Relaties
alle pijlers
Een prater en een niet-prater
donderdag 13 augustus 2009 om 14:35
In onze relatie ben ik de prater en mijn man de niet-prater. Dat is altijd zo geweest alleen in de beginjaren van onze relatie hadden we nog regelmatig goeie gesprekken, we zaten meestal op 1 lijn en leken elkaars gedachten te kunnen lezen. We hebben (hadden) ook dezelfde humor.
Nu wordt ons leven opgeslokt door de kids en het lijkt erop dat we een beetje uit elkaar groeien. Communiceren gaat niet goed (ik wil nog steeds af en toe een goed gesprek voeren en mijn man is 's avonds blij als hij thuis komt en juist lekker kan ontspannen. Hij heeft zeker geen zin in gesprekken, kapt alles heel snel af, als iets ook maar ingewikkelder lijkt dan een gesprek over het avondeten bij wijze van. Ik word hier heel verdrietig van en vraag me af wat ik verkeerd doe. Heb ik verkeerde verwachtingen van hem, is het niet het juiste moment of is het iets anders?
Verder lijken we in ruzies ook al verder van elkaar verwijderd . We reageren steeds sneller en heftiger op elkaars tekortkomingen, het lijkt alsof we alleen maar naar elkaars negatieve kanten kijken. Hoe geven we nu weer een positieve draai aan onze relatie?
Nu wordt ons leven opgeslokt door de kids en het lijkt erop dat we een beetje uit elkaar groeien. Communiceren gaat niet goed (ik wil nog steeds af en toe een goed gesprek voeren en mijn man is 's avonds blij als hij thuis komt en juist lekker kan ontspannen. Hij heeft zeker geen zin in gesprekken, kapt alles heel snel af, als iets ook maar ingewikkelder lijkt dan een gesprek over het avondeten bij wijze van. Ik word hier heel verdrietig van en vraag me af wat ik verkeerd doe. Heb ik verkeerde verwachtingen van hem, is het niet het juiste moment of is het iets anders?
Verder lijken we in ruzies ook al verder van elkaar verwijderd . We reageren steeds sneller en heftiger op elkaars tekortkomingen, het lijkt alsof we alleen maar naar elkaars negatieve kanten kijken. Hoe geven we nu weer een positieve draai aan onze relatie?
donderdag 13 augustus 2009 om 14:49
Mij lijkt DE oplossing toch eerst: tijd maken!! Samen weg zónder verantwoordelijkheden, horloges en/of kinderen zodat er ook de rust is voor een goed gesprek.
Als dat goede gesprek dan begint, het niet meteen 'ingewikkeld' maken ('ingewikkeld' is volgens mij voor veel mannen als het over De Relatie gaat), maar gewoon eens lekker over Obama praten of over de vervuiling van de Amazone, de overbevolking of gewoon over wat jullie de laatste tijd voor een leuke dingen hebben gedaan (ik noem maar ff wat onderwerpen he!).
Op die manier kun je (denk ik) eerst weer eens tot elkaar komen en vandaaruit komen dan de diepere, 'ingewikkelde' gesprekken weer makkelijker op gang.
Als dat goede gesprek dan begint, het niet meteen 'ingewikkeld' maken ('ingewikkeld' is volgens mij voor veel mannen als het over De Relatie gaat), maar gewoon eens lekker over Obama praten of over de vervuiling van de Amazone, de overbevolking of gewoon over wat jullie de laatste tijd voor een leuke dingen hebben gedaan (ik noem maar ff wat onderwerpen he!).
Op die manier kun je (denk ik) eerst weer eens tot elkaar komen en vandaaruit komen dan de diepere, 'ingewikkelde' gesprekken weer makkelijker op gang.
donderdag 13 augustus 2009 om 14:50
donderdag 13 augustus 2009 om 17:40
Idd, weer tijd voor elkaar maken. kinderen uit logeren of hur een oppas en ga samen weer iets leuks doen. niet gelijk beginnen met een gesprek, maar ga weer eens samen naar de film, naar het theater, uit eten, als je er van houdt de sauna. als je weer samen lol kunt hebben en samen kunt ontspannen, kun je zo'n avond zonder kinderen ook weer gebruiken voor dat goede gesprek.
Wat daarnaast ook helpt; zorg dat je allebei ook iets meer bent dan alleen maar vader en moeder. Plan ook allebei een avond met je eigen activiteiten, zodat je elkaar af en toe ook nog iets te vertellen hebt.
Wat daarnaast ook helpt; zorg dat je allebei ook iets meer bent dan alleen maar vader en moeder. Plan ook allebei een avond met je eigen activiteiten, zodat je elkaar af en toe ook nog iets te vertellen hebt.
donderdag 13 augustus 2009 om 18:02
Ik heb een week geleden dezelfde situatie aan de hand gehad, maar dan in een iets andere context. Ook ik ben de prater en hij niet.
Tja, wat ik heb gedaan, is toch op een goed moment de stoute schoenen aangetrokken en ben zelf begonnen met praten. Heb uitgelegd dat ik voelde dat het met ons de verkeerde kant uitging. Dat ik hem niet meer kon bereiken voor mijn gevoel en hier erg verdrietig van werd. Dat ik wel graag ook wilde weten wat er in zijn koppie omging en of hij mij alsjeblieft niet wilde buitensluiten.
Daarna ben ik open vragen gaan stellen. Waarom wil je niet meer praten. Wat is er aan de hand? Wat kan ik doen om de situatie te veranderen? Als nu niet uitkomt hier over te praten, wanneer dan wel? Wat vind jij (hij dus) hier nu zelf van?
Als je man hier dan ook niet op reageert, nou, dan weet ik het ook niet meer.
Dan moet er iets goed mis zijn.
Maar meestal helpt bovenstaande wel. Het is alleen een beetje eng. Want je kan dingen horen die je niet leuk vindt.
Voor mij ligt daar een grens. Als ik niet meer met mijn man kan praten, dan zal het snel bergafwaarts gaan met onze relatie. Ik hou niet van struisvogelpolitiek. Maar dat is persoonlijk.
Succes. Ik weet hoe het voelt.
Tja, wat ik heb gedaan, is toch op een goed moment de stoute schoenen aangetrokken en ben zelf begonnen met praten. Heb uitgelegd dat ik voelde dat het met ons de verkeerde kant uitging. Dat ik hem niet meer kon bereiken voor mijn gevoel en hier erg verdrietig van werd. Dat ik wel graag ook wilde weten wat er in zijn koppie omging en of hij mij alsjeblieft niet wilde buitensluiten.
Daarna ben ik open vragen gaan stellen. Waarom wil je niet meer praten. Wat is er aan de hand? Wat kan ik doen om de situatie te veranderen? Als nu niet uitkomt hier over te praten, wanneer dan wel? Wat vind jij (hij dus) hier nu zelf van?
Als je man hier dan ook niet op reageert, nou, dan weet ik het ook niet meer.
Dan moet er iets goed mis zijn.
Maar meestal helpt bovenstaande wel. Het is alleen een beetje eng. Want je kan dingen horen die je niet leuk vindt.
Voor mij ligt daar een grens. Als ik niet meer met mijn man kan praten, dan zal het snel bergafwaarts gaan met onze relatie. Ik hou niet van struisvogelpolitiek. Maar dat is persoonlijk.
Succes. Ik weet hoe het voelt.
