
Complexe relatie met moeder (en/of vader)
vrijdag 11 juli 2025 om 19:50
Het lijkt wel of iedereen ouders heeft met een gezellige en leuke relatie, die normaal tegen elkaar doen en die voor elkaar zorgen en van elkaar houden.
Mijn ouders hebben geen leuke liefdevolle relatie en ik zit daar als (volwassen) kind zijnde vaak tussen en probeer alles een beetje te sussen en probeer zoveel mogelijk op te lossen.
Wat me een hoop stress en verdriet bezorgd.
Want ik kan het huwelijk van mijn ouders natuurlijk niet goed maken en ook hun problemen niet oplossen.
Vooral mijn moeder praat veel negatief over mijn vader, dat ie dit niet goed doet en dat niet etc.
Er is weinig wat mijn vader goed kan doen, dit is al zolang als ik ze ken en ik wilde dat ze toen maar gescheiden waren dat had een hoop geruzie, waar mijn zusje en ik de dupe van zijn, gescheeld.
Ik heb al een paar keer tegen haar gezegd dat ik het niet wil horen dat negatieve gepraat over mijn vader en dat ik daar heel verdrietig van wordt, maar ze heeft verder geen mensen aan wie ze het kwijt kan dus ben ik (en mijn zusje) vaak de klos.
Ik heb verder een lieve betrokken moeder, maar haar problemen met mijn vader bespreekt ze met haar kinderen en ik vindt dat eigenlijk niet dat je als ouder zijnde dat met je kinderen moet delen.
Zeker omdat ik daar dus heel verdrietig van wordt.
Verder is mijn relatie met mijn moeder moeilijk in dit verhaal uit te leggen, maar het is ook vooral dat ik het fijn zou vinden om met andere mensen, die ook een ingewikkelde relatie hebben met hun ouder(s), ervaringen te delen.
En kan je het bij iemand kwijt? Want je hebt het toch niet gauw met vrienden over de relatie met je ouders.
Ik vind dit in ieder geval een moeilijk onderwerp, omdat ik superveel hou van mijn moeder en ze is lief en doet alles voor ons, maar ook is er die andere kant waarmee ze ons veel verdriet doet.
Mijn ouders hebben geen leuke liefdevolle relatie en ik zit daar als (volwassen) kind zijnde vaak tussen en probeer alles een beetje te sussen en probeer zoveel mogelijk op te lossen.
Wat me een hoop stress en verdriet bezorgd.
Want ik kan het huwelijk van mijn ouders natuurlijk niet goed maken en ook hun problemen niet oplossen.
Vooral mijn moeder praat veel negatief over mijn vader, dat ie dit niet goed doet en dat niet etc.
Er is weinig wat mijn vader goed kan doen, dit is al zolang als ik ze ken en ik wilde dat ze toen maar gescheiden waren dat had een hoop geruzie, waar mijn zusje en ik de dupe van zijn, gescheeld.
Ik heb al een paar keer tegen haar gezegd dat ik het niet wil horen dat negatieve gepraat over mijn vader en dat ik daar heel verdrietig van wordt, maar ze heeft verder geen mensen aan wie ze het kwijt kan dus ben ik (en mijn zusje) vaak de klos.
Ik heb verder een lieve betrokken moeder, maar haar problemen met mijn vader bespreekt ze met haar kinderen en ik vindt dat eigenlijk niet dat je als ouder zijnde dat met je kinderen moet delen.
Zeker omdat ik daar dus heel verdrietig van wordt.
Verder is mijn relatie met mijn moeder moeilijk in dit verhaal uit te leggen, maar het is ook vooral dat ik het fijn zou vinden om met andere mensen, die ook een ingewikkelde relatie hebben met hun ouder(s), ervaringen te delen.
En kan je het bij iemand kwijt? Want je hebt het toch niet gauw met vrienden over de relatie met je ouders.
Ik vind dit in ieder geval een moeilijk onderwerp, omdat ik superveel hou van mijn moeder en ze is lief en doet alles voor ons, maar ook is er die andere kant waarmee ze ons veel verdriet doet.
maandag 4 augustus 2025 om 08:44
Dat doet mijn moeder gelukkig niet in die mate. Mijn schoonmoeder wel, bij de minste kritiek of feedback gaat ze huilen en zegt ze dingen als: ik doe het ook altijd fout, ik kan nooit iets goed doen. Handige afleidingsmanoeuvre van haar, want de focus ligt opeens niet meer op de kritiek, maar op haar zieligheid. Het slaat elke mogelijkheid op een goed gesprek dood. Bovendien voel je je in de positie geplaatst dat ZIJ getroost moet worden, terwijl ze zelf een lullige opmerking maakte waar je iets van zei.Koettie schreef: ↑01-08-2025 16:31Ga vanvond met mn moeder naar een openluchttheater. Vorige keer dat ik haar sprak gaf ik aan dat haar manier van communiceren niet fijn overkwam ben j mij en of ze het voortaan anders wilde insteken. Resultaat, een huilbui waarbij ze alleen inging op het voorbeeld, en het grote plaatje negeerde/niet begreep. Daarna nog wel gesproken maar niet meer een op een gezien, ben benieuwd of ze er nog op terug gaat komen.
Ik ga daar niet meer in mee, als ze zich zo gedraagt, zeg ik simpelweg: ik ga nu.
Inmiddels is het contact zo oppervlakkig dat zulke dingen eigenlijk niet meer voorkomen, maar wel jammer dat het zo moet zijn.
Hoe heb je gereageerd op haar tranen?

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in