Relaties
alle pijlers
Een beetje hulp gevraagd...
maandag 12 oktober 2009 om 19:49
Hallo allemaal,
Voor de gelegenheid heb ik even een nieuwe nick aangemaakt... Vriend lees soms nog wel eens mee nml.
Het zit als volgt, vriend en ik zijn al bijna 6 jaar samen. Vriend heeft een eigen bedrijf en ik werk voor een baas. Het salaris van vriend is sinds de start van zijn eigen bedrijf nogal wisselend geweest, dan weer wel wat (nooit veel) dan niets. Dat breekt me nu best op. Vooral omdat ik steeds de klappen kan opvangen (auto kapot etc.)
Verder is het zo dat zodra hij belangrijke/moeilijke beslissingen moet nemen hij makkelijk z''n kop in het zand steekt. Niet alleen wat werk betreft. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan, juist omdat je met doorzetten volgens mij meer bereikt. Hij verlamd zichzelf dan doordat hij maar blijft malen in zijn hoofd. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste...
Ik wil hem heel graag helpen, maar ik weet niet hoe... Hebben jullie misschien tips?
Voor de gelegenheid heb ik even een nieuwe nick aangemaakt... Vriend lees soms nog wel eens mee nml.
Het zit als volgt, vriend en ik zijn al bijna 6 jaar samen. Vriend heeft een eigen bedrijf en ik werk voor een baas. Het salaris van vriend is sinds de start van zijn eigen bedrijf nogal wisselend geweest, dan weer wel wat (nooit veel) dan niets. Dat breekt me nu best op. Vooral omdat ik steeds de klappen kan opvangen (auto kapot etc.)
Verder is het zo dat zodra hij belangrijke/moeilijke beslissingen moet nemen hij makkelijk z''n kop in het zand steekt. Niet alleen wat werk betreft. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan, juist omdat je met doorzetten volgens mij meer bereikt. Hij verlamd zichzelf dan doordat hij maar blijft malen in zijn hoofd. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste...
Ik wil hem heel graag helpen, maar ik weet niet hoe... Hebben jullie misschien tips?
maandag 12 oktober 2009 om 19:52
maandag 12 oktober 2009 om 19:54
quote:Madhe schreef op 12 oktober 2009 @ 19:52:
Nope, maar misschien je vriend wel?
Ohnee, hij mag het niet weten dat jij hiermee zit he? En je hoeft ook niet sámen te werken aan iets wat zich binnen een relatie afspeelt, of aan iets wat invloed heeft op de relatie.
Sorry, dat was ik helemaal vergeten.
Oeh, wat een pinnige reactie...
Tuurlijk weet hij dat ik hier mee zit. Hij vindt het alleen niet zo relaxed dat ik het er met anderen over heb. Juist omdat we het er samen zo vaak over hebben dacht ik dat wat hulp van buitenaf misschien kon helpen.... That's all...
Nope, maar misschien je vriend wel?
Ohnee, hij mag het niet weten dat jij hiermee zit he? En je hoeft ook niet sámen te werken aan iets wat zich binnen een relatie afspeelt, of aan iets wat invloed heeft op de relatie.
Sorry, dat was ik helemaal vergeten.
Oeh, wat een pinnige reactie...
Tuurlijk weet hij dat ik hier mee zit. Hij vindt het alleen niet zo relaxed dat ik het er met anderen over heb. Juist omdat we het er samen zo vaak over hebben dacht ik dat wat hulp van buitenaf misschien kon helpen.... That's all...
maandag 12 oktober 2009 om 19:56
Waarom is zijn bedrijfsrisico jouw risico geworden? Wij hebben allebei een eigen bedrijf en houden de zakelijke kant volstrekt gescheiden van de persoonlijke kant, ookal wonen we al jaren samen. Jouw partner zou in goede tijden een buffer moeten aanleggen voor mindere tijden. Als zijn bedrijf alleen kan voortbestaan als jij financieel bijspringt dan is de onderneming dus niet levensvatbaar.
maandag 12 oktober 2009 om 20:00
Wuiles,
Dat is inderdaad ook niet de bedoeling. Het is alleen zo dat er tot nu toe nog geen geld is geweest om een buffer aan te leggen. Waardoor hij is lastige maanden niet altijd voldoende heeft voor onze vaste lasten. Nu is het zo dat er wel groei in zijn bedrijf zit, maar hoe lang het gaat duren voordat er voldoende is voor een buffer dat weet ik niet. Ik wil hem wel steunen om zijn droom waar te maken.
Dat is inderdaad ook niet de bedoeling. Het is alleen zo dat er tot nu toe nog geen geld is geweest om een buffer aan te leggen. Waardoor hij is lastige maanden niet altijd voldoende heeft voor onze vaste lasten. Nu is het zo dat er wel groei in zijn bedrijf zit, maar hoe lang het gaat duren voordat er voldoende is voor een buffer dat weet ik niet. Ik wil hem wel steunen om zijn droom waar te maken.
maandag 12 oktober 2009 om 20:00
Eens met Wuiles. Misschien is hij minder geschikt voor een eigen bedrijf waar je juist doorzettingsvermogen voor moet hebben?
Wat vrouwen te vaak proberen te doen is zijn shit op willen ruimen. Veel mannen, gemakzuchtig als ze zijn , laten zich dat graag aanleunen. Ze zijn nogal praktisch ingesteld van nature, als zij het doet, dan hoef ik het toch niet te doen?
Doe je het voor hem, leert hij nooit. En doe jij het niet, dan zou hij nog wel eens fikse risico's kunnen lopen. Fijn dan als jij er niet voor op hoeft te draaien en hij er van zou kunnen leren.
Wat vrouwen te vaak proberen te doen is zijn shit op willen ruimen. Veel mannen, gemakzuchtig als ze zijn , laten zich dat graag aanleunen. Ze zijn nogal praktisch ingesteld van nature, als zij het doet, dan hoef ik het toch niet te doen?
Doe je het voor hem, leert hij nooit. En doe jij het niet, dan zou hij nog wel eens fikse risico's kunnen lopen. Fijn dan als jij er niet voor op hoeft te draaien en hij er van zou kunnen leren.
maandag 12 oktober 2009 om 20:01
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:00:
Wuiles,
Dat is inderdaad ook niet de bedoeling. Het is alleen zo dat er tot nu toe nog geen geld is geweest om een buffer aan te leggen. Waardoor hij is lastige maanden niet altijd voldoende heeft voor onze vaste lasten. Nu is het zo dat er wel groei in zijn bedrijf zit, maar hoe lang het gaat duren voordat er voldoende is voor een buffer dat weet ik niet. Ik wil hem wel steunen om zijn droom waar te maken.Als je hiermee akkoord gaat en hem steunt, dan moet je niet klagen dat jij opdraait voor de lasten. Echter meer dan steunen kan je niet. Voor de rest moet ie het toch echt zelf doen wil hij overleven (zijn bedrijf)
Wuiles,
Dat is inderdaad ook niet de bedoeling. Het is alleen zo dat er tot nu toe nog geen geld is geweest om een buffer aan te leggen. Waardoor hij is lastige maanden niet altijd voldoende heeft voor onze vaste lasten. Nu is het zo dat er wel groei in zijn bedrijf zit, maar hoe lang het gaat duren voordat er voldoende is voor een buffer dat weet ik niet. Ik wil hem wel steunen om zijn droom waar te maken.Als je hiermee akkoord gaat en hem steunt, dan moet je niet klagen dat jij opdraait voor de lasten. Echter meer dan steunen kan je niet. Voor de rest moet ie het toch echt zelf doen wil hij overleven (zijn bedrijf)
maandag 12 oktober 2009 om 20:04
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 19:54:
[...]
Oeh, wat een pinnige reactie...
Tuurlijk weet hij dat ik hier mee zit. Hij vindt het alleen niet zo relaxed dat ik het er met anderen over heb. Juist omdat we het er samen zo vaak over hebben dacht ik dat wat hulp van buitenaf misschien kon helpen.... That's all...
Oke, welke tips geeft je vriend dan aan en waarom kun jij daar niets mee? Want hij lijkt me gewoon de aangewezen persoon om aan te geven wat hij nodig heeft nu.
Daarnaast is het niet zo slim om een andere nick aan te maken om deze reden. Je bespreekt het met anderen, dat is je eigen keuze natuurlijk. Maar je doet het stiekem. Dat is minder.
[...]
Oeh, wat een pinnige reactie...
Tuurlijk weet hij dat ik hier mee zit. Hij vindt het alleen niet zo relaxed dat ik het er met anderen over heb. Juist omdat we het er samen zo vaak over hebben dacht ik dat wat hulp van buitenaf misschien kon helpen.... That's all...
Oke, welke tips geeft je vriend dan aan en waarom kun jij daar niets mee? Want hij lijkt me gewoon de aangewezen persoon om aan te geven wat hij nodig heeft nu.
Daarnaast is het niet zo slim om een andere nick aan te maken om deze reden. Je bespreekt het met anderen, dat is je eigen keuze natuurlijk. Maar je doet het stiekem. Dat is minder.
maandag 12 oktober 2009 om 20:04
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:02:
Ja, dat zou kunnen. Maar moet ik dan maar alles opgeven? Dat is nu net het dilemma waar ik mee zit... Tot hoe ver ga ik en wanneer trek ik de grens?Die grens is aan jou. Maar jij hoeft niet alles op te geven. Je hoeft alleen maar zijn verantwoordelijkheden op te geven. Aapje terug op zijn schouder en vrolijk verder gaan.
Ja, dat zou kunnen. Maar moet ik dan maar alles opgeven? Dat is nu net het dilemma waar ik mee zit... Tot hoe ver ga ik en wanneer trek ik de grens?Die grens is aan jou. Maar jij hoeft niet alles op te geven. Je hoeft alleen maar zijn verantwoordelijkheden op te geven. Aapje terug op zijn schouder en vrolijk verder gaan.
maandag 12 oktober 2009 om 20:14
Je moet denk ik wel een beetje oppassen met het 'steunen'. Zoals al eerder gezegd, het is heel makkelijk voor hem om op jou te leunen, want je neemt het toch wel over. Mijn man heeft me zelfs gewaarschuwd in het begin van onze relatie, hij zei: neem niet teveel van me over, want ik maak daar misbruik van op de lange termijn. Het gaat niet eens bewust, maar als jij veel doet, hoeft hij het toch niet te doen?
Je kan hem wel stimuleren door dingen te vragen, hoe hij bepaalde dingen denkt te gaan regelen, of hij nog nieuwe ideeen heeft enz enz... Maar ga niet voor hem denken of hem 'opdrachten' geven, want dat werkt meestal averechts.
Je kan hem wel stimuleren door dingen te vragen, hoe hij bepaalde dingen denkt te gaan regelen, of hij nog nieuwe ideeen heeft enz enz... Maar ga niet voor hem denken of hem 'opdrachten' geven, want dat werkt meestal averechts.
maandag 12 oktober 2009 om 20:14
Al een paar jaar, maar nu ik dit even teruglees gaat het me daar niet echt om. Dat is meer een bijkomstigheid...
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?
maandag 12 oktober 2009 om 20:15
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:08:
Nu al bedankt voor jullie reacties. Fijn om er weer op een andere manier tegenaan te kijken. Als ik zeg hem te steunen dan kies ik er idd voor dat ik ook voor de gevolgen opdraai.
Inderdaad. Dat is voor sommige mensen op korte termijn de meest eenvoudige manier om onder het moeilijkste uit te komen. Namelijk de ander op zijn eigen verantwoording wijzen.
Maar goed, dat is een keuze. Sta wel stil bij de eventuele gevolgen vooraf. Aangezien hij een risico heeft met dat bedrijf.
Nu al bedankt voor jullie reacties. Fijn om er weer op een andere manier tegenaan te kijken. Als ik zeg hem te steunen dan kies ik er idd voor dat ik ook voor de gevolgen opdraai.
Inderdaad. Dat is voor sommige mensen op korte termijn de meest eenvoudige manier om onder het moeilijkste uit te komen. Namelijk de ander op zijn eigen verantwoording wijzen.
Maar goed, dat is een keuze. Sta wel stil bij de eventuele gevolgen vooraf. Aangezien hij een risico heeft met dat bedrijf.
maandag 12 oktober 2009 om 20:16
Praten.. stap voor stap doorspreken hoe hij die beslissing denkt te gaan maken, Vragen wat voor voor- en nadelen hij in een bepaalde beslissing ziet, en proberen objectief een mening te geven, zonder hem te verwijten dat ie niet snel genoeg beslist. Kortom... heel veel keer tot 10 tellen tijdens zo'n gesprek
maandag 12 oktober 2009 om 20:16
Hoe staat hij er tegenover dat jij elke keer voor zijn geldgebrek opdraait? Is dat maar heel gewoon? Want zo gewoon vind ik het niet.
Wat zijn de vooruitzichten van dat bedrijf? Heeft hij of hebben jullie een doelstelling daarbij, als in: Als hij er over een jaar nog niet van leven kan (lees: zichzelf kan bedruipen zonder dat jij bijspringt), dan stopt hij ermee en gaat hij weer in loondienst?
Tot slot: had jij dit bedrijf al toen je hem leerde kennen? Of is hij er tijdens jullie relatie mee begonnen? Indien dat laatste: welke afspraken hebben jullie toen gemaakt?
Wat zijn de vooruitzichten van dat bedrijf? Heeft hij of hebben jullie een doelstelling daarbij, als in: Als hij er over een jaar nog niet van leven kan (lees: zichzelf kan bedruipen zonder dat jij bijspringt), dan stopt hij ermee en gaat hij weer in loondienst?
Tot slot: had jij dit bedrijf al toen je hem leerde kennen? Of is hij er tijdens jullie relatie mee begonnen? Indien dat laatste: welke afspraken hebben jullie toen gemaakt?
maandag 12 oktober 2009 om 20:16
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:14:
Al een paar jaar, maar nu ik dit even teruglees gaat het me daar niet echt om. Dat is meer een bijkomstigheid...
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?Accepteren wie hij is. En wellicht moet hij dat zelf ook wel. Constateren dat hij eerst aan iets moet werken. Maar het in stand houden lijkt me niet verstandig gezien zijn zakelijke kant.
Al een paar jaar, maar nu ik dit even teruglees gaat het me daar niet echt om. Dat is meer een bijkomstigheid...
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?Accepteren wie hij is. En wellicht moet hij dat zelf ook wel. Constateren dat hij eerst aan iets moet werken. Maar het in stand houden lijkt me niet verstandig gezien zijn zakelijke kant.
maandag 12 oktober 2009 om 20:18
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:14:
Al een paar jaar, maar nu ik dit even teruglees gaat het me daar niet echt om. Dat is meer een bijkomstigheid...
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?Wil je het accepteren dan? Accepteren dat door zijn gebrek aan daadkracht, jij de huishoudpot weer mag vullen deze maand? Knap als je dat kan, ik zou het niet kunnen.
Al een paar jaar, maar nu ik dit even teruglees gaat het me daar niet echt om. Dat is meer een bijkomstigheid...
Wat me het meest dwars zit is dat hij bij lastige beslissingen op slot lijkt te gaan... Wat ik in de opening ook zei, dat hij dan zichzelf verlamd. En inderdaad, hem wil ik niet veranderen, maar hoe kan ik hier mee omgaan?Wil je het accepteren dan? Accepteren dat door zijn gebrek aan daadkracht, jij de huishoudpot weer mag vullen deze maand? Knap als je dat kan, ik zou het niet kunnen.
maandag 12 oktober 2009 om 20:20
Accepteren wie hij is, is misschien wel het belangrijkste. Nu klinkt het vast alsof ik een bemoeierige tut ben maar ik doe het omdat ik hem wil helpen. Loslaten daarvan en hem zijn eigen beslissingen laten nemen is denk ik het beste.
We hebben al een afspraak over als het zo blijft dat hij dan idd in loondienst gaat voor een bep. aantal uur. Zodat ik niet voor alles hoef op te draaien idd.
Hem vertellen hoe hij zijn werk moet doen, doe ik niet. Daar hebben we al eens flinke ruzies over gehad en daarmee lossen we niets op. Dat moet hij helemaal zelf weten, maar als hij hulp wil dan kan dat natuurlijk.
Praten doen we al veel, gelukkig maar.
We hebben al een afspraak over als het zo blijft dat hij dan idd in loondienst gaat voor een bep. aantal uur. Zodat ik niet voor alles hoef op te draaien idd.
Hem vertellen hoe hij zijn werk moet doen, doe ik niet. Daar hebben we al eens flinke ruzies over gehad en daarmee lossen we niets op. Dat moet hij helemaal zelf weten, maar als hij hulp wil dan kan dat natuurlijk.
Praten doen we al veel, gelukkig maar.
maandag 12 oktober 2009 om 20:21
Het gaat dus over het financiele begrijp ik.
Als zijn bedrijf draait dank zij jouw hulp is het tijd de stop eruit te trekken. Liefdadigheid is goed maar..
Misschien moet hij gewoon een paar fikse financiele tegenvallers krijgen en die zelf oplossen, zonder jouw 'vanwelfsprekende' hulp.
Zou zijn bedrijf dit niet overleven....So be it.
Wil hij trouwens echt dat jij zijn zaak met kundstmatige ademhaling draaiende houdt?
Als zijn bedrijf draait dank zij jouw hulp is het tijd de stop eruit te trekken. Liefdadigheid is goed maar..
Misschien moet hij gewoon een paar fikse financiele tegenvallers krijgen en die zelf oplossen, zonder jouw 'vanwelfsprekende' hulp.
Zou zijn bedrijf dit niet overleven....So be it.
Wil hij trouwens echt dat jij zijn zaak met kundstmatige ademhaling draaiende houdt?
maandag 12 oktober 2009 om 20:25
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 20:20:
Accepteren wie hij is, is misschien wel het belangrijkste. Nu klinkt het vast alsof ik een bemoeierige tut ben maar ik doe het omdat ik hem wil helpen. Loslaten daarvan en hem zijn eigen beslissingen laten nemen is denk ik het beste.
We hebben al een afspraak over als het zo blijft dat hij dan idd in loondienst gaat voor een bep. aantal uur. Zodat ik niet voor alles hoef op te draaien idd.
Hem vertellen hoe hij zijn werk moet doen, doe ik niet. Daar hebben we al eens flinke ruzies over gehad en daarmee lossen we niets op. Dat moet hij helemaal zelf weten, maar als hij hulp wil dan kan dat natuurlijk.
Praten doen we al veel, gelukkig maar.Je hoeft hem niet te vertellen hoe hij zijn werk moet doen. Sterker nog, ik vind dat jij je er beter helemaal buiten kan houden. Hem zijn eigen zaakjes op laten lossen. En zelf zorgen financieel onafhankelijk te zijn en zelf buffers op te bouwen voor jezelf.
Accepteren wie hij is, is misschien wel het belangrijkste. Nu klinkt het vast alsof ik een bemoeierige tut ben maar ik doe het omdat ik hem wil helpen. Loslaten daarvan en hem zijn eigen beslissingen laten nemen is denk ik het beste.
We hebben al een afspraak over als het zo blijft dat hij dan idd in loondienst gaat voor een bep. aantal uur. Zodat ik niet voor alles hoef op te draaien idd.
Hem vertellen hoe hij zijn werk moet doen, doe ik niet. Daar hebben we al eens flinke ruzies over gehad en daarmee lossen we niets op. Dat moet hij helemaal zelf weten, maar als hij hulp wil dan kan dat natuurlijk.
Praten doen we al veel, gelukkig maar.Je hoeft hem niet te vertellen hoe hij zijn werk moet doen. Sterker nog, ik vind dat jij je er beter helemaal buiten kan houden. Hem zijn eigen zaakjes op laten lossen. En zelf zorgen financieel onafhankelijk te zijn en zelf buffers op te bouwen voor jezelf.
maandag 12 oktober 2009 om 20:27
quote:Chocokoffie schreef op 12 oktober 2009 @ 19:49:
Verder is het zo dat zodra hij belangrijke/moeilijke beslissingen moet nemen hij makkelijk z''n kop in het zand steekt. Niet alleen wat werk betreft. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan, juist omdat je met doorzetten volgens mij meer bereikt. Hij verlamd zichzelf dan doordat hij maar blijft malen in zijn hoofd. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste...
Voor mijn gevoel zit er een wezenlijk verschil tussen iemand die "makkelijk z'n kop in het zand steekt" of iemand die "zichzelf verlamt doordat hij maar blijft malen". Is het malen een gevolg op het kop in het zand steken of andersom?
Verder zegt mijn gevoel dat jouw vriend eens de balans op moet gaan maken. Is zijn eigen bedrijf een succes? Nee? Wat moet hij doen om er een succes van te maken? Eeehhh hard gaan werken en niet zijn kop in het zand steken? Wil hij dat? Nee? Dan gewoon fijn ergens in loondienst gaan. Wil hij wel hard gaan werken en niet meer zijn kop in het zand steken? Dan financiële verantwoordelijkheid gaan nemen voor zijn deel in het huishouden en stoppen met dreinen.
Verder is het zo dat zodra hij belangrijke/moeilijke beslissingen moet nemen hij makkelijk z''n kop in het zand steekt. Niet alleen wat werk betreft. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan, juist omdat je met doorzetten volgens mij meer bereikt. Hij verlamd zichzelf dan doordat hij maar blijft malen in zijn hoofd. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste...
Voor mijn gevoel zit er een wezenlijk verschil tussen iemand die "makkelijk z'n kop in het zand steekt" of iemand die "zichzelf verlamt doordat hij maar blijft malen". Is het malen een gevolg op het kop in het zand steken of andersom?
Verder zegt mijn gevoel dat jouw vriend eens de balans op moet gaan maken. Is zijn eigen bedrijf een succes? Nee? Wat moet hij doen om er een succes van te maken? Eeehhh hard gaan werken en niet zijn kop in het zand steken? Wil hij dat? Nee? Dan gewoon fijn ergens in loondienst gaan. Wil hij wel hard gaan werken en niet meer zijn kop in het zand steken? Dan financiële verantwoordelijkheid gaan nemen voor zijn deel in het huishouden en stoppen met dreinen.
