Relaties
alle pijlers
Beste vriendin heeft geen leuke man...
vrijdag 28 augustus 2009 om 13:43
Ben benieuwd naar jullie ervaringen met de vriend/man van de je beste vriendin, als hij geen leuke kerel blijkt te zijn.
Komt de vriendschap in gevaar, of komt er nooit iemand tussen jullie in te staan?
Bij mij is helaas het eerste het geval. Een tijd geleden is er een hele vervelende situatie ontstaan tussen haar man en mij. Hij heeft me erg gekwetst. Ik bood zelf aan om het de wereld uit te helpen, maar hij had daar helemaal geen zin in of behoefte aan. Spontaan bij mijn vriendin langsgaan als ik weet dat hij ook thuis is, zit er nu niet meer in. Mijn vriendin heeft, toen het net gebeurd was, aangegeven dat ze er alles aan wil doen om onze vriendschap in stand te houden, maar ik merk toch dat het tussen ons in is komen te staan. Ik neem het haar namelijk diep vanbinnen ook kwalijk dat ze zogenaamd "geen partij wil kiezen".
Ik geloof niet dat het ooit nog zo wordt als vroeger. Hoe hebben jullie dergelijke situaties opgelost?
Komt de vriendschap in gevaar, of komt er nooit iemand tussen jullie in te staan?
Bij mij is helaas het eerste het geval. Een tijd geleden is er een hele vervelende situatie ontstaan tussen haar man en mij. Hij heeft me erg gekwetst. Ik bood zelf aan om het de wereld uit te helpen, maar hij had daar helemaal geen zin in of behoefte aan. Spontaan bij mijn vriendin langsgaan als ik weet dat hij ook thuis is, zit er nu niet meer in. Mijn vriendin heeft, toen het net gebeurd was, aangegeven dat ze er alles aan wil doen om onze vriendschap in stand te houden, maar ik merk toch dat het tussen ons in is komen te staan. Ik neem het haar namelijk diep vanbinnen ook kwalijk dat ze zogenaamd "geen partij wil kiezen".
Ik geloof niet dat het ooit nog zo wordt als vroeger. Hoe hebben jullie dergelijke situaties opgelost?
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:05
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:00:
[...]
We waren echter wel bevriend (dus: ik en mijn vriend en zij en haar man). Super leuke tijd gehad, veel met z'n vieren gedaan, alles was prima. Totdat hij steeds meer vervelende grapjes begon te maken en de sfeer steeds minder gezellig werd. Op een avond is het toen helemaal misgegaan, omdat hij steeds onvriendelijker tegen me begon te doen. We zijn toen vroeg naar huis gegaan en snapten er he-le-maal niks van. Achteraf moest ik van mijn vriendin horen wat haar man nu echt over mij dacht. Ze zei dingen als "het heeft nooit goed tussen jullie geklikt", terwijl ik mij daar nooit bewust van was geweest. Ik wilde het graag met hem/hen bespreken, maar daar had hij geen zin in.
Dat is even, zonder in detail te treden, het verhaal.
Dat is wel pijnlijk, als je dacht dat jullie allemaal bevriend waren.
Maar wat verwacht je nu van je vriendin? Ze kan haar man toch niet eisen dat hij je wel leuk vindt. Volgens mij heb je twee keuzes, of je legt je erbij neer en probeert hem zoveel mogelijk te vermijden, of je verbreekt de vriendschap. Maar dat zou wel zonde zijn als het verder tussen jullie nog steeds goed klikt. Heb je haar wel eens (op rustige toon) verteld hoe jammer je het vindt dat dit gebeurd is en dat je naar manieren zoekt om toch bevriend te blijven? Ik kan me voorstellen dat zo'n pijnlijk voorval al snel wordt doodgezwegen maar dan blijft het toch doorzeuren.
[...]
We waren echter wel bevriend (dus: ik en mijn vriend en zij en haar man). Super leuke tijd gehad, veel met z'n vieren gedaan, alles was prima. Totdat hij steeds meer vervelende grapjes begon te maken en de sfeer steeds minder gezellig werd. Op een avond is het toen helemaal misgegaan, omdat hij steeds onvriendelijker tegen me begon te doen. We zijn toen vroeg naar huis gegaan en snapten er he-le-maal niks van. Achteraf moest ik van mijn vriendin horen wat haar man nu echt over mij dacht. Ze zei dingen als "het heeft nooit goed tussen jullie geklikt", terwijl ik mij daar nooit bewust van was geweest. Ik wilde het graag met hem/hen bespreken, maar daar had hij geen zin in.
Dat is even, zonder in detail te treden, het verhaal.
Dat is wel pijnlijk, als je dacht dat jullie allemaal bevriend waren.
Maar wat verwacht je nu van je vriendin? Ze kan haar man toch niet eisen dat hij je wel leuk vindt. Volgens mij heb je twee keuzes, of je legt je erbij neer en probeert hem zoveel mogelijk te vermijden, of je verbreekt de vriendschap. Maar dat zou wel zonde zijn als het verder tussen jullie nog steeds goed klikt. Heb je haar wel eens (op rustige toon) verteld hoe jammer je het vindt dat dit gebeurd is en dat je naar manieren zoekt om toch bevriend te blijven? Ik kan me voorstellen dat zo'n pijnlijk voorval al snel wordt doodgezwegen maar dan blijft het toch doorzeuren.
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:05
quote:nukje wrote on 28 August 2009 @ 13:53:
[...]
Door mij duidelijk te maken dat hij niet snapt dat zijn eigen vrouw bevriend met mij kan zijn, omdat ik zogenaamd niet in hun leven "pas".In plaats van de gekwetste ziel uit te hangen, kun je er ook bij stilstaan dat je vriendin ondanks zijn mening jouw vriendin is en dat ze wat dat betreft lekker doet waar ze zelf zin in heeft. Misschien is hij ook wel gekwetst dat zij niet voor hem kiest en vindt zij dat jullie het maar moeten uitzoeken samen en trekt ze geen partij. Ik zou hetzelfde doen...
[...]
Door mij duidelijk te maken dat hij niet snapt dat zijn eigen vrouw bevriend met mij kan zijn, omdat ik zogenaamd niet in hun leven "pas".In plaats van de gekwetste ziel uit te hangen, kun je er ook bij stilstaan dat je vriendin ondanks zijn mening jouw vriendin is en dat ze wat dat betreft lekker doet waar ze zelf zin in heeft. Misschien is hij ook wel gekwetst dat zij niet voor hem kiest en vindt zij dat jullie het maar moeten uitzoeken samen en trekt ze geen partij. Ik zou hetzelfde doen...
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:08
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:03:
[...]
Ja, daar heb je gelijk in, dat is ook jammer dat ik dat zo voel.
Ik denk dat ik het gewoon erg mis dat we voorheen zo veel samen deden...
Situaties veranderen. Het zou zonde zijn als je een goede vriendschap kapot zou laten gaan door je eigen teleurstelling.
Ga naar je vriendin toe, zeg dat je jezelf overdonderd voelde door wat er gebeurt is en dat je begrijpt dat ze haar man steunt, maar ook dat je het fijn vindt dat ze ook jou steunt. (compiment voor haar neutrale houding). Je kan vervolgens zeggen dat je er nog eens op terug komt bij haar vriend als de tijd rijp is en vanaf nu het achter je laat. Laat het vervolgens achter je, doe normaal tegen die vent en laat het los.
[...]
Ja, daar heb je gelijk in, dat is ook jammer dat ik dat zo voel.
Ik denk dat ik het gewoon erg mis dat we voorheen zo veel samen deden...
Situaties veranderen. Het zou zonde zijn als je een goede vriendschap kapot zou laten gaan door je eigen teleurstelling.
Ga naar je vriendin toe, zeg dat je jezelf overdonderd voelde door wat er gebeurt is en dat je begrijpt dat ze haar man steunt, maar ook dat je het fijn vindt dat ze ook jou steunt. (compiment voor haar neutrale houding). Je kan vervolgens zeggen dat je er nog eens op terug komt bij haar vriend als de tijd rijp is en vanaf nu het achter je laat. Laat het vervolgens achter je, doe normaal tegen die vent en laat het los.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:08
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:10
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:03:
[...]
Ja, daar heb je gelijk in, dat is ook jammer dat ik dat zo voel.
Ik denk dat ik het gewoon erg mis dat we voorheen zo veel samen deden...Je kan niet zoveel doen aan je gevoel. Je kan wel iets met dat gevoel doen. Het negeren bijvoorbeeld, het accepteren dat het er is, of je kunt dat gevoel je vriendschap laten verknallen. Aan jou de keus.
[...]
Ja, daar heb je gelijk in, dat is ook jammer dat ik dat zo voel.
Ik denk dat ik het gewoon erg mis dat we voorheen zo veel samen deden...Je kan niet zoveel doen aan je gevoel. Je kan wel iets met dat gevoel doen. Het negeren bijvoorbeeld, het accepteren dat het er is, of je kunt dat gevoel je vriendschap laten verknallen. Aan jou de keus.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:17
[ Je kan niet zoveel doen aan je gevoel. Je kan wel iets met dat gevoel doen. Het negeren bijvoorbeeld, het accepteren dat het er is, of je kunt dat gevoel je vriendschap laten verknallen. Aan jou de keus.]
In dat geval zal ik hard aan mezelf moeten werken, want ik vind het erg moeilijk om een gevoel te negeren.
Ik voel diep vanbinnen ook wel dat de bal bij mij ligt als het om het in stand houden van de vriendschap gaat, maar ik vind het erg moeilijk. Dank voor jullie antwoorden, ik vind ze best confronterend (voor mijn gekwetste ziel ), maar het opent wel weer een ander perspectief.
In dat geval zal ik hard aan mezelf moeten werken, want ik vind het erg moeilijk om een gevoel te negeren.
Ik voel diep vanbinnen ook wel dat de bal bij mij ligt als het om het in stand houden van de vriendschap gaat, maar ik vind het erg moeilijk. Dank voor jullie antwoorden, ik vind ze best confronterend (voor mijn gekwetste ziel ), maar het opent wel weer een ander perspectief.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:19
Nou ik zou het ook vreselijk vinden als ik zoiets zou horen, zeker als zijn gedrag duidelijk maakte dat hij je maar niks vindt. Het lijkt me heel lastig om nog 'gewoon' met elkaar om te gaan als vriendinnen. Dit zal er toch wel even tussen staan.
Op zich kun je best met iemand omgaan wiens man je niet aardig vindt of waar je gewoon niet veel mee hebt. Dat heb ik ook wel met vriendinnen maar het lijkt me lastig als je samen met elkaar om bent gegaan, als twee stellen, en als dat nu ineens voorbij is, of in ieder geval beladen is geworden.
Ik zou me ook rot voelen al kan je vriendin er verder niks aan doen. Ik hoop dat jullie samen contact kunnen houden en dan maar zonder de mannen. Jammer dat het zo loopt maar het hoeft niet het einde van je vriendschap te betekenen op zich.
Hopelijk accepteert ook de man van je vriendin jullie vriendschap want als hij dwars gaat liggen en zij moet kiezen dan zal dat waarschijnlijk niet voor jou zijn.
Heel rot voor je!
Op zich kun je best met iemand omgaan wiens man je niet aardig vindt of waar je gewoon niet veel mee hebt. Dat heb ik ook wel met vriendinnen maar het lijkt me lastig als je samen met elkaar om bent gegaan, als twee stellen, en als dat nu ineens voorbij is, of in ieder geval beladen is geworden.
Ik zou me ook rot voelen al kan je vriendin er verder niks aan doen. Ik hoop dat jullie samen contact kunnen houden en dan maar zonder de mannen. Jammer dat het zo loopt maar het hoeft niet het einde van je vriendschap te betekenen op zich.
Hopelijk accepteert ook de man van je vriendin jullie vriendschap want als hij dwars gaat liggen en zij moet kiezen dan zal dat waarschijnlijk niet voor jou zijn.
Heel rot voor je!
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:26
quote:eleonora schreef op 28 augustus 2009 @ 14:19:
Nou ik zou het ook vreselijk vinden als ik zoiets zou horen, zeker als zijn gedrag duidelijk maakte dat hij je maar niks vindt. Het lijkt me heel lastig om nog 'gewoon' met elkaar om te gaan als vriendinnen. Dit zal er toch wel even tussen staan.
Heel rot voor je!
Wat fijn dat je het begrijpt. Door alle reacties hier begon ik ook weer aan mezelf te twijfelen (is niet vervelend bedoeld naar iedereen die gereageerd heeft trouwens, want ik begrijp alle meningen!).
Ik kan me er gewoon niet overheen zetten hoe hij me heeft behandeld. Ik ga niet in detail treden, maar hij heeft dingen gezegd waardoor ik hem niet nog eens onder ogen hoef te komen. Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
Nou ik zou het ook vreselijk vinden als ik zoiets zou horen, zeker als zijn gedrag duidelijk maakte dat hij je maar niks vindt. Het lijkt me heel lastig om nog 'gewoon' met elkaar om te gaan als vriendinnen. Dit zal er toch wel even tussen staan.
Heel rot voor je!
Wat fijn dat je het begrijpt. Door alle reacties hier begon ik ook weer aan mezelf te twijfelen (is niet vervelend bedoeld naar iedereen die gereageerd heeft trouwens, want ik begrijp alle meningen!).
Ik kan me er gewoon niet overheen zetten hoe hij me heeft behandeld. Ik ga niet in detail treden, maar hij heeft dingen gezegd waardoor ik hem niet nog eens onder ogen hoef te komen. Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:31
Ai, helaas ontzettend herkenbaar.... ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Ik werd ook niet getolereerd door de andere partij terwijl het eerst allemaal koek en ei leek... Alleen was het nu de vriendin van mijn beste vriend die een hetze begon en daar helaas ook anderen in betrok.
Uit ervaring weet ik dat je het waarschijnlijk gaat verliezen. Tegen zoiets kan je gewoon niet op. Hij is haar man, ze heeft voor hem gekozen en jij bent (hoe ontzettend oneerlijk ook) sneller te vervangen. Het enige wat je zou kunnen doen is het gewoon negeren en accepteren dat die man en jij elkaar hoogstens over een tijdje ' gedogen', maar dat het nooit wordt als vroeger. Ik zou alleen niet teveel willen uitpraten, alles uitpraten wordt soms zwaar overschat!
Uit ervaring weet ik dat je het waarschijnlijk gaat verliezen. Tegen zoiets kan je gewoon niet op. Hij is haar man, ze heeft voor hem gekozen en jij bent (hoe ontzettend oneerlijk ook) sneller te vervangen. Het enige wat je zou kunnen doen is het gewoon negeren en accepteren dat die man en jij elkaar hoogstens over een tijdje ' gedogen', maar dat het nooit wordt als vroeger. Ik zou alleen niet teveel willen uitpraten, alles uitpraten wordt soms zwaar overschat!
Ik wil ook een motto
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:34
quote:Poezewoes schreef op 28 augustus 2009 @ 14:02:
[...]
Is dat alles? Hij kan toch van mening zijn dat jij een niet voor de hand liggende keus bent? Hij noemt je nu niet echt een vervelend mens of zo maar benoemd alleen dat jij 'anders' bent dan de rest van hun kring. OK, het is bot. Maar niet onoverkomelijk. Get over it. Mee eens.
[...]
Is dat alles? Hij kan toch van mening zijn dat jij een niet voor de hand liggende keus bent? Hij noemt je nu niet echt een vervelend mens of zo maar benoemd alleen dat jij 'anders' bent dan de rest van hun kring. OK, het is bot. Maar niet onoverkomelijk. Get over it. Mee eens.
Perfectionisme is niet perfect...
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:40
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:26:
[...]
Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
Dan wordt je vriendschap met haar toch nooit meer zoals te voren als ze nu 'n kind heeft. Krijg je dat gezeik weer dat ze dat mee wil nemen of geen oppas kan/wil vinden enzo.
Je zou haar natuurlijk wel bij jou thuis kunnen uitnodigen en dan kan ze haar man thuis laten om op 't kind te passen.
[...]
Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
Dan wordt je vriendschap met haar toch nooit meer zoals te voren als ze nu 'n kind heeft. Krijg je dat gezeik weer dat ze dat mee wil nemen of geen oppas kan/wil vinden enzo.
Je zou haar natuurlijk wel bij jou thuis kunnen uitnodigen en dan kan ze haar man thuis laten om op 't kind te passen.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:49
quote:elninjoo schreef op 28 augustus 2009 @ 14:40:
[...]
Dan wordt je vriendschap met haar toch nooit meer zoals te voren als ze nu 'n kind heeft. Krijg je dat gezeik weer dat ze dat mee wil nemen of geen oppas kan/wil vinden enzo.
Je zou haar natuurlijk wel bij jou thuis kunnen uitnodigen en dan kan ze haar man thuis laten om op 't kind te passen.Zo'n situatie hebben we pas gehad. Ik zou op haar vrije dag bij haar langsgaan. Ze stuurde me een uur vantevoren een sms of ik het erg vond dat haar man ook thuis was (terwijl ik in 1 van onze gesprekken heb aangegeven dat ik liever alleen met haar afspreek). Ik schreef terug dat we dan ook wel in de stad af konden spreken, als hij toch op hun kind zou passen. Maar toen bleek dat ze sowieso weinig tijd had en graag thuis wilde blijven. Ik heb toen netjes laten weten dat ik dan liever een andere keer af wil spreken en ben niet gegaan.
[...]
Dan wordt je vriendschap met haar toch nooit meer zoals te voren als ze nu 'n kind heeft. Krijg je dat gezeik weer dat ze dat mee wil nemen of geen oppas kan/wil vinden enzo.
Je zou haar natuurlijk wel bij jou thuis kunnen uitnodigen en dan kan ze haar man thuis laten om op 't kind te passen.Zo'n situatie hebben we pas gehad. Ik zou op haar vrije dag bij haar langsgaan. Ze stuurde me een uur vantevoren een sms of ik het erg vond dat haar man ook thuis was (terwijl ik in 1 van onze gesprekken heb aangegeven dat ik liever alleen met haar afspreek). Ik schreef terug dat we dan ook wel in de stad af konden spreken, als hij toch op hun kind zou passen. Maar toen bleek dat ze sowieso weinig tijd had en graag thuis wilde blijven. Ik heb toen netjes laten weten dat ik dan liever een andere keer af wil spreken en ben niet gegaan.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:08
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:49:
[...]
Zo'n situatie hebben we pas gehad. Ik zou op haar vrije dag bij haar langsgaan. Ze stuurde me een uur vantevoren een sms of ik het erg vond dat haar man ook thuis was (terwijl ik in 1 van onze gesprekken heb aangegeven dat ik liever alleen met haar afspreek). Ik schreef terug dat we dan ook wel in de stad af konden spreken, als hij toch op hun kind zou passen. Maar toen bleek dat ze sowieso weinig tijd had en graag thuis wilde blijven. Ik heb toen netjes laten weten dat ik dan liever een andere keer af wil spreken en ben niet gegaan.
ja, daar begint 't al...
't is niet leuk, maar ik zou 't initiatief van haar uit laten komen om 1 op 1 met jou af te spreken en als ze zich niet meer los kan rukken van man/kind, dan is dat haar loss
[...]
Zo'n situatie hebben we pas gehad. Ik zou op haar vrije dag bij haar langsgaan. Ze stuurde me een uur vantevoren een sms of ik het erg vond dat haar man ook thuis was (terwijl ik in 1 van onze gesprekken heb aangegeven dat ik liever alleen met haar afspreek). Ik schreef terug dat we dan ook wel in de stad af konden spreken, als hij toch op hun kind zou passen. Maar toen bleek dat ze sowieso weinig tijd had en graag thuis wilde blijven. Ik heb toen netjes laten weten dat ik dan liever een andere keer af wil spreken en ben niet gegaan.
ja, daar begint 't al...
't is niet leuk, maar ik zou 't initiatief van haar uit laten komen om 1 op 1 met jou af te spreken en als ze zich niet meer los kan rukken van man/kind, dan is dat haar loss
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:09
Ik ben van mening dat zolang je ergens niet over kunt praten, geen begrip of steun ontvangt, het altijd tussen jou en je vriendin blijft bestaan.
Als mijn partner zo met mijn vrienden zou omgaan dan mocht hij meteen inpakken en wegwezen. Wat een hork. En al mag hij jou niet dan kan hij uit respect voor zijn vrouw en haar vriendschap zijn mening voor zich houden.
Wat je vriendin betreft vind ik haar een slappe hap. Ze kan op z'n minst moeite doen om jou tegemoet te komen zodat je haar man niet tegen hoeft te komen en vaker bij jou afspreken.
En ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan om je nergens iets van aan te trekken en alles maar van je af te laten glijden. En dat geldt volgens mij alleen voor dingen die niet zo diep zitten of die ver van je afstaan. Als het vrienschap/liefde betreft, zit het soms niet zo simpel in elkaar.
Als mijn partner zo met mijn vrienden zou omgaan dan mocht hij meteen inpakken en wegwezen. Wat een hork. En al mag hij jou niet dan kan hij uit respect voor zijn vrouw en haar vriendschap zijn mening voor zich houden.
Wat je vriendin betreft vind ik haar een slappe hap. Ze kan op z'n minst moeite doen om jou tegemoet te komen zodat je haar man niet tegen hoeft te komen en vaker bij jou afspreken.
En ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan om je nergens iets van aan te trekken en alles maar van je af te laten glijden. En dat geldt volgens mij alleen voor dingen die niet zo diep zitten of die ver van je afstaan. Als het vrienschap/liefde betreft, zit het soms niet zo simpel in elkaar.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:28
Ik vind het ook een rotopmerking en zou er knap onzeker van worden. Ik zou dan ook aan mijn vriendin vragen of zij het ook zo voelt en aangeven dat ik gekwetst ben. Dat ik dat haar niet kwalijk neem, aangezien zij niet verantwoordelijk is voor zijn daden, maar dat het me wel geraakt heeft. Als zij dan aangeeft dat zij me nog wel graag ziet dan is het genoeg. Ik hoef geen excuses voor hem. Wel zou ik met haar zo proberen af te spreken dat ik hem er niet bij kreeg. Als zij daar niet open voor staat dan is ze kennelijk niet een goede vriendin en zou het contact wel verminderen of eindigen denk ik.
Dat hij een poos gedaan heeft of alles koek en ei is terwijl dat niet zo was is zijn probleem. Dat hij ervoor kiest om toneel te spelen of frustraties op te potten en dan opeens eruit te gooien is zijn iegen (in mijn ogen onvolwassen) manier om met de situatie om te gaan. Jammer dat hij daar voor kiest maar dat hoeft mijn relatie met mijn vriendin niet te beinvloeden. Ik zou wel hopen voor haar dat hij in zijn omgang met haar wel wat volwassener is. Maar het is haar keus om met hem te zijn.
Dat hij een poos gedaan heeft of alles koek en ei is terwijl dat niet zo was is zijn probleem. Dat hij ervoor kiest om toneel te spelen of frustraties op te potten en dan opeens eruit te gooien is zijn iegen (in mijn ogen onvolwassen) manier om met de situatie om te gaan. Jammer dat hij daar voor kiest maar dat hoeft mijn relatie met mijn vriendin niet te beinvloeden. Ik zou wel hopen voor haar dat hij in zijn omgang met haar wel wat volwassener is. Maar het is haar keus om met hem te zijn.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:35
quote:Sensy12 schreef op 28 augustus 2009 @ 15:09:
Ik ben van mening dat zolang je ergens niet over kunt praten, geen begrip of steun ontvangt, het altijd tussen jou en je vriendin blijft bestaan.
Als mijn partner zo met mijn vrienden zou omgaan dan mocht hij meteen inpakken en wegwezen. Wat een hork. En al mag hij jou niet dan kan hij uit respect voor zijn vrouw en haar vriendschap zijn mening voor zich houden.
Wat je vriendin betreft vind ik haar een slappe hap. Ze kan op z'n minst moeite doen om jou tegemoet te komen zodat je haar man niet tegen hoeft te komen en vaker bij jou afspreken.
En ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan om je nergens iets van aan te trekken en alles maar van je af te laten glijden. En dat geldt volgens mij alleen voor dingen die niet zo diep zitten of die ver van je afstaan. Als het vrienschap/liefde betreft, zit het soms niet zo simpel in elkaar.
Helemaal mee eens!!!!
Misschien zit de vriendschap ook bij je vriendin niet zo diep als gedacht nukje...
Ik ben van mening dat zolang je ergens niet over kunt praten, geen begrip of steun ontvangt, het altijd tussen jou en je vriendin blijft bestaan.
Als mijn partner zo met mijn vrienden zou omgaan dan mocht hij meteen inpakken en wegwezen. Wat een hork. En al mag hij jou niet dan kan hij uit respect voor zijn vrouw en haar vriendschap zijn mening voor zich houden.
Wat je vriendin betreft vind ik haar een slappe hap. Ze kan op z'n minst moeite doen om jou tegemoet te komen zodat je haar man niet tegen hoeft te komen en vaker bij jou afspreken.
En ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan om je nergens iets van aan te trekken en alles maar van je af te laten glijden. En dat geldt volgens mij alleen voor dingen die niet zo diep zitten of die ver van je afstaan. Als het vrienschap/liefde betreft, zit het soms niet zo simpel in elkaar.
Helemaal mee eens!!!!
Misschien zit de vriendschap ook bij je vriendin niet zo diep als gedacht nukje...
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:36
quote:nukje schreef op 28 augustus 2009 @ 14:26:
[...]
Wat fijn dat je het begrijpt. Door alle reacties hier begon ik ook weer aan mezelf te twijfelen (is niet vervelend bedoeld naar iedereen die gereageerd heeft trouwens, want ik begrijp alle meningen!).
Ik kan me er gewoon niet overheen zetten hoe hij me heeft behandeld. Ik ga niet in detail treden, maar hij heeft dingen gezegd waardoor ik hem niet nog eens onder ogen hoef te komen. Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
Nou nee hoor, ok, jij bij hun langs en jij die dat niet prettig vindt, dat is inderdaad jouw probleem. Maar het feit dat de man van je vriendin tussen jullie in is gaan zitten is ook haar probleem.
Mijn ex heeft heel erg lelijk gedaan tegen een vriendin van mij. Ik was ontzettend kwaad op hem en vanaf dat moment heb ik nooit meer met haar bij mij thuis afgesproken. Dat was in het begin lastig maar het wende wel en na twee jaar gingen mijn vriend en ik uit elkaar. Voor haar was dat een enorme opluchting (voor mij ook trouwens ) en het scheelde echt in de manier waarop we met elkaar omgingen, we voelde ons veel vrijer na de breuk tussen mijn ex en mij.
Ik snap dus heel goed hoe rot je je voelt en ik vind je gekwetstheid dan ook heel begrijpelijk.
[...]
Wat fijn dat je het begrijpt. Door alle reacties hier begon ik ook weer aan mezelf te twijfelen (is niet vervelend bedoeld naar iedereen die gereageerd heeft trouwens, want ik begrijp alle meningen!).
Ik kan me er gewoon niet overheen zetten hoe hij me heeft behandeld. Ik ga niet in detail treden, maar hij heeft dingen gezegd waardoor ik hem niet nog eens onder ogen hoef te komen. Nu hebben ze echter net een kindje gekregen en ik voel een ontzettende drempel om bij haar langs te gaan, omdat hij er dan ook is. Maar ja, dat is inderdaad mijn eigen probleem...
Nou nee hoor, ok, jij bij hun langs en jij die dat niet prettig vindt, dat is inderdaad jouw probleem. Maar het feit dat de man van je vriendin tussen jullie in is gaan zitten is ook haar probleem.
Mijn ex heeft heel erg lelijk gedaan tegen een vriendin van mij. Ik was ontzettend kwaad op hem en vanaf dat moment heb ik nooit meer met haar bij mij thuis afgesproken. Dat was in het begin lastig maar het wende wel en na twee jaar gingen mijn vriend en ik uit elkaar. Voor haar was dat een enorme opluchting (voor mij ook trouwens ) en het scheelde echt in de manier waarop we met elkaar omgingen, we voelde ons veel vrijer na de breuk tussen mijn ex en mij.
Ik snap dus heel goed hoe rot je je voelt en ik vind je gekwetstheid dan ook heel begrijpelijk.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:42
Als ze net een kindje heeft gekregen vind ik het niet zo vreemd dat ze dat liever nog niet alleen thuislaat. El Ninjoo zal dat wel nooit begrijpen maar een kersverse moeder laat in het algemeen haar kind liever niet alleen, dat is een nu eenmaal een soort moederinstinct.
Ik zou er dus niet teveel conclusies aan verbinden dat ze nu nog niet met jou buitenshuis wil afspreken. Dan ga ik er wel vanuit dat het echt nog een jonge baby is.
Ik begrijp trouwens ook dat het een rotsituatie is voor jou, hoor (had ik geloof ik ook al geschreven). De toon is hier soms wel eens een beetje confronterend maar het advies is meestal goed bedoeld.
Ik zou er dus niet teveel conclusies aan verbinden dat ze nu nog niet met jou buitenshuis wil afspreken. Dan ga ik er wel vanuit dat het echt nog een jonge baby is.
Ik begrijp trouwens ook dat het een rotsituatie is voor jou, hoor (had ik geloof ik ook al geschreven). De toon is hier soms wel eens een beetje confronterend maar het advies is meestal goed bedoeld.
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:50
Ook al kiest ze partij voor jou, ze blijft toch bij haar man. En misschien heeft ze hem er wel over aangesproken. Kijk, als ik mijn man een botte lul vind, zal ik 'm dat zeggen. Of hij die botte reactie nu tegen de cassiëre heeft of tegen mijn beste vriendin. Het feit blijft alleen wel, dat ik hem er niet voor zal verlaten. En dat als ik een keuze moet maken, mijn man voor mijn beste vriendin zal gaan. Maar ik ga mijn mond niet houden over iets waar ik het niet mee eens ben. Ik had 'm er dus zeker over aangesproken. Maar ik zal het jou dan niet zeggen. Ik ga niet zeggen: Vriendin, ik heb mijn man een standje gegeven hoor! Ik denk dat als jij echt mijn allerbeste vriendin zou zijn, je wel zou weten dat ik ook vind dat hij bullshit verteld.
Overigens zou ik ook niet meer leuk gaan zitten doen daar thuis en buitenshuis of bij jouw afspreken. Ik voel me namelijk niet op mijn gemak bij mensen die zich verheven voelen boven anderen.
Overigens zou ik ook niet meer leuk gaan zitten doen daar thuis en buitenshuis of bij jouw afspreken. Ik voel me namelijk niet op mijn gemak bij mensen die zich verheven voelen boven anderen.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:54
quote:Feesie schreef op 28 augustus 2009 @ 15:42:
Als ze net een kindje heeft gekregen vind ik het niet zo vreemd dat ze dat liever nog niet alleen thuislaat. El Ninjoo zal dat wel nooit begrijpen maar een kersverse moeder laat in het algemeen haar kind liever niet alleen, dat is een nu eenmaal een soort moederinstinct.De vader was toch thuis, dus dat vind ik 'n kul-argument. En als ze werkelijk geen stap meer wil zetten zonder baby, dan kan de vriendschap toch nooit meer worden wat 't eens geweest was. Althans, zeker de eerste jaren niet meer.
Als ze net een kindje heeft gekregen vind ik het niet zo vreemd dat ze dat liever nog niet alleen thuislaat. El Ninjoo zal dat wel nooit begrijpen maar een kersverse moeder laat in het algemeen haar kind liever niet alleen, dat is een nu eenmaal een soort moederinstinct.De vader was toch thuis, dus dat vind ik 'n kul-argument. En als ze werkelijk geen stap meer wil zetten zonder baby, dan kan de vriendschap toch nooit meer worden wat 't eens geweest was. Althans, zeker de eerste jaren niet meer.
vrijdag 28 augustus 2009 om 16:04
quote:HoiPippiLangkous schreef op 28 augustus 2009 @ 13:59:
Ik denk dat je heel blij mag zijn dat ze probeert neutraal te blijven.
Jij mag dan een 'hartig woordje met je vriend hebben gewisseld' als de situatie omgekeerd was, zij kiest ervoor om dat niet te doen. En dat is haar goed recht.
Jammer dat jij dat haar kwalijk neemt.
Als mijn vriend tegen een vriendin zou zeggen dat hij vindt dat ze niet in mijn / ons leven past, dan is hij wat mij betreft waaaaaaaaaaaaaay out of line.
Mocht hij die mening echt hebben, wat ik al heel verrassend zou vinden, dan bespreekt hij dat uiteraard met mij. Hij gaat niet compleet aan mij voorbij door haar zoiets te vertellen. Kom nou gauw.
Andersom zou ik er ook niet over piekeren om tegen een vriend van mijn vriend te zeggen dat hij niet in ons leven past, terwijl er heus wel vrienden / kennissen bij zitten waarmee ik minder heb, en mijn vriend weet dat best. Deze jongens komen echter bij mij thuis, ik bied ze drinken en eten aan en geen probleem. Voor mij zou het echt niet te geloven zijn om tegen zo'n jongen te zeggen dat hij wat mij betreft niet in mijn / ons leven past en ik weet ook zeker dat mijn vriend hels zou zijn. Net zoals ik zelf als het omgekeerd zou zijn. Mochten er echt zwaarwegende dingen meespelen, zoals bijvoorbeeld dat iemand een crimineel is ofzo en ik die niet in mijn leven wil hebben vecht ik dat (van-zelfs-spre-kend!) uit met mijn vriend.
Als de vriend van een vriendin vervolgens wel zo brutaal en onbeschoft is om zoiets tegen mij te zeggen, en die vriendin zegt dan slechts dat het iets is 'tussen hem en mij' dan had ik met allebei gegeten en gedronken en zou wat mij betreft de vriendschap flink bekoelen.
Ik denk dat je heel blij mag zijn dat ze probeert neutraal te blijven.
Jij mag dan een 'hartig woordje met je vriend hebben gewisseld' als de situatie omgekeerd was, zij kiest ervoor om dat niet te doen. En dat is haar goed recht.
Jammer dat jij dat haar kwalijk neemt.
Als mijn vriend tegen een vriendin zou zeggen dat hij vindt dat ze niet in mijn / ons leven past, dan is hij wat mij betreft waaaaaaaaaaaaaay out of line.
Mocht hij die mening echt hebben, wat ik al heel verrassend zou vinden, dan bespreekt hij dat uiteraard met mij. Hij gaat niet compleet aan mij voorbij door haar zoiets te vertellen. Kom nou gauw.
Andersom zou ik er ook niet over piekeren om tegen een vriend van mijn vriend te zeggen dat hij niet in ons leven past, terwijl er heus wel vrienden / kennissen bij zitten waarmee ik minder heb, en mijn vriend weet dat best. Deze jongens komen echter bij mij thuis, ik bied ze drinken en eten aan en geen probleem. Voor mij zou het echt niet te geloven zijn om tegen zo'n jongen te zeggen dat hij wat mij betreft niet in mijn / ons leven past en ik weet ook zeker dat mijn vriend hels zou zijn. Net zoals ik zelf als het omgekeerd zou zijn. Mochten er echt zwaarwegende dingen meespelen, zoals bijvoorbeeld dat iemand een crimineel is ofzo en ik die niet in mijn leven wil hebben vecht ik dat (van-zelfs-spre-kend!) uit met mijn vriend.
Als de vriend van een vriendin vervolgens wel zo brutaal en onbeschoft is om zoiets tegen mij te zeggen, en die vriendin zegt dan slechts dat het iets is 'tussen hem en mij' dan had ik met allebei gegeten en gedronken en zou wat mij betreft de vriendschap flink bekoelen.
