
Einde relatie van 30 jaar na vreemdgaan.
vrijdag 6 juni 2025 om 11:27
Ik( M55) ben er per ongeluk achter gekomen dat mijn partner(V55) een hotelkamer voor twee personen had geboekt. Dat ze in een hotel zou overnachten was mij bekend ivm reisafstand. Na de confrontatie gaf ze toe dat ze met een andere man heeft "geslapen", maar dat de kortstondige relatie ondertussen voorbij is. Omdat onze zoon dit jaar examen doet hebben we in huis de vrede te bewaard. Ik heb toegang tot haar prive telefoon ( zij heeft dat ook bij mijn telefoon) en zie dat zijn nummer niet meer geappt/gebeld wordt. Onlangs zag ik echter haar werktelefoon ontgrendeld liggen. Uit nieuwsgierigheid gekeken of het nummer daarin stond. Ik zag dat het nummer gebruikt werd in een groepschat ( avondonderwijs volwassenen). Mijn vrouw gaf toe dat het inderdaad een cursist is ( 40+) en dat ze elkaar nog wel spreken en kussen. ( geen mogelijkheid om opnieuw in hotel af te spreken). Nu de opleiding afgelopen is heeft ze zijn nummers gewist uit de werktelefoon (ze heeft op verzoek het wachtwoord gedeeld en toestemming gegeven deze te openen) en is het contact afgelopen. We hebben veel met elkaar gesproken en willen samen door. Het vertrouwen is op dit moment echter weg. Heeft het zin om mij in te spannen het vertrouwen terug te krijgen, of is dit einde oefening?
zaterdag 7 juni 2025 om 20:35
Mijn man is ook vreemdgegaan in ons huwelijk. Daarna zijn we toch samen verder gegaan met de afspraak: mocht het weer gebeuren = het einde verhaal.
Hij werd uiteindelijk ziek en biechtte toen op, dat het nogmaals was gebeurd.
Ik stond voor het hartverscheurende besluit: "Ga ik nu echt weg of blijf ik bij hem omdat hij terminaal is". Ik bleef, niet meer uit liefde.
Hij is jaren geleden overleden. Na zijn dood voelde ik me pas weer gelukkig en had ik spijt niet eerder weg te zijn gegaan. Tot op de dag van vandaag verschijnt hij in mijn dromen en gaat het over vreemdgaan. Bizar!
Wat ik bedoel te zeggen: Denk goed na waar jij behoefte aan hebt; kun je het echt achter je laten?
Hoe dan ook: sterkte!
Hij werd uiteindelijk ziek en biechtte toen op, dat het nogmaals was gebeurd.
Ik stond voor het hartverscheurende besluit: "Ga ik nu echt weg of blijf ik bij hem omdat hij terminaal is". Ik bleef, niet meer uit liefde.
Hij is jaren geleden overleden. Na zijn dood voelde ik me pas weer gelukkig en had ik spijt niet eerder weg te zijn gegaan. Tot op de dag van vandaag verschijnt hij in mijn dromen en gaat het over vreemdgaan. Bizar!
Wat ik bedoel te zeggen: Denk goed na waar jij behoefte aan hebt; kun je het echt achter je laten?
Hoe dan ook: sterkte!
zaterdag 7 juni 2025 om 23:36
Ik zie het zo : opgeven van de verwachting dat excuses jou een beter gevoel geven, opgeven van de verwachting dat de ander jou moet “ helen “ .Claire45 schreef: ↑06-06-2025 23:48De eerste zin vind ik mooi maar de tweede zin snap ik niet: als je geen verwachtingen meer hebt (van iemand, in dit geval) heb je de zaak toch eigenlijk opgegeven? Liefde en aandacht mag je toch wel verwachten van je partner? Dan heb ik het niet eens over trouw. Of wordt er bedoeld dat je geen verwachtingen meer moet hebben over het verleden? Dat lijkt me niet, dat heeft niemand.
Maar het is zo bedoeld : https://www.willemglaudemans.nl/wp-cont ... geving.pdf. ( pagina 17 )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 8 juni 2025 om 00:23
Dank, nu snap ik het. Zelf heb ik op deze manier mijn vader losgelaten. Dus zonder nog verwachtingen van hem te hebben, hoewel ik daar heel lang naar verlangd had, maar ook zonder boosheid of frustratie. Gewoon: accepteren dat hij het niet in zich had om mij (en echt niet alleen mij!) te zien of aandacht te geven. Het zat er niet in. Helaas. Maar het was geen kwade wil van hem, hij kon het simpelweg niet. Hij is inmiddels overleden maar ik houd nog steeds van hem, ondanks die enorme tekortkoming.blijfgewoonbianca schreef: ↑07-06-2025 23:36Ik zie het zo : opgeven van de verwachting dat excuses jou een beter gevoel geven, opgeven van de verwachting dat de ander jou moet “ helen “ .
Maar het is zo bedoeld : https://www.willemglaudemans.nl/wp-cont ... geving.pdf. ( pagina 17 )
Bij een partner zou ik dat niet kunnen. Een vader (of moeder, broer, zus) kies je niet, maar aan een geliefde mag (of moet je zelfs) bepaalde eisen stellen, vind ik. Je hebt daar een eigen verantwoordelijkheid in. Bij een vader is er (in mijn geval en ik denk in de meeste gevallen) sprake van een soort instinctieve en irrationele liefde die je bij een partner niet op diezelfde manier voelt. Een liefdesrelatie is altijd gebaseerd op verwachtingen, denk ik. Dus ik vind ‘verwachtingen loslaten’ wel een mooie gedachte, maar níet als het gaat om een onbetrouwbare partner. Die kun je namelijk inruilen, of af serveren. Dat ligt bij een vader of ander familielid anders, vind ik tenminste.
zondag 8 juni 2025 om 01:22
Vind ik echt bijzonder. Die ander heeft al eens gelogen, logisch dat je de behoefte voelt te gaan controleren. Als je samen afspreekt monogaam te zijn en de ander doet dat niet, dan wil je weten of je niet nog een keer bedonderd wordt. Aan de andere kant kun je beter stoppen met een relatie als je dus de behoefte voelt te controleren. Het vertrouwen is dus weg.nerdopviva schreef: ↑06-06-2025 20:41Ik vind het totaal niet logisch. Controleren vind ik not done in een relatie. Vreemdgaan ook, maar als de een iets doet wat niet kan, wil nog niet zeggen dat de ander dat ook maar moet doen.
zondag 8 juni 2025 om 01:25
Hier dus precies hetzelfde! En vertrouwen weg en respect weg.Attraverso schreef: ↑06-06-2025 23:37Dat gaat enkel tijd je kunnen vertellen.
Ik kon het niet. Of beter, ik kon het vertrouwen niet terugvinden en verloor alle respect voor mijn man.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in