
Een leugentje om best wil?
zondag 1 november 2009 om 14:47
Laatst ben ik er achtergekomen dat mijn vriend, glashard in mijn gezicht loog..
Het was achteraf een leugentje om bestwil, hij wilde er niet voor zorgen dat ik boos of verdrietig zou worden.
We hebben het dan ook uitgepraat, maar het zit me niet lekker, vooral niet omdat me vriend "bang" was om mij verdrietig te maken dus toen maar heb gelogen..
Ik ben nu eigenlijk nog veel verdrietiger..en vind het jammer. Ik hou gewoon echt NIET van liegen. Het ging over iets kleins, moet ik het relativeren en achter me laten of snappen jullie me?
Het was achteraf een leugentje om bestwil, hij wilde er niet voor zorgen dat ik boos of verdrietig zou worden.
We hebben het dan ook uitgepraat, maar het zit me niet lekker, vooral niet omdat me vriend "bang" was om mij verdrietig te maken dus toen maar heb gelogen..
Ik ben nu eigenlijk nog veel verdrietiger..en vind het jammer. Ik hou gewoon echt NIET van liegen. Het ging over iets kleins, moet ik het relativeren en achter me laten of snappen jullie me?
zondag 1 november 2009 om 17:18
quote:gompie2 schreef op 01 november 2009 @ 15:06:
[...]
Nee dat snap ik maar wel als het over ONS ging lijkt me?
Nogmaals, je hoeft net elk probleem of gevoel met de ander te delen. Het is niet handig om zoiets via een mailtje bij de ander over de heg te gooien met de mededeling dat hij er toch niet op hoeft te reageren. Helemaal niet om dat mailtje ook nog eens naar een zakelijk adres te sturen zodat hij het onder werktijd onder ogen krijgt.
Als je last hebt van je eigen negatieve gedachten en je blijkt niet in staat jezelf tot de orde te roepen dan kan het juist verstandig zijn je tot een deskundige te wenden die jou kan aanleren je eigen gedachten te sturen. Op dit moment lijkt je jezelf als speelbal van je eigen gevoelens te zien en dat leidt doorgaans niet tot een gelukkig bestaan.
[...]
Nee dat snap ik maar wel als het over ONS ging lijkt me?
Nogmaals, je hoeft net elk probleem of gevoel met de ander te delen. Het is niet handig om zoiets via een mailtje bij de ander over de heg te gooien met de mededeling dat hij er toch niet op hoeft te reageren. Helemaal niet om dat mailtje ook nog eens naar een zakelijk adres te sturen zodat hij het onder werktijd onder ogen krijgt.
Als je last hebt van je eigen negatieve gedachten en je blijkt niet in staat jezelf tot de orde te roepen dan kan het juist verstandig zijn je tot een deskundige te wenden die jou kan aanleren je eigen gedachten te sturen. Op dit moment lijkt je jezelf als speelbal van je eigen gevoelens te zien en dat leidt doorgaans niet tot een gelukkig bestaan.

zondag 1 november 2009 om 17:50
quote:domnaiefmutsje schreef op 01 november 2009 @ 16:04:
Wat wil je van hem?
Ik denk dat wanneer gompie eenmaal weet wat ze van hem wil en het ook krijgt, dat ze dan meteen iets ander wil. Met andere woorden, ik denk niet dat gompie sowieso weet wat ze wil.
Of gompie wil gewoon aandacht en bevestiging. Waar trouwens niets mis mee is; de ene persoon heeft dat gewoon wat meer dan de ander. Pas wanneer de aandacht en bevestiging bij gompie in een diepe put valt, dan is er een ander probleem. En dat probleem ligt bij gompie en niet bij haar vriend.
Wat wil je van hem?
Ik denk dat wanneer gompie eenmaal weet wat ze van hem wil en het ook krijgt, dat ze dan meteen iets ander wil. Met andere woorden, ik denk niet dat gompie sowieso weet wat ze wil.
Of gompie wil gewoon aandacht en bevestiging. Waar trouwens niets mis mee is; de ene persoon heeft dat gewoon wat meer dan de ander. Pas wanneer de aandacht en bevestiging bij gompie in een diepe put valt, dan is er een ander probleem. En dat probleem ligt bij gompie en niet bij haar vriend.

zondag 1 november 2009 om 23:42
quote:Astarte schreef op 01 november 2009 @ 14:59:
Je piept. Wie zegt dat hij die mail niet ontvangen heeft en gedacht heeft 'hier heb ik even geen tijd voor' en pas tegen 5 uur die mail weer gelezen heeft?
Wat een vergaande controledrang om te controleren wanneer je vriend je mails leest...Ik vind dat jij overal commentaar geeft, bah, bah ..........
Je piept. Wie zegt dat hij die mail niet ontvangen heeft en gedacht heeft 'hier heb ik even geen tijd voor' en pas tegen 5 uur die mail weer gelezen heeft?
Wat een vergaande controledrang om te controleren wanneer je vriend je mails leest...Ik vind dat jij overal commentaar geeft, bah, bah ..........

zondag 1 november 2009 om 23:45
quote:Astarte schreef op 01 november 2009 @ 15:01:
Zat jij jezelf al die tijd soms op te winden over 'hij heeft mijn mail allang gehad waarom stuurt hij nou niets terug'?
En mag ik aannemen dat 'dat voorvalletje' van de vorige dag iets was wat hij gedaan heeft waar jij niet blij mee was en hem daarvoor op het matje hebt geroepen via mail?
Of zit ik er dan héél erg naast?
Mail is géén goed middel als je wilt communiceren.JA DAT VIND JIJ GEEN GOED MIDDEL, WAT VOOR JOU NIET GOED IS KAN VOOR DE ANDER WEL GOED ZIJN !!!!!!!!!
Zat jij jezelf al die tijd soms op te winden over 'hij heeft mijn mail allang gehad waarom stuurt hij nou niets terug'?
En mag ik aannemen dat 'dat voorvalletje' van de vorige dag iets was wat hij gedaan heeft waar jij niet blij mee was en hem daarvoor op het matje hebt geroepen via mail?
Of zit ik er dan héél erg naast?
Mail is géén goed middel als je wilt communiceren.JA DAT VIND JIJ GEEN GOED MIDDEL, WAT VOOR JOU NIET GOED IS KAN VOOR DE ANDER WEL GOED ZIJN !!!!!!!!!
maandag 2 november 2009 om 00:36
quote:gompie2 schreef op 01 november 2009 @ 14:47:
Laatst ben ik er achtergekomen dat mijn vriend, glashard in mijn gezicht loog..
Het was achteraf een leugentje om bestwil, hij wilde er niet voor zorgen dat ik boos of verdrietig zou worden.
We hebben het dan ook uitgepraat, maar het zit me niet lekker, vooral niet omdat me vriend "bang" was om mij verdrietig te maken dus toen maar heb gelogen..
Ik ben nu eigenlijk nog veel verdrietiger..en vind het jammer. Ik hou gewoon echt NIET van liegen. Het ging over iets kleins, moet ik het relativeren en achter me laten of snappen jullie me?
Wat ben jij een nare vriendin!
Je controleert hem, en je wilt cadeautjes en tekens dat hij om je geeft. Bah.
Wat is er mis met communiceren, je bent verdorie 3,5 jaar met die gast en je doet moeilijk.
Laatst ben ik er achtergekomen dat mijn vriend, glashard in mijn gezicht loog..
Het was achteraf een leugentje om bestwil, hij wilde er niet voor zorgen dat ik boos of verdrietig zou worden.
We hebben het dan ook uitgepraat, maar het zit me niet lekker, vooral niet omdat me vriend "bang" was om mij verdrietig te maken dus toen maar heb gelogen..
Ik ben nu eigenlijk nog veel verdrietiger..en vind het jammer. Ik hou gewoon echt NIET van liegen. Het ging over iets kleins, moet ik het relativeren en achter me laten of snappen jullie me?
Wat ben jij een nare vriendin!
Je controleert hem, en je wilt cadeautjes en tekens dat hij om je geeft. Bah.
Wat is er mis met communiceren, je bent verdorie 3,5 jaar met die gast en je doet moeilijk.
maandag 2 november 2009 om 00:39
quote:gompie2 schreef op 01 november 2009 @ 14:54:
Ja het is echt te onzinnig voor woorden..Ik had hem een mail gestuurd. En ik heb een programma op mijn mail dat ik een bericht krijg wanneer diegene mijn mail gelezen heeft, dit weet mijn vriend echter niet. Ik had een mail gestuurd over een voorvalletje die dag ervoor, en eigenlijk hoefde ik geen reactie dus zat daar ook niet op te wachten. Ik kreeg een berichtje dat hij de mail gelezen had en s'avonds zou ik hem zien, ik had dus de hele dag niks van hem terug gehad, geen probleem. Toen ik s'avonds bij hem kwam, toen zei hij doodleuk, ja ik heb net je mail nog gelezen om een uur of 5..en ik dacht ja je zal het toch niet meer lezen dus stuurde ik niks terug.
Het gaat dus nergens over, en het gaat me niet eens op het niks terug ontvangen van mijn mail. Maar het feit dat ik weet dat hij hem rond 1en terwijl hij op zijn werk was. En tegen mij zegt dat hij hem net gelezen heeft. Achteraf wilde hij me dus niet kwetsen en hij was bang dat ik het stom zou vinden wanneer hij niks terug stuurde. Heel klein, maar dat liegen dat doet me zeer!
En het komt ook nog geen seconde in je op dat hij zijn mail heeft gecheckt, spam heeft verwijderd en tegen de avond pas de tijd nam om de tekst te lezen?
Dat zou bij mij het geval kunnen zijn bijvoorbeeld
Ja het is echt te onzinnig voor woorden..Ik had hem een mail gestuurd. En ik heb een programma op mijn mail dat ik een bericht krijg wanneer diegene mijn mail gelezen heeft, dit weet mijn vriend echter niet. Ik had een mail gestuurd over een voorvalletje die dag ervoor, en eigenlijk hoefde ik geen reactie dus zat daar ook niet op te wachten. Ik kreeg een berichtje dat hij de mail gelezen had en s'avonds zou ik hem zien, ik had dus de hele dag niks van hem terug gehad, geen probleem. Toen ik s'avonds bij hem kwam, toen zei hij doodleuk, ja ik heb net je mail nog gelezen om een uur of 5..en ik dacht ja je zal het toch niet meer lezen dus stuurde ik niks terug.
Het gaat dus nergens over, en het gaat me niet eens op het niks terug ontvangen van mijn mail. Maar het feit dat ik weet dat hij hem rond 1en terwijl hij op zijn werk was. En tegen mij zegt dat hij hem net gelezen heeft. Achteraf wilde hij me dus niet kwetsen en hij was bang dat ik het stom zou vinden wanneer hij niks terug stuurde. Heel klein, maar dat liegen dat doet me zeer!
En het komt ook nog geen seconde in je op dat hij zijn mail heeft gecheckt, spam heeft verwijderd en tegen de avond pas de tijd nam om de tekst te lezen?
Dat zou bij mij het geval kunnen zijn bijvoorbeeld
maandag 2 november 2009 om 01:06
quote:gompie2 schreef op 01 november 2009 @ 15:06:
[...]
Nee dat snap ik maar wel als het over ONS ging lijkt me?
Jij bent onzeker over je relatie, je hebt een ONS. Ga lekker aan jezelf werken. Zonder hem.
Want óf jij had een ONS en houdt dus niet van hem, maar valt hem wel aan omdat hij niet direct reageert (hij is niet op de aardbol om het jou naar je zin te maken schat).
Of hij had een ONS dus hij houdt niet van je, en dan moet je hem niet aanvallen op het niet reageren maar de relatie verbreken.
[...]
Nee dat snap ik maar wel als het over ONS ging lijkt me?
Jij bent onzeker over je relatie, je hebt een ONS. Ga lekker aan jezelf werken. Zonder hem.
Want óf jij had een ONS en houdt dus niet van hem, maar valt hem wel aan omdat hij niet direct reageert (hij is niet op de aardbol om het jou naar je zin te maken schat).
Of hij had een ONS dus hij houdt niet van je, en dan moet je hem niet aanvallen op het niet reageren maar de relatie verbreken.
maandag 2 november 2009 om 08:24
quote:Madhe schreef op 02 november 2009 @ 01:06:
[...]
Jij bent onzeker over je relatie, je hebt een ONS. Ga lekker aan jezelf werken. Zonder hem.
Want óf jij had een ONS en houdt dus niet van hem, maar valt hem wel aan omdat hij niet direct reageert (hij is niet op de aardbol om het jou naar je zin te maken schat).
Of hij had een ONS dus hij houdt niet van je, en dan moet je hem niet aanvallen op het niet reageren maar de relatie verbreken.Madhe, ik denk niet dat ze het heeft over een One Night Stand maar over hun samen (= ook ons )
[...]
Jij bent onzeker over je relatie, je hebt een ONS. Ga lekker aan jezelf werken. Zonder hem.
Want óf jij had een ONS en houdt dus niet van hem, maar valt hem wel aan omdat hij niet direct reageert (hij is niet op de aardbol om het jou naar je zin te maken schat).
Of hij had een ONS dus hij houdt niet van je, en dan moet je hem niet aanvallen op het niet reageren maar de relatie verbreken.Madhe, ik denk niet dat ze het heeft over een One Night Stand maar over hun samen (= ook ons )
maandag 2 november 2009 om 08:41
Meis je moet je niet zo druk maken.. Het is toch geen ramp dat hij je niet meteen iets heeft teruggestuurd, je hebt hem dezelfde avond toch nog gezien? Dan kon hij je toen toch ook zeggen.. En wat maakt het uit of hij die mail om 1 uur of om 5 uur heeft gelezen.. Hij was toch netjes op zijn werk, hij zal het wel druk hebben gehad..
Ik zou blij zijn geweest als mijn vorige lover alleen zo'n simpele leugentjes had haha..
Ik zou blij zijn geweest als mijn vorige lover alleen zo'n simpele leugentjes had haha..
maandag 2 november 2009 om 08:45
quote:Madhe schreef op 02 november 2009 @ 00:39:
[...]
En het komt ook nog geen seconde in je op dat hij zijn mail heeft gecheckt, spam heeft verwijderd en tegen de avond pas de tijd nam om de tekst te lezen?
Dat zou bij mij het geval kunnen zijn bijvoorbeeld Agh ja ik ben gewoon soms een onzeker meisje, die soms wantrouwend is, die zich soms zorgen maakt om alles wat hij en niet doet, en er vervolgens achter kom dat alles voor niks is geweest omdat hij me nog altijd even lief vind, maar dit niet altijd laat merken op de manier waarop ik het doe. Ik ben van plan hem even lekker te laten gaan, en het werpt nu al zijn vruchten af..hij geeft me juist bevestiging zonder dat ik er om vraag, niet dat ik dit nodig heb maar het is wel fijn om het te horen zonder dat je er naar vraag. Kreeg gister trouwens een beetje de indruk dat hij ook niet al te zeker is. Hij vroeg namelijk dingen waarvan ik dacht...huh is dat niet duidelijk dan. Nu hoop ik alleen niet dat hij denkt, omdat ik nu wat afstand neemt dat het is om dat eigenlijk achteraf hele domme voorval..Ik schaam me er zelfs een beetje voor, en het liefst wil ik dit ook weer goed praten, maar we hebben het al uitgepraat dus waarom zou ik er nog meer tijd aan besteden! Het was achteraf het praten niet eens waard, en ik ben er nu ook achter dat ik soms gewoon vel kan reageren en hij het misschien daarom even omgedraaid heb.
[...]
En het komt ook nog geen seconde in je op dat hij zijn mail heeft gecheckt, spam heeft verwijderd en tegen de avond pas de tijd nam om de tekst te lezen?
Dat zou bij mij het geval kunnen zijn bijvoorbeeld Agh ja ik ben gewoon soms een onzeker meisje, die soms wantrouwend is, die zich soms zorgen maakt om alles wat hij en niet doet, en er vervolgens achter kom dat alles voor niks is geweest omdat hij me nog altijd even lief vind, maar dit niet altijd laat merken op de manier waarop ik het doe. Ik ben van plan hem even lekker te laten gaan, en het werpt nu al zijn vruchten af..hij geeft me juist bevestiging zonder dat ik er om vraag, niet dat ik dit nodig heb maar het is wel fijn om het te horen zonder dat je er naar vraag. Kreeg gister trouwens een beetje de indruk dat hij ook niet al te zeker is. Hij vroeg namelijk dingen waarvan ik dacht...huh is dat niet duidelijk dan. Nu hoop ik alleen niet dat hij denkt, omdat ik nu wat afstand neemt dat het is om dat eigenlijk achteraf hele domme voorval..Ik schaam me er zelfs een beetje voor, en het liefst wil ik dit ook weer goed praten, maar we hebben het al uitgepraat dus waarom zou ik er nog meer tijd aan besteden! Het was achteraf het praten niet eens waard, en ik ben er nu ook achter dat ik soms gewoon vel kan reageren en hij het misschien daarom even omgedraaid heb.
maandag 2 november 2009 om 08:51
quote:eline1988 schreef op 02 november 2009 @ 08:41:
Meis je moet je niet zo druk maken.. Het is toch geen ramp dat hij je niet meteen iets heeft teruggestuurd, je hebt hem dezelfde avond toch nog gezien? Dan kon hij je toen toch ook zeggen.. En wat maakt het uit of hij die mail om 1 uur of om 5 uur heeft gelezen.. Hij was toch netjes op zijn werk, hij zal het wel druk hebben gehad..
Ik zou blij zijn geweest als mijn vorige lover alleen zo'n simpele leugentjes had haha..Ik weet het, ik weet het! Het was niet goed van me zo te reageren..het liegen op zich is niet leuk natuurlijk en vooral omdat je er zelf achter ben gekomen..maar achteraf denk ik..tsja waar ging het eigenlijk over. Ik heb het vast ook welleens gedaan naar hem toe..en het niet zo bedoelt. En wat ik net al zei ik ben er achtergekomen dat ik erg vel kan zijn..ik ben niet altijd een makkelijke tante dus dat hij het daarom omgedraaid heeft om zich zelf tegen mij te wapenen, niet wetend dat het niet goed voor hem zou uitpakken Ik heb soms gewoon periodes waarin ik super onzeker ben en vooral me maandelijkse periode..heel raar maar waar..ik merk nu alweer dat ik een veel nuchtere kijk op heb. En dat ik denk bij mezelf..Waar ging dit eigenlijk over?
Meis je moet je niet zo druk maken.. Het is toch geen ramp dat hij je niet meteen iets heeft teruggestuurd, je hebt hem dezelfde avond toch nog gezien? Dan kon hij je toen toch ook zeggen.. En wat maakt het uit of hij die mail om 1 uur of om 5 uur heeft gelezen.. Hij was toch netjes op zijn werk, hij zal het wel druk hebben gehad..
Ik zou blij zijn geweest als mijn vorige lover alleen zo'n simpele leugentjes had haha..Ik weet het, ik weet het! Het was niet goed van me zo te reageren..het liegen op zich is niet leuk natuurlijk en vooral omdat je er zelf achter ben gekomen..maar achteraf denk ik..tsja waar ging het eigenlijk over. Ik heb het vast ook welleens gedaan naar hem toe..en het niet zo bedoelt. En wat ik net al zei ik ben er achtergekomen dat ik erg vel kan zijn..ik ben niet altijd een makkelijke tante dus dat hij het daarom omgedraaid heeft om zich zelf tegen mij te wapenen, niet wetend dat het niet goed voor hem zou uitpakken Ik heb soms gewoon periodes waarin ik super onzeker ben en vooral me maandelijkse periode..heel raar maar waar..ik merk nu alweer dat ik een veel nuchtere kijk op heb. En dat ik denk bij mezelf..Waar ging dit eigenlijk over?

maandag 2 november 2009 om 14:06
maandag 2 november 2009 om 14:29
Beste Gompie,
Wat wil jij? Wil je je voor de rest van je leven afhankelijk voelen? Altijd maar je bui laten afhangen van of hij jou de bevestiging geeft die je nodig hebt? Eenzaamheid in stilte? Doen alsof je sterk, stoer en onafhankelijk bent. Niet met degene die het dichtst bij je zou moeten staan je ware gevoelens delen?
Als je niet de confrontatie met jezelf aangaat dan neem je die gevoelens altijd met je mee. Dit gaat niet vanzelf over!!!Niemand kan je dwingen professionele hulp te zoeken maar wat in je zit (gevoelens van minderwaardigheid, het gevoel dat niemand rekening met je houdt, trouwens zeer typerende gevoelens voor kinderen van verslaafde ouders). Maar besef je het niet uitmaakt met wie je een relatie hebt. Al was het een heilige, jouw leegte kan een ander niet vullen!
Sterkte Max
Wat wil jij? Wil je je voor de rest van je leven afhankelijk voelen? Altijd maar je bui laten afhangen van of hij jou de bevestiging geeft die je nodig hebt? Eenzaamheid in stilte? Doen alsof je sterk, stoer en onafhankelijk bent. Niet met degene die het dichtst bij je zou moeten staan je ware gevoelens delen?
Als je niet de confrontatie met jezelf aangaat dan neem je die gevoelens altijd met je mee. Dit gaat niet vanzelf over!!!Niemand kan je dwingen professionele hulp te zoeken maar wat in je zit (gevoelens van minderwaardigheid, het gevoel dat niemand rekening met je houdt, trouwens zeer typerende gevoelens voor kinderen van verslaafde ouders). Maar besef je het niet uitmaakt met wie je een relatie hebt. Al was het een heilige, jouw leegte kan een ander niet vullen!
Sterkte Max
maandag 2 november 2009 om 14:33
quote:Max Branning schreef op 02 november 2009 @ 14:29:
Beste Gompie,
Wat wil jij? Wil je je voor de rest van je leven afhankelijk voelen? Altijd maar je bui laten afhangen van of hij jou de bevestiging geeft die je nodig hebt? Eenzaamheid in stilte? Doen alsof je sterk, stoer en onafhankelijk bent. Niet met degene die het dichtst bij je zou moeten staan je ware gevoelens delen?
Als je niet de confrontatie met jezelf aangaat dan neem je die gevoelens altijd met je mee. Dit gaat niet vanzelf over!!!Niemand kan je dwingen professionele hulp te zoeken maar wat in je zit (gevoelens van minderwaardigheid, het gevoel dat niemand rekening met je houdt, trouwens zeer typerende gevoelens voor kinderen van verslaafde ouders). Maar besef je het niet uitmaakt met wie je een relatie hebt. Al was het een heilige, jouw leegte kan een ander niet vullen!
Sterkte Max
Nee dat weet ik, maar het gekke is dat ik het nog nooit zo gevoeld heb in al die 3 jaar niet, en het met vlagen heb. Het is niet elke dag aan de orde dat vind ik het vreemde. Ik zou graag mijn gevoelens delen met mijn vriend over hoe ik me voel, maar ik wil me niet kwetsbaar opstellen begrijp je?
Ik heb al een keer eerder aan professionele hulp gedacht, gewoon om me wat sterker te maken maar zodra ik echt op het punt sta, maak ik zelf de ommekeer en gaat het weer goed, dat is het vervelende. Ik ben ook erg wantrouwend misschien omdat ik vaak ben bedrogen en teleurgesteld. Maar mijn vriend is echt de laatste op aarde die mij zou willen kwetsen en ik WEET dat maar het lijkt wel niet door te dringen. Ook denk ik, omdat ik het nog nooit in al die jaren heb gevoeld dat ik in een fase van me leven zit dat ik erg twijfel over wie ik ben en wat ik nou eigenlijk wil...
Beste Gompie,
Wat wil jij? Wil je je voor de rest van je leven afhankelijk voelen? Altijd maar je bui laten afhangen van of hij jou de bevestiging geeft die je nodig hebt? Eenzaamheid in stilte? Doen alsof je sterk, stoer en onafhankelijk bent. Niet met degene die het dichtst bij je zou moeten staan je ware gevoelens delen?
Als je niet de confrontatie met jezelf aangaat dan neem je die gevoelens altijd met je mee. Dit gaat niet vanzelf over!!!Niemand kan je dwingen professionele hulp te zoeken maar wat in je zit (gevoelens van minderwaardigheid, het gevoel dat niemand rekening met je houdt, trouwens zeer typerende gevoelens voor kinderen van verslaafde ouders). Maar besef je het niet uitmaakt met wie je een relatie hebt. Al was het een heilige, jouw leegte kan een ander niet vullen!
Sterkte Max
Nee dat weet ik, maar het gekke is dat ik het nog nooit zo gevoeld heb in al die 3 jaar niet, en het met vlagen heb. Het is niet elke dag aan de orde dat vind ik het vreemde. Ik zou graag mijn gevoelens delen met mijn vriend over hoe ik me voel, maar ik wil me niet kwetsbaar opstellen begrijp je?
Ik heb al een keer eerder aan professionele hulp gedacht, gewoon om me wat sterker te maken maar zodra ik echt op het punt sta, maak ik zelf de ommekeer en gaat het weer goed, dat is het vervelende. Ik ben ook erg wantrouwend misschien omdat ik vaak ben bedrogen en teleurgesteld. Maar mijn vriend is echt de laatste op aarde die mij zou willen kwetsen en ik WEET dat maar het lijkt wel niet door te dringen. Ook denk ik, omdat ik het nog nooit in al die jaren heb gevoeld dat ik in een fase van me leven zit dat ik erg twijfel over wie ik ben en wat ik nou eigenlijk wil...
maandag 2 november 2009 om 14:56
Weet je wat het is Gompy? Eens in de zoveel tijd dan stelt het leven ons voor keuzes en veranderingen. Dit zijn de momenten waarop alles wat 'bekend en vertrouwd' is op zijn kop wordt gezet. Dit kan ontslag zijn, de dood van een dierbare of een van de beroemde crisesen: de twintigers, dertigers, midlife etc.
Waarschijnlijk heb je nooit eerder een relatie gehad die je uit je comfortzone heeft gehaald. Misschien komen je angstige gevoelens wel voort uit een bindingsangst gecombineerd met verlatingsangst? Het niet weten wat je wilt is ook herkenbaar. Waardood dat komt, who knows? Alle verklaringen zijn mogelijk.
Dat jij aangeeft dat je je niet kwetsbaar wilt opstellen is voor mij het sleutelwoord. Niemand kan zich wapenen tegen verlies of afwijzing. De enig remedie is om alleen in een hutje op de hei te gaan zitten.
Maar het leven is zo dat het inderdaad dan weer een tijdje goed gaat tot je weer met jezelf geconfronteerd wordt. En de mens zit zo in elkaar dat al het nieuwe, alle verandering eng is omdat je niet weet wat je te wachten staat. Dat is de vreden dat je je vastklampt aan de 'betere tijden'.
Ik denk echt dat de eerste stap is om een keer lekker uit eten te gaan met je vriend en eens open en eerlijk te zijn over je gevoelens. Als hij wegloopt is hij je niet waard en wie weet zal zijn reactie je positief verrassen!
Waarschijnlijk heb je nooit eerder een relatie gehad die je uit je comfortzone heeft gehaald. Misschien komen je angstige gevoelens wel voort uit een bindingsangst gecombineerd met verlatingsangst? Het niet weten wat je wilt is ook herkenbaar. Waardood dat komt, who knows? Alle verklaringen zijn mogelijk.
Dat jij aangeeft dat je je niet kwetsbaar wilt opstellen is voor mij het sleutelwoord. Niemand kan zich wapenen tegen verlies of afwijzing. De enig remedie is om alleen in een hutje op de hei te gaan zitten.
Maar het leven is zo dat het inderdaad dan weer een tijdje goed gaat tot je weer met jezelf geconfronteerd wordt. En de mens zit zo in elkaar dat al het nieuwe, alle verandering eng is omdat je niet weet wat je te wachten staat. Dat is de vreden dat je je vastklampt aan de 'betere tijden'.
Ik denk echt dat de eerste stap is om een keer lekker uit eten te gaan met je vriend en eens open en eerlijk te zijn over je gevoelens. Als hij wegloopt is hij je niet waard en wie weet zal zijn reactie je positief verrassen!
maandag 2 november 2009 om 15:00
maandag 2 november 2009 om 15:06
quote:Max Branning schreef op 02 november 2009 @ 14:56:
Weet je wat het is Gompy? Eens in de zoveel tijd dan stelt het leven ons voor keuzes en veranderingen. Dit zijn de momenten waarop alles wat 'bekend en vertrouwd' is op zijn kop wordt gezet. Dit kan ontslag zijn, de dood van een dierbare of een van de beroemde crisesen: de twintigers, dertigers, midlife etc.
Waarschijnlijk heb je nooit eerder een relatie gehad die je uit je comfortzone heeft gehaald. Misschien komen je angstige gevoelens wel voort uit een bindingsangst gecombineerd met verlatingsangst? Het niet weten wat je wilt is ook herkenbaar. Waardood dat komt, who knows? Alle verklaringen zijn mogelijk.
Dat jij aangeeft dat je je niet kwetsbaar wilt opstellen is voor mij het sleutelwoord. Niemand kan zich wapenen tegen verlies of afwijzing. De enig remedie is om alleen in een hutje op de hei te gaan zitten.
Maar het leven is zo dat het inderdaad dan weer een tijdje goed gaat tot je weer met jezelf geconfronteerd wordt. En de mens zit zo in elkaar dat al het nieuwe, alle verandering eng is omdat je niet weet wat je te wachten staat. Dat is de vreden dat je je vastklampt aan de 'betere tijden'.
Ik denk echt dat de eerste stap is om een keer lekker uit eten te gaan met je vriend en eens open en eerlijk te zijn over je gevoelens. Als hij wegloopt is hij je niet waard en wie weet zal zijn reactie je positief verrassen!Ja hier zie ik wel iets in, ik merk aan me dat ik 3 jaar geleden veel minder over dingen in zat, in die tijd die daarna kwam ben ik erg veranderd qua karakter. Gevoeliger geworden ook, die zin van de angst van binden gecombineerd met verlatingsangst zegt mij wel iets. Ik ben inderdaad soms bang om me aan mensen te binden, om ze vervolgens weer kwijt te raken, maarja hier doe je niks aan. Het lijkt me opzich een fijn idee als mijn vriend weet waar ik zo nu en dan welleens mee zit, ook omdat hij een rol speelt in mijn gevoelens. Ik wil niet afhankelijk overkomen, en ik vind wanneer ik zeg: Ik ben zo nu en dan onzeker en wantrouwend naar jou toe, best afhankelijk overkomen. Maar daarintegen kan ik wel over andere dingen goed met hem praten bijv. over mijn ouders, werk, vriendinnen. Zoals nu zie ik hem een weekje niet en aan de ene kant vind ik dat erg lekker, omdat ik even rust kan nemen en hem ook even de rust kan gunnen, maar ik merk dat hij me mist en veel contact zoekt, omdat ik dat op dit moment even niet doe. Ik denk dat ik wanneer ik hem zie, misschien op een goed moment kan beginnen over mijn "gevoelens" en wie weet reageert hij erg positief.
Weet je wat het is Gompy? Eens in de zoveel tijd dan stelt het leven ons voor keuzes en veranderingen. Dit zijn de momenten waarop alles wat 'bekend en vertrouwd' is op zijn kop wordt gezet. Dit kan ontslag zijn, de dood van een dierbare of een van de beroemde crisesen: de twintigers, dertigers, midlife etc.
Waarschijnlijk heb je nooit eerder een relatie gehad die je uit je comfortzone heeft gehaald. Misschien komen je angstige gevoelens wel voort uit een bindingsangst gecombineerd met verlatingsangst? Het niet weten wat je wilt is ook herkenbaar. Waardood dat komt, who knows? Alle verklaringen zijn mogelijk.
Dat jij aangeeft dat je je niet kwetsbaar wilt opstellen is voor mij het sleutelwoord. Niemand kan zich wapenen tegen verlies of afwijzing. De enig remedie is om alleen in een hutje op de hei te gaan zitten.
Maar het leven is zo dat het inderdaad dan weer een tijdje goed gaat tot je weer met jezelf geconfronteerd wordt. En de mens zit zo in elkaar dat al het nieuwe, alle verandering eng is omdat je niet weet wat je te wachten staat. Dat is de vreden dat je je vastklampt aan de 'betere tijden'.
Ik denk echt dat de eerste stap is om een keer lekker uit eten te gaan met je vriend en eens open en eerlijk te zijn over je gevoelens. Als hij wegloopt is hij je niet waard en wie weet zal zijn reactie je positief verrassen!Ja hier zie ik wel iets in, ik merk aan me dat ik 3 jaar geleden veel minder over dingen in zat, in die tijd die daarna kwam ben ik erg veranderd qua karakter. Gevoeliger geworden ook, die zin van de angst van binden gecombineerd met verlatingsangst zegt mij wel iets. Ik ben inderdaad soms bang om me aan mensen te binden, om ze vervolgens weer kwijt te raken, maarja hier doe je niks aan. Het lijkt me opzich een fijn idee als mijn vriend weet waar ik zo nu en dan welleens mee zit, ook omdat hij een rol speelt in mijn gevoelens. Ik wil niet afhankelijk overkomen, en ik vind wanneer ik zeg: Ik ben zo nu en dan onzeker en wantrouwend naar jou toe, best afhankelijk overkomen. Maar daarintegen kan ik wel over andere dingen goed met hem praten bijv. over mijn ouders, werk, vriendinnen. Zoals nu zie ik hem een weekje niet en aan de ene kant vind ik dat erg lekker, omdat ik even rust kan nemen en hem ook even de rust kan gunnen, maar ik merk dat hij me mist en veel contact zoekt, omdat ik dat op dit moment even niet doe. Ik denk dat ik wanneer ik hem zie, misschien op een goed moment kan beginnen over mijn "gevoelens" en wie weet reageert hij erg positief.

maandag 2 november 2009 om 15:28
Goede posting Max..
Gompie, Max legt het leven weer even terug bij jou neer. Tegelijkertijd leg jij het weer bij je vriend. Je vriend staat er in feite los van.
Stel je voor dat jij je vriend kwijtraakt, om welke reden dan ook. Dan leef je nog steeds, draait de wereld nog steeds rond en sterker nog... je wordt heus wel weer gelukkig.
De angst om te verliezen weerhoudt jou ervan om echt kwetsbaar in een relatie te zijn. Kwetsbaar opstellen in een relatie is niet zeuren over twijfels en angsten, dat is je partner vertrouwen en het aangaan. Wat jij wil, is controle uitoefenen zodat je maar niet kwijt raakt.
Daarmee loop je een hoop mis. Ten eerste jezelf. Je raakt jezelf kwijt in afhankelijkheid van anderen. Ten tweede je relatie, want een ander trekt dat niet langdurig en last but not least, een deel van je geluk wat je niet aan durft te gaan.
Betrek je leven eens op jou. Neem risico's. Groei mentaal en wordt sterker. Dat gun ik je. Dus geen slap geouwehoer hoe je je vriendje kan houden en hoe jij je gevoelens kwijt kan. Emoties en gevoelens van veel vrouwen zijn overrated. Waarom? Omdat ze gebaseerd zijn op controle en niet op leven.
Gompie, Max legt het leven weer even terug bij jou neer. Tegelijkertijd leg jij het weer bij je vriend. Je vriend staat er in feite los van.
Stel je voor dat jij je vriend kwijtraakt, om welke reden dan ook. Dan leef je nog steeds, draait de wereld nog steeds rond en sterker nog... je wordt heus wel weer gelukkig.
De angst om te verliezen weerhoudt jou ervan om echt kwetsbaar in een relatie te zijn. Kwetsbaar opstellen in een relatie is niet zeuren over twijfels en angsten, dat is je partner vertrouwen en het aangaan. Wat jij wil, is controle uitoefenen zodat je maar niet kwijt raakt.
Daarmee loop je een hoop mis. Ten eerste jezelf. Je raakt jezelf kwijt in afhankelijkheid van anderen. Ten tweede je relatie, want een ander trekt dat niet langdurig en last but not least, een deel van je geluk wat je niet aan durft te gaan.
Betrek je leven eens op jou. Neem risico's. Groei mentaal en wordt sterker. Dat gun ik je. Dus geen slap geouwehoer hoe je je vriendje kan houden en hoe jij je gevoelens kwijt kan. Emoties en gevoelens van veel vrouwen zijn overrated. Waarom? Omdat ze gebaseerd zijn op controle en niet op leven.
maandag 2 november 2009 om 15:58
quote:domnaiefmutsje schreef op 02 november 2009 @ 15:28:
Goede posting Max..
Gompie, Max legt het leven weer even terug bij jou neer. Tegelijkertijd leg jij het weer bij je vriend. Je vriend staat er in feite los van.
Stel je voor dat jij je vriend kwijtraakt, om welke reden dan ook. Dan leef je nog steeds, draait de wereld nog steeds rond en sterker nog... je wordt heus wel weer gelukkig.
De angst om te verliezen weerhoudt jou ervan om echt kwetsbaar in een relatie te zijn. Kwetsbaar opstellen in een relatie is niet zeuren over twijfels en angsten, dat is je partner vertrouwen en het aangaan. Wat jij wil, is controle uitoefenen zodat je maar niet kwijt raakt.
Daarmee loop je een hoop mis. Ten eerste jezelf. Je raakt jezelf kwijt in afhankelijkheid van anderen. Ten tweede je relatie, want een ander trekt dat niet langdurig en last but not least, een deel van je geluk wat je niet aan durft te gaan.
Betrek je leven eens op jou. Neem risico's. Groei mentaal en wordt sterker. Dat gun ik je. Dus geen slap geouwehoer hoe je je vriendje kan houden en hoe jij je gevoelens kwijt kan. Emoties en gevoelens van veel vrouwen zijn overrated. Waarom? Omdat ze gebaseerd zijn op controle en niet op leven.Ik moet me er dus eigenlijk bij neerleggen, en mijn "gevoelens" relativeren, gister voelde ik me veel minder als vandaag..wilde het net van me afschrijven omdat ik dit veel zie als tip. En er kwam niks uit, dus dan ben ik het met je eens dat veel dingen overrated zijn, als er ECHT wat zou zijn zou ik het wel op papier krijgen. Ik denk dat ik bang ben om echt gelukkig te zijn, en me daarom juist onzeker en slecht ga voelen! Is het dan wijs, wanneer het wel niet zo lekker gaat dit gewoon aan mijn vriend te melden, en te vragen of hij me even wil laten gaan ofzo.., hoe moet ik dat dan aanpakken zonder veel te veel te zeuren?
Goede posting Max..
Gompie, Max legt het leven weer even terug bij jou neer. Tegelijkertijd leg jij het weer bij je vriend. Je vriend staat er in feite los van.
Stel je voor dat jij je vriend kwijtraakt, om welke reden dan ook. Dan leef je nog steeds, draait de wereld nog steeds rond en sterker nog... je wordt heus wel weer gelukkig.
De angst om te verliezen weerhoudt jou ervan om echt kwetsbaar in een relatie te zijn. Kwetsbaar opstellen in een relatie is niet zeuren over twijfels en angsten, dat is je partner vertrouwen en het aangaan. Wat jij wil, is controle uitoefenen zodat je maar niet kwijt raakt.
Daarmee loop je een hoop mis. Ten eerste jezelf. Je raakt jezelf kwijt in afhankelijkheid van anderen. Ten tweede je relatie, want een ander trekt dat niet langdurig en last but not least, een deel van je geluk wat je niet aan durft te gaan.
Betrek je leven eens op jou. Neem risico's. Groei mentaal en wordt sterker. Dat gun ik je. Dus geen slap geouwehoer hoe je je vriendje kan houden en hoe jij je gevoelens kwijt kan. Emoties en gevoelens van veel vrouwen zijn overrated. Waarom? Omdat ze gebaseerd zijn op controle en niet op leven.Ik moet me er dus eigenlijk bij neerleggen, en mijn "gevoelens" relativeren, gister voelde ik me veel minder als vandaag..wilde het net van me afschrijven omdat ik dit veel zie als tip. En er kwam niks uit, dus dan ben ik het met je eens dat veel dingen overrated zijn, als er ECHT wat zou zijn zou ik het wel op papier krijgen. Ik denk dat ik bang ben om echt gelukkig te zijn, en me daarom juist onzeker en slecht ga voelen! Is het dan wijs, wanneer het wel niet zo lekker gaat dit gewoon aan mijn vriend te melden, en te vragen of hij me even wil laten gaan ofzo.., hoe moet ik dat dan aanpakken zonder veel te veel te zeuren?
maandag 2 november 2009 om 16:00
quote:gompie2 schreef op 02 november 2009 @ 15:58:
[...]
Ik moet me er dus eigenlijk bij neerleggen, en mijn "gevoelens" relativeren, gister voelde ik me veel slechter dan vandaag..wilde het net van me afschrijven omdat ik dit veel zie als tip. En er kwam niks uit, dus dan ben ik het met je eens dat veel dingen overrated zijn, als er ECHT wat zou zijn zou ik het wel op papier krijgen. Ik denk dat ik bang ben om echt gelukkig te zijn, en me daarom juist onzeker en slecht ga voelen! Is het dan wijs, wanneer het wel niet zo lekker gaat dit gewoon aan mijn vriend te melden, en te vragen of hij me even wil laten gaan ofzo.., hoe moet ik dat dan aanpakken zonder veel te veel te zeuren?
[...]
Ik moet me er dus eigenlijk bij neerleggen, en mijn "gevoelens" relativeren, gister voelde ik me veel slechter dan vandaag..wilde het net van me afschrijven omdat ik dit veel zie als tip. En er kwam niks uit, dus dan ben ik het met je eens dat veel dingen overrated zijn, als er ECHT wat zou zijn zou ik het wel op papier krijgen. Ik denk dat ik bang ben om echt gelukkig te zijn, en me daarom juist onzeker en slecht ga voelen! Is het dan wijs, wanneer het wel niet zo lekker gaat dit gewoon aan mijn vriend te melden, en te vragen of hij me even wil laten gaan ofzo.., hoe moet ik dat dan aanpakken zonder veel te veel te zeuren?
