
Commitment

woensdag 7 mei 2008 om 04:07
Dit wordt een wat wazige posting:
mijn vriend wil al een poos samenwonen, heeft het veel gehad over commitment. zonder dat hij het waarschijnlijk weet heeft hij meer commitment dan hij denkt want ik ben geobsedeerd door de gedachte aan trouwen. ik wil dat hij echt voor me kiest- en ik voor hem natuurlijk-, het gaat om een emotionele verbintenis en niet gewoon met elkaar hokken, gewoon een huishouden delen.
ik word gek van mezelf,de hele tijd in hoofd bezig met trouwen nooit eerder gehad weet niet waarom.
denk na over trouwerij, uitnodigingen, in stilte trouwen, gedoe met lastige schoonzus, dat ik geen jurk voor 1 dag wil en al helemaal niet in het wit, weet echt niet wat me bezielt want we kennen elkaar pas een jaar en hij heeft me niet eens gevraagd, het wordt nu obsessief want ik droom er nu zelfs over, lig al poosje wakker, droomde over iets wat hij ooit gezegd heeft nl dat hij het raar vindt om te trouwen en dat hij voor de 7 jaar regeling was, dat je iedere 7 jaar weer opnieuw voor elkaar moet kiezen. het ware losse opmerkingen, misschien in een rationele bui gezegd, hij is erg serieus en romantisch en we houden veel van elkaar. hij heeft ook weleens iets geopperd van:"als we getrouwd zijn..."is ook niet uitgemond in een serieus gesprek. toch hebben we heel veel goede en serieuse gesprekken en ook een hoop lol.
een echt gesprek over dit onderwerp hebben we dus niet gehad, maar iedere romantische film met trouwen grijpt me aan, nu weer bezig in een roman over trouwen, ik word echt niet goed van mezelf. toch ook wel trots en durf/ wil er dus niet over praten met vriend.
onlangs las ik iets over dwang tot binden, deze 3 laatste woorden raakten me heel erg. ik wil niemand dwingen tot binden. wel denk ik dat ik pas rust heb als de beloftes en de ringen uitgewisseld zijn. nu ik dit opschrijf zie ik hoe belachelijk het is. snap niet wat me bezielt, heb nooit eerder trouwgevoelens met iemand gehad. nooit over nagedacht. ook nooit het idee gehad dat ik de rest van mijn leven bij iemand wil blijven.
nou gaan we as zaterdag op vakantie en op vakantie durf ik er helemaal niet over te praten, bang dat de vakantie verziekt wordt als hij me afwijst in die zin dat hij zegt dat hij trouwen niet ziet zitten, ik zal dan erg teleurgesteld zijn.
heeft iemand een tip/ goede raad?
mijn vriend wil al een poos samenwonen, heeft het veel gehad over commitment. zonder dat hij het waarschijnlijk weet heeft hij meer commitment dan hij denkt want ik ben geobsedeerd door de gedachte aan trouwen. ik wil dat hij echt voor me kiest- en ik voor hem natuurlijk-, het gaat om een emotionele verbintenis en niet gewoon met elkaar hokken, gewoon een huishouden delen.
ik word gek van mezelf,de hele tijd in hoofd bezig met trouwen nooit eerder gehad weet niet waarom.
denk na over trouwerij, uitnodigingen, in stilte trouwen, gedoe met lastige schoonzus, dat ik geen jurk voor 1 dag wil en al helemaal niet in het wit, weet echt niet wat me bezielt want we kennen elkaar pas een jaar en hij heeft me niet eens gevraagd, het wordt nu obsessief want ik droom er nu zelfs over, lig al poosje wakker, droomde over iets wat hij ooit gezegd heeft nl dat hij het raar vindt om te trouwen en dat hij voor de 7 jaar regeling was, dat je iedere 7 jaar weer opnieuw voor elkaar moet kiezen. het ware losse opmerkingen, misschien in een rationele bui gezegd, hij is erg serieus en romantisch en we houden veel van elkaar. hij heeft ook weleens iets geopperd van:"als we getrouwd zijn..."is ook niet uitgemond in een serieus gesprek. toch hebben we heel veel goede en serieuse gesprekken en ook een hoop lol.
een echt gesprek over dit onderwerp hebben we dus niet gehad, maar iedere romantische film met trouwen grijpt me aan, nu weer bezig in een roman over trouwen, ik word echt niet goed van mezelf. toch ook wel trots en durf/ wil er dus niet over praten met vriend.
onlangs las ik iets over dwang tot binden, deze 3 laatste woorden raakten me heel erg. ik wil niemand dwingen tot binden. wel denk ik dat ik pas rust heb als de beloftes en de ringen uitgewisseld zijn. nu ik dit opschrijf zie ik hoe belachelijk het is. snap niet wat me bezielt, heb nooit eerder trouwgevoelens met iemand gehad. nooit over nagedacht. ook nooit het idee gehad dat ik de rest van mijn leven bij iemand wil blijven.
nou gaan we as zaterdag op vakantie en op vakantie durf ik er helemaal niet over te praten, bang dat de vakantie verziekt wordt als hij me afwijst in die zin dat hij zegt dat hij trouwen niet ziet zitten, ik zal dan erg teleurgesteld zijn.
heeft iemand een tip/ goede raad?
woensdag 7 mei 2008 om 08:26
Hoi,
als jullie gaan samenwonen moet je toch ook gaan kijken naar hoe jullie e.e.a. juridisch gaan vastleggen. Je wilt toch niet dat als de één plotseling iets overkomt, dat de ander in de problemen komt en bijvoorbeeld het huis uit moet en geen recht heeft op een erfenis? Trouwen of een partnercontract ligt dan voor de hand. Dat zou je i.v.m het samenwonen eens kunnen bespreken.
Maar zorg ervoor dat als jullie trouwen, dat het een keuze is van jullie allebei. Zonder trouwen is samenwonen ook prima en vraagt ook wederzijds vertrouwen in elkaar. Aan een relatie- getrouwd of ongetrouwd- moet je met z'n 2-en blijven werken! Uiteindelijk zegt getrouwd zijn niet zoveel "meer" hoor! (Hoeveel mensen scheiden na ooit een meest fantastische bruiloft te hebben gehad?)
als jullie gaan samenwonen moet je toch ook gaan kijken naar hoe jullie e.e.a. juridisch gaan vastleggen. Je wilt toch niet dat als de één plotseling iets overkomt, dat de ander in de problemen komt en bijvoorbeeld het huis uit moet en geen recht heeft op een erfenis? Trouwen of een partnercontract ligt dan voor de hand. Dat zou je i.v.m het samenwonen eens kunnen bespreken.
Maar zorg ervoor dat als jullie trouwen, dat het een keuze is van jullie allebei. Zonder trouwen is samenwonen ook prima en vraagt ook wederzijds vertrouwen in elkaar. Aan een relatie- getrouwd of ongetrouwd- moet je met z'n 2-en blijven werken! Uiteindelijk zegt getrouwd zijn niet zoveel "meer" hoor! (Hoeveel mensen scheiden na ooit een meest fantastische bruiloft te hebben gehad?)
woensdag 7 mei 2008 om 08:29
Zou het niet verstandiger zijn om eens eens gezellig jullie spullen bij elkaar te gooien en te kijken hoe dat bevalt?
Kun jij hem gaan 'bewerken' met je trouwwens.
Trouwens, heb zelf helemaal niet met dat hele trouwgebeuren.
Bijna al die vriendinnen van mij die hun witte droom moesten uitleven
zijn inmiddels weer gescheiden of zelfs al aan derde huwelijk toe....
Kun jij hem gaan 'bewerken' met je trouwwens.
Trouwens, heb zelf helemaal niet met dat hele trouwgebeuren.
Bijna al die vriendinnen van mij die hun witte droom moesten uitleven
zijn inmiddels weer gescheiden of zelfs al aan derde huwelijk toe....

woensdag 7 mei 2008 om 09:15
Ik denk dat als je iets wat je blijkbaar zò bezig houdt nog niet eens met hem durft te delen, je misschien ook nog niet eens aan samenwonen moet denken.
Verder vind ik dat je het feit dat hij niet wil trouwen niet zo persoonlijk hoeft op te vatten. Ik houdt veel van mijn man maar ik vind trouwen ook helemaal niets (ben om zakelijke/financiële redenen wel getrouwd),
Het feit dat hij denkt aan een soort 7-jaarscontract(en) zou mij persoonlijk niet aanstaan. Maar aangezien je zegt dat hij dat "ooit" heeft gezegd, kan hij daar nu natuurlijk best anders over denken. Ook dat lijkt me een gesprek waard.
Waarom ben je eigenlijk zo bang? Het gaat toch ook over jouw, jouw dromen, ideeën, wensen, oftewel over jouw persoon?
Verder vind ik dat je het feit dat hij niet wil trouwen niet zo persoonlijk hoeft op te vatten. Ik houdt veel van mijn man maar ik vind trouwen ook helemaal niets (ben om zakelijke/financiële redenen wel getrouwd),
Het feit dat hij denkt aan een soort 7-jaarscontract(en) zou mij persoonlijk niet aanstaan. Maar aangezien je zegt dat hij dat "ooit" heeft gezegd, kan hij daar nu natuurlijk best anders over denken. Ook dat lijkt me een gesprek waard.
Waarom ben je eigenlijk zo bang? Het gaat toch ook over jouw, jouw dromen, ideeën, wensen, oftewel over jouw persoon?
woensdag 7 mei 2008 om 09:20
Estrellita, is het geen goed idee om eerst eens een paar jaar samen te wonen, te kijken hoe jullie dan met elkaar omgaan, en pas te trouwen als jullie dan nog steeds helemaal blij zijn met elkaar?
Veel stellen die eerst stapelverliefd waren, blijken elkaar niet meer te kunnen uitstaan als ze een tijd samenwonen. Daarom vind ik trouwen zonder eerst een paar jaar samen te wonen, nogal riskant.
Veel stellen die eerst stapelverliefd waren, blijken elkaar niet meer te kunnen uitstaan als ze een tijd samenwonen. Daarom vind ik trouwen zonder eerst een paar jaar samen te wonen, nogal riskant.

vrijdag 9 mei 2008 om 00:41
bedankt voor jullie reacties!
summerdance, ik voel me gegeneerd als hij weet wat er in me omgaat, het is lastig uit te leggen. En al stijdens de vakantie blijkt dat hij niet wil is mijn vakantie verpest.
ik ben zo bang om hem te verliezen.
en hoe komt het toch dat het huwelijk voor zoveel mensen zo tegenvalt...wordt het zo snel gewoon? worden mensen snel verliefd op een ander? gaan ze hun eigen leven leiden, buis hangen, desinteresse in de ander, slechte sex...etc?
het moet wel bijzonder blijven. ik heb op internet gekeken en schrok van de echtsscheidingscijfers. ik wist het al wel, maar al die mensen hebben toch ook officieel voor elkaar gekozen, met de intentie bij elkaar te blijven, net als ik zo graag wil...
summerdance, ik voel me gegeneerd als hij weet wat er in me omgaat, het is lastig uit te leggen. En al stijdens de vakantie blijkt dat hij niet wil is mijn vakantie verpest.
ik ben zo bang om hem te verliezen.
en hoe komt het toch dat het huwelijk voor zoveel mensen zo tegenvalt...wordt het zo snel gewoon? worden mensen snel verliefd op een ander? gaan ze hun eigen leven leiden, buis hangen, desinteresse in de ander, slechte sex...etc?
het moet wel bijzonder blijven. ik heb op internet gekeken en schrok van de echtsscheidingscijfers. ik wist het al wel, maar al die mensen hebben toch ook officieel voor elkaar gekozen, met de intentie bij elkaar te blijven, net als ik zo graag wil...
vrijdag 9 mei 2008 om 08:17
lieve Esrellita, een relatie gebouwd op angst de ander te verliezen is ook niet goed hoor.
Je loopt hier nu voorbij aan je eigen grenzen en gevoel.
Wil je toch proberen eens uit te leggen als je zegt dat je je genegeerd voelt als je zegt wat je voelt?
Binnen een relatie moet je toch JUIST je gevoel kunnen uitspreken ook al staat dat soms lijnrecht tegenover het gevoel van de ander?
Want wat je eigenlijk zegt is dit volgens mij,
Ik hou van hem, ik wil bij hem blijven ook als hij compleet anders in een relatie staat?
Ik vind dat een enge gedachte meis, dat je jezelf zo wegcijfert voor een ander (of uit angst hem te verliezen)
Want als trouwen voor jou nou zo belangrijk is, en hij wil dat echt niet....
Als jullie dus blijkbaar zo verschillen in opvattingen over relaties en toekomstplannen...wat wil je dan?
Fijne vakantie in elk geval en probeer niet te veel te piekeren!
Je loopt hier nu voorbij aan je eigen grenzen en gevoel.
Wil je toch proberen eens uit te leggen als je zegt dat je je genegeerd voelt als je zegt wat je voelt?
Binnen een relatie moet je toch JUIST je gevoel kunnen uitspreken ook al staat dat soms lijnrecht tegenover het gevoel van de ander?
Want wat je eigenlijk zegt is dit volgens mij,
Ik hou van hem, ik wil bij hem blijven ook als hij compleet anders in een relatie staat?
Ik vind dat een enge gedachte meis, dat je jezelf zo wegcijfert voor een ander (of uit angst hem te verliezen)
Want als trouwen voor jou nou zo belangrijk is, en hij wil dat echt niet....
Als jullie dus blijkbaar zo verschillen in opvattingen over relaties en toekomstplannen...wat wil je dan?
Fijne vakantie in elk geval en probeer niet te veel te piekeren!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!