De vader van je kinderen

22-10-2009 23:01 41 berichten
Het valt me meer en meer op hier, dus daarom maar even een topic.



Ik zie zoveel stellen met gigantische prblemen die toch nog aan kinderen beginnen. Waar zit je dan met je gedachten vraag ik mij oprecht af. Dat iemand een slechte relatie hebt met iemand en daar niet uit kan/wil gaan, daar aan toe. Maar waarom begin je dan aan kinderen als je geen hele goede stabiele probleemloze relatie hebt? Waarom doe je bewust hen zo'n situatie en vader aan? Of zit je gewoon op die roze wolk lekker blind te wezen?



Ik snap dat niet.



En ik begrijp dat het niet altijd gepland is, kinderen, maar echt oplet is de kans echt klein denk ik, om 'zomaar' zwanger te worden.



[edit door moderator]



Ik heb het trouwens lekker rechtuit neergeschreven, ik weet dat dit in de realiteit niet zo eenvoudig is en de toekomst niet te voorspellen valt.
Alle reacties Link kopieren
ik deel je zorg
Alle reacties Link kopieren
Om je topic algemeen te houden heb ik je voorbeeld-topics verwijderd...!
Alle reacties Link kopieren
maakt niet uit, je kan ze er zo uitvissen
Alle reacties Link kopieren
Dat snap ik ook Meds, maar het is niet de bedoeling om andere topics "te beroddelen". Dat is ook de insteek van dit topic niet, dus die voorbeeldtopics hebben geen toegevoegde waarde.
Alle reacties Link kopieren
Off topic: Je hebt m'n vogel!



On topic: Ik ken 'n stel dat bewust een kindje 'gemaakt' heeft om de relatieproblemen op te lossen. Heeft toch 15 jaar gewerkt maar is toen op een hele rare manier toch geploft. Ik deel je zorg ook, maar 'no way' dat je "een kind is de oplossing" uit een hoofd kan praten
Alle reacties Link kopieren
ik begrijp het daarom heb je ze ook verwijderd. En ik zei dat dat niet uitmaakte omdat hier dagelijks voorbeelden zoals to oppert voorbijkomen.
Alle reacties Link kopieren
Ben het heel erg met je eens. Mensen weten vaak niet waar ze aan beginnen en denken dat het alleen maar leuk en gezellig en zo goed voor je relatie is. Dat het een pop is die je weg kunt doen als je geen zin meer hebt om te spelen.



Wat mij ook zo verbaasd. Voor vele zaken in het leven dienen mensen gecertificeerd, gekwalificeerd en gediplomeerd te zijn. Behalve voor die ene, heeeele belangrijke taak... het ouderschap. Dat is denk ik ook de reden dat er zoveel gefaald wordt. (off topic, maar toch)
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het niet ik ben vanuit een goede relatie kinderen gaan baren. Is alsnog misgelopen, idd ellende, maar geen spijt van ( van de relatie van toen) , shit happends.
Alle reacties Link kopieren
Bergje65, er falen ook veel mensen in het werk hoor, ondanks diplomas etc, maar ik begrijp je punt
Alle reacties Link kopieren
Ik bedenk net wat: Kan het bij vrouwen liggen aan het feit dat ze een deel van de tijd dat ze zwanger waren 'vergeten' zijn om biochemische redenen en dat daarom 'toen alles beter' leek?



Heb geen kinderen dus ik weet het niet..maar zou het kunnen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Stoeptegel schreef op 22 oktober 2009 @ 23:10:

Bergje65, er falen ook veel mensen in het werk hoor, ondanks diplomas etc, maar ik begrijp je punt Gelijk heb je... het verschil tussen werk en ouderschap is echter dat je het ene kunt stoppen of wijzigen. Ouder ben je (als alles normaal verloopt) voor je hele leven. Mensen staan er vaak niet bij stil. Aan de andere kant misschien wel weer goed... zouden er anders niet veel minder kinderen geboren worden?
Alle reacties Link kopieren
Zou het ook niet met de kinderwens te maken hebben? De overweging van "als ik nu nog met iemand anders opnieuw moet beginnen, dan ben ik te oud"?



Ik heb begin dit jaar mijn relatie beëindigd en ik ben 35. Ik was niet gelukkig meer, het werkte niet meer dus ik heb er een punt achter gezet. Maaaarrrrrr... als ik een kinderwens had gehad, dan was ik waarschijnlijk blijven zitten waar ik zat. En was ik nu zwanger geweest.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nysse schreef op 22 oktober 2009 @ 23:10:

Ik bedenk net wat: Kan het bij vrouwen liggen aan het feit dat ze een deel van de tijd dat ze zwanger waren 'vergeten' zijn om biochemische redenen en dat daarom 'toen alles beter' leek?



Heb geen kinderen dus ik weet het niet..maar zou het kunnen?Mmmm zou best kunnen. Om dezelfde biochemische redenen vergeten ook veel vrouwen hun eerste bevalling en de eerste (hele) zware jaren van baby's en peuters. Na mijn eerste bevalling zei ik.....nooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooit meer!! Na 3 jaar kreeg ik toch nummer twee... vreemd eigenlijk!
Alle reacties Link kopieren
ik heb een tijdje geleden een vriendschap beindigd om verschillende redenen maar ook omdat ze een slechte relatie had, toch trouwde en over haar relatie bleef doorzeuren, toen een kind wilde en niet voor rede vatbaar was en ook maar doorzeurde dat dat kind niet snel genoeg kon komen terwijl ze nog steeds niet kon ophouden over hoe haar hubbie contactgestoord was en haar verwaarloosde. ik kon er niet meer tegen maar vooral niet omdat ik het niet wilde aanzien hoe ze een kind ter wereld ging brengen in een ruzie-ig huwelijk. bah...
Alle reacties Link kopieren
Tja, wat zijn de critische momenten van een relatie? Verbouwing, verhuizing, vakantie en het krijgen van een kind... Sommige mensen kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Zwanger raken leidt af van het echte probleem, maar je relatie komt erg onder druk te staan de eerste maanden na het krijgen van een kindje.



Moet/ mag je in Zweden niet een ouderschapscursus volgen? Zouden ze hier ook aan moeten bieden...
Alle reacties Link kopieren
quote:Bergje65 schreef op 22 oktober 2009 @ 23:14:... vreemd eigenlijk!



Nou ja, mooi bedacht van moeder natuur



Maar als je nu terugkijkt op je zwangerschap... hoe zie je je relatie in die tijd? Beter? Deed hij alles voor je? Nooit ruzie (voor zover je je kan herinneren)? Want dat zou voor sommigen dan een reden kunnen zijn om als het nu spaak loopt nog een kind te 'nemen'.... toch?
Alle reacties Link kopieren
En mss kunnen problemen ook ontstaan omdat er kinderen zijn. Dat de één dat beter trekt dan de ander, of dat de één helemaal opgaat in de kinderen en de ander vergeet.
Tja, de kinderwens kan voor iemand belangrijker zijn dat wat dan ook. Ik heb zelf twee kinderen (uit een gelukkige relatie trouwens) en ik zie dat met de jaren zij steeds belangrijker worden en ik steeds onbelangrijker, totdat ooit ik en de partner waarmee ik ruziede tot stof zijn wedergekeerd en mijn kinderen in de bloei van hun leven zijn. Of ik ooit ruzie had met mijn partner heeft hun misschien schade toegebracht maar heeft nooit iets afgedaan aan hun bestaansrecht..



En ja, ik heb inderdaad al een borrel op
quote:Haley schreef op 22 oktober 2009 @ 23:13:

Zou het ook niet met de kinderwens te maken hebben? De overweging van "als ik nu nog met iemand anders opnieuw moet beginnen, dan ben ik te oud"?

Als ik hier lees hoe veel vrouwen zich laten leiden door hun rammelende eierstokken, denk ik dat je gelijk hebt. Ze drukken dat kind er nog ff door ook al zit de relatie eigenlijk niet helemaal jofel.



En dat er mensen zijn die 'n kind nemen om hun relatie te redden snap ik uberhaupt niet. Een zwangerschap en klein kind trekken een enorm grote wissel op 'n relatie: geen/minder seks voor de man, veel tijd/energie/aandacht gaat naar 't kind ipv naar qualitytime voor de 2 volwassen partners.
Alle reacties Link kopieren
Oh dit is echt het favo-discussieonderwerp van mij en mijn vriend! ( we zijn het overigens roerend met elkaar eens hierin )



Ik werk als jeugdhulpverleenster en kom in veel gezinnen thuis waar de ouders elkaar letterlijk de tent uitvechten. En als je hun verhaal hoort dan zat het vaak al heel lang niet goed in de relatie.



Vriend en ik ergeren ons er vooral aan dat dat vaak de gezinnen zijn met 2, 3 of meer kinderen. Die kinderen zijn de dupe, ontwikkelen allerlei emotionele en gedragsproblemen. En waarom? Niet nadenken? Impulsief besluiten een kind te nemen? Het gebeurde gewoon?



Niemand is perfect en je relatie kan natuurlijk altijd stuklopen maar een kind nemen als de relatie al slecht is is zo onverantwoordelijk en vooral egoistisch
Ik heb hier ook wel eens een topic gelezen in de trant van 'zo'n lieve vriend en we willen graag heel snel kinderen, zijn AL 8 maanden samen (duh...) MAAR........'

En dan komt er een waslijst van dingen waardoor je niet snapt dat het stel het überhaupt een week met elkaar heeft uitgehouden.



En eigenlijk is dat ergens positief, want in dit geval gaat het dan tenminste nog om iemand die in ieder geval een béétje doorheeft dat het niet lekker loopt. Er zijn zo veel stellen die terwijl ze zwanger zijn ineens nog uitelkaar gaan en niet snappen waar dat nou vandaan komt.



Zucht.... en ik heb bijna slapeloze nachten over het gepieker van wel/geen kinderen terwijl ik een geweldige relatie heb....
Als je er echt heel goed over nadenkt voor je aan kinderen begint, zou het gros van de mensen geen kinderen krijgen.



Maar goed, ik denk wel eens, ik heb geen kinderen omdat ik o.a. vond dat de situatie er nooit naar was. Als je dan ziet hoe gemakkelijk andere mensen kinderen krijgen.



Ook als er hier op het forum een studente van 21 per ongeluk zwanger is, geen vriend en twijfelt over abortus. Dan komen er argumenten van, als het kind er is valt alles op z'n plaats. Een baby heeft niet veel nodig. Er zijn zo veel mensen die met weinig geld, voorzieningen, steun, een kind in hun eentje opvoeden. Alsof een baby alles vanzelf goed maakt.



Als je dan met argumenten komt als, misschien is het wel lastig om je studie af te maken met een kind. Misschien is het lastiger om een partner te krijgen met een kind.

Hoe wil je je kind groot brengen op een studentenkamer?

Dan worden die argumenten niet serieus genomen. Want allemaal materialistisch en in het licht van een baby totaal onbelangrijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan je vertellen dat ik zeer goed had nagedacht om aan kids te beginnen. Mijn ex en ik hebben er zelfs een jaar over gedaan en toch is het misgegaan na de geboorte omdat mijn ex de verantwoording niet aan kon en dit begon te uitte in ageressief geweld. Ik heb dat echt niet zien aankomen.



Het is een verschrikkelijke tijd geweest en nu ben ik een alleenstaande moeder, dit had ik niet zo gepland. Dus wijzen is makkelijk, maar je moet wel alle details kennen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen relatie, geen relatiewens én geen kinderwens.

Wat heb ik het toch goed...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven