeggen dat ik zo verder niet wil en als hij voor mij kiest zoals hij zegt, dan moet hij dat ook laten zien anders hasta la vista.
Ik heb hem net een sms verstuurd dat ik vanavond met hem wil gaan praten. Heb ook gezegd waarover. Hij is nog steeds van mening dat ik zijn acties verkeerd begrijp en dat hij bezig is dingen te regelen, maar ik twijfel daarover. Misschien komt het door het feit dat ik een actie-mens ben en hij denkt heel lang over voordat hij iets doet. Ik weet het niet. Maar i.i.g. ik ga vanavond tegen hem zeggen dat ik zo verder niet wil en als hij voor mij kiest zoals hij zegt, dan moet hij dat ook laten zien anders hasta la vista.
vrijdag 23 januari 2009 om 21:30
quote:lente45 schreef op 23 januari 2009 @ 15:02:
Ja, ik zal jullie op de hoogte houden. En eerst mijn excuses voor Nederlandse taal. Het klopt inderdaad. Ik kom niet uit Nederland.
Ik heb hem net een sms verstuurd dat ik vanavond met hem wil gaan praten. Heb ook gezegd waarover. Hij is nog steeds van mening dat ik zijn acties verkeerd begrijp en dat hij bezig is dingen te regelen, maar ik twijfel daarover. Misschien komt het door het feit dat ik een actie-mens ben en hij denkt heel lang over voordat hij iets doet. Ik weet het niet. Maar i.i.g. ik ga vanavond tegen hem zeggen dat ik zo verder niet wil en als hij voor mij kiest zoals hij zegt, dan moet hij dat ook laten zien anders hasta la vista.
En het belang van je kind gaat weer 'swifswif' in de kelder. Als jij maar gelukkig bent....
Ja, ik zal jullie op de hoogte houden. En eerst mijn excuses voor Nederlandse taal. Het klopt inderdaad. Ik kom niet uit Nederland.
Ik heb hem net een sms verstuurd dat ik vanavond met hem wil gaan praten. Heb ook gezegd waarover. Hij is nog steeds van mening dat ik zijn acties verkeerd begrijp en dat hij bezig is dingen te regelen, maar ik twijfel daarover. Misschien komt het door het feit dat ik een actie-mens ben en hij denkt heel lang over voordat hij iets doet. Ik weet het niet. Maar i.i.g. ik ga vanavond tegen hem zeggen dat ik zo verder niet wil en als hij voor mij kiest zoals hij zegt, dan moet hij dat ook laten zien anders hasta la vista.
En het belang van je kind gaat weer 'swifswif' in de kelder. Als jij maar gelukkig bent....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 24 januari 2009 om 09:05
Geslepen man heb je an de haak.
Lekker makkelijk jou zeggen dat JIJ alles kapot maakt.
Jij maakt niets kapot,je gooit alleen roet in zijn eten zo hij het graag wil.
Tuurlijk zie jij het anders en begrijp jij geen snars van hoe moeilijk het is bladibladiebla.
Jij hebt hem door,nu nog de streep zetten.
Eensch met de rest,hij vind het wel best zo, en zolang jij het tolereerd kan hij idd. dingen zeggen als dat jij alles kapot maakt en daarmee niet inzien dat hij dat juist doet.
Jij wroet in zijn strategie en daar heeft hij geen zin in.
Sterkte.
Lekker makkelijk jou zeggen dat JIJ alles kapot maakt.
Jij maakt niets kapot,je gooit alleen roet in zijn eten zo hij het graag wil.
Tuurlijk zie jij het anders en begrijp jij geen snars van hoe moeilijk het is bladibladiebla.
Jij hebt hem door,nu nog de streep zetten.
Eensch met de rest,hij vind het wel best zo, en zolang jij het tolereerd kan hij idd. dingen zeggen als dat jij alles kapot maakt en daarmee niet inzien dat hij dat juist doet.
Jij wroet in zijn strategie en daar heeft hij geen zin in.
Sterkte.
zaterdag 24 januari 2009 om 13:19
Poezewoes, ik vind jou reactie over mijn kind niet echt terecht. Je kent mij niet en mijn situatie niet. Als ik dacht dat hij slecht voor mijn kind was dit zou ik nooit doen. Mijn kind is gek op hem en hij was dolblij toen hij hier bij ons kwam. Maar, ja het is altijd makkelijk over anderen praten en kritiek uiten.
zaterdag 24 januari 2009 om 14:23
Het is ook niet goed voor een kind wanneer hij zich hecht aan iemand die niet 100% committed is. Je kunt je met een kind gewoon niet permitteren om te snel iemand in zijn leven te ontroduceren die dan later weer weggaat. Garanties heb je niet en een relatie kan altijd stuklopen. Maar het is wel belangrijk met een kind om er kritisch naar te kijken en in de gaten te houden of je met je partner op 1 lijn zit wb langetermijn wensen.
Het gaat er niet alleen om of de partner als persoon wenselijk is in het leven van je kind maar ook of de relatie zelf wel zo wenselijk is. Ik denk eerder dat Poez dat bedoelde.
Het gaat er niet alleen om of de partner als persoon wenselijk is in het leven van je kind maar ook of de relatie zelf wel zo wenselijk is. Ik denk eerder dat Poez dat bedoelde.
zaterdag 24 januari 2009 om 16:40
Het gaat me inderdaad niet om de persoon die je vriend is, maar om de situatie. Je confronteert je zoon met iemand die weggaat, weer terugkomt, weer weggaat. Dat is een onveilige situatie voor een kind en kan schadelijk zijn voor zijn sociaal emotionele ontwikkeling en zijn persoonlijkheidsontwikkeling.
Als jij nu eerst eens zelf met deze meneer uit gaat vogelen of je een stabiele relatie kan hebben, dan kun je meneer daarna in zijn leven introduceren.
Het feit alleen al dat je totaal niet begrijpt waar ik het over heb, zegt me al dat je daar niet eens over nadenkt en de prioriteit duidelijk niet bij de belangen van je zoon liggen. Ga er eens wat over lezen, hoe dat zit met kinderen en nieuwe partners. Daar is genoeg over geschreven. Onder andere het boek "Scheidingskinderen" is een aanrader.
Als jij nu eerst eens zelf met deze meneer uit gaat vogelen of je een stabiele relatie kan hebben, dan kun je meneer daarna in zijn leven introduceren.
Het feit alleen al dat je totaal niet begrijpt waar ik het over heb, zegt me al dat je daar niet eens over nadenkt en de prioriteit duidelijk niet bij de belangen van je zoon liggen. Ga er eens wat over lezen, hoe dat zit met kinderen en nieuwe partners. Daar is genoeg over geschreven. Onder andere het boek "Scheidingskinderen" is een aanrader.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
