Relaties
alle pijlers
blijven of weggaan???
zondag 26 april 2009 om 16:11
hallo, ik zit me hier helemaal suf te twijfelen en hoopte dat jullie mij misschien konden helpen/adviseren en dergelijke. want wat moet ik??!!
even uitleggen dan maar. alhoewel er speelt zoveel dat ik niet goed weet waar te beginnen. maar goed. ik ben 29, en dit jaar tien jaar samen met mijn vriend. hij is een geweldige vent. en mijn allerbeste vriend. maar goed zoals dat dus wel vaker voorkomt vraag ik me af of dat wel genoeg is. het grote probleem is dus dat sex al van het begin af aan heel moeizaam is geweest. de eerste paar maanden deden we het veel en vaak. maar het heeft altijd vreselijke pijn gedaan bij mij. mede daardoor nam sex al snel af en deden we het zelden tot nooit. we hebben allerlei therapieen geprobeerd en zijn nu net klaar met de laatste en succesvolste. ik ben nu min of meer in staat om pijnloos te vrijen.
overigens was er geen enkele lichamelijke oorzaak voor die pijn. en al die doctors en therapeuten stonden voor een raadsel wat betreft de mogelijke reden. ik heb namelijk ook geen trauma's of gereformeerde ouders of incestverleden of wat dan ook. maar goed, uiteindelijk is deze therapie erin geslaagd mij van de pijn af te helpen en ook om mij meer op mijn gemak te laten zijn met mijn sexualiteit, maar....Ik wil nog steeds niet (niet met hem althans). ik heb nog nooit met iemand anders sex gehad dus heb geen idee hoe dat zou zijn (of dat ook pijn zou doen/ zou hebben gedaan). maar goed passie is in onze relatie dus ver te zoeken en was al ver te zoeken na een paar maanden. ik denk dat dat gedeeltelijk te verklaren is door het feit dat wij als vrienden zijn begonnen, we waren eerst goede vrienden voordat er sprake was van een relatie.
ik heb al veel vaker getwijfeld over de relatie. (ben van nature overigens een twijfelkont over alles, en zo iemand die altijd op zoek is naar iets beters, als ik op een heerlijke strandstoel zit in de zon kijk ik nog om me heen naar een nog heerlijker strandstoel-om maar eens een voorbeeld te noemen). maar goed mijn twijfels over de relatie komen dus steeds terug maar verdwijnen dan ook weer. want we hebben het dus eigenlijk heel goed. we kunnen verschrikkelijk goed praten en hebben heel veel lol. gisteren nog liepen we op straat ouwe guns 'n roses liedjes te zingen nadat we eerst een uur hadden gediscussieerd over de eventuele biologische oorsprong van 'het kwaad' in de mens. hij is ook vreselijk lief en houdt onvoorwaardelijk van mij. ik ben altijd de gene die drama maakt en dingen overhoop gooit.
rationeel gezien zijn ik en mijn vriend voor elkaar gemaakt. we hebben allerlei gedeelde interesses, ideeen over het leven en de toekomst sluiten perfect op elkaar aan etc.
en ik vind ook eigenlijk dat we te veel waarde hechten aan het ideaal van de romantische liefde en ik denk vaak: ik moet mijn zegeningen tellen want ik heb het zo getroffen!! als ik geen keus had, bijvoorbeeld uitgehuwelijkt was, zou ik zo blij zijn met deze man, maar het probleem is dus dat er wel een keus is en dat ik dus dan ook moet kiezen. en dat ik dan denk, misschien kan het nog wel veel beter!! want dat weet ik natuurlijk niet (maar ja dat weet je nooit en het is raar om iets goeds weg te gooien voor iets wat er nog niet eens is).
ehm...het wordt een beetje een warrige toestand mijn verhaal ben ik bang.
maar er speelt dus nog iets. namelijk dat ik nu al een hele tijd verliefd ben op iemand anders. deze verliefdheid is een raar zaakje want eigenlijk vind ik die persoon niet heel erg leuk, objectief gezien is mijn vriend veel leuker. kan met deze persoon niet zo goed praten, lachen en deel weinig met hem. vind hem niet eens verschrikkelijk aantrekkelijk. dus een relatie met hem is zowiezo uitgesloten (overigens is hij ook getrouwd met kind). maar het rare is dat hij mij met 1 blik kan doen smelten en in vuur en vlam kan zetten. het onhandige is nu dat ik hem verteld heb over mijn gevoelens (had ik waarschijnlijk nooit moeten doen) en dat hij wel te porren lijkt voor een affaire met mij. eergister avond zelfs een bijzonder erotisch geladen toestand in de taxi waarbij ik hem een beetje gezoend heb maar niet ben ingegaan op zijn aandringen met hem mee naar huis te gaan (zijn vrouw is op vakantie- valse hond van een vent!). ooh jee nou toch weer. maar goed ik zie hem bijna iedere dag dus dat wordt nog wat. ik ben namelijk vreselijk in de verleiding.
ik heb ook mijn vriend verteld dat ik gevoelens heb voor deze man. maar niet alle precieze details en zeker niks over die taxi-rit.
ik denk dus niet dat mijn verliefdheid op deze man de oorzaak is van mijn relatie twijfels, maar denk wel dat het een symptoom is. dat mijn relatie niet ok is. maar ik ben gewoon zo benieuwd: kan het ECHT een heerlijke relatie die net zo fijn is op vriendschapsgebied als de onze maar dan ook met passie en sex, zelfs na tien jaar voor altijd??
het feit is dat ik al vaker verliefd ben geworden op anderen, dus dat ik daar blijkbaar voor open sta en gevoelig voor ben.
zo dat is het wel voor nu denk ik. bedankt dat je mijn hele relaas hebt doorgelezen!!
even uitleggen dan maar. alhoewel er speelt zoveel dat ik niet goed weet waar te beginnen. maar goed. ik ben 29, en dit jaar tien jaar samen met mijn vriend. hij is een geweldige vent. en mijn allerbeste vriend. maar goed zoals dat dus wel vaker voorkomt vraag ik me af of dat wel genoeg is. het grote probleem is dus dat sex al van het begin af aan heel moeizaam is geweest. de eerste paar maanden deden we het veel en vaak. maar het heeft altijd vreselijke pijn gedaan bij mij. mede daardoor nam sex al snel af en deden we het zelden tot nooit. we hebben allerlei therapieen geprobeerd en zijn nu net klaar met de laatste en succesvolste. ik ben nu min of meer in staat om pijnloos te vrijen.
overigens was er geen enkele lichamelijke oorzaak voor die pijn. en al die doctors en therapeuten stonden voor een raadsel wat betreft de mogelijke reden. ik heb namelijk ook geen trauma's of gereformeerde ouders of incestverleden of wat dan ook. maar goed, uiteindelijk is deze therapie erin geslaagd mij van de pijn af te helpen en ook om mij meer op mijn gemak te laten zijn met mijn sexualiteit, maar....Ik wil nog steeds niet (niet met hem althans). ik heb nog nooit met iemand anders sex gehad dus heb geen idee hoe dat zou zijn (of dat ook pijn zou doen/ zou hebben gedaan). maar goed passie is in onze relatie dus ver te zoeken en was al ver te zoeken na een paar maanden. ik denk dat dat gedeeltelijk te verklaren is door het feit dat wij als vrienden zijn begonnen, we waren eerst goede vrienden voordat er sprake was van een relatie.
ik heb al veel vaker getwijfeld over de relatie. (ben van nature overigens een twijfelkont over alles, en zo iemand die altijd op zoek is naar iets beters, als ik op een heerlijke strandstoel zit in de zon kijk ik nog om me heen naar een nog heerlijker strandstoel-om maar eens een voorbeeld te noemen). maar goed mijn twijfels over de relatie komen dus steeds terug maar verdwijnen dan ook weer. want we hebben het dus eigenlijk heel goed. we kunnen verschrikkelijk goed praten en hebben heel veel lol. gisteren nog liepen we op straat ouwe guns 'n roses liedjes te zingen nadat we eerst een uur hadden gediscussieerd over de eventuele biologische oorsprong van 'het kwaad' in de mens. hij is ook vreselijk lief en houdt onvoorwaardelijk van mij. ik ben altijd de gene die drama maakt en dingen overhoop gooit.
rationeel gezien zijn ik en mijn vriend voor elkaar gemaakt. we hebben allerlei gedeelde interesses, ideeen over het leven en de toekomst sluiten perfect op elkaar aan etc.
en ik vind ook eigenlijk dat we te veel waarde hechten aan het ideaal van de romantische liefde en ik denk vaak: ik moet mijn zegeningen tellen want ik heb het zo getroffen!! als ik geen keus had, bijvoorbeeld uitgehuwelijkt was, zou ik zo blij zijn met deze man, maar het probleem is dus dat er wel een keus is en dat ik dus dan ook moet kiezen. en dat ik dan denk, misschien kan het nog wel veel beter!! want dat weet ik natuurlijk niet (maar ja dat weet je nooit en het is raar om iets goeds weg te gooien voor iets wat er nog niet eens is).
ehm...het wordt een beetje een warrige toestand mijn verhaal ben ik bang.
maar er speelt dus nog iets. namelijk dat ik nu al een hele tijd verliefd ben op iemand anders. deze verliefdheid is een raar zaakje want eigenlijk vind ik die persoon niet heel erg leuk, objectief gezien is mijn vriend veel leuker. kan met deze persoon niet zo goed praten, lachen en deel weinig met hem. vind hem niet eens verschrikkelijk aantrekkelijk. dus een relatie met hem is zowiezo uitgesloten (overigens is hij ook getrouwd met kind). maar het rare is dat hij mij met 1 blik kan doen smelten en in vuur en vlam kan zetten. het onhandige is nu dat ik hem verteld heb over mijn gevoelens (had ik waarschijnlijk nooit moeten doen) en dat hij wel te porren lijkt voor een affaire met mij. eergister avond zelfs een bijzonder erotisch geladen toestand in de taxi waarbij ik hem een beetje gezoend heb maar niet ben ingegaan op zijn aandringen met hem mee naar huis te gaan (zijn vrouw is op vakantie- valse hond van een vent!). ooh jee nou toch weer. maar goed ik zie hem bijna iedere dag dus dat wordt nog wat. ik ben namelijk vreselijk in de verleiding.
ik heb ook mijn vriend verteld dat ik gevoelens heb voor deze man. maar niet alle precieze details en zeker niks over die taxi-rit.
ik denk dus niet dat mijn verliefdheid op deze man de oorzaak is van mijn relatie twijfels, maar denk wel dat het een symptoom is. dat mijn relatie niet ok is. maar ik ben gewoon zo benieuwd: kan het ECHT een heerlijke relatie die net zo fijn is op vriendschapsgebied als de onze maar dan ook met passie en sex, zelfs na tien jaar voor altijd??
het feit is dat ik al vaker verliefd ben geworden op anderen, dus dat ik daar blijkbaar voor open sta en gevoelig voor ben.
zo dat is het wel voor nu denk ik. bedankt dat je mijn hele relaas hebt doorgelezen!!
zondag 26 april 2009 om 16:22
Ik ben 12 jaar samen met mijn vriend. We zijn nog steeds stapelgek op elkaar. De sex is absoluut nog goed, maar zeker niet meer zo als in het begin. Maar toen hadden wij ook ongeveer de leeftijd waarin jij met je vriend een relatie bent begonnen. We zijn nog steeds erg gelukkig en als dit zo doorgaat zie ik ons wel voor altijd samen blijven.
Jouw probleem is misschien wel dat je nog nooit echt een relatie met een andere man hebt gehad. En dat je daar toch wel benieuwd naar bent. Je wordt immers steeds weer verliefd. Dat zou mij niet snel gebeuren. (is bij ons in die 12 jaar nog nooit voorgekomen) Wat natuurlijk niet kan is dat je daar nu n beetje achteraan aan t gaan bent. Dat lijkt me niet zo eerlijk naar je vriend toe. Zo te lezen is hij eigenlijk een hele leuke kerel.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je moet adviseren. Ben zowiezo eerlijk naar je vriend toe!!
Jouw probleem is misschien wel dat je nog nooit echt een relatie met een andere man hebt gehad. En dat je daar toch wel benieuwd naar bent. Je wordt immers steeds weer verliefd. Dat zou mij niet snel gebeuren. (is bij ons in die 12 jaar nog nooit voorgekomen) Wat natuurlijk niet kan is dat je daar nu n beetje achteraan aan t gaan bent. Dat lijkt me niet zo eerlijk naar je vriend toe. Zo te lezen is hij eigenlijk een hele leuke kerel.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je moet adviseren. Ben zowiezo eerlijk naar je vriend toe!!
zondag 26 april 2009 om 16:24
Jeetje, ik zou het zelf niet weten!
Ik denk dat je jezelf één grote vraag moet stellen: "Ben ik gelukkig bij mijn huidige vriend?" en "Als ik mijn leven 10 jaar verder bekijk, met wie ben ik dan samen, met mijn vriend of met iemand anders?".
Verliefd worden op een ander kan ieder van ons overkomen, het is dan aan de persoon in kwestie om ervoor te kiezen of dit een teken is om samen te blijvn met de huidige partner, of zich te laten meeslepen met de gevoelens.
Seks is iets belangrijk in de relatie, maar het hangt van persoon tot persoon af hoever deze belangrijk is. Is het zo belangrijk om de relatie op te geven? Want jouw vriend heeft er geen problemen mee dat dit soms moeilijk gaat.
Als ik je zo bezig hoor denk ik dat je heel blij mag zijn met je vriend, hij klinkt erg lief en een goede jongen en jullie hebben een goede band.
En zeg nu zelf.. het gras lijkt altijd groener aan de overkant hé...
Ik denk dat je jezelf één grote vraag moet stellen: "Ben ik gelukkig bij mijn huidige vriend?" en "Als ik mijn leven 10 jaar verder bekijk, met wie ben ik dan samen, met mijn vriend of met iemand anders?".
Verliefd worden op een ander kan ieder van ons overkomen, het is dan aan de persoon in kwestie om ervoor te kiezen of dit een teken is om samen te blijvn met de huidige partner, of zich te laten meeslepen met de gevoelens.
Seks is iets belangrijk in de relatie, maar het hangt van persoon tot persoon af hoever deze belangrijk is. Is het zo belangrijk om de relatie op te geven? Want jouw vriend heeft er geen problemen mee dat dit soms moeilijk gaat.
Als ik je zo bezig hoor denk ik dat je heel blij mag zijn met je vriend, hij klinkt erg lief en een goede jongen en jullie hebben een goede band.
En zeg nu zelf.. het gras lijkt altijd groener aan de overkant hé...
zondag 26 april 2009 om 16:29
ha wohman,
dat is snel! bedankt voor je reactie. interessant om te horen dat jij na 12 jaar nog zo gelukkig bent en inderdaad nog nooit verliefd geworden bent op een ander. je hebt natuurlijk helemaal gelijk wat betreft achter die ander aan gaan, en de zaken uit de hand laten lopen. ja ik kan dat moreel ook niet verkroppen natuurlijk maar toch ben ik bang dat ik mezelf niet zal kunnen tegenhouden. gatver. ik denk soms dan maar om het gelijk uit te maken met mijn vriend zodat ik onbezonnen en zonder morele bezwaren (van mijn kant althans) met deze man het bed in kan duiken. maar dat is natuurlijk een HELE belachelijke gedachte, dat zie ik ook wel in.
dat is snel! bedankt voor je reactie. interessant om te horen dat jij na 12 jaar nog zo gelukkig bent en inderdaad nog nooit verliefd geworden bent op een ander. je hebt natuurlijk helemaal gelijk wat betreft achter die ander aan gaan, en de zaken uit de hand laten lopen. ja ik kan dat moreel ook niet verkroppen natuurlijk maar toch ben ik bang dat ik mezelf niet zal kunnen tegenhouden. gatver. ik denk soms dan maar om het gelijk uit te maken met mijn vriend zodat ik onbezonnen en zonder morele bezwaren (van mijn kant althans) met deze man het bed in kan duiken. maar dat is natuurlijk een HELE belachelijke gedachte, dat zie ik ook wel in.
zondag 26 april 2009 om 17:17
voel je je nog aangetrokken tot je vriend, is zoenen nog fijn? Zo ja, misschien dat je nog geen zin voelt omdat je pas sindskort pijnvrij kan seksen met hem? Als je meer vertrouwen kan krijgen in het pijnvrije durf je misschien meer te geven. Misschien werkt het wel als jullie het wat spannender maken.
Ik kan me voorstellen dat je beeld van jullie seks niet al te denderend is omdat het altijd pijn deed, je hebt tot nu toe waarschijnlijk niet veel geexperimenteerd wat dat betreft en kan nu het idee hebben dat jullie seks saai is. (??? ik roep maar wat hoor)
Als je een (lichte) afkeer voelt tegenover alle soorten van intimiteit met hem kan je jezelf afvragen of je dat erg vind en of dat eerlijk is tegenover je eigen gevoel en je vriends gevoel. Is hij verder tevreden? Heb je hem verteld dat je nog steeds niet wilt seksen (met hem) ondanks het pijnvrije en staat hij er open voor om hier aan te werken?
Ik kan me voorstellen dat je beeld van jullie seks niet al te denderend is omdat het altijd pijn deed, je hebt tot nu toe waarschijnlijk niet veel geexperimenteerd wat dat betreft en kan nu het idee hebben dat jullie seks saai is. (??? ik roep maar wat hoor)
Als je een (lichte) afkeer voelt tegenover alle soorten van intimiteit met hem kan je jezelf afvragen of je dat erg vind en of dat eerlijk is tegenover je eigen gevoel en je vriends gevoel. Is hij verder tevreden? Heb je hem verteld dat je nog steeds niet wilt seksen (met hem) ondanks het pijnvrije en staat hij er open voor om hier aan te werken?
zondag 26 april 2009 om 17:23
zonder morele bezwaren....?
Is het in bed duiken met een GETROUWDE man voor jou dus geen moreel bezwaar?
Dat zou dus inhouden dat je het dus niet erg vindt als jou man een affaire zou beginnen met een andere vrouw? Probeer je in te plaatsen in de vrouw van die getrouwde man.
Ik hoop dat je mijn punt snapt.
Ik ben zelf 20 jaar getrouwd en mijn ervaring is dat het het beste is om alles open en eerlijk met elkaar te bespreken. Desnoods met de hulp van een relatie therapeut.
Lindos
Is het in bed duiken met een GETROUWDE man voor jou dus geen moreel bezwaar?
Dat zou dus inhouden dat je het dus niet erg vindt als jou man een affaire zou beginnen met een andere vrouw? Probeer je in te plaatsen in de vrouw van die getrouwde man.
Ik hoop dat je mijn punt snapt.
Ik ben zelf 20 jaar getrouwd en mijn ervaring is dat het het beste is om alles open en eerlijk met elkaar te bespreken. Desnoods met de hulp van een relatie therapeut.
Lindos
zondag 26 april 2009 om 17:47
Hoe staat jouw vriend in jullie relatie? Is hij gelukkig? Hoe vindt hij het dat jullie sexleven tot nu toe minder goed verliep?
Ik denk dat je zelf ook wel heel goed beseft dat het niet gaat lukken om zonder morele bezwaren met een andere man in bed te belanden. Alleen het feit al dat deze man getrouwd is, en jij een relatie hebt.
Ik denk dat je zelf ook wel heel goed beseft dat het niet gaat lukken om zonder morele bezwaren met een andere man in bed te belanden. Alleen het feit al dat deze man getrouwd is, en jij een relatie hebt.
zondag 26 april 2009 om 19:08
bedankt iedereen voor alle reacties, wat fijn om te merken dat mensen meedenken.
Abricootje: ja je hebt gelijk het gras lijkt altijd groener. en ik weet niet of ik ooit weer zo'n heerlijk groen grasveld zal vinden als ik nu heb.
Quattro35: haha, ja briljant advies!! dat is natuurlijk precies wat ik wil horen. maar eigenlijk vind ik het niet zo'n goed idee. en de meeste vrouwen hier geloof ik ook niet...volgens de doktoren etc ben ik overigens niet vaginistisch.
Tove: nee ik voel me niet echt lichamelijk aangetrokken tot hem nee. zoenen heb ik ook helemaal geen zin in, ik wil wel knuffelen maar heb dus ook helemaal geen zin om te proberen iets met experimentele sex te doen. ik heb eigenlijk gewoon het gevoel dat sex geen plaats heeft in onze relatie. als hij me aanraakt op sexuele manier of aangeeft mij sexy te vinden of iets dergelijks wordt ik daar ook heel ongemakkelijk van, en dat is eigenlijk al heel lang zo. maar dat is ook logisch natuurlijk aangezien al die toestanden al zo lang spelen. maar het is een beetje een kip en ei verhaal eigenlijk. komt/kwam mijn afkeer van sex met hem door de pijn of kwam de pijn door de afkeer?
Lindos: ja je hebt gelijk, natuurlijk is dat wel een moreel bezwaar. het was ook meer een grapje. maar zoals ik al zei, zijn die gevoelens heel sterk (en spelen al bijna 2 jaar in meer of mindere mate voor deze man, alleen is het nu door mijn domme opbiechting, uit de hand aan het lopen) en ben ik bang dat ik mezelf niet tegen kan houden.
wohman: mijn vriend is heel gelukkig in de relatie. behalve dan omdat ik twijfel, hij wil natuurlijk liever iemand die gewoon 100% voor hem gaat. maar hij heeft het gevoel dat wij voor elkaar bestemd zijn en is er heel zeker van dat hij bij mij wil zijn en blijven. het sex probleem is voor hem heel erg vervelend natuurlijk en hij heeft het er heel moeilijk mee. maar hij is dus vreselijk geduldig en is bereid geweest om al die tien jaren lang al met liefde en geduld met het probleem om te gaan en in therapie te gaan en mij niet voor blokken te zetten of wat dan ook. ja het is zo'n ideale man. soms wilde ik dat hij ook twijfelde, zodat ik hem niet zomaar voor lief nam.
Abricootje: ja je hebt gelijk het gras lijkt altijd groener. en ik weet niet of ik ooit weer zo'n heerlijk groen grasveld zal vinden als ik nu heb.
Quattro35: haha, ja briljant advies!! dat is natuurlijk precies wat ik wil horen. maar eigenlijk vind ik het niet zo'n goed idee. en de meeste vrouwen hier geloof ik ook niet...volgens de doktoren etc ben ik overigens niet vaginistisch.
Tove: nee ik voel me niet echt lichamelijk aangetrokken tot hem nee. zoenen heb ik ook helemaal geen zin in, ik wil wel knuffelen maar heb dus ook helemaal geen zin om te proberen iets met experimentele sex te doen. ik heb eigenlijk gewoon het gevoel dat sex geen plaats heeft in onze relatie. als hij me aanraakt op sexuele manier of aangeeft mij sexy te vinden of iets dergelijks wordt ik daar ook heel ongemakkelijk van, en dat is eigenlijk al heel lang zo. maar dat is ook logisch natuurlijk aangezien al die toestanden al zo lang spelen. maar het is een beetje een kip en ei verhaal eigenlijk. komt/kwam mijn afkeer van sex met hem door de pijn of kwam de pijn door de afkeer?
Lindos: ja je hebt gelijk, natuurlijk is dat wel een moreel bezwaar. het was ook meer een grapje. maar zoals ik al zei, zijn die gevoelens heel sterk (en spelen al bijna 2 jaar in meer of mindere mate voor deze man, alleen is het nu door mijn domme opbiechting, uit de hand aan het lopen) en ben ik bang dat ik mezelf niet tegen kan houden.
wohman: mijn vriend is heel gelukkig in de relatie. behalve dan omdat ik twijfel, hij wil natuurlijk liever iemand die gewoon 100% voor hem gaat. maar hij heeft het gevoel dat wij voor elkaar bestemd zijn en is er heel zeker van dat hij bij mij wil zijn en blijven. het sex probleem is voor hem heel erg vervelend natuurlijk en hij heeft het er heel moeilijk mee. maar hij is dus vreselijk geduldig en is bereid geweest om al die tien jaren lang al met liefde en geduld met het probleem om te gaan en in therapie te gaan en mij niet voor blokken te zetten of wat dan ook. ja het is zo'n ideale man. soms wilde ik dat hij ook twijfelde, zodat ik hem niet zomaar voor lief nam.
zondag 26 april 2009 om 20:20
Je vriend klinkt als de perfecte man. En ik zou bijna willen zeggen: je zou gek zijn als je hem liet lopen. Maar je zegt ook je totaal niet aangetrokken te voelen tot hem. Je wordt zelfs ongemakkelijk van zijn complimenten/aanrakingen. Dat lijkt mij niet goed. Aan de andere kant kan het natuurlijk te maken hebben met jullie problemen rondom het hebben van sex.
Ben je ooit wel stapelverliefd op hem geweest? (in het begin van jullie relatie?)
Is het hebben van geweldig spetterende sex voor jouw belangrijk? Sex is belangrijk, maar voor mij zeker niet het allerbelangrijkste in een relatie. Ik zie een hoop ingredienten die je nu wel hebt, die veel belangrijker zijn.
Als je je vriend laat gaan, dan wordt het met je huidige crush waarschijnlijk ook niks. Hij is immers getrouwd, en vindt het denk ik alleen leuk om even een affaire aan te gaan met jouw.
Dan ben je dus alleen. Is dat wat je wil?
Ben je ooit wel stapelverliefd op hem geweest? (in het begin van jullie relatie?)
Is het hebben van geweldig spetterende sex voor jouw belangrijk? Sex is belangrijk, maar voor mij zeker niet het allerbelangrijkste in een relatie. Ik zie een hoop ingredienten die je nu wel hebt, die veel belangrijker zijn.
Als je je vriend laat gaan, dan wordt het met je huidige crush waarschijnlijk ook niks. Hij is immers getrouwd, en vindt het denk ik alleen leuk om even een affaire aan te gaan met jouw.
Dan ben je dus alleen. Is dat wat je wil?
maandag 27 april 2009 om 19:34
