Relaties
alle pijlers
Eigenlijk wil ik niet dat ze komt..
zondag 2 november 2008 om 23:30
Hallo allemaal,
Ik wil eigenlijk een lastige kwestie kwijt, waarvan ik niet zo goed weet wat ik er mee aan moet.
Ik ga eind dit jaar voor 6 maanden naar een ver land, om daar eerst 4,5 maand te studeren en daarna nog 1,5 maand rond te reizen. Ik kijk hier heel erg naar uit.
Nu is het alleen zo dat mijn zus heeft besloten om de laatste maand te komen om ook rond te reizen, met mij. Ze heeft haar ticket al geboekt.
Maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zo veel zin in..
Alleen is het nu dus veel te laat om het daar over te hebben, omdat ze al geboekt heeft en er ook zo naar uitkijkt. Dit ging zo snel, ze meldde dat ze wel langs wilde komen en vroeg naar wat voor ticket ik had en diezelfde avond had ze geboekt.
Het punt is dat mijn zus (eigenlijk halfzus) en ik in werkelijk alles, echt alles tegenpolen zijn. We zien elkaar nauwelijks en we hebben niet echt een sterke band. We hebben ook erg weinig om echt over te praten en onze humor (!!) en interesses liggen mijlenver (1000 mijlen..) uit elkaar. Ook heeft ze veel trekjes die mij heel erg op de zenuwen werken (hoe ze eet, hoe ze lacht, etc.). Dat ik me daar aan erger ligt misschien voor een groot deel ook aan mij, maar het zijn dingen die me altijd altijd storen. Dit alles klinkt heel erg en ik vind het ook heel erg om te moeten toegeven en zo negatief over haar te praten, maar ik ben echt niet graag lang bij haar in de buurt. Gewoon, omdat we echt zo ontzettend anders zijn.
Ik keek er heel erg naar uit om helemaal alleen en met compleet nieuwe mensen op te gaan trekken daar, en zie het eigenlijk een beetje als een domper op de vakantie dat ik een hele maand lang samen met zus zal zijn.
We hebben eerder een maand samen rondgereisd, dat ging op een paar kleine ruzies na best aardig, maar het voelde wel echt als 'reizen met mijn zus' (geen enorme lol en lachbuien zoals je met vriendinnen kunt hebben) en ik heb me daarna voorgenomen om het niet meer te gaan doen.
Als ze één of misschien twee weekjes zou komen zou ik het wel leuk vinden, maar een maand.. ik zie er eigenlijk als een berg tegenop.
Helaas is het nu allemaal al geregeld en kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen om er nu nog over te beginnen, zeker omdat het al geen zin meer heeft en de sfeer niet ten goede zal komen, en ik haar dan enorm zal kwetsen.
Ik zal dus mijn ergernis opzij moeten zetten..
Iemand ervaring/tips hiervoor?
Ik wil eigenlijk een lastige kwestie kwijt, waarvan ik niet zo goed weet wat ik er mee aan moet.
Ik ga eind dit jaar voor 6 maanden naar een ver land, om daar eerst 4,5 maand te studeren en daarna nog 1,5 maand rond te reizen. Ik kijk hier heel erg naar uit.
Nu is het alleen zo dat mijn zus heeft besloten om de laatste maand te komen om ook rond te reizen, met mij. Ze heeft haar ticket al geboekt.
Maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zo veel zin in..
Alleen is het nu dus veel te laat om het daar over te hebben, omdat ze al geboekt heeft en er ook zo naar uitkijkt. Dit ging zo snel, ze meldde dat ze wel langs wilde komen en vroeg naar wat voor ticket ik had en diezelfde avond had ze geboekt.
Het punt is dat mijn zus (eigenlijk halfzus) en ik in werkelijk alles, echt alles tegenpolen zijn. We zien elkaar nauwelijks en we hebben niet echt een sterke band. We hebben ook erg weinig om echt over te praten en onze humor (!!) en interesses liggen mijlenver (1000 mijlen..) uit elkaar. Ook heeft ze veel trekjes die mij heel erg op de zenuwen werken (hoe ze eet, hoe ze lacht, etc.). Dat ik me daar aan erger ligt misschien voor een groot deel ook aan mij, maar het zijn dingen die me altijd altijd storen. Dit alles klinkt heel erg en ik vind het ook heel erg om te moeten toegeven en zo negatief over haar te praten, maar ik ben echt niet graag lang bij haar in de buurt. Gewoon, omdat we echt zo ontzettend anders zijn.
Ik keek er heel erg naar uit om helemaal alleen en met compleet nieuwe mensen op te gaan trekken daar, en zie het eigenlijk een beetje als een domper op de vakantie dat ik een hele maand lang samen met zus zal zijn.
We hebben eerder een maand samen rondgereisd, dat ging op een paar kleine ruzies na best aardig, maar het voelde wel echt als 'reizen met mijn zus' (geen enorme lol en lachbuien zoals je met vriendinnen kunt hebben) en ik heb me daarna voorgenomen om het niet meer te gaan doen.
Als ze één of misschien twee weekjes zou komen zou ik het wel leuk vinden, maar een maand.. ik zie er eigenlijk als een berg tegenop.
Helaas is het nu allemaal al geregeld en kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen om er nu nog over te beginnen, zeker omdat het al geen zin meer heeft en de sfeer niet ten goede zal komen, en ik haar dan enorm zal kwetsen.
Ik zal dus mijn ergernis opzij moeten zetten..
Iemand ervaring/tips hiervoor?
anoniem_9767 wijzigde dit bericht op 02-11-2008 23:31
Reden: vautje
Reden: vautje
% gewijzigd
maandag 3 november 2008 om 00:29
Ik zou er zelf ook veel moeite mee hebben om het te zeggen, dus ik snap het wel. Maar zij heeft jou in deze lastige positie gebracht, vergeet dat niet. Weet je wel zeker dat je haar 2 weken wilt zien? Het kan natuurlijk zijn dat je je dan verplicht voelt om toch meer tijd met haar door te brengen.
Wees eerlijk. Het gesprek is natuurlijk niet iets dat leuk is, maar bedenk ook dat als je het niet zegt, je tijdenlang tegen haar komst zit aan te hikken.
Wees eerlijk. Het gesprek is natuurlijk niet iets dat leuk is, maar bedenk ook dat als je het niet zegt, je tijdenlang tegen haar komst zit aan te hikken.
Cum non tum age
maandag 3 november 2008 om 00:34
maandag 3 november 2008 om 00:37
Ja, zij heeft mij in deze lastige positie gebracht, maar totaal onbewust en ik denk echt dat ze zich niet heeft gerealiseerd hoe lang ik een maand met haar vind, ook omdat we natuurlijk al eerder een maand samen zijn weggeweest, en dat was over het algemeen leuk (zij weet ook niet dat ik me voorgenomen heb dat niet nog eens te doen, vanwege het gebrek aan gezelligheid en lol).
Zus weet niet hoe ik me aan haar dingetjes kan ergeren en ziet onze relatie volgens mij wel ietsje minder moeizaam dan ik.
Zus weet niet hoe ik me aan haar dingetjes kan ergeren en ziet onze relatie volgens mij wel ietsje minder moeizaam dan ik.
maandag 3 november 2008 om 00:42
quote:meds schreef op 03 november 2008 @ 00:34:
Waarom geef je het niet een kans? Juist tegenpolen kunnen door zulke omstandigheden heel nader tot elkaar komen, je zal dingen van elkaar ontdekken die nieuw zijn en misschien ga je wel heel anders tegen elkaar aan kijken. Als het niet werkt kan je alsnog allebei je eigen weg gaan.
Ja dat dacht ik in eerste instantie ook wel, maar omdat we dat dus al eerder gedaan hebben weet ik dat ik het niet nog een keer wil en zit ik er eigenlijk alleen maar tegenop te zien.
Vind het ook ontzettend jammer dat we niet zo klikken, en voel me ook erg slecht over hoe ik nu over zus praat. Maar toch, soms kun je gewoon niet goed overweg met iemand en ik denk op dit moment niet dat een maand samen in mijn grote zelfontplooiingsreis ons nader tot elkaar zal brengen.
Ik kan het ook mis hebben natuurlijk, en misschien mis ik dan de kans van ons leven om een sterkte band te creeëren, maar mijn voorgevoel zegt me dat dat waarschijnlijk niet zal gebeuren..
Waarom geef je het niet een kans? Juist tegenpolen kunnen door zulke omstandigheden heel nader tot elkaar komen, je zal dingen van elkaar ontdekken die nieuw zijn en misschien ga je wel heel anders tegen elkaar aan kijken. Als het niet werkt kan je alsnog allebei je eigen weg gaan.
Ja dat dacht ik in eerste instantie ook wel, maar omdat we dat dus al eerder gedaan hebben weet ik dat ik het niet nog een keer wil en zit ik er eigenlijk alleen maar tegenop te zien.
Vind het ook ontzettend jammer dat we niet zo klikken, en voel me ook erg slecht over hoe ik nu over zus praat. Maar toch, soms kun je gewoon niet goed overweg met iemand en ik denk op dit moment niet dat een maand samen in mijn grote zelfontplooiingsreis ons nader tot elkaar zal brengen.
Ik kan het ook mis hebben natuurlijk, en misschien mis ik dan de kans van ons leven om een sterkte band te creeëren, maar mijn voorgevoel zegt me dat dat waarschijnlijk niet zal gebeuren..
maandag 3 november 2008 om 00:47
je zegt dat het aan jou ligt en dat zij er waarschijnlijk geen problemen mee heeft. Dan vraag ik me af wat jou dan zo ergert. Een ergernis ligt altijd bij jezelf, en dat kan je dus ook zelf oplossen zonder dat je je zus buiten de deur houdt. Wees verdraagzamer, assertiever of meer ontspannen. Kortom onderzoek jezelf.
maandag 3 november 2008 om 00:56
Ja, die ergernissen liggen voor een groot deel ook bij mezelf.
Het zijn op schaal van het universum misschien ook erg futiele dingen om over te zeiken, maar ik krijg er zo ontzettend de zenuwen van. Voel nu een opsomming opborrelen die ik denk ik maar beter niet kan posten.
Maar als ik liever wat langer alleen (en met anderen) wil zijn, dan mag dat toch?
Het meest vervelende in het verhaal is eigenlijk dat ze al geboekt heeft.
Vind het toch wel erg moeilijk
Ze is ook best kwetsbaar en ik voel me de laatste jaren erg schuldig tegenover haar omdat ik wel een leuke vader heb die mijn hele leven samen is met moeder en dat zij een hele onaardige, onverschillige vader heeft die ze nooit ziet. Dat speelt dan ook weer mee. Heeft er direct misschien niet echt iets mee te maken, maar ik weet dat ze het daar vaak moeilijk mee heeft en tsja.. voel me daar schuldig over dus en wil haar niet nog meer kwetsen.
Het zijn op schaal van het universum misschien ook erg futiele dingen om over te zeiken, maar ik krijg er zo ontzettend de zenuwen van. Voel nu een opsomming opborrelen die ik denk ik maar beter niet kan posten.
Maar als ik liever wat langer alleen (en met anderen) wil zijn, dan mag dat toch?
Het meest vervelende in het verhaal is eigenlijk dat ze al geboekt heeft.
Vind het toch wel erg moeilijk
Ze is ook best kwetsbaar en ik voel me de laatste jaren erg schuldig tegenover haar omdat ik wel een leuke vader heb die mijn hele leven samen is met moeder en dat zij een hele onaardige, onverschillige vader heeft die ze nooit ziet. Dat speelt dan ook weer mee. Heeft er direct misschien niet echt iets mee te maken, maar ik weet dat ze het daar vaak moeilijk mee heeft en tsja.. voel me daar schuldig over dus en wil haar niet nog meer kwetsen.
maandag 3 november 2008 om 01:13
Voor zussen die niet zo'n goede band hebben vind ik dat jullie heel veel doen samen. Ik heb een goede band met mijn zussen en ben, afgezien vanwege een reis naar de bruiloft van een van hen, nooit langer dan 10 dagen samen op reis geweest. Je schrijft bovendien dat je haar als je de kans had, ook wel zou willen bezoeken tijdens haar reis...
Is het niet handiger om het met haar te hebben over hoe jij dat samen op reis graag zou willen zien? Zeg dat je vaker dan de vorige keer los van elkaar dingen wilt gaan doen, in verband met je persoonlijke missie tot zelfontplooïng. Maak desnoods afspraken over hoe je dat aan wilt pakken (om de dag iets afspreken?) Een zus die zelf ook in haar eentje reist, zal daar vast veel minder moeite mee hebben dan met een verzoek of ze haar vakantie even met een paar weken in wil korten omdat jij niet helemaal duidelijk bent geweest.
Is het niet handiger om het met haar te hebben over hoe jij dat samen op reis graag zou willen zien? Zeg dat je vaker dan de vorige keer los van elkaar dingen wilt gaan doen, in verband met je persoonlijke missie tot zelfontplooïng. Maak desnoods afspraken over hoe je dat aan wilt pakken (om de dag iets afspreken?) Een zus die zelf ook in haar eentje reist, zal daar vast veel minder moeite mee hebben dan met een verzoek of ze haar vakantie even met een paar weken in wil korten omdat jij niet helemaal duidelijk bent geweest.
maandag 3 november 2008 om 01:32
quote:yette schreef op 03 november 2008 @ 01:13:
omdat jij niet helemaal duidelijk bent geweest.
Vind ik onterecht want Yukii heeft in feite niet een kans gehad om haar wensen duidelijk te maken, dat was niet eens aan de orde. Ik vind het nogal wat, zomaar een ticket boeken zonder het te checken of die ander dat ook leuk vindt.
Yukii, ik heb zo'n idee dat je irritatie misschien in feite deels zelf veroorzaakt is. En daarmee bedoel ik niet dat het allemaal in jouw hoofd zit maar dat het zo kan zijn dat jouw zus geneigd is over je heen te denderen omdat je haar niet genoeg tegengas geeft. Omdat je rekening met haar houdt. En haar niet mag kwetsen. Dat betekent dat je nooit 's lekker mag snauwen of van je afbijten, goed je grens mag trekken van jezelf (bij de meeste zussen toch wel iets wat speelt geloof ik ). Geen wonder dat je dan geirriteerd kan raken van iemand.
Ik denk als je, als dit beeld zo'n beetje klopt, het idee loslaat dat je haar moet beschermen van meer verdriet en gewoon jezelf kunt zijn in jullie contact, het vanzelf meer kan gaan kloppen. Want je vindt haar nu heel anders en natuurlijk kan dat zo zijn. Maar als jij in je contact met haar dingen verbergt van jezelf, maak je het ook moeilijker voor haar om jou echt te kennen. Wie weet, als jullie als gelijkwaardige volwassenen tegenover elkaar kunnen staan, je misschien meer overeenkomsten zal ontdekken dan je tot nu toe gezien hebt.
Ik zou hoe dan ook doen wat je echt zelf wil. Dus als je die vakantie echt graag alleen wil doorbrengen zou ik dat eerlijk zeggen. Als je in bent voor een compromis, dan het op die manier oplossen. Maar het is jouw vakantie, je hoeft geen "slachtoffer" te zijn van haar acties door maar niks te zeggen om haar niet te kwetsen. Eerlijk zijn. Die tijd daar is van jou, vul dat in zoals je zelf wil.
Iig heel veel plezier gewenst .
omdat jij niet helemaal duidelijk bent geweest.
Vind ik onterecht want Yukii heeft in feite niet een kans gehad om haar wensen duidelijk te maken, dat was niet eens aan de orde. Ik vind het nogal wat, zomaar een ticket boeken zonder het te checken of die ander dat ook leuk vindt.
Yukii, ik heb zo'n idee dat je irritatie misschien in feite deels zelf veroorzaakt is. En daarmee bedoel ik niet dat het allemaal in jouw hoofd zit maar dat het zo kan zijn dat jouw zus geneigd is over je heen te denderen omdat je haar niet genoeg tegengas geeft. Omdat je rekening met haar houdt. En haar niet mag kwetsen. Dat betekent dat je nooit 's lekker mag snauwen of van je afbijten, goed je grens mag trekken van jezelf (bij de meeste zussen toch wel iets wat speelt geloof ik ). Geen wonder dat je dan geirriteerd kan raken van iemand.
Ik denk als je, als dit beeld zo'n beetje klopt, het idee loslaat dat je haar moet beschermen van meer verdriet en gewoon jezelf kunt zijn in jullie contact, het vanzelf meer kan gaan kloppen. Want je vindt haar nu heel anders en natuurlijk kan dat zo zijn. Maar als jij in je contact met haar dingen verbergt van jezelf, maak je het ook moeilijker voor haar om jou echt te kennen. Wie weet, als jullie als gelijkwaardige volwassenen tegenover elkaar kunnen staan, je misschien meer overeenkomsten zal ontdekken dan je tot nu toe gezien hebt.
Ik zou hoe dan ook doen wat je echt zelf wil. Dus als je die vakantie echt graag alleen wil doorbrengen zou ik dat eerlijk zeggen. Als je in bent voor een compromis, dan het op die manier oplossen. Maar het is jouw vakantie, je hoeft geen "slachtoffer" te zijn van haar acties door maar niks te zeggen om haar niet te kwetsen. Eerlijk zijn. Die tijd daar is van jou, vul dat in zoals je zelf wil.
Iig heel veel plezier gewenst .
maandag 3 november 2008 om 01:47
quote:Yukii schreef op 02 november 2008 @ 23:49:
heeft ook wat afleiding nodig (het is net uit met haar vriend).
Hey kom op zeg, je bent toch niet van de entertainment-club! Dat ze zichzelf gaat vermaken!
Zeg gewoon wat je ervan vindt. Pech, dan maar een boze (half)zus. Beter even door de zure appel heen bijten dan zometeen een maand chaggie te zijn, toch?
heeft ook wat afleiding nodig (het is net uit met haar vriend).
Hey kom op zeg, je bent toch niet van de entertainment-club! Dat ze zichzelf gaat vermaken!
Zeg gewoon wat je ervan vindt. Pech, dan maar een boze (half)zus. Beter even door de zure appel heen bijten dan zometeen een maand chaggie te zijn, toch?
maandag 3 november 2008 om 06:12
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Ik denk ook dat het zaak is om voor jezelf op te komen.
Als jij je nu al druk maakt over dat ze komt dan kan ik me heel goed voorstellen dat je zin in de trip nu al voor de helft gedaald is.
Als je het toch zegt tegen haar, dat je het echt heel heel moeilijk vind om tegen haar te zeggen, maar dat je, sinds zij het ticket heeft geboekt, al met een knoop in je maag zit omdat je juist die reis wilde maken met een soort van volledig ongeplande agenda. Die studie die je gaat doen, en daarna dus zelf op pad.
Wie weet ontmoet je tijdens die studie wel een ontzettend leuke vent/jongen/vriend/vriendin/maatje waarmee je op stap wilt. En dan hangt zij er maar bij als derde wiel. Natuurlijk hoéft dat niet te gebeuren, maar ik zou die optie van vrij en onbezonnen ook wel in stand willen houden en niet gelijk al vastleggen dat je de reis wilt afsluiten met je halfzus.
Je kunt daarbij ook zeggen dat dat niet perse aan haar ligt, maar dat je met niemand die afspraak wilt maken. dat je het daar juist even op jezelf wilt redden en dat je liever thuiskomt met verhalen en foto's en terugkijkend op een jaar dat je het allemaal zélf hebt gedaan/gered.
Als ze dat allemaal begrijpt kun je nog zeggen dat je begrijpt dat het nu vervelend is van dat ticket, en dat dat ook weer een reden is dat jij het moeilijk vind om te zeggen, maar dat ze wellicht korter kan komen, of dat ze ook een gedeelte daar alleen gaat reizen. Ik vind persoonlijk 2 weken al heel erg lang hoor! Maar ja, een verre reis maak je niet voor een weekendje natuurlijk.
Succes, maar zeg het wel, want anders gaat dit een heel eigen leven leiden. Kun je het anders niet (eerst) met jullie/je moeder bespreken?
Ik denk ook dat het zaak is om voor jezelf op te komen.
Als jij je nu al druk maakt over dat ze komt dan kan ik me heel goed voorstellen dat je zin in de trip nu al voor de helft gedaald is.
Als je het toch zegt tegen haar, dat je het echt heel heel moeilijk vind om tegen haar te zeggen, maar dat je, sinds zij het ticket heeft geboekt, al met een knoop in je maag zit omdat je juist die reis wilde maken met een soort van volledig ongeplande agenda. Die studie die je gaat doen, en daarna dus zelf op pad.
Wie weet ontmoet je tijdens die studie wel een ontzettend leuke vent/jongen/vriend/vriendin/maatje waarmee je op stap wilt. En dan hangt zij er maar bij als derde wiel. Natuurlijk hoéft dat niet te gebeuren, maar ik zou die optie van vrij en onbezonnen ook wel in stand willen houden en niet gelijk al vastleggen dat je de reis wilt afsluiten met je halfzus.
Je kunt daarbij ook zeggen dat dat niet perse aan haar ligt, maar dat je met niemand die afspraak wilt maken. dat je het daar juist even op jezelf wilt redden en dat je liever thuiskomt met verhalen en foto's en terugkijkend op een jaar dat je het allemaal zélf hebt gedaan/gered.
Als ze dat allemaal begrijpt kun je nog zeggen dat je begrijpt dat het nu vervelend is van dat ticket, en dat dat ook weer een reden is dat jij het moeilijk vind om te zeggen, maar dat ze wellicht korter kan komen, of dat ze ook een gedeelte daar alleen gaat reizen. Ik vind persoonlijk 2 weken al heel erg lang hoor! Maar ja, een verre reis maak je niet voor een weekendje natuurlijk.
Succes, maar zeg het wel, want anders gaat dit een heel eigen leven leiden. Kun je het anders niet (eerst) met jullie/je moeder bespreken?
maandag 3 november 2008 om 07:01
Ik zou het, hoe moeilijk ook, gewoon zeggen. Is het al lang geleden dat je zus dat ticket heeft geboekt? Ik meen me te herinneren dat op 'n ticket ook iets van 10 dagen bedenktijd zit, dat je dus nog kunt annuleren zonder gevolgen.
Mocht ze in haar eentje willen gaan, dan kun je ook afspreken dat je samen terug vliegt en de laatste paar dagen (dus niet weken!) nog samen optrekt. Als zij aankomt ben jij al 2 weken aan 't trekken, dus je bent sowieso niet in de gelegenheid om haar van 't vliegveld te halen en haar op sleeptouw te nemen. Zij kan dan ook haar eigen ding doen en rondreizen en een paar dagen voor vertrek zien jullie elkaar in de plaats vanwaar je de terugvlucht hebt.
Mocht ze in haar eentje willen gaan, dan kun je ook afspreken dat je samen terug vliegt en de laatste paar dagen (dus niet weken!) nog samen optrekt. Als zij aankomt ben jij al 2 weken aan 't trekken, dus je bent sowieso niet in de gelegenheid om haar van 't vliegveld te halen en haar op sleeptouw te nemen. Zij kan dan ook haar eigen ding doen en rondreizen en een paar dagen voor vertrek zien jullie elkaar in de plaats vanwaar je de terugvlucht hebt.
maandag 3 november 2008 om 08:17
Oei,lastige situatie zeg.
Ik kan me voorstellen dat je haar niet wilt kwetsen maar ik denk dat je dat niet helemaal gaat lukken.
Maar zoals je het hierboven omschrijft vind ik wel heel mooi
Zelfontplooing en los van thuis zijn.
En zij gaat toch ook 4 maanden alleen weg straks, dat zou je ook kunnen aanhalen dat je graag dat zelfde gevoel wilt hebben tijdens jouw reis
En van te voren gewoon goede afspraken maken
Zeggen dat je niet 24/7 aan elkaar vastgeplakt wilt zitten omdat je je daar niet prettig bij voelt
Heel veel succes met het gesprek.
Liefs,Summer
Ik kan me voorstellen dat je haar niet wilt kwetsen maar ik denk dat je dat niet helemaal gaat lukken.
Maar zoals je het hierboven omschrijft vind ik wel heel mooi
Zelfontplooing en los van thuis zijn.
En zij gaat toch ook 4 maanden alleen weg straks, dat zou je ook kunnen aanhalen dat je graag dat zelfde gevoel wilt hebben tijdens jouw reis
En van te voren gewoon goede afspraken maken
Zeggen dat je niet 24/7 aan elkaar vastgeplakt wilt zitten omdat je je daar niet prettig bij voelt
Heel veel succes met het gesprek.
Liefs,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 3 november 2008 om 08:26
jeetje je zit inderdaad in een lastig parket. Maar anderzijds je zus gaat zelf ook voor lange tijd alleen weg omdezelfde redenenen als jij aangaf toch? MIsschien kun je het voorzichtig daar over hebben want hoe je het ook brengt ze zal het niet leuk gaan vinden. Aan de andere kant jij word eigenlijk gedwongen op deze manier je laatste weken anders door te brengen dan verwacht bovendien heb je dan maar 2 weken voor jezelf niet echt genoeg tijd om je zelf te ontplooien lijkt me.
Moeilijk hoor ik zou er ook moeite mee hebben hebben. Heb ook wel in situaties gezeten waarin ik tegen niemand nee durfde te zeggen als ze bv op vakantie wilden komen toen ik in het buitenland woonde maar als je dan 3 weken die en gelijk erachteraan 3 weken de volgende 2 weken later weer familie enzo en dat terwijl je er maar een jaar woont dan ben je het ook goed zat. Iedereen die zegt dat je gewoon je eigen ding moet blijven doen ...jaja maar ze zitten wel in jouw huis dus dat werkt gewoonweg niet. Ik snap dus wel een beetje hoe je je voelt
Heel veel succes met het brengen van het nieuws.
Moeilijk hoor ik zou er ook moeite mee hebben hebben. Heb ook wel in situaties gezeten waarin ik tegen niemand nee durfde te zeggen als ze bv op vakantie wilden komen toen ik in het buitenland woonde maar als je dan 3 weken die en gelijk erachteraan 3 weken de volgende 2 weken later weer familie enzo en dat terwijl je er maar een jaar woont dan ben je het ook goed zat. Iedereen die zegt dat je gewoon je eigen ding moet blijven doen ...jaja maar ze zitten wel in jouw huis dus dat werkt gewoonweg niet. Ik snap dus wel een beetje hoe je je voelt
Heel veel succes met het brengen van het nieuws.
maandag 3 november 2008 om 08:40
Tussen opzoeken en een hele maand meereizen zit een behoorlijk verschil. Als je beiden individueel reist maar elkaar in 'n bepaalde plaats een paar dagen treft komt dat heel wat minder opdringerig over als een hele maand iemand op sleeptouw moeten nemen.
Hoe had zus het gedacht eigenlijk? Zij komt aan in plaats X, waar jij al 2 weken weg bent omdat je dan al aan 't rondtrekken bent. Je kunt haar via mail/sms tips geven. Jij bent dan al 'n paar weken onderweg en kunt dus doormailen naar je zus welke plaatsen ze zeker niet moet missen en welke hostels goed zijn. En dan de laatste 3 dagen treffen jullie elkaar en vliegen samen terug naar huis. Zoiets zou ik doen.
Hoe had zus het gedacht eigenlijk? Zij komt aan in plaats X, waar jij al 2 weken weg bent omdat je dan al aan 't rondtrekken bent. Je kunt haar via mail/sms tips geven. Jij bent dan al 'n paar weken onderweg en kunt dus doormailen naar je zus welke plaatsen ze zeker niet moet missen en welke hostels goed zijn. En dan de laatste 3 dagen treffen jullie elkaar en vliegen samen terug naar huis. Zoiets zou ik doen.
maandag 3 november 2008 om 08:58
Hee bedankt weer voor alle reacties.
Ben er nog helemaal niet uit, eigenlijk.
Noa we doen bijna niets samen.
Die ene vakantie samen was vorig jaar en ook de enige. Dit gaat heel erg klinken maar eigenlijk probeer ik d'r ook vaak te vermijden, omdat ik altijd zo gespannen ben in haar bijzijn. Eigenlijk vind ik mezelf heel erg stom omdat ik mijn eigen zus zo stom vind.. en voel me daar dus slecht over.
Minny, ik zou haar inderdaad opzoeken, en dan ook vooral omdat het een mooie kans is om dat land te bezoeken. Klinkt ook alweer zo rot.
Zo is het bij haar ook, ze komt voor het land en niet voor mij.
Maar ze weet er weinig vanaf, spreekt de taal niet en ze zei ook al dat ik maar moet uitzoeken waar we heengaan enzo.
Elninjoo, ze komt in een andere stad aan dan waar ik de eerst paar maanden studeer. Ik heb dus twee weken de tijd om rond te reizen en dan naar die stad te komen.
En vanuit daar samen verder te gaan.
Maar dat idee van derde wiel spookte ook al door mijn hoofd. Wat nou als ik een heel goed maatje vind, waar ik wel een tijdje mee op wil trekken en misschien ook de taal van het land spreek, dan hangt ze er straks ook maar bij en wordt ze ook geïrriteerd.
Misschien kan ik inderdaad voorstellen dan ze twee weken van de reis alleen op pad gaat. Ze is dan ook terug van haar eigen reis, dus ze zal daar in ieder geval wel ervaring mee hebben.
Ik voel me echt schuldig hierover.. ze heeft er in al haar enthousiasme gewoon niet over nagedacht dat ik misschien liever alleen zou willen zijn en ik denk echt dat het hard aan gaat komen..
Ben er nog helemaal niet uit, eigenlijk.
Noa we doen bijna niets samen.
Die ene vakantie samen was vorig jaar en ook de enige. Dit gaat heel erg klinken maar eigenlijk probeer ik d'r ook vaak te vermijden, omdat ik altijd zo gespannen ben in haar bijzijn. Eigenlijk vind ik mezelf heel erg stom omdat ik mijn eigen zus zo stom vind.. en voel me daar dus slecht over.
Minny, ik zou haar inderdaad opzoeken, en dan ook vooral omdat het een mooie kans is om dat land te bezoeken. Klinkt ook alweer zo rot.
Zo is het bij haar ook, ze komt voor het land en niet voor mij.
Maar ze weet er weinig vanaf, spreekt de taal niet en ze zei ook al dat ik maar moet uitzoeken waar we heengaan enzo.
Elninjoo, ze komt in een andere stad aan dan waar ik de eerst paar maanden studeer. Ik heb dus twee weken de tijd om rond te reizen en dan naar die stad te komen.
En vanuit daar samen verder te gaan.
Maar dat idee van derde wiel spookte ook al door mijn hoofd. Wat nou als ik een heel goed maatje vind, waar ik wel een tijdje mee op wil trekken en misschien ook de taal van het land spreek, dan hangt ze er straks ook maar bij en wordt ze ook geïrriteerd.
Misschien kan ik inderdaad voorstellen dan ze twee weken van de reis alleen op pad gaat. Ze is dan ook terug van haar eigen reis, dus ze zal daar in ieder geval wel ervaring mee hebben.
Ik voel me echt schuldig hierover.. ze heeft er in al haar enthousiasme gewoon niet over nagedacht dat ik misschien liever alleen zou willen zijn en ik denk echt dat het hard aan gaat komen..
maandag 3 november 2008 om 09:02
Tja, je kan er hier nog dagen over door blijven emmeren, maar dat zet natuurlijk weinig zoden aan de dijk. Dus ik zou je zus gewoon bellen en eindelijk eens eerlijk tegen haar zijn.
Wordt ze dan kwaad, dan moet je dat maar gewoon over je heen laten komen, want mijns inziens is dat terecht. Jij vindt haar kennelijk niet leuk, maar doet in haar bijzijn alsof je haar wel leuk vindt. Dat ligt dus aan jou, je kan moeilijk je zus verwijten dat zij niet kan ruiken wat jij echt denkt en voelt over haar.
Wordt ze dan kwaad, dan moet je dat maar gewoon over je heen laten komen, want mijns inziens is dat terecht. Jij vindt haar kennelijk niet leuk, maar doet in haar bijzijn alsof je haar wel leuk vindt. Dat ligt dus aan jou, je kan moeilijk je zus verwijten dat zij niet kan ruiken wat jij echt denkt en voelt over haar.
Am Yisrael Chai!
maandag 3 november 2008 om 09:06
Ik zou trouwens ook niet met allerlei smoesjes of alternatieve plannen aankomen, als ik je zus was zou je die echt ergens kunnen steken waar de zon niet schijnt. Want de bottom line is dat jij haar gewoon niet leuk genoeg vindt, dat is niet anders als je maar twee weken samen bent. Als zus zou ik me te goed voelen voor een liefdadigheidsvoorstel omdat jij je schuldig voelt en mij zielig vindt, dus ik zou dan gewoon helemaal niet meer willen komen.
Am Yisrael Chai!
maandag 3 november 2008 om 09:29
maandag 3 november 2008 om 09:49
Hoi,
Ja ik kan er inderdaad dagen over dooremmeren, heeft geen zin dus ik heb met d'r afgesproken om half 1, en ik zeg gewoon eerlijk dat ik een maand samen zijn te lang vindt. Ik moet maar eens beginnen met volwassen worden (ben nogal een vermijder/uitsteller/klaploper), eerlijk zijn over dit soort dingen, voor mezelf opkomen en zus ook laten weten wat ze eigenlijk (niet) aan mij heeft.
Ja ik kan er inderdaad dagen over dooremmeren, heeft geen zin dus ik heb met d'r afgesproken om half 1, en ik zeg gewoon eerlijk dat ik een maand samen zijn te lang vindt. Ik moet maar eens beginnen met volwassen worden (ben nogal een vermijder/uitsteller/klaploper), eerlijk zijn over dit soort dingen, voor mezelf opkomen en zus ook laten weten wat ze eigenlijk (niet) aan mij heeft.
